เรื่องเด่น อานาปานะ (สติ) แบบพระพุทธเจ้า

เราคุยกันถึงประเด็นที่ครูผู้สอน..ขี้เกียจพูด ขี้เกียจอธิบาย ขี้เกียจสอน หรือ ตอบคำถามไม่ได้ อธิบายไม่ได้ ยกเหตุผลมาไม่ได้...แล้วก็ชอบอ้างว่า...ทำๆไปเถอะ เดี๋ยวรู้เอง เดี๋ยวถึงเอง มันเป็นปัจจัตตัง ของใครของมัน

อิอิ ก็เพราะ ปัจจัตตังของใครของมันไง...มันเลยเถียงกัน ไม่จบ สักทีไง...อิอิ

 

ที่เถียงๆกันนี่ๆนั่นๆ เป็นปัจจัตตังตัวเดียว ออกแนวๆนี้



ไม่ใช่ ปัจจัตตัง เวทิตัพโพ วิญญูหิ ซึ่งแปลว่า ผู้รู้ พึงรู้เฉพาะตน

 

ก็นี่ไง ฟังมาหลายสำนัก หลายอาจารย์ หลายหลวงปู่หลวงพ่อ
แต่ที่ตนเองรู้เองจริงๆ..ไม่มี ก็เลย หาจุดยืนที่แท้จริง ตามพระพุทธเจ้า ไม่ได้ไง

เวลาพระพุทธเจ้าท่านแสดงธรรม..คนฟัง เขายังไม่เถียงกันเลย เข้าใจตรงกันได้

แต่..ยกคำ หลวงปู่หลวงตา ที่ตนเอง อยากยกย่อง ชมเชย ไง..มาอวด มันเลย เถียงกัน ในมุมของใครของมัน

 

กระทู้นี้คงหมดประเด็นแล้ว ลงอีก ตย.หนึ่ง คืออาการทางกาย ที่ผู้ปฏิบัติมักมองข้าม ไม่ให้ความสำคัญ บ้างก็ว่า อย่าสนใจมัน สนใจแต่จิตก็พอ ออกแนวๆนี้

แต่ร่างกายนี่แหละสำคัญ ไม่น้อยกว่าจิตใจ ใครว่าไม่สำคัญให้ร่างกายเป็นอัมพาตดูดิ จิตคิดจะกินโอเลี้ยง อยากลุกขึ้นแล้วเดินๆไปร้านอาโกซื้อสักถุงหนึ่ง ไปได้ไหม ไม่ได้ ใจนี่คิดสารพัดอยากลุกขึ้นเดิน แต่กายไม่ตอบสนอง นอนอยากอยู่นั่น นี่ตัวอย่าง

เพราะฉะนั้น หลักสติปัฏฐานท่านจัดกายไว้ข้อแรกเลย กายานุปัสสนาสติปัฏฐาน - ตามดูรู้ทันร่างกาย

ลิงค์ผู้ปฏิบัติข้างต้น ปฏิบัติแล้วเกิดปัญหาทางกาย แล้วโยงไปถึงจิตใจ (ใจกังวล)

ตย.นี้ ก็เกิดปัญหาทางกาย (ตัดมา) ไปไม่เป็น ดู



เราฝึกสมาธิโดยการเจริญอานาปานสติมาระยะหนึ่ง (ประมาณเดือนเศษเกือบสองเดือนแล้ว)

อาศัยหาความรู้เอาจากอินเตอร์เน็ตบ้างหนังสือบ้าง คิดว่ามีความก้าวหน้าไปในระดับหนึ่ง แต่ตอนนี้เกิดอุปสรรคขึ้นค่ะ

พอเรานั่งไปได้ระยะหนึ่ง ลมหายใจจะเริ่มแผ่วลงและกระชั้นสั้นลงเรื่อยๆคล้ายๆจะหายไม่ออกเราก็กลัว เราเลยลองหาข้อมูลดู ก็ทราบว่าเป็นอาการที่ลมหายใจละเอียดขึ้น จากนั้นพอเรานั่งครั้งต่อๆมา เราพยายามทำใจให้ไม่กลัวอาการนี้ โดยพยายามนับลมหายใจเข้าออกไปเรื่อยๆ ซักพักก็ชิน

