วิริยาธิกะพิเศษบันทึก

({) สวัสดีครับคุณ ดีๆครับทำไปเถอะ สิ่งไหน ที่ทำให้เกิดประโยชน์ ต่อส่วนตน และส่วนรวม จะคนหรือสัตว์ มากน้อยก็ตาม ถือ ว่าเป็นความดี ที่ควร ส่งเสริม ทำเท่าที่เราจะพึงกระทำได้ ไม่จำเป็นต้องให้ใครเห็น ต่คุณ เห็นตัวคุณเอง และข้อสำคัญ พระผี เทวดา ท่านเห็นแน่นอน ครับ แล้วผลที่เราทำ ถึงเราไม่ต้องการอะไร แต่ผลนั้น มันส่งผลถึงเราแน่นอนครับ โมทนาสาธุครับสวัสดี

 

ขอขอบคุณเป็นอย่างมากอีกครั้งนะครับ

 

มันก็ลำบากเหมือนกันนะเจ๊ที่จะไม่ให้ใครมาคิดปิ๊งๆนี่ เพราะหากเจ๊เกิดมาแล้วสวยงามอรชรอ่อนหวานแบบไม่เกรงใจใคร แล้วเป็นคุณหมอใจดี ทีนี้ละยุ่ง ผู้คนคงได้ยอมป่วย แล้วก็ป่วยแบบไม่ยอมหายป่วย ไม่กลัวเข็มฉีดยา ไม่กลัวดาบไขว้ หน่วยกองกำลังคุ้มกันของผมคงเหนื่อยกันลิ้นห้อย ถึงจะปิดหน้าคลุมหมดมองเห็นแค่มือแค่เท้า คนลองได้สวยซะอย่างปิดอย่างไรมันก็ดูสวย

ส่วนพวกที่แบบไม่ยอมหายป่วย แต่พวกนี้มักจะแพ้ด้ามไม้กวาดนะเจ๊ เพราะหากผู้ชายไทย หรือหญิงไทยคนใหนถูกหวดด้วยด้ามไม้กวาด มันซวยจัด มันถูกลดศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ลงไปหลายขีด คนบ้านผมสมัยก่อน แทบจะถือว่าเป็นเสนียดจัญไร เป็นตัวกาลกีณี ของหมู่บ้านกันเลยละ หากว่าโดนหวดซะด้วยด้ามไม้กวาด ซือเจ๊ก็แค่มีห้อยข้างฝาไว้สักอัน

แล้วก็อย่าลืมอาวุธวิถีไกล สากบิน อันลือลั่นสท้านยุทธภพ ของท่านยาย และวิชาซัดกระโถนบินของท่านย่า นี่เป็นเคล็ดวิชาขั้นสุดยอดของสำนักเรา อย่าได้ปล่อยให้สูญหายไป มีอาวุธนี้ข้างๆตัว แล้วท่าขว้างนะเจ๊ ท่าจะให้สวยงามหยดย้อย มันต้องคล้ายท่าขว้างลูกเบสบอล แล้วเมื่ออาวุธหลุดออกจากมือมันต้องกระทืบเท้าหนึ่งปัง แล้วยืนตัวตรงตาเขียวแต่พองาม เป็นการข่มขวัญสกดผู้ถูกขว้าง ให้ยืนนิ่ง หรือหากวิ่งอยู่ ก็ให้วิ่งตรงๆ ห้ามวิ่งซิกแซกอาวุธจะได้ไม่พลาดเป้าหมาย เพราะแค่ต้องการสอนสั่งเพียงให้รู้สึกสำนึกเท่านั้น เพราะฉะนั้นหากวิ่งซิกแซกอาวุธแทนที่จะเข้ากลางหลังอันเป็นธรรมเนียมปฏิบัติของวิชาซัดกระโถน หรือสากบินประจำสำนัก อาวุธก็จะพลาดไปโดนหัว ทีนี้จะหาว่าใจร้ายไม่ได้ เพราะเสือกวิ่งหนีผิดกติกาเอง

เนี่ยนะเจ๊ คนเราที่ถูกฝึกฝนอบรมมาดี แล้วก็เป็นคนสวยน้ำใจดี มีเมตตาปราณีซะอย่าง ขนาดซัดซะด้วยสากตำน้ำพริก ลิวด้วยกระโถน ก็ยังซัดแบบคนที่มีพรหมวิหาร

