ปิดรับบริจาค รวมบันทึกการเดินทางตามรอยพระอาจารย์ ณ บึงลับแล ๒๕๕๒/ร่วมบุญใหญ่หน้า ๑๐๘

“พ่อเห็นว่าชีวิตไม่สำคัญ ความสำคัญมีอยู่อย่างเดียวคือว่าทำอย่างไรเราจะทำให้ไทยเป็นไทตลอดไป” การลงทุนทำงานสาธารณประโยชน์และงานด้านธรรมะ พ่อทำด้วยมือเปล่า พ่อไม่ได้สะสมเงินทองอย่างเขาทั้งหลาย ที่เขาลือกันว่าพระมีเงิน ๑๐ ล้าน ๒๐ ล้าน นั่นไม่ใช่พอ พ่อมีแต่หนี้ “และลูกของพ่อก็เป็นคนดีส่งเสริมสงเคราะห์พ่อทั้ง ๆ ที่เงินทองของลูกก็ไม่ค่อยจะมีกันนัก เราไม่ใช่คนรวย ไม่ใช่มหาเศรษฐี แต่เพราะอาศัย กำลังใจดี ของลูกพ่อชื่นใจ พ่อสบายใจ โดยเฉพาะอย่างยิ่งลูกชายลูกหญิงของพ่อเวลานี้ ได้อภิญญาสมาบัติกันหมดแล้ว พ่อต้องถือว่าหมด เพราะคนที่อยู่ในช่วงใกล้ไม่มีใครไม่ได้”<O</O
<O
“ลูกต้องถือว่าอภิญญาสมาบัติที่พ่อให้ลูกไว้ เป็นสมบัติที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงประทานมา ถ้าพ่อตายลงเมื่อไร ขอลูกจงถือว่า อภิญญาสมาบัตินี่แหละคือชีวิตของพ่อที่อยู่กับกายกับใจของลูกตลอดเวลา คิดถึงพ่อคราวไร จงคิดถึงอภิญญาสมาบัติที่ลูกได้ และลูกก็จงภูมิใจว่า ลูกอยู่กับพ่อตลอดเวลาทุกลมหายใจเข้าออก”<O</O
<O
ฉะนั้น ขอบรรดาลูกรักทั้งหลาย จงรักษาความดีที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงให้ไว้ งานใดที่พ่อนำลูกทั้งหลายทำ งานทั้งหลายเหล่านั้น ขอลูกรักทั้งหมดจงรักษางานนั้นไว้ด้วยหัวใจของลูกเอง คือรักษาไว้ด้วยชีวิต เพราะงานสาธารณประโยชน์เป็นกิจอันหนึ่งที่ทำให้คนไทยรวมตัวกัน มีความรัก มีความสามัคคีซึ่งกันและกัน และทุกคนก็จะมีความสุข โดยเฉพาะอย่างยิ่ง<O</O
<O
ธรรมใดที่องค์สมเด็จพระจอมไตรบรมศาสาดาสัมมาสัมพุทธเจ้าให้พ่อไว้พ่อถ่ายทอดให้แก่ลูกทรัพย์สมบัติทั้งหมดนี้ขอลูกจงถือว่านั่นคือตัวแทนของพ่อเพราะว่าชีวิตของพ่อนี่พ่อไม่แน่ใจนักว่าจะมีอายุยืนยาวอีกสักกี่ปีขอลูกทั้งหลายจงอย่าถือขันธ์๕ของพ่อนี้เป็นสำคัญปฏิปทาใดที่เป็นที่ชอบใจไม่เกินวิสัยลูกขอลูกจงทำและจงรักษาอภิญญาสมาบัติไว้ขณะใดที่ใจของลูกยังรักษาอภิญญาสมาบัติไว้รักษาปฏิปทาสาธารณประโยชน์ขณะนั้นลูกจงภูมิใจว่าพ่ออยู่กับลูกตลอดเวลาถึงแม้ว่าร่างกายกายาของพ่อจะสลายไปแต่ใจของพ่อยังอยู่กับใจของลูกลูกจะไปไหนก็เชื่อว่าพ่อไปด้วยช่วยลูกทุกประการ


อ่านและสรุปบางส่วนมาจาก หนังสือเรื่องจริงอิงนิทานพิเศษ พระเดชพระคุณพระราชพรหมยาน
<O</O

 