คราวนี้มีอาการใหม่เกิดขึ้นอีก คือบางครั้งตัวจะสั่นมาก สั่นอย่างรุนแรง บางครั้งหน้าสะบัด บางครั้งอ้าปากค้าง (อ้ากว้างมากจนเมื่อยข้อต่อขากรรไกร) บางครั้งดูดปากตัวเองจนเจ็บแก้ม บางครั้งคอเอียงแข็ง พอเลิกนั่งคอเคล็ดเลยค่ะ ตอนมีอาการเหล่านี้ เรารู้สึกตัวตลอดนะคะ
ฯลฯ

 

ได้แนะนำบ้างแล้วว่า ขณะปฏิบัติเป็นยังไง รู้สึกยังไง ทั้งทางกาย ทางใจ ให้กำหนดตามที่มันเป็น อย่าต้านอย่าฝืนมัน เช่น ตัวสั่น ว่าในใจ ตัวสั่นหนอๆๆ สะบัดหนอๆ อ้าปากหนอๆ ดูดปากหนอๆ เจ็บหนอๆ คอเอียงหนอๆๆ (ที่คอเคล็ดหลังเลิกนั่งแล้ว เพราะต้านมันฝืนมัน) ทุกๆขณะที่เป็นยังงั้นยังไง ให้ว่าในใจตามนั้น เน้นย้ำว่าอย่าเลี่ยงหนีสภาวธรรม

 

สุดท้ายฝากด้วยข้อคิดข้อเขียนนี้ ให้ผู้ปฏิบัติทางจิต (หรือเรียกอย่างอื่นก็แล้วแต่) ขณะนั่งปฏิบัติเป็นต้นอยู่นั้น สังเกตความรู้สึกนึกคิด แบบเรียนรู้มันนะ ไม่ใช่ทำไปแล้วอยากได้นั่นอยากได้นี่ อยากได้ฌานขั้นนั้นขั้นนี้ อยากเป็นพระอริยะ เป็นต้นไม่ใช่ ยิ่งอยากได้ยิ่งไกล

ค่อยๆอ่านพินาดู


เมื่อกำหนดจับลงที่ขณะหนึ่งขณะใดก็ตาม จะปรากฏว่ามนุษย์กำลังแส่หาภาวะที่เป็นสุขกว่าขณะที่กำหนดนั้นเสมอไป ปุถุชนจึงปัด หรือผละจากขณะปัจจุบันทุกขณะ ขณะปัจจุบันแต่ละขณะ เป็นภาวะชีวิตที่ทนอยู่ไม่ได้ อยากให้ดับสูญไปเสีย อยากให้ตนพ้นไป ไปหาภาวะที่สนองความอยากได้ต่อไป ความอยากได้ อยากอยู่ อยากไม่อยู่ จึงหมุนเวียนอยู่ตลอดเวลาในชีวิตประจำวันของมนุษย์ปุถุชน แต่เป็นวงจรที่ละเอียดชนิดทุกขณะจิต อย่างที่แต่ละคนไม่รู้ตัวเลยว่า ชีวิตที่เป็นอยู่แต่ละขณะของตน ก็คือ การดิ้นรนให้พ้นไปจากภาวะชีวิตในขณะเก่า และแส่หาสิ่งสนองความต้องการในภาวะชีวิตใหม่อยู่ทุกขณะนั่นเอง

 

ผมว่าคุณเพี้ยนหนักเลย มาจากดิน...
ติดอาการที่เกิดจากสมาธิ- ก็บอกแล้วอย่าใช้สมาธินำ ให้ใช้สุตตะ-ทางปริยัติ-สมำ่เสมอกับการนั่งสมาธิหน่อย อาการสมาธินำนี่เกิดได้ 108- 1000-ประการ...
คุณจะต้องตามแก้ให้ชาวบ้านเขาทั้งชีวิตรึ..ถ้าคุณตายไปใครจะแก้ให้เขา ไอ้เพ้อเจ้อ..
เช่น เห็นแสงนั่น-เห็นอุโมงค์นี่ดูดตัวเองเข้าไป-เห็นตัวเองวิ่งเล่นภายในตน-เห็นพระองค์โน้น-องค์นี้-มาเทศน์ให้ฟัง-เห็น พจ.มาสอนธรรม-หลวงปู่-หลวงตา..มีคนมาชวนไปเอาสมบัติ-มีคนบอกหวย ..ฯลฯ หยุดเลย ไอ้เพ้อเจ้เอ

