มาดูสมเด็จกัน

ถ้าถามว่าท่านสมเด็จมวลสารเป็นเช่นไร แบบนี้คร้าาาา องค์จิ๋วโดนนนนนนนจายยยยจริงๆ ถ้าองค์ใหญ่เป็นพิมพ์ปกติคงดีแน่เลยคะ สวยๆๆ ( กำลังบ้าเห่อคะ )






พี่วาซาบิ พี่เอ๊กเมนคะ ลูกศิษย์ของพี่ เป็นเรื่องเป็นราวบ้างยังคะ กลับมาเถิดน้องๆคิดถึงคร้าาา

 

สวัสดีคะ คุณ newnxt

สำหรับยานะคะ พระที่คุณได้ย้อนกลับมาถามใหม่นั้น ยาขอไม่ออกความเห็นใดๆนะคะ
ด้วยเหตุผลส่วนตัวบางประการ อืม พระแท้ อยู่ที่ท่าน newnxt จะตัดสินใจ ว่าข้อมูลที่สืบค้นมา มีความน่าจะเป็นจริง หลายๆครั้ง ไม่ว่าพี่วาซาบิ หรือ คุณเอ๊กเมน ได้บอกไว้ คือ การวิเคราะห์นั้น ให้ถือว่าเป็นแนวทางการศึกษาพระสมเด็จ แต่ไม่ได้หมายความจะถูกต้องเสมอไปนะคะ ดังนั้น ความรู้ตรงนี้ คือ ส่วนหนึ่งที่เราจะต้องศึกษา เพื่อเป็นแนวทางเท่านั้น ด้วยความเคารพคะ

 

ราตรีสวัสดิ์คะ ทุกๆท่าน ขอให้นอนหลับฝันดี พระคุ้มครองนะคะ

 

หุหุ.............................

สาเหตุ ที่ผิดพิมพ์(พิมพ์ไม่นิยม)เพราะว่าต้องการให้ดูพิมพ์เป็นสิ่งอันดับแรกก่อนที่ควรจะวิเคราะห์อะไร เป็นอันดับต่อมา ถ้าหากผิดพิมพ์ก็ไม่ควรเสียเวลาต่อ จะทำให้สับสนเปล่าในช่วงเริ่มแรก แต่หากเริ่มคิดว่าถ้าผิดพิมพ์อย่างเดียวแล้วทุกอย่างถูกต้อง เช่น การหดตัว มวลสาร ความหนึกนุ่ม และวรรณะ เ็ป็นอันดับต่อมา ในการพิจารณาพิมพ์ที่ไม่ นิยม หากมีครบการควรค่าแก่การสะสม แต่อย่างที่เรียนให้ทราบตั้งแต่ช่วงต้น การศึกษาสมเด้จนั้นต้องหาข้อโต้แย้งในการมองมุมกลับเสมอๆ จะพบว่าแท้หรือสมบูรณ์จริงๆนั้นหายากมาก ถามประเด็นต่อมาว่า.....องค์นี้แท้ไหม........ถ้าหากไม่มองพิมพ์เป็นหลัก ตอบได้เลยว่าอาจจะแท้ แต่ไม่นิยม แท้แต่ผิดพิมพ์ในส่วนนี้จะทำให้หลงทางเอาง่ายๆ ถามแบบคนโง่ๆว่า แท้แล้วทำไมขายไม่ได้ (ทุกคนมักจะถามคำถามเช่นนี้) คำตอบอย่างสิ้นคิด คือ ผิดพิมพ์ครับพี่น้อง ในเบื้องต้น ควรที่จะพิจารณาจะพิมพ์เป็นอันดับแรกก่อน ส่วนที่เหลือค่อยพิจารณาเอาตามเป็นอันดับต่อมา ที่สำคัญมาก คือตัวเองต้องเป็นคนตัดสินเท่านั้น เหมือนท่านกำลังมีผมเป็นที่ปรึกษาด้านสมเด็จ แต่ควรที่จะให้น้ำหนักน้อยที่สุด(ไม่ว่า ต่อให้10คน สวดว่าเก้ก็ตาม) ไม่ว่าแท้ หรือ ปลอม สุดแท้แต่ใจคิด คำตอบสุดท้ายคือท่านพอใจไหม......... จะเห้นได้ว่า สมเด้จแท้นอกพิมพ์หาได้ง่ายๆโดยไม่ต้องใช้เงินหมื่น เงินแสน บางองค์ได้มาแค่3ร้อย ร้อยเดียวบ้างแหละ แต่ก็ใช้หลักเกรณฑ์ทั้งหมดอย่างที่ว่าแหละคราบ............

