เราคือพระศรีอาริย์ งานของพระศรีอาริย์ และ คณะของพระศรีอาริย์

การสอนธรรม จาก จิตสู่จิต ของ มหายาน ก็คือ
การสอนให้ เพ่งคำภาวนา คำหนึ่งคำใดโดยเฉพาะ เช่น
สรรพสิ่งเพียงสมมุติ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
คำภาวนาคำนี้คำเดียว หากมีผู้ใดปฏิบัติตามได้ แล้ว บรรลุธรรมได้
ก็จะเรียกว่า การสอนจิตสู่จิต นั่นเอง
ก็คือ การสอนแบบไม่มีคำสอนที่เยิ่นเย้อ
ทุกคำจะรวบรัดตัดความ ให้กระชับที่สุด
เหมาะสำหรับผู้ที่อินทรีย์แก่กล้า ระดับปรามาจารย์

 

ใครเข้ามาแล้ว ก็กด อนุโมทนา ไว้ครับ
จะได้รู้ว่า ใครยังอยู่บ้าง

 

ถ้า ท่านเสรีพิสุทธ์ ชวน
ท่านอดุลย์ แสงสิงแก้ว และคณะ มาร่วมด้วย
กิจการที่หวังก็อาจจะสมหวังก็ได้
เอาใจช่วยท่านหน่อยครับ ลองเลือกดู
ยุคศิวิไลย์ สร้างได้ด้วย มือเรา เอง
หากเราได้ ผู้นำที่ดี ยุคศิวิไลย์ ถึงจะเกิดขึ้น

 

โครงการเวปพลังจิตนานาชาติ
ที่กำลังสร้างใหม่ คืบหน้าไปถึงขั้นไหนแล้วครับ
จะได้รู้ ภาพโดยรวม ว่ายังขาด งานอะไรอีกบ้าง
ขอแนะนำว่า ถ้ามีได้ทุกภาษาในโลกนี้ จะยิ่งดีมากครับ
แต่ก็ให้เน้นภาษาที่ที่มีคนมากๆ ก่อน เช่น
ภาษาจีนกลาง
ภาษาอังกฤษ
ภาษาฮินดูของอินเดีย
ภาษาสเปน
ภาษารัสเซีย
ภาษาอารบิก
ภาษาเบงกาลี
ภาษามลายู
ภาษาฝรั่งเศษ ก่อน

 

หากไม่มี คลองไท
ยุคศิวิไลย์ ก็ยากที่จะเกิดมาได้ เช่นกัน
เพราะ ยุคศิวิไลย์ ก็คือ ยุคแห่งเมืองใหม่ๆ นั่นเอง

 

ผมนี่แหละครับ พระศรีอาริยเมตไตรตัวจริง facebook นิพล สาระไกร

 

แล้วมี คำสอน แบบไหนครับ

 

ลองดูในเฟสบุค

 

หากเจออาการอย่างนี้ เค้าจะเรียกว่า
การพิจารณาธรรมในธรรม หรือ
การพิจารณาธรรมารมณ์ ซึ่งก็คือ
ความชอบ ความไม่ชอบ และ ความเฉยๆ
เมื่อพิจารณาอย่างนี้อยู่เนืองๆ ก็จะเกิด
อาการบรรลุธรรมอย่างฉับพลัน คือ
การบรรลุนั้น บรรลทีเดียวอาจจะจบกิจ
เป็น พระอรหันต์ ได้เลย เมื่อพิจารณาจิตนิ่ง
และ จิตไม่นิ่งอยู่เนืองๆ ตามคำสอนที่ว่า
จิตแท้ๆมันนิ่งสนิท แต่เมื่อมันมีอารมณ์มากระทบ มันจึงกระเพื่อมดั่งระลอกคลื่น

เปรียบการเรียนใน ชั้นอรหันตะมรรค
ซึ่งเป็นเรื่องยาก ที่คนเข้าถึงแล้ว
จะอธิบายมาเป็นคำพูดได้ และเมื่อฝึกสำเร็จแล้ว
ก็จะได้เลื่อนขั้นไปเป็น ผู้ที่ถือคำภีร์ไร้อักษร
อยู่ในใจ

 

วิธี การสอนธรรมในธรรม อีกรูปแบบหนึ่ง
ที่เน้นสอนแบบกระตุกจิตกระชากใจ
โดยจะใช้การด่า การสบด คำพูดหยาบคาย
แสดงกิริยาอาการถ่อยๆ ออกมา จน
ผู้หลงปฏิบัตธรรม รับฟังไม่ได้ว่า คำพูดแบบนี้
มันขั้นต่ำเกินไป

