ตามรอย "พระมหาชนก"

คิดว่าเป็นปลา ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

เหตุผล:

อ้างอิงจากหน้า 136 จากหนังสือ เรื่องพระมหาชนก

ครั้นอยู่ลำพังพระราชาตรัสกะพราหมณ์ว่า "เราสงวนเรื่องนี้มาหลายเวลาแล้ว
นับแต่คราวลงเรือมุ่งสู่สุวรรณภูมินั้น ก่อนคลื่นยักษ์กระหน่ำนาวา
เราได้ยินพาณิชชาวสุวรรณภูมิพูดกัน เป็นภาษาสุวรรณภูมิว่า

:"โน่นปูทะเลยักษ์สู้กับปลาและเต่า"


และว่าผู้ได้ได้เหยียบปูนั้นได้ จะเป็นผู้ยิ่งใหญ่ หากมีความเพียรแท้"

พราหมณ์ทูลว่า : "ข้าพระองค์ก็เคยได้ยินเรื่องอย่างนี้ แต่ไม่ทราบว่า มีปูทะเลยักษ์ดังนี้หรือไม่"

พระราชาตรัสตอบว่า: "มีแน่แท้ หลังจากได้กระโดดจากยอดเสากระโดงเรือ
ลงทะเลพ้นปลาและเต่าก็ว่ายข้ามมหาสมุทร ได้พักผ่อนเป็นคราวๆ บางครั้ง
ก็รู้สึกเหมือนเหยียบพื้นทะเลได้คล้ายๆ ใกล้ถึงฝั่ง ดังเช่นบุคคลที่หกในจำพวกเจ็ดบุคคล
(ในอุทกูปมสูตรที่ ๕) แต่ที่แท้เป็นปูทะเลยักษ์ นั่นเอง"

พราหมณ์ทูลว่า: "ที่จริงแท้คือพระบุญญาธิการ"
.................................................................

พระสุตตันตปิฎก อังคุตรนิกาย สัตตก-อัฏฐก-นวกนิบาต เล่ม ๔ - หน้าที่ 27

๕. อุทกูปมสูตร

[๑๕] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย บุคคลมีเปรียบด้วยน้ำ ๗ จำพวกนี้
มีปรากฏอยู่ในโลก ๗ จำพวกเป็นไฉน บุคคลบางคนในโลกนี้
จมลงแล้วคราวเดียว ก็เป็นอันจมอยู่นั่นเอง ๑ บางคนโผล่ขึ้นมาแล้ว
กลับจมลงไป ๑ บางคนโผล่พ้นแล้วทรงตัวอยู่ ๑ บางคนโผล่ขึ้นแล้ว
เหลียวไปมา ๑ บางคนโผล่ขึ้นแล้วเตรียมตัวจะข้าม ๑ บางคนโผล่
ขึ้นแล้วได้ที่ พึ่ง ๑ บางคนโผล่ขึ้นมาได้แล้วเป็นพราหมณ์ข้ามถึงฝั่ง
อยู่บนบก ๑ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ก็บุคคลที่จมลงแล้วคราวเดียว
ก็เป็น อันจมอยู่นั่นเองอย่างไร บุคคลบางคนในโลกนี้ เป็นผู้ประกอบ
ด้วย อกุศลธรรมฝ่ายดำโดยส่วนเดียว ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย บุคคล
ที่จม ลงแล้วคราวเดียวก็เป็นอันจมอยู่นั่นเองอย่างนี้แล.

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ก็บุคคลที่โผล่ขึ้นมาได้กลับจมลงไป
อย่าง ไร บุคคลบางคนในโลกนี้ โผล่ขึ้นมาได้ คือเขามีธรรม คือ
ศรัทธา หิริ โอตตัปปะ วิริยะ ปัญญาชั้นดี ๆ ในกุศลธรรมทั้งหลาย
แต่ ศรัทธาของเขานั้นไม่คงที่ ไม่เจริญขึ้น เสื่อมไปฝ่ายเดียว หิริ
โอตตัปปะ วิริยะ ปัญญาของเขานั้น ไม่คงที่ ไม่เจริญขึ้น เสื่อมไป
ฝ่าย เดียว ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย บุคคลที่โผล่ขึ้นมาแล้วกลับจมลง
อย่าง นี้แล.

