เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

โอ้ มีวิธีแบบนี้ด้วยหรือครับ ขอบคุณสำหรับคำแนะนำครับคุณอา ไมผมไม่คิดแบบนี้น๊ะ คืนนี้ฤกษ์ดีเลย ไหว้พระเสร็จ จัดตามคำแนะนำเลยครับ ขอบพระคุณคร้าบบ

 

ตอนสัปดาห์สุดท้ายก่อนที่ท่านจะมรณภาพ พี่กับน้องของผมไปที่วัดพอดีและท่านเพิ่งออกมาจากโรงพยาบาล ท่านยังเมตตาสงเคราะห์ญาติโยมที่ไปกราบท่าน เสกเป่าให้เต็มที่ ท่านไม่เห็นแก่ความเหน็ดเหนื่อย ผมยังฝากบูชาเขี้ยวเสือแกะแล้วท่านเมตตาเสกให้อีกด้วย

 

อ่านแล้วเพลินดีครับ. ทำให้อยากเล่าเรื่องของตัวเองบ้างเหมือนกันครับ. แต่ไว้โอกาสหน้าดีกว่า

 

อ่านแล้วสนุกมาก ผมกลัวมาก ๆ เวลาอยู่ในน้ำ ยกเว้นในสระว่ายน้ำ..จินตนาการไปต่าง ๆ นานาว่าจะมีอะไรอยู่ใต้น้ำ เดี๋ยวมันจะมาดึงขา เดี๋ยวมันจะมากัด ทุกวันนี้ก็ยังเป็นแบบนั้นอยู่...รอลุ้นครับ ยิ่งคุณพี่โปรยหัวไว้ว่าเลือดสาดก็ยิ่งตื่นเต้นล่วงหน้าเลยครับ...........

 

สนุกได้ความรู้จนไม่อยากเลิกอ่าน

 

สวัสดีเช้าวันอาทิตย์ครับพี่วันและพี่ๆน้องๆทุกท่านอาทิตย์นี้เป็นวันหยุด long weekend เดินทางใกล้ ไกล ขับขี่ปลอดภัย พระคุ้มครองครับ

 

อรุณสวัสครับ ตื่นมาพร้อมอ่การคัดจมูก เช้าวันอาทิตย์แดดจ้าแต่อากาศเย็นๆ แปลกๆ หากาแกจิบอุ่นๆกันครับผม

 

เติมให้ท่าน April 29ค่ะ อันนี้ได้ถ้วยมาใบนึง
Looking at the stars on a moonlit night
Far away from street and city light
Walk along the beach hand in hand
Without words but you did understand
Locking in a world of our own
Our heart entwined in one soul
Starlight stars bright shines above
Be witness to our endless love.
ขอบคุณท่านวันวิและสวัสดียามเช้าทุกๆท่านค่ะ

 

สวัสดีค่ะคุณ Wanwi และ กัลยาณมิตร มิตรรักแฟนคลับกระทู้สุดฮิตทุกท่าน

ดาวฯติดตามและตามติดกระทู้มาตลอดนะคะ สนุก ตื่นเต้นเร้าใจ ผจญจัยไปกับคุณเอ๊กซ์แอนด์เดอะแก๊งค์ ยอมรับเลยค่ะว่า กระทู้นี้เสพติดจริงๆค่ะ (แอบลุ้นหนักมากระหว่างความรักของคุณนงกับคุณเอ๊กซ์ แต่พอถึงตอนที่จิตคุณเอ๊กซ์ไปท่องสวรรค์ชั้นดาวดึงรู้เลยว่าเป็นความรักที่ไม่ใช่การครอบครอง) อ่านกระทู้ทีไรนะคะ อดร้องไห้ซาบซึ้งไปกับคุณเอ๊กซ์ไม่ได้สักครา ยิ่งตอนล่าสุดที่คุณเอ๊กซ์ยกโทษอโหสิกรรมให้กับคุณ(อสูร)พญาวานร

