เชิญเข้าร่วมสนทนาพิเศษเรื่อง มิติ ความฝัน ชาติภพ จิตวิญญาณ โดย @โนวา อนาลัย@ [Writer]

คุณ ณ. ละครับมีพันธะสัญญาอะไรกับใครบ้างหรือเปล่า? (ไม่ต้องตอบครับ)
แต่ที่แน่ๆ พวกเราสัญญากับอาจารย์อนาลัยไว้ พวกเราถึงได้มาเจอกันที่นี่

 

ร้านอาหารเจ แถวสามแยกไฟฉาย อาหารเค้าอร่อยมากๆเลยครับ มีสเต๊ะ ที่ใช้โปรตีนเกษตรหมัก ถ้าเอาปนกับเนื้อหมูจริงๆก็แทบจะแยกไม่ออกเลย
แต่ที่ผมชอบที่สุดคือ เย็นตาโฟ ครับ ขนาดน้ำผมยังยกซดจนเกลี้ยงชามเลย
ชักหิว แล้วครับ
สงสัยน้องนกคงต้องย้ายบ้าน มาอยู่แถวๆสามแยกไฟฉายแล้วละนะ

 

คุณ Wihok อ่านเก่งจังใกล้จบแล้ว ถ้่าอ่านแล้ว มีคำถาม ถามได้นะครับ อาจารย์นักเขียนเราท่านเมตตาตอบให้พวกเราอยู่แล้ว และพวกเราก็จะได้อานิสงค์ได้ความรู้ไปด้วยครับ
ตอนนี้อาจารย์ท่านกำลังสอน การใช้ประสาทสัมผัสภายใน โดยการฝึกการวาดรูปเหมือน (portrait) ถ้ามีเวลา มาเรียนด้วยกันซิครับ เพิ่งเริ่มต้นเองครับ

 

สวัสดีค่ะเพื่อนๆ ชาวห้องวิทย์ ขอฝากตัวและหัวใจ(kiss) ด้วยค่ะ

เอาอาหารมังสวิรัติ (เจ) มาฝากชาววิทย์ทุกท่านค่ะ โดยเฉพาะคุณ Vegie และคุณ Chalhoei หวังว่าคงถูกใจ

 

เห็นด้วยว่าสวยมากๆ เลย

ลองเข้าไปฟังเพลง Have You Ever Seen The Rain พอฟังทำนองขึ้นเพลง รู้สึกคุ้นๆ พอฟังท่อนที่ร้องว่า I want to know, Have you ever seen the rain? ก็ใช่แล้วล่ะเป็นเพลงที่ชอบฟังตอนเด็กๆ แต่ตอนนั้นฟังไม่ออกหรอกว่าร้องยังไง ท่อนที่ร้องว่า I want to know, Have you ever seen the rain ก็ฟังเป็น อ๊าาาาโวโน แฮฟยูเวิร์ลซีเดอะเรน 555 ฟังออกไปเป็นคนละเรื่องเลย ส่วนท่อนอื่นก็ฟังไม่ออกว่าร้องอะไร

ขอบคุณพี่นักเขียนมาก เขียนอธิบายมายาวมากเลย ใช้เวลาอ่านสองรอบ ในการทำความเข้าใจ ที่พี่นักเขียนเขียนสรุปมาว่า

ก็ทำให้เข้าใจมากขึ้น และก็เข้าใจว่ายังไง ความสามารถสองอย่างนี้ก็คงคาบเกี่ยวกัน เวลาใช้สัมผัสด้านนี้ก็คงใช้ไปพร้อมๆ กัน เพราะว่าสิ่งที่เกิดในโลกกายภาพ(หรือโลกแห่งความเป็นจริง) ก็เกิดมาจากความคิดหรือจินตนาการก่อนแล้ว เวลาจะทำความเข้าใจในสิ่งหนึ่ง ก็ต้องใช้สัมผัสสองอย่างนี้ควบคู่กันไป


