เปิดตำนานรัก"มะเมี๊ยะ"โศกนาฏกรรมแห่งล้านนา ของหญิงสาวชาวพม่ากับเจ้าชายเมืองเชียงให

ตอนนั้นเชียงใหม่เป็นประเทศราชของสยาม ทางเชียงใหม่ส่ง เจ้าดารารัศมี ซึ่งเป็นเจ้าอาของเจ้าน้อยไปอภิเษกกับ ร. 5 เป็นการผูกสัมพันธ์ ตอนนั้นเจ้าดารารัศมีอายุแค่ 13 เอง...โอ้! จอร์จ นี่เรื่องจริงตามประวัติศาสตร์เลยนะ เจ้าน้อยถูกส่งไปเรียนที่ รร.เซนต์แพทริก เป็น รร.แคธอลิกของฝรั่งที่พม่า โดยแอบส่งไป ขี่ช้างไป เพราะตอนนั้นพม่าเป็นเมืองขึ้นของอังกฤษซึ่งมีเรื่องกับไทยอยู่

เจ้าน้อยไปตอนอายุ 15 เพราะทางบ้านต้องการให้ได้ภาษาอังกฤษ เพราะค้าขายกะพม่า เจ้าน้อยเรียนอยู่หลายปี วันหนึ่งไปเดินเล่นที่ตลาด ได้พบมะเมี้ยะแม่ค้าสาวสวย ซึ่งเพิ่งมาจากตองอู เจ้าน้อยอายุ 19 มะเมี๊ยะอายุ 15 ก็ตัดสินใจแต่งงานกัน จนอายุ 20 เรียนจบถูกเรียกกลับเชียงใหม่ เจ้าน้อยเลยเอาเมียกลับมาด้วย โดยให้ปลอมเป็น เด็กรับใช้ชาย เอาเมียไปแอบในเรือนเล็ก โดยไม่รู้เลยว่าเจ้าพ่อเจ้าแม่ได้หมั้นเจ้าบัวนวลเอาไว้ให้
เจ้าน้อยไม่ยอมแต่งงาน เลยเปิดเผยว่ามีเมียแล้วคือมะเมี้ยะ เอามะเมี้ยะมากราบเจ้าพ่อเจ้าแม่แต่ไม่ได้รับการยอมรับ

เรื่องนี้ไปถึงสยาม ร. 5 กะเจ้าดารารัศมีเห็นว่าไม่ควร เลยส่งผู้สำเร็จราชการมาเจรจา บอกว่าเจ้าน้อยจะมีเมีย กี่คนไม่ใช่ปัญหาแต่ต้องไม่ใช่สาวพม่า เพราะว่าคนพม่า ถือสัญชาติอังกฤษ เดี๋ยวอังกฤษจะถือโอกาสแทรกแซง ว่าแต่งกะพม่า ก็ต้องถือว่าเป็นพม่าด้วย ไปอยู่กะเมียที่ พม่าก็ไม่ได้ ที่สำคัญเจ้าน้อย เป็นเจ้าชายของล้านนา ถูกวางตัวไว้ให้เป็นรัชทายาทล้านนา เท่ากับว่าสยามอาจต้องเสียเชียงใหม่ให้อังกฤษ ก็เลยบังคับส่งมะเมี้ยะกลับพม่า เจ้าน้อยสัญญาว่าอีก 3 เดือนจะไปรับมะเมี้ยะกลับ ทั้งคู่สาบานกันไว้ว่าจะไม่รักใครอื่น หากใครผิดคำสาบานขอให้อายุสั้น ตอนที่จะส่งมะเมี้ยะกลับพม่านั้นตรงนี้เป็นส่วนของตำนานเลย

