ลำนำเพลงรักของนักกลอน

สวัสดีค่ะน้องเก่ง
ช่วงนี้ พี่ติงพิมพ์งานๆๆๆๆๆๆ จนเบลอแล้วค่ะ
ปวดไหล่ ปวดคอ...สงสัยต้องตัดทิ้งละมังคะ ๕๕๕๕๕
เรื่องกลอน ก็เลยไม่ต้องพูดถึง...
คิดคำไม่ออกค่ะ

 

อนิจจาในอกสะทกท้อน...อีกโยกคลอนอารมณ์ขมนักหนา
กายแลจิตพินิจมิงามตา...ฤาดังว่าข่มโคขืนให้กลืนกิน



.จิตบอกปลงอารมณ์จึงสมหมาย..หากร่างกายบอกเราห่วงเขาหนอ
ปลงกับวางทำได้มิอาจพอ...กายใจท้อบอกเจ้า เราเหงาจัง

หากขาดเจ้ากายเรามิเหงาจิต....ล้วนมิ่งมิตรมุ่งหมายสหายเอ๋ย
เจ้ากับเราผูกพันฉันท์เคยเคย...เคียงคู่เอยดูกรจิตสอนที

..จิตพร่ำบอกสัญญามิอาจขาด...มุ่งมาดปราถนานิพพานเอ๋ย
สัจจะตั้งใว้อย่างเคยเคย...คู่เราเอ๋ยมิจากเจ้าเราไปกัน..


ปลงกับวางว่างแล้วก็ว่าวาง...นี่หนทางใช่หรือคือสอนฉัน
อีกธรรมร้อยแปดพร่ำร่ำรำพัน...หากว่าฉันวางได้ ..ใครที่วาง..

 

วันที่สมัคร: Mar 2009
สถานที่: เมืองยศสุนทร
ข้อความ: 20,000
Groans: 11
Groaned at 17 Times in 17 Posts
ได้ให้อนุโมทนา: 21,570
ได้รับอนุโมทนา 38,828 ครั้ง ใน 9,281 โพส
พลังการให้คะแนน: 4214


ตัวเลขสวยจัง ขอบันทึกเก็บไว้ด้วยนะคะ

 

555555555

พี่ติงบรรยายซะเห็นภาพเลยครับพี่
สู้ๆๆ แล้วกันครับพี่ (rose) (rose) (rose)

​

 

สาธุค่ะ อนุโมทนา คมมากจริงๆ

 

ปีนี้พี่ติงยอมแพ้แล้วค่ะน้องเก่ง
อย่างวันพุธนี่สอน ๗ ชั่วโมงไม่ได้พักเลย
(ปกติ แต่ละวันสอน ๕ ชั่วโมงรวด) มีแถมอีกต่างหาก (แถมๆไปแม้ไม่มีใครต้องการ..ฮิฮิ...)
ช่วงเช้าและพักกลางวันก็ตรวจสมุดนักเรียน
แต่คิดอีกทีก็ดีนะคะ ได้ใช้ตัวเองคุ้ม ๕๕๕๕๕

 

หลับเถิดหนาคนดีพี่จะกล่อม
อย่าอ้อมค้อมนอนหนุนตักมิผลักไส
จะกอดน้องให้อุ่นกว่าผู้ใด
จะมิให้ริ้นไรไต่ตอมมา
rabbit_sleepy

เพื่อนวลน้องตื่นลืมตามาวันใหม่
จิตผ่องใสใจเบิกบานงานหรรษา
สร้างความสุขทุกเมื่อเพื่อประชา
ให้เริงร่าพาดวงจิตพิชิตมาร

;20

 

ครูติงคิด  กลอนไม่ออก  จะบอกให้
       คนสงสัย  แบกอะไร  ใว้หนักหนา
            ปวดทั้งบ่า  ปวดคอ  พาหมอมา
               รีบรักษา  ครูติง  นิ่งหลับไป
    ยาจากนอก  รักษาดี  หมอมีบอก
       หายช้ำชอก นอกใน  ไปผสม
           แม้นได้กิน  ได้ทา  และมาดม
              หายเป็นลม  ลุกขึ้นสู้    ครู   ต่อ    กลอน
 
 สาระธรรมวันนี้  ๔  คำจำง่าย
          ฉันทะ  วิริยะ  จิตตะ  วิมังสา

 

อิทธิบาท คุณธรรม หนุนนำให้
กิจอันใด สำเร็จได้ ดังใจหวัง
ติงมุ่งมั่น ทำงาน ดวงจิตยัง
แช่มชื่นดัง อรุณรุ่ง มุ่งต่อไป
มาวันนี้ งานนั้น พลันสำเร็จ
ไม่หมกเม็ด พากเพียรสู้ ครูทนได้
แอบกลับมา กระทู้กลอน สังหรณ์ใจ
ว่าอาจได้ อ่านข้อธรรม นำยินดี

