พระครูปลัดธนู ชาคโร วัดประชารังสรรค์ จ.นนทบุรี

หลายเดือนที่ผ่านมาผมได้เข้ามาฝากข่าวประชาสัมพันธ์ ในบอร์ดกฐิน ผ้าป่า งานบุญฯ เป็นเรื่องราวของงานพิธีบูชาครู ประจำปีของพระครูปลัดธนู ชาคโร วัดประชารังสรรค์ แม้ว่างานจะผ่านไปนานแล้วหลายเดือนก็ตาม ซึ่งนานๆท่านจะจัดงานพิธีบูชาครูสักที ผมจึงขอนำรูปบางส่วนในงานเท่าที่หาได้ (ซึ่งได้ขออนุญาตไปทาง คุณภูมิ เจ้าของรูปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว)

ลองชมภาพในงานดูครับ

 

ประวัติของหลวงลุงธนู ท่านมักไม่ค่อยถูกกล่าวถึงสักเท่าไหร่ จะกล่าวถึงท่านก็ตอนที่มีคนพูดถึง หลวงพ่อเจริญ วัดตาลานใต้ จ.พระนครศรีอยุธยา เมื่อไรก็มักกล่าวพาดพิงมาถึงศิษย์องค์นี้ว่า...

"ท่านเป็นศิษย์สืบทอดวิชาของหลวงพ่อเจริญ วัดตาลานใต้ อ.ผักให่ จ.พระนครศรีอยุธยา สมัยก่อนหลวงพ่อธนูท่านสักยันต์แต่วางเข็มมาหลายปีแล้วครับ ท่านเก่งทางลงของ"

อะไรทำนองเนี้ย

แต่ก็ต้องแปลกใจที่เวลาผมเข้าไปกราบท่านทีไรมักจะเจอว่าท่านนั่งรับแขกอยู่ มากบ้างน้อยบ้าง ถึงแม้ว่าไม่มีการประชาสัมพันธ์ก็ตามที มีบางครั้งยิ่งกว่านั้นเข้าไปกราบท่านไม่รู้คนมาจากไหนเอารถป้ายแดงมาจอดต่อคิวกันให้ท่านเจิม เท่าที่ผมจำภาพนั้นได้ ประมาณคร่าวๆ ไม่ต่ำกว่า7-8คัน ซึ่งก็น่าแปลกแสดงว่าท่านต้องมีอะไรดี

 

จริงๆแล้วผมได้รู้จักชื่อหลวงลุงท่านมานานแล้ว ตั้งแต่สมัยเด็กๆยังเรียนหนังสืออยู่สมัยเข้ากรุงเทพใหม่ๆ มูลเหตุที่ทำให้ผมรู้จักชื่อท่านสืบเนื่องมาจาก วันหนึ่งผมคุยกับแม่เรื่องราวเกี่ยวกับ หลวงพ่อเริญ วัดใต้ (ครอบครัวผมมักเรียกท่านแบบนี้มาตั้งแต่ผมจำความได้ ครอบครัวของผมสนิทกับหลวงพ่อเริญมากโดยเฉพาะกับพ่อใหญ่ของผม และแม่ของผมจะสนิทกับหลวงพ่อเริญมากเป็นพิเศษ เล่าเป็นปฐมบทแค่นี้ก่อนจะดีกว่าเดี๋ยวจะลึกมากเกิน) แล้วก็เลยเถิดไปเรื่อย ถามแม่ไปเรื่อยๆเรื่องเกี่ยวกับหลวงพ่อเริญ ว่า หลวงพ่อมีลูกศิษย์ที่เป็นพระที่เรียนวิชาหลวงพ่อไว้บ้างไหมครับแม่ แม่ก็เล่าเรื่องให้ฟังในหลายๆประเด็น เดี๋ยวจะขยันเข้ามาเล่าต่อนะครับ

 

