พระคาถาเสกใบมะขามให้เป็นต่อ-แตน

พระคาถาเสกใบมะขามให้เป็นต่อ-แตน


* มะติยาโน มะติยา มะติทิ โสธายะ สาปะสา

โนมะนา เทนะสา

พระคาถานี้ ท่านให้เอาใบมะขามมาเสกให้ เป็น ต่อ-แตน
ไปต่อสู่กับพวกที่ไม่หวังดีกับเรา


( ผู้ที่จะทำได้ต้องมีสมาธิที่แนวแน่เท่านั้น)

 

แล้วเวลาเสกให้กลับเป็นใบไม้ทำไงครับ

 

มีแต่คาถาท่องไปเหมือนนกแก้ว นกขุนทองเท่านั้นล่ะ บอกไว้สำหรับคนที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ

 

ต้องท่อง 108 คาบ รึเปล่า แต่ผมเคยฝันว่าอ่านหนังสือแล้วเจอคาถานี้ เขียนไว้ว่า ท่องบ่น 108 คาบ และ 99 คาบ นี่ล่ะ?? แต่ค่อนข้างแน่ใจว่าท่อง 108 คาบ แน่นอน

 

ใช้ฌาน4 ครับถึงจะเป็น ถ้าไม่ถึงฌาน4ไม่ได้ผล

 

ไม่จำเปนว่าเราต้องมีฌาณ4หรอกนะคับ เพียงแค่เราได้ผ่านการครอบครูที่มีอาคมเข้มขลังก็พอแล้ว และหมั้นรักษาศีลไห้บริสุทธิ์ก็พอแล้ว เสริมให้อีกนิด ใบมะขามนั้นเราจะต้องเลือกกิ่งที่ชี้ไปทางทิศตะวันออกนะครับ หยิบมาสัก1กำมือคงพอ

 

หมั่นนั่งสงบจิตทำสมาธิให้บริสุทธิ์ หมั่นทำกุศลดี ฌาณ4ก็ไม่สำคัญ

 

ใช่ครับ 108 คาบถูกแล้ว หลังจากที่ใบมะขามออกเปนต่อแจนแล้ว มันจะบินไปทางที่เราเอามือชี้ไปนะครับ แล้วท่องต่อเรื่อยๆ เราชี้ทางไหนจะไปทางนั้น

 

อันนี้ทำไม่ได้นะครับ มันจะบินไปเรื่อยๆจนกว่าเราจะหยุดท่อง

 

อนุโมทนาค่ะ ไม่ทราบว่าคนที่ post ไว้ เคยทดลองหรือยังคะ กรุณาเล่าให้ฟังหน่อย

 

108คาบยังไงครับ

108คราบยังไงครับ

 

อยากรู้

 

108 จบเหรอครับ 108 คาบ เนี่ย

 