ซึ่ง ผู้สอน เค้าจะดูว่า เมื่อลองทำอย่างนี้แล้ว
แล้วก็ทดสอบว่า ผู้ที่ถูกด่า มีอาการอย่างไหน
แล้วก็จะชี้ว่า นี่แหละคือ ความคิด หรือ
การคิดปรุงแต่ง นั่นเอง แล้วก็สอนเน้น
ทำอยู่แค่นี้ทั้งวัน ไม่ต้องปฏิบัติธรรมอะไร
ก็สามารถ ข้ามขั้นจาก พระอนาคามีผล
ไปเป็น พระอรหันตะมรรค ได้เลย แต่ถ้าเป็น
พระอริยะเจ้า ชั้นอนาคามีมรรคลงมา
พอฟังการสอนแบบนี้ ก็จะรับไม่ได้ทันที
จากน้อยไปมาก ตามอินทรีย์สังวรที่สะสมมา
โดยเฉพาะ คนที่ยังไม่ได้เป็นพระอริยะเจ้า จะรับไม่ได้และเผลอโต้ตอบกลับทันที

หากเข้าใจการทำงานความคิดปรุงแต่ง หรือ สังขาร
ผู้ฝึกก็จะจบกิจ เป็น พระอรหันตะผลทันที

 

หาก พระในพระพุทธศาสนา รู้จักการทำหน้าที่
ที่คล้ายกันอย่างนี้ พระพุทธศาสนาจะอยู่รอด
ถึงแสนปีก็ได้ แต่เพราะ พระภิกษุในสมัยนี้
ชอบอ้างว่า เพราะไม่ใช่หน้าที่ของพระ พระพุทธเจ้าไม่ได้สั่งไว้ เอาแต่ฉันข้าวชาวบ้าน
แล้วจำวัดอย่างเดียว

เราเป็นพระก็ต้องคิดให้ออกว่า เราจะตอบแทน
ชุมชนที่เค้าเลี้ยงดูเราด้วยวิธีไหนได้บ้าง แม้แต่ การสอนธรรมะในเรือนจำ ซึ่งเป็นการสอน
ผู้ที่เห็นผิด ให้กลายเป็น ผู้ที่เห็นถูก จะเป็น
การสร้างบารมีที่ดีมาก หรือ แม้กระทั่งการสอน
ให้ปลูกพืช เราก็ควรทำ หากเราเชี่ยวชาญกว่า
ใน ฐานะผู้มีโพธิจิต

 

ขอให้ช่วยเตือน พระอาจารย์รูปนี้ หน่อยครับว่า
การตื่นรู้นั้น ผู้ที่ตื่นรู้แล้ว เค้าจะรู้ว่า พวกเราทั้งหมดทุกคนในโลกนี้
เป็นพวกเดียวกันหมด ไม่มีแบ่งแยก ว่านับถือศาสนาไหน
ไม่ว่าจะเป็น ยูดา คริส อิสลาม พราหมณ์ ขงจื๋อ เต๋า พุทธ และศาสนาอื่นๆ
พวกเราทุกคนมาจากที่เดียวกันคือ ฟ้าเบื้องบน ทั้งนั้น
และสุดท้ายก็จะต้องไป แดนนิพพาน เหมือนกันหมด แตกต่างกันที่เวลาเท่านั้น

วิธีคิดของท่านตอนนี้ ไม่ต่างจาก พระเทวทัต ในสมัยพุทธกาล
ที่ท่านคิดเป็นมิจฉาทิฏฐิ มีเขามีเราอยู่ตลอดเวลา สุดท้ายก็จะต้องลงนรก
ชั้นลึกที่สุด เพราะสอนคนอื่นให้เป็นมิจฉาทิฏฐิตามตนเองไปด้วย

โทษของการสอนคนให้มีมิจฉาทิฏฐิเหมือนตน
จะต้องตกนรกในชั้นลึกสุดก่อน หลังจากนั้น
จะต้องไปรับกรรมในนรกชั้นที่สูงขึ้นมาเรื่อยๆ

และถ้ามีผู้ใดที่ฟังคำสอนที่ผิดเช่นนี้ แล้วเอาไปทำตาม
กรรมของท่านก็จะมีอยู่ไม่ได้ขาด ตราบใดที่มีผู้เอาไปทำตามต่ออยู่เรื่อยๆ

