ข้อความจาก กลุ่มประสานงานเพื่อการเตือนภัย(เขากะลา)(ปิดกระทู้)

ร้องเรียกเหมียวๆ เดี๋ยว (คุณชยุต) ก็มาค่ะ ตามคิวตามสคริปต์
รอแป๊บนึงนะคะ

 

ภาพกิจกรรมเมื่อวันที่ 3 มีนาคม มีการขยายระบบพิเศษให้แก่สมาชิก ณ มูลนิธิจ่าเชิด



คุณอนันต์ เจ้าหน้าที่มูลนิธิจ่าเชิด

 

ร่วมรับประทานอาหารหลังจากขยายระบบ

 

คุณธรรมอันสูงส่งของ “คุณแม่บุญเรือน โตงบุญเติม” อุบาสิกาผู้ใจบุญท่านนี้ยิ่งใหญ่

ท่านเป็นผู้เสียสละ ชอบการทำบุญ ให้ทาน ไม่ยึดติดสะสมในทรัพย์สมบัติ
มีแต่เป็นผู้ให้ตลอดมา และทั้งชีวิตท่านยังได้บำเพ็ญธรรมอย่างสม่ำเสมอ
ตราบจนวาระสุดท้ายที่ท่านได้จากโลกนี้ไปอย่างสงบด้วยโรคหัวใจ ไต และโลหิตจาง

แม้จะมีลูกศิษย์ต้องการให้ท่านมีชีวิตอยู่ต่อโดยการอธิษฐานขอแต่ท่านก็ไม่ทำ
ท่านบอกว่า “สังขารร่างกายและใจ หรือขันธ์ห้านี้ไม่ใช่ตัวของเรา
มันเป็นเพียงเครื่องอยู่อาศัยชั่วคราวเท่านั้น เป็นเรือนทุกข์ ท่านจึงต้องการออกจากเรือนทุกข์นี้”
<O</O
ในปัจจุบันมีรูปปั้นของคุณแม่บุญเรือนอยู่บนศาลา คุณแม่บุญเรือน โตงบุญเติม
ในวัดอาวุธวิกสิตาราม หรือวัดบางพลัดนอก กรุงเทพฯซึ่งเป็นวัดที่ท่านเคยอยู่บำเพ็ญศีลสมัยที่ยังมีชีวิตอยู่

ทุกวันนี้ยังมีสานุศิษย์และผู้ศรัทธา ไปกราบไหว้รูปปั้นท่านและยังมีผู้ไปอธิษฐานจิตขอปูน ไพล
เพื่อไปรักษาโรคจากท่านมากมายหลายราย ซึ่งแม้ว่าท่านจะจากไปนานแล้วแต่คุณงามความดี ชื่อเสียงในทางธรรมที่ท่านเพียรสร้างไว้ ขณะยังมีชีวิตอยู่ก็ยังมีผู้กล่าวถึงอยู่ตลอดไป

จากกระทู้ http://palungjit.org/showthread.php?t=177293

 

^
^
^
อ๊ะ อ๊ะ...

 

ขยายระบบแล้วแน่นกายา จึงต้องขยายเข็มขัด...



จะเห็นได้ว่า เสื้อที่ระบบจัดให้พี่วิจิตรได้เผื่อการขยายขนาดตัวไว้แล้ว (ดูที่ปลายแขนเสื้อ) ๕๕๕

 