" ตอนนั้นมะเมี้ยะโพกผมไว้พอจะไปก็ก้มลงกราบเท้า เจ้าน้อยที่ประตูเมือง ชาวบ้านออกมามุงกันทั้งเมืองเพราะได้ยินว่ามะเมี้ยะงามจ๊าดนัก พอกราบเสร็จ ก็เอาผ้าโพกผมออก แล้วสยายผมเอามาเช็ดเท้าเจ้าน้อย จงรักภักดีบูชาสามีสุดชีวิต แล้วก็กอดขาร้องไห้ เจ้าน้อยเองก็ร้อง ทำเอาคนที่มามุงร้องไห้ ไปทั้งเมืองด้วยความสงสารความรักของทั้งคู่ "

ต่อมาเจ้าน้อยโดนเรียกไปสยาม พอเข้าไปก็โดนจับแต่งงาน เจ้าดาราฯ จัดเจ้าบัวชุม ซึ่งเป็นพระญาติ และเป็นสาวที่สวยที่สุดในตำหนักเจ้าดารารัศมี ร่ำลือกันว่าเล่นดนตรีไทยเก่ง แต่ดูรูปแล้วถ้ามาสมัยนี้ ถือว่าหน้าตาธรรมดาอ่ะ ถ้าในสมัยที่ผู้หญิงไม่มีศัลยกรรมคงจัดว่าสวย แต่ที่นี่แน่ๆ มินิไซค์มากๆ สาวๆ สมัยนั้น

ด้วยเหตุนี้เจ้าน้อยก็เลยต้องแต่งแล้วถูกกักอยู่ที่นั่น ตอนนั้นเจ้าพ่อของเจ้าดาราฯ สิ้นพระชนม์ พระญาติทางสยาม ไม่อนุญาตให้เจ้าล้านนาพระองค์ใดในวังขึ้นไปประกอบพิธีปลงพระศพ เป็นเรื่องการเมืองเตะถ่วงการแต่งตั้งเจ้าครองแคว้นคนใหม่เอาไว้ระยะ หนึ่ง เจ้าอาของเจ้าน้อยได้ขึ้นเป็น เจ้าองค์ใหม่ เจ้าพ่อได้เป็นเจ้าราชบุตร(อุปราช) เท่ากับว่าเจ้าน้อยเป็นรัชทายาทอันดับ 3 ถ้าสิ้นเจ้าสองพระองค์นี้เจ้าน้อยจะครองเชียงใหม่ ก็ยิ่งไม่มีทางได้รับมะเมี้ยะกลับมา

มะเมี้ยะรอเกิน 3 เดือนแล้วเจ้าน้อยไม่มาตามสัญญาเลยไปบวชชี เพื่อพิสูจน์รักแท้ว่าจะไม่มีคนใหม่

ต่อมา...เมื่อได้ยินว่าเจ้าน้อยกลับเชียงใหม่แล้วเลยมาดักที่คุ้ม แต่เจ้าน้อยไม่ยอมออกมาพบ รอนานเท่าไรก็ ไม่ยอมออกมา จริงๆ แล้วเจ้าน้อยแอบดูอยู่ข้างหน้าต่าง ได้แต่ร้องไห้ไม่กล้าสู้หน้าที่ผิดสัญญา ก็เลยฝากให้ท้าวบุญสูงพี่เลี้ยง เอาแหวนทับทิม กับเงินอีก 1 กำปั่น( 800 บาท) ไปให้แม่ชีมะเมี้ยะ ทางด้านแม่ชีบอกว่าไม่มาขอรักคืน เพียงแต่มาถอนคำสาบานให้

เจ้าน้อยฝากมาบอกแม่ชีว่า เงินนี่ทำบุญตามแต่แม่ชีจะใช้สอยเรียกว่าบริจาคในฐานะโยมอุปฐาก ส่วนแหวนให้แทนใจว่า หัวใจอยู่กับมะเมี้ยะเสมอ แม่ชีเสียใจมาก รับไปแต่แหวนไม่รับเงิน สมัยก่อน 800 คงเยอะมากว่ะ 100 ปีก่อนคง 8 แสนล่ะมั้ง เงินเดือนคนสมัยนั้น 4 บาทเอง

