เทคนิค ที่ช่วยส่งเสริม ในการตั้ง สมถะ

หากจะระบุว่า กามสุคติภูมิ จะจัดเรียก เฉพาะ สวรรค์ที่ผมอ้างอิงถามไป

จัดว่าใช่

แล้วลองตอบมาต่อตรงที่ถามอีกครั้ง ว่า

อ้างอิง:
สวรรค์ทั้ง รูปพรหม อรูปพรหม จัดเรียกว่า สุคติได้หรือไม่

 

เด็กมันยังรู้เลย ^^

ไม่ใช่เรื่องเดาอะไรหรอก เอ้าจูนสมองด่วน

พระธรรมอยู่ในน้ำดื่ม ดื่มแล้ว เดี๋ยวปัญญามันเกิดเอง

พระธรรมอยู่ในถ้ำ เข้าถ้ำ เข้าพง เดี๋ยวปัญญามันเกิดเอง

พระธรรมอยู่ในในพระเครื่อง ส่องพระเครื่องไว้ เดี๋ยวปัญญามันเกิดเอง

อย่างนี้รึเปล่าที่น้าปราบคาดหวัง ^^

 

หากจะระบุว่า กามสุคติภูมิ จะจัดเรียก เฉพาะ สวรรค์ที่น้าปราบอ้างอิงถามไป

จัดว่าใช่

 

จะรีบแตกประเด็นไปไหนล่ะ

กลับไปอ่านดูไหม ว่าอธิบายแต่ต้นเรื่องอะไร

เรื่องปัญญา ยังไม่ได้กล่าวเลย

เอ้า กลับมา กลับมา ^^

 

งั้น ยืนยันรูปพรหม กับอรูปพรหม อีกทีซิ
ว่าจัดอยู่ ในสุคติภูมิ ใช่หรือไม่

 

แตกประเด็นอย่างไร

คุยเรื่องสวดมนต์

นายหลงบอก ควรรู้คำแปล

น้าปราบบอก สวดมนต์พิสูจน์ที่น้ำ (ไปโน่น)

นายหลงบอก ถ้าดูน้ำ ปู ปลามันก็รู้เห็นธรรมหมดล่ะสิ

น้าปราบบอกไม่เชื่ออย่าลบหลู่

นายหลงบอก อ้าว ดื่มน้ำแช่ตำราเดี๋ยวปัญญามันเกิดเองหรือไง

ตกลงนายหลงพาน้าปราบออกจากพง

กลายเป็นน้าปราบบอก ไม่ถูก ไม่ถูก ทางออกจากพงต้องอย่างนี้ เวงกำ

 

ถ้าน้าปราบยืนยันว่า ตั้งแต่นรกจมดิน ทะลุสวรรค์ชั้นฟ้า ถึงพรหมโลกสู่อรูปพรหม

ยังเป็นภพสัมพเวสี ผู้ข้องกาม

นายหลงก็ไม่ขัดข้อง ที่จะตอบว่า ใช่ กามสุคติภูมิ

 

จึ๋ย แตกประเด็นไปที่ ไปพูดถึง ปัญญาเกิดเองนี่ไง
ยังคุยเรื่อง กุศล อยู่เลย และวิธีพิศูจน์

เง้อ ไม่อยากจะยกอันเก่ามาอ้างอิงเล๊ย เอาอันที่ถามไว้ละกัน

 

เนี่ย ไปคิดเองเออเอง ถามคนกล่าวรึยังว่าหมายถึงอะไร

นี่ถ้านายหลงบอกเรื่องน้ำเป็นเรื่องแตกประเด็นจะแปลกไหมเนี่ย

ก็พยายามสื่ออยู่ ว่ามันไปยึดถืออะไรผิดๆ พิสูจน์อะไรเพี้ยนๆ

พอพูดแบบนี้ เดี๋ยวก็เหมาว่านายหลงแตกประเด็น ไปเรื่องยึดถืออะไรผิดๆอีก เวงกำ เวงกำ

มามะ มาคุยกุศลจิตต่อ

 

แบบนี้ไม่ดีหรอกเป็นการกล่าวขัดคำสอนพระศาสดาในการจำแนกธรรม
ไม่ดีไม่ดี เอาแบบนี้ไปบอกต่อไม่ดีไม่ดี
เท่าที่ผมจำได้
กามาวจรภูมิ จะนับตั้งแต่ นรกล่างสุด จนถึงสวรรค์ 6ชั้น

รูปปาวจรภูมิ หรือ รูปพรหม จะนับ พรหม 16ชั้น

อรูปาวจรภูมิ จะนับ อรูปพรหม 4 ชั้น

ลองไปศึกษาเพิ่มเติมในพระไตรอีกทีครับ


ทีนี้ ในการถามไปมาเข้าเรื่อง

แสดงว่า ที่ผมถามไปเจ้หลงก็เข้าใจว่าจัดอยู่ในสุคติภูมิ

และทีนี้

เหตุที่ประกอบให้ไปสวรรค์ นั้นเป็นการประกอบกุศลด้วยทาน ศีล เป็นต้น
ใช่หรือไม่

เหตุที่ประกอบให้ไปรูปพรหมนั้นเป็นการประกอบด้วยสมาธิ เป็นต้น
ใช่หรือไม่

เหตุที่ประกอบให้ไปอรูปพรหมนั้นเป็นการประกอบด้วยสมาธิเป็นต้น
ใช่หรือไม่

 