 

สาระธรรม  ประจำกลอน  ตอนเช้านี้
     ยอดของดี  ฝึกให้เห็น  เป็นนิสัย
        อ่านธรรมะ   คู่กับกลอน   ไว้สอนใจ
           มีให้ใว้     คู่กับกลอน   ได้สอนธรรม
              ตีน  กับ   ตา
  ตีนกับตา   พากัน  เที่ยวหรรษา
      สบายอุรา   นานเดือน   เพื่อนทั้งสอง
          มาวันหนึ่ง   ตีนเกิด   คึกคะนอง
             ที่เองต้อง   เดินหน้าได้   เพราะใช้ตีน
   ตาร้องบอก   ไม่ไช่   ไอ้ตีนหนา
       ที่ไปข้างหน้า   ก็เพราะ   มีตาเห็น
          ตีนบอกว่า   ตานี้   ไม่จำเป็น
             ถึงไม่เห็น   เดินเองได้    ไม่ใช้ตา
   ตาโกรธหลับ   ไม่ดูทาง    เหมือนแด่ก่อน
       ตีนก็งอน    วิ่งโลด    โดดหน้าผา
           เสียงตกตูม     ล้มคว่ำ    ตำถูกตา
              ตกหน้าผา     ตายห่า   ทั้ง   ตา    ตีน

 

วันนี้ทำรายงาน CASE STUDY เสร็จ ๓ เรื่อง
ทำรายงานการประชุมเสร็จอีก ๑ เรื่อง
จัดแฟ้มเสร็จ ๑ แฟ้ม
รู้สึกว่าตนเองเก่งมากๆค่ะ
แถมยังทำเครื่ิองสักการะพระเสร็จอีก ๑ ชุด..เย้ๆๆๆ

 

เหมือนเป็นลำนำประกอบเพลงอะไรสักเพลงหนึ่งที่เคยฟังค่ะคุณบุษ
เมื่อเช้าติงพยายามจะแต่งกลอนตอบคุณบุษแต่ไม่สำเร็จ
สมองติงคงฝ่อไปแล้วมังคะ

 

ไม่ได้ฝันร้ายมานานแล้ว เมื่อคืนฝันเห็นงูตัวโตมากๆ เป็นงูเผือก ในฝันรู้สึกสยองเลยค่ะ
โชคดีที่เป็นแค่ความฝัน

 

ตีนกับตา พี่ว่ามา พาให้คิด
ต่างยึดติด ว่าตนเก่ง เบ่งอวดท่า
พลั้งพลาดไป เสียหายยับ ไปกับตา
เป็นนิทาน ล้ำค่า น่าไตร่ตรอง

 

ขอเคียงข้าง คนดี ที่คิดถึง
เพียงรำพึง มิอาจเห็น เป็นจริงได้
บทกลอนนี้ เขียนมา จากดวงใจ
ขอฝากไว้ หวังสักวัน ฝันเป็นจริง ​

 

เขียนบทกลอน อำลาไว้ ในคืนนี้
ขอคนดี หลับฝัน ถึงกันบ้าง
อย่าให้เป็น เช่นเรือน้อย ลอยอ้างว้าง
โดดเดี่ยวกลาง ทะเลไกล ไร้คู่เคียง
​

 

ยามฝนมา พาเหน็บหนาว ร้าวรานนัก
ยามอกหัก รักไกล ใจขื่นขม
ดวงฤดี แสนเศร้า คราวทุกข์ตรม
ร้าวระบม รักเราร้าง ห่างแรมลา​

 

เกินจักเอื้อน เอ่ยคำ จำใจจาก
วันจำพราก เหินห่าง สุดทางฝัน
จำใจลืม ความหลัง ถึงทางตัน
แม้พบกัน วันหน้า อย่าทำเมิน
​

 

สังสารวัฏ เวียนวน ปนความทุกข์
อาจล้มลุก ซวนเซไป ไม่สุขสันต์
ทำอย่างไร ให้พ้นมาร มาประจัญ
ปลายทางนั้น อยู่หนใด ใครบอกที ​

 

ความรักใด ไหนเล่า เท่าแม่รัก
แม่ฟูมฟัก ถนอมเจ้า เฝ้าห่วงหวง
รักของแม่ รักจริงแท้ แม่ไม่ลวง
กลั่นจากทรวง มอบให้เจ้า ไม่เอาคืน​