เปิดตำนานของวิเศษสุดยอด

ลุงมหาครับ

แล้วเรื่องรูปของไม้แหย่แย้ที่ผมขอไปทาง PM

ไม่ทราบว่าทางเจ้าของว่ายังไงบ้างครับ

พอจะให้ดูได้มั้ยครับ และสนใจทำร่วมกันหรือไม่ครับ

 

โอ้โหแฮะ ทำหยั่งกะเปลี่ยนตัวเองให้เป็นคอมพิวเตอร์เลยนะครับนั่น 555
ใช้วิธีโหลดเข้าไปในจิต ทันสมัย ไม่สิ ล้ำสมัยจังเลยนะ ขอบอก

แล้วอาจารย์ตั้งแยะ วิชาก็หลากหลาย รายละเอียดก็มากมาย กองเป็นภูเขาเลย
แล้วเค้าคนนั้นจะรับมือได้หรือครับ เราว่าคงเป็นบ้าก่อนรอบนึงอย่างน้อย
ก่อนจะเรียนวิชาขั้นพื้นฐานจบ 555

แถมเจ้าตัวก็ไม่รู้ว่าอะไรเกิดขึ้นกับตัวเองบ้าง วิชาตั้งแยะ ใช้ทำไรบ้างก็ไม่รู้
อย่างนี้แล้วจะมีประโยชน์คุ้มค่าแรงเทพทั้งหลายหรือครับ ค่าตัวแพงๆ ทั้งนั้นเลย
กว่าจะใช้เป็น หรือคล่องแคล่ว คงใกล้เป็นบ้าไปอีกหลายรอบล่ะมั้ง นะ 555


กระต่ายป่า ข้างวัด / ค้างคาวแห่งแสง
.

 

ปรมาจารย์ปู่ฤๅษี รับลูกศิษย์ ท่านคัดจากอะไร?

ขออนุญาตครับ

ปรมาจารย์ปู่ฤๅษี รับลูกศิษย์ ท่านคัดจากอะไร?

๑ โง่
๒ เซ่อ
๓ ซื่อ
๔ มีความผูกพันจากอดีตชาติ
๕ มีดวงนิรันตราย หรือ มีดาวเกตุคุ้มภัย

เพราะตัวท่านเอง ก็เคยเป็นแบบนี้
คนที่จะสืบทอดแทนท่าน ต่อให้ไม่อยากได้
ท่านก็จะมอบเอาไว้ในจิต แม้เจ้าตัวจะไม่รู้ เมื่อจำเป็น ก็จะใช้โดยไม่รู้ตัว

ท่านที่ไม่มีคุณสมบัติดังกล่าว ต่อให้ได้เป็นลูกศิษย์ท่าน
ก็ไม่มีสิทธิ์สืบทอดเป็นทายาทของท่านครับ
เอกลักษณ์ของปรมาจารย์ปู่ฤๅษีคือ

๑ เจนจบเรื่องเหล็กไหล
๒ ต่ออายุครั้งละ ๕๐ ปี

ท่านยังตะเวณอยู่ตามป่าตามเขาในชนบทห่างไกล
เรื่องราวของท่านแม้เคยมีคนเขียนลงในหนังสือโลกทิพย์
แต่จนป่านนี้ คนเขียนที่เข้าใจว่ารู้จักท่านเป็นอย่างดี
ก็ยังรู้จริงแค่เล็กน้อยเท่านั้น

ลูกศิษย์แก่ตายไป รุ่นแล้ว รุ่นเล่า ท่านก็ยังคงมีรูปลักษณ์เหมือนเดิม

ท่านที่บุญไม่ถึง ท่านที่บารมีไม่ถึง
ต่อให้เจอท่าน
ต่อให้ฝากตัวเป็นศิษย์ท่านได้
ก็เป็นได้แค่ "มดงาน" เท่านั้นละครับ