 

เหอเหอ ยาว่าเกินสามร้อยอะคะ คุณ kaitti แต่หาก็ยากนะคะ เฟ้นหามาสามสี่เดือนเพิ่งได้มาอีกสักองค์ เจอแต่เนื้อไม่เข้าตา ก็บ่มีความหมายอะไรคะ ถ้านอกพิมพ์ เหอเหอเหอ

 

อิอิอิอิ แอบปั่นกระทู้คะ ลงรูปเยอะๆ จะได้ถึงหน้าห้าร้อยเร็วๆพี่วาซาบิ กับพี่เอ๊กจะได้กลับมา

 

บางครั้ง เหมือนเราโดนหลอก ถ้าหากมองมวลสารเป็นหลักทำไมนอกพิมพ์เยอะจังวะ........ที่ไหนได้ เก้ฟอร์มเทพนี่เอง555+

 

ผมขอเสนอความเห็นนะคับผม

หากว่า มองความเก่าให้เป็น จะทำให้ทราบได้ว่า พระนั้นเก่ายุคใด ซึ่งจะทำให้เราคาดเดาได้ถูกว่า พระองค์นั้นมีเจตนาเลียนพิมพ์หรือไม่ ปลอมหรือไม่

การปลอมพระ แน่นอนว่า คนปลอมต้องการเงิน ซึ่งได้มาจากการขายพระ
ดังนั้นการปลอมพระเพื่อให้ได้เงิน จะต้องลงทุน หามวลสาร จ้างช่างฝีมือแกะพิมพ์ และ พิมพ์ที่จะปลอมนั้นจะต้องมีราคาค่างวดสูง ดังนั้น พระที่ปลอม จึงมักเป็นพระสมเด็จ พิมพ์นิยมต่างๆ ซึ่งในกรณีนี้นะคับ ดูได้ว่า ผิดพิมพ์หรือไม่ มวลสาร และ ความเก่าถึงยุคหรือไม่

แต่ พระอื่นๆ ที่เป็นพระนอกพิมพ์จะมีปลอมหรือไม่นั้น อาจจะดูได้ดังนี้คับ
พระนอกพิมพ์ ต้องดูว่า
คนปลอมตั้งใจปลอมแต่ทำไม่ดี หรือว่า คนตั้งใจแกะพระจริงๆ ไม่ใช่เป็นการปลอม

อย่างเช่น วัดเกศ คนแกะพิมพ์ 6 ชั้น 7 ชั้น ตั้งใจทำให้เหมือน แต่ฝีมือชาวบ้านทำได้ไม่เหมือน แต่ก็ถอดเอกลักษณ์ต่างๆออกมา แบบนี้ คนแกะพิมพ์ตั้งใจ สามารถดูได้ที่มวลสาร ส่วนผสม และ บล๊อคพิมพ์ ว่าคัดเลือกส่วนผสมดี มวลสารถึงสูตร
ก็ไม่ปลอม

แต่หากเราคิดว่า คนปลอมตั้งใจปลอมพระแต่ทำออกมาไม่ดี ในเมื่อทำพิมพ์ไม่เหมือนแล้วทำไมยังเลือกมวลสารที่ดีมาผสม ทำไมลักษณะของพระยังถูกรักษาเอาไว้ดี แบบนี้ก็น่าจะสันนิษฐานก่อนว่า อาจจะไม่ปลอม แต่สร้างขึ้นด้วยเหตุอื่น อาจจะเป็นพระแท้ แต่หาที่ลงไม่ได้

แต่ หากคนปลอมพระจะขยับฐานะขึ้นไปปลอม แบบใหม่ คือ ปลอมนอกพิมพ์ด้วย และผสมมวลสารถูกต้องด้วย แบบนี้คนปลอมเขาก็คงไม่คุ้มเสี่ยงคับ เพราะไม่รู้ว่าใครจะซื้อหรือเปล่า หากชา่วบ้านทั่วไปปลอมเอง ก็คงจะหา มวลสาร ที่ถูกต้องไม่ได้

ผมจึงคิดว่า พระนอกพิมพ์ มีเอกลักษณ์ชัดเจน ถ้ามีความเก่า สมบูรณ์ สวยงาม ไม่น่าจะเป็นพระปลอม
แต่หากว่า พระนอกพิมพ์ พิมพ์ดูไม่มีเอกลักษณ์ มีความเก่า และ มวลสารไม่มี น่าจะเป็นพระปลอม
พระนอกพิมพ์ เจตนาเลียนแบบแต่ทำได้ไม่ดี ผิดเล็กน้อย พอหลอกตา มวลสารก้ำกึ่ง น่าจะเป็นพระปลอม