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ก็บุคคลที่โผล่ขึ้นมาแล้วทรงตัวอยู่อย่างไร
บุคคลบางคนในโลกนี้ โผล่ขึ้นมาได้ คือ เขามีธรรมเหล่านี้ คือ ศรัทธา
หิริ โอตตัปปะ วิริยะ ปัญญาชั้นดี ๆ ในกุศลธรรมทั้งหลาย แต่
ศรัทธา ของเขานั้นไม่เสื่อมลง ไม่เจริญขึ้น คงที่อยู่ หิริ โอตตัปปะ
วิริยะ และปัญญาของเขานั้นไม่เสื่อมลง ไม่เจริญขึ้น คงที่อยู่ ดูก่อน
ภิกษุ ทั้งหลาย บุคคลที่โผล่ขึ้นมาได้แล้วทรงตัวอยู่อย่างนี้แล.

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ก็บุคคลที่โผล่ขึ้นมาได้แล้วเหลียวไปมา
อย่าง ไร บุคคลบางตนในโลกนี้ โผล่ขึ้นมาได้ คือ เขามีธรรมเหล่านี้
คือ ศรัทธา หิริ โอตตัปปะ วิริยะ ปัญญาชั้นดี ๆ ในกุศลธรรม
ทั้ง หลาย เพราะสังโยชน์ ๓ สิ้นไป เขาเป็นพระโสดาบัน มีอันไม่
ตกต่ำ เป็นธรรมดา เป็นผู้เที่ยงที่จะตรัสรู้ในเบื้องหน้า ดูก่อนภิกษุ
ทั้ง หลาย บุคคลที่โผล่ขึ้นมาได้แล้วเหลียวไปมาอย่างนี้แล.

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ก็บุคคลที่โผล่ขึ้นมาได้แล้วเตรียมตัว
จะ ข้ามอย่างไร บุคคลบางคนในโลกนี้ โผล่ขึ้นมาได้ คือ เขามีธรรม
เหล่า นี้ คือ ศรัทธา หิริ โอตตัปปะ วิริยะ ปัญญาชั้นดี ๆ ในกุศลธรรม
ทั้ง หลาย เพราะสังโยชน์ ๓ สิ้นไป เพราะทำราคะ โทสะ โมหะ
ให้เบา บางลง เขาเป็นพระสกทาคามี มาสู่โลกนี้อีกครั้งเดียวเท่านั้น
แล้ว ทำที่สุดทุกข์ได้ บุคคลที่โผล่ขึ้นมาได้แล้ว เตรียมตัวจะข้าม
อย่าง นี้แล.

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ก็บุคคลที่โผล่ขึ้นมาแล้วได้ที่พึ่งอย่างไร
บุคคลบางตนในโลกนี้ โผล่ขึ้นมาได้ คือ เขามีธรรมเหล่านี้ คือ
ศรัทธา หิริ โอตตัปปะ วิริยะ ปัญญา ชั้นดี ๆ ในกุศลธรรมทั้งหลาย
เพราะโอรัมภา คิยสังโยชน์ ๕ สิ้นไป เขาเป็นพระอนาคามี จัก
ปรินิพพานในภพ นั้น มีอันไม่กลับจากโลกนั้นเป็นธรรมดา บุคคล
ที่โผล่ขึ้นมา แล้วได้ที่พึ่งอย่างนี้แล.