ท่านแม่ศรี (ท่านพรรณวดีศรีโสภาค) สั่งมาถึงลูกทุกคนว่า ลูกทุกคน พ่อเหนื่อยมาก พ่อเหนื่อยเพื่อลูกเป็นร้อยเป็นพัน ลูกหลายคนเหนื่อยเพื่อพ่อคนเดียว พ่อทำทุกอย่างเพื่อลูก และทำเพื่อทุกคน ความจริงธรรมะของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพอกินพอใช้แล้ว แต่ว่าเราเป็นพ่อเป็นแม่เขา ต้องหาเผื่อลูก แม่ขอสั่งลูกทุกคนว่า “ธรรมใดขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่พ่อแนะนำแล้ว ขอลูกทุกคนจงตั้งอารมณ์นั้นไว้ด้วยดี จงอย่าคิดว่าชีวิตินทรีย์ของพ่อจะอยู่กับลูกตลอดกาลตลอดสมัย เพราะว่าร่างกายเวลานี้มันบุบบับเต็มทีแล้ว เกือบจะทนไม่ไหว จะต้องอาศัยกำลังในเข้าประคับประคองอีกส่วนหนึ่ง แต่กำลังกายอย่างเดียวมันทรงตัวไม่ไหว

ฉะนั้นขอลูกทุกคน ยังรักพ่อ รักแม่ ก็ขอให้รักษาความดีที่มีอยู่แล้วให้เหมือนเกลือรักษาความเค็ม และจงสร้างความดีตลอดไป ขึ้นชื่อว่า ความดีใดที่องค์สมเด็จพระจอมไตรบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแนะนำไว้แล้ว ขอลูกทุกคนจงนำไปประพฤติปฏิบัติ โดยส่วนสุดที่มีความสำคัญ นั่นก็คือ
<O
อย่าเมากายจนเกินไป อย่าเมาชีวิต จงอย่าคิดว่าร่างกายของใครดี ดูร่างกายของเรานี้มันสกปรกโสมม และมีความเสื่อมโทรมไปเป็นธรรมดา ในไม่ช้ามันก็พัง อยู่คนเดียวมีความสุข สุขอย่างมีคนคนเดียวแต่ก็ทุกข์อย่างมีขันธ์ ๕ ฉะนั้นขอลูกทุกคนจงตั้งหน้าตั้งตาปลงจิตคิดว่า อนิจจา วัฎฎสังขารา สังขารทั้งหลายไม่เที่ยงหนอ อุปปาทวยธัมมิโน เมื่อเกิดขึ้นแล้วก็แก่ไปทีละน้อยคือทรุดโทรมไป อุปัตชิตวานิรุตฌันติ เมื่อเกิดขึ้นแล้วในที่สุดก็ตาย ให้เอาใจนึกถึงภาพคนตายว่าเวลานี้คนที่เขาตายมานอนอยู่ข้างหน้าเรา สภาพมันป็นยังไง เตสังวูปสโม สุโข ร่างกายที่เปื่อยเน่าอย่างนี้ ถ้าเรางดไม่มีเสียได้แล้ว องค์สมเด็จพระประทีปแก้ว ตรัสว่า จะมีกายแก้วคือพระนิพพาน
<O
ขอขมวดท้ายว่า ขอลูกทุกคนนึกถึงสภาพนี้ไว้เป็นปกติ อย่ารื่นเริงจนเกินไป และจงอย่าทำจิตใจหดหู่เมื่อกฎของกรรมมาถึง เราจะต้องสู้เพื่อหักล้างในการเกิด เราจะไม่เกิดต่อไป ขอให้ทุกคนจงรักษากำลังใจ อย่างองค์สมเด็จพระจอมไตรบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าว่า “เราจะทรงไว้ซึ่งความดี ไม่มีความเลว ตามกำลังของจิต” ตอนนี้ทุกคนมีจิตเป็นทิพย์ ให้รักษาความเป็นทิพย์ไว้อย่างดียิ่ง ต่อสู้กับอุปสรรคทุกอย่าง เราต้องเป็นลูกที่มีความกตัญญูรู้คุณ เป็นบุคคลที่มีความกตัญญูรู้คุณในบุคคลของชาติ ทั้งคนในชาติเดียวกัน และคนในชาติอื่นถ้าเขามีคุณกับเรา เราจะสนองคุณท่านด้วยความดี อารมณ์ใดที่ไม่ดีจงตัดอารมณ์นั้นทิ้งไป รักษากำลังใจไว้เพื่อพระนิพพานโดยเฉพาะ จิตหวนคิดดูว่าไฟร้ายที่จะไหม้ใจของเรา คือ
๑. ราคะ ความรักในระหว่างเพศ
๒. โลภะ ความโลภกอบโกยในทรัพย์สินมากเกินไป
๓.โทสะ อันตรายใหญ่เกิดความเร่าร้อนของใจด้วยอำนาจของความโกรธ
๔. จิตที่มองไม่เห็นที่เรียกว่าโมหะ คือความหลง ทั้งหมดนี้จงอย่ามีในจิตของลูก

