15.เยือนพนมรุ้ง มุ่งสู่วัดป่า มาถ้ำนารายณ์

ขอบคุณจ้า เขิล.........

คุณเจง ก็เก่งนะ สร้อยฟ้าฯ กินไม่ลงเลยหล่ะ.....


รอพี่ปอฯ แต่งกลอนต่ออยู่นี่แหล่ะจ่ะ....
เมื่อไหร่คุณพี่จะแต่งกลอนให้น้องๆ ได้ชมบ้างหล่ะเจ้าคะ....

 

เค้ายังเต๊าะแต๊ะ..ต้วมเตี้ยม ห่างจากตะเองอีกหลายขุมเลยจ้า..

แล้วก็มารออ่านกลอนเฮียปอเหมือนกันอ่ะนะ..อิ..อิ..

 

​

อันหอมใด...จะส่งกลิ่น...ประทินเท่า
หอมกลิ่นเจ้า...สีลา...พาสุขศรี
ประเสริฐสุด...ยอดแห่ง...คุณความดี
บุรุษสตรี...มีไว้...ใครก็ชม​

อันรูปสวย...รวยยศ...ก็เพียงเปลือก
หากจักเลือก...ย่อมเสื่อมไป...มิได้สม
คุณความดี...ต่างหาก...ที่คงทน
ชีพปลิดปลง...ยังทรงไว้...ในโลกา​

รีบเร่งทำ...นำไว้...อย่าให้พลาด
หากประมาท...สวรรค์ปิด...มืดมิดหนา
คุณความดี...ประกอบไว้...มากมายค่า
ปิดเปลือกตา...เทพเทวา....อ้าแขนรอ​

อิ..อิ..​

​

​

 

เห็นไหม ตัวเอง เก่งออกปานนี้
อักษรกลอนแต่ง ทั้งท่วงที
มีดีให้ชม นิยมกัน
เป็นการกล่าว ว่าไว้ ให้ได้คิด
ว่าสิ่งผิด ถูกไว้ ให้ประหวั่น
อย่าให้หลง อยู่ได้ ไปวันวัน
เมื่อหมดวัน ชีวาวาย ภัยถึงตัว
เตือนเอาไว้ ให้เร่ง เพ่งพินิจ
ทำดีปิด อบาย ไร้โศกศัลย์
เมื่อร่างกลับ ลับมลาย ลงโดยพลัน
คติอัน สุขได้ ไม่ต้องรอ....

 

สาธุจ้า...^-^

 

​

มารออ่าน..กลอนของเฮีย..จนเพลียแล้ว​

ยังไม่มี..วี่แวว..แซวไว้ก่อน​

ณ วันรุ่ง..จะแวะเข้า..มาอ่านกลอน​

แต่ตอนนี้..ง่วงนอน..ขอจรไป​

​

..อิ..อิ..​

 

​

 

​

 

​

 

กระทู้นี้ มีทั้งภาพสวย ๆ และกลอนเพราะ ๆ จากคุณเจง และคุณสร้อย ดีจังเลยค่ะ

 

กลอนสร้อยฟ้าศยามลเพ่งลิขิต

ปลุกดวงจิตมิตรสหายไม่นิ่งเฉย

ต้องมาเขียนกลอนสวยมิผ่านเลย

ชอบไหมเอยเอื้อนไม่ดีขออภัย

^^

 

​

ชอบกลอนเฮีย..ที่เขียนมา..แสนน่ารัก​

มาทายทัก..ตอบเพื่อน..ไม่เบือนหนี​

อีกสุนทร..ถ้อยร้อย..บทกวี​

เขียนได้ดี..มีอีกไหม..ใคร่รอชม​

​

 

ไม่เห็นพี่ ตอบมา เวลาล่วง
เลยคิดหน่วง ในจิต มิคิดได้
กลัวว่าน้อง ทำให้พี่ นี้หนักใจ
เลยลบบท กลอนทิ้งไป เกรงใจกัน

ครั้นแลเห็น เป็นน้ำ คำมาบอก
เขียนมาออก ร้อยกรอง ทำนองฉันท์
ขอขอบคุณ ที่จุนเจือ เผื่อแผ่กัน
หากจะดี ขอแบ่งปัน อีกบทเอย.....

 

Thank you very much Ja...

Thank you na ....for your feedback...ja...
^___^.....

 

กูจะปีน จะป่าย ไปข้างหน้า
โลกธรรม กามา กูจะข้าม
ตบะใด เป็นเหตุ ให้เกิดตาม
กูจะข้าม เดชนั้น ไม่ใยดี

เพราะมีมึ-ง กูจึง ต้องมาเกิด
ฤทธิเลิศ ประเสริฐใด ใจหน่ายหนี
เพราะยึดมั่น ถือมั่น มาเพียงนี้
พอกันที ความอยากมี อยากจะเป็น

ไม่ว่ายวน เวียนแวะ ที่ไหนแล้ว
เดินตามรอย เท้าแก้ว ที่กูเห็น
บรรจงสอด ค่อยๆก้าว ค่อยๆเย็น
ค่อยๆเห็น..ค่อยๆรู้.. ไปตามจริง

สมกับทุกข์ กินเวลา มาตลอด
ควรจะปลอด โปร่งใจ ได้ทุกสิ่ง
ปราศจากโลภ โกรธหลง ขาดจริง ๆ
ปักธงชัย! ละวางทิ้ง ทุกสิ่งสรรพ์

จากหนังสือเสียงจากถ้ำนารายณ์ ใบไม้พูดไม่ได้@นิพพาน​

 

ภาพสวยจัง ^^

 

​

ลดละวาง..อัตตา..พาใจชื่น
ปลุกให้ตื่น..รู้ตัว..ทั่วพร้อมพรั่ง
อันกิเลส..ใดใด..ให้ระวัง
เตือนตัวเอง..สอนสั่ง..ถึงโทษภัย ​

รีบบำเพ็ญ..เร่งทำ..กรรมดีเถิด
บุญบังเกิด..มากมาย..มากรายใกล้
ลดภพชาติ..ตัดทอน..ให้จรไกล
วางกายใจ..ให้เห็น..เป็นอนัตตา ​

อันรูปรส..กลิ่นเสียง..นั้นเพียงหลอก
เป็นเปลือกนอก..มองให้เห็น..อุเบกขา
ทำแต่ดี..ละเว้นชั่ว..พัวพันพา
จิตจะประ - ภัสสรา..น่ายินดี​

อย่าผลัดวัน..ประกันพรุ่ง..ค่อยมุ่งสร้าง
ให้ละวาง..เพราะชีวิต..สั้นเหลือที่
วันนี้อยู่..พรุ่งนี้ดับ..ลับชีวี
ชาติใหม่มี..เวียนไม่จบ..ลบนิพพาน​

​

 

more than I can say.....

 

สั้น ๆ แต่ลึกซึ้งกินใจจริง ๆ ค่ะ..:'(

 

ตามมาแซวเชียว...ก็พี่แต่งกลอนตอบไม่ทันนี่...แงๆๆ