วันนี้ฝันพอจำได้บางช่วงบางตอน

ฝันว่าเข้าไปคุยกับอาจารย์ มีเข้าไปคุยกันสามคน คนนึงเป็นผู้หญิงไม่แน่ใจว่าเป็นฝรั่งหรือเปล่าแต่คุ้นๆว่าชื่อเหมือนฝรั่ง และก็จำไม่ค่อยได้ว่าผมทองด้วยหรือเปล่า แต่คุ้นๆว่าอาจจะใช่ ผมยาวด้วย คุยกับอาจารย์ว่าทำไมไม่ผ่าน ตอนแรกก็นึกว่าโปรเจคไม่ผ่านหรือเปล่า พอเหลือบๆ ไปมองในแผ่นชีทรายชื่อของอาจารย์ ถึงรู้ว่าที่ไม่ผ่านคือสอบสัมภาษณ์ไม่ผ่าน คิดว่าคงเป็นสอบเข้าเรียนปริญญาโท อาจารย์ก็นั่งอธิบายว่าแต่ละคนทำพลาดตรงไหน ทำให้สอบตก ของตัวเองก็พอจะจำได้บ้าง คือประมาณว่าไม่ค่อยมั่นใจในตอนตอบคำถาม อะไรประมาณนี้แหล่ะ ตอนนี้ไม่ได้เรียนปริญญาโทนะ แต่ก็เคยสอบเรียนโท แต่ก็ตกตอนสอบสัมภาษณ์นี่แหล่ะ แต่มันก็นานมาแล้ว 3-4 ปีได้แล้วมั๊ง

พอหลังจากนี้ก็ลงลิฟต์ พอออกจากลิฟต์มา ก็เห็นว่าอะไรๆ มันเปลี่ยนไป ก็หมายถึงชั้นที่เราออกจากลิฟต์พอออกมาก็รู้สึกว่าแต่ก่อนชั้นนี้สภาพมันไม่ใช่อย่างนี้นี่ (แต่เป็นอย่างไหนก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่ในฝันมันรู้สึกได้) พอมองไปเห็นป้ายบอกเวลา ก็เห็นเป็นปี 254X ไม่ค่อยแน่ใจว่า 254 อะไร แต่นึกได้เลาๆ ว่าน่าจะเป็น 2541 ก็กลับขึ้นลิฟต์ไปที่เดิม ก็กลับเป็นเวลาเดิม ก็ได้รู้มาว่า ลิฟต์นี้ถ้ากดวิ่งลงไปข้างล่างเวลาจะย้อนกลับ ถ้ากดวิ่งขึ้นข้างบนเวลาก็จะไปข้างหน้า ก็ไม่รู้ว่าลิฟต์ตัวนี้ที่มันเป็นอย่างนี้ในบางเวลาหรือเปล่า

หลังจากนั้น ก็เหมือนว่าไปอีกที่นึง แต่ยังเล่นกับเรื่องลิฟต์ย้อนเวลานี่แหล่ะ ตรงหน้าลิฟต์มีบันไดเหล็ก ในฝันอยากจะลองเรื่องลิฟต์นี้ ก็กดลิฟต์ขึ้นไปข้างบนไปอนาคต ไปประมาณชั้นที่ 6 ได้มั๊ง พอออกมาก็เหมือนได้ยินเสียงมาจากชั้นล่าง ก็ชะโงกหน้าไปดูตรงบันได (เหมือนในหนังที่ว่าชะโงกดูตรงบันไดแล้วจะเห็นมือของคนข้างล่างจับราว วิ่งขึ้นมา เวลาไล่ล่ากันตรงบันได) ก็เห็นเหมือนว่ามีคนมา ก็ลงลิฟต์กลับไป เมื่อลงไปข้างล่าง ก็เดินไปตรงบันไดและได้มองตรงบันไดขึ้นไป ก็เห็นเหมือนว่ามีคนอยู่ข้างบนและชะโงกเห็นเราแล้วก็หันกลับไป ก็รู้ว่าเป็นตัวเราในอนาคตนั้นแหละ ที่ตะกี้ขึ้นลิฟต์ไป

