คุณ ....2ชาติ บรรลุธรรม. . ., ท่านรู้ได้อย่างไร

ศาสนา สอนพวกเรา ผิดๆ ไม่ใช่สักหน่อยนะ พวกเรา ไม่ได้เก่งหรอก

เเต่พวกเรา ฝันเก่งไง พอเรารู้ว่า ฝัน เราก็ มีความสุขเเล้ว

ไม่เห็นต้องได้เลยไง ที่อยากได้นะ ก็ไม่ได้อยากได้ เพราะมัน อิ่มหัวใจเเล้วไงละ

 

มะมีใครคุยกะเราเลย 55

 

ในฝัน มีความกลัว ป่าวคะ
ฝันแล้ว ไม่ได้ดังใจฝัน จะทำไงดีคะ

 

คุณอารมณ์เสีย ก็ เพราะว่า คุณ คิดไง

คุณคิดไม่ได้อยากคิด คุณก็คิด

คุณคิดบอกว่า เดี๋ยวทุกอย่างมันก็เป็นเองล่ะ ไปคิดทำไมละ

ไม่เห็นต้องคิด เดียว จิต เขาก็รู้ตัวเอง เพราะ อะไรก็มีชีวิต

เราทำตัวกลวงๆ เดี๋ยว จาน ชาม ช้อน ส้อม คีย์บอร์ด เปียนโน

เขาก็ สั่งให้กาย ทำงานเองไงละ ไป คิดเเทน พวกเขาทำไมล่ะ

 

พวกเขา อ่ะ เป็น เจ้านาย ร่างอ่ะ กลวงๆ ไง เราอ่ะ ไม่ได้คิดหรอก

จิต ทำเอง ไม่ต้องเห็น ต้องคิดเลย เด๋วมันเบื่อ ที่เรา นั่ง นิ่งๆ มันก็ วิ่งเอง

จิตมันไม่ชอบอยู่ เฉยๆหรอก มันเบื่อ

พอมัน ได้ทำ มันก็ดับ วูบๆๆๆๆๆ

เเล้วพอ มัน เกิดมันก็ วาบๆๆๆๆๆ

 

แหม เจ๊คนสวย ก็นะ เจ๊อยากคุยกะใคร ก็คุยเลยสิคะ

ไม่ต้องไปถือเขา ถือเรา ที่นี่ ก็สาธารณะ เนาะ มีแต่คนใจดี

 

คน 'รมณ์เสีย ไม่ได้หมายถึงผม

แต่หมายถึงใคร ผมว่า จขกท คงรู้รสอยู่

ถามก็ไม่เคยถาม ไล่เรียงเคียงถามก็ไม่ถาม โพล่มา ด่าเช็ด เอากะชื่อสมมติ

ถ้า จขกท ซื้อหวย สงสัยถูกรางวัลที่หนึ่งโดยไม่รู้ตัว เรียกว่า อยู่ดีๆบุญอริยะหล่นทับ

;aa8;aa8;aa8

 

ง่ายจะตาย คิดว่า เราเก่งหรอ ไม่ได้เก่งหรอกนะ

จิตอ่ะ เขา วูบๆวาบๆ อยู่ไง เราอ่ะ ไม่ได้คิด

 

ดีจ้า เมื่อคน เหงาๆมาเจอกัน

 

ก็เพื่อนไง เเต่เราไม่ค่อย ได้คิด

จิตเขาก็มาสิง เเต่จริงๆ ก็ไม่ได้สิง

เพราะมันก็สิงตั้งเเต่เกิด เราเพิ่งมาสังเกตุ ว่า มีไร สิงอยู่ เท่านั้นเอง

นั้นไง ดูจิต โง้โง่เนาะ

 

สิงอยู่ ก็ ไม่รู้ว่า ถูกสิง

 

คุยกะใครคุยได้......แต่ไม่อยากคุยกับ.....คุณตานี อิอิ

อิอิ

 

ก็อิฉัน ยังไม่กลวง นินา มันเลย ออโต้ ไปด้วยกัน

 

พอคนบอกว่า ผีเข้า อ้าว ผีเข้าหรอ

ไม่ใช่สักหน่อย มันก็เเค่ เรา ไม่ได้ ทำอะไร เปิดประตู ความคิด

ไม่ปิด พอไม่ปิด ก็ มาสิง หนาเเน่น เต็มไปหมด เราไม่รู้นิ

ว่า คิดมัน คือ ประตูวิญญาณ สุดท้าย เราก็ เลย

มี คิดที่ ไม่เหมือน ปกติออกมา เล่าความจริง

 