ขณิกสมาธิ - กำลังของสมาธิอ่อนมาก การใช้คาถากับสมาธิขั้นนี้ อาจจะปรากฏผลช้า เนื่องจากต้องใช้กำลังศรัทธามาเป็นตัวช่วยมาก
ขณิกสมาธิ แปลว่า ตั้งใจมั่นได้เล็กน้อย หรือนิดๆ หน่อยๆ คำว่า สมาธิ แปลว่า
ตั้งใจมั่น ต้องมั่นได้นิดหน่อย เช่น กำหนดจิตคิดตามคำภาวนา ภาวนาได้ประเดี่ยวประด๋าว
จิตก็ไปคว้าเอาความรู้สึกนึกคิดอารมณ์ภายนอกคำภาวนามาคิด ทิ้งองค์ภาวนาเสียแล้ว กว่าจะรู้ตัวว่า
จิตซ่าน ก็คิดตั้งบ้านสร้างเรือนเสียพอใจ อารมณ์ตั้งอยู่ในองค์ภาวนาไม่ได้นานอย่างนี้ ตั้งอยู่ได้
ประเดี๋ยวประด๋าว อารมณ์จิตก็ยังไม่สว่างแจ่มใส ภาวนาไปตามอาจารย์สั่งขาดๆ เกินๆ อย่างนี้แหละ
ที่เรียกว่า ขณิกสมาธิ ท่านยังไม่เรียก ฌาน เพราะอารมณ์ยังไม่เป็นฌาน ท่านจึงไม่เรียกว่า
สมาบัติ เพราะยังไม่เข้าถึงกฎที่ท่านกำหนดไว้
ฌาน
ขอแปลคำว่าฌานสักนิด ขอคั่นเวลาสักหน่อย ประเดี๋ยวเลยไปจะยุ่ง จะไม่รู้ว่า ฌาน
แปลว่าอะไร คำว่า ฌาน นี้ แปลว่า เพ่ง หมายถึงการเพ่งอารมณ์ตามกฎแห่งการเจริญกรรมฐาน
ถึงอันดับที่ ๑ เรียกว่าปฐมฌาน คือ ฌาน ๑ ถึงอันดับที่ ๒ เรียกว่าทุติยฌาน แปลว่า ฌาน ๒
ถึงอันดับที่ ๓ เรียกว่า ตติยฌาน แปลว่าฌาน ๓ ถึงอันดับที่ ๔ เรียกว่า จตุตถฌาน แปลว่า ฌาน ๔
ถึงอันดับที่แปด คือ ได้อรูปฌานถึงฌาน ๔ ครบทั้ง ๔ อย่าง เรียกว่า ฌาน ๘
ถ้าจะเรียกเป็นสมาบัติก็เรียกเหมือนฌาน ฌาน ๑ ท่านก็เรียกว่า ปฐมสมาบัติ ฌานที่ ๒
ท่านก็เรียกว่า ทุติยสมาบัติ ฌาน ๓ ท่านก็เรียก ตติยสมาบัติ ฌาน ๔ ท่านก็เรียกจตุตถสมาบัติ
ฌาน ๘ ท่านเรียก อัฎฐสมาบัติ หรือสมาบัติแปดนั่นเอง
อุปจารสมาธิ - ขั้นนี้เป็นสมาธิที่พอเหมาะและสมควรแก่การใช้คาถา
ได้ดี เพราะเป็นขั้นที่รับรู้ถึงสิ่งต่างๆอยู่ในขณะที่จิตก็เริ่มเข้าสู่ฌาณ
และยังอยู่ในองค์ภาวนาด้วย แต่ก็เป้นขั้นที่วอกแวกแล้วต้องเริ่มใหม่ เป็นเพราะว่าจิตยังไม่ถึง ปฐมฌาณนั่นเอง

 