กระทู้ของคุณ Wanwi ทำให้ดาวฯ ณ ตอนนี้ได้แขวนพระท่ากระดานมีไว้ครอบครองแล้ว สามองค์ จะใช่สนิมแดงหรือเปล่าไม่ใช่ประเด็นเนาะ แค่ได้มีคล้ายของไอดอลก็สุขใจแล้ว.......ได้สวดพระคาถามงกฏพระพุทธเจ้า ปกติแล้วจะสวดชินบัญชร อิติปิโสฯสวดในขณะที่ขับรถน่ะค่ะ

พออ่านกระทู้ฯ ความอยาก ปรารถนาก็ตามมาค่ะ ขอร่วมยินดีในบุญ โมทนาสาธุกับคุณ Wanwi และกัลยาณมิตรทุกท่านที่จะได้ครอบครองเหรียญ มั่ง มี ศรี สุข 2512 ด้วยค่ะ เป็นดาวเองมาช้ามาไม่ทันร่วมสนุกกับเพื่อนๆ

สภาวะธรรมของคุณ Wanwi ไม่ธรรมดาเลย สุดพิเศษมากๆค่ะ โดยส่วนตัวชอบทุกครั้งทุกตอนที่คุณ Wanwi บรรยายเกี่ยวกับจิตและการเดินทางท่องเที่ยวของจิต สอดแทรกธรรมะข้อคิดเตือนใจ ความรู้ นับเป็นปูชนียบุคคลที่สำคัญและหายากเลยนะคะ........ ไม่อยากให้คุณ Wanwi เล่าเรื่องราวเกี่ยวพระเครื่อง เครื่องรางของขลังสักเท่าไหร่ค่ะ เพราะสงสารคนใกล้ตัวดาวต้องไปเสาะแสวงหามาให้ ดาวเจ็บมาเยอะ เสียตังค์มามากแล้วค่ะ ตอนนี้เหรียญ มั่ง มี ศรี สุข ราคาอัพตั้งแต่คุณ Wanwi ลงกระทู้

ดาวชอบเล่าเรื่องของคุณเอ๊กซ์ให้เด็กๆที่โรงเรียนฟัง (ได้ตั้งจิตขอขมาคุณเอ๊กซ์และคุณ Wanwiนะคะ) อยากได้หนังสือและลายเซ็นต์คุณ Wanwi มากๆเลย รอคอยการออกหนังสืออย่างใจจดใจจ่อคะ

 

อ่านน้องดาวเขียนมาเพลิดเพลินใจกลางลมหนาว
แสดงว่าน้องดาวฯต้องเป็นครูแน่ๆ สอนเด็กไม่เล็กนัก
ยินดีจังที่เรื่องราว ทำให้เกิดประโยชน์มากด้าน

ไม่รู้จะตอบไงดี เพราะเขียนมาดีมากแล้ว
แต่ก็เห็นด้วย เรื่องเขียนประวัติวัตถุมงคล
เขียนแล้วแพง เหรียญนี้ก็คิดในใจก่อนเขียน
เซียนใหญ่เคยกระซิบผมไว้นาน ให้เก็บไว้ใช้
อีกหน่อยก็หาเก็บไม่ได้ ช่างเถอะเป็นวิทยาทาน

ขอบคุณโพสท์ดีๆ ที่ทำให้มีความสุขใจมากครับ

 

ตอบคนไกลบ้านอีกสักเม้นท์ ก่อนเข้าเรื่อง
ธรรมะสวัสดีที่นำพาอารมณ์แช่มชื่น

หนนี้มาด้วยกลอนได้รับถ้วยภาษาฝรั่ง
ผมแปลงให้เป็นไทย ส่งไปรับถ้วยอีกใบได้นะ

คืนฟ้าพร่าง..........สว่างจันทร์
ดวงดาวพลัน........ประดับแสง
บนหาดไกล.........ไร้เมืองแปลง
ดั่งเพื่อนแพง........แกล้งแผลงสาส์น
.....กอดกระหวัด........รัดโลกไว้
.....สองดวงใจ...........ผนึกประสาน
.....กระจ่างจันทร์........เป็นพยาน
.....ตรึงวิญญาณ........รักนิรันดร์!