ด่วนขบวนพิเศษ แม้จะมีกองกำลังคุ้มกันแน่นหนาแข็งแรง แข็งแกร่งเพียงใดก็ตาม แต่อย่างที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อบอก ลูกเสือ ลูกจรเข้ ก็ต้องมีสัญชาติญาณป้องกันตัว ลูกของพระยานาค ทุกตัวมีพิษติดตัวตั้งแต่เกิด การที่ใครจะมาข่มเหงรังแกมันก็ต้องไม่ง่าย เพราะฉะนั้นทุกคนบนขบวนมันก็ต้องมีภูมิคุ้มกันติดตัวกันข้ามภพข้ามชาติกันเลย

ทีนี้เจ๊ก็เอาแบบนี้ เวลาที่เราถวายสังฆทานเจ๊ก็เอาแบบว่า คนที่จะคิดปิ๊งๆได้นี่ต้องเป็นคู่ครองเท่านั้นถึงจะคิดได้นึกได้ คนที่ไม่ใช่ ก็ไม่คิดปิ๊งๆ คือคิดไม่ออกคิดไม่ถึง หรือไม่กล้าคิด ปล่อยให้เจ๊นั่งง่วงเหงาหาวนอนนั่งเป็นประธานเขาอย่างเดียว แล้วทีตัวเองไม่ยักกะห้ามปิ๊งคนอื่น นี่ได้ข่าวว่าพี่บุญทรงแอบไปสร้าง ไปซ่อมแซม บูรณะปฏิสังขร พระพุทธรูปเป็นการใหญ่ เดาเอาว่าเกิดกันใหม่เมื่อไรพี่แกก็จะไปยืนพิงเสาไฟฟ้าให้สาวมาปิ๊งบ้าง แต่หากเป็นผึ้งนางพญามาปิ๊งก็ตัวใครก็ตัวใครรักษากันเองก็แล้วกัน

 

เอ ชักจะยุ่งเสียแล้วซี คุณเจ๊ สุทาพร เจโต เจเล็ก นี่ผมไม่รู้เรื่องเลยครับ

เจโตคืออะไรหรือครับ ? ช่วยขยายหน่อยครับ เผื่อบางทีอาจจะ ออกเลขหัวเลขท้ายมั่ง ฮ่า ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

เจริญในธรรมทุกท่านครับ

 

... เอาบุญมาฝากครับ วันนี้ตอนบ่ายโมง มีโอกาสไปทำบุญที่บ้านหลวงพ่อ ซอยสายลมมาครับ

 

โมทนาสาธุอย่างยิ่งครับ

 

ทีนี้PCO_
สมาชิก ทีนี้เจ๊ก็เอาแบบนี้ เวลาที่เราถวายสังฆทานเจ๊ก็เอาแบบว่า คนที่จะคิดปิ๊งๆได้นี่ต้องเป็นคู่PCO_

ครองเท่านั้นถึงจะคิดได้นึกได้ คนที่ไม่ใช่ ก็ไม่คิดปิ๊งๆ คือคิดไม่ออกคิดไม่ถึง หรือไม่กล้าคิด ปล่อยให้เจ๊นั่งง่วงเหงาหาวนอนนั่งเป็นประธานเขาอย่างเดียว แล้วทีตัวเองไม่ยักกะห้ามปิ๊งคนอื่น นี่ได้ข่าวว่าพี่บุญทรงแอบไปสร้าง ไปซ่อมแซม บูรณะปฏิสังขร พระพุทธรูปเป็นการใหญ่ เดาเอาว่าเกิดกันใหม่เมื่อไรพี่แกก็จะไปยืนพิงเสาไฟฟ้าให้สาวมาปิ๊งบ้าง แต่หากเป็นผึ้งนางพญามาปิ๊งก็ตัวใครก็ตัวใครรักษากันเองก็แล้วกัน





