รวมเรื่องเล่าทะลุมิติจากยายผีป่่าจอมโม้(ตำนานรักสามเส้าเจ้านางแห่งขอม)

แบ่งพื้นที่ให้คนอื่นด้วยนะ ช่วงนี้อากาศหนาว สุมไฟหน้าเต้นท์อย่าเผลอละ เกิดนอนละเมอ เพราะเจอผีป่ามาชวนคุย...กลิ้งมานอกเต้นท์โดนฟืนโดนไฟเอาง่ายๆ เน้อ...ยินดีต้อนรับจ๊ะ

 

กระท่อมลายตะกวด ของยายผีป่าที่มีผีป่าเป็นเพื่อนบ้าน

บรรยายจากภาพจ๊ะ ยายเพิ่งลงไปถ่ายภาพตอนหัวค่ำ ก่อนไปถ่ายก็เชิญชวนญาติมิตรต่างมิติเดินไปด้วยกัน พูดกะผีสางนางไม้ตามประสาคนเพี้ยน ไม่มีใครมาสุงสิงด้วย อิอิ...คนเลิกคบยายผีป่ากันแล้ว ...คบผีสบายดีเนาะ...เสียอย่างเดียว พึ่งผีไม่ค่อยได้เลยเรื่องหวย ผีบอกว่า....ผีที่อื่นเจ๋งกว่า...บารมีมากกว่า เลยต่อรองสะดวกกว่า...น้าน..เป็นงั้นไป ทีจะไปขอผีระดับเทพ พรหม ท่านก็ระอา...นานๆ ค่อยจัดให้ กลัวมันดีแตกระหว่างทาง เลยสงเคราะห์บ้างเป็นวาระไป

ซุ้มไม้หน้าบ้านนั้น...อยู่ตรงหน้าห้องนอนพอดี มุมนี้แหละที่เขาทั้งสามมองมาเจอร่างตะคุ่มๆ ในความสลัวกำลังสูลบุหรี่อยู่งัยจ๊ะ

ส่วนห้องตอไม้นั่น...ถ้าคุณๆ มาเยือนบ้านยายผีป่า คงไม่กลัวที่จะนั่งมุมนี้เล่นใช่ไหมคะ

 

เกาะติด..... เดินตามหลัง ยายผีป่า ต้อยๆ...

 

บรรยากาศยามค่ำ...

ลองออกมาดูตอนกลางคืนว่าเงาดำๆ นั้น ตกจากไหน เพราะที่เห็นยืนตระหง่าน นั้นยืนตรงตอไม้ สูงเหนือหลังคาห้องมุขข้างๆ ตอไม้นั่นเลยทีเดียว

อีกภาพให้ชมว่า...เวลาดึกๆ ยายผีป่าบางทีก็ออกมาเดินคุยบ้าๆ บอๆ กะต้นไม้ ผีป่าผีเขากะผีเรา เรื่อยเปื่อย...(เขาเรียกว่า...บ้า) ทางข้างๆ รถไถนั่นแหละป่าช้า เมื่อก่อนรกกว่านี้ นี่ยายผีป่าสั่งลุยเตียนไปแยะแระ

 

ห้องครัว...มองเห็นป่าช้าได้ถนัด

ที่ห้องครัวมีหน้าต่าง...ผัวของเพื่อนแม่หลานเจ้าคนที่โดนผีป่าเล่นงานก็เจอนางในชุดเขียวเดินผ่านแนวต้นชะอมไปทางกอไผ่ มองผ่านบานเกร็ดห้องครัวที่เห็นในภาพนั่นแหละจ๊ะ...ส่วนห้องน้ำใหญ่ห้องนี้...คนไม่กล้าเข้ากันนัก เพราะว่า...มีครั้งหนึ่ง...มีช่างทำบ้าน เขาทำลามกกับภาพเซรามิกที่ติดผนังห้องน้ำ(นางมัธนพาทา) เขาเลยเจอดีค่ะ...

