เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

นอนเกาะกระทู้อย่างสบายใจเฉิบ บางทีก็อดสงสัยไม่ได้ว่าแมวน้ำนอนเกยตื้นเป็นแบบนี้ไหม

 

สวัสดีครับ

 

หวัดดีวันอาทิตย์น้องชาติ
เครื่องรวนกดไม่ไป พอไปก็เป็นพรวน
วานน้องมากิช่วยลบโพสท์ซ้ำด้วยจ้า
ลบเอง มันก็ไม่ยอมลบ เฮ้อ

 

วันอาทิตย์วันพักผ่อนของหลายๆท่าน ทานข้าวเที่ยงเสร็จแล้ว รอรับอ่านพี่เอ็กซ์และเหล่าคณะจะจัดการกับเหล่าแมงป่อง ผยองเดชกันอย่างไร

 

โพสท์ไหนอยู่ใกล้นิ้ว
ต้องรีบจิ้มตอบก่อน กลัวรวน
ไอ้พวกไอที บทมันมันเล่นตัว
ทำเหล่าสว.ปวดกะโหลก

ขอบคุณท่านศรีอุบล
หายมึนกับเครื่องมือ
มาต่อเรื่องช่วงบ่าย

 

อนุญาตน้องแงซายเปิดเพลงสกอร์เปี้ยน
สุดยอดร็อคของโลก เฮฟวี่ระดับตำนาน
คลอตามการอ่านยิ่งได้รสชาติเต็มแม็กซ์-ฮ่า

 

ท่าทางเจ้าแมวน้ำเกยตื้นสุขสำราญ
บ่งบอกน้องมุฯดูแล เลี้ยงดูอย่างดี
หุ่นนี้นั่งที่ไหนก็หลับ จับหนูไม่เป็น-ฮ่า

 

น้องแน็ตมีปัญหาโลกแตก
ถามเอง-ตอบเองไปแล้ว
สว.ไม่ต้องตอบหน้าแตก

ขอบคุณการติดตาม
เขียนเรื่องหลังเที่ยง

 

โพสท์ทักยาวน้องสุทิน คละเคล้าเรื่องเล่าเป็นอุทธาหรณ์..."กรรมจำพราก"ประสบกับตัวเอง เล่าได้เต็มปาก ไม่ใช่นิทานหรือนิยาย ดีเป็นกรรมที่ไม่ทำลายชีวิตซ้ำเติม ทำให้สะท้อนในรูปแบบที่พอทนได้ ซึ่งปกติแล้ว การพลัดพรากไกลบ้าน ห่างลูกเต้า ก็เป็นธรรมดาของชีวิต ปากกัด-ตีนถีบในยุคนี้

เพียงแต่น้องสุทินมีสติทบทวน"เหตุ"
กลับไปเห็น"ผล" เช่นคนมีสติปัญญา
ภาพเคยกระทำจึงกระจ่างชัดติดตา
อีกไม่ช้า กรรมดีไล่ตามทัน ครอบครัว
ก็จะเป็นครอบครัวสุขสันต์ อยู่พร้อมหน้า
ดังผู้มีความสุขทั่วไป

อย่างอื่นก็ไม่มีอะไรเพิ่มเติม
น้องเขียนเล่า เขียนเสริมช่วย
แจ่มแจ๋วดีแล้ว-ขอบคุณหลายเด้อ

 

ช่วงบ่ายต้องรีบแก้สงสัยให้น้องตั้ม
หาไม่หลายท่านอาจถึงลงแดง-ฮ่า

 

สวัสดีครับ อ.วันวิ และพี่น้องทุกท่านครับ
อนุโมทนาบุญทุกท่านด้วยครับ
-เรื่องราวผจญภัยตื่นเต้นเป็นระยะ น่าติดตามตลอด แบบหายใจรดต้นคอครับ555 สุดยอดจริงๆครับ
-เรื่องพระ ชอบและเคารพเลื่อมใสศรัทธาในครูบาอาจารย์ นอกจากบูชาติดตัว และบูชาที่บ้าน ก็สะสมไว้ให้ลูกหลานสืบต่อไป อนาคตคนเราจะค่อยๆห่างไกลวัดและธรรมะ เผื่อจะได้โน้มน้าวให้พวกเขาเข้าวัด ค้นหาธรรมะได้มากขึ้น ขอขอบคุณอาจารย์วันวิที่แบ่งปันพระดีๆ ได้ทั้งพระและได้ทั้งบุญ ด้วยปัจจัยที่ไม่เดือดร้อน
ขอความสุขสวัสดีมีต่ออาจารย์และครอบครัว รวมทั้งสมาชิกทุกท่านครับ ด้วยความเคารพครับ

