ปรียนันท์ธรรมสถาน เพื่อปฏิบัติและหลบภัย

:z12ได้มีโอกาสไปร่วมซ่อมพระพุทธรูปในโบสถ์วัดสุขุมาราม ในระหว่างทำงานพอมีเวลาว่างก็จงกรมในโบสถ์ กำหนดรู้ลมหายใจเข้า ลมหายใจออก ในระหว่างเดินไปภาวนาไป ก็เหลือบไปเห็นภาพเขียนทศชาติการบำเพ็ญมารมี ๑๐ เป็นภาพเขียนขนาดใหญ่ดูง่าย ไม่หรูหรามาก แต่ดูแบบชาวบ้าน ตั้งแต่ภาพ พระเตมีย์ ทรงบำเพ็ญเนกขัมมะบารมี ไปจนถึงพระเวสสันดร ทรงบำเพ็ญทานบารมี จิตก็ภาวนาตามภาพที่เห็น ทีละบารมี จนอารมณ์ทรงตัวในแต่ละบารมี จิตก็ภาวนาเรื่อยไปตามภาพ จนครบสิบแล้วย้อนไปย้อนมา เล่นกันเป็นชั่วโมง ตอนเดินไม่รู้สึกเมื่อย จิตภาวนาทรงอารมณ์ได้ดี แต่พอหยุดพักเล่นเอาแข้งขาอ่อนไปเลย

:z12 ก็เลยมานั่งนึกว่า เมื่อก่อนทำไมเรามันโง่นัก ไปเล่นบารมี ๑๐ ตามตำรา ไม่รู้จักพลิกแพลง ถ้าเราพอจำชาดกในทศชาติได้บ้างนิดหน่อย เราก็ใช้แบบ อนุสติ ระลึกถึงพระองค์ในแต่ละชาติแล้วก็ใครครวญพิจารณาไป อย่างนี้ก็ง่าย อารมณ์ทรงตัวได้ไว เข้าใจง่ายดีด้วยเพราะมีพระองค์เป็นตัวอย่าง เลยเขียนมาให้อ่านกันเผื่อใครจะเอาไปลองภาวนาบ้าง

 

อนุโมทนาบุญ กับจิตอันเป็นกุศลครับ

 

;28 วัดสุขุมาราม

 

;28 น้ำใจอันดีงามของเจ้าตูบ รูปภายนอกอาจไม่มีใครอยากมองและเข้าใกล้ แต่น้ำใจที่ต้อนรับแขกผู้มาเยือน เปี่ยมด้วยไมตรี

 

:z12;28 เดินทางต่อไปวัดป่าเขาน้อย อ.วังทรายพูน จ.พิจิตร

:z12 ไปถึงวัดประมาณ ๐๙๐๐ น. ได้ทราบว่า หลวงปู่กำลังฉันอาหารเช้าบนศาลา พระที่วัดแนะนำบอกให้รีบขึ้นไปกราบที่บนศาลา ถ้าเลยเวลานี้ไปแล้วก็ต้องรอไปอีกบ่ายสามโมง ก็เลยรีบขึ้นไปบนศาลา

:z12 บนศาลาด้านทิศเหนือหลวงปูนั่งฉันอาหารโดยมีพระและเณรคอยป้อนอาหาร ก็ได้กราบพระประธานและขยับไปกราบหลวงปู่แล้วนั่งคุกเขาตรงหน้าหลวงปู่ แต่ก็เป็นบุญของเราช่วงนั้นไม่มีใครเข้ามาเลย พระที่ดูแลหลวงปูได้แนะนำให้ว่ามีอะไรก็ถามหลวงปู่ได้ แต่ก็ไม่ได้ถามหรือพูดอะไร ได้แต่นั่งคุกเข่าตรงหน้ากำหนดอยู่ในสมาธิ ภาวนา พิจารณาไปตามอารมณ์ ประมาณ ครึ่งชั่วโมงกว่า ๆ โดยไม่ได้พูดอะไรเลย ส่วนหลวงปู่ก็ฉันอาหารตามที่เณรป้อนและเหลือบมองเราบ้างเป็นครั้งคราว พระที่ดูแลหลวงปู่ก็ถามถึงที่มาก็ตอบนิดหน่อย ก็ขยัยเข้าไปบีบนวดเท้าและขาของหลวงปู่ ก็เป็นบุญที่ท่านทรงอนุญาติให้เราได้บีบนวด พักใหญ่ ๆ ก็ขยับขึ้นไปบนชั้นที่หลวงปู่นั่งจะได้บิบนวดได้ใกล้ ๆ และถนัด สักครู่ใหญ่ ๆ ท่านก็ลูบหัวและเคาะเบา ๆ