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ก็บุคคลที่โผล่ขึ้นมาได้แล้วเป็นพราหมณ์
ข้ามถึงฝั่งอยู่บนบกอย่าง ไร บุคคลบางคนในโลกนี้ โผล่ขึ้นมาได้
คือ เขามีธรรมเหล่านี้ คือ ศรัทธา หิริ โอตตัปปะ วิริยะ ปัญญา
ชั้น ดี ๆ ในกุศลธรรมทั้งหลาย เขากระทำให้แจ้งซึ่งเจโตวิมุติ ปัญญา-
วิ มุติ อันหาอาสวะมิได้ เพราะอาสวะทั้งหลายสิ้นไป ด้วยปัญญา
อัน ยิ่งเอง ในปัจจุบัน เข้าถึงอยู่ บุคคลที่โผล่ขึ้นมาได้แล้วเป็นพราหมณ์
ข้าม ถึงฝั่งอยู่บนบกอย่างนี้แล้ว ก่อนภิกษุทั้งหลาย บุคคลเปรียบ
ด้วย น้ำ ๗ จำพวกนี้แล มีปรากฏอยู่ในโลก.

จบ อุทกูปมสูตรที่ ๕​

 

ใจเย็นๆ นะ เดี๋ยวจะค่อยๆ เอาลงทีละหน่อย

 

Significance of Kailas ­ Manasarovar

Mount Kailas (22,028 ft, 6,714 m), the famed holy peak, is situated to the north of the Himalayan barrier in Western Tibet. This legendary snow-shrouded rock dome is one of the most revered pilgrimage sites for Hindus, Buddhists, Jains and Bonpos (Pre-Buddhists) and draws pilgrims from India, Nepal, Mongolia, Tibet, Japan, China, Southeast Asia and other parts of the world. At the slopes of Kailas, a stream is said to pour into Manasarovar and from this lake, flow four of Asia's great rivers ­ the Indus, the Brahmaputra, the Karnali and the Sutlej.

ความสำคัญ ของเขาไกรลาส และทะเลสาบมานาซาโรวาร์
เขา ไกรลาสสูงประมาณ22,028 ฟุต หรือ 6714เมตร เหนือระดับน้ำทะเล เป็นยอดเขาศักดิ์สิทธ์ ที่มีชื่อเสียงตั้งตระหง่านอยู่ในเทือกเขาหิมาลัยตอนตะวันตกของธิเบต มีหิมะปกคลุมยอดหินรูปโดม เป็น สถานที่ผู้ประสงค์จะไปเคารพสักการะและแสวงบุญ จากผู้นับถือศาสนาฮินดู ศาสนาพุทธ ศาสนาเชน และเหล่า Bonpos ที่เป็นนิกายที่เกิดก่อนศาสนาพุทธ วาดเส้นการเดินแสวงบุญทางจากอินเดีย ไปยังเนปาล มองโกเลีย ทิเบต ญี่ปุ่น จีน และคนในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ และทุกภาคในโลก แนวภูเขาที่สูงชัน เป็นที่กล่าวกันว่าเป็นสายน้ำที่ไหลลงไปสู่ทะเลสาบมานาซาโลว่าร์ และจากทะเลสาบเกิดแม่น้ำสี่สายสำคัญของเอเชีย คือ แม่น้ำสินธุ แม่น้ำพราหมณ์บุตรา แม่น้ำคานาลี และแม่น้ำแดง (Sutlej)

For well over a thousand years, pilgrims have journeyed here to pay homage to the mountain's mystery, circumambulating it in a ritual that continues to this day. Their faith proclaims that not just the mountain's ice - capped summit but the entire region is the abode of the Gods.

นัก แสวงบุญเดินทางกันมาที่นี่ เพื่อสักการะบ่อน้ำ้สีมรกต
อายุเป็นหลายพันปี มาสักการะความลึกลับแห่งหุบเขา
เดิน จงกรม ในพิธีกรรมที่ดำเนินมาถึงทุกวันนี้ ประกาศความเชื่อที่ว่าที่นี่ไม่ใช่แต่ยอดเขาน้ำ้แข็งเท่านั้น ยังรวมไปถึงพื้นที่ทั้งหมดที่เป็นที่พำนักของเทพเจ้า

 