ท่านลงท้ายว่า..แม่ขอลาก่อน ขอความปรารถนาดีของแม่ จงมีแก่ลูกทุกคน สวัสดี


อ่านและสรุปบางส่วนมาจาก หนังสือเรื่องจริงอิงนิทานพิเศษ พระเดชพระคุณพระราชพรหมยาน


<O

 

ตัดตอนจากเทปข่าวพิเศษวันที่๒๖พฤษภาคม๒๕๒๓

ในฐานะที่ลูกรักทุกคนเป็นคนนับถือพระพุทธเจ้า พระพุทธเจ้าตรัสว่า“ทุกสิ่งทุกอย่าง มันจะมาได้จากกฎของกรรม” แต่กฎของกรรมมีอยู่ ๒ อย่าง ดูตัวอย่างพระพุทธเจ้ากับพระเทวทัต จะรู้ตามประวัติว่าทุกชาติที่เกิดมา พระพุทธเจ้าไม่เคยทำอะไรให้แก่พระเทวทัตเลย แต่ว่าพระเทวทัตหาทางกลั่นแกล้งพระพุทธเจ้าด้วยประการทั้งปวงทุกชาติมาในที่สุดชาติสุดท้าย พระพุทธเจ้าไปนิพพาน พระเทวทัตไปอเวจีมหานรก กรรมประเภทนี้ต้องถือว่าเป็นกรรมชั่วของผู้กระทำ ไม่ใช่เป็นกรรมชั่วที่เข้ามาสนองผู้กระทำในฐานะที่สร้างความชั่วไว้ในกาลก่อน นี่เป็นกรรมประเภทหนึ่ง
<O
กรรมอีกประเภทหนึ่งเป็นกรรมที่เป็นความชั่วสำหรับเราที่ทำมาในกาลก่อน และกรรมนั้นตามมาสนอง ก็หมดทางแก้อีกเหมือนกันต้องรับผลของกรรมไป แต่วิธีแก้จริง ๆ ในเรื่องกฎของกรรมก็มีอยู่ จงอย่าหาหมอสะเดาะเคราะห์ ถ้าหาหมอสะเดาะเคราะห์ มันจะเป็นการเพิ่มเคราะห์ขึ้นมา วิธีแก้กฎของกรรมก็คือแก้ที่ใจ แก้ที่ตัวของเราเอง ลูกรักทุกคนต้องถือพุทธภาษิตบทหนึ่งว่า“นัตถิ โลเก อนินทิโต คนที่ไม่เคยถูกนินทาเลย ไม่มีในโลก” แม้แต่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้ายังถูกนินทา จงอย่าหวั่นไหวในคำนินทา เปรียบเหมือนอยู่ใต้ฟ้าก็ต้องถูกฝนและแสงอาทิตย์ วิธีทำให้พ้นอำนาจของสายฝนหรือแสงอาทิตย์ ทำอย่างเดียวก็คือกายไม่พ้น แต่ทำใจให้พ้น ใจพ้นก็คือถือว่าโลกนี้เป็นของธรรมดา พระพุทธเจ้าทรงให้ใช้สังขารุเปกขาญาณ และมีพรหมวิหาร ๔ เป็นทัพหน้า คิดว่าคนและสัตว์ทั้งหลายในโลก เป็นมิตรที่ดีสำหรับเรา วางเฉยต่ออารมณ์ที่มากระทบกับเราให้ได้อย่างจริงจัง ทำใจให้สบาย ๆ สร้างอารมณ์ใจไว้ว่าเราจะพยายามทำความดีที่สุด ในเมื่อร่างกายนี้มันทรงไม่ได้นานไม่ช้ามันก็พังคือตาย เมื่อตายไปแล้วอาการอย่างนี้จะไม่มีสำหรับเราอีกต่อไป นั่นคือเราจะระงับความเกิดมันเสีย อย่างที่พระท่านบังสุกุลว่า อนิจจา วต สังขารา สังขารทั้งหลายไม่เที่ยงหนอ อุปปาทวยธัมมิโน เมื่อเกิดขึ้นแล้วมันก็เสื่อมไป อุปปัชชิตวา นิรุชฌันติ เกิดขึ้นแล้วก็ดับไป เตสัง วูปสโม สุโข การเข้าไปสงบกาย นั่นชื่อว่าเป็นสุข
<O
ข่าวคราวทั้งหลายที่เกิดขึ้นให้ถือว่าเป็นธรรมดาของโลก ทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นโลกธรรมให้วางมันเสีย กรรมของเราที่มีความโง่เกิดมาในโลกนี้โลกที่เต็มไปด้วยความเร่าร้อนความร้อนมันก็ถูกเราแต่ว่าให้มันถูกแต่ตายอย่าให้มันเข้าไปถึงใจความสุขความทุกข์ในโลกอย่าสนใจ สนใจอย่างเดียว ธรรมะขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงสอนให้เรามีความสุข ร่างกายของเราจะอยู่ในโลกนี้อีกไม่กี่วัน มันก็พัง
<O
ฉะนั้นในเมื่อพระพุทธเจ้าท่านปรินิพพานไปแล้ว ท่านบอกว่าท่านมีความสุข พระอรหันต์ทั้งหลายร่างกายของท่านพัง ท่านบอกว่าท่านมีความสุข เราก็พยายามทำให้สุขเหมือนอย่างท่านบ้างมันจะสุขเหมือนหรือไม่เหมือนก็ตาม ท่านทำอย่างไร เราก็ทำอย่างนั้น ค่อย ๆ ทำไป ท่านทำได้ ๑๐๐ เปอร์เซ็นต์ เราทำได้ ๑ ในแสนล้านของ ๐.๑ เปอร์เซ็นต์ของท่าน เราก็พอใจ