({) สวัสดีครับพี่ พีซีโอ อาซือเจ้ พี่ๆน้องๆทุกๆท่าน แหมพี่ ผมน่ะขอค้านหน่อยนะ คำสอนของท่านพ่อ บอกว่า คนๆเดียว เคยเกิดกันมานับชาติไม่ถ้วน ฉนั้น แต่ละคน มันก็มี พ่อมีแม่ มีผัวเมีย นับไม่ไม่ได้เหมือนกัน ถึงชาตินี้ ไม่ได้ เป็นคู่ผัวตัวเมียกัน แต่ที่อดีดชาติ เคยเกินเป็นคู่กันมาก่อน มันก็ปิ๊งกันได้ เหมือนผมในชาตินี้ เห็นลูกเมียใคร ที่ถูกต้องตาใจไม่ได้ มันเสือกปิ๊งอยู่เรื่อยๆนาพี่ แต่อาศัยที่ว่า พอมีศิล มีธรรม อยู่บ้าง ต้องอดใจ เตรียมเนื้อเตรียมใจ อยู่บ้าง ถึงเลยเถิด ก็ให้อยู่แค่ใจ อย่าปล่อยมันไหล ออกมาข้างนอก กาย ทำตามอัมเภอใจ แต่ถ้าแม่อีหนู มันเห็นดีงามด้วย ก็ไม่ว่าหรอก ว่ากันตาม สบายเลยฮ้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ


เมื่อวาน ก็เอาบุญมาฝากกันตามเคย โอนเงินให้หลวงพี่ ติงลี่ เจ้าอาวาส วัดประตูด่าน เมืองกาญ ไปสร้างรูป หลวงปู่โลกอุดร จ.เพชรบูรณ์ ๕๐๐ บาท ประมาณ ๘ องค์จำผิดขออภัยครับ วัดนี้ สร้างพระพุทธรูป วันเดียว ๑๐๘ องค์ หน้าตัก ๔ ศอก เสร็จ ในวันเดียว ขออนุโมทนาสาธุกับท่าน ที่นำบุญมาฝากครับ

 

โมทนาสาธุอย่างยิ่งกับพี่บุญทรงครับ

เดี๋ยวค่อยต่อเรื่องปิ๊งๆนะพี่ วันนี้ขอไว้อาลัยกับคุณลุงของผมท่านหนึ่งที่เพิ่งเผาไปเมื่อวันที่ 27 มีนาคม ปิดตำนานทีมสร้างทางของหมู่บ้านรุ่นแรก ลุงเป็นคนสุดท้ายของกลุ่มของทีม ที่ทำงานประเภทนี้ประมาณสี่สิบกว่าคน อายุของลุงแปดสิบกว่า

ขอย้อนเล่าถึงทีมสร้างทางทีมนี้ เริ่มตั้งแต่คุณตาจำชื่อท่านไม่ได้แล้วเพราะไม่เคยเห็นท่านเลย เป็นหัวหน้าทีมสร้างทางสายอำเภอ ตะพานหินไปจังหวัดเพชรบูรณ์เสียชีวิตด้วยไข้ป่า ขณะสร้างทาง ช่วงเขารังถึงสามแยกวังชมภู นี่เป็นเรื่องราวที่จำได้ ที่เริ่มต้นของคนในหมู่บ้านที่เป็นกรรมกรสร้างทาง

ทางสายที่สองของทีมนี้สายพิษณุโลก ไปจังหวัดเพชรบูรณ์ และอีกหลายสายที่สำคัญของไทย ที่ถือเป็นเกียรติ์ประวัติ ก็มีสายกรุงเทพสระบุรี สายกิโลสิบสัตหีบ ไปโคราชผ่าน อำเภอ กะบิณบุรี สร้างสนามบินอู่ตะเภา สร้างทางขึ้นเขาเรด้าที่อำเภอตาคลีเป็นต้น

แม้ที่ตะวันออกกลางทีมนี้ก็ไปกันทั้งชุด และสร้างคนรุ่นใหม่หลายต่อหลายคน ทั้งที่ บาห์เรน และซาอุดิอะราเบีย ทางสายสำคัญคือสายดัมมัม ถึง เมืองหลวงริยารด สายดัมมัม ถึงรัตตนูล่า ระยะทางก็จำไม่ได้ รวมระยะทางที่สร้างกันที่ตะวันออกกลางก็หลายพันกิโลเมตร รวมเวลาแล้วของชุดนี้ ที่ตะวันออกกลาง เริ่มตั้งแต่ 2519 ถึง 2535 ในปัจจุบันก็ยังมีรุ่นสองที่ยังทำงานอยู่ตะวันออกกลางในทีมก่อสร้างทางหลวง

ส่วนผลงานสุดท้ายของบางคนในชุดนี้ คือซ่อมทางสายเอเซีย และสร้างสะพานข้ามสี่แยกหรือสะพานแยกเข้าตัวจังหวัด จากถนนพหลโยธิน เข้าอุทัยธานี เข้าชัยนาท ตาคลี สิงห์บุรี อ่างทอง และอยุธยา คนสุดท้ายที่เหลือของทีมในหมู่บ้านนี้เสียชีวิตลงแล้ว เมื่อวันอาทิตย์23มีนาคม2557