เจ้าน้อยหลังจากกันกับแม่ชีคราวนั้น.....ก็เอาแต่กินเหล้าไม่มีใจรักเจ้าบัว ชุม ในที่สุดก็ตรอมใจตายหลังจากแต่งงานได้ไม่กี่ปีในขณะที่อายุแค่ 30 ปีเท่านั้นเอง

ในบันทึกบอกว่าสิ้นพระชนม์ด้วยโรคพิษสุรา อีก 6 ปีต่อมาหลังจากพบแม่ชีมะเมี้ยครั้งสุดท้าย ส่วนแม่ชีมะเมี้ยะ... บวชจนสิ้นอายุขัยเมื่อ 73 ปี

เศร้ามะ ? เรื่องนี้ไม่มีตัวอิจฉามีแต่คนหัวใจสลาย

ผู้บันทึกเรื่องนี้คือ เจ้าบัวนวล คู่หมั้นคนแรกที่ถอนหมั้นไปหลังจากรู้ว่าเจ้าน้อยมีมะเมี้ยะ... ส่วนเจ้าบัวชุมไม่ผิดอะไรเลย แต่สามีไม่รักก็อยู่เป็นข้าบาทจาริกาจนอายุ 81 ปี

เจ้าบัวนวลว่า ตลอดชีวิตเจ้าน้อยรักผู้หญิงคนเดียวจนสิ้นลม คือ มะเมี๊ยะหลังจากนั้นเรื่องของเจ้าน้อยกับมะเมี้ยะ ก็ถูกสั่งห้ามพูดถึงไปหลายปีเพราะเป็นเรื่องทางการเมือง ต้องปิดบัง รายละเอียดเลยหายไป เหลือแต่ตำนาน อุปสรรคความรักของเจ้าน้อยกับมะเมี้ยะ ไม่ใช่ฐานันดร ไม่ใช่เชื้อชาติ แต่เป็นการเมืองแท้ๆ

เศร้าเนอะ ความรักในตำนานมักจบลงด้วยความเศร้าสลด ทั้งที่รักเดียวทั้งสองฝ่าย น่าสงสารจริงๆ เรื่องนี้มีแต่คนน่าสงสาร เจ้าบัวชุมเมียแต่งก็น่าสงสาร ทางเจ้าดารารัศมี มีบันทึกไว้แค่ว่าทรงไม่คิดว่าเจ้าน้อย จะปักใจมั่นกับมะเมี้ยะขนาดนี้ เจ้าดารารัศมีทรงคิดว่าหลายปีผ่านไป และได้ภรรยาที่ดีพร้อมก็คงลืม ความรักครั้งแรกได้ แต่เจ้าน้อยไม่ลืมจนสิ้นชีวิต

เจ้าบัวนวล คู่หมั้น เมื่อแรกรู้สึกเสียหน้าแต่หลังจากนั้นก็รู้สึกเห็นใจและศรัทธาในรักแท้ของ เจ้าน้อย จริงๆ แล้วเราแอบคิดว่า ถ้าเจ้าน้อยโกหก ให้มะเมี้ยะหนีเข้าเมืองเถื่อนแล้วปลอมเป็นสาวไทย ให้เป็น เมียบ่าว เรื่องก็จบแต่มันเป็นเพราะ...เจ้าน้อยต้องการมีภรรยาคนเดียว คือ...มะเมี้ยะ

หายากมากผู้ชายสมัยนั้น เรื่องรักเดียวเนี่ยแต่ก็เป็นไปตามคำสาบานนะ ผิดรักไปแต่งกับหญิงอื่นเลยอายุสั้น รูปหล่อ รักเดียว รักจนตาย ยังกะนิยายเศร้าจริงๆๆๆ...ว่าแล้วก็เผื่อแผ่ความเศร้าให้คนอื่นบ้าง

