อินทิราณี ชื่อนี้ไม่มีที่มา

ว่าแล้วตั้มก็อย่าไปเที่ยวเก็บใบไม้เค้ามาล่ะ เดี๋ยวจะยุ่ง ถ้าเห็นใบไม้หล่นก็รีบเก็บเข้าที่ให้เค้าหน่อยละกันนะ อิอิ

 

อิอิ บังเอิญน้องปราญฯได้รับบทเป็นนางเอกเลยไม่มีโอกาสรู้ว่าคนข้างหลังที่อยู่รอดเขามีชีวิตอยู่ต่อไปอย่างไร อิอิ สุดท้ายก็จบอย่าง Happy ending เนาะ

 

ก็นิดหน่อยจะเป็นอะไรไปล่ะจ๊ะ5555555555+

 

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=MPj8MTWmxbc]YouTube - คอยลมเกี่ยวใจ - อรวี สัจจานนท์[/ame]

 

ตกลงยัยตั้มจะเก็บใบไม้ใช่ไหม ฉันจะได้อุดตะหมูกรอ ฮิ๊ววว

ฟิ้วววววววว

 

แหม แม่นางเอก ชีวิตรัดทน มีเรื่องไหนสมหวังบ้างก็บอกไม่มี ...เฮ้อ แย่จัง ...

อินทิราณี / อินทราณี / อินทรา ...ชื่อนี้กระทบใจพิลึก ในยามนี้ ....

 

แค่รันทดนี่ก็เศร้าจะแย่แล้วพี่ แต่นี่ยังจะรัดทนอีกนะ ฉายแววนาคีน้อยกันแจ่มแจ้งเลยทีเดียว :boo:

 

รัดทน แล้วทนรัดด้วยปะ แง๊ว

 

ช่วงนี้ไม่ค่อยว่างเมาท์เท่าไหร่นะจ้ะ เพราะเตรียมตัวกลับแล้วก็ต้องทำอีกหลายๆอย่าง คุณแฟนคงถึงเมืองไทยบ่ายนี้ ปล่อยเราไว้ที่นี่คนเดียชิชิ

 

คุณตาก็หนีออกจากบ้านเลยซิ หนีมาเมืองไทย

 

"มิ่งมณี" หญิงสาวชาวบ้าน อายุราว 17 ปี ใช้ชีวิตอย่างเรียบง่ายตลอดมาในหมู่บ้านเล็กๆ หญิงสาวกำพร้า บุพการีตั้งแต่เธอเริ่มแตกเนื้อสาว เนื่องจากพ่อและแม่ของเธอทั้งสองเสียชีวิตลงด้วยโรคภัยไข้เจ็บ แต่ชีวิตเธอก็ไม่ได้โชคร้ายไปทั้งหมด เนื่องจากเธอได้รับความเมตตาจาก"อัคนี" ชายหนุ่มรูปงามอายุราว 25 ปีอัคนีดูแลมิ่งมณีมาตลอด ด้วยเห็นว่าเธอเป็นเพียงหญิงสาวกำพร้าที่ต้องใช้ชีวิตเพียงลำพัง จากความเมตตาก่อให้เกิดความเอ็นดูเล็กๆขึ้นในหัวใจ จากความห่วงใยที่ชายหนุ่มมอบให้ก็ได้เปลี่ยนเป็นความรักและบูชาในหัวใจของหญิงสาวทั้งคู่ใช้ช่วงเวลาที่ได้รู้จักกัน ร่วมกันทำบุญ ตามกำลังศรัทธาที่พอมี แล้วอยู่มาวันหนึ่ง เหตุการณ์ที่ไม่มีใครปรารถนาก็เกิดขึ้น บ้านเมืองเข้าสู่ภาวะสงคราม ชายชาติทหารถูกเกณฑ์ไปร่วมสู้รบและทำศึกอัคนีอดเป็นห่วงมิ่งมณีไม่ได้ เนื่องด้วยตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา เขาเคยปกป้องดูแลเธอมาตลอด แต่วันนี้ต้องทิ้งเธอ ด้วยความจงรักและภักดีต่อผืนแผ่นดินเกิด"ดูแลตัวเองนะเจ้า แล้วพี่จะกลับมา"นั่นเป็นประโยคสุดท้ายที่มิ่งมณีได้ยินจากปากของชายผู้เป็นดั่งทุกสิ่งของชีวิตการเฝ้ารอนั้นแสนเจ็บปวด ข่าวคราวที่เงียบหาย อีกทั้งยังต้องต่อสู้ดิ้นรนเพื่อให้ตนมีชีวิตอยู่รอด แม้จะเป็นห่วงและเจ็บปวดเพียงใด แต่เธอก็ไม่ยอมให้น้ำตาของเธอไหลออกมาให้เขาเห็น เพียงเพราะไม่ปรารถนาจะให้ห่วงหน้าพะวงหลัง ไม่ปรารถนาให้ตนเองเป็นภาระทางใจต่อคนที่ต้องจากไปเพื่อทำหน้าที่สำคัญแม้คนที่ไปสงครามบางส่วนจะได้กลับมา แม้บางส่วนจะกลับมาเพียงข่าวคราวหรือของที่ได้เก็บไว้ดูต่างหน้า แต่สำหรับเธอ ไม่มีสิ่งใด มีเพียงความหวังรำไรที่เธอยังเฝ้ารอแต่เวลานั้นจะอยู่ได้นานเพียงใดเล่า สำหรับหญิงสาวตัวคนเดียว เมื่อมีชายอื่นหมายจะรุกรานเธอเลือกตัดสินใจที่จะปลิดชีพตน เพื่อรักษาสัญญาที่ให้ไว้แก่อัคนี

"ดูแลตัวเองนะเจ้า แล้วพี่จะกลับมา"

 

นางเอกของปราญส่วนใหญ่

มีแต่ พระเอก ที่เป็น ทหารหาญ นะ

 

เมื่อไหร่จะได้สมหวัง ครองคู่อยู่ด้วยกันซะทีล่ะ ผิดหวังตลอด ๆๆ

 

ถ้าหนีได้ก็หนีไปแล้วคุณเพชรซี่ ติดตรงที่พ่อเลี้ยงของคุณแฟนดิ อายุ 94 เลยหนีไม่ได้ วันนี้แกยังบ่นลูกชายสุดโปรดของแกเลยว่าทำไมไปก่อนแบบนี้ แล้วก็กฏหมายที่นี่อีก ปิดร้านก็ยังต้องจ่ายเงินเดือนพนักงานด้วย แบบ Holiday pay. อ่ะจ้า เลยปิดนานๆไม่ไหว หมดตัวแน่ๆ เหอๆ

 

นั่นสิน้องปราญ ขอแบบสมหวังหน่อย แฟนคลับขอร้อง อิอิ

 

แล้วพาพ่อแฟนมาด้วยปะ ป๊ะป๋าขาลุยน่ะ

 

โห ..มิ่งมณี น่าสงสาร อย่างงี่ถ้าเราเป็นอัคนีกลับมา เราจะเอาหัวของผู้ชายคนนั้น มาวางหน้าหลุมศพ มิ่งมณี ....
มีรัดทนกว่านี้ไหมเนี้ย ...
เทวดาช่วยดลใจให้ปราญชลีนึกเรื่องสมหวังได้สักเรื่องสิค่ะ ..

 

กลายมาเป็นนิยายที่โด่งดัง....

"ดวงใจอัคนี"

 

หักมุมน่าดูเลยพี่โอ๊ตครับ^^...อิอิ...

 

คุณเพชรอยากเจอเหรอ