เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

.....โลกได้เห็น
.....เป็นประจักษ์
.....ชาวไทยรัก
.....ภักดิ์ล้นเกล้า
.....คลื่นหลายแสน
.....แห่แหนเฝ้า
.....แนบเบื้องเท้า
.....อัญชลี
.........น้ำตาฟ้า
.........น้ำตาคน
.........รินหลั่งล้น
.........ท้นสักขี
.........ภาพตื่นตา
.........ประดามี
.........ชั่วชีวี
.........เห็นทีเดียว!!!

 

"ผู้ไปกราบ"...ทั้งภาพกับบทกลอน
ซึ้งตรึงใจหลาย อ่านให้เพลินเถิด
ขอบคุณฝีมือประดิษฐ์น้องช้างฯ

 

ชุดพระดีที่คุณพัฒน์ส่งมา
ร่วมบุญทางเหนือ ยังเหลือ
อิสาน ซึ่งคงหมุนไปถึงไม่นาน
เกินรอ ผมจะเริ่ม"ภาคใต้"ต่อไป
ในอีกไม่กี่วัน เมื่อคลื่นแห่งความ
โศกเศร้าของประเทศผ่านพ้น

 

เยี่ยมครับน้องบาสฯ ได้ถวายงาน
เพื่อพระองค์ท่านเป็นครั้งสุดท้าย
ใครก็ต้องภาคภูมิใจ

 

โพสท์คุณนกแว่บขึ้นใกล้นิ้ว
จิ้มตอบขอบคุณกันก่อน

 

อีกหนึ่งโพสท์ ทักจากน้องตั้ม
ตอบขอบคุณ-อรุณสวัสดิ์มิช้าที

 

ปลื้มและภูมิใจแทนท่านบก. นี่แหละ ข้าราชการ
ในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวอันแท้จริง
เป็นวาสนาชีวิตยิ่งนัก ที่ได้เข้าร่วมงาน
มหาพิธียิ่งใหญ่นี้เต็มตัว

 

หวัดดีรุ่งอรุณน้องไพเรท

 

สวัสดี-เช้าวันศุกร์
สุขสำราญน้องปรายฯ

 

ตามนั้นน้องไพเรท

 

คิดถึงพ่อ

 

ป้วนเปี้ยนแถวนี้เดี๋ยวก็ได้ ของดีแท้
อย่าเที่ยวดิ้นรนหาของเก๊เต็มบ้าน

 

น้องมากิเขียนได้แทนใจและถูกใจหลายๆคน
คิดดี ทำดี เพื่อพ่อ อย่าทำกันเพียงแค่นี้ วันนี้
ต้องทำต่อไปตลอด เป็นมงคลกับตนเองด้วย

 

คิดถึงพ่อในวันมหาโศกของชาวไทย
น้องช้างน้อยบรรเลงคราวนี้ได้เด็ดขาด
อักษรทะลุฟ้า สะเทือนดิน ขอปล่อยให้
มวลมิตรรักนักกลอนดื่มด่ำกำซาบทรวง!

 

ป้วนเปี้ยนชำเรืองมอง ตอนนี้ ฮ่า

 

สวัสดีคุณอา wanwi และสมาชิกทุกๆท่านนะครับ
ผมสมาชิกสมัครใหม่ครับ ขออยู่ร่วมชายคานี้ด้วยคนนะครับ

ทางเหนืออากาศเริ่มๆจะเย็นลงแล้ว ขอให้รักษาสุขภาพกันด้วยนะครับ

ขอทำดีเพื่อพ่อตลอดไป

 