ข้อสำคัญจงจำไว้ว่าจงอย่าคิดว่าเราดีไว้เสมอมองดูความบกพร่องของจิตว่าจิตเราบกพร่องตรงไหนบ้างพยายามแก้ไขให้สู่ระดับความดีอย่างนี้เป็นความดีที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงต้องการ
<O
เอาละบรรดาลูกรักของพ่อทุกคน ปฏิปทาใดที่องค์สมเด็จพระทศพลบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้ามีความชนะในมารฉันใด ขอบรรดาลูกรักทั้งหลายจงชนะในมารฉันนั้น ด้วยกำลังใจที่ทรงความดี

<Oอ่านและสรุปบางส่วนมาจาก หนังสือเรื่องจริงอิงนิทานพิเศษ พระเดชพระคุณพระราชพรหมยาน
</O

 

พึ่งอ่านเมื่อคืนนี้เองครับ ได้30 กว่าหน้า อ่านแล้วก็นึกถึงความเมตตาของหลวงพ่อท่านนะครับ

 

นางซินฯ แวะมาเยี่ยมเจ้าค่ะ หายหน้าไปนาน สงกรานต์ไปไหนกันมาบ้าง นางซินฯขอบอกว่า ห้องน้ำที่ทุกคนร่วมสร้าง เสร็จสมบูรณ์แล้ว แวะไปชมรูปได้ที่กระทู้ห้องน้ำวัดเนินอีแจนนะคะ สงกรานต์นางซินไปทอดผ้าป่ามา ที่วัดน้ำผุด จังหวัดตรัง เก็บรูปมาฝาก มาอนุโมทนาร่วมกันนะคะ
ช่วงนี้นางซินงานเข้า เข้าทุ๊กกกกกวันเลย ยุ่งวุ่นวาย ไม่ค่อยได้เข้ามาอ่านกระทู้ ใครมีไรมาเล่าสู่กันฟังบ้างนะจ๊ะ แล้วจะตามมาเก็บรายละเอียด

 

คนสวยก็งานเย๊อะเป็นธรรมดาแหละครับ เสาร์นี้ไปงานบวงสรวงพระนเรศวร ที่วัดวรเชษฐ์ ครับสนใจมาร่วมหรือเปล่า

 

มาเล่าทริปสงกรานต์ต่อค่ะ
ออกจากวัดเขาวงก็มุ่งหน้าไปงานสะเดาะเคราะห์ที่วัดท่าซุงต่อเลยค่ะ โดยไปเข้าพิธีในช่วงเช้า จากนั้นก็ออกมากราบหลวงพ่อเงินไหลมา กราบองค์ปฐมฯและสรงน้ำพระบรมสารีริกธาตุที่วิหารองค์ปฐมค่ะ จากนั้นก็ไปกราบองค์ปฐมฯและหลวงพ่อที่วิหารแก้ว ๑๐๐ เมตร แล้วก็มานั่งพักกินกาแฟเย็น จากนั้นก็ไปหน้าโบสถ์วางขนมปัง แล้วก็เก็บขนมปังไปเลี้ยงปลาที่วัดแล้วก็ไปตึกรับแขก เมื่อเสร็จเรียบร้อยแล้วจึงยกคณะไปกราบท่านจิตโตที่บ้านสบายใจเพื่อรดน้ำดำหัวกราบขอพรเนื่องในวันสงกรานต์ค่ะ จากนั้นจึงจะเดินทางกลับกทม.