นานๆจะเจอคนเขียนกวีระดับนี้
ขอบคุณท่านสุภาฯ อย่านอนดึกมาก
รักษาสุขภาพครับ

จากนี้ไปขอนำทุกท่านเข้าสู่พงไพร
ด้วยบรรยากาศ เหมันต์เหมือนกันเทียว

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ความเดิม...เวรละซิ! ถ้าเธอว่าใหญ่ ก็ต้องใหญ่ตาม คุณนงไม่ใช่คนพูดเล่น พูดจาเหลวไหล โดยเฉพาะยามหน้าสิ่ว หน้าขวาน เธอมีปฏิภาณ เป็นคู่หูชั้นเยี่ยม...!
__________________________________________________

"ลอยตัวแนบผนังถ้ำไว้..." ผมตะโกนสั่งโดยอัตโนมัติ ตัวเองก็พลิกเอาหลังแนบ คุณนงทำตามแต่ไม่ค่อยถนัดนัก เพราะเป้หลังนูนอัดกับผนัง กระแสน้ำคอยดัน พัดเธอออกห่าง...

เราล่องไปตามน้ำ ปล่อยตัวไหลเรื่อยไปกับวารีจึงไม่เหนื่อย แต่เริ่มหนาวและหิว ไอ้ตัวที่ชนคุณนงมันต้องว่ายทวนน้ำขึ้นมาจากคลองที่อยู่นอกถ้ำ!

ธรรมชาติปลาเป็นว่ายทวนน้ำ ปลาตายเท่านั้นลอยตามน้ำ!!!

มันอยู่นั่นไง ในความมืดสลัว ยังมองเห็น เพราะน้ำกระเพื่อมจากการโบกสะบัดครีบกับหาง หลังมันโผล่ขึ้นมาตัดกับเงาน้ำ มันละเลื่อม

ผมกัดฟันเอาไฟฉายส่องใส่ ใจเต้นระทึกไม่เป็นส่ำ...!

อยู่บนบกหาได้กลัวเกรง แต่ในที่ตีนหยั่งไม่ถึง กึ่งๆถูกมัดมือชก ใครบอกไม่อกสั่นขวัญแขวน หมอนั่นโม้ยิ่งกว่าพระเอกหนังกลางแปลง ขายยาถูกๆ

ไฟฉายสะท้อนผิวน้ำ แฉลบผิวหนังดำมะเมื่อม...ปลายักษ์อีกแล้ว ทุกอย่างในป่านี้ กระทั่งในน้ำ ขนาดยักษ์ทั้งสิ้น!

มันคงเป็นป่าล้านปี ไม่เคยมีศัตรูกล้ำกรายรบกวน ส่ำสัตว์แต่ละเผ่าพันธุ์ จึงทะลึ่งโตไปเรื่อยๆ ไร้ขีดจำกัด

แต่มันก็ควรจะแก่ตายด้วยอายุขัยตามธรรมชาติ เบียดเบียนกันเองตาย หรือเป็นโรคตาย?

มันอยู่กันยาวนาน กระทั่งกลายเป็นทวดลิง ปู่ปลามาขนาดนี้ได้ไง สมองน้อยๆ ผมทึบเกินจะเข้าใจ?