กราบสวัสดีคุณน้า Wanwi และสวัสดีเพื่อนๆ อีกครั้งครับ ปลายสัปดาห์แล้ว ขอให้ทุกท่านได้พักผ่อนอย่างมีความสุขครับ
ขอบคุณคุณน้า Wanwi ที่มอบเป็นตอนๆมาให้ได้อ่านคลายเครียดบ้างครับ ส่วนเรื่องจิตตกนั้นมีบ้างครับ แต่คิดและรำลึกเสมอครับ ว่าทำเพื่อท่าน มีเรื่องให้น้ำตาไหลครับ
คุณแม่ท่านการหายใจหอบ และหายใจได้สั้น การพูดจึงไม่สามารถพูดได้ ต้องอาศัยการอ่านริมฝีปากอย่างหนักเพราะ ท่านไม่ค่อยมีแรงแม้พูด
วันเสาร์ที่ผ่านมาผมผลัดกันเข้าคุณแม่เป็นเวร ไม่ต้องมีใครบอกใคร ว่าต้องทำ ผมจะตื่นขึ้นมาประมาณเที่ยงคืนและสวดมนต์ไปบ้าง แต่ตาแทบไม่ได้ละจากท่านเลย
บ่ายวันเสาร์ ท่านพยายามพูดออกมาด้วยเสียงที่ไม่มีและแหบพร่าจับใจความไม่ได้แต่ท่านก็พยายามพูดหลายครั้ง ได้ยินแบบแว่วจับใจความว่า...... น้ำเป็นคำหลัง จึงถามท่านว่า จะกินน้ำหรือครับเพราะต้องให้ท่านดื่มครั้งละไม่เกินกว่า ๕ ซีซี ท่านส่ายหน้า และพยายามพูดอีกอีกคำคือ .....ข้าว เพียงเท่านี้ย้อนคิดไปในความจำเลยครับ ผมทำให้แม่ผมลำบากและเป็นห่วงแม้ยามท่านแทบพูดไม่ได้แล้ว
คุณแม่ทานอะไรไม่ได้เลยมาเดือนหนึ่งแล้วครับ......ความคิดแวบเข้ามาในสมองแวบหนึ่งแล้วถามคุณแม่ทั้งน้ำตาว่า แม่จะให้ผมอาบน้ำ กินข้าวหรือครับ ผมถามท่าน น้ำตาแห่งความรำลึกถึงความอบอุ่น มันทับทวีมาในใจอย่างมากเลยครับ ผมทำตามท่านบอก ผมไม่อายลูก กราบขอบคณท่านแล้วไปอาบน้ำทันที แล้วหาข้าวมานั่งกินไกล้ๆเตียงท่านให้ท่านได้เห็นครับ

ผมกลั้นน้ำตาไม่ได้เมื่อนึกถึงเหตุการณ์นี้ครับ

อนุโมทนาครับคุณพัฒน์

ขอบคุณครับคุณ Pirates Of Arabia

ผมเขียนไม่ไหวแล้วครับ วันนี้ผมมาลางานเพิ่มอีก ยังเหลือวันลาเป็นพักร้อน หมดจากนี้แล้วจะขอลาแบบไม่รับเงินแต่คงสภาพพนักงานไว้
ผมเขียนไม่ใหวแล้วละครับ มันตื้นเลยละครับ
ขออภัยเพื่อนๆที่ผมตอบได้ไม่ครบทุกคนนะครับ

อ้อพี่ๆ ผมเขาเปิดโทรทัศน์ดูพระราชพิธี คุณแม่พยายามยกมือมาใหว้ เมื่อเห็นภาพพระองค์ท่าน บ่อยๆ

 

จิตอาสา
๏ ขอกราบตรงหัวใจจิตอาสา
เสียสละเวลาทำหน้าที่
ทุกทุกจุดบริการงานพิธี
สะดวกดีทุกอย่างไม่ต่างกัน

๏ ขอกราบตรงหัวใจจิตอาสา
ทุกเวลาคอยบำรุงอย่างมุ่งมั่น
รู้ว่าเหนื่อยกับปัญหาสารพัน
ทุ่มเทใจไม่หวั่นวันกราบลา๚
.....................
ช้างน้อย 27/10/60

 

เอาใจช่วยน่ะครับพี่สุทิน