ในวันนี้ถือว่าหมดแล้วสำหรับทีมนักสร้างทางที่ไม่มีใครรู้จักหน้าค่าตา ไม่รู้จักชื่อ เป็นแค่กรรมกรชุดหนึ่ง ที่เกิดขึ้นมา ตั้งอยู่ระยะหนึ่ง แล้วก็พากันดับไปทั้งคณะ เมื่อดับกันไปแล้วก็ไม่รู้ว่าจะไปอย่างไร

ก็ขอบันทึกแทนคนกลุ่มนี้ที่เป็นหมู่ญาติ เข้าไว้ให้โลกรู้ถึงคนกลุ่มหนึ่งที่ได้เคยสร้างคุณสร้างประโยชน์ฝากไว้

คนกลุ่มนี้มีค่ามีความหมายมากสำหรับหมู่บ้านเล็กๆแห่งนี้ เพราะความแห้งแล้งกันดาร ความลำบากยากจนจึงต้องพากันตระเวณไปไกล มีทั้งล้มเหลว มีทั้งประสบความสำเร็จ

ทีมนี้หากว่าบุญพาวาสนาส่งผล ในชาติๆต่อไป ที่เคยตั้งมโนปณิธาน สัตยาธิฐานในการที่จะขอกลับมาสร้างสร้างความเป็นปรึกแผ่นขอบเขตของประเทศ เช่นถนนหนทาง การชลประทาน การเกษตรกรรม แม้อุตสาหกรรมหนัก ที่เป็นหลักของประเทศเป็นต้นนี้

หากผมกลับมาได้อย่างที่ ปรารถนาไว้ต่อหน้าพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ที่มีสมเด็จองค์ปฐมบรมครู และองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า อีกหลายต่อหลายพระองค์มาก คลุมเบื้องหลังเบื้องบนหลวงพ่ออยู่ในขณะมีงานใหญ่ต่างๆของวัดท่าซุง

ผมขอมีทีมก่อสร้างแบบทีมนี้ ที่ผมเอง มองแบบผู้ตรวจการ มองแบบคนที่ควบคลุมคุณภาพ มองแบบคนที่ต้องเซ็นเอกสารรับรอง รับประกันคุณภาพ ผมขอมีทีมแบบนี้ ที่แกร่งระดับวิริยาธิกะ และคุณภาพขั้น Latent เหนือความคาดหมายเกินกว่าความต้องการ

วันนี้ก็ขออุทิศส่วนกุศลบันทึกฝากไว้ ให้กับคุณลุงผาย สีผึ้ง

อิทัง ปุญญะ ผะลัง ผลบุญใดที่ข้าพเจ้าได้บำเพ็ญมาแล้ว ตั้งแต้ต้นจนถึงบัดนี้ ขออุทิศส่วนกุศลทั้งหมดนี้ ให้กับคุณลุงผาย สีผึ้ง ขอ คุณลุงจงโมทนาส่วนกุศลทั้งหมดนี้ ขอจงพึงได้รับซึ่งประโยชน์ ความสุขเช่นเดียวกับข้าพเจ้า จะพึงได้รับ ณ กาลบัดเดี๋ยวนี้เถิด

รูปนี้เป็นรูปแทน คนนี้เป็นน้าชายที่มีความดี มีคุณคล้ายพ่อ น้าชายคนนี้ก็เสียชีวิตไปแล้ว เมื่อวันที่6ธันวาคม2546 มือขับบุนโดเซอร์ ระดับตำนานของเมืองไทยคนหนึ่ง หรือที่ชาวบ้านรู้จักในนามรถแทรคเตอร์ดันดิน และรถหนักอีกหลายชนิด

 