การปล่อยวาง : การปฏิบัติตนเพื่อหลุดพ้นจากความทุกข์ ตอนที่ 5 ​

หลุดพ้นจากทุกข์ได้ด้วยการปล่อยวาง

การอยู่อย่างไม่เป็นทุกข์นั่นแหละเป็นจุดหมายสำคัญของพุทธบริษัท การเป็นการอยู่ที่เป็นทุกข์นี้ไม่ใช่พุทธบริษัท เพราะความเป็นทุกข์มันแสดงว่า เราไม่รู้เรื่องนั้นถูกต้อง ไม่ตื่น แล้วก็ไม่เข้าใจไม่แจ่มใสในเรื่องนั้นไม่เป็นผู้รู้ผู้ตื่นผู้เบิกบานในเรื่องนั้น มันก็เป็นทุกข์อย่างไม่จบไม่สิ้น เราจึงไม่ควรจะอยู่ด้วยความทุกข์<O</O
เราต้องอยู่ด้วยปัญญา... ด้วยการพิจารณาเอาไว้เสมอ...ตั้งปัญหาถามตัวเองไว้ อะไรเกิดขึ้นก็ถามว่า..อะไรกันนี่ อะไรกัน? ทำไมจึงโกรธ? ทำไมจึงเกลียด?ทำไมจึงพยาบาท? ทำไมจึงริษยาเขา? เรากินข้าวของเรา เขาก็กินข้าวของเขา จะไปริษยาเขาทำไม?...ถามตัวเองอย่างนั้น แล้วก็ศึกษาไป ค้นคว้าไปก็จะถึงเรื่องว่า อ้อ! ไม่ได้เรื่องอะไร หาเรื่องให้เป็นทุกข์เปล่าๆ กลุ้มใจเปล่าๆ เพราะความอิจฉาริษยา ความอยากได้ ความแข่งดีอะไรต่างๆ...เรารู้
<O</O
จิตที่ไม่ยึดถือเป็นจิตที่โปร่ง...เบา...สบาย
<O</O
พอเรารู้แล้วความทุกข์มันก็เบาลงไป แล้วคอยตักเตือนตัวเองไว้บ่อยๆใจก็เบาเรื่อย ถ้าใจไม่แบกภาระเรียกว่าใจเบา ใจโปร่ง ที่เราสวดมนต์ว่า...ภาระหะเวปัญจักขันธา...ขันธ์ทั้งห้าเป็นของหนักเน้อ...มันหนักที่ตรงไหน? มันหนักตรงที่ไปแบกเข้าไว้นั่น ตรงที่ไปยึดถือนั่นแหละ มันหนักตรงนั้น ถ้าเราไม่ยึดถือมันก็ไม่หนักอะไร เราเดินมือเปล่ามันก็ไม่หนัก ถ้าโยมหิ้วกระเป๋าไปด้วยมันก็หนัก ถ้าใส่ของมากมันก็หนักเข้าไปอีก หิ้วย่ามใบเดียวนี่ก็หนักแล้ว เวลาไปไหนมาไหนไม่อยากจะเอาไปเสียด้วยซ้ำไป แต่ไม่เอาไปก็ไม่ได้ไม่รู้จะใส่อะไรก็ต้องหิ้วย่ามไป ของอื่นไม่จำเป็นไม่อยากจะหิ้วไป เดินทางนี่ไปให้มันสบายๆ เบาๆ
<O</O
จิตที่เบา คือจิตที่ไม่ยึดถือ
<O</O
จิตที่เบา ก็คือจิตที่ไม่เข้าไปยึดถืออะไรๆ ว่าเป็นของฉัน แต่เราใช้มันได้ มีเงินใช้เงินได้ มีทองใช้ทอง มีเพชรนิลจินดาก็ใช้ไปตามหน้าที่ใช้ให้เหมาะแก่เวลา แก่เหตุการณ์อย่าใช้พร่ำเพรื่อ ขโมยมันเห็นแล้วน้ำลายจะไหลออกมา แล้วมันจะมาเอาเสีย เราไม่ให้มันก็ทุบเลยเดี๋ยวนี้ไม่ได้...ขโมยทารุณมาก เอาแล้วทุบเสียเลย<O</O
มีให้เป็น ได้ให้เป็น ด้วยปัญญา
<O</O
ฉะนั้น ต้องระวัง

 

ลงเรือถ้าใสเสือ LACOSTE พรรคพวกจะรับรองความปลอดภัย

 

การนอนอาบแดดบนเรือ ทางบึงเขาให้ใสชุดทูพีช นะครับ ท่านที่จะไปลงเรือ

แต่ห้ามลืม หมวก กับแว่นกันแดด แล้วกัน

 

แล้ววันที่ ๑๔ มื้อเย็นจะทานอะไรกันคะ ทำกับข้าวเองเหมือนเดิมหรือไม่ แจ้งด้วยค่ะจะได้วางแผน...
(ระบบฝากถามค่ะ)

 

สวยมากครับ

สงสัย งานนี้ ช่างภาพตรึม ครับ..

ทีแรกผมก็คิดว่าจะไม่มีกล้องไปเก็บภาพซะแล้ว
แต่ตอนนี้ มีกล้องให้ใช้ 3ตัว(จากเพื่อน)
อีก1จากเพื่อนอีกคน ให้ยืมเพื่อการศึกษา
แต่ที่สำคัญสุดคงเป็น
อีก1ตัวเก่ง ที่กำลังมาครับ วันสองวันนี้
(ทั้งหมดนี่เป็นกล้องฟิล์มครับ)
คือผมกำลังหางบประมาณอยู่ คิดว่าคงไม่ทันวันที่14
เมื่อวันที่ไปชลบุรีกัน จารย์โม่ บอกว่า...
อาทิตย์หน้า เดี๋ยวก็มา!

