สักยันต์ด้วยจิต คงไม่มีใครเคยได้ยิน

ประสบการณ์เกิดขึ้นสมัยบวชพรรษา ๒ เรื่องมีอยู่ว่าข้าพเจ้าเดินทางไปทางภาคเหนือลำพัง จังหวัดแม่ฮ่องสอน ไปแบบไม่รู้จักใครเลยเพียงลำพังตอนแรกว่าจะเข้าไปอุทยานแห่งชาติแม่สะเลียงซึ่งเคยไปเมื่อสมัยนานมาแล้ว ว่าจะไปจำพรรษาในป่าปลีกวิเวกทำสมาธิจิตให้มากขึ้นแต่ระหว่างทาง พบเจอกับโยมผู้ชายท่านหนึ่งท่านว่าจะไปจำพรรษาที่ไหน ท่านว่าตัวผมมีที่ดินอยู่ในอำเภอเมือง แม่ฮ่องสอน ว่าจะถวายเป็นสำนักสงฆ์ ไม่มีพระจำพรรษาหากหลวงพี่ยังไม่รู้จะจำพรรษาที่ไหนเชิญนิมนต์ไปดูสถานที่ก่อน ถึง บขส. ก็มีโยมที่เป็นทหารมีจิตเมตตาตัวข้าพเจ้านิมนต์ผมขึ้นรถยนต์จะไปไหนจะไปส่งถึงที่ ท่านว่าเช่นนั้นตัวข้าพเจ้าเองไม่ได้ปฏิเสธ โยมผู้ชายจึงบอกทางไปยังที่ดินที่ว่าจะบริจาคเป็นสำนักสงฆ์ พอถึงที่นั้นมีบ้าน ๒ หลังภูเขาสูงด้านหลังป่าไม้เขียวขจี โยมทหารขอตัวกลัว ตัวข้าพเจ้าได้สงฆ์น้ำ มานั่งสนทนากับโยมผู้ชาย จึงเล่าเบื้องหลังว่าที่ดินแห่งนี้ไม่ได้มาดูแลจึงอยากถวายเป็นที่สงฆ์ และก็เขาเบื้องหลังภรรยาซึ่งอยู่ จังหวัดลำพูนว่ากำลังป่วยโดยโรคไม่ทราบสาเหตุ มักอาเจียนเป็นเลือด ทำนองนั้นตัวข้าพเจ้าไม่ได้เอะใจอะไร รุ่งเช้าจากการวิเคราะห์อยู่นาน หากจะพักอยู่สถานที่นี้คนเดียวในพรรษา ไม่รู้จักใครมันคงไม่ดีแน่จะต้องเข้าโบสถ์ ฟังปาฏิโมกข์ ในพรรษาจึงไม่สามารถพักที่นี่ได้จึงขอตัวโยมผู้ชายจากสถานที่แห่งนั้น โยมมาส่ง บขส. แม่ฮ่องสอน ด้วยกรรมอะไรไม่รู้ กลับมาเจอพระอีกรูปชวนต่ออีก ท่านกล่าวว่าหากยังไม่มีที่พักไปกับผมก็ได้ สรุปข้าพเจ้าตัดสินใจเดินทางไปกับท่านไปที่ สำนักสงฆ์บ้านดง อำเภอแม่ลาน้อย จังหวัดแม่ฮ่องสอน อากาศดีมาก น่าจะเป็นสถานที่ปฏิบัติที่ดีในพรรษานี้ แต่ก็ยังเก็บเรื่องของโยมผู้ชายไว้ในความคิดว่าเป็นเพราะอะไร ในพรรษานั้นจึงได้ใช้โทรศัพท์ติดต่อกับอาจารย์ที่ได้สอนสมาธิ ให้กับข้าพเจ้าท่านนั่งดูในจิต ท่านกล่าวว่าโดนปอบผีเสื้อเล่นงานในจิตซะแล้ว มีคนเล่นของ ลืมบอกว่าไปว่าก่อนแยกจากโยมผู้ชายได้ขอเบอร์โทรศัพท์ติดต่อไว้ด้วย และกล่าวกับอาจารย์พอจะช่วยได้ไหม ท่านกล่าวว่าจะไปช่วยเอง