ผลกรรมของท่านมันจะค่อยหนักขึ้นไปเรื่อยๆ จนถึง ขั้นต้องลาสิกขา เหมือนกับ ทิดไพวัลย์ ที่เคยปรามาส พระอริยะเจ้าสายหลวงปู่มั่น เอาไว้

 

วันนี้ได้รับคำสั่งจาก ดินแดนพระนิพพาน
ด้วยการสอนมาทาง ฝันในฝันวิทยา ว่า

ให้สอนเรื่อง อายตนะรับรู้ทั้งหกอย่าง คือ
- การรับรู้ทางตา
- การรับรู้ทางหู
- การรับรู้ทางจมูก
- การรับรู้ทางลิ้น
- การรับรู้ทางกาย
- การรับรู้ทางใจ

ซึ่งเปรียบดัง หน้าต่าง 6 บาน ที่มีอยู่รอบตัวบ้าน
หรือเปรียบดัง รูแย้ 6 รูรอบตัวทุกทิศทุกทาง
ทวารรับรู้ทั้งหกช่องนี้ เมื่อรับรู้ก็สักแต่ว่ารับรู้

- เมื่อเห็นทางตา ก็จงสักแต่ว่าเห็นรูป แค่นั่น
อย่าไปให้ค่าให้ราคาว่า รูปนี้สวย หรือ รูปนี้ไม่สวย
จงทำใจเป็นกลางๆ ทำใจเฉยๆ เอาไว้อยู่เนืองๆ
เท่านั้น

- เมื่อได้ยินทางหู ก็จงสักแต่ว่าได้ยินเสียง แค่นั้น
อย่าไปให้ค่าให้ราคาว่า เสียงนี้เพราะ หรือ
เสียงนี้ไม่เพราะ
ทำใจเป็นกลางๆ ทำใจเฉยๆ เอาไว้อยู่เนืองๆ
เท่านั้น

- เมื่อได้กลิ่นทางจมูก ก็จงสักแต่ว่าได้กลิ่น แค่นั้น
อย่าไปให้ค่าให้ราคาว่า กลิ่นนี้หอม หรือ กลิ่นนี้เหม็น
ทำใจเป็นกลางๆ ทำใจเฉยๆ เอาไว้เนืองๆ
เท่านั้น

- เมื่อได้ลิ้มรสทางลิ้น ก็จงสักแต่ว่าได้ลิ้มรส แค่นั้น
อย่าไปให้ค่าให้ราคาว่า รสนี้อร่อย หรือ รสนี้ไม่อร่อย
ทำใจเป็นกลางๆ ทำใจเฉยๆ เอาไว้เนืองๆ
เท่านั้น

- เมื่อได้รับการสัมผัสทางกาย ก็จงสักแต่ว่า
ได้รับการสัมผัส แค่นั้น
อย่าไปให้ค่าให้ราคาว่า สัมผัสนี้มีสุข หรือ สัมผัสนี้มีทุกข์
ทำใจเป็นกลางๆ ทำใจเฉยๆ เอาไว้เนืองๆ
เท่านั้น

- เมื่อได้รับรู้ทางใจ ก็จงสักแต่ว่าได้รับรู้ แค่นั้น
อย่าไปให้ค่าให้ราคาว่า ใจนี้ชอบ หรือ ใจนี้ไม่ชอบ
ทำใจเป็นกลางๆ ทำใจเฉยๆ เอาไว้เนืองๆ
เท่านั้น

พระโสดาบัน ละสังโยชน์ได้ประมาณ
25 เปอร์เซนต์ ของ สังโยชน์ทั้งสิบตัว
เมื่อมีอารมณ์มากระทบ จะรับรู้แล้วปรุงแต่งต่อ
เผลอเพลินอยู่ในเรื่องนั้นๆ
อีกประมาณ 75 เปอร์เซนต์

พระสกิทาคามี จะละสังโยชน์ได้
ประมาณ 50 เปอร์เซ็นต์ ของ สังโยชน์ทั้งสิบตัว
เมื่อมีอารมณ์มากระทบ จะรับรู้แล้วปรุงแต่งต่อ
เผลอเพลินอยูในเรื่องนั้นๆ
อีกประมาณ 50 เปอร์เซ็นต์

พระอนาคามี จะละสังโยชน์ได้
ประมาณ 75 เปอร์เซนต์ ของ สังโยชน์ทั้งสิบตัว
เมื่อมีอารมณ์มากระทบ จะรับรู้แล้วปรุงแต่งต่อ
เผลอเพลินอยู่ในเรื่องนั้นๆ
อีกประมาณ 25 เปอร์เซ็นต์