ส่วนห้องเสื้อผ้าติดห้องครัวนั้น...เมื่อก่อนเป็นห้องนอนของแม่ทิดเก๋ แต่เขาบอกนอนไม่ได้ โดนผีอำตลอด เขาเลยย้าย...ย้ายบ่อยๆ ขอย้ายไปอยู่บ้านใหม่เลย...อิอิ

 

ลุยห้องหับภายในกระท่อมลายตะกวดกันดีไหมจ๊ะ

ห้องเตียงเดี๋ยวขนาดใหญ่นี้ สร้างไว้รับรองครูบาอาจารย์ หรือญาติธรรมที่ถือเนกขัมมะมาพักค่ะ แต่ถ้าไม่มีใครมาพักลูกออมเขาจอง...ห้องนี้เคยมีแสงสีม่วงมาตก พอไปดู เปิดผ้าคลุมออก เจอมวลสารมงคลที่ยายผีป่าต้องการเป็นอย่างสุดท้าย และคิดว่า คงหายาก แต่แค่คิดไม่ทันข้ามวัน ก็ได้มาอย่างปาฏิหาริย์

ห้องใหญ่เตียงคู่นี้...ลูกๆ เขาเอาไว้เล่นกับกุมารที่บ้าน...แต่ส่วนมากจะไว้รับรองครอบครัวคุณวีรวิทค่ะ (ท่านอื่นก็ได้นะคะไม่ต้องเกรงใจ) แต่ถ้าไม่มีใครมา ยายจะหลบทุกคนมานั่งทำงาน(โพสกระทู้) บนเตียงนี่แหละค่ะ หลับก็หลับไปเลยตรงนี้

ห้องข้างๆ เป็นห้องพระนะคะ ขออนุญาตยังไม่ถ่ายให้ชม

 

ห้องต่างล้วนมีที่มา...

ห้องมุขที่กลายเป็นห้องสมุดนั้น เดิมเป็นห้องพระ แต่ทีหลังย้ายห้องพระไปข้างบน เลยเอาเป็นห้องนอนแม่ทิดเก๋หลังจากหนีผีอำมาจากห้องติดครัว แต่ทีนี้มาเจอหนักกว่าเก่า เพราะท่านเล่นมาให้เห็น แต่ลูกออมลูกสาววัยเจ็ดขวบเขาชอบนอนห้องนี้คนเดียว บอกว่า ปู่ชุดขาวชอบมาคุยด้วยบ่อยๆ เขาไม่เคยกลัว เพราะปู่ใจดีมาก แต่ตอนนี้มาเป็ฯห้องสมุด หนังสือส่วนมากได้รับความเมตตาจากคุณพี่อ้อย และกัลยาณมิตรทางเวบส่งมาให้แจกโรงเรียนบ้าง เก็บไว้ที่บ้านบ้าง เพราะเด็กๆ ชอบมาให้สอนที่บ้านค่ะ (ไม่ใช่ครู แต่ชอบสอนจ๊ะ) ส่วนห้องที่มีผ้าคลุมสีเหลือง เมื่อก่อนเรานอนห้องนี้ เป็นห้องเสาเอก มีย่านางท่านดูแล ท่านชอบสีเหลืองมากๆ ต้องปลูกดอกไม้หอมๆ ถวายท่าน เวลาดอกออก จะโชยมาที่ห้องนี้มากกว่าห้องอื่นๆ ส่วนผ้าคลุมเตียงนี้นะคะ วัดที่ชลบุรีให้มา เพราะว่าครั้งหนึ่งไปช่วยงานที่วัด ช่วยจัดงานศพพระที่วัด ผ้านี้เอาไว้เป็นม่านคลุมหลังโลงศพ พระท่านบอกว่า เอาไปใช้เหอะ...สวยไหมคะ

ส่วนห้องเล็กๆ มุมหลังห้องตอไม้ ติดห้องน้ำเล็กนะคะ แคบแต่เฮี้ยน คนมาเยือนเจอมานักต่อนัก หลวงพี่เบริทนี่เจอจังๆ ส่วนที่ล่าสุดอย่างในเรื่องคือ มาถามว่า "นอนแล้วเหรอคะ"

 

ชมต่อค่ะ

อัพโหลดได้ช้ามาก อยากชมมุมไหนเฮี้ยนๆ ขอมาได้นะคะ

 

เอ่อ....รู้สึกว่า ...บ้านทั้งหลัง .. มีเจ้าของทุกมุมเลย...