:z12มีบางครั้งคราวที่หลวงปู่นั่งเหมือนหลับไป เราก็เข้าใจว่าน่าจะเป็นสมาบัติเต็มกำลังของหลวงปู ก็เลยหยิบเงินใส่ซองสีขาว ใส่ไป ๑๐๐ บาท รอจังหวะดี ๆ พนมมือจรดกระหม่อมศรีษะจับมือหลวงปู่ขึ้นมาประคองถวายซองไว้ในมือหลวงปู่ หลวงปูก็จับซองนั้นไว้ แบบชนิดไม่ยอมวาง อยู่นานจนฉันอาหารไปเรื่อย ๆ จนเณรที่ดูแลขอเอาไปวางไว้ข้าง ๆ

:z12 มีจังหวะโอกาสดีเมื่อจิตนึกอยากพูด จึงกราบเรียนหลวงปู่ว่า ผมได้สร้างสถานปฏิบัติธรรมไว้ที่นครสวรรค์ ขอ ญาณบารมีหลวงปู่ได้ช่วยให้สำเร็จด้วย หลวงปู่ก็ตอบรับ โดยพยักหน้าแล้วบอก อื่ม....... มีควมรู้สึกว่าท่านก็กำหนดดูเหมือนญาณบารมีของท่านมาคุมบริเวณสถานที่เลย ในระหว่างสนทนาและฉันอาหาร ซึงใช้เวลานานพอสมควรในการฉันอาหารของหลวงปู่ แล้วท่านก็พูดว่า บ้านใหญ่ บริษัทเยอะ บ่...อด บ่...อยาก ผมฟังครั้งที่หนึ่งก็ยังไม่เข้าใจ ก็บีบนวดกันไป สักพักก็พูดแบบนี้เป็นครั้งที่สอง และที่สาม ในเวลาต่อมา ผมก็ยังไม่เข้าใจความหมายอยู่ดี


:z12 หลวงปู่ก็ได้ลูบห้วอีกหลายครั้ง และหลวงปูก็คงสงเคระห์ผมนาน ก็เลยกราบหลวงปู่ขอไปรอหลวงปู่ที่กุฎิของหลวงปู่ พอเดินลงจากศาลา ยังไม่ถึงพืนข้างล่างเลย ก็นึกถึงถึงคำพูด ที่ว่า บ้านใหญ่ บริษัทเยอะ บ่....อด บ่...อยาก เข้าใจกระจ่างโดยที่ไม่ต้องนึกคิดพิจารณาเลย มันแจ้งในใจ ตีความหมายแตกละเอียดเลย อันนี้ก็เป็นเพราะปกติถ้าคุยกับพระอริยะขั้นสูงแล้ว ถ้าเรายังไม่เข้าใจความหมายก็เก็บไว้ก่อนแต่ให้จำไว้ แล้วมันจะเข้าใจเมื่อถึงเวลาอันควร เราอย่าไปถามเหมือนคนขาดสติ สัมปชัญญะเหมือนคนอยากรู้ที่มีอารมณ์ฟุ้งซ่าน ส่วนใหญ่คนเราจะเป็นแบบนั้นเท่าที่เคยเห็นมา และอีกอย่าง ในระหว่างสนทนาเรื่อใดก็ให้จบเป็นเรื่องไป อย่าไปถามขัดคอ หรือถามเรื่องอื่นที่ไม่ใช่เรื่องที่สนทนาอยู่ มันจะเป็นการเปลี่ยนเรื่องที่สนทนาไปโดยปริยายและท่านก็จะไปเลยตามเลย ทำให้ผู้ฟังอยู่ต้องถูกตัดบทสนทนาโดยเรา ถ้าเป็นผู้ฟังที่ดี เพียรกำหนดอยู่ใน อานาปานุสติ ก็คุ้มเกินคุ้มเหลือที่จะพรรณา

:z12ก่อนกราบลาหลวงปู่บนที่ฉันอาหาร ผมก็กราบเรียนว่า สถานปฏิบัติธรรมที่ผมสร้างจะเจริญไหมครับ หลวงปู่ก็ตอบรับคำว่า เจริญ อย่างหนักแน่น และผมก็ถามต่อว่า มั่นคง ไหม ครับ หลวงปู่ก็ตอบว่า มั่นคง อย่างหนักแน่นเหมือนกัน จากนั้นผมก็กราบลาไปเดินชมสถานที่ในบริเวณวัดป่าเขาน้อย