อุปจารสมาธินี้เรียกอุปจารฌานก็เรียก เป็นสมาธิที่มีความตั้งมั่นใกล้จะถึงปฐมฌานหรือ
ปฐมสมาบัตินั่นเอง อุปจารสมาธิคุมอารมณ์สมาธิไว้ได้นานพอสมควร มีอารมณ์ใสสว่างพอใช้ได้
เป็นพื้นฐานเดิมที่จะฝึกทิพยจักษุญาณได้ อารมณ์ที่อุปจารสมาธิเข้าถึงนั้นมีอาการดังนี้
๑. วิตก คือความกำหนดจิตนึกคิดองค์ภาวนาหรือกำหนดรูปกสิณ จิตกำหนดอยู่ได้
ไม่คลาดเคลื่อน ในเวลานานพอสมควร
๒. วิจาร การใคร่ครวญในรูปกสิณนิมิต ที่จิตถือเอาเป็นนิมิตที่กำหนด มีอาการเคลื่อนไหว
หรือคงที่ มีสีสันวรรณะเป็นอย่างไร เล็กหรือใหญ่ สูงหรือต่ำ จิตกำหนดรู้ไว้ได้ ถ้าเป็นองค์ภาวนา
ภาวนาครบถ้วนไหม ผิดถูกอย่างไร กำหนดรู้เสมอ ถ้ากำหนดลมหายใจ ก็กำหนดรู้ว่า หายใจเข้า
ออกยาวหรือสั้น เบาหรือแรง รู้อยู่ตลอดเวลาอย่างนี้ เรียกว่าวิจาร
๓. ปีติ ความปลาบปลื้มเอิบอิ่มใจ มีจิตใจชุ่มชื่นเบิกบาน ไม่อิ่มไม่เบื่อในการเจริญภาวนา
อารมณ์ผ่องใส ปรากฏว่าเมื่อหลับตาภาวนานั้นไม่มืดเหมือนเดิม มีความสว่างปรากฏคล้ายใคร
นำแสงสว่างมาวางไว้ใกล้ๆ บางคราวก็เห็นภาพและแสงสีปรากฏเป็นครั้งคราว แต่ปรากฏอยู่ไม่นาน
ก็หายไป อาการของปีติมีห้าอย่างคือ
๓.๑ มีการขนลุกขนชัน ท่านเรียกว่าขนพองสยองเกล้า
๓.๒ มีน้ำตาไหลจากตาโดยไม่มีอะไรไปทำให้ตาระคายเคือง
๓.๓ ร่างกายโยกโคลง คล้ายเรือกระทบคลื่น
๓.๔ ร่างกายลอยขึ้นเหนือพื้นที่นั่ง บางรายลอยไปได้ไกลๆ และลอยสูงมาก
๓.๕ อาการกายซู่ซ่า คล้ายร่างกายโปร่ง และใหญ่โตสูงขึ้นอย่างผิดปกติ
อาการทั้งห้าอย่างนี้ แม้อย่างใดอย่างหนึ่ง เป็นอาการของปีติ ข้อที่ควรสังเกตก็คือ
อารมณ์จิตชุ่มชื่นเบิกบานแม้ร่างกายจะสั่นหวั่นไหว บางรายตัวหมุนเหมือนลูกข่างแต่จิตใจก็เป็นสมาธิ
แนบแน่นไม่หวั่นไหว มีสมาธิตั้งมั่นอยู่เสมอ การกำหนดจิตเข้าสมาธิก็ง่าย คล่อง ทำเมื่อไร เข้าสมาธิได้
ทันที อาการของสมาธิเป็นอย่างนี้
๔. สุข ความสุขชื่นบาน เป็นความสุขที่ละเอียดอ่อน ไม่เคยปรากฏการณ์มาก่อนเลยในชีวิต
จะนั่งสมาธินานแสนนานก็ไม่รู้สึกปวดเมื่อย อาการปวดเมื่อยจะมีก็ต่อเมื่อคลายสมาธิแล้ว ส่วนจิตใจ
มีความสุขสำราญตลอดเวลา สมาธิก็ตั้งมั่นมากขึ้น อารมณ์วิตกคือการกำหนดภาวนา ก็ภาวนาได้ตลอด
เวลา การกำหนดรู้ความภาวนาว่าจะถูกต้องครบถ้วนหรือไม่เป็นต้น ก็เป็นไปด้วยดี มีธรรมปีติชุ่มชื่น
ผ่องใส ความสุขใจมีตลอดเวลา สมาธิตั้งมั่น ความสว่างทางใจปรากฏขึ้นในขณะหลับตาภาวนา อาการ
ตามที่กล่าวมาทั้งหมดนี้แหละ ที่เรียกว่า อุปจารสมาธิ หรือเรียกว่า อุปจารฌาน คือเฉียดๆ จะถึง
ปฐมฌานอยู่แล้ว ห่างปฐมฌานเพียงเส้นยาแดงผ่า ๓๒ เท่านั้นเอง ตอนนี้ท่านยังไม่เรียกฌานโดยตรง
เพราะอารมณ์ยังไม่ครบองค์ฌาน ท่านจึงยังไม่ยอมเรียกว่าสมาบัติ เพราะยังไม่ถึงฌาน