และในระหว่างที่อยู่ในลิฟต์ ในครั้งแรกๆ ที่ขึ้นลิฟต์ ข้างในลิฟต์ก็เป็นปกติ ครั้งที่ลงจากลิฟต์มั๊ง เหมือนว่าในลิฟต์นั้นเป็นที่อีกที่นึง แต่มีประตูลิฟต์ให้เห็นว่ายังเป็นลิฟต์เท่านั้นเอง เป็นห้องที่กว้างเหมือนกัน มีของเป็นแพ็กใหญ่ๆ วางไปทั่ว แล้วเห็นเห็นมีคนเดินมา เหมือนจะมาทำร้าย เป็นคนผิวคล้ำหน่อยๆ อ้วนๆ ดูคล้ายๆ เพื่อนเราคนนึงเลย แต่ก็ไม่ได้ลงไม้ลงมืออะไรหรอก แต่เห็นเหมือนมีอาการฮึดฮัดเท่านั้นเอง พอเดินมาถึงตัว ซักพักลิฟต์ก็ถึงก็รีบออกจากลิฟต์ไป

โห ที่ขนาดจำไม่ค่อยได้นะเนี่ย ยังเขียนมาได้ยาวขนาดนี้

 

เห็นแล้วหิวเลยครับ

 

ยินดีที่ได้รู้จักครับ อาหารน่ากินจัง กำลังจะกินข้าวพอดี
วันนี้กับข้าวของผมเป็นยอดผักคะน้าผัดใส่โปรตีนเกษตรครับ
ข้างบ้านเค้ามีสวนผัก เอามาฝากให้บ่อยๆ
การบ้านของผมเสร็จแล้ว พรุ่งนี้จะเอามาโพสครับ

 

แหม ไม่ต้องถึงกับย้ายบ้านหรอกพี่เฉลย ไว้มีโอกาสค่อยแวะไปกินก็ได้ (deejai)

 

แต่ละอย่างน่ากินทั้งนั้นเลย ยิ่งเค้กล่ะก็ ยิ่งมองน้ำลายยิ่งไหล (kiss)

 