:z12 เกล็ดเล็กเกล็ดน้อย เมื่อหลวงปู่ฉันอาหารคาวเสร็จ พระที่ดูแลก็ยกบาตรของหลวงปูมาให้ บอกให้โยมกินได้เลย ผมได้ทานอาหารเช้ามาแล้วที่วัด สุขุมาราม แต่ถ้าเป็นเมื่อก่อนเราคงต้องรีบกินอไรทำนองนั้น แต่จิตมันไม่คิดกิน แต่ผมก็ยกบาตรพร้อมที่รองบาตรของหลวงปูขึ้นเทินหัวแล้วกำหนดสมาธิ ส่วนจะมีอาการแบบไหน อธิษฐานแบบไหนไม่ขอเล่า ขอให้ท่านอธิษฐานเอาได้อ่านก็เหมือนกับได้ไปและได้ทำด้วย

:z12ความดีทั้งหลายที่ได้กระทำมา ท่านที่อ่านแล้วมีจิตใจยินดี หรือ ไม่ยินดีก็ตาม ขอผลของความดีนี้ จึงมีกับทุก ๆ ท่าน เสมือนได้บำเพ็ญความดีด้วยตัวเองทุกประการ

 

;28 เจดีย์พระเจ้าห้าพระองค์ กำลังก่อสร้างฐานราก นัยว่า หมดไปแล้วสิบกว่าร้าน ถามพระที่วัดท่านว่า หลวงปู่บอกไว้ว่าห้าปีเสร็จ ใครอย่ากร่วมบุญ ก็ส่งเงินได้ตามบัญชีธนาคารได้ในภาพ รูปลักษณะคล้ายพระปฐมเจดีย์

 

;28ชมภาพภายในวัดป่าเขาน้อย

 

;28 ลานจงกรม และ ที่พักแม่ขาว เมื่อสองสามปีก่อนได้เคยไปเยี่มชมและกราบหลวงปู่ ยังไม่มีสิ่งก่อสร้างที่พักแม่ขาวก่อสร้างด้วยปีกไม่สักทั้งหลังขัดเงาสวยงาม ดูสอาดตายิ่งนัก คงจะเป็นการก่อสร้างของญาติโยมที่มาพักอาศัยปฏิบัติธรรม

:z12 เห็นลานจงกรมที่คลุมด้วยหลังคาแล้วน่าทึ่งจริง ๆ
:z12 มีศาลาเล็ก ต่ำ ขนาดยาว คงจะเป็นที่พักสำหรับญาติโยม เอนกประสงค์จริง ๆ

 

;28;28;28

 

:z12 ศาลาก่อนผนังฉาบปูนรอบด้านเรียบร้อย ยังแต่ประตูด้านหน้า

 

เมื่อวันก่อนมีโอกาสแวะไปดูศาลาปรียนันท์มาแล้วครับครับ พี่คลิก
ศาลานี้เป็นผลงานสุดเยี่ยมตามกำลังทรัพย์ แต่กำลังใจสุดยอดเลยล่ะครับ
"บนดิน"ถือว่าเป็นศาลาเอนกประสงค์ที่พร้อมใช้งานแล้วครับ...

ส่วน"ห้องใต้ดิน"ถ้าไม่ได้ใช้เก็บของ น่าจะจุได้ถึง 20-24 คนนะครับ
แต่ถ้ามีน้ำท่วมลงไปจะต้องสูบออกรึปล่าว? หรือเจาะรูระบายน้ำข้างล่างดีนะ?
อากาศข้างล่างก็ถ่ายเทได้ดีพอสมควร..แต่อับชื้นเล็กน้อยครับเพราะเป็นห้องใต้ดิน
ถ้าถึงเวลาจะใช้กันจริงๆ กรณีหลบฝุ่นรังสีและภัยธรรมชาติ
คงต้องหาเครื่องปั๊มอากาศแบบหีบเพลงชักมาต่อกับท่อเพื่อช่วยดูดอากาศนะครับ
แต่ที่พวกเราร่วมใจกันไปทาสีกันไว้ ออกมาสวยงามใช้ได้แล้วครับ
ช่วงนี้ติดภาระกิจเดินทางไกลบ่อยเลยไม่ได้ไปช่วย..ขอส่งกำลังให้ก่อนนะครับ
โมทนาสาธุกับทุกคนด้วยครับ เยี่ยมจริงๆ O_0)
:z12

 

;30เดินสายไฟติดตั้งหลอดไฟ ปลั๊กไฟ พัดลมเพดาน โดยช่างไฟจากช่างซ่อมไฟฟ้าประจำโรงบาลจิตเวท รับงานพิเศษ สนทนากันพอได้ความเรื่องที่มาที่ไปของเรื่องชื่อเมืองบน

 

:z15 ลุย ....... denceedenceedencee

 

เอ เหมือนโดนฟาดลงกลางกบาลเลยเรา หุๆๆ ;k01

 

เอาสะสะสะสะสะสะสะสะสะสะสะสะสะสะมุดดดดดดดดดด...สมุดมาโต๊ยยยย