หัวใจสำคัญของการปฏิบัติอยู่ที่นี

มรรค คือ อะไรละ ถ้าเอามรรคไปเทียบกับการทำนา มันก้อต้องมีปัญญาที่จะได้ผลสิ ไม่ใช่มรรคแล้วไม่ได้ข้าวเสียเมื่อไหร่ ปัญญาที่หยั่งรู้ว่า ถ้ามรรคคือ การทำนาปัญญาต้องรู้ว่าทำอย่างไรไม่เสีย ไม่ใช่มรรคคือทำนาอะไรมันจะเกิดไม่เกี่ยวกับเรา นั่นเขาไม่เรียกว่า มรรค นั่นเขาเรียกว่า ปล่อยไปทำไปตามประสามันจะดีหรือไม่ดีก็ช่างมันเพราะนั่นไงมันเป็นมรรคที่ไม่เกี่ยวกับอะไร สงสัยมันจะคนละมรรคแล้วละคุณ คนที่เขามีมรรคนี่เขาไม่น่าจะเอามาเปรียบกับการทำนานะคุณ เพราะทำนาเขาต้องรู้ว่าอะไรเป็นเหตุปัจจัยที่เขาแก้ไขได้อะไรเป็นเหตุปัจจัยที่เขาแก้ไขไม่ได้ ถ้ามรรคเป็นการทำนา ปัจจัยที่ไม่สามารถแก้ไขได้มันยังมีอยู่ มันใช่มรรคจริงๆเหรอ ในทางที่ควรเข้าใจ ตามที่ผมเข้าใจผมเข้าใจว่า มรรค คือ สิ่งที่เกิดขึ้นแล้วล้วนได้ผลดีในทางการดำรงชีพไม่มีเสีย ไม่มีเวรกรรม ไม่มีบาป ไม่มีความรู้สึกผิดที่เกิดจากผลที่เกิดขึ้นเพราะมีปัญญารู้ว่าอะไรเป็นอะไร ไม่ค่อยเหมือนการทำนาเสียเท่าไหร่หรอกว่าไหม

 

นั่นเพราะ คุณยังสงสัยในตัวผม อยู่ ไงจ๊ะ ถึงผมจะตอบยังไง คุณก็ยังสงสัยอยู่ดี นะจีะ นั่นเพราะ คุณ เองก็ยอมรับว่า คุณยังเดินทางอีกไกล ไงจ๊ะ

คุณยังไม่เห็นไงจ๊ะ ว่า ผมหยุดหรือผมไม่หยุด นะจ๊ะ หาคำตอบให้ตัวเองต่อไปนะจ๊ะ อย่ามาหาคำตอบเพื่อผม เลยนะจ๊ะ เพราะ ผมไม่ได้อยากจะรู้อะไรเลย นะจ๊ะ

 

อย่าถามเลยนะจ๊ะ เพราะ ถึงผมจะตอบไป คุณก็ไม่รู้ ได้หรอกจ้า เพราะ คุณ ไม่ได้อยากรู้ในสิ่งที่ผมรู้ และถ้าคุณยังคิดว่า สิ่งที่ผมรู้ไม่ไช่สิ่งที่คุณควรรู้ ก็อย่าถามเลยนะจ๊ะ เพราะ ตอบไป ไม่มีประโยชน์อะไรเลย นะจ๊ะ

ถ้าตราบใดที่คุณคิดว่าที่ผมรู้คือ ผิด คุณจะยังมาถาม เอาคำตอบทำไมกันจ๊ะ
เสียเวลาตัวคุณเอง นะจ๊ะ

ถ้าคุณเข้าใจมรรคได้จริง คุณคงไม่มาถามเอาคำตอบ คำอธิบายจากผมหรอก นะจ๊ะ

 

มรรคแปด คือ กรรมทั้งแปด กรรมของมนุษย์ผู้ประเสริฐ ทั้งแปด ทำไมมันจะไม่เกี่ยวกับการทำนา การทำนาได้ผลหรือไม่ได้ผล ทำไมมันจะไม่เกี่ยวล่ะจ๊ะ

มรรคนี่คือ ธรรมชาติที่บริสุทธิ์ล้วนๆ นะจ๊ะ ดังนั้น กรรมทุกกรรม ทั้ง กายกรรม วจีกรรม มโนกรรม ก็ล้วนต้อง เป็นมรรคทั้งแปดข้อ ให้ได้ นะจ๊ะ การทำนาก็ต้องรวมด้วยนะจ๊ะ

 

คุณเคยหลงทางอ่านป้ายผิดไหมละ เข้าใจผิดแบบว่าไม่เข้าใจภาษาที่เขาใช้กันจริงๆว่าเป็นอย่างไร แต่เดาเอาว่าคุณรู้ว่านั่นคือทางที่ถูกต้องก็ดูไป เพราะวิเคราะห์เพียงเห็นเพียงตัวเลข เห็นเพียงสัญญลักษณ์ที่บางทีมันไม่ได้ใช้สื่อความหมายเพื่อสิ่งนั้น ดังนั้นเมื่อเข้าใจแตกต่างจากความเป็นจริงแล้ว จะรู้ได้ไงว่ากำลังหลงทาง ถ้าไม่มีใครมาชี้บอก หรือแนะนำ หรือทักทาย หรือ ติเตือน