แล้ววันเสาร์ที่ ๑๘ ก็ไปกราบท่านจิตโตอีกครั้งเพื่อฟังธรรมพร้อมกับไปนอนค้างที่วัดท่าซุง ทำวัตรเย็นพร้อมกับนั่งกรรมฐานที่วิหาร ๑๐๐ เมตรแล้วก็เข้าที่พัก ทำธุระส่วนตัวให้เสร็จสิ้งแล้วคอยเวลา ๓ ทุ่มเพื่อฟังเสียงธรรมตามสายของหลวงพ่อแล้วทำกรรมฐานก่อนนอนค่ะ

เช้าวันอาทิตย์ตื่นตี ๔ ฟังธรรมยามเช้าของหลวงพ่อ จากนั้นจึงไปอาบน้ำ แล้วออกมารอใส่บาตรพระที่หน้าโบสถ์ตอน ๖ โมงเช้าค่ะ มีอาหารใส่บาตรวางขายอยู่หน้าวัดแล้วค่ะเพื่อความสะดวก แต่ชไมเคิลก็เตรียมขนมมาจากกทม. เพิ่มมาอีกด้วยค่ะ (กลัวพระท่านเบื่อ ฉันแต่กับข้าวเดิมๆค่ะ) เสร็จจากใส่บาตรก็กลับมารอทำวัตรเช้าตอน ๘โมงครึ่งที่ศาลานวราช ช่วงเวลาที่ว่างนี้ ชไมเคิลก็นั่งสมาธิอยู่ในห้องด้วยความอิ่มใจค่ะ เพราะว่าเราเพิ่งจะใส่บาตรทำบุญมา จิตใจก็เลยผ่องใส ปฏิบัติสมาธิได้ดีเป็นพิเศษค่ะ จากนั้นก็ลงมาเดินจงกรมรอบโบสถ์ก่อนจะรีบไปกินข้าวเช้ากับคณะที่แทบจะอิ่มกันไปแล้ว (ชไมเคิลมากับคณะอีกราวๆ ๕ คนค่ะ แต่ต่างคนต่างแยกย้ายไปทำกิจกรรมที่ชอบก่อนจะมาทานข้าวเช้ากัน) แล้วก็ทำวัตรเช้า คืนกุญแจห้องพัก แล้วก็ไปฟังธรรมกับท่านจิตโตที่บ้านสบายใจต่ออีก ๑ วันค่ะ แล้วตอนเย็นจึงจะกลับ กทม.ค่ะ

เดือนหน้าก็อยากชวนพี่น้องไปฟังธรรมจากท่านจิตโตที่บ้านสบายใจแบบ ๒ วัน ๑ คืนอย่างที่ชไมเคิลไปมาแล้วบ้างค่ะ กลับมากทม. ก็มีแต่ความผ่องใสจากกระแสบุญของเราเองที่ได้ทำมาตลอด ๒ วันค่ะ ไปด้วยกันไหมคะ?;aa34

 

เล่าได้ระเอียดเหมือนไปด้วยตัวเองเลย ก็ขอโมทนาด้วยจ๊ะ-cool day-

 

กราบขออนุญาติพระอาจารย์ นำธรรมะจากองค์ปู่พญาศรีสุทโธนาคาธิบดีจาก หนังสือนาคราชบูชา เทวะพจน์พ่อศรีสุทโธ มาฟากเพื่อนๆๆ ชาว คณะครับ

จำเอาไว้เถิดท่านทั้งหลายบรรยายกลอน
อุทาหรณ์สอนธรรมอย่าสงสัย
แนวทางดีชี้แจงแถลงไป
ให้เกิดเป็นพรชัยผู้อ่านฟัง

ทุกวันนี้โลกมนุษย์แปลกกว่าเก่า
ไม่เหมือนคราวตั้งแต่ปางก่อนหลัง
สวรรค์ โลกอีกนรกอยู่ใกล้กันจัง
ใครเผลอพลั้งอาจจะตกสู่อบาย

คนดีน้อยคนชั่วนั้นมีมาก
สังเกตดูคนตายบ้างเถิดหนา
กับคนเกิดสวนกันทันเวลา
มนุษย์ยังล้นโลกาไม่หายไป<!-- google_ad_section_end -->

เมื่อกาลก่อนคราวครั้งแต่โบราณ
เขาสั่งสอนลูกหลานให้กราบไหว้
เอาพระพุทธและพระธรรมมาเป็นชัย
เป็นหลักยึดของจิตไม่หลงทาง

การประกอบอาชีพเอาเลี้ยงตัว
ไม่เมามัวหลงโลภประโยชน์หมาย
เลี้ยงตัวพอมิได้คิดโกงใคร
ก็สุขใจการเป็นอยู่รู้พอตัว