หลังจาก ฝากตัวเป็นศิษย์ เรียนรู้และฝึกฝน จนพอจะท่องยุทธจักรได้แล้ว
ท่านก็จะมอบเหล็กไหลประจำตัวเอาไว้ให้ แล้วก็จะลาจากท่านไปตามทางของตัวเอง
แล้วเลือกใช้ชีวิตของตัวเอง เป็นอิสระแยกขาดจากท่าน
ต่อให้ส่งจิตตามหาท่าน ก็ไม่มีวันเจอ
ถามลูกศิษย์คนอื่น ก็ไม่มีใครกล้าบอก
ถ้าท่านจะใช้ ท่านจะเรียกหาเอง
ถ้าท่านไม่นัดเอาไว้ล่วงหน้า ไม่มีใครกล้าหาญไปหาท่านหรอกครับ
หรือแม้แต่อยู่สองต่อสองกับท่าน ยังไม่มีใครกล้าเลย
แม้แต่ปู่ฤๅษีที่เคยเป็นลูกศิษย์ของท่าน

คนที่เรียนจบมาแล้ว ก็เดินตามทางของตัว

บ้างก็ เป็นเซียนพนัน
บ้างก็ เป็นเจ้าพ่อ ดังคับประเทศ
บ้างก็ เป็นหมอธรรม
บ้างก็ เป็นปู่ฤๅษี ,๙ล๙

แต่ที่แน่ๆ ท่านไม่รับ"พระสงฆ์"เป็นลูกศิษย์

แต่เส้นทางสายนี้ คนทั่วไปไม่ควรจะไปเดิน
นอกจากที่จะสิ้นไร้หนทางแล้วเท่านั้น

อย่าได้ไปถูกหลอกว่า เข้าไปแล้วจะได้โน่นได้นี่

ได้นะได้แน่ แต่ได้ไม่คุ้มเสียหรอกครับ

เพราะเมื่อเรียนจบแล้ว ท่านจะมีของวิเศษประจำตัวให้
ท่านที่ใช้จนหมด ท่านที่ทำหาย แล้วจะทำขึ้นมาเองได้อย่างไร?

เฮ้อ ขอโมทนาบุญ

ลุงมหา

 

ลุงมาหา ครับ รบกวนมาเล่าต่อ ให้กระจ่างหน่อยครับ อยากรู้มากครับ

 

อ่านกันแล้ว เข้าใจอะไรกันบ้าง แล้วอยากรู้อะไร?

ขออนุญาตครับ

อ่านกันแล้ว เข้าใจอะไรกันบ้าง แล้วอยากรู้อะไร?

เมื่อผมไม่รู้ว่า

ท่านพากันเข้าใจว่าอย่างไร?
แล้วท่านข้องใจอะไร?
แล้วท่านอยากรู้อะไร?
แล้วท่านจะเอาไปใช้ประโยชน์อะไร?

แล้วจะให้ผมเขียนอะไรกันล่ะครับ

ลุงมหา

 

1 ไม้แหย่แย้ ผิวมีลักษณะสากๆ คล้ายหางของกิ้งก่า เส้นผ่าศูนย์กลางประมาณพอๆกับก้านธูปบวกลบนิดหน่อย
2 มีความยาวประมาณคืบ ใบลักษณะคล้ายตัวแย้ อยู่ติดดิน ลักษณะหันหัวเข้าหาลำต้น มีประมาณสามสี่ใบ ดอกจะขึ้นตรงปลายสุด มีสองสี ส้มและ แดง (ตัวผู้ ตัวเมีย)
3 การทดสอบกับแย้ กลางวัน และทดสอบกับรวงผึ้งได้ครับ(แน่นอนกว่าทดลองกับแย้)
ส่วนกาฝากลิ้นฟ้าไม่ทราบครับ.

 

เห็นลุงมหาเขียนถึง ปรมาจารย์ปู่ฤาษี ก็นึกขึ้นได้

คนรู้จักของเพื่อนผม ซึ่งเป็นแนวเดียวกัน

เค้าเคยให้พรานป่าผู้มีวิชา ทำพิธีเบิกไพรเพื่อขอของดีจากป่า

ปรากฏว่าพอทำพิธีเสร็จ มีปู่ฤาษีเดินออกมาจากป่า

ท่่านถามว่าจะมาขออะไร สายนี้เค้าตามหาไม้แหย่แย้กันอยู่

เค้าจึงขอ ไม้แหย่แย้ กับปู่ฤาษีไป

ปู่ฤาษีบอกว่าตอนนี้ให้ไม่ได้ ถ้าใครอยากได้ต้องมาบวชกับท่านในป่า 3 ปี ท่านจึงจะเอาให้