มัวคิดมากก็ช้าที เสียเวลาเอาชีวิตรอด ร่างปลายักษ์วกตัวกลับโผพุ่งเข้ามาตามแสงไฟ อยู่ใกล้แค่ถีบตัวทีเดียวถึงกัน มันใหญ่ขนาดกินคนได้แน่

เหมือนทุกครั้ง ผมตัดสินใจยิงก่อน พยุงร่างลอยนิ่งที่สุด หลังแนบอัดผนังถ้ำลดแรงปะทะปืนที่ต้องยกชูสูงกว่าปกติ เป็นท่ายิงนอกตำรา

กดปากกระบอกปืนต่ำลงไปในน้ำ ตรงส่วนที่คิดว่าเป็นหัว ไม่ใช่ส่วนหลังที่เห็นเป็นมันเลื่อม แล้วเหนี่ยวไก

กระสุนดาวกระจาย ผ่านน้ำกระจุยเป็นฟองเห็นชัด ระเบิดตัดน้ำเป็นภาพสวยงาม แต่ผมไม่มีเวลาชื่นชม...

"ไปต่อเร็ว คุณนงว่าย ว่ายอยู่ติดข้างผนังไว้"...ผมตะโกนสุดเสียงอีกครั้ง แข่งกับเสียงสะท้อนก้องของปืนในเถื่อนถ้ำมฤตยู!

 

ผมคิดว่า การทำหนังสือ มันจะทำให้เกิดความยุ่งยากขึ้น มีค่าใช้จ่ายสูงขึ้น หากมีทุนส่วนหนึ่งก็ดีครับ แต่การทำหนังสือมัยนี้ไม่ใช่เล่นๆ เลยหากไม่รู้จักโรงพิมพ์ดีๆ และไม่เอาเปรียบมากมายนัก เมื่อได้หนังสือออกมาแล้ว จะขายไปหมดอย่างไร ทุนที่ลงไปแล้วจะเอากลับมาอย่างไร กำไรคงยากที่จะพูดถึง แต่สำหรับเรื่องนี้ "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน" หนับหนุนครับ 5555 เชียร์ๆๆๆๆๆๆ จากเนี้อเรื่องที่ได้สัมผัส จากความสนุกสนานเร้าใจที่ได้อ่านและจินตนาการมันอลังการครับ มีเคยเข้าการบีบความรู้สึก มีการเปิดช่องว่าให้ผู้อ่านจินตนาการโดยตนเอง หลายหลากตอนจนบางครั้งอยากไปสัมผัสเดินป่าด้วนตนเอง เคยแต่อยู่บ้านทุกกว้างๆ อย่าอยุธยา เรื่องผีนั้นได้รับการถ่ายทอดมาไม่น้อย เรื่องการล่าสัตย์ พ่อผมเองเคยเข้าป่าแถวภูพานและเขาใหญ่สมัยเมื่อ 50 กว่าปีที่แล้ว แล้วมาเล่าชีวิตในป่าให้ฟังอย่างสนุกสนาน ผมเลยมีจินตนาการร่วมในการอ่านได้ดี เรื่องเล่าพวกผีกองกอย สาง(เสือผีสิง หรือสมิง)อะไรประมาณนั้น เคยได้รับการเล่าให้ฟังบ้าง ผีกินปลาตามริมคลอง งูเหลือมวิดน้ำ ผีพาหลง หนทางบังบด ผีบังไพร เคยได้รับการบอกเล่าทั้งคุณตาผมเองที่เป็นทหารสมัยสงครามโลก เคยอยู่ประจำหาดที่ประจวบคีรีขันตอนญี่ปุ่นบุกและพ่อของผมที่เป็นคนอิสานแถบลุ่มน้ำมูลที่หากินไกล ทั้งใต้สุใหงโกลก เหนือสุดที่เชียงใหมแล้วมาอาศัยอยู่โคราช จนที่สุดมาอยู่ที่อยุธยากรุงเก่าบ้านคุณตาที่มีทุ่งนาเวิ้งว้างเมื่อสมัยผมเป็นเด็กผมเองแม้ไม่สัมผัสด้วยตนเอง แต่คนบ้านทุ่งก็หล่อหลอมมาให้แกร่งขึ้นมาให้สู้ทนได้กับคนทุกแบบในเมื่องกรุง(นี่ละยิ่งกว่าป่าดิบอีก เพราะผีไม่เจ้าเลห์เท่าคน) เลยเถิดไปละ เอาละครับ หนับหนุนครับคุณน้า Wanwi "จงสู้ต่อไปครับ เพื่อ FC ตาดำๆทั้งหลายที่ตั้งหน้าตั้งตาแทบลงแดงกันอยู่ทุกวันครับ" ฮาๆ นะครับคุณน้า