แม่เคยเล่าให้ฟังว่า มีพระท่านนึงที่เป็นลูกศิษย์หลวงพ่อเริญตั้งแต่สมัยหนุ่มๆ แล้วเล่ายาวเลยซึ่งท่านนั้นก็คือหลวงลุงธนูนั่นเอง แม่บอกว่าปัจจุบันท่านย้ายไปอยู่วัดแถวนนทบุรี ชื่อวัดประชา...สวรรค์หรืออะไรสักอย่างแม่ว่ายังงั้น เพราะเจอกับหลวงลุงล่าสุดท่านบอกแม่ไว้แต่แม่จำไม่ค่อยได้ ตั้งแต่นั้นมาผมก็จำเอาไว้แล้วค่อยมาแกะหาข้อมูลเพิ่มเติมเอา กะว่าสักวันหนึ่งจะหาโอกาสไปกราบท่าน แม่สั่งว่าให้บอกท่านว่าเป็นลูกของแม่ท่านจะจำได้ ท่านใจดี แม่ว่าหลวงลุงจะได้วิชามามากน้อยแค่ไหนอันนี้แม่ไม่รู้นะ แล้ววันหนึ่งเมื่อมีโอกาสค้นหาข้อมูลชื่อวัดจากเนต (ซึ่งในอดีตก่อนหน้านั้น อินเทอร์เนต เข้ามาเมืองไทยใหม่ๆ ยังไม่มีเครื่องมือที่จะสามารถช่วยค้นหาอะไรได้สะดวกเหมือนในยุคนี้ จนถึงเวลาหนึ่งการค้นหาข้อมูลชื่อวัดก็ทำได้สะดวกขึ้นและแล้ววันหนึ่ง ผมก็มีโอกาสไปกราบท่านจนได้

 

อ้อ...ลืมบอกข้อมูลเพิ่มเติมเผื่อว่าท่านไหนที่อ่านข้อมูลนี้แล้วอยากไปกราบท่านต้องบอกไว้ก่อนเป็นข้อมูลกันเอาไว้นะครับ เดี๋ยวจะงงหาไม่เจอแบบผมซึ่งเคยผ่านประสบการนี้มาแล้ววันที่มากราบท่านครั้งแรก ถามหากุฎิเจ้าอาวาสงงเลยครับ

หลวงลุงธนู ท่านไม่ได้เป็นเจ้าอาวาสวัดประชารังสรรค์นะครับ แม้ว่าท่านจะย้ายมาอยู่วัดนี้ตั้งนานแล้ว เท่าที่ทราบมากกว่า 30 ปีแล้วเห็นจะได้ ท่านก็ยังชอบเป็นพระลูกวัดอยู่เช่นเดิม

ปัจจุบันวัดประชารังสรรค์นี้มีเจ้าอาวาสคือ พระครูนนทวรกิตติ์ (ประเสริฐ) ครับอายุท่านประมาณ 50กว่าๆ บอกไว้เป็นข้อมูลครับ

 

ขอรายละเอียดที่ตั้งวัดหน่อยครับย ว่าอยู่ส่วนไหนของนนทบุรี เผื่อมีโอกาสได้ไปกราบท่านครับ

 

อยากทราบเรื่องหลวงพ่อ เจริญ ด้วยน่ะครับ เล่าเลยครับ ....

ด้วยความเคารพ

 

ผมก็นับถือท่านเป็นครูบาอาจารย์เลยครับ วันไหว้ครูที่ผ่านมาผมก็ไปครอบเศียรครูมาครับ ยินดีที่รู้จักครับ คุณ น้ำมนต์1

 

ดีใจอย่างยิ่งครับที่ได้เจอศิษย์พระอาจารย์เดียวกัน คุณ พ่อพระกาฬ ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันครับ
เป็นอย่างไรบ้างครับ ในวันงานพิธีบูชาครู ประจำปีที่ผ่านมา ได้ถ่ายรูปเอาไว้บ้างหรือเปล่าครับ ถ้าได้ถ่ายรูปไว้ เอามาแบ่งๆชมกันบ้างนะครับ หรือว่ามีเรื่องราวดีๆ หรือประสบการณ์ หรือว่าภาพวัตถุมงคลของหลวงลุงท่าน ก็มาแบ่งๆกันชมบ้างนะครับ ถือว่าแลกเปลี่ยนประสบการณ์กันครับ ผมเล่าคนเดียวเดี๋ยวจะเหงาครับ