จะไปไหนไม่เคยคิดจะเอาของ
ไม่คิดลองมีความหวังไปทางชั่ว
ของทั้งหลายที่ไม่ใช่สิ่งของตัว
ไม่เมามัวหลงคิดอยากจะเอา

อยู่ใกล้วัดใกล้ทางการกุศล
ทำแต่สิ่งมงคลไม่เสื่อมถอย
ไม่เคยคิดที่จะหวังแต่ลาภลอย
การพนันเพียงน้อยไม่คิดเอา<!-- google_ad_section_end -->

 

ไปด้วยตัวเองไหมจ๊ะ?:boo:

 

ถ้ามีโอกาสก้ออยากไปจ๊ะ_heart+love_

 

;k03

งั้นชวนพี่น้องทุกท่านเลยก็แล้วกัน
มีใครสนใจบ้างไหมคะ?;k03

 

เล่าถึงครูบาวิฑูรย์ให้ฟังคับ....

หวัดดีท่านทั้งหลาย ไม่ตอบกระทู้ใช่ว่าจะหายสูญไปไหน เพียงแต่ช่วงหลัง ๆ ไม่ค่อยว่างเท่าไหร หน้าที่การงานก็ใช่น้อยแถมสุขภาพร่างกายเริ่มฝืด ๆ ต้องไปหยอดจารบงจารบีหน่อย ค่อยยังชั่ว....
เมื่อวันทิตย์ ที่ผ่านมา พอผมอยู่ทำงานที่รพ.เรียบร้อยประมาณเที่ยงครึ่งแล้วก็เดินทางไปที่บ้านจรัญฯ 75 ตามคำชักชวน(+แนะนำ+อยากรู้อยากเห็น+ใกล้ ๆ แถวที่ทำงานนั้น)ของน้องชไม จึงได้แอบสอบถามทางว่าไปอันหยังหว่า สุดท้ายก็ถึงบ้านที่นัดหมายพอดี แต่น้องชไม ดันติดบุญอีกที่หนึ่ง เลยไม่ได้เจอกัน คิด ๆ อยู่ในใจ " เอ...จะเข้าไปดีมั้ยเนี่ย ไม่รู้จักใครสักคน แต่มาถึงแล้วนี่หว่า ไม่เป็นไรทำเป็นเหมือนรุ้จักก็แล้วกัน " ว่าแล้วก็เข้าไปทักทาย ยกไม้ยกมือเหมือนรุ้จัก แต่แปลกคนในบ้านก็ทักทายเราเป็นอย่างดีเหมือนเรามาแล้วหลายครั้งทำให้ไม่ค่อย รุ้สึกเกร็งสักเท่าไหร เข้าไปก็ไปนั่งท้ายแถวตามประสาคนไม่รู้จักใคร นั่งฟังครูบาเล่าไปเรื่อย คนโน้นบ้างคนนี้บ้าง ฟังไปเรื่อยพอให้คุ้นเคย+พักเหนื่อยสักหน่อยแล้วก็ค่อยเขยือบ ๆ ไปด้านหน้า ๆ ฟังครูบาท่านเทศน์แล้วรู้สึกสบายดี รูปร่างหน้าตาท่านก็ท้วม ๆ ดี เลยฟังไปเพลิน ๆ..... นั่งไปสักพักก็พระครูบาเรียกเข้าไปเอาท๊อฟฟี่ให้กิน+เข้าไปเอาหนังสือบทสวดมนต์+รูปของหลวงปู่ปาน แล้วกลับมาที่เดิม ชื่นชมไปพลาง ๆ ก่อน.....
สักพักใหญ่คนที่มาก่อนเริ่มจะกลับไปบ้างแล้วก็เหลือแต่เราที่อยู่แถวหน้า ๆ จะเข้าไปก็ไม่กล้า ไม่ค่อยมักคุ้นเลยนั่งดูเชิงก่อนดีก่า ท่านก็เรียกไปหาทักทายก็เข้าไปพูดคุย ถามหลวงพ่อว่า " หลวงพ่อจำวัดที่ใดคับ" "อ้อ..ผมจำวัดอยู่ที่วัดชัยมงคล จ.ลำพูน " "อยู่ตัวเมืองหรือคับ" "ใช่ ๆ อยู่ตัวเมือง" "......."
ถามอะไรต่อดีว่ะ? นึกไม่ออกหมดมุข ถามเรื่องส่วนตัวก็แล้วกัน " พระอาจารย์คับวันนี้ผมมาครั้งแรก เพิ่งจะมาเพราะมีน้องเค้าแนะนำมา อยากจะให้พระอาจารย์แนะนำการปฏิบัติกรรมฐานให้หน่อยคับ ผมปฏิบัติไม่ค่อยเจริญก้าวหน้าสักเท่าไหร " " ก็....ให้เรากำหนดรู้ลมหายใจเข้าออกควบกับคำภาวนาว่าพุทโธนะ เวลากำหนดก็ขอให้รู้สติอยู่นะ ให้รู้ตัวอยู่ตลอดนะ..... " " แล้วต้องนึกองค์พระด้วยรึป่าวคับ ของผมนึกองค์พระได้ไม่เต็มองค์นะคับได้แค่บางส่วน..." "......"