พระอรหันต์ จะละสังโยชน์ได้ 100 เปอร์เซ็นต์
ของ สังโยชน์ทั้งสิบตัว มี สองประเภท คือ
1. พระอรหันตะมรรค คือ ผู้ที่รับรู้แล้วไม่ปรุงแต่งต่อได้ถึง 99 เปอร์เซ็นต์ สามารทำงานเพื่อพระพุทธศาสนา ใน ฐานะพุทธภูมิเก่า ได้
2. พระอรหันตะผล คือ ผู้ที่รับรู้แล้วไม่ปรุงแต่งต่อ ได้หมด 100 เปอร์เซนต์ งานของท่านจึงหมด จะปลีกวิเวกอยู่เอกา ไม่ค่อยสูงสิงกับใคร ถามก็ตอบ ถ้าไม่ถามก็ไม่ตอบ เพราะไม่มีเรื่องราวเกิดในจิต จิตจึงค่อยๆปิดตัวลง จิตจะเปิดเมื่อจะใช้ใน งานพิเศษต่างๆเท่านั้น

 

ฝันในฝันวิทยา

เรื่องการเพ่งกสิน คือ การหายใจปฏิภาค

การฝึกเข้า สมาบัติทั้งแปด นั้น จะต้องใช้
การหายใจที่เป็นธรรมชาติ ที่เรามีอยู่แล้ว
เอามาฝึก

แต่กับ การเพ่งกสิน จะใช้ การหายใจ
แบบปฏิภาค หรือ การกายใจแบบที่เรา
กำหนดขึ้นมาเอง เช่น ฝึกตอนที่หายใจ
เร็วกว่าปกติ เพื่อช่วยหายจากอาการเบลอ
ที่เป็นผลจากการเข้าญาน ตั้งแต่ ญานที่สี่
ถึง ญานที่แปด

หรือ จะหายใจช้ากว่าปกติ สำหรับ
ผู้ความคิดไวกว่าผู้อื่น การฝึกเพ่งกสิน ก็ต้องฝึกด้วยการหายใจช้าๆเนิบๆ กว่าปกติ

 

ฝันในฝันวิทยา

เรื่องนิพพาน มีสองปะเภท คือ
1 สะอุปานิเสสานิพพานะธาตุ เป็น
ประเภทที่กำลังฝึกฝนจิตใจอยู่
ในช่วงของ พระอรหันตะมรรค
ซึ่งเป็น ผู้ที่กำลังฝึกความเป็นอรหันต์
แต่ยังใม่เป็นพระอรหันต์เต็มตัว
ยังมีความคิดปรุงแต่ง เหลือเอาไว้
เพื่อทำงานใน พระพุทธศาสนา อยู่นิดหนึ่ง

2 อนุปาทิเสสานิพพานะธาตุ
เป็น ประเภทที่ฝึกฝนจิตใจ
ในขั้นของ พระอรหันตะมรรค เสร็จแล้ว
บรรลุผลเป็น พระอรหันตะผล เต็มตัวแล้ว
ไม่เหลือความคิดปรุงแต่งอีกแล้ว
ส่วนมาก จะนั่งนิ่งๆดั่งพระอริยะเจ้า
แต่เมื่อจะทำงาน ก็จะทำโดย
ไม่มีความคิดปรุงแต่งเข้ามาแทรก
งานที่ทำจึงบริสุทธิ์หมดจด 100 เปอร์เซนต์

 

ฝันในฝันวิทยา คือ การนึกถึงดินแดนพระนิพพาน
ในระหว่างที่นอนไปด้วย แล้วก็เชื่อมจิตไปด้วย หลังจากหลับ จะสามารถสื่อสารกับ ผู้ที่มาจากดินแดนพระนิพพานได้

เรื่อง พระอาจารย์มั่น และ เหล่าลูกศิษย์วัดป่า
มาบอกวีธีการสอนธรรมะว่า
สอนอย่างไร สอนแบบไหน
จึงจะถูกต้องเหมือน
ตอนที่ท่านยังอยู่
แล้วแต่รูป ก็ขึ้นธรรมาสแล้วเทศน์ให้ดู
ระหว่างที่เทศนาธรรมไป
ท่านก็ขึ้นชื่อของท่าน
มาปรากฏที่ หน้าธรรมาส ด้วย