ในตอนแรกก่อนจะตัดสินใจเขียนเรื่องราวของหลวงลุงธนู วัดประชารังสรรค์ ผมชั่งใจอยู่นานกว่าจะเริ่มลงมือเขียน เพราะในตอนแรกที่ผมเข้ามาฝากข่าวประชาสัมพันธ์ก็ดูเหมือนว่าไม่ค่อยจะมีคนให้ความสนใจสักเท่าไหร่ อาจเป็นเพราะว่ามีคนเพียงเฉพาะแค่กลุ่มเล็กๆที่รู้จักหลวงลุงท่านและเข้าถึงสื่อทางอินเตอเนตเท่านั้น ซึ่งก็กะว่าถ้าคราวนี้ยังมาแนวทางเดิมอีก ผมก็คงจะกลับไปอยู่ในสถานะผู้ฟังและผู้อ่านที่ดีเหมือนเดิมน่าจะเหมาะสมกว่าแต่เหตุการณ์มีแนวโน้มไปในทางที่ดีครับ หลายท่านให้การสนใจในเรื่องราวเกี่ยวกับหลวงลุงท่านในวันแรกที่เริ่มเขียน รวมถึงได้พบเจอกับศิษย์พระอาจารย์เดียวกันอีกด้วย นับเป็นกำลังใจที่สำคัญให้อยากเขียนต่อ...

 

ขอบคุณครับ คุณ kang_som ที่ให้ความสนใจในเรื่องราวที่ผมเขียนครับ และ ยังมีอีกหลายท่านที่อยากไปกราบหลวงลุงธนู ที่วัด เอาเป็นว่า...

เอาแบบเป็นทางการเลยนะครับ
วัดประชารังสรรค์ ตั้งอยู่เลขที่ 1 บ้านบางกร่าง หมู่ที่ 10 ตำบลบางกร่าง อำเภอเมืองนนทบุรี จังหวัดนนทบุรี

หรือแบบไม่เป็นทางการเพื่อให้หลายท่านร้องอ๋อ (เตรียมร้องอ๋อ...กันไว้นะครับ ล้อเล่นนะครับ) ก็คือ ทางเข้าวัดประชารังสรรค์อยู่หลังวัดสวนแก้ว ของพระอาจารย์พยอมนั่นแหละครับ ไหนๆก็อ้างอิงชื่อวัดสวนแก้วแล้วก็ขออนุญาตเอาแผนที่วัดสวนแก้วมาอ้างอิงหน่อยนะครับ ตามนี้ครับ

 

ก็พอมีรูปงานบ้างครับแต่เข้าไม่ถึงท่านเลย ส่วนมากผมจะไปหาท่านเสาร์-อาทิตย์ ครับแล้วแต่สะดวก ท่านเมตตามาก ครับ ส่วนรูปถ่ายเดียวทยอยลงให้ชมนะครับ
ในวันงานหลวงพ่อท่านไม่ค่อยจะไหวท่านครอบ 2 เศียรแต่ละคนนานพอได้ ทั้งหมดน่าจะเกือบ 200 คนตรงนี้ผมไม่แน่ใจนะครับผมประมาณเอา

เรื่องหลวงพ่อเจริญ ท่านเล่าให้ฟังบ้างนิดหน่อย คือ ท่านบอกว่าหลวงพ่อเจริญท่านเก่งมาก มีอยู่วันนึงเรียกหลวงพ่อธนูเข้าไปหาตอนดึกแล้วก็สัก ยันต์ให้แล้วก็บอกว่าเอาใช้ได้แล้ว พอท่านเดินทางกับคือเดินด้วยเท้า ด้านหลังท่านก้อได้ยินเสียง แชะๆๆ อยู่ 3 ครั้ง สรุปหลวงพ่อบอกว่าท่านโดนลอบยิง แต่ปืนยิงไม่ออก แล้วท่านก็หัวเราะ ผมไม่ได้ถามท่านว่าตอนนั้นท่านเป็นฆาราวาสอยู่หรือเปล่า ข้อสงสัยคือทำไมเรียกเข้าไปสักในวันนั้น เหมือนท่านรู้ว่าจะเกิดเรื่อง
เรื่องเล่าเล็กๆ น้อยจากท่านครับ