บรื้อสสสส์!!!~

 

วันนี้ชั่วโมงเน็ตหมดตอนเที่ยง ดังนั้นหากยังไม่เติมเงินค่าชั่วโมง ขอให้ทุกคนนอนเกาคางเล่นกันไปก่อนนะเจ้าคะ เพราะว่าตอนต่อไปจะเล่าต่อตอน...ข้าฯ...คือของจริง...

 

อิอิ...คงมีหลายคนงงเช่นเดียวกับน้องตั้มนะคะ ว่า...ตกลงคนนั้นโดนผีป่าเข้าสิงจริงๆ ไหม...นี่เรื่องยังไม่จบ...

แต่จะเฉลยที่เล่าไว้...คือว่าเจ้าคนนี้เมาดะ...เงินหมด ยืมเงินยายผีป่ากินเหล้า ยายไม่ให้..ไปยืมคนอื่น เอามือถือจำนำ กินเหล้าหมดอีก ทีนี้เมาคอพับ พอฟื้นขึ้นมา เพราะเมียโทมาจิกและด่ากราด...(ยายเคยได้ยินเสียงเวลาเมียโทมาด่าเขา ทะลุลั่นลำโพงเลยแหละ) เขาเลยเครียด เออ...เข้าทำนอง จน...เครียด..กินเหล้า...!

เขาไม่มีเงิน ไม่รู้จะเล่นมุขไหน เลยเล่นมุขผีเข้า เพราะว่าคิดว่ายายผีป่าคงเชื่อ เพราะยายผีป่าเชื่อเรื่องนี้ และพวกเขาเจอกันมาแล้ว เลยหาทางได้เหล้าพร้อมกับแกล้มกินสบายๆ...

เขาคงคิดว่าเรางมงายอย่างไม่มีสติ ถ้าโง่ขนาดนั้น จะเรียกยายผีป่าเร๊อะ คนโดนผีเข้ากับคนเพี้ยน คนเมา คนแกล้งทำนี่เราดูออกจ๊ะ แววตามันไม่เหมือนกัน แววตาผีที่มาสิง กับแววตาเทวดาก็ต่างกัน การพูด เสียงที่ออกมา มันก็เป็นจังหวะที่ไม่เหมือนกัน...เราคุยกับผีกับเทวดา นางฟ้าบ่อยๆ ทำไมจะไม่รู้...

อีกอย่างผีและเทพเทวดานางฟ้าละแวกนี้พัฒนาแล้ว ไม่รับเหล้าและของคาวที่มิสมควรนะจ๊ะจะบอกให้

ก็มีพวกอสูรกาย..พวกมิจฉาทิฎฐิมาแทรกบ้าง แต่มาเจอพวกยายผีป่าก็เปลี่ยนไปดีกันทั่วถ้วน เหลือแต่ชาวบ้านขี้เมา ขี้ยา ขี้พนันนี่แหละ...เทศน์อย่างไร ก็ไม่ทำตาม...เมื่อคืนยายนั่งโพสไป ...พี่ชายทิดเก๋กะพวกทั้งชายและหญิง ร้องคาราโอเกะลั่น เมาแป้...รายได้ไม่ค่อยมี...แต่กินกันจั้ง

 

แฮ่ๆๆ อาจจะมีผมงงอยู่คนเดียวก็ได้ยาย รักษาสุขภาพด้วยเน้อ เดี๋ยวไม่มีคนโพสต์ให้อ่าน อิอิ

 

ยาย..ผมชักอยากไปนอนข้างบ้านยายสักคืนแล้วสิ เสียดายทริปเมื่อวันที่ 10 ไม่ได้แวะบ้านยายเพราะเวลาไม่พอ
ดูบรรยากาศลอบๆบ้านยายแล้วน่าเจริญพระกรรมฐานอย่างยิ่ง....(^3^)

 

สนุกดีครับ กว่าจะได้อ่านอีกที่ คงวันจันทร์
นู้น เพราะไป วัดท่าซุง (อุทัยธานี) ครับ

 

โฮะๆๆ ทันผี ทันคน

 

มาหลับรอ....