เมื่อคืนฝันหลายเรื่อง ไปหลายที่ รู้สึกยาวนานมากเลย เล่าบางเรื่องแล้วกันนะ

รีบวิ่งหนีใครซักคนมา พอวิ่งมาถึงถนน เจอรถเมล์ปอ.สาย170ก็รีบวิ่งขึ้นเลย ทั้ง ๆ ที่ไม่รู้ว่ามันจะไปไหน
เบาะนั่งบนรถเป็นแบบ4เบาะติดกัน ทีนี้มองไปมีที่นั่งว่างอยู่ เบาะในเป็นผู้ชายแก่ ๆ มีผู้หญิงรุ่น ๆ เดียวกับนกเค้าจะเขยิบให้นกเข้าไปนั่ง
แต่นกก็ไม่เข้าไป รอให้เค้าเขยิบไปนั่งก่อนนกถึงนั่ง ปรากฎว่าผู้ชายแก่ ๆ เป็นโรคจิตเอามือมาจับขาของผู้หญิงที่นั่งข้าง ๆ นก
ผู้หญิงคนนั้นเค้าก็กลัวมากไม่กล้าว่าอะไร นกก็เลยโวยวายขึ้นมา จนตาแก่นั่นลุกหนีแทบไม่ทัน ทีนี้นกก็ตะโกนให้ทุกคนในรถรู้บอกว่าตานี่เป็นโรคจิต
แล้วก็ตะบันต่อยหน้าตาแก่นั้นแบบไม่ยั้งจนวิ่งลงรถไปเลย จากนั้นก็สอนผู้หญิงบนรถเมล์ว่าถ้าเจอโรคจิตควรจะทำยังไง
ชีวิตจริง ๆ ก็เคยเจอโรคจิตบนรถเมล์บ่อยนะ แล้วนกก็โวยวายอย่างนี้ด้วยอ่ะ จำได้ตอนปวช.เคยท้าให้ลงไปต่อยกันข้างล่างเลย แต่มันทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ไม่ยอมลงมา
ผู้หญิงคนที่นกช่วยไว้เค้าก็ขอบคุณ ก็เลยคุยกัน จำไม่ได้ว่าเค้าบอกว่าชื่อหนิงหรือหญิง
แต่เค้าใจดีมากพานกลงและจะส่งขึ้นรถเมล์สายที่กลับบ้านได้ด้วย ทีนี้เราก็เดินคุยกันไป ลัดถนนนู้นถนนนี้ กว่าจะถึงป้ายก็ไกลเหมือนกัน
ก็ถามเค้าว่าทำไมทำงานไกลจัง กว่าจะนั่งรถไปกลับไม่เหนื่อยเหรอ เค้าบอกว่าต้องทนทำเพราะได้เงินเดือนเยอะ
ก็เลยถามอีกว่าทำไมไม่ย้ายไปอยู่ใกล้ ๆ ที่ทำงานล่ะ เค้าเลยบอกว่าต้องคอยดูแลแม่ที่เป็นอัมพาต
เลยบอกเค้าว่าทุกอย่างอยู่ที่ความคิด ขอให้เค้าเชื่อมั่นว่าแม่เค้าต้องหาย พร้อมกับให้เค้าให้กำลังใจแม่ของเค้าด้วย
แม่ของเค้าจะเชื่อมั่นว่าตัวเองจะต้องขยับร่างกายได้ไม่ช้าก็เร็วแน่นอน
ทีนี้เค้าก็เล่าเรื่องฝันว่าเห็นภัยพิบัติน้ำท่วม กลัวและไม่รู้ว่าจะหนีไปไหนดี
นกก็เลยบอกว่าสิ่งที่เราฝันเห็น เราสามารถแก้ไขได้ โดยเปลี่ยนทางเลือกให้กับมัน ผลมันก็จะเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น
ไม่จำเป็นว่าฝันเห็นอะไรต้องเกิดขึ้นอย่างนั้นเสมอไป (คล้องกับที่พี่นักเขียนสอนไว้ก่อนหน้านี้เลยเรื่องความฝัน)
แต่ไม่รู้ว่าไปทำอะไร เลยเดินแยกกันไป โดยไม่ได้ขอเบอร์โทรเลย รู้สึกเสียดายและคิดอยู่ว่าจะได้เจอเพื่อนคนนี้อีกไหม เป็นห่วงเค้าอยู่เล็ก ๆ

นี้ขนาดเล่าไม่หมดยังยาวขนาดนี้เลย ขืนเล่าหมดคงอ่านกันเป็นวัน (eek)
อ้อ ฝันว่าได้แต่งงานด้วย ฮามาก จำหน้าเจ้าบ่าวไม่ได้ รู้แต่ว่าเป็นฝรั่งหล่อ ๆ ตัวบึ้ก เพราะเรากอดเอวเค้า
แล้วก็แต่งงานแบบคริสต์ มีคนถามด้วยว่ารักผู้หญิงคนนี้มั้ย เค้าก็บอกว่ารักมากที่สุดในชีวิต สงสัยตัวตนอื่นของเราคงแต่งงานอยู่เมืองนอกแน่เลย (f)