ผมคิดเล่นๆ นะคับ ผิดถูกอย่างไร ขออภัยด้วยคับ

 

555+ ขอบคุณทุกความคิดเห็นนะครับ ผมเห็นด้วยนะครับเพราะของแบบนี้ยากที่จะฟันธง
เพราะขนาดแม่พิมพ์เดียวกันก็ยังทำออกมาได้ไม่เหมือนกันเลย
พระสมเด็จไม่ใช่พระโรงงาน มวลสารที่ผสมอยู่ปริมาณก็ไม่ได้สัดส่วนเท่ากันทุกองค์ แต่ถ้าไปเห็นวางเรียงเหมือนกันแป๊ะก็ควรจถอยห่าง
องค์ที่นำมาให้ดูใหม่นี้ได้มาในราคาหลักสิบ เก็บไว้ก็ไม่เสียหลายนะครับ ^^

 

เอามาให้ชม วิจารณ์ได้เต็มที่คับ

เอามาให้ชม วิจารณ์ได้เต็มที่คับ

 

เรียนด้วยความเคารพ องค์นี้ผมเองดูไม่ดี(พิมพ์อกครุฑ) เนื่องพิมพ์สมบูรณ์เกินไป มีการยุบตัวน้อยไป เหมือนว่าแก่ตังอิ้ว โดยองค์ลักษณ์นี้ควรที่จะแก่น้ำตาลหรือน้ำผึ้งเคี่ยวมากกว่าทางตังอิ้ว หากเราตีไปทาง3วัดหลักจะเก้ทันที (ผิดพิมพ์ด้วย) อาจจะเป็นเกจิช่วยหลังพอมีลุ้นครับ

 

พิมพ์นี้อาจจะเป็นช่างสิบหมุ่ก็เป็นไปได้(พิมพ์ไม่นิยม) พิมพ์เพี้ยนนิดหน่อย ล้างหนักไปหน่อยนะเนี่ย มวลสารก็โอ น่าจะยุคปลาย(เดานะ)

 

มีวิธีล้างเนื้อพระที่ถูกวิธีบ้างไหมครับเผื่อจะเป็นประโยชน์สำหรับคนที่จะล้างเนื้อพระน่ะครับจะได้ไม่เสียหายในส่วนที่สำคัญครับ

 

ผมว่า น่าจะถามคุณอังคารอ่ะคราบ ท่านมีวิธีการค่อนข้างรักษาเนื้อพระเป็นอย่างดี

 

อยากให้ลองเทียบเคียงเรื่องมวลสารเนื้อหาดูนะครับ

พระองค์นี้เคยลงมาให้สมาชิกดูมาครั้งหนึ่งแล้วครับ แต่วันนี้เห็นพระของคุณ newnxt น่าสนใจดีครับ ไม่ได้ยืนยันว่าพระของผมแท้นะครับ เพียงแต่อยากให้ดูมวลสารและเนื้อพระที่ดูคล้ายๆกันเลยลงรูปมาให้ชมอีกครั้ง อาจจะเป็นอีกตัวอย่างหนึ่งในการศึกษาครับ โดยเฉพาะคุณยาที่เป็นคนชอบศึกษาและค้นคว้าเมื่อได้ข้อมูลก็จะนำมาลงให้พวกเราอ่านและนำไปศึกษากัน(ไม่นานต้องเป็นอีกคนหนึ่งที่เป็นที่พึ่งของคนรักษ์พระสมเด็จแน่ๆครับ)บางทีตอนนี้คุณยาอาจจะมีข้อมูลเกี่ยวกับพระองค์นี้ที่คุณยาสงสัยและติดใจอยู่มาบอก เพราะผมเชื่อว่าคุณยาต้องไปค้นคว้าข้อมูลต่อแน่ๆ เลย จริงหรือเปล่าครับ ..... รบกวนคุณ newnxt ถ้ามีโอกาสช่วยถ่ายรบด้านข้างมาลงให้ชมบ้างนะครับ แต่ถ้ามีสมาชิกท่านใดจะวิเคราะห์ร่วมกันต่อก็ยินดีครับ

 