แต่คนที่ไปไม่มีใครยอมบวชสักคน ท่านจึงให้ขออย่างอื่น

เค้าก็เลยขออย่างอื่นกัน ซึ่งก็เป็นของหายากจากป่าทั่วไป ไม่ได้เป็นทนสิทธิ์อะไร

สรุปก็เลยยังไม่ได้ไม้แหย่แย้มา น่าเสียดายมาก



คนกลุ่มนี้ เป็นกลุ่มเดียวกับที่ผมจะไปทำวิชาไม้แหย่แย้ด้วยหากได้ไม้แหย่แย้มา

หัวเรือหลักของคนกลุ่มนี้เป็นผู้ที่เคยครอบครองไม้แหย่แย้ และสำเร็จวิชาจากไม้แหย่แย้แล้ว

แต่ด้วยเหตุการณ์บางอย่างทำให้ต้องสูญเสียไม้แหย่แย้ไปครับ

ซึ่งครูคายที่เป็นของหลักๆ ท่านผู้นี้เค้ามีอยู่แล้ว เรียกได้ว่าประหยัดค่าตั้งครูคายไปได้เกือบล้านครับ


วิชาไม้แหย่แย้ที่จะไปทำ ไม่ใช่น้ำมันตาทิพย์ หรือนวดปากเข็ด อะไรนะครับ

แต่วิชาที่จะไปทำนั้น ทำให้ผู้ครอบครองไม้แหย่แย้ และสำเร็จวิชานี้ มีตาทิพย์ และเป็นปากเข็ดในตัวครับ

นอกจากนี้ยังมีอีกหลายความสามารถวิเศษที่จะบังเกิดขึ้น โดยที่ในการใช้พลังวิเศษนั้นไม่มีวันหมดไปครับ ตราบเท่าที่ยังครอบครองไม้แหย่แย้อยู่

หากผู้ถือครองไม้แหย่แย้กังวลเรื่อง ปากเข็ด ก็สามารถแก้ไขได้โดยไม่พกไม้ติดตัวตลอดเวลาครับ หากพกก็ต้องตั้งสติ ระวังคำพูดให้ดี


เกือบลืมบอกไปอย่างนึงครับ ไม้แหย่แย้ ที่ผู้ถือครองมี ต้องยาวประมาณคืบนะครับ

ถ้าไม่งั้นจะไม่พอตัดแบ่งให้กับผู้ร่วมพิธีในกลุ่มทั้งหมด

เนื่องจากกลุ่มนี้เค้าร่วมตัวกันหามานานมากแล้ว อายุน่าจะ 50 ขึ้น และตั้งสัจจะไว้ว่าจะทำร่วมกันครับ

ถ้ายาวไม่พอกลุ่มนี้เค้าอาจจะไม่ทำครับ

ถ้าผู้ถือครองไม้แหย่แย้ที่ลุงมหารู้จักเค้าสนใจ มาทำร่วมกันก็ติดต่อผมมาได้ทุกเมื่อนะครับ

ด้วยความเคารพครับ

 

การได้อะไรมา ก็ต้องมีการแลกเปลี่ยน

ขออนุญาตครับ

ท่านเจ้าของผู้ครอบครองไม้แหญ่แย้ท่านเป็นพระสงฆ์ครับ
ท่านคงไม่สนใจที่จะทำวิชาที่ท่านเสนอมา

ผมติดต่อท่านผ่านลูกชายของท่าน ลูกชายของท่านก็เป็นผู้ที่คุ้นเคยกับไม้แหญ่แย้เป็นอย่างดี
เพราะตัวท่านก็เป็นศิษย์พระเถระผู้มีชื่อเสียงโด่งดังหลายๆท่าน

คนที่รู้จักไม้แหญ่แย้นั้น เขาไม่สนใจหรอกครับว่า

ไม้แหญ่แย้มีลักษณะอย่างไร?
เขาสนใจแต่ว่า เมื่อแหย่เข้าไปในรูแย้แล้ว
แย้จะอ่อนระทวย กอดปลายไม้ และ สูดดมกลิ่นที่ปลายไม้แหญ่แย้ เพียงอย่างเดียว
จนตัวแย้นั้น อดตายไปเอง
แค่นี้เขา ก็รู้ว่าเป็นของแท้แล้วครับ

คนที่รู้จริงเขาดูกันแค่นี้

ถ้าบอกไปมากกว่านี้ เขาก็บอกว่า ไม่รู้จริง เสียเวลาเปล่า

พระเครื่องสายเสน่ห์ที่โด่งดังนั้น ก็มีส่วนผสมเป็นไม้แหญ่แย้ทั้งนั้นละครับ

เหตุที่ไม้แหญ่แย้ สูญพันธ์ไป ก็เพราะว่าคนรุ่นใหม่ไม่รู้จัก
กว่าจะรู้ตัว ที่แถวที่มีไม้แหญ่แย้ ก็ถูกขายถูกถมที่ไปตั้งนานแล้ว

แม้แต่ครูบาอาจารย์ในเขมรเอง ท่านก็บอกว่า

เหลือน้อยแล้ว หาไม่ได้อีกแล้ว

เจ้าของเขาอาจจะอยากเก็บไว้ให้ลูกหลาน อีกไป ๕๐ ปี อีก ๑๐๐ ปี

เมื่อถึงเวลานั้น ไม้แหญ่แย้ ท่อนสุดท้าย ไม่รู้ว่าจะมีมูลค่ากันเท่าไร?

สรุปเจ้าของเขาบอกมาว่า

ไม่อยากจะพูด จะคุยกับคนไม่รู้จริง
ส่งรูปไปก็จะบอกว่าไม่ใช่ เสียเวลาเปล่า

สรุปว่าสำหรับผม

แค่บุญบารมีหาของยังไม่ได้ แล้วจะเอาวิชาไปทำอะไรกันหรือครับ
แค่บวช ๓ ปี ยังไม่ได้ ยังจะมีกะใจไป อุทิศตนเพื่อพระศาสนา เพื่อคนอื่นได้อย่างไร

ผมไม่สนใจที่จะมีส่วนร่วมในการสนับสนุนใครให้ไปทำอะไรในแนวทางนี้

ต้องขออภัยจริงๆ

ลุงมหา

 

เข้าใจแล้วครับลุงมหา ขอบคุณครับที่เป็นธุระให้

ถึงแม้ผู้ครอบครองไม่อยากทำวิชา ผมก็อยากเห็นนะครับว่าไม้แหย่แย้ที่ลุงมหาว่าเป็นยังไง

ถึงแม้จะไม่รู้ว่า ใช่ ไม่ใช่ ยังไง แต่ก็อยากเห็น อยากรู้ครับ

อย่างน้อยก็ได้ศึกษาไว้



ส่วนเรื่องที่ผู้ครอบครองเป็นพระสงค์ไม่อยากทำวิชาร่วมกันก็ไม่เป็นปัญหานะครับ

หากไม้แหย่แย้ที่ท่านมีเป็นแบบที่ใช่ และท่านอนุญาติให้ผมเอาไปทำ ผมรับประกันว่า

จะคอยช่วยเหลือเกี่ยวกับงานบุญทุกอย่างครับ เรื่องปัจจัยทั้งหลาย ทั้งเรื่องเงิน เรื่องดำเนินงานต่างๆ

ไม่ว่าท่านประสงค์จะสร้างวัด สร้างศาลา หรือว่าอื่นใด

ผมขอรับไว้เป็นธุระทุกอย่างครับ



ผมเคยบวช เคยปฎิบัติธรรม และมีความรู้สึกว่าอยากจะไปทางธรรม อยากจะหลุดพ้นครับ

แต่ด้วยภาระหลายอย่างในชีวิต ทำให้ต้องหันกับมาทางโลกอีก

หากผมทำวิชาสำเร็จ เรื่องทางโลกผมก็จะไม่ต้องเป็นห่วงอีก

ผมตั้งใจไว้ว่าหลังจาก สำเร็จวิชาไม้แหย่แย้แล้ว

ก็จะใช้ชีวิตสักพัก สร้างบุญ สร้างกุศล

จากนั้นก็จะสร้างสถานปฏิบัติธรรม และรวบรวมแนวทางการปฎิบัติธรรมท้ังหมดที่พอจะรู้ มาเผยแพร่ครับ

เพื่อให้ตัวเองและผู้อื่นได้มาปฏิบัติทำร่วมกัน

เป้าหมายสุดท้ายในชีวิตผม คือละทิ้งทางโลก เข้าสู่พระนิพพานครับ

ถ้าท่านผู้ครอบครองไม้แหย่แย้ หวังจะสร้างบุญ สร้างกุศล แล้วละก็

การช่วยเหลือผมก็เป็นอีกหนทางนึงนะครับ ที่จะได้สร้างบุญ สร้างกุศล อันยิ่งใหญ่

ผมรบกวนฝากลุงมหาไปบอกท่านผู้ครอบครองไม้ด้วยครับ

ว่าความตั้งใจของผมคืออะไร เผื่อท่านจะสนใจขึ้นมาครับ

ขอขอบคุณลุงมหาอีกครั้งครับ

 

ไม้แหย่แย้....

 

ขอขอบคุณครับคุณ IStyll ที่กรุณานำเอาภาพของหายากมาให้ชม
นี่คือ เครือแย้กอด ไม้ทรงเถา ออกดอกสีแดงอมชมพู หักกิ่งดูกลิ่นคาวคล้าย
กลิ่นเลือดตั๊กแตน จิ้งจกชอบมาก เจอเป็นวิ่งงับครับ..

 

คุณ IStyll เคยลองกับแย้มั้ยครับ ผลเป็นยังไง

 

หาแย้ไม่เจอครับ...ยังลองไม่ได้...

 

จุดใต้ตำตอ


ขออนุญาตครับ

เห็นบางท่านไม่เข้าใจว่า "ไสยเวทย์" คืออะไร
ยังพากันเข้าใจว่า "ไสยเวทย์" จะทำให้หาเงินได้
ยังพากันเข้าใจว่า "ไสยเวทย์" จะทำให้ร่ำรวยได้

ตลอดชีวิตของผมเฝ้ามอง เฝ้าสังเกตุ แล้วผมก็เห็นว่า

ทำไมพระเจ้าพระสงฆ์ผู้เก่งกาจ ท่านจึงใช้ "ไสยเวทย์" ได้
แล้วทำไม "ไสยเวทย์" อันเดียวกัน อยู่กับฆราวาส จึงไม่เหมือนกัน
อยู่กับพระ อยู่กับครูบาอาจารย์ ท่านกลับเจริญเอาๆ
อยู่กับฆราวาส กลับ อดหยากขาดแคลน หาคนเจริญรุ่งเรืองได้ยากมากๆ

ครันพอมามองดู เหล่าอาจารย์ฆราวาส ผู้มั่งมีศรีสุข
กลับพบว่า ท่านเหล่านั้น ไม่ได้มุ่งหาเงินแต่อย่างใด
ท่านเหล่านั้น มุ่งช่วยเหลือผู้คน ต่างๆ ที่มาขอความช่วยเหลือ
ท่านก็ใช้ "ไสยเวทย์" ที่ท่านร่ำเรียนมา ขจัดปัดเป่า ปกป้อง คุ้มครอง
ช่วยเหลือ เหล่าผู้คนที่มา ขอให้ท่านช่วยนั้น

ครั้นพอเขาเหล่านั้น ได้รับความเมตตา ได้รับการช่วยขจัดปัดเป่า
ได้รับการปกป้อง คุ้มครอง
พวกเขาเหล่านั้น ต่างก็มีชีวิตที่ดีขึ้นๆ ทำอะไรก็สำเร็จได้โดยง่าย
อยู่ดีๆ ก็สามารถมองเห็นช่องทางหาเงินมากมาย
เพียงแต่ว่า ต้องทำเอา ต้องหมั่นขยันขันแข็งเอา

เมื่อครูบาอาจารย์ช่วยคนปีแล้วปีเล่า นานไปๆหลายปีเข้าๆ ก็มีลูกศิษย์ มากขึ้นๆ
และเมื่อลูกศิษย์เหล่านั้น มีชีวิตที่ดีขึ้นๆ สะสมเงินทองได้มากขึ้นๆ
เขาเหล่านั้น ก็ทะยอยผลัดกันมาเยี่ยม ครูบาอาจารย์
บ้างที่อยู่ไกล ก็โทรหาบ้าง ส่งเงินมาให้ใช้บ้าง
บางคนเห็นผลทันตา ก็ซื้อรถใหม่ป้ายแดงให้บ้าง
บางคนเห็นผลทันตา ก็สร้างบ้านหลังใหม่ให้บ้าง
บางคนเห็นผลทันตา ก็ซื้อที่ไร่ ที่นาให้บ้าง

ที่ผมผ่านมา ที่ผมเห็นมาก็มักจะเป็นเช่นนี้

ส่วนครูบาอาจารย์ ท่านก็เผื่อแผ่ต่อๆไปยัง กลุ่มครูบาอาจารย์ ของท่านอีกต่อหนึ่ง

เท่าที่ผมผ่านมา เท่าที่ผมเห็นมา ก็เป็นแบบนี้

และที่ผมพบ ที่ผมเจอมา "ไสยเวทย์" ที่บริสุทธ์นั้น ต้องผ่าน ครูบาอาจารย์
ที่องค์ท่านเป็นพระเจ้า พระสงฆ์ที่เก่งกาจเท่านั้น

เราไม่อาจไปเรียน "ไสยเวทย์" ที่บริสุทธิ์ ผ่านฆราวาส หรือ แม้แต่ผ่านปู่ฤๅษี ท่านใดๆได้

นอกจากว่า ฆราวาส ท่านนั้นๆ หรือ ปู่ฤๅษี ท่านนั้นๆ ท่านได้ผ่านการอบรมสั่งสอน มาจากครูบาอาจารย์ พระเจ้า พระสงฆ์ผู้เก่งกาจ

และท่านเหล่านั้น ยังอยู่ในศีล อยู่ในธรรม ที่ครูบาอาจารย์ท่านได้อบรมสั่งสอนเอาไว้

และส่วนใหญ่ผมยังพบว่า ท่านเหล่านั้นใช้ชีวิต สมถะอย่างยิ่ง
ไม่ว่าท่านจะยากดีมีจน อย่างไร ท่านก็มีความสุขของท่าน
ท่านก็ยัง สะอาด สว่าง สงบ อยู่อย่างนั้น

ผมได้มีโอกาสได้รับการถ่ายทอด สุดยอดวิชาแขนงหนึ่ง
ทั้งๆที่ไม่ได้ร้องขอแต่อย่างใด
เพียงแต่ว่า ครูบาอาจารย์ท่านชราภาพมากแล้ว ด้วยวัยใกล้ ๙๐ ปีของท่าน
ท่านคงคิดว่า ผมคงมีคุณสมบัติบางประการกระมัง
เมื่อท่านได้ถ่ายทอดให้แล้ว ผมก็กราบเรียนถามถึง ที่มาที่ไป ต่างๆ ให้กระจ่างชัด

"ปู่ครับ ครูบาอาจารย์ของปู่ท่านเป็นใครหรือครับ?"
"หลวงปู่ ............. ปู่บวชอยู่กับท่าน ๔ พรรษา"
"แล้วอาจารย์ของหลวงปู่เป็นท่านผู้ใดล่ะครับ"
"หลวงพ่อปาน วัดบางนมโค"
"งั้นหลวงปู่ก็รู้จัก หลวงพ่อฤๅษีลิงดำซิครับ"
"ท่านอาจารย์เคยบอกว่า เป็นศิษย์รุ่นหลังของท่านเอง"

ถึงตอนนี้ ผมก็งงเต็ก เราอยู่อีสานแท้ๆ ปู่ครูบาอาจารย์ แม้แต่อาจารย์ปู่ ก็อยู่อีสาน
แล้วเหตุไฉนจึงจุดใต้ตำตอ แล้วเหตุไฉน จึงได้ไปเกี่ยวดองกับฟากขะโน้นไปได้

วิชาก็เรียนมาแล้ว วิชาก็ได้มาแล้ว ก็ต้องเลยตามเลย

ถือว่าเป็นบุญวาสนาบารมี บุพเพสันนิวาส ก็แล้วกัน

"ขอกราบมนัสการ ครูบาอาจารย์ทุกๆรุ่น ที่ได้เมตตาถ่ายทอดวิชานี้ จนมาถึงลูกถึงหลาน"

"ขอกราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูงสุด"

ลุงมหา

 

ผมไม่ได้เก่งอะไรนะครับ แต่เพ่งที่รูปกิ่งไม้ มันมีพลังออกมาจริงๆ
ในความรู้สึกผม ถ้าผู้ใช้เป็นคนดี มีศีลธรรม สามารถใช้ไม้นี้จี้ไปตามจุดต่างๆ ของร่างกาย
ที่มีอาการปวด หรือโรคเวร โรคกรรม ได้ เพราะตัวไม้เอง
เค้าก็ถือว่าได้ช่วยคน สร้างบุญ สร้างบารมีร่วมกับผู้ใช้ด้วยเหมือนกัน

 

ไม้ชนิดนี้คนในกลุ่มผมเคยพบมาแล้วครับ

ลองกับแย้ แย้ไม่กอดครับ เพื่อนในกลุ่มว่ามาอย่างนั้น

เค้าเรียกไม้นี้ว่า ลิ้นไต่ราว ครับ


ลักษณะสำคัญอย่างนึง ของไม้แหย่แย้ที่ผมหา คือ

ตัวไม้สามารถ งอ ม้วน ได้โดยไม่หัก คล้ายแท่งยางครับ


แต่ดูจากรูป ไม้น่าจะแข็ง งอไม่ได้ใช่มั้ยครับ


วิธีลองอีกอย่าง คือ ลองกับขี้ผึ้งครับ

ถ้าอยู่ใกล้ขี้ผึ้ง ขี้ผึ้งจะอ่อนตัวครับ


ยังไงก็ขอบคุณครับ ที่นำมาให้ชม ให้ได้ศึกษากันครับ

 

รู้สึกได้เหมือนกันครับ...เป็นไม้ที่มีพลังที่ไม่ธรรมดาจริงๆ...

 

แบบนี้ไม่แข็งครับ...งอได้...

 

นี้คุณ IStyll มีกี่สายพันธุ์ครับเนี้ย ไม่ธรรมดากันเลยนะครับแต่ล่ะคน

แบบทางขวาผมเคยสัมผัสแล้วครับ ตอนนั้นมาจากฝั่งเขมร มีสองอัน

แต่ยังไม่ใช่แบบที่หาครับ


ส่วนอันทางซ้ายนั้นน่าสนใจครับ ต้องลองดูครับ

คุณ IStyll น่าจะเอาไปทดสอบดูนะครับ อย่างน้อยก็กับจิ้งจกก็ได้

ไม่ต้องอะไรมาก แค่วางไว้ในห้องที่มีจิ้งจกเฉยๆครับ

แล้วรอดูว่าจิ้งจกมันเดินมาเกาะไม้มั้ย ลองดูนะครับ

ไม้อันไหน ได้ผลยังไง เอามาแชร์ด้วยนะครับ ถือว่าเป็นการแบ่งความรู้กัน

ยังไงก็ต้องขอขอบคุณนะครับ ที่เอามาให้ดูกัน



ที่อยากรู้จริงๆก็ คือ คุณ IStyll มีกี่แบบ

มีแบบที่ เวลาปกติ คือ เราไม่ได้จับ ไม่ได้ดัดอะไร ไม้จะตั้งตรง

แต่ถ้าเราดัด ก็งอได้ โดยไม่หัก พอปล่อยก็กับคืนมาตรงเหมือนเดิม

แบบนั้นมีมั้ยครับ

 

ที่หวงมากเป็นแบบนี้ครับ...มีดอกอยู่ที่ปลายกิ่ง...สุดยอดมาก

หลวงพี่ที่มอบให้ผมมา ท่านบอกว่านี่ละคือไม้ในตำนาน "ต้นชี้ตาย ปลายชี้เป็น"

เมตตามหานิยมสูงครับ...ชอบสาวคนไหนให้ชี้ปลายไปทางนั้นแล้วกำหนดจิตเอา

(ฟังเค้ามาครับ...ผิดพลาดยังไงก็ต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วย...)