 

น้องน้อตฯตะก่อนทักสั้นๆไม่ยาวมาก
หลังๆค่อยเขียนมากขึ้นหลายบรรทัด
ดีครับ-เป็นการฝึกเขียนในตัว ทั้งการเขียน
ไม่มั่ว ไม่ผิดพลาด อนุรักษ์ภาษาของเราไว้

ว่าแล้วไม่ให้เสียเวลารอคอย
ไปท่องตะนาวศรี กันดีกว่า
แต่ต้องรอจิ้มเช่นเคย

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ความเดิม...ลองมาเป็นกองทัพอย่างที่เห็น พญานาคีก็ต้องเผ่น...!
___________________________________________

ไม่มีทางหนี ปราศที่กำบัง เหลือเพียง...ไฟ!!!

กำแพงไฟ สัญชาติญาณนักสู้สั่งการไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย...

เครื่องจักรสังหาร กับวิธีเอาชีวิตรอดที่ไหลเวียนในสายเลือด ทำงาน ฉับพลันแข่งกับมรณะที่คืบคลานมาหา...

"ลุง...สม เร็วจัดกองไฟ คุณชาติ คุณนงถอยไปชิดผนัง..."

เราวางปืน สร้างค่ายกลไฟต้านกองทัพแมงป่องช้างมฤตยูจากยมโลก จัดฟืนล้อมที่พักเป็นครึ่งวงกลม เดือนครึ่งดวง โอบให้ปลายฟืนท่อนสุดท้ายทั้งปีกซ้ายกับปีกขวา โค้งจรดผนังหิน

ฟืน 2 ท่อนติดไฟเรียงเป็นเส้นขนานกัน วางอีกท่อนด้านบน ด้วยวิธีนี้ไฟไม่มีวันมอดดับ

เว้นแต่ฟืนที่เราแบกใส่หลังกันมาแทบล้มประดาตาย หมด...และตามรูปการณ์หมดแน่ก่อนเที่ยงคืน ใครเล่าจะคาดคิดถึงเรื่องนรกแตกตรงหน้านี้ว่าจะบังเกิด?!

กองทัพแมงป่องช้าง สีดำตัดแสงไฟเหลืองส้ม กระจายออกเป็นแนวเส้นขยุกขยุ้มมองไปทางไหนก็ดำพรืด สยองเหนือกว่าแสยง ประสาทไม่แข็งต้องสติแตก ร้องกรี๊ด วิ่งออกไปให้มันเขมือบ

พวกมันล้อมกองเพลิง ไม่ห่างมาก อำนาจพระเพลิงกับความร้อน ทำให้มันชูหางเรด้าร์ครางเสียงพิลึกพิลั่น มันสั่นหางกราวๆเป็นเสียงที่ฟังแล้วยะเยือกจับขั้วปอด ขั้วหัวใจเมื่อดังพร้อมกันทีเดียว นับร้อยพัน กลิ่นบางอย่างชวนวิงเวียนคลื่นเหียนถูกปลดปล่อยออกมาด้วย

กลิ่นมรณะ กลิ่นความตาย พวกเรา 5 ชีวิต ติดกับหนึบอยู่ในวงแหวนไฟครึ่งวง ทัพแมงป่องช้าง คลานล้อมไปมาสับสน

ยืนยัน เจ้าพลายเดี่ยวตกมัน ผลุนผลันผ่านถ้ำนี้ไป ทำถูกต้องยิ่งกว่าถูก...มันรู้ วิถีเถื่อนเงามัจจุราช ไม่มีสิ่งใดเป็นความบังเอิญ!

ยังกับภาพตรงหน้าสยองไม่พอ ขณะที่พวกเราทุกคนยืนนิ่งขึงดังต้องมนต์ปีศาจสาป มือถือฟืนคนละดุ้น เตรียมวางใส่ท่อนที่มอด กับฟาดตัวไหนก็ตามที่แหลม ฝ่าวงล้อมพระเพลิงเข้ามาได้

เสียงขู่ ฟ่อ ฟอด ก็ดังก้องในความเงียบ แข่งกับเสียงกราวอื้ออึงแมงป่อง

ทัพแมงป่องช้าง ฮือเข้าหาเสียงคนละเผ่าพันธุ์ พวกมันใช้เวลาไม่นานก็ตะกุยกันขึ้นคร่อมดังกองภูเขาสีดำขนาดย่อม ผมกับลุงพรานฉายไฟตามไปที่เสียงกับกลุ่มแมงป่องที่เฮละโลโจมตีเหยื่อ

อีกภาพที่ชีวิตนี้ไม่คิดว่าจะได้เห็น ก็เห็นตอนนี้...งูตัวใหญ่ไม่เบา กำลังพลิกตัวดิ้นกระแด่วไป-มา ท่ามกลางการรุมล้อมต่อยเหล็กพิษที่ปลายหางไม่ยั้งของทัพปีศาจสีดำ...