ข้อมูลนี้เป็นสิ่งที่อยากให้ทุกท่านลองอ่านดูครับเผื่อจะเป็นประโยชน์บ้าง

ข้อมูลนี้เป็นของบุคคลท่านหนึ่งที่ใช้ความพยายามในการศึกษาค้นคว้าเพื่อตอบคำถามและข้อสงสัยต่างๆ และนำมาบอกเล่าให้ผู้สนใจและรักษ์พระสมเด็จและให้ความเคารพบูชา และเป็นเกราะป้องกันจากพระปลอมระดับ 5 ดาว(พระโรงงาน)
[FONT=&quot]แนวทางการดูเนื้อพระสมเด็จวัดระฆัง [/FONT]
[FONT=&quot]เนื้อแบบที่ "ในแกร่ง นอกยุ่ย ปริแยก ย่น และมวลสารลอยตัวในเนื้อยุ่ย ที่เรียกว่า เมื่อดูแล้ว [/FONT][FONT=&quot]“แห้ง” และ “หนึกนุ่ม” นั้น ยังทำได้ยาก หลังจากที่ผมเริ่ม “ศึกษา” พระสมเด็จวัดระฆังมานาน จนตกผลึกทางความคิด จนเกิดความรู้ ก็ทำให้ผมได้เริ่มเข้าใจวิธีการ และเทคนิคการแยกพระสมเด็จ ออกจากพระโรงงานที่จากการศึกษามาระยะหนึ่ง พบว่าในปัจจุบันช่างโรงงานทำพระเก๊ได้พัฒนาฝีมือของตัวเองอย่างต่อเนื่อง ที่เข้าใจว่า นอกจากจะได้วิศวกรมวลสาร (Material Engineer หรือ Chemical Engineer)ชั้นฝีมือดีแล้ว ยังต้องผสมผสานกันกับช่างศิลป์ฝีมือเยี่ยม และที่ปรึกษาระดับ “เซียน” จึงสามารถพัฒนาฝีมือผลิตพระโรงงานได้ใกล้เคียงกับของจริงทั้งเนื้อ ทั้งพิมพ์ได้ดีขนาดนั้นแต่....เมื่อศึกษาจนเริ่มเข้าใจกระบวนการผลิตพระโรงงานแล้ว ก็ทำให้ผมเริ่มเข้าใจขีดจำกัดของ “ช่างฝีมือ” ที่เก่งที่สุด ว่า[/FONT]
[FONT=&quot]-ต้องทำทั้งพิมพ์สุดท้ายหลังแต่งกลบเกลื่อน ให้เหมือนพิมพ์มาตรฐาน[/FONT]
[FONT=&quot]-ทำทั้งเนื้อ มวลสาร ให้ "ดูเหมือน" กับเนื้อพระจริงๆ[/FONT][FONT=&quot] การฝังตัวอยู่และลอยตัวของมวลสารต่างๆในเนื้อพระ [/FONT]
[FONT=&quot]-ขนาด น้ำหนัก และความหนาขององค์พระเมื่อเสร็จสิ้น ใกล้เคียงกับมาตรฐานมากที่สุดและ...[/FONT]
[FONT=&quot]-ตำหนิแบบมาตรฐาน ที่กลมกลืน "เนียน" กันไปทั้งองค์ [/FONT]
[FONT=&quot]จากการอัดเนื้อและมวลสารใหม่ๆ ให้ดูเหมือนเก่า โดยใช้มวลสารที่หดตัวง่ายๆ เร็วๆ (จะได้ดูเก่าเร็วๆ)โปะ ให้ดูเก่าๆ เขรอะขระ เลอะเทอะชุบฝุ่นและสารเคมีสีมอๆ ให้มีคราบ เลียนแบบ "ผิวเก่า"ทารัก ทาสี ปิดทองบังความใหม่ของผิวบิด (ขณะยังไม่แห้ง) ให้มีรอยร้าวอบให้แห้งเร็ว และมีลักษณะรอยปริ (แต่มักจะปริทั้งหน้าและหลัง ไม่เป็นที่เป็นทาง)ชุบกาว ทอดน้ำมันให้ผิวดูเก่า เกรียม (แต่มักออกสีน้ำตาลไหม้) เลียนแบบสีน้ำมันตังอิ๋วที่จะทำได้ยาก โดยเฉพาะต้องทำให้มีเนื้อหลายอายุ การแต่งเติมในซอกเล็กซอกน้อยที่เป็นรอยปริแยกยุ่ยของมวลสารเก่าแบบธรรมชาติการทำให้เกิดรูเข็มที่ผิว เลียนแบบ "รูน้ำตา"การทำให้มีรอยการไหลของคราบน้ำตาของพระสมเด็จ[/FONT][FONT=&quot] ที่ทำให้เมื่อมองพระสมเด็จโดยรอบทั้งองค์แล้ว ดูเก่า “อย่างกลมกลืน สบายตา” กันนั้น น่าจะทำได้ยากมากๆ[/FONT]