เรื่องที่พี่นักเขียนpostไว้เมื่อวันก่อน

บางคนเข้าใจความฝันได้อย่างตื้นๆหรือตีความหมายผิดๆ เพราะนำเอาสัญญลักษณ์ที่ปรากฏในความฝันมาตีความหมายอย่างตรงไปตรงมาตามภาวะของโลกกายภาพ เช่น เห็นน้ำท่วมในความฝัน และในเวลาต่อมาหากน้ำท่วมจริง ก็เข้าใจว่าตนเองรู้เห็นการณ์ล่วงหน้า แต่ปรากฏการณ์ในความฝันมีความหมายลึกซึ้งกว่าเพียงแค่แสดงให้เห็นการณ์ล่วงหน้า น้ำท่วมที่ปรากฏในความฝันคือภาวะจิตของผู้ที่ฝัน หากผู้ที่ฝันตีความหมายของภาวะน้ำท่วมว่าหมายถึงความล่มจม ความเสียหาย ภาวะจิตของเขาก็ตกอยู่ในความเชื่อที่เกี่ยวพันกับความล่มจมเสียหาย

ท่านอาจารย์อนาลัยกล่าวไว้เสมอๆว่า
จิตวิญญาณจดจ่อกับภาวะใด
จิตวิญญาณมีิชีวิตอยู่-เป็นอยู่-ดำเนินไปเป็นภาวะนั้นๆ

ท่านอาจารย์อนาลัยได้กล่าวไว้ในหนังสือ ความฝันกับวิถีแห่งจิตวิญญาณ ว่า
ความฝันเปรียบเสมือนแบบพิมพ์เขียวที่เรานำมาสร้างโลกแห่งความเป็นจริงยามตื่น ดังนั้นการฝันเห็นน้ำท่วมบ้าน นอกจากจะเป็นภาวะจิตที่สร้างปัญหาน้ำท่วมให้มาปรากฏในโลกแห่งความเป็นจริงยามตื่นแล้ว ยังเป็นภาวะจิตที่นำความล่มจมหรือเสียหายมาสู่ตนเอง เพราะตามธรรมชาติแห่งความเป็นจริงแล้ว เราทั้งหลายสร้างโลกแห่งความเป็นจริงด้วยความเชื่อของตนเอง เราสร้างมันขึ้นในความฝันก่อนเสมอ และนำมันมาสู่โลกแห่งความเป็นจริงยามตื่น
<!-- / message --><!-- sig -->

 

พี่นักเขียนครับ
ผมอยากเรียนถามว่าความฝันนั้นจัดว่าเป็นโลกส่วนตัวหรือไม่ เอ่อ...
ผมหมายถึงว่าเราสามารถฝันร่วมกันได้หรือไม่ครับ คือผมเคยรู้สึกเหมือนว่า เราหลุดไปในจินตนาการหรือความฝันของใครบางคน เขาก็ต้อนรับเราดีและเรียกเราประมาณว่าผู้มาเยี่ยมเยียน

 

ว้าว สวัสดีครับ พี่ Year of the Cat
มาถึงก็มีของกินเพียบเลย ขอบพระคุณนะครับ
ว่าแต่การกินอาหารมังสวิรัติเนี่ยเหมือนกับอาหารเจทุกอย่างเลยหรือเปล่าครับ

 

ความฝันของพี่นกน้อยวันนี้แปลกใจตรงที่มีแต่งงานด้วย ยินดีด้วยนะครับ
ขอบพระคุณที่เอาข้อความพี่นักเขีนยมาโพสท์ให้ดูนะครับ ทำให้ผมเข้าใจเรื่องความฝันมากขึ้น

 