ถูกต้อง ทั้ง๓ภูมิ ยังจัดเป็นภพกาม นี้ล่ะที่หมายถึง

เพราะเจ๊ปราบดูจะพยายามแยก พรหมออกมาประหนึ่ง ว่าพ้นแล้วจากกามสุคติภูมิ

นายหลงจึงย้ำในคำถามถึง ๒ ครั้ง

ถูกต้องแต่ต้องดุด้วยว่า ประกอบด้วยเหตุใด

ถูกต้องแต่ต้องดุด้วยว่า ประกอบด้วยเหตุใด

ถูกต้องแต่ต้องดุด้วยว่า ประกอบด้วยเหตุใด

ส่วน ๒ ข้อ ที่ตั้งคำถามเกี่ยวกับพรหม ขอแก้เรื่องสมาธิ เป็นสมถะภาวนา

 

ทิงนองนอย อืดมาก แอร์การ์ดแสดงฤทธิ์แล้ว
เดี๋ยวคลื่นดีดีมาใหม่ฮับ

 

ทิงนองนอย อืดมาก แอร์การ์ดแสดงฤทธิ์แล้ว
เดี๋ยวคลื่นดีดีมาใหม่ฮับ

 

สิ่งนี้มี สิ่งนี้จึงมี
หลักปัจยการ หรือ เพ่งเข้าใน หลักปฏิจสมุปบาท
เพ่งออกนอก หลักอิทัจปัจยา

ไม่มีอะไรเกิดขึ้นลอยๆ ธรรมใดเกิดแต่เหตุ ย่อมดับไปแต่เหตุ
ตรงนี้จึงสรุป ความเป็นอนันตา คือภาวะปัจจัย ไม่มีความเป็นคงอยู่ของตัวตน เจ้าของ
สิ่งนี้ดับ สิ่งนี้จึงดับ จึงตรัส สัพเพธรรมมา อนันตา

 

ถูกต้อง ทั้ง๓ภูมิ ยังจัดเป็นภพกาม นี้ล่ะที่หมายถึง

เพราะเจ๊ปราบดูจะพยายามแยก พรหมออกมาประหนึ่ง ว่าพ้นแล้วจากกามสุคติภูมิ

อืม ทำไมพระศาสดาต้องจำแนกแจงแจง
ไม่รวมเป็นภพภูมิเดียวกัน ลองไปทำความเข้าใจเองดูแล้วกัน


จะเข้าเรื่องต่อ
จะถามตามที่เจ้หลงเข้าใจตามนั้น








ถูกต้องแต่ต้องดุด้วยว่า ประกอบด้วยเหตุใด
เหตุนั้นเป็นการประกอบกุศลด้วยทาน ศีล อันนี้
เพียงพอใหม่ในการทำเหตุ หรือต้องให้อธิบายละเอียดกว่านี้




ถูกต้องแต่ต้องดุด้วยว่า ประกอบด้วยเหตุใด
เหตุนั้นเป็นการประกอบสมาธิ อันนี้
เพียงพอใหม่ในการทำเหตุ หรือต้องให้อธิบายละเอียดกว่านี้


ถูกต้องแต่ต้องดุด้วยว่า ประกอบด้วยเหตุใด
เหตุนั้นเป็นการประกอบสมาธิ อันนี้
เพียงพอใหม่ในการทำเหตุ หรือต้องให้อธิบายละเอียดกว่านี้




ส่วน ๒ ข้อ ที่ตั้งคำถามเกี่ยวกับพรหม ขอแก้เรื่องสมาธิ เป็นสมถะภาวนา

เข้าเรื่อง

งั้นถามหน่อยว่า สมถะภาวนา เป็นการทำสมาธิหรือไม่

 

ก่อนตอบ ต้องถามกลับก่อน

สมาธิ ในความหมายน้าปราบ หมายถึงอะไร

สมถะภาวนา ในความหมายน้าปราบ หมายถึงอะไร

 

สติ และ ปัญญา เป็นธรรมอะไร

 

สมาธิ คือ ความตั่งมั่นของจิต

สมถะภาวนา คือ การทำจิตให้ มีความสงบ แนบแน่น จนจิตตั่งมั่นในอารมณ์เดียว

 

ทำเหตุทาน ย่อม รับผลทาน ข้อนี้ถูกอยู่

แต่อยู่ที่ว่าทำทานด้วยเหตุใด

ทำด้วยโมหะ โทสะ โลภะ ข้อนี้มีอยู่

ทำเพราะ เขาแย่กว่า เขาดีกว่า เขาเสมอเรา ทานนี้ทานอัตตา

ทำเพราะปราถนาทรัพย์มาก ปราถนาข่มท่าน ปราถนากามภพ

ทำเพราะสมควรแก่เหตุ ทำเพราะสางเหตุ

ควรแก่เหตุไหม

 

ถ้าอย่างนั้นก็ไม่ตอบว่า สมาธิ กับ สมถะภาวนา เป็นอันเดียวกัน

หากถามว่า สมถะเกิดจากการทำสมาธิหรือไม่ ย่อมตอบว่า ใช่