ผมว่ากลุ่มเล็กๆ ดีแล้วครับ ถ้ากลุ่มใหญ่ๆ เดียวหาท่านยาก นายทุนเข้าีอีก นายทุนไม่ต้องเข้าไปนะครับท่านไม่เสกของแล้ว คริๆๆ ท่านให้เฉพาะลูกศิษย์ที่ศรัทธาท่านจริงๆ ผมไปหาท่านๆไม่เคยเรียกร้องอะไรทั้งนั้น ท่านทำให้แบบเต็มที่เลย

 

หลายท่านที่ผมเคยแนะนำแล้วเข้าไปกราบท่านมาแล้ว ผมมักได้ยินเป็นเสียงเดียวกันครับว่า...ท่านใจดี, ท่านคุยง่าย เข้าหาง่าย ประมาณนั้นครับ นั่นละครับบุคลิกท่าน...

สำหรับท่านอื่นๆที่จะไปกราบหลวงลุง ลืมบอกไปนะครับว่า ท่านไม่ได้มีตู้วัตถุมงคลเหมือนที่เข้าไปกราบพระวัดอื่นๆนะครับเดี๋ยวเข้าใจผิด วัตถุมงคลที่ท่านแจกก็มักจะเป็นลูกศิษย์สมัยก่อนๆหรือถ้าโชคดีลองเรียบๆเคียงๆ ถามท่านดูว่า "ตอนนี้ท่านมีวัตถุมงคลอะไรแจกเป็นที่ระลึกบ้างครับ" ลองถามประมาณนี้ดูนะครับเผื่อจะโชคดี

แต่ศูนย์พระ หรือนายทุน อย่าเข้าไปนะครับ อย่าเลย แบบที่คุณ พ่อพระกาฬ ว่ามานั่นละครับ

เรื่องที่หลวงลุงโดนลอบยิง เรื่องนี้เกิดขึ้นสมัยที่ท่านยังเป็นฆราวาสอยู่ครับสมัยก่อนก็คงบู๊เอาเรื่องอยู่ครับ ส่วนสถานที่ถ้าใครมีโอกาสไปกราบรูปหล่อหลวงพ่อเริญที่วัดใต้ ให้ลองเดินไปทางทิศที่จะไปสนามเด็กเล่นของโรงเรียนวัดตาลานใต้(เจริญวิทยา) ดูนะครับระหว่างทางจะมีต้นยางอยู่ นั่นละครับแถวนั้นละครับ แชะ แชะ แชะ...

 

ผมก็ไปมางานไหว้ครูที่ผ่านมา พอดีได้ลา ก็เลยไปได้ ครับ คนเยอะเหมือนกันนะครับวันนั้น วันนั้นถ้าจำไม่ผิดกว่าคนจะเริ่มซาเกือบบ่าย 3 ได้มั้ง ท่านเล่าหลายสิ่งหลายอย่างให้ผมฟังเยอะอยู่ครับ

 

คุณ พี เสาวภา ครับ สำหรับเรื่องนี้จริงๆ ในอดีตผมเคยเขียนเรื่องราวของหลวงพ่อเริญมาแล้ว (ถ้าจำไม่ผิดนะครับ น่าจะประมาณช่วงก่อนปี 2005) เขียนไว้ในเวปเวปหนึ่งซึ่งไม่ขอเอ่ยชื่อเวปนะครับ เรื่องราวนั้นยังเป็นประเด็นให้ผมจำมาจนถึงปัจจุบันนี้ สมัยนั้นเวปที่ว่านี้เป็นเวปเปิดชนิดที่ไม่ต้องสมัครเป็นสมาชิกก็เข้าไปโพสตามหน้ากระทู้ต่างๆได้ ตอนนั้นมีคนจั่วหัวไว้ในทำนองที่ว่า ใครรู้จักหลวงพ่อเจริญ วัดตาลานใต้ อยุธยา บ้าง ด้วยความที่อยากประกาศเกียรติคุณ หลวงพ่อที่ครอบครัวเรานับถือมากให้ทุกคนได้รู้จักเพิ่มมากขึ้น เลยเข้าไปตอบกระทู้ ผมเขียนเรื่องราวของหลวงพ่อเริญ โดยรวมๆน่าจะประมาณ 2 หน้ากระดาษA4 ได้ สักพักก็มีผู้เข้ามาพูดคุยแลกเปลี่ยนในประเด็นต่างๆพร้อมเรื่องราวในอดีตของหลวงพ่อมากมาย (ซึ่งผมยินดีเป็นอย่างยิ่ง) สักพักมีพี่ท่านนึงค่อยๆเอาวัตถุมงคลของหลวงพ่อมาโชว์ก็ได้แลกเปลี่ยนความรู้กันไป สักพักเริ่มมีของประเภท Limited edition ของหลวงพ่อเริญมาโชว์มากขึ้น ประเภทที่บางอย่างผมรับไม่ได้จริงๆ สงสัยพี่เขาคงจะภาคภูมิใจมาก แต่มันสะเทือนใจผมมากจริงๆ