ผมฝันว่าผมไปเที่ยวบ้านหลังหนึ่ง เหมือนมีงานเลี้ยงอะไรสักอย่าง มีลิเกด้วย(ไม่ทราบว่าพี่ๆในนี้มีใครเคยดูลิเกบ้างครับ) แต่อยู่ๆก็มีคนเข้ามานั่งคุยกับผม
เป็นผู้ชายหน้าตาดี แต่ใส่ชุดสีดำ เขาชวนผมคุย แต่ผมรู้ว่าเขาจะมาหลอกเอากระเป๋าสตางค์ในกระเป๋าเสื้อผมซึ่งมีเงินอยู่พอประมาณ สงสัยเห็นผมเป็นเด็กตัวเล็กกว่ามั้ง แต่ผมก็ไล่เขาตอนนั้นเพื่อนผมอีกสองคนมาจากไหนก็ไม่รู้มาช่วยกันด่าว่าผู้ชายคนนั้นว่ามาหลอกผม
ผมจึงตะโกนเรียก รปภ. สักพัก รปภ. ก็เดินออกมา หน้าตาดุดันมาก แต่พอ รปภ.เดินออกมาชายชุดดำก็บอกว่าพวกผมจะหนีออกจากงาน เท่านั้นพวกเขาก็เอ่ยปากจะจับพวกผม พอได้ยินเท่านั้น พวกผมก็วิ่งอ้าวออกจากงานโดยเร็ว มีทางแยกมากมาย เพื่อนๆผมก็วิ่งไปทางอื่น ผมรู้สึกว่าคนที่ตามมาจับตัวผม ไม่ใช่ รปภ. แต่เป็นซูโม่ ตัวอ้วนใหญ่ ซึ่งเขาไม่ได้วิ่งแต่กลิ้งมาเร็วมาก ผมเห็นดังนั้นจึงปีนรั้วเข้าไปหลบ สักพักซูโม่มันเห็นตัวผม มันจะกระโดดมาทับผม แต่โชคดีเหมือนมี Black Hold ดูดผมไปพอดี เลยสะดุ้งตื่น
แต่ตื่นมาผมกลับรู้สึกปกติครับ

 

บ้านใหญ่นอกป่าเล็ก

พี่นักเขียนเล่าให้พวกเราฟังว่า เมื่อสมัยเด็กๆชอบอ่านหนังสือชุด บ้านเล็กในป่่่าใหญ่ และใฝ่ฝันอยากจะมาใช้ชีวิตอยู่ท่ามกลางธรรมชาติอันตระการตาของฤดูหนาวอันแสนนาน ณ วันนี้พี่นักเขียนนึกย้อนถึงความฝันในวัยเด็กแล้วคิดว่า โชคดีจังที่เราไม่ได้ใฝ่ฝันที่จะใช้ชีวิตอยู่ในบ้านเล็กในป่าใหญ่จริงๆ แต่ฝันอยากจะได้มาอยู่เมืองที่มีหิมะ และได้ใช้ชีวิตอยู่ใกล้ธรรมชาติ พี่นักเขียนได้มาใช้ชีวิตใน-บ้านใหญ่นอกป่าเล็ก เพราะสมัยนี้เมืองรุกป่าจนป่าเหลือเล็กนิดเดียว

หลังจากเผชิญกับ Ice Storm ไปเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว น้ำแข็งยังไม่ทันจะละลายหมดก็มี Snow Storm ตามมาอีก snow ตกตั้งแต่เย็นวันศุกร์ไปหยุดเอาเย็นวันเสาร์ แต่เช้าวันนี้-วันอาทิตย์แดดออก Crystal Land ก็ถูกปกคลุมระยิบระยับไปด้วยหิมะสีขาวสนิท พี่นักเขียนเลยรีบออกไปเก็บภาพแปลกๆมาฝากพวกเราอีกชุดค่ะ(rose)

 

ส่งการบ้าน #2 ครับ

 

ขอบคุณอาจารย์อย่างสูงเลยครับ
อาจารย์มาช่วยตอกย้ำในการรักษาสัจจะ
ก่อนที่จะศึกษาคำสอนของอาจารย์อนาลัย บางเหตุการณ์
ก็คิดว่าเป็นเรื่องของความบังเอิญ
แต่ปัจจุบัน ไม่มีความบังเอิญ มีแต่เส้นทางที่เราเลือก เส้นทางที่เราให้พันธะสัญญาไว้

 

สวัสดีค่ะพี่นักเขียนและชาวห้องวิทย์ เอาความสดชื่นเย็นสบาย ๆ ของภาคเหนือมาฝากด้วยค่ะ แต่กลับบ้านคราวนี้ไม่ได้พักผ่อนเลยค่ะ ต้องช่วยที่บ้านทำงานทุกวันเลย แต่ก็สนุกดีค่ะ..