ว่างทีไรได้แต่มาเผ้ารอ นานแล้วหนอที่ได้อ่านสำราญจิต
หากได้อ่านอีกสักทีเหมือนชีวิต มีกำลังสู้ชีวิตจิตมั่นคง

ชอบแต่กลอนแปดนาครับ มันอ่านง่าย ไพเราะมากอะครับ เลยชอบ แสดงอาการติดงอมแงมครับ 55555

 

ความเห็นผมไม่ค่อยอยากให้พี่ wanwi พิมพ์เป็นหนังสือ เพราะต้นทุนสูง ปัจจุบันลองดูตามร้านหนังสือ มีไม่เกิน 10% ของหนังสือใหม่ที่ออกมาแล้วต้องพิมพ์ซ้ำ ส่วนใหญ่เป็นหนังสือแปลระดับ best seller ทั้งนั้น ขนาดสำนักพิมพ์ดังๆ ยังปิดตัวกันอย่างต่อเนื่องเหมือนเป็นเทรนด์ หรือโรคติดต่อก็ไม่แน่ใจ ผมว่าจดลิขสิทธิ์แล้วขายเป็น e-book น่าจะดีกว่า เพราะเรื่องนี้เริ่มต้นใน cyber น่าจะโตใน cyber ได้นะครับ แต่ถ้าโตแล้วมีนายทุนสนใจซื้อลิขสิทธิ์ไปพิมพ์ก็ยิ่งดีใหญ่

 

(ต่อ)...เหล็กไหลฯ
~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~

ผมปล่อยคุณนงสำแดงฝีมืออดีตแชมป์ว่ายน้ำ ไม่หันดูว่าเธอว่ายสวย ว่ายเร็วแค่ไหน ผมต้องการมองผลตรงนี้ เพื่อความมั่นใจว่า อำนาจทรงพลังของกระสุนหยุดยั้งไอ้ยักษ์น้ำจืดตัวนี้ได้

ร่างยักษ์ เจ้าปลาดึกดำบรรพ์ พลิกหงายท้องขึ้นมา เห็นสีขาวแว่บเดียว ดิ้นตูมตามน้ำแตกซ่าเป็นคลื่นท่วมหัวผม กระฉอกปะทะผนังถ้ำ มันดิ้นอีก2-3ครั้ง ก็จมลงไป ยังไม่ทันเห็นกระจ่างตา หน้าตาใกล้เคียงปลาพันธุ์ใด?

ห้วงน้ำยังกระฉอกไม่หาย...เสียงน้ำแตกกระจายโผตูมมาอีกด้าน ปลายักษ์อีกตัว พุ่งเข้าหาตัวที่จม มันงับแล้วสะบัด น้ำยิ่งแตกกระเพื่อมเป็นวงกว้าง คล้ายคนหาปลา เอาระเบิดปลาขนาดย่อม หย่อนลงไป

โอ...แม่จ้าว มันเป็นปลากินกันเอง ยังกับฉลามหรือปิรันย่า!!!

กลิ่นคาวเลือดจากเจ้าตัวแรก กระตุ้นมฤตยูอีกตัวเข้าโจมตี...