สำหรับใครที่สมาธิยังไม่ถึงจุดดังกล่าว
ก็ขอให้ฝึกฝนต่อไป
ส่วนท่านใดที่มีกำลังสมาธิมากว่านี้
ก็ขอให้รักษากำลังสมาธินั้นไว้ให้คงอยู่ต่อไปเถิด

 

อุปจารสมาธินี่ก็เห็นผล จนทึ่งได้แล้วครับ
แค่ท่านมีสมาธิไม่วอกแวกจากสิ่งที่ทำอยู่ก็มีผลน่าพอใจแล้วครับ

หรือใครที่ปราถนามากๆก็ เล่นฌาณครับ
สนุกดีให้ดี ดีจริงๆครับดีทุกอย่างเว้นเสียแต่
เอาไปทำร้ายคนอื่นครับ
ข้อดีของการเล่นฌาณ (ผมขอเรียกว่าเล่นนะ เข้าใจง่ายดี ก็มันเหมือนงานอดิเรกเลย)
ข้อดีพวกนี้ผมคิดเองเพื่อเข้าใจง่ายๆ
- เข้าสมาธิง่ายเพราะผมว่ามันจำง่ายกว่า สมาธิที่ต่ำกวาฌาณ สมาธิที่ต่ำกว่าฌาณ 1 เข้าตอนไหนก็ได้ใครก็เข้าได้ แต่เป้นสมาธิแค่ไหนนี่สิ มันยาก
- แต่ถ้าเป็นฌาณมันจะรู้สึกได้ถึงอารมณ์ฌาณ ทำให้เข้าได้ ง่ายทันที เห็นผลทันตา
- เล่นมากๆ ฌาณเลื่อนขั้นดีซะอีก
- เล่นแล้วเอาไปฝึกกสิณ ง่ายๆเลย ได้อภิญญา
ทีนี้ก็ไม่ต้องใช้คาถาแล้ว หรือใช้คาถาได้ดีขึ้น

 

***** การเล่นฌาณ ****
ตามวิธีผมนะ เข้าฌาณตามขั้นที่คุณได้
ถอย ออก อุปจารสมาธิ แล้วท่องบ่นคาถา ไปเรื่อยๆ
พร้อมกับปล่อยอารมณ์อุปจารสมาธิ ให้เลื่อนขึ้นสู่อารมณ์ของฌาณ
คาถาที่ทำให้คนที่ได้ฌาณ 1-3 สนุกมากคือ
คาถาเสกต่อเสกแตนเสกกุ้ง กระต่าย มด ปลวก อะไรพวกนี้ ยังต้องใช้ ใบมะขามย้ำๆๆๆๆ ใบมะขาม ช่วยด้วย
เห็นผลแน่นอนสำหรับคนได้ฌาณ1-3
ส่วน ฌาณ4 ก็ ขอให้เพ่งกสิณ ให้ครบทุกองค์กสิณ
แล้วจะได้อภิญญาแน่ๆ ก็จะทำอะไรได้มากมาย
หรือที่เรียกว่ามี ฤทธิ์ (อิทธิฤทธิ์) แก่กล้านั่นเอง
แต่ใครที่เล่นกสิณจนได้อภิญญานี้
ก็ควรอ่านและศึกษาให้เข้าใจก่อนเพราะข้อห้ามหรือวิธี
นั้นมีหลักเกณฑ์นั้นมีอยู่หลายอย่าง
เช่น ห้ามแสดง อิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ให้ผู้อื่นเห็น หรือห้ามเพ่งกสิณโทษ อะไรประมาณนี้ เป็นต้น.


http://thaimisc.pukpik.com/freewebboard/php/vreply.php?user=lekyant&topic=37

 

เอาใบอื่นได้มั้ยนอกจาก ใบ มะขาม

 

how to slove the problem if there is someone do this to you?Please

 

ดีครับ ดีครับ ดีดี