ถามว่าจะไปช่วยอย่างไรละอาจารย์ ท่านกล่าวว่าจะให้เดินไปเหรอ ท่านอยู่ อำเภอพล จังหวัดขอนแก่น จะไปได้ไงในพรรษา ก็ต้องไปแบบคนอื่นไม่ไปสิ ครับรู้กันว่าท่านอภิญญาจิตสูง สามารถถอดจิต กายทิพย์ ไปได้เพียงพริบตา อาจจะกล่าวเกินจริงแต่ ณ ปัจจุบันก็ยังมีอยู่แต่ไม่แสดงออก แม้นแต่ญาติโยมแถวบ้าน แถววัดท่านก็ยังไม่รู้ว่าท่านสมาธิจิตแกร่งกล้า มีแต่ตัวข้าพเจ้าเองที่เข้าใจเพราะฝึกฝนกับท่านลำพัง ๒ รูปแสดงให้ข้าพเจ้าเห็นบ่อยจนชิน ตัวข้าพเจ้าติดต่อบ่อยกับอาจารย์สอบถามว่าเป็นไงช่วยได้ไหมอาจารย์ เมื่อคืนไปมาแล้วปอบผีเสื้อ ก็ญาติของโยมผู้หญิงนั่นแหละ ปล่อยของ อยากหวังเอาที่ดินของโยมผู้หญิง ทำให้เป็นอย่างที่ว่ากระอักเลือด เมื่อคืนก็ไปมาแรงเอาเรื่องอยู่ ปอบสะสมพลังมาหลายพันปีแล้ว มีจิตอาฆาตแรงพอดู แต่ไม่สามารถช่วยได้ทางจิต ต้องออกพรรษาก่อนถึงจะไปช่วยได้ ตัวข้าพเจ้าติดต่อโยมผู้ชายว่าออกพรรษาแล้วจะไป จังหวัดลำพูน แต่ยังคงติดต่อกัน ตัวข้าพเจ้ากับอาจารย์ ระหว่าง หลังจากออกพรรษานัดเจอกันที่ จังหวัดเพชรบูรณ์เป็นวัดบ้านเกิดของข้าพเจ้า ท่านเคยมาแล้วจึงนัดกันที่นั้น อำเภอวิเชียร จังหวัดเพชรบูรณ์ หลังออกพรรษาตัวข้าพเจ้าได้มาก่อนท่าน มาจำวัดที่ เพชรบูรณ์ ส่วนท่านอยู่ ขอนแก่น ยังคงติดต่อกันทางโทรศัพท์ถ้าจะไปช่วยโยมผู้หญิง หากอาจารย์ว่าปอบแรงผมไม่ตายก่อนเหรอ ไม่มีอะไรป้องกัน ส่วนท่านเคยมีหลวงปู่ ที่เป็นตาของอาจารย์สักให้แล้วสมัยบวชเณร เรียกว่ายันต์ครอบจักรวาลก็ว่าได้ โดยอาจารย์ท่านกล่าวว่ายันต์ตัวนี้เคยได้มาสมัยเด็กแล้วโดยหลวงปู่ที่ท่านจำวัดอยู่ แต่หลวงปู่ท่าน มรณะภาพไปแล้ว แต่ยันต์ที่เคยสักไว้สมัยนานมาแล้วยังคงมีอานุภาพติดตามตลอด แม้นแต่ร่างทรงยังเคยกล่าวว่ามีดีอยู่แล้วจะมาสักทำไมอีก ซึ่งยันต์นั้นอยู่กับอาจารย์ของข้าพเจ้า ณ ตอนนี้ ส่วนช่วงนั้นที่ว่าจะไปลำพูนตัวข้าพเจ้าไม่มีอะไรป้องกันเลย จึงเสนอให้อาจารย์หาวิธีมาป้องกันผมเลย ไม่งั้นผมไม่ไปแน่ถ้าหากว่าปอบแรงขนาดนั้น ตายก่อนพอดี ท่านจึงเสนอว่าเอางั้นก็จะไปทำให้ วิธีทำของท่านก็คือ ท่านเดินทางด้วยจิตจาก จังหวัดขอนแก่น มาหาข้าพเจ้าที่ จังหวัดเพชรบูรณ์ บ้านเกิดของข้าพเจ้าเอง มาราว ๓ ทุ่มกว่าๆ โดยที่ช่วงนี้ข้าพเจ้ากำลังทำสมาธิ ในสภาวะจิตวาป เห็นหน้าอาจารย์ลอยเข้ามาในจิต ถึงกับสะดุ้งมาไงละเนี่ยะ จึงถอนจิตออก เอาละสิแบบนี้ก็มีด้วยตอนเช้าจึงโทรไปหาอาจารย์ท่านกล่าวว่าก็อย่างที่เห็นนั่นแหละ กำลังเริ่มสักยันต์ให้แล้วแต่ได้เพียง ๔ ตัว ตัวข้าพเจ้ากล่าวว่าทำไมได้น้อยจังพวกสักยันต์คนอื่นๆ ทำไมสักได้เป็น ๑๐๐ ตัววันเดียวก็เสร็จ ท่านกล่าวว่า นั่นคนอื่น คำว่า นะ มันก็ต้องกำกับอีกบทอีกตั้งหลายตัว โม ก็ต้องอีกหลายตัวแบบนี้ ๔ ตัวมันก็เยอะแล้ว ตัวข้าพเจ้ากล่าวว่าเอาแบบนั้นเลยเหรอ เพราะว่าใจร้อนแล้วแบบนี้มันจะเสร็จไหมเนี่ยะอาจารย์ ท่านกล่าวว่าประมาณ ๑ สัปดาห์นั่นแหละ และมันก็เป็นเช่นนั้น ๑ สัปดาห์ ข้าพเจ้าได้นั่งสมาธิเวลาเดิม หลังหลับตาทำสมาธิ ยันต์ที่ว่าเสร็จแล้วมัน วาปขึ้นทั้งบนหน้าผากเป็นตัว คล้ายเลข ๙ ไทย และเต็มแผ่นหลังเต็มไปด้วยอักขระยันต์ เป็นสีทองวาปขึ้น ๒ ครั้งแล้วหายไป หลังตอนเช้าข้าพเจ้าโทรไปหาท่านเมื่อคืนผมเห็นยันต์ขึ้นเต็มแผ่นหลังเลยอาจารย์ท่านกล่าวว่าเสร็จละ ตัวข้าพเจ้าถามต่อว่า มันจะเสื่อมไหมละอาจารย์ตัวผมยิ่งไม่รักษาของอยู่ มุดไปทั่ว อาจารย์กล่าวว่ามันจะเสื่อมได้ไง สักด้วยจิตติดตัวไปยันต์ชาติหน้า เอางั้นเลยเหรออาจารย์ ท่านกล่าว หลังจากนั้นอาจารย์ก็ได้เดินทางมาหาตัวข้าพเจ้าและขึ้นไปจังหวัดลำพูน ช่วยโยม โดยมีโยมผู้หญิงมารับ และเดินทางไปบ้านของโยม ขณะเข้าบ้านโยมผู้หญิง ท้องฟ้าดำมืดอยู่จุดเดียว ส่วนอื่นไม่มีก้อนเมฆ เพียง ๒ รูปเดินลงจากรถยนต์ ๒ แถวหน้าบ้านท้องฟ้ามืดดำกลับหายไปเพียงพริบตาเป็นอัศจรรย์ จึงได้พักบ้านโยม คืนนั้นช่วงเช้าได้ทำพิธีเป็นอันเสร็จ และทำพิธีป้องกัน ส่วนโยมญาติ ของโยมผู้หญิงได้ยินข่าวว่ากระอักเลือดแทน ปัจจุบันได้เสียชีวิตไปแล้ว เป็นบาปของตัวข้าพเจ้าหรือไม่ก็ไม่ทราบ ช่วยอีกคนกระทบอีกคน ครับผลกรรมใครทำใครก่อนก็รับไป เป็นจากประสบการณ์ของข้าพเจ้ามาเล่าสู่กันฟัง สักยันต์ด้วยจิต

 

อ่านไม่ไหวตายลาย น่าจะเว้นวรรคบ้างเป็นแพเลย 555

 

ขอบคุณที่ตั้งใจอ่านนะจ๊ะ แสดงว่าสนใจเป็นพิเศษฝึกสมาธิไปด้วยเลยหากอ่านจบ