({) สวัดีครับ พี่พีซีโอ พี่ๆน้องๆทุกๆท่าน การสร้าง ถนนหนทางนี่ ผมว่าแล้วแต่ กรณีครับ ที่เกิดมา ผมว่าผมนะทำได้ทุกๆประเภท แต่ว่า บางโอกาศ คงเข้าไปทำไม่ได้ เพราะไม่ใช่ หน้าที่ของเรา และคงแยกกายไปทำไม่ได้ เป็นลูกจ้างนี่ผมไม่คิด ผมคิดของผม ที่เป้น สาธารณะประโยชน์ จริงๆ คือ ไม่ได้คิดค่าจ้าง แม้แต่ ค่าแรง ถ้าแบบค่าแรงกรึ่ง ช่วยทำบุญ ได้แบบ ๒ อย่างนี่ทำมาแล้ว วัดท่าซุง ที่ท่านพ่อ สร้างวัดท่าซุง ทั่ว บริเวณวัด ท่าซุง จนอดีด ถึงในสมัยเจ้าอาวาส องค์ปัจจุบัน


และข้อ สำคัญ ทางเข้าวัด สำนักสงฆ์ เขากะจี ทุกๆปี ต้อง ดันทางเข้า ซื้อลูกรัง ทำทางให้เรียบ นี่มีส่วนร่วม เสมอๆ หรือเมื่อปี ๓๕-๓๖ ผมใช้ รถดันทาง พาชาวบ้าน ทำสะพาน ข้ามลำห้วย เพื่อให้รถ ข้ามไปหมู่บ้านได้ ที่ หมู่บ้าน ตะเพินคี่ อ.ด่านช้าง จ.สุพรรณบุรี คล้ายๆ กับที่หลวงปู่ครูบาศรีวิชัย พาชาวคณะ ชาวเขา ชาวป่าชาวดอย และคนเมือง หลายจังหวัดทางภาคเหนือ ทำทางขึ้น ดอยสุเทพ ท่านทำกันหนัก จนสำเร็จผลปรากฎให้โลกได้รู้จัก แก่สายตา แต่ผมเอง จะเปรียบดั่งนั้นก็หาไม่ เอาแค่เศษๆของท่านเท่านั้นเองในชาตินี้



ถ้าในสมัยรุ่นๆ ไปรับจ้าง ขุดดิน ทำทางเกวียน ให้เป็นถนนนี่ ทำทางควายเดิน ฝุ่นตลบนี่ เคยทำนี่ จนณะ ปัจจุบัน กลายเป็นถนนคอนกรีต ลาดยาง ในหมู่บ้าน ที่ จ.นครปฐม ในสมัยท่าน คึกฤทธิ ปราโมทย์ได้ฉายาว่า ทำถนนให้ เป็นครอง ทำคลองให้เป็นถนน ทำทุ่งให้เป็นทาง เอาชื่อผีใส่ รับส่วยกันทั่วหน้า ฮ้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

 

<TABLE style="WIDTH: 528pt; BORDER-COLLAPSE: collapse" border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width=704><COLGROUP><COL style="WIDTH: 528pt; mso-width-source: userset; mso-width-alt: 25746" width=704><TBODY><TR style="HEIGHT: 27.75pt" height=37><TD style="BORDER-BOTTOM: #f0f0f0; BORDER-LEFT: #f0f0f0; BACKGROUND-COLOR: transparent; WIDTH: 528pt; HEIGHT: 27.75pt; BORDER-TOP: #f0f0f0; BORDER-RIGHT: #f0f0f0" class=xl63 height=37 width=704>เอามาฝากพี่บุญทรง กับคุณน้อง rungdao เพราะทำท่าว่าจะไม่มาเกิดอีก
จำไม่ได้ว่าจากหนังสือธัมมวิโมกข์เล่มใหน จดจำไว้นานแล้ว ถึงได้บอกว่าคนที่อยู่รอบๆวัดท่าซุงถือเป็นบุญมาก อยู่ใกล้กับขุมทรัพย์ที่หาได้ยากยิ่ง