อีหรอบนี้ ผมเลิกสนใจ ไม่อยากบันทึกประวัติศาสตร์ชีวิต ไปเล่าให้ลูกหลานหรือใครฟัง รีบลอยคอ มือขวาชูปืน มือซ้ายกวาดน้ำ ตีนถีบน้ำกึ่งว่าย กึ่งลอยคอ

ผมรีบผละหนี ฉากภาพนรกในวารี...ถีบยังกับขาติดใบพัดท้ายเรือ กระแสน้ำเป็นใจ ช่วยส่งร่างผมไหลเร็ว

มีแสงรางๆ กระทบผิวน้ำเบื้องหน้า เงาจันทราจากห้วงนภาสะท้อนผืนน้ำ...ใจผมเต้นโครมคราม แต่หนนี้เต้นด้วยความยินดี เราเข้าใกล้ทางออก น้ำยังไหลแรง...ทว่า

ภาพนรกแตกอีกชุด โผล่พรวดเข้ามาในคลองจักษุ...มันพุ่งฝ่าสายน้ำในลำคลองมาเป็นฝูง!!!

ปิรันย่ายักษ์...ยกขบวนร่วมรุมสกรัมไอ้ตัวที่ตาย!

"คุณนง หยุด แนบตัวกับผนังเร็ว" ผมตะโกนสุดเสียงสังข์ เสียงแหบแห้ง แข่งกับขบวนเสียงมัจจุราชดัง คึก คึก ในน้ำ เหมือนหัวรถจักรขบวนน้อย กำลังวิ่งเข้าลำคลอง

ฝูงปลายักษ์เบียดผ่านตัวคุณนง เลยมาถึงผม มันแย่งกันเบียดเสียดผ่านร่างผมไป หางบางตัวโบกสะบัดโดนตัว ทั้งฝูงไม่สนใจเราสองคน เพราะไม่มีกลิ่นคาวเลือด

โน่น...ร่างเจ้าวานรตัวแรกที่ผมตีตกน้ำ ลอยผลุบโผล่ เป็นเหยื่ออีกชิ้น เจ้ามัจฉายักษ์ฝูงหลังนี้ น่ามีไม่ต่ำกว่าสิบตัว อาหารแค่นั้นไม่พอแน่ ถ้ามีตัวใดเกิดคิดขึ้นได้ มีเหยื่อที่ยังลมหายใจ ลอยคออยู่ใกล้ๆ แว้งกลับมางับสักที เมื่อนั้นคงดูไม่จืด

ผมสาดกระสุนไปสองตูม ใส่กลุ่มพวกมันกลางน้ำที่อยู่ห่างไม่น้อย ต้องส่งอาหาร ให้พวกพวกมันกินกันเองเพิ่ม!

กระสุนดาวกระจายสองนัดนี้ กระตุ้นสงครามมัจฉา บังเกิดในห้วงน้ำ ปานประหนึ่งแม่พระคงคาประทานอาหารมาให้

คาวเลือดปลาตัวที่โดนกระสุน ไหลริน บ้างก็กระเซ็น สัมผัสเพชฌฆาตอันไวเหมือนฉลาม แม้เลือดหยดเดียวก็ได้กลิ่น มันโผเข้าห้ำหั่นกันเอง...

ลำคลองกลายเป็นห้วงน้ำวน ห้วงน้ำมฤตยู ห่างจากผมไปไม่เกิน10 หรือ 15 หลา...น้ำกระฉอกกระเพื่อมดังเกิดสึนามิน้ำจืด...!

"ไปต่อเร็ว คุณนง ไปอย่าหยุด"...ผมแผดตะโกนสุดชีวิตอีกครั้ง เสียงคุณนงแว่วมาว่า"ค่ะ" คำเดียวแล้ว ผมไม่ได้ยินอีกเลย...

คลื่นกระแทกจากสงครามมัจฉา ส่งตัวผมลู่ลีบ แนบไปกับผนัง ปล่อยตัวเลื้อยไหลไปกับน้ำเงียบเชียบ กลางความระทึกโกลาหล!!!

