เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

ลุ้นระทึก. ทุกช่วงตอนอักษร. เหตุการณ์พลิก คับขันได้เสมอ. อ่านนี้ ลุ้นตามเรื่อง และ ลุ้นความรู้ใหม่ ทั้งจากพี่ wanwi และ มุขของทุกท่าน ที่เทบรรจง. ขันขำ ให้สนุกอีก. ขอบคุณ. ครับ

 

ล

ประทีปธรรมก็ดังเทียนน้อยต้านลมแรง(กิเลส)
มันคอยชักนำ ทำเทียนดับ ยากนักจะต้านไหว

ต้องใช้ลูกกะตาเลเซอร์แบบฝูงน้องเหมียวรูปเล็ก
คอยเพ่งขย้ำกิเลสให้วอดวายเป็นจุล-ฮ่า

ขอบคุณคำดีมีความหมายเยี่ยม
ภาพถูกใจฝูงวิฬาร์ทั้งวิเชียรมาส
ไซมีสแค็ท แสนงาม ที่ลัดฟ้ามาไกล

ได้เวลาเผ่นอีกแล้ว วันนี้ภาระมาก
พบกันหลังเที่ยง จับสลาก"พ่อเงิน"

 

".....ได้เวลาเผ่นอีกแล้ว วันนี้ภาระมาก
พบกันหลังเที่ยง จับสลาก"พ่อเงิน"......"
ก็อีกชั่วโมงเศษกับการลุ้นระทึก ตึกตั๊กๆๆๆ

 

คิดเหมือนคุณ Supatorn เลยค่ะ หรือคุณชาติด้วย? แต่คุณชาติดื่มเหล้าจัดอาจจะมีอายุยืนไม่ได้ไม่ถึงไม่น่าจะเกินร้อยปี

แล้วคุณนงได้ใช้ชีวิตสมรสกับคุณชาติ? โอ้ยยย เศร้าแทนเลย แค่นี้น้ำตาแฟนขับก็ท่วมท้นกระทู้อยู่แล้ว พระเอกไม่ได้กับนางเอกนี่ ตาย ตาย จะหาความสุขจากใคร ที่ไหนหล่ะคะเนี้ย.....แถมคุณเอ๊กซ์เสียชีวิตแล้วเหลือไว้แค่ความทรงจำ...... เห้ออออ ดาวฯสงสารคุณนงจัง อยากให้ท่านพี่ Wanwiปรับเปลี่ยนบทนะคะ ถ้าได้ออกหนังสือรวมเล่ม ทำเป็นหนังเป็นละคร แม้ชีวิตจริงจะไม่ได้ครองคู่แค่ขอให้ได้สมหวังบนจอภาพยนต์หรือบนหนังสือก็ยังดีนะคะ Pleaseeeeee

 

ขอบคุณมากๆครับคุณอา
สองท่อน
อันเคร่งเครียด
สัตว์-ป่า
ร้ายตามวิถี
ผู้มาใหม่
ผ่านได้ย่อม
ร้ายกว่า

 

ขอบคุณครับอาจารย์ หนุ่มโสด ต้องถนอมตัวนิดแล้วครับ^^

 

พระพุทธองค์กับดอกไม้ในวันพุธกลางสายฝน
นั่งจิ้มตอบ มองน้ำจากฟ้าผ่านหน้าต่าง เย็นตา

นอกห้องลูกน้องกำลังทำสลาก เพื่อจับ เดี๋ยวรู้ผล
คุยเพลินๆก่อน ใครมีโชค ก็มาพร้อมฝนฉ่ำใจ-ฮ่า

 

ช่วงระหว่างรอ ผมขออนุญาตสอบถามพี่ wanwi พี่ suthumma หรือท่าน อื่นๆ เกี่ยวกับเหรียญหล่อชินราช ออกวัดกกตาล ผมบูชามาตั้งแต่สมัยเด็กๆ แล้ว ตอนนั้นอ่านเจอในหนังสือพระว่าลพ.เงินปลุกเสก ท่านใดพอทราบประวัติบ้างไหมครับ?

 

แหงนดูฟ้า มองน้ำมาเยอะ
ลองชมทรายเขลอะกันมั่ง...