 

ถ้าคุณคิดว่า คุณไม่หลง ก็ปล่อยให้ผมหลงทาง อยู่แบบนี้ นะจ๊ะ
นั่นเพราะ สำหรับผม ป้ายบอกทางไม่มีอีกแล้ว ไม่สำคัญเลย นั่นเพราะ ผมถึงเป้าหมายแล้ว แล้วคุณล่ะ ยังสงสัยอะไร อยู่จ๊ะ

 

ผมไม่สงสัยในตนเอง
ผมไม่สงสัยในตัวคนอื่น
ผมไม่สงสัยในโลก
ผมไม่สงสัยในจักรวาล
ผมไม่สงสัยอะไรเลย

คุณล่ะสงสัยผมอยู่ ทำไม กัน นะจ๊ะ

 

อันนั้นมันเพียงส่วนย่อยๆ ไม่ได้พูดถึงส่วนทั้งหมด คุณจะใช้คำว่ามรรคเดินมรรคหมายถึง ทั้งหมด ธรรมจักรเคลื่อน คุณพูดอะไรนี่ ผมถึงบอกไงว่าถ้าการเดินมรรคคือการทำนา ที่ยกตัวอย่างมาผมว่า มันยังไม่ถูกเพราะอะไรก็ตามอธิบาย แต่จะเอาส่วนปลีกย่อยมาพูด แล้วเหมาว่าทั้งหมดคืออันเดียวกันนั้นผมเห็นว่าไม่ควรอย่างยิ่ง คุณต้องกล่าวว่า เดินเพียงเสี้ยวของมรรค และยิ่งอันสุดท้ายบอกว่า กรรมทั้งหมด เกี่ยวกับการทำนา แสดงว่า การพิจารณาดี ในทุกทางย่อมได้ผลอันดีแน่นอน ไม่มีเสียแน่นอน จริงไหม ขัดกันไหมกับที่บอกว่า ถ้าน้ำมันท่วมก็มันจะเกี่ยวกันไหมละ นั่นเรียกว่า มรรคได้ยังไง
( แต่น้ำมาท่วม ข้าวเสียหาย แล้วก็มาถามว่า ไหนข้าว มันเกี่ยวกับผมมั้ยล่ะจ๊ะ)
อันนี้พิจารณาดีแล้วเหรอว่านั่นคือมรรค

 

ผมไม่เคยใช้คำว่าสงสัยในใครๆนะ ผมจะบอกว่าคุณเข้าใจในความเป็นจริงผิดอยู่ ไม่ได้เป็นอย่างที่คุณเข้าใจเลยในทุกๆเรื่อง ในเรื่องธรรมยิ่งไปไกลเลย ตอนนี้ คุณไปถึงไหนแล้วคุณรู้หรือยังว่าตอนนี้คุณอยู่ตรงไหน

 

เราอยู่กับธรรมชาติ มีเหตุปัจจัยที่ เราบังคับควบคุมธรรมชาติไม่ได้หรอก แต่ถ้าเรา รู้มรรคจริง ยอมรับธรรมชาติได้จริง เข้าถึงมรรคได้จริง ถึงน้ำจะท่วม ถึงจะไม่มีข้าวกิน เราก็หาเป็นทุกข์ ไม่ นั่นเพราะ ที่กินได้ ไม่ไช่เพียงข้าว แต่อย่างเดียวเลยนี่จ๊ะ

เลิกถามเถอะ เพราะ ไม่เห็น จะเกิดพัฒนาอะไรขึ้นมาเลย นะจ๊ะ
ว่าแต่คนอื่น ว่าเขาไม่รู้จักพัฒนา แต่ไม่เคยรู้ตนเอง เลยนะจ๊ะ

 

ป้ายบอกทางไม่มีเพราะไม่เคยจะดูไม่ใช่มันไม่มี หลับหูหลับตาเดินแล้วบอกว่าป้ายไม่มีแล้วสุดทางแล้วกับคนที่เขาเดินอย่างระมัดระวังพิจารณารอบรู้โดยสติสัมปัชชัญญะอย่างยิ่งยวดนี่ มันต่างกันนะคุณ คุณคิดว่าป้ายมันไม่มี หรือ คุณไม่รู้ว่าป้ายมันอยู่ไหน หรือ คุณมองไม่เห็นป้าย หรือ คุณตั้งใจจะไม่ดูป้าย กันละคั๊บ

 