กลับบ้านคราวนี้ทำให้มองเห็นความเป็นไปได้ในอนาคต ไม่ได้รับคำแนะนำจากตัวตนอันเป็นไปได้ในอนาคตนะคะ แต่ได้จากจิตวิญญาณต่างร่างแต่ร่วมวัตถุประสงค์ เช่น

- พี่ชายบุญธรรมทดลองปลูกพืชชนิตหนึ่งแล้วได้ผลดี เป็นที่ต้องการของตลาด ราคาดี ก็เลยคิดว่าปีหน้านี้จะลงทุนปลูกพืชชนิดนี้สัก 10 - 20 ไร่ โดยให้คนที่โน่นช่วยดูแลให้ ก็จะมีเงินทุนไว้สำรองเลี้ยงชีพเมื่อไปเริ่มไปทำงานส่วนตัว
- พี่ชายที่เป็นป่าไม้แจ้งว่าสามารถจัดหาไม้ชนิดดีราคาไม่แพงไว้สำหรับปลูกบ้านใหม่ได้ และก็คิดว่าจะปลูกที่พะเยานี่ละค่ะเพราะครอบครัวอยู่ที่นี่ เดี๋ยวพี่ชายเกษียนงานเมื่อไหร่ก็กลับมาเหมือนกันค่ะ..
- เพื่อนที่อยู่เชียงใหม่เชิญชวนให้ไปเปิดร้านค้าที่โน่น ข้อนี้ก็น่าสนใจ เพราะชอบความเป็นธรรมชาติที่เชียงใหม่ อัธยาศัยของคนที่นั่นก็น่ารัก และอาจจะมีโอกาสได้ศึกษาต่อไปได้อีกในอนาคตแถมยังใกล้บ้านด้วยค่ะ เพราะปัจจุบันนี้ทำงานจนไม่มีเวลาจะหาความรู้ให้ตัวเองเลยค่ะ แต่ก็น่าดีจัยอยู่อย่างว่าอยู่ที่นี่แล้วมีโอกาสได้ศึกษาหาความรู้ด้านจิตวิญญาณทั้งในเชิงทฤษฏีและภาคปฏิบัติทีเดียวค่ะ..

แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ยังไม่ทราบเหมือนกันว่า เราจะเดินจากที่ทำงานปัจจุบันด้วยเหตุผลใดที่ดีกว่านี้ เพราะผู้ที่เราเข้ามาเกี่ยวข้องด้วยในปัจจุบันล้วนเป็นจิตวิญญาณต่างร่างแต่ร่วมวัตถุประสงค์ที่เคยเจอกันมาแล้วในสมัยอยุธยา แต่ไม่เป็นไรค่ะค่อย ๆ คิดละกัน ไม่ซีเรียสเขียนมาเล่าความคืบหน้าเฉย ๆ ค่ะ.. อิอิ..
(deejai)

 

การบ้านที่พี่นักเขียนให้ไว้ขจรวรรณวาดเสร็จแล้วค่ะ แต่เมื่อเอามาพิจารณาดูอีกครั้งแล้วกลับพบว่ามีเหตุผลบางประการที่ไม่สามารถนำมา Post ในห้องวิทย์ฯ นี้ได้ จึงต้องกล่าวขอโทษพี่นักเขียนอย่างมากเลยนะคะ และหวังว่าพี่นักเขียนคงจะเข้าใจ หากมีคำแนะนำใดได้ก็โปรดชี้แนะด้วยยินดีปฏิบัติตามทุกข้อเลยค่ะ ขอบคุณล่วงหน้านะคะพี่นักเขียน..
(tm-love)