ทิ้งรอยเท้า...........คลุกเคล้าทราย
ฝากฝังไว้.............ช่วยจำหมาย
เดินย่ำไกล.............ไม่เหลือลาย
เหลียวหลังกลาย.....ทรายเลอะเลือน!

เหมือนชีวิตจริง เดินไปข้างหน้า คนมากมายทิ้งรอยเท้าไว้ แต่เหลียวกลับมาดูจำไม่ได้ ไหนรอยเก่าของเรา?จึงมีคำบอกเล็กๆเตือนสติ..."ได้หน้า อย่าลืมหลัง" เป็นฉะนี้!

 

เรียนท่านอา Wanwi และสมาชิก “เรื่องเล่านักขุดฯ” ผมขอเล่าเรื่องของผมเกี่ยวกับเครื่องรางให้ฟังเป็นการแลกเปลี่ยนเผื่อมีใครเหมือนกับผมบ้าง คือสมัยก่อนเนื่องจากพ่อของผมสะสมพระเครื่องเป็นส่วนใหญ่ (พระของเจ้าคุณนรฯกับพระที่หน่วยราชการสร้าง) โดยมีเครื่องรางเป็นส่วนน้อยเพียงไม่กี่ชิ้นคือ ตะกรุด 3 ห่วงหลวงพ่อเต๋ วัดสามง่าม, ลูกอมมหากันหลวงพ่อคง วัดบางกะพ้อม, ลูกปะคำหลวงพ่ออุตมะ วัดวังวิเวฯ, ตะกรุด 9 ดอกหลวงปู่หนู วัดทุ่งแหลม, เสื้อยันต์เขียนมือหลวงพ่อเกลี้ยง วัดเฉลิมอาสน์, ตะกรุดหลวงพ่อตัด วัดชายนา, ตะกรุดหลวงพ่ออุ้น วัดตาลกง (ทั้งหมดมีอย่างละชิ้น) ทำให้ผมไม่ค่อยสนใจหาความรู้เรื่องเครื่องสักเท่าไหร่ครับ


และที่สำคัญในสมัยโน้นผมเข้าใจว่าเครื่องรางเป็นของที่ใช้ในทางไสยดำมนต์ดำ ใช้เพื่อการผิดศีลธรรมเป็นอวิชชาซึ่งเป็นขั้วตรงข้ามกับการทำกรรมฐาน ทำให้ผมสนใจแต่พระเครื่องอย่างเดียวและออกจะต่อต้านการบูชาเครื่องรางเลยทีเดียว


แต่ต่อมาเมื่อผมได้เปิดใจศึกษาเรื่องของเครื่องรางมากขึ้นทำให้รู้ว่า เครื่องรางมีทั้งสายดำ และสายพระ/สายเทพ ไม่ได้มีแค่ไสยดำมนต์ดำแค่อย่างเดียว และเมื่อได้ศึกษาประวัติของครูบาอาจารย์หลายๆท่านโดยเฉพาะครูบาอาจารย์ในอดีต ท่านสร้างเครื่องรางขึ้นมาด้วยความรักและความห่วงใยต่อลูกศิษย์และญาติโยมที่อุปัฎฐากดูแลท่านและวัดของท่าน ผมอ่านประวัติของครูบาอาจารย์หลายๆท่านแล้วรู้สึกตื้นตันมากเลยครับที่ท่านเหล่านั้นพยายามเพียรเสาะแสวงหาวัตถุกายสิทธิ์ต่างๆเพื่อนำมาสร้างเครื่องราง กว่าท่านจะลงอักระทีละตัวต้องหาฤกษ์ยามต้องปลุกเสกอัขระเลขยันต์จนบังเกิดอิทธิฤท และปลุกเสกซ้ำแล้วซ้ำอีกจนกว่าจะมั่นใจว่าเครื่องรางของท่านจะสามารถคุ้มครองชีวิตของลูกศิษย์ให้ปลอดภัยจากภัยของมนุษย์, ภัยสัตว์ร้าย, ภัยธรรมชาติ, ภัยจากภูติผีปีศาจและภัยจากคุณไสยมนต์ดำ ผมได้อ่านประวัติของครูบาอาจารย์ท่านหนึ่งที่ลูกศิษย์ท่านจะย้ายถิ่นฐานไปอยู่ในดินแดนที่มีอันตราย ท่านเป็นห่วงกลัวว่าลูกศิษย์ของท่านจะไม่ปลอดภัยจึงได้พากเพียรสร้างเครื่องรางที่มีฤทธานุภาพสูงยิ่งเพื่อให้ลูกศิษย์ของท่านไว้คุ้มครองตัวเองและครอบครัว