สังเกตมั้ยว่า ความรักที่เป็นตำนาน...มักจะมีจุดจบที่เศร้ารันทดใจ รักแฮ้ปปี้มันคงไม่กินใจพอที่จะเป็นตำนาน...สำหรับเราขอมีความสุขดีกว่าเป็น ตำนาน..เฮ้อ...อ

แต่น่าเสียดาย...ไม่มีรูปมะเมี้ยะ คาดว่าเป็นสามัญชนคนธรรมดาเลยไม่มีรูปถ่ายเก็บไว้เป็นหลักฐานบ้าง ไม่งั้นคงได้เห็นว่ามะเมี๊ยะงามจ๊าดแค่ไหน.... แต่บางทีการไม่เห็นหน้า...
จินตนาการอาจทำให้มะเมี๊ยะสวยงามยิ่งในความทรงจำของผู้ที่ได้รู้เรื่องราวเธอก็ว่าได
ณ วันนี้... 99 ปีผ่านไป เจ้าน้อยกับมะเมี๊ยะ คงได้พบกันบนเส้นทางสายดวงดาวแล้ว
ความรักครั้งหน้า...ขอให้ไร้อุปสรรคทั้งปวง สมกับที่รอคอยกันมาแสนนาน

เจ้าน้อย


เจ้าหญิงบัวนวล



เจ้าน้อยกับเจ้าบัวชุม

<SUP></SUP>
ที่มา:เปิดตำนานรัก"มะเมี๊ยะ"โศกนาฏกรรมแห่งล้านนา ของหญิงสาวชาวพม่ากับเจ้าชายเมืองเชียงใหม่

 

ตำนานความรักที่ยิ่งใหญ่

 

อ่านแล้ว ต้องเปิดเพลง มะเมี้ย ของสุนทรี เวชานนท์ ฟังไปด้วย เศร้ามากคะ เขาใช้กรรมกันไปแล้วชาติหนึ่ง ขอให้ความรักชาติใหม่นั้นสมหวังนะคะ ถ้ายังหวังอยู่ หรือไม่ก็อย่าได้เจอเหตุแห่งทุกข์นั้นอีก เมื่อเห็นเหตุแห่งทุกข์นั้นแล้ว ก็จงปล่อยวางและจากกันด้วยดีนะคะ

 

สุดยอดจริงๆ เรื่องราวความรักที่ยิ่งใหญ่ หาได้ยากยิ่งในยุคปัจจุบัน

 

เศร้าจัง

 

ขอบคุณ.สำหรับเรื่องราวค่ะเศร้ามากๆ

 

อ่านแล้วก็ มองตัวเอง ว่า จะเป็นรักแท้แบบตำนานหรือว่า รักวันนี้มีความสุข แต่อนาคตมองไม่เห็น

 

อย่างว่าเนาะผู้หญิงสมัยก่อนรักจริง ซื่อสัตย์จริง และทำตามสัญญาจริง แถมเคารพและให้เกียรติแก่บุรุษผู้เป็นที่รัก
มาสมัยนี้เหรอ อวดเก่ง ปากดี พูดอวด ไม่ยอมใคร เอาแต่ใจ ไร้สาระ หาเงินเก่ง(แต่ไม่ได้ด้วยตัวเอง ) ใช้เงินเก่ง และ เสียตัวมาไม่รู้กับใครต่อใครจนจำหน้าไม่ได้ว่าเคยนอนกะใครมา ...............................กรูเกลียดสุดๆ

 

อย่างว่าเนาะผู้หญิงสมัยก่อนรักจริง ซื่อสัตย์จริง และทำตามสัญญาจริง แถมเคารพและให้เกียรติแก่บุรุษผู้เป็นที่รัก
มาสมัยนี้เหรอ อวดเก่ง ปากดี พูดอวด ไม่ยอมใคร เอาแต่ใจ ไร้สาระ หาเงินเก่ง(แต่ไม่ได้ด้วยตัวเอง ) ใช้เงินเก่ง และ เสียตัวมาไม่รู้กับใครต่อใครจนจำหน้าไม่ได้ว่าเคยนอนกะใครมา ...............................กรูเกลียดสุดๆ