[FONT=&quot]โดยเฉพาะจุดสำคัญๆ เช่น[/FONT]
[FONT=&quot]1.ขอบด้านข้าง[/FONT][FONT=&quot] ที่ต้องปริที่แยกเป็นเกล็ดๆ รอบองค์ จากการถอดพิมพ์ ที่ต้องมีคราบเก่า และ/หรือเนื้อปูดใหม่แทรกอยู่อย่าง [/FONT][FONT=&quot]“กลมกลืน” ทุกจุดทั้งองค์[/FONT]
[FONT=&quot]2.ด้านหลังที่เป็นร่องไม้กระดาน หรือร่องลึก[/FONT][FONT=&quot] และมีลักษณะเป็นหลุมเข็ม ปากหลุมกว้าง ขอบหลุมมน ผิวในหลุมดูนุ่ม มีผิวนวลทั้งหลุม[/FONT]
[FONT=&quot]3.ผงพุทธคุณ[/FONT][FONT=&quot]ขาวนวล ที่ยุ่ยและฝังตัวในเนื้อแบบ "เก่า" อย่างเป็นธรรมชาติ ที่มีช่องว่างรอบเม็ดสม่ำเสมอ ทุกเม็ด[/FONT]
[FONT=&quot]4.ผิวยุ่ยสม่ำเสมอ[/FONT][FONT=&quot]ทั้งองค์ อาจมีคราบน้ำตาหรือฟองเต้าหู้คลุม ไม่มีร่องรอยคราบโปะเละๆ มั่วๆ ใดๆ อย่างมากก็มีคราบฝุ่นละอองเล็กน้อย[/FONT]
[FONT=&quot]5.รอยปริแยก และหลุมในเนื้อ[/FONT][FONT=&quot] ตามจุดต่างๆ อย่างเป็นธรรมชาติ ไม่มีรอยบิด หรือรอยขีดข่วนในร่อง[/FONT]
[FONT=&quot]6.รอยปูด[/FONT][FONT=&quot]ของผิวองค์พระ ที่ต้องเทียบกับลักษณะปกติของพิมพ์[/FONT]
[FONT=&quot]ที่ผมได้เริ่มจากการศึกษาพระสมเด็จวัดพลับแล้วก็หันกลับมาดูพระสมเด็จวัดระฆังและบางขุนพรม ทำให้เข้าใจพระทั้งสามวัดนี้ง่ายขึ้นไปอีก ว่าจะดูได้ "ง่ายๆ" อย่างไร ดังนั้น เมื่อเริ่มดูพระสมเด็จวัดระฆัง จึงมีจุดสำคัญที่ต้องเริ่มพิจารณาจาก[/FONT]
[FONT=&quot]1.ความแกร่ง[/FONT][FONT=&quot]ของเนื้อในของพระ แบบหินอ่อน มีลายเกล็ดๆในเนื้อ แบบเดียวกันเลย [/FONT][FONT=&quot](ของโรงงานเป็นเนื้ออัดแน่นแบบเรซิน มักไม่มีลายใสขุ่นในเนื้อ หรือไม่ก็เป็นเนื้อแป้งหรือปูนขาวอัดไม่มีความใสวาวและลายเกล็ดในเนื้อ)[/FONT]
[FONT=&quot][/FONT][FONT=&quot] 2.ความยุ่ย นวล นุ่มของผิว แบบต่อเนื่องไม่แบ่งเป็นชั้นๆ ไม่มีรอยคราบโปะ ([/FONT][FONT=&quot]ของโรงงานใช้คราบแป้งหรือปูนโปะ เห็นเป็นชั้นๆ ชัดเจน)[/FONT]
[FONT=&quot]3.มีเนื้อแห้ง ปริแยก[/FONT][FONT=&quot] ที่มักมีน้ำมันตังอิ้ว สีเทาเหลืองอ่อน(แบบสีน้ำมันเก่า [/FONT][FONT=&quot]ของโรงงานมักเป็นสีน้ำตาลไหม้[/FONT][FONT=&quot])[/FONT][FONT=&quot]เคลือบอยู่ตามผิวและรอยแยก ในร่องมีผิวเป็นขุยยุ่ยแบบเดียวกันทั้งองค์[/FONT]