 

กท.นี้ได้รับการโปรโมทเป็นกระทู้ขึ้นหิ้งไปเรียบร้อย
แล้ว
ขอแสดงความยินดีกับ จขกท.ด้วยครับ

 

ก็เลยกลายเป็นปัจเจกตัง

 

สุตตะ-ทางปริยัติ

ตอบให้ตรงคำถามนะ สุตตะ ทางปริยัติ นี่มันอะไร

 

คุณจะต้องตามแก้ให้ชาวบ้านเขาทั้งชีวิตรึ..ถ้าคุณตายไปใครจะแก้ให้เขา

ส่วนตัวไม่แนะนำให้ผู้ซึ่งยังไม่เคยทำทำ (ให้ทำบุญกิริยาวัตถุไป) ตราบเท่าที่ยังหาผู้รู้จากประสบการณ์ตรงแนะนำไม่ได้

ถ้าผมตายกระทู้นี้ยังอยู่ ชาวบ้านผู้นั้นๆ พบเห็นหัวข้อนี้อ่านแล้ว ก็นำไปแก้อารมณ์ตนเองได้ ผมก็ตายตาหลับแล้ว ไม่ต้องห่วง คิกๆๆ

เห็นแสงนั่น-เห็นอุโมงค์นี่ดูดตัวเองเข้าไป-เห็นตัวเองวิ่งเล่นภายในตน-เห็นพระองค์โน้น-องค์นี้-มาเทศน์ให้ฟัง-เห็น พจ.มาสอนธรรม

เหมือนเราจะโตไม่ดูธรรมุทธัจจ์ หรือวิปัสสนูปกิเลส ที่ผมลงใช้ไหม ถ้าดูจะรู้ว่า สภาวะดังว่า เกิดแก่ผู้ใดช่วงไหน ไม่เกิดแก่ใคร

คำพูดคำถามเราจะโตบอกถึงว่า ตนเองขาดภาคปฏิบัติจริงๆ

 

ว่าจะจบหัวข้อนี้ (แล้วจะตั้ง กาย เวทนา จิต ธรรม) แต่ก็มีคนมาต่อความยาวสาวความยืดให้ของขึ้นอยู่ งั้นเอาอีกหน่อย

คือ เคยนำที่เขาเห็นกระจกบิดมาแว้ว อิอิ เราจะโต งงจนท้องผูกมาทีแล้ว ทีนี้เอาเตียงสั่นบ้าง อ้าวดู
...............

นั่งกรรมฐาน เอาง่ายๆว่าทำสมาธิได้บ้างค่ะ ทุกข์เหลือเกินล่ะค่ะ ขอรบกวนอีกสักครั้งนะค่ะ

ก่อนนั่ง ก็จะสวดมนต์ปกติบทนำกราบพระรัตนตรัย อาราธนาศีล5 จนถึง เบญจศีล ถวายพรพระ ทำวัตรเช้า ทำวัตรเย็นชุมนุมเทวดา บลา บลาๆๆๆๆ แล้วก็จะจบด้วย อิมาหัง อาจะริยะ ฯลฯ ต่อด้วยนิพพานัสสะ เม ภันเต ฯลฯ และจบด้วย อิมายะ ธัมมานุธัมมะปะฎิปัตติยา ฯลฯ

หลังจากนั้นก็จะเริ่มนั่ง ยุบหนอ พองหนอ ปกติ ท่องได้สักพัก ก็หยุดเพราะรู้ตัวแล้ว แต่พอเริ่มนั่งได้ น่าจะสักพัก หลังจากเงียบไปที่นอนจะเริ่มสั่น อ้าวไม่เป็นไร สั่นน้อย ทนนั่งต่อไป สั่นเยอะขึ้น จนแบบรู้สึกตัวไปเองว่า มันเวียนหัวก็จะเริ่ม สั่นหนอ
สั่นหนอ สั่นหนอ ก็เหมือนจะเบาลงๆๆๆ หลังจากนั้น มันก็จะเริ่ม ไม่สั่นหนอ ไม่สั่นหนอ ไม่สั่นหนอ ก็รู้สึกมันหายไปเป็นช่วงๆคือแบบไม่สั่นต่อเนื่อง