ขออนุญาติปรับเป็นภาษาทางการ

จิตไม่ใช่เรา ก็ไม่รู้ว่า จิตไม่ใช่เรา

 

แป่ว 55 แหม ...ก็หลายคนเหลือเกินเนอะ เจ๊ก็ไม่รู้จะเลือกใคร อิอิ

 

ขออนุญาติปรับเป็นภาษาทางการ

เรียกว่า

ภยตูปัฏฐานญาณ (ญาณอันมองเห็นสังขารปรากฏเป็นของน่ากลัว คือ เมื่อ
พิจารณาเห็นความแตกสลายอันมีทั่วไปแก่ทุกสิ่งทุกอย่างเช่นนั้นแล้ว สังขาร
ทั้งปวงไม่ว่าจะเป็นไปในภพใดคติใด ก็ปรากฏเป็นของน่ากลัว เพราะล้วนแต่จะ
ต้องสลายไป ไม่ปลอดภัยทั้งสิ้น -- knowledge of the appearance as
terror)

ตามด้วย

มุญจิตุกัมยตาญาณ (ญาณอันคำนึงด้วยใคร่จะพ้นไปเสีย คือ เมื่อหน่ายสังขารทั้งหลายแล้ว
ย่อมปรารถนาที่จะพ้นไปเสียจากสังขารเหล่านั้น — knowledge of the desire for deliverance)


แล้วตามด้วย

ปฏิสังขานุปัสสนาญาณ (ญาณอันคำนึงพิจารณาหาทาง คือ เมื่อต้องการจะพ้นไปเสีย จึงกลับหัน
ไปยกเอาสังขารทั้งหลายขึ้นมาพิจารณากำหนดด้วยไตรลักษณ์ เพื่อมองหาอุบายที่จะปลดเปลื้อง
ออกไป — knowledge of reflective contemplation)

 

เเล้วพอเรารู้ สุดท้าย เราก็เลย เลิกคิด ถาวร เพราะ เรา ขี้เกียจคิด เท่านั้นเองไง

ไม่ได้ อยากคิดหรอก ถ้าไม่มีคิด มันก็ไม่ได้ เพราะ คิด ก็ ยัง ต้องคิดอยู่

เเยกออกจาก ร่างไม่ได้ ไง เเต่ดี หน่อย เพราะว่า พวกเขาไม่เเตกเเล้ว

เขาสามัคคี เพราะว่า เราอ่ะ รักทุกคิดเลยไง

ไม่ต้องเเย่งกันนะ ตอนเเย่งกัน จะเป็น ร่าง ก็เลย ทำร้ายกันเอง

จิตเเตกไง เขาเรียก เเต่ สรุป จิตก็สงสาร คุณร่างไง

ก็ เลย ไม่ทำร้าย ตัวเอง ทำหน้าที่ของตัวเองไป

เพราะเขารู้ว่ายังไง เราก็รักพวกเขาทุกจิต จะเเย่งทำไม หนอ ?

ก็จิตทุกจิต ก็ คือ จอย นะคะ คุณตูด จะเป็น ตา ก็ได้ เป็น จิตนะ

เป็นอะไรก็ได้ เเล้วจะเเย่ง คุณร่างทำไม?

ถ้าร่างตาย คุณจิต ก็ ไม่มีเพื่อน เเล้ว ชิมิ ชิมิ ^ ^

คุณจิตก็เลย พลัดกันออกมาทำงาน ส่วนที่ไม่ได้ ประจำเขาก็ ดู กับจอยไงคะ

 

อืมๆ อันนี้พอเข้าใจ จิตไม่ใช่เรา แต่ปัญญายังไม่เกิด

จิตมันก็เลย ยังไม่รู้ตัว หลับหูหลับตา เดินดุ่ยๆ วูบๆวาบๆ ไปเรื่อย

 

มันแบบว่า เซ็ง ๆ ก็ดูมันไป เดี๋ยวมันก็เปลี่ยนไปเรื่อย ๆ บางทีมันก็อารมณ์ดีนะ บางทีมันก็เฉย ๆ เปลี่ยนเรื่อย ๆ เจ๊ก็ เป็นแบบเนี่ย ก็จิตมันไม่ใช่ของเรา เราจะไปบังคับมันได้งัยเนอะ ก็แค่ดู ๆ มันไป มันจะทำอะไรก็ดูมันทำน่ะ แหะ ๆ ๆ แต่วันเนี่ย มันก็เซ้งเล็กน้อย