(ท่านเงียบไปพักนึง สงสัยท่านพักแป๊บ...เพราะตั้งแต่เข้ามายังไม่ได้พัก) " ก็แล้วแต่ใครจะชอบนะ ถ้าชอบนึกองค์พระก็นึกไปด้วยก็ได้ควบกับลมหายใจก็ดี แล้วแต่ว่าใครอยากจะปฏิบัติ " " แล้วมโนมยิทธิพระอาจารย์คิดว่าฝึกดีมั้ยคับ เพราะช่วงนี้ทุกต้นเดือนผมไปปฏิบัติที่บ้านสายลมตลอดคับ" "....." (ไม่มีคำตอบ แล้วท่านก็ให้ซีดี เอ็มพี 3 ของหลวงพ่อฤาษีให้ผม) "เอ้า....ลองไปฟังในนี้ก็แล้วกัน น่าจะมีคำตอบ" "คับ ๆ ..." "....."(หมดมุขแล้วคับ จากนี้ไปก็ได้ แต่สบตาท่าน.....นึกคำถามไม่ออกไม่รุ้ว่าจะถามไรต่อดี) แต่ท่านมักจะมองผมแล้วก็ยิ้ม ๆ ผมก็สงสัยเลยถามพระครูบาว่า " มีอะไรจะบอกผมรึป่าวคับ " " อ้อ.....ป่าวหรอก เห็นคนที่มาแล้วก็ไป มาแล้วก็ไป หมุนเวียนเปลี่ยนไป เรื่อยต่างคนก็ต่างมีธุระของตัวเองน้อ ก็ต้องดำรงอยู่ไปตามสภาพ ครั้นมีวาระที่จะต้องเจอกันก็จะมาเจอเอง แสดงว่าต้องเคยทำบุญร่วมกันมาก่อนน้อ..... " " ใช่คับใช่คับ "......
ต่อจากนั้นก็มีคนมากราบหลวงพ่อต่อ ผมก็มานั่งข้างหลังแทน มีลุงท่านนึงมาทักทายผม ลุงคนนี้(ลุงสว่าง)เป็นน้องชายของเจ้าของบ้านหลังนี้ พูดคุยได้เรื่องได้ราวเป็นคนที่เคยทำงานอยุ่แถวบางกรวยนี่เอง เป็นเจ้าหน้าที่ไปรษณีย์ เกษียณมาได้ 2 ปีแล้ว ลุงชักชวนผมมาอีกครั้งเดือนหน้า จะแนะนำการปฏิบัติกรรมฐานให้ ดีคับดีคับได้คนแนะนำแล้วจะได้ดิบได้ดีสักที ระหว่างที่พูดคุยกับลุง ลุงแกก็แนะนำบุคคลตัวอย่างให้ฟัง " นี่ .. ดูสิ ถ้าใครทำไม่ดีต่อบ้านเมือง ศาสนาละก็จะลำบาก ดูอย่างทักษิณสิ ทำร้ายบ้านเมืองอย่างนี้ ตอนนี้ครอบครัวต้องลำบากเลยเห็นมั้ย " แฟนลุงแทรกขึ้นมาทันที " นี่....คุยเรื่องธรรมสิ อย่าคุยเรื่องการเมือง " "ไม่เป็นไรคับป้า ผมฟังได้คับ.." (ไม่ใช่คนสีแดงอะ แต่เป็นสีม่วงอะ...อะจึ้ย)......
อยู่ฟังธรรมถึง 18.15 น.ก็เดินทางกลับเคหะสถานคับ ครั้งนี้ก็ได้เจอพระที่ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบอีกองค์อะนะคับ เป็นครั้งแรกที่สนทนาธรรมกับพระเรื่องการปฏิบัติ ปกติจะไม่ค่อยถามอะไร เจอพระดีก็จะนั่งฟังอย่างเดียว ฟังท่านเทศน์อย่างเดียวเลย ครั้งนี้ได้ถามแล้ว รู้สึกดีแหะ วันหลังต้องถามอีก.....
ตอนที่อยุ่บ้านหลังนี้รู้สึกเย็นๆ ดีนะคับ สอบถามกับลุงหว่างว่า ข้างบน(ชั้นบน)มีห้องพระมั้ยคับ ."มี ๆ มีพระบรมสารีริกธาตุด้วยนะ " มิน่าล่ะ รุ้สึกจิตสงบดีจัง ถ้าใครอยากจะลองไปสัมผัสดู เดือนหน้าวันที่ 16-17 พ.ค. นะคับพี่น้อง สอบถามรายละเอียดเพิ่มที่ผมหรือน้องชไมเคิลก็ได้น่าคับ จบข่าว.....โมทนาบุญคับ ...สาธุ