ดังนั้นในวันนี้ผมจึงขอสรุปเลยว่า เครื่องรางที่ครูบาอาจารย์ท่านสร้างเพื่อมอบให้ลูกศิษย์นั้น เป็นวัตถุมงคลแห่งความรักและความห่วงใยของท่านต่อลูกศิษย์ ทุกครั้งที่ผมบูชาเครื่องรางติดตัวผมรู้สึกซาบซึ้งในความรักและความห่วงใยของท่านเหล่านั้นนับตั้งแต่ปรมาจารย์ต้นวิชาจนถึงครูบาอาจารย์ในปัจจุบันครับ อยากให้ทุกๆท่านถ้าหากเจอใครที่มีทัศนะคติที่ไม่มีต่อเครื่องรางให้ช่วยอธิบายให้เขาเข้าใจถึงความรักและความห่วงใยของครูบาอาจารย์ที่ต่อลูกศิษย์ด้วยครับ

 

ความแจ่มใสจากน้องมากิ ผลิบานสบายตา
ยิ่งฉากม่านฝน ผ่านหน้าต่างสนง.เป็นองค์ประกอบ
ภาพเหล่านี้เหมือนมีชีวิต ดูเท่าไหร่ก็ไม่เบื่อ-ขอบคุณจ้า

 

กระแสเครื่องรางในห้องแรงจุง นั่งมองดีกว่า

 

ท่านหมื่นจากเคยใจเย็น ใจร้อนฝ่าฝนมา2เม้นท์
ผมรวบยอดตอบ...ที่เขียนยันดึก เพราะสวดมนต์
ไหว้พระ-นั่งสมาธิ10นาที จิตสงบเยือกเย็น
ความคิดแจ่มใส กระจ่างดี เขียนหนังสือจะลื่นไหล
ผมจึงรีบเขียนให้สองท่อนยาว ยินดีทำให้ทุกท่าน
รวมท่านหมื่นรับอาหารเช้าแกล้มอักษร มีความสุข

ส่วนการเต้นใจระทึก รออีกแป็บ
ผมไม่จับสลากด้วยตัวเองแล้วเดี๋ยวนี้
ให้ลูกน้องช่วยจับคนละชิ้น-ห้าคน-ห้าชิ้น
ดูซิว่า พระท่านจะมอบโชคให้สมาชิกผู้ใด?
เป็นการคละเคล้ากัน ไม่ให้"มือเที่ยง"จับได้
ชื่อเดิมๆ...โชคล้วนๆไม่มีลำเอียงแม้"จิต"เล็กๆ

 

ยินดีด้วยครับกับผู้โชคดี

 

อนุโมทนาสาธุครับน้าวัน และท่านที่โชคดีที่หลวงพ่อเลือกที่จะไปจำวัตรด้วยครับผม สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทามิ

 

ขอแสดงความยินดีและอนุโมทนาบุญกับผู้โชคดีทุกท่านด้วยครับ

 

ขอแสดงความยินดีและโมทนาบุญกับผู้โชคดีทั้ง ๕ ท่าน ด้วยครับ

 

โอ...คุณสุภาฯ สาวงามท่านนี้หากยังมีชีวิต อายุไม่ถึงร้อย
เจอกันอายุ25ราวปี05ไม่เกิน08ถึงวันนี้น่าจะ"แปดสิบเศษ"
มีบันทึกในเรื่อง อย่าให้เล่าล่วงหน้าเดี๋ยวเสียรสชาติครับ

 

คุณดาวว่ามาทำผมพลอยซึมไปด้วย แต่ยังไม่เศร้า
ขืนซึมเศร้า เดี๋ยวเขียนต่อไม่ไหว
แฟนๆนักอ่านมีหวังลงแดง-ฮ่า

ขอบคุณกำลังใจ และการติดตามไม่ลดละ
สิ่งเหล่านี้เป็นยาชูกำลังผู้เขียนให้สู้ตายครับ