[FONT=&quot]4.มีผงพุทธคุณ ที่กร่อนยุ่ย[/FONT][FONT=&quot]แทรกฝังในเนื้อพระ และมีรอยแยกเป็นร่องรอบเม็ด มีอยู่ยิ่งมากยิ่งดี ([/FONT][FONT=&quot]ของโรงงานเป็นก้อนขาวไม่ยุ่ย แข็งๆ อัดตัวแน่นในเนื้อพระ ไม่มีร่องรอบเม็ด)[/FONT]
[FONT=&quot]5.มีเกล็ดด้านข้าง[/FONT][FONT=&quot] จากการถอดพิมพ์ ที่เก่า และมีผิวยุ่ยแบบเดียวกันทั้งองค์([/FONT][FONT=&quot]ของโรงงานจะใช้คราบขาวๆ นวลๆ หรือเทาๆ โปะเข้าไปตามร่อง)[/FONT]
[FONT=&quot] 6.ด้านหลังควรมีรอยไม้กระดาน ที่มีความยุ่ยในร่อง[/FONT][FONT=&quot]แบบใกล้เคียงกันทั้งหมดทุกจุด([/FONT][FONT=&quot]ของโรงงานอาจจะมีร่อง แต่ในร่องจะไม่ยุ่ย แต่ใช้คราบโปะแทน[/FONT][FONT=&quot])[/FONT]
[FONT=&quot]7.ถ้ามีผิวปูดเป็นเม็ดแบบ "สิวหัวช้าง" จากในเนื้อ ทั้งด้านหน้าและด้านหลัง ยิ่งมาก[/FONT][FONT=&quot]จะยิ่งมั่นใจได้มากขึ้น ([/FONT][FONT=&quot]ของโรงงานใช้คราบโปะเป็นเม็ดกลมๆแทนที่ ดูได้ง่ายมาก)[/FONT]
[FONT=&quot]8.ถ้ามีมวลสารต่างๆ เช่นก้านธูป เกสรดอกไม้ ฯลฯ ลอยตัวในขุยยุ่ย [/FONT][FONT=&quot]ยิ่งทำให้ดูง่ายและชัดเจนมากขึ้น [/FONT][FONT=&quot](ของโรงงานจะทำไม่ได้ ถึงได้ก็ไม่เนียน มีร่องรอยการแต่ง)[/FONT]
[FONT=&quot][/FONT][FONT=&quot] หลังจากนั้นแล้วค่อยดูพิมพ์ ว่าตรงตามตำราหรือไม่เพราะพิมพ์และตำหนิต่างๆของพระสมเด็จนั้น ระดับ"วิศวกรเคมี"ผสานกับ "ช่างศิลป์มือเยี่ยม" ภายใต้ที่ปรึกษาของ"เซียนใหญ่" และเทคโนโลยีระดับ "บล็อกคอมพิวเตอร์" ทำเลียนแบบได้เกือบหมดแล้ว แต่เนื้อพระสมเด็จ แบบในแกร่งเป็นลายหินอ่อน นอกยุ่ยนวล ไม่มีชั้นโปะ ผิวและข้าง ปริแยก ย่น และมวลสารสำคัญๆ ลอยตัวในเนื้อยุ่ยมีรูน้ำตา ฟองเต้าหู้ และคราบการไหลของ "น้ำตา" ที่เรียกว่า “แห้ง” "เนียน" "ฉ่ำ" "หนึกนุ่ม" และ “นวลตา” นั้น ยังทำให้เหมือนแบบธรรมชาติๆ ได้ยากดังนั้นถ้าเริ่มต้นที่เนื้อดีแล้ว มักไม่ค่อยมีปัญหาครับ[/FONT]
[FONT=&quot]นอกเสียจากพิมพ์ผิด ศิลปะหยาบๆ เละๆ องค์พระดูเลอะเทอะ[/FONT][FONT=&quot] น้ำหนักมาก ขนาดเล็ก-ใหญ่ หรือหนา และเพี้ยนไปไกลๆ แบบหาคำอธิบายไม่ได้นั้น ก็ไม่น่าให้ความสนใจอยู่แล้วครับ
[/FONT]ต้องขอขอบคุณท่านผู้เขียนไว้ ณ ที่นี้ด้วยครับ ที่นำความรู้นี้มาเผยแผ่เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้รักษ์พระสมเด็จทุกคน