 

แหะ ๆ นางซินฯ ติดอยู่หาดใหญ่ ไปไม่ได้แบบไม่ต้องสงสัยค่ะ ไว้โอกาสหน้า ธรรมมะจัดสรร คงได้เจอกันอีก

 

แม้ท่านเม้งผมกะจะตามไปแล้วแต่ไม่รู้จะเริ่มไปไงวันนั้นอยู่แถวบางบัวทองนะครับ แต่ก็ขอโมทนาบุญกับท่านเม้ง ด้วยนะครับ

 

ขอโทษและขอบคุณคับที่พี่เข้ามาตักเตือนกระผมคับ เพราะไม่ทราบจริง ๆ คับ ที่เล่นสีเสียจนลายตานัก กระผมน้อมรับคำตักเตือนและจะพยายามปฏิบัติให้ดียิ่ง ๆ ขึ้นไปขอคับ.....

 

โมทนาบุญพี่เม้งด้วยนะคะ

ที่ไม่ได้อยู่เจอพี่เม้งที่บ้านจรัญฯ ๗๕ ก็เพราะว่านำทรายที่มาจากการก่อเจดีย์ทรายซึ่งครูบาฯท่านได้จัดให้มีการก่อพระเจดีย์ทรายและงานสะเดาะเคราะห์ที่บ้านจรัญฯ ๗๕ นั่นล่ะค่ะ เอาไปถวายที่วัดศาลพันท้ายฯ แถวๆ สมุทรสาครค่ะ ที่นั่นกำลังมีการก่อสร้างทุกๆอย่างค่ะ พอถวายเสร็จก็กลับบ้านเลย ไม่ได้ไปกราบครูบาฯ ค่ะ เลยไม่ได้พบพี่เม้ง แต่ก็โมทนาในบุญที่พี่ทำด้วยนะคะ ที่แท้พี่เม้งขึ้นๆ ลงๆ ขยับย้ายที่ไปมา พี่สาวของชไมเคิลก็เลยไม่ได้ทันสังเกตเห็นพี่นั่นเอง
เดือนหน้า พี่ๆน้องๆ ลองไปกราบครูบาฯ ท่านดูนะคะ ท่านใจดี เมตตา แล้วท๊อฟฟี่ที่ท่านแจกรวมทั้งสายสิญจน์ผูกข้อมือสีแดง (พี่เม้งได้หรือไม่คะ? ครูบาฯท่านผูกให้เองเลยด้วยนะคะ) นั่นน่ะ ครูบาฯท่านอธิษฐานจิตเอาไว้ให้ด้วยนะคะ กินท๊อฟฟี่ก็จะมีพลังด้วยค่ะ;aa13

 

โมทนาบุญเช่นกันคับ
ไม่รู้ว่าพี่ของน้องคนไหนก็ไม่ทราบ แต่ที่อยู่สุดท้ายท้ายสุด จะมี 3 นางไม่รู้ว่ามีพี่ของน้องชไมอยู่ด้วยป่าวคับ สายสิญจน์ได้แล้วนะคับ ท่านครูบาผูกให้กับเอง ก็ดีคับส่วนท๊อฟฟี่มีการปลุกเสกด้วยหรือคับ ผมเพิ่งรู้ นึกว่าท่านเอาไว้อมเวลาอากาศร้อนแค่นั้น ตอนนี้ยังมีอยู่ที่บ้านอีก เดี๊ยวกลับไปอมดีก่า วันศุกร์นี้น่าจะเข้าไปที่บ้านอนุเสาวรีย์คับ
เมื่อวานคุยกับนะอยู่เห็นว่าไปกันหลายคน ไว้เจอกันที่บ้านเสาวรีย์นะคับ.....(ถ้าไปทันเพราะช่วงที่เดินทางรถติดเหลือเกิน)

 

วันศุกร์นี้น่าจะเข้าไปที่บ้านอนุเสาวรีย์ครับ ประมาณ 6 โมงเย็นนะครับ แล้วเจอกันนะครับ