และเหมือนเป็นทางออกที่เหมาะสมสำหรับผม... เวปนั้นก็เริ่มต้นระบบการลงทะเบียนโดยการจดทะเบียนพร้อมมีรหัสผ่าน ทำให้ผมหยุดเข้าไปตอบและเขียนอีกเลยได้แต่เข้าไปอ่านหลังจากนั้นอีกแค่ 2-3 วันเท่านั้น

ขอโทษด้วยนะครับ เล่าซะยาวเลยถือว่าแชร์ประสบการณ์กัน แต่ทั้งนี้ไม่ใช่ว่าผมจะไม่อยากเล่าประวัติหลวงพ่อเริญเอาซะเลยแต่จะขอแทรกๆไปกับเรื่องของหลวงลุงในส่วนที่เกี่ยวพันถึงหรืออ้างถึงก่อนนะครับ... เพราะใจตอนนี้อยากจะเน้นเรื่องราวของหลวงลุงท่านก่อนนะครับ ด้วยเห็นว่าน่าจะเป็นเวลาที่เหมาะสมแล้ว เนื่องจากปีนี้ท่านอายุ 70 กว่าๆแล้ว (น่าจะประมาณ 74) แนะนำว่าควรหาโอกาสไปกราบท่านกันนะครับ

 

อีกเรื่องที่อยากเล่าให้ฟัง คือดังเดิมไม่ค่อยมีคนรู้จักท่านจนมีนักเรียนช่าง ที่ไหนไม่รู้ไปหาท่าน 3-4 คน แต่ไปให้ท่านสักแค่ 1 คน เดินออกมาปากซอยโดนคู่อริ ฟัน เสื้อขาดรุ่งหริ่ง ไอ้คนสักไม่เป็นไร วิ่งกลับมาหาหลวงพ่อ ถอดเสื้อสักหมดทุกคนเลย

 

คุณ Agnostic ยินดีมากๆที่ได้รู้จักนะครับ ถ้ามีเรื่องราวดีๆ หรือประสบการณ์ใด เข้ามาร่วมแชร์กันนะครับ เดี๋ยวผมเล่าคนเดียวจะเหงาซะก่อนนะครับ เป็นเสมือนอีกหนึ่งกำลังใจให้ผมเขียนเรื่องราวต่อไป...

 

แสดงว่าเป็นเรื่องราวก่อนที่ท่านจะวางเข็มแน่ๆเลยถือว่าเด็กช่าง (ปัจจุบันคงโตกันหมดแล้วแน่ๆ) พวกนั้นโชคดีมากครับ จริงๆแล้วจะว่าไป ก็น่าเสียดายนะครับ ว่าเดี๋ยวนี้ท่านวางเข็ม ไม่แทงให้ใครแล้ว...

 

เป็นกำลังใจให้ครับ ขอให้เขียนต่อไปนะ ส่วนเรื่อง ลพ.เจริญ ก็คงต้องมีคละเคล้า ประกอบกันไป

 

ผมว่าเขียนไปเถอะครับ ประวัติหลวงพ่อเจริญ เดี๋ยวจะสูญหายไปกันพอดี คนรุ่นหลังๆ อย่างผม ก็ไม่ต้องรู้กันเลยว่าท่านเก่งด้านไหน เมตตายังไง ถ้าเป็นผม ผมเขียนแน่

 

<a href="http://www.oopzeed.com/views/9b265b00555fa7bef6339ac684a1b0af" target="_blank"><img src="http://www.oopzeed.com/upload/big/9b265b00555fa7bef6339ac684a1b0af.jpg" border="0"/></a>

มีรูปเดียวเองครับที่ถ่ายไว้ ตอนงาน