ถ้านั่งเสร็จ ก็จะนอนภาวนา ก็สั่นเหมือนเดิมปฎิบัติเหมือนเดิม จนหลับไป รู้ว่าจิตเราปรุงแต่งไปเอง คิดว่าเตียงสั่นแต่ไม่รู้จะอธิบายให้ใครฟังอย่างไรนะค่ะ มันสั่นจริงๆนะ สั่นจนแบบเวียนหัวเลยล่ะค่ะ

เราก็นึกว่า สงสัยจะเป็นเพราะเตียง เพราะมันเป็นแบบที่โรงแรมใช้นะค่ะเด้งๆล้อเป็นเลื่อน ไม่มีหัวเตียง เลยคิดว่า สงสัยห้องอีกฝั่งหนึ่งกระแทกเราเลยรู้สึก ก็ย้าย ย้ายๆๆๆ ไปทุกที่ ทุกส่วนของห้อง ก็ยังเป็นอยู่ เลยตัดสินใจนั่งกับพื้น เอาผ้าปู แต่มันก็ไม่หาย ถ้าหยุด ยุบหนอ พองหนอ ห้องเงียบจะสั่นทันทีเลยล่ะค่ะ

มันจะสั่นเหมือนเร็วๆถี่ๆ อย่าง นี้อ่ะค่ะ ถ้าจะเรียกว่าปรุงแต่งเองก็ได้ แต่มันเป็นเรื่องจริงนะค่ะ ใครอยากจะนั่งแล้วมันสั่นบ้าง เหมือนไม่ยอมให้นั่ง เพราะพอจะเริ่มเห็นจุดขาวเล็ก ตัวเบาเอาล่ะ สั่น จะเป็นอย่างนี้ทุกครั้ง ทุกวัน จนท้อใจแล้วนะค่ะ ทั้งๆก่อนนั่งก็ขอแล้ว แต่ก็ไม่หาย

ไม่รู้จะทำอย่างไรดีแล้วค่ะ ตั้งแต่เริ่มเคร่งๆมาก็จะ 3 เดือนแล้ว มือใหม่นะค่ะ ไม่รู้ว่าเร่งตัวเองเกินไปรึป่าว ควรจะปฎิบัติ หรือ ทำอย่างไรดีค่ะ รบกวนชี้แนะ คนเพิ่งเริ่มหน่อยนะค่ะอยากปฏิบัติได้เหมือนหลายๆคนในห้องนี้นะค่ะ

ปกติจะนั่งแล้วก็จะนอนหลับไปเลย ตื่นอีกทีก็เช้า ทำงาน แต่วันนี้ไม่ได้นั่ง อยากนั่งๆไม่ได้นอนก็เลยไม่หลับ เป็นอย่างนี้มาจะ 3-4 วันแล้ว ที่เกิดอาการแบบที่ว่านี้นะค่ะ

 

เพราะคุณน่าเวทนา-สาเหตุเพราะคุณเริ่ม มาด่าผมก่อน

เพิ่งเห็น คคห.นี้ของเราจะโต ผมด่าเราจะโต คคห.ไหน นึกไม่ออกด่ายังไง เท่าที่จำได้ตั้งแต่สมัครเป็น สมช. พลังจิต หรือที่อื่นๆ ผมไม่เคยด่าใครเลยนะ

เอายังงี้ เราจะโต ช่วยนำข้อความที่ว่าว่าผมด่ามาให้ดูหน่อยสิ ไปเอามานะขอรับ ถ้าไม่เอามา ทีนี้ล่ะผมจะด่าคุณ

 

ให้เวลาเราจะโตแล้วว่าไปเอาที่ว่าผมด่าคุณก่อนมา ด่ายังไง ยังไม่เอามาอีก สร้างเรื่องเป็นเด็กเลี้ยงแกะเชียเจ้าคน บัวเต่าถุย อิอิ

ดู

http://www.thaipoem.com/poem/147886