lateไปนิด แต่....
......มาแล้วครับ จารย์โม่ สาธุ
ผมจะได้กล้องของตัวเองแล้ว...
ตัวนี้ตั้งใจเอาไว้ทำงาน เก็บภาพสำคัญโดยเฉพาะ

 

ต้องหามาใส่ซักตัว แล้วครับพี่

 

จะมีผัดสายบัว กับ ต้มสายบัวปลาทู ที่เก็บมาจากในบึงนั่นแหละครับ

​

 

อาจจะมีบางคนอยากจะเดินจงกรม ก็ได้เลยครับ

 

ข่าวด่วน
แจ้งเพื่อนสมาชิกทราบ


พี่สุดใจ ได้รับโทรศัพท์จากคุณ Digital หรือคุณธนวรรณ เกาะเรียนไชย เมื่อสักครู่ที่ผ่านมา แจ้งว่า

คุณอเล็กซ์ สามีของคุณธนวรรณที่อยู่ที่รัฐอิลินอย
ได้เสียชีวิตลง

คุณธนวรรณ กำลังเตรียมการเดินทางกลับสหรัฐอเมริกาโดยด่วนเพื่อจัดการงานศพของคุณอเล็กซ์

พี่สุดใจ และสมาชิกกลุ่มประสานงานเพื่อการเตือนภัย (เขากะลา) ทุกท่าน

ขอไว้อาลัยแด่ดวงวิญญาณของ
คุณอเล็กซ์

ขอจงสู่สุคติภพเทอญ.


ด้วยความอาลัย
กลุ่มประสานงานเพื่อการเตือนภัย(เขากะลา)




​

 

การจัดงานที่บึงบอระเพ็ดต้องขอยกเลิกเพราะคุณ Digital ต้องเดินทางกลับอเมริกาโดยด่วน

พี่สุดใจกำลังรอรับทราบกำหนดการเดินทางกลับของคุณ Digital ที่ต้องไปจัดการศพคุณอเล็กซ์ที่อเมริกาว่าจะเดินทางกลับในวันใด เพราะจะเดินทางไปส่งที่สนามบิน

ได้ปรึกษากับอาจารย์นีโม่และเพื่อน ๆ สมาชิกในบางส่วนแล้วว่า จะนัดหมายทำบุญ หรือถวายสังฆทานอุทิศส่วนกุศลให้กับคุณอเล็กซ์ กำหนดการณ์จะแจ้งให้ทราบอีกครั้งค่ะ

 

ขอแสดงความเสียใจต่อการจากไปของสามีคุณ Digital ด้วยครับ

 

ขอแสดงความเสียใจและขอไว้อาลัยต่อการจากไปของคุณอเล็กซ์ สามีคุณ Digital ด้วยครับ

 

ขอแจ้งข่าวไปยังเพื่อน ๆ สมาชิก​

วันนี้ เวลา 19.00 นาฬิกา​

คุณธนวรรณ หรือคุณ Digital จะทำพิธีสวดมนต์
และนั่งสมาธิเพื่ออุทิศส่วนกุศลให้กับดวงวิญญาณของ
คุณอเล็กซ์​

โดยจะทำพิธีทางธิเบต ที่วัดหลิงจิวซาน(คิชกูฏ) ที่ซอยพัฒนาการ 30
ในเวลา 19.00 นาฬิกา
โดยมีอาจารย์ฝาจ้านซือ เป็นผู้ทำพิธี​

กลุ่มประสานงานเพื่อการเตือนภัย(เขากะลา)
โดยมีพี่สุดใจ อาจารย์นีโม่ และเพื่อน ๆ สมาชิกหลายท่านจะเดินทางไปร่วมกันสวดมนต์
และนั่งสมาธิเพื่ออุทิศส่วนกุศลให้กับคุณอเล็กซ์ ร่วมกับคุณ Digital ด้วยในเย็นวันนี้​

หากเพื่อน ๆ สมาชิกท่านใด จะเดินทางมาร่วมพิธีด้วย ก็ขออนุโมทนาค่ะ​

พิธีจะเริ่มในเย็นวันนี้ 6 มีนาคม 2552​

เวลา 19.00 นาฬิกา ​

ที่วัดหลิงจิวซาน (คิชกูฏ)​

หรือจะมาพบกันที่อาคารฝักข้าวโพด เวลา 18.00 นาฬิกา ก็ได้ เพื่อเดินทางไปที่วัดพร้อมกัน​

 

ขอแสดงความเสียใจกับพี่วรรณและครอบครัวด้วยค่ะ​