ดังนั้นผลของมรรคมันจึงไม่ได้เกี่ยวกับธรรมชาติไง ธรรมชาติ คือ อะไรก็ช่าง แต่มรรควิถีนั้นให้ผลต่อสิ่งที่มีอยู่ในทุกคน และเป็นสิ่งที่เป็นเครื่องบอกว่า ป้ายบอกทางว่า เดินมาถึงไหนแล้ว ธรรมชาติที่พูดถึงนี่ถ้าพูดเรื่องทำนาอีกมันก็จะไม่เหมือนเดิมแล้วเห็นไหม กลายเป็นช่างมันไม่สนใจถึงน้ำจะท่วม ซึ่งมันก็ไม่ใช่มรรคเลย ถึงบอกว่า มันยังไม่ใช่มรรค ผลของมรรคส่งถึงโดยตรงที่จิต ที่มีทิศทางเดียว ทางไหนก็ไปค้นหาเอาเอง แต่คุณต้องเดินย้อนกลับออกมาทางที่คุณเข้าไปก่อน จึงจะเห็นว่าอะไรคือ มรรค องค์มรรค หรือ มรรควิถี ผมไม่ได้มาเพื่อจะว่าใคร ผมมาขอคำชี้แนะ และให้ ผลของคำชี้แนะนั้น ผมไม่คิดอยากถาม พัฒนาในที่นี้คือ พัฒนาจิตใจ ให้เห็นในความเป็นจริงที่ควรจะเป็น หรือ พูดอย่างไรดีละ มันอาจจะควรหรือไม่อย่างไรไม่รู้แต่ถ้า ทำได้จริงมันก็ควรจะเป็นอย่างนั้น ไม่ใช่เป็นอย่างที่เป็น คือ ไม่เห็นหรือคิดว่า สุดทางแล้ว

 

คุณ tjs จ๊ะ ขอป้ายบอกทางสำหรับผม ป้ายหนึ่งสิจ๊ะ

 

ตกลง คุณ จะให้ ผมเข้าไปนั่ง เป็นหัวหลักหัวตอ อยู่ในนิพพาน อย่างงั้นหรือจ๊ะ

 

เอาเถอะ คงต้องให้คนอื่นยืนยันให้ก็ตามนั้น ขอให้โชคดีนะทั้งสองท่าน

 

ใครบอกเล่า ว่า มีแค่ ผมสองคน ที่เข้าใจแบบนี้
ยังมีอีกหลายคน ที่ เขาเข้าใจมาได้ นะจ๊ะ
แค่ยังไม่แสดงตัวตน เท่านั้นนะจ๊ะ

 

คุณคิดว่าคุณนิพพานแล้วเหรอ โอ...ไม่น่าเชื่อเลย ว่าคุณเดินมาไกลได้ขนาดนี้แบบหลับหูหลับตาเดิน น่าสงสารจริงๆ โลกใบนี้มันก็งี้แหละมักพาให้คนหลงไปง่ายดายเหลือเกิน ผมไม่สามารถเลยที่จะพูดเรื่องนิพพานให้คุณเข้าใจได้ มันไม่ใช่หน้าที่ของผม แต่ผมจะบอกว่า คุณไม่ได้นิพพาน ไกลห่าง เสียจนเกือบจะคนละขั่วเลย ไม่ต้องกลัวหรือ หัวหลักหัวตอในนิพพาน มันไม่่มีหรอก ที่คุณคิดขึ้นมานั่น มันหลอกคุณเห็นๆเลย เห็นไหมว่า มันหลอกให้คุณ คิดไปว่า จะต้องไปนั่งหัวหลักหัวตอ อยู่ในนิพพาน คุณควรจะหยุดและพิจารณาย้อนกลับออกมาใหม่นะผมว่า คุณไปผิดทางแล้วจริงๆ

 

ทุกอย่างมีสองด้านเสมอ ปัญหาคือ ด้านไหนคือด้านที่ควรเดิน

 

ผมพูดเพื่อให้คุณ ระบายสิ่งนี้ออกมาไงจ๊ะ
แล้วไม่เห็น คุณจะพูด ไอ้ที่ว่า ถูกทาง มาบ้างเลยนะจ๊ะ
ที่เห็นๆ อยู่นี่คือ มาพูดแต่เรื่องว่า ผมผิดทาง

ไหนถ้าคุณรู้จริง คุณบอกเล่า แนะนำไอ้สิ่งที่คุณ รู้มาว่าถูกทางหน่อยสิจ๊ะ
หรือได้แค่มาเพ่งโทษ คนอื่น แต่พอเขาย้อนถามหาสิ่งที่คุณรู้ว่าถูกทาง แต่ ตอบไม่ได้

ก็แบบนี้แหล่ะ จ้า คนที่หลงแต่ว่าตนเองถูกทาง แต่พูดถึงสิ่งที่ตนเองเข้าใจว่าถูกทาง พูดไม่ได้ นะจ๊ะ

 

อ้อ จะมาบอกว่า ให้เดินด้านที่ไม่มีปัญหาสินะ จะมาสอนให้ผม หนีปัญหา เหมือนที่คุณทำ หรือจ๊ะ เอาไว้สอนตัวเองเถอะนะจ๊ะ

ผมไม่ไช่คนแบบคุณนะจ๊ะ