 

wowww สวัสดีคะพี่อังคาร สวัสดียามบ่ายคะ สบายดีนะคะ

 

สวัสดีครับคุณยา คุณkiatti และท่านผู้รู้ รบกวนดูให้หน่อยครับ ไม่ได้มาลองของอะไร แต่อยากดูความคิดเห็น หลายๆท่าน เพื่อว่าจะได้ความรู้แบ่งปันกันไป นะๆๆดูให้หน่อยนะ

 

อืม อ่านแบบคร่าวๆ ต้องขอเวลาอ่านใหม่อีกหลายๆรอบคะ นานาสาระเกี่ยวกับพระสมเด็จ

เรื่อง พลังอำนาจสิ่งลี้ลับ ที่มองไม่เห็น ยาไม่ได้งมงายแต่ยาเชื่อในบางสิ่งที่ไม่อาจบอกใครได้คะ ยาได้พระชุดนี้มา เมื่อวานนี้ ด้วยอำนาจบางอย่าง เรื่องที่เล่าคือเรื่องจริงไม่อิงนิยาย ขอให้ใช้วิจารณญานของแต่ละบุคคล ( ฟังดูเหมือนงมงายนะเรา) แต่ยาจะเล่าให้ฟัง ว่าเกิดอะไรขึ้นกับยาของเมื่อวานตอนเย็นๆ

เรื่องมีอยู่ว่า เมื่อวานยานั่งอยู่ชั้นล่าง ก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไรทำไมจิตใจไม่สงบ หงุดหงิดแบบบอกไม่ถูก จะเดินไปตรงไหนก็อยู่ไม่ได้ มันร้อนอยู่ข้างใน ร้อนแบบกระวนกระวาย ร้อนแบบว่าใครก็อย่าแหยมเข้ามา ร้อนจนจะบ้ากัดกับหมาสี่ตัว ( ห้าห้าห้า อันนี้ก็ว่าไปนั่น)
หากใครเคยนั่งสมาธิ อยากเรียนถามท่านสักนิด ว่าท่านเคยไหมคะ ว่าท่านรู้สึกเหมือนธาตุไฟเข้าแทรก ร้อนรุ่มภายในจนอยู่ไม่ได้ จนยาฉุดใจคิดแบบคนเสียสติว่า ( ใครทำคุณไสยใส่เราปล่าวหว่า ) มันเป้นเช่นนั้นจริงๆคะ ขนาดทำให้เราคิดได้ถึงขนาดนั้นจริงๆ สุดท้ายเดินมานั่งที่โซฟา พร้อมบอกตัวเองว่าตั้งสติให้ดีๆ แล้ว กำหนดจิตตัวเอง ตั้งนโม ในใจ ท่อง พุทโธ พุทโธ พุทโธ เพื่อให้ใจเราสงบ แล้วกดโทรศัพท์ตามแฟนยิกๆ เมื่อไรจะมา รออยู่นะ สักพักก็กด เป็นอย่างนี้ จนเขามาถึง เพราะว่าเราร้อนรุ่มแทบอยู่บ้านไม่ได้

สุดท้าย ก็ได้ไปเดินดูพระ และแล้วก็เจอสมเด็จท่าน มีน้องคนมาวางปล่อย แล้วก็เล่านิยายให้ฟัง ( มาจากไหนคงไม่บอก เดี๋ยวพระยาจะหายโม๊ดดด โดนเช่าตัดหน้าไป ) เอาเป้นประวัติมาก็ดูดีดี๊ๆ แต่ยาไม่ค่อยเชื่อในสิ่งที่ได้ฟัง ยาใช้ตาของเราเป็นการตัดสินดีกว่า ว่ามันดีอย่างที่เขาร่ำลือ ไหม ห้าห้าห้าห้า

ยาเล่นพระกรุ คะ หรือ ว่าพระกะ หละ อู ก็ไม่ว่ากัน ( เล่นแบบใครไม่เช่าก็ช่างเราชอบนี่นา )

- ที่มารวมนิยาย แม่น้ำสายใหญ่ ยาให้แค่ สิบเปอร์เซนต์ นอกนั้น ขอใช้การวิจารณญาญของตัวเองดีกว่าคะ ไม่เจ็บใจ
- เตือนตัวเองเอาไว้ เล่นพระเนื้อสวย เนื้อหาดี ดีกว่าพิมพ์นิยม เพราะ เล่นแล้วยากจะเจอของแท้คะ เพราะ พี่ๆเซียนบอกว่า พระแท้ อยู่ในกำมือของพวกเขาเหล่านั้นจะหมดแล้ว เฮ้อ จะเชื่อดีไหมนั่น เป็นไงเป็นกัน ส่องหาพระนอกตาเซียน ( นอกตาเซียนเพราะ เซียนยึดติดที่จุดตำหนิ มาเพี้ยนๆก็ตีเก๊ทันที ห้าห้าห้า เสร็จโจรป่าละเมาะคะ ก็มาอยู่ที่มือสามัญชน หละทีนี้ )
- พระเก๊ พระแท้ พระกรุ ก็ คือ พระ พระอยู่ในมือโจร โจรอยู่ในมือพระ ก็มีแต่เจ๊งกับเจ๊งคะ พระไม่คุ้มโจร โจรไม่คุ้มพระ แล้วจะเล่นหากันเพื่ออะไร