​

เมขลา เป็นเทพธิดาผู้รักษาน่านน้ำ และนางผู้ถือดวงแก้วล่อให้รามสูรขว้างขวานทำให้เกิดฟ้าแลบและฟ้า ร้อง (ดูรามสูรด้วย) นิยายพื้นบ้านของไทยยกเรื่องฟ้าคะนองขึ้นมาเล่าว่า นางเมขลาหรือมณีเมขลามีดวงแก้วประจำตัว รามสูรพอใจในดวงแก้วและความงามของเมขลา จึงเที่ยววิ่งไล่จับนาง เมื่อจับไม่ทันก็ใช้ขวานขว้าง แต่ไม่ถูก เพราะเมขลาใช้แก้วล่อจนเป็นฟ้าแลบ แสงแก้วทำให้ตารามสูรมัวจึงขว้างขวานไม่ถูก

​

เรื่องเมขลารามสูรนี้ในวรรณคดีเก่า ๆ เช่น เฉลิมไตรภพ ว่า มีพระยามังกรการตนหนึ่งอมแก้วไว้เสมอ จะไปไหนก็เอาดวงแก้วทูนศีรษะไว้ มังกรการได้แปลงเป็นเทวดาไปสมสู่กับนางฟ้ามีบุตรีชื่อ เมขลา เมื่อเจริญวัยขึ้นมีความงามยิ่ง มังกรการได้นำบุตรีและดวงแก้วไปมอบแก่พระอิศวร ครั้งหนึ่งเมขลาได้ขโมยดวงแก้ววิเศษนั้นไป ราหูผู้มีครึ่งตัวเพราะถูกจักรพระนารายณ์เมื่อครั้งแปลงเป็นเทวดาไปดื่มน้ำ อมฤต ได้อาสาไปจับเมขลา และได้ชวนรามสูรผู้เพื่อนไปด้วย รามสูรได้ขว้างขวานจนกลายเป็นฟ้าลั่น

 

Sumeru เขาพระสุเมรุ


<!-- /firstHeading --> <!-- bodyContent --> <!-- tagline --> ภูเขาที่เป็นศูนย์กลางของโลก


Sumeru (Sanskrit) or Sineru (Pāli) is the name of the central world-mountain in Buddhist cosmology. Etymologically, the proper name of the mountain is Meru (Pāli Neru), to which is added the approbatory prefix su-, resulting in the meaning "excellent Meru" or "wonderful Meru".


The concept of Sumeru is closely related to the Hindu mythological concept of a central world mountain, called Meru, but differs from the Hindu concept in several particulars.


According to Vasubandhu's Abhidharmakośabhāṣyam, Sumeru is 80,000 yojanas tall. The exact measure of the yojana is uncertain, but some accounts put it at about 24,000 feet, or approximately 4 1/2 miles, but other accounts put it at about 7-9 miles. It also descends beneath the surface of the surrounding waters to a depth of 80,000 yojanas, being founded upon the basal layer of Earth. Sumeru is often used as a simile for both size and stability in Buddhist texts.
Sumeru is said to be shaped like an hourglass, with a top and base of 80,000 yojanas square, but narrowing in the middle (i.e., at a height of 40,000 yojanas) to 20,000 yojanas square.
Sumeru is the polar center of a mandala-like complex of seas and mountains. The square base of Sumeru is surrounded by a square moat-like ocean, which is in turn surrounded by a ring (or rather square) wall of mountains, which is in turn surrounded by a sea, each diminishing in width and height from the one closer to Sumeru. There are seven seas and seven surrounding mountain-walls, until one comes to the vast outer sea which forms most of the surface of the world, in which the known continents are merely small islands. The known world, which is located on the continent of Jambudvīpa, is directly south of Sumeru.
The dimensions stated in the Abhidharmakośabhāṣyam are shown in the table below:

 

ตำราฝนหลวงพระราชทาน

 

เดี๋ยวมีเฉลย อิอิ

เพราะขอแกะของเก่า ความแม่น ที่ไม่สามารถจะบรรยาย