เล่าต่อแล้วปลุกด้วย....จัก อนุโมทนา สาธุยิ่ง..!!



ZZZzzzzzZZZZzzz.z.zz.z.z.z.zzzZZZZz...........................ZZZZZZZ.z.z.

 

งั้นยกเสื่อให้ผมนะลืมเอามาด้วยpig_ballet

 

.......งัว เงีย.... สะลึม สะลือ....

 

เล่นกะใครม่ายเล่น...เล่นกะผีป่า...เดี๊ยะ ...งานเข้า!

เมื่อหาเหตุกินเหล้าเมาแก้เครียดไม่ได้ผล คนที่มาด้วยก็ไม่หน้าหนาพอที่จะอยู่พักกะยายผีป่า เขาไม่งี่เง่าแต่หัวหน้าทีมงี่เง่า เขาก็มีความอายเป็นเนาะ...พอหัวหน้าทีมเดินคอส่ายไปส่ายมาเหมือนรถมอร์ไซด์เสียศูนย์ไปหากินเหล้ากับคนที่รู้จักมักคุ้นที่บ้านหลังอื่นต่อ โดยไม่แยแสว่าพวกที่มาด้วยสองคนนั้น เขาจะอยู่อย่างไร จะไปไหน

"พี่เอื้อมครับ...พวกผมจะไปแพจริงๆ ครับ"
"อ้าว...จะกลับมานอนนี่ไหม...ทำไมไม่ไปนอนวัดละคะ ไปฝึกขานนาค...คนกำลังจะบวชเขาไม่ให้ไปไหนมาไหนนะคะ ให้อยู่วัดดีที่สุด" ยายผีป่าบอกอย่างผู้ที่อยากให้เขาบวชทั้งทีเอาดีให้ได้ แต่ดูเหมือนว่าการบวชครั้งนี้เป็นการบวชแบบฉุกเฉินและขอไปที ไม่ได้มีเจตนาเอาบุญกุศลหรอกกระมัง...

"รู้ไหมว่า...ถ้าใจไม่พร้อม ถ้าไม่มั่นคงพอ อย่าบวชนะ มันเสี่ยงมากๆ ไอ้พวกบวชแก้บนนี่ หรือบวชให้พ่อแม่นี่...พากันแถลงนรกเยอะแล้วรู้ไหม" ยายผีป่าย้ำ และก็บอกว่า

"ไหนๆ ก็เตรียมงานกันแล้ว...ตั้งใจให้ดี...อนุโมทนาด้วย"

.........................................

สองคนไปอยู่แพ และคงไม่กลับมาบ้านยายผีป่าอีกคงไปบวชเลย

........................................................................

เจ้าคนหัวโจก...สั่งให้น้องสะไภ้เอาเสื้อผ้ามาปั่นบ้านยายผีป่า(เอ....ทำไมมันไม่ซักที่บ้านน้องชายมันเลยเล่า)

.................................................................

เขาตากผ้าไว้จนข้ามคืน....

..................................................................

คืนนั้นเขามาร้องเรียกยายผีป่าห้าทุ่มกว่าแล้วว่า

"ขอยืมเงินกินเหล้าได้ไหมพี่ ๕๐๐ เดี๋ยวมะรืนผมก็บวชแล้ว ให้ผมกินให้พอ" (ดูข้ออ้าง ดูน่าทุเรศหรือน่าเห็นใจหนอ)

"ไม่ให้โว้ย...เออ...ไม่อยากพูดนะว่า...แกกำลังหานรกเข้าตัว ถ้าแกบวชตลอดชีวิตจริงจัง ฉันจะให้กินเต็มที่เลย แต่นี่บวชแก้บน...ไม่รู้จะครบวันที่อยากบวชไหม ไม่ใช่แหก นับวันเวลาสึกนะโว้ย...ไปไหนไปไป๊..ตูเซ็งวะ"

...................................................................