- พระกรุ นอกพิมพ์ ที่ยาเจอ หากเป็นแท้ หุหุหุหุ ยาโคตรจะดีใจคะ อย่างน้อย พระพุทธคุณ ท่านก็ช่วยคุ้ม ช่วยคุ้ม หากพระสวย พระถูกพิมพ์ แต่เนื้อหาบ่ใช่ มันก็ม่องเท่ง เหมือนกันแหละนา

สรุป พระพิมพ์นิยม เล่นให้ได้เงินแบบเซียน คือ ให้แม่นพิมพ์และ ตำหนิให้จงดี ดังนั้น ใครที่รักจะเล่นให้ได้เงินคือ ต้องถูกพิมพ์ ถูกเนื้อ ถูกตา ถูกเงิน และ ถูกใจ คร้าาาาา


ปล. เมื่อคืนฝันแปลกมาก ฝันว่าได้อุ้มเด็จผู้หญิง แล้วเด็กอึ รดใส่เต็มตัว เลย ห้าห้าห้า ตอนบ่าย มีชาวสิงคโปร์ติดต่อมา พูดไปก้ไม่รู้จะบาปไหม ถ้าคิดปล่อยพระ แต่ในชีวิตอยากปล่อยเพียงไม่กี่องค์เพื่อรักษาหลายๆองค์ไว้ให้อยู่กับเรานานๆ และ จะได้มีกระตังค์เช่าหาเก็บพระมาต่อเป็นทอดๆไป หุหุหุหุหุ บ่มีเงินถุงเงินถัง เช่าพระตลอดทุกๆวันเด้อ
คร้าาา

 

มาดส่องกันต่อนะคะ พระสมเด็จองค์นี้ถูกมองข้ามไป เนื่องจากว่า พิมพ์ไม่ชัด และ มีตำหนิ คือ ตรงช่วงหน้าท่าน ใกล้ๆเกศ โดนเจาะรู เพื่อ ร้อยเชือด ไว้ห้อยคอ ดังนั้น พระจึงถูกสารเคมีหลายๆอย่าง เช่น สบู่ ยาสระผม หรือ อื่นๆ จนทำให้ไม่น่ามอง องค์นี้คนปล่อยไม่ได้บอกอะไรคะ ยาคิดเอาเองเพราะ พระเจาะรู ก็คงไม่ได้ทำอะไรนอกจากนำขึ้นคอ แบบสภาพเปลือย ของคนสมัยก่อน ดังนั้น หลายๆสิ่งก็ทำปฎิกิริยาองค์นี้แน่นอน

พระของคุณ kaitti พิมพ์จันทร์ลอย สวยดีนะคะ ( ยาดูพิมพ์ไม่เป็นชอบเนื้อหา และ คราบกรุคะ )
พระของพี่อังคาร เนื้อแห้งตึงดูดี เหมือน ลงรักน้ำเกลี้ยง เคลือบ มวลสาร หากเซียนว่า ก็คงเป็นมวลสารก้นครก มีเศษพระกำแพงเยอะ ดูแล้วพระ ตอนแรกแล้วคิดว่า กำกึ่งเก๊เนียนๆ แต่มานั่งดูๆไปเหลือบไปเห็นคราบรักน้ำเกลี้ยง เลยถามตัวเองว่า เอ รักน้ำเกลี้ยงทำให้เนื้อพระกำแพงฉ่ำ คือ สีสดขึ้น หรือไม่ แต่ดูๆไปเหมือนจงใจยังไงไม่รู้ คราวนี้เอาไงหละหว่า แท้หรือเปล่านะ เอาเป็นว่า คิดเอาเองแล้วกันเน้อ บ่ฮู้ บ่ฮู้ จุ๊กกรู บ่ฮู้ๆๆๆ








ยาว่านะคะ พระเก๊ หากนำไปให้พระอาจารณ์ดังๆปลุกเสกให้ ก็น่าจะมีพระพุทธคุณเช่นกันนะคะ เพราะ ยาเคยเห็นพระมาเช่าพระ องค์ไม่กี่ตังค์ ไปปล่อยที่วัดเช่นกันนะคะ