 

เป็นความฉลาดผุดๆ ของพี่ X ที่เห็นการโจมตีของฝูงปลาที่มันห้ำหั่นกันเองเมื่อได้รับการกระตุ้นจากกลิ่นความของเลือดเนื้อ เหมือนอย่างในคลิบปลาที่มีแผลแล้วถูกเพื่อนพ้องโจมตี นี่ดีนะผมเกิดมาเป็นคน ไม่ได้เป็นปลา หรือสัตย์อื่นๆ ที่โจมตีเพราะความหิวกระหาย เพื่อตอบสนองความหิว เช้านี้โชคดีมาได้นั่งแถวหน้าอ่านเลย..... สมอยากเลยน้า Wanwi ไปทำงานบ้านต่อละครับ

 

ขอบคุณมากๆครับคุณอา
น่ากลัว แต่สนุก
หวาดเสียว หากตื่นเต้น
คาดการไม่ได้ แต่ผ่านพ้น
ผจญภัย ภัยพ้นด้วยไหวพริบ

 

สายัณห์สวัสดิ์ครับ พี่วันวิ และ fcทุกท่าน
ต้องขอบคุณท่าน บก.พี่สุธรรมา ที่ได้เล่าเรื่องราวเมตตาของพระผู้ใหญ่อย่างหลวงพ่อเปิ่นผู้มากบารมีธรรม คิดถึงจึงถามหาครับ ยังอยากฟังเรื่องราวในป่าใหญ่ ที่พี่สุธรรมาต้องมีมากมายกว่าผมแน่ ลูกน้องเพื่อนคนหนึ่งไปไล่เหล่า หาหมูป่าทุกปี ผมถามน้องเขาว่าก็เดินเท้าไปสองสามวันค่อยกลับเอาน้ำขวดไปอาหารคือข้าวเหนียวใส่ห่อกับน้ำอ้อยน้ำพริกห่อแค่นั้นใจผมอยากไปนะแต่น้องเขาบอกว่าพี่ต้องเดินตามผมให้ทันนะแต่ดูสภาพพี่ผมว่าไม่น่ารอด 55
พี่วันจะมาเชียงใหม่เมื่อไหร่ทักผมมาได้เลยนะครับ ยินดีต้อนรับสู่เมืองที่วัดนับล้านวัด อาทิวัดหมื่นล้าน 55 ขำๆนะครับ ที่จริงเชียงใหม่มีวัดพระธาตุประจำปีเกิดอยู่ในเมืองซะสามวัดแล้วทักมานะครับเผื่อจะได้แนะนำร้านอาหาร ร้านกาแฟ สนามกอล์ฟนี่เห็นพวกกันไปกัสซันนอกเมืองในเมืองก็มีสนามกอล์ฟล้านนา.,สนามไดร์ฟพิมานทิพย์ แต่พี่ท่านน่าจะรู้ดีกว่าผมเพราะผมไม่ถนัดกอล์ฟครับ มาเดือนนี้อาจยังมีสตอเบอรี่สดให้ทานยินดีต้อนครับเมื่อวานผมไปเวียนเทียนที่วัดพระสิงห ์นักท่องเที่ยวเยอะมากโดยเฉพาะชาวจีนเห็นภาพเจดีย์สีทองอร่ามเลยถ่ายรูปมาฝากครับ ขอให้ทุกท่านมีความสุขสำราญ วันหยุดยาวนี้ครับ

 

อากาศเปลี่ยนๆ น่าจะซักสองสามวัน มีผลต่อท่านพี่ สว แน่ๆ ฮ่าๆ รักษาสุขภาพด้วยครับพี่วัน และทุกๆท่าน ขอบคุณสำหรับสองตอนที่จัดมาครับ ชีวิตพงไพร ยากแท้จะคาดเดา ผมว่านะต่อให้เป็นปัจจุบันก็เถอะ ป่ายังคงมีเรื่องราวตื่นเต้นและอันตรายอีกมาก รอติดตามตอนต่อไปและต่อๆไปครับ