เจ้างูพันธุ์ไหนไม่ทราบได้ ที่พลัดหลงเข้ามาในวงล้อมพญายม สู้สุดฤทธิ์ทั้งฉกกัดแมงป่องคาปากตัวแล้ว ตัวเล่า หางก็กวาดกระเด็นเป็นกลุ่ม แต่สุดท้าย น้ำน้อยย่อมพ่ายไฟ พิษแมงป่องช้างมโหฬารที่รุมกระหน่ำ เหมือนลูกระเบิดถล่มบอมป์ใส่ อสรพิษเคราะห์ร้าย นอนหงายท้องขาวเหยียดยาวบิดไปมา แล้วภาพก็ถูกสีดำกรุ้มรุม กลืนหายไปจากคลองจักษุ

ทั้งร่างของมันมีแต่แมงป่องกลุ้มรุมเข้าแย่งกัดทิ้งเนื้อหนัง ตัวที่เข้าไม่ถึงวงใน ก็กระโจนขึ้นขี่คร่อมกันเป็นกลุ่มก้อน...หลายร้อยตัวยังวิ่งกันพล่าน กระหายอาหาร

หามีภาพใดสยองเท่านี้อีกแล้ว ผมบอกลุงพรานรีบดับไฟฉาย...ดูไป ก็เท่ากับทำให้ขวัญหนี สติกระเจิง แข้งขาอ่อน ไม่คิดต่อสู้...!!!

ผมเหลียวมองด้านหลัง คุณชาติยืนโอบคุณนงตัวแข็ง ตาค้าง ส่วนแม่เสือสาวซบบ่าหลับตาปี๋ เธอเป็นมวย ยิ่งไม่ดูภาพพวกนี้ ก็ทำให้ไม่ถอดใจเสียขวัญ

คุณชาติเห็นผมหันไปหา ก็ร้องถามเสียงแหบพร่า...

"ฟืนหมด เราจะทำไงต่อ น้องพราน?"...คำถามโลกแตก

เป็นคนอื่นถาม ผมคงยันเข้าให้สักป้าบ แต่นี่เป็นคุณชาติ ต้องละเว้นกับอภัยให้สักคน...

ผมสั่นหัว..."ยังคิดไม่ออกครับ ท่าทางต้องวัดดวง ลุยออกไปเสี่ยงกับมัน ใช้ไฟแหวกทาง ไปกันให้ไวที่สุด อาจโดนมันต่อยบ้าง ทีสองที"

"ไม่ได้ค่ะ โดนมันต่อย ไม่มียาแก้พิษ ตายแน่นอน"!

คุณนงยกหัวจากบ่าคุณชาติ ค้านเสียงหลง เธอมีความรอบรู้"พิษวิทยา" ดีที่สุด ในฐานะเภสัชฯ ต้องฟังเธอ...

 

ขอบคุณมากๆครับคุณอา
หนึ่งท่อน
อันหนักหน่วง
กลยุทธใดหนอ
จะใช้ฝ่าวงล้อม
อันแน่นหนา นี้ได้

 

ขอแจ้งข่าว
หลวงปู่ถ้ำ ท่านมรณะภาพแล้ว

ขอน้อมกราบท่านสู่พระนิพพาน
จากFacebook วัดถ้ำเขาชะอางค์โอน อ.บ่อทอง จ.ชลบุรี

 

สวัสดีวันอาทิตย์คุณอาวันวิ และ FC ทุกท่าน ขอน้อมส่งหลวงปู่ถ้ำสู่แดนนิพพาน

 

น้อมส่งหลวงปู่ครับ.

 

โอนเงินร่วมทำบุญ เพิ่มเป็น 500 บาทแล้วในวันนี้ครับ

 

เดินทางกลับมาถึงกรุงเทพแล้วครับ
พรุ่งนี้ถึงจะบินกลับบ้านที่ลำพูนครับ
ขอบคุณคำอวยพรของพี่วัน ทำให้เดินทางกลับ
โดยสวัสดิภาพครับ
โอนเงินร่วมทำบุญเรียบร้อยแล้วครับ
ขออนุโมทนาสาธุกับทุกท่านด้วยครับ

 

ผมพึ่งนำออกมาถ่ายเหมือนกันครับ ลืมไปถ้าท่านบอกอไม่ออกมาผมลืมไปแล้วจริงๆครับ