 

เคยดูละครเรื่องนึงเกี่ยวกับตำนานเมืองล้านนา นางเอกต้องถูกส่งมาแต่งงานกับเจ้านายเมืองสยาม
มีฉากที่พ่อกับพี่ชายมาส่งนางเอก ก่อนเดินทาง นางเอกกราบเท้าพ่อ แล้วสยายผมเช็ดเท้าพ่อ โอโฮ...ดูแล้วขนลุก น้ำตาซึม...ความรัก ความภักดี และความกตัญญูของลูกผู้หญิงนี่ ยากที่จะหาคำบรรยายจริงๆ

 

ที่ไหนมีรัก ที่นั่นมีทุกข์
เราว่า เจ้าน้อยกับมะเมียะ คงม่เจอกันอีกแล้ว เพราะมะเมียะเองก็มุ่งสู่ธรรมะแล้ว คงไม่
เจอะเจอกันอีกในทุกชาติภพ เจ้าน้อยเองก็ลิขิตชีวิตตัวเองไม่ได้ เส้นทางชีวิตมีคนลิขิตให้
อนุโมทนาบุญ.....สาธุ

 

- -เศร้าจริงๆครับ

 

เรื่องความรักเป็นเรื่องที่ห้ามกันไม่ได้จริงๆ

ตำนานเรื่องนี้สะท้อนให้เห็นถึง

1. คนสมัยก่อนมักจะยึดถือในคำมั่นสัญญาจริงๆ ( สัจจะเป็นเรื่องสำคัญ )
ซึ่งผิดกับคนในสมัยนี้ คำพูดเป็นแค่เพียงลมปาก พลิกลิ้นตลอดเวลา

2. หญิง-ชาย สมัยก่อนรักจริง ซื่อตรง

3. เรื่องการเมืองและเรื่องผลประโยชน์ของรัฐมีมาทุกยุคทุกสมัย และยังส่งผลกระทบ
ต่อสังคมไทยทุกระดับชั้น ไม่ว่าจะเป็น เจ้าขุนมูลนาย หรือคนธรรมดา

 

มะเมี๊ยะเป็นคนดีคนหนึ่ง
เรื่องนี้เคยเอามาฉายเเล้ว ตอนนั้นเราอายุประมาณ 8 ขวบ พระเอกเป็นหนุ่มศรราม เเสดงเป็นเจ้าน้อย ส่วนนางเอกเป็นกบสุวนันท์ เเสดงเป็นมะเมี๊ยะ ได้ดูเเค่วันเดียว ช่วงนั้นคลื่นทีวีช่องเจ็ดที่บ้านไม่ชัด

 

อ่านแล้วเศร้าจัง เค้าใช้กรรมไปแล้ว ชาติหนึ่งในเรื่องของความรัก

 

นายดอกบัว ปากรึป่าว ผู้หญิงสมัยนี้ ดีๆก็มีมากเหลือคณานับ
ไม่เลวอย่างที่คิด

 

รากนครา รึป่าวค่ะ ที่อั้ม กะนุ่น เล่น พี่ บรู๊ค เป็นพระเอก

อิอิ ชอบเหมือนกัน คนเหนือจ้าววว

 

เศร้าจัง ถ้าคู่กันแล้วย่อมไม่แคล้วกัน ขอบคุณเจ้าของกระทู้สำหรับเรื่องราวๆดีๆที่น่าประทับใจค่ะ

 

เป็นเรื่องราวความรักที่อ่านแล้วเศร้าจริงๆ

 

เรื่องจริงที่ทำเป็นเพลงของคุณจรัญ ใช่ไหมครับ