พุทธพยากรณ์ วันที่ 20 สิงหาคม 2531
ณ ที่วัดท่าซุงแห่งนี้

</TD></TR><TR style="HEIGHT: 27.75pt" height=37><TD style="BORDER-BOTTOM: #f0f0f0; BORDER-LEFT: #f0f0f0; BACKGROUND-COLOR: transparent; HEIGHT: 27.75pt; BORDER-TOP: #f0f0f0; BORDER-RIGHT: #f0f0f0" class=xl63 height=37>พระที่จบ ป.4 มี 4 องค์</TD></TR><TR style="HEIGHT: 27.75pt" height=37><TD style="BORDER-BOTTOM: #f0f0f0; BORDER-LEFT: #f0f0f0; BACKGROUND-COLOR: transparent; HEIGHT: 27.75pt; BORDER-TOP: #f0f0f0; BORDER-RIGHT: #f0f0f0" class=xl63 height=37>พระที่จบ ป.3 กำลังเรียน ป.4 มี 17 องค์</TD></TR><TR style="HEIGHT: 27.75pt" height=37><TD style="BORDER-BOTTOM: #f0f0f0; BORDER-LEFT: #f0f0f0; BACKGROUND-COLOR: transparent; HEIGHT: 27.75pt; BORDER-TOP: #f0f0f0; BORDER-RIGHT: #f0f0f0" class=xl63 height=37>พระจบ ป.3 ยังไม่เข้าเรียน ป.4 มี 13 องค์</TD></TR><TR style="HEIGHT: 27.75pt" height=37><TD style="BORDER-BOTTOM: #f0f0f0; BORDER-LEFT: #f0f0f0; BACKGROUND-COLOR: transparent; HEIGHT: 27.75pt; BORDER-TOP: #f0f0f0; BORDER-RIGHT: #f0f0f0" class=xl63 height=37>ป.2 ที่เป็นพระจบ 1 องค์ ที่เป็นฆราวาสจบ 32 คน</TD></TR><TR style="HEIGHT: 27.75pt" height=37><TD style="BORDER-BOTTOM: #f0f0f0; BORDER-LEFT: #f0f0f0; BACKGROUND-COLOR: transparent; HEIGHT: 27.75pt; BORDER-TOP: #f0f0f0; BORDER-RIGHT: #f0f0f0" class=xl63 height=37>ป.1 พระ 13 องค์ ฆราวาส 137 คน</TD></TR><TR style="HEIGHT: 27.75pt" height=37><TD style="BORDER-BOTTOM: #f0f0f0; BORDER-LEFT: #f0f0f0; BACKGROUND-COLOR: transparent; HEIGHT: 27.75pt; BORDER-TOP: #f0f0f0; BORDER-RIGHT: #f0f0f0" class=xl63 height=37>"อีก 10 ปี พระจบ ป.4 อีก 7 องค์ นอกนั้นจบเมื่อใกล้ตาย ฆราวาสจะจบ ป.4</TD></TR><TR style="HEIGHT: 27.75pt" height=37><TD style="BORDER-BOTTOM: #f0f0f0; BORDER-LEFT: #f0f0f0; BACKGROUND-COLOR: transparent; HEIGHT: 27.75pt; BORDER-TOP: #f0f0f0; BORDER-RIGHT: #f0f0f0" class=xl63 height=37>เมื่อใกล้ตายจากนี้ไปอีก 50 ปี อีกนับแสนคน..."


</TD></TR></TBODY></TABLE>
แผ่นทองคำจารึกนี้ หลวงพ่อบรรจุไว้ในโบสถ์ วัดท่าซุง เมื่องานฝังลูกนิมิต วันที่ 24 เมษายน พุทธศักราช 2520

เรามหาวีระ มีพระราชานามว่า "ภูมิพล" เป็นผู้อุปถัมถ์
ร่วมด้วยพุทธศาสนิกชนส่วนใหญ่ สร้างวัดนี้เป็นพุทธบูชา เมื่อศักราชล่วงไปได้
2700 ปีปลาย จะมีพระเจ้าธรรมิกราช นามว่า "ศิริธรรมราชา"
สืบเชื้อสายเชียงแสนบวกสุโขทัย ร่วมกับพระอรหันต์
จะมาบูรณะวัดนี้สืบพระศาสนาต่อไป คณะเราขอโมทนาด้วย แต่อยู่ช่วยไม่ได้
เพราะไปนิพพานหมดแล้ว

พุทธพยากรณ์ ณ พระอุโบสถ วัดท่าซุง
"นับจากนี้ไปอีก 180 ปี จะมีพระอรหันต์องค์หนึ่ง มีอายุ 27 ปี
รูปร่างสูงขาวท้วม พร้อมกับพระเจ้าธรรมิกราช
ร่วมกันบูรณะปฏิสังขรณ์วัดนี้อีกครั้งหนึ่ง ต่อจากนี้ไป 10 ปีแรก
จะมีพระอรหันต์ 3 องค์ และอีก 7 ปีหลัง จะมีพระอรหันต์ 5 องค์...."

พุทธพยากรณ์
"สถานที่นี้จะเป็นศูนย์ที่มีความสำคัญต่อไปในเบื้องหน้า
วัดนี้ถ้ามันจะพังจริงๆ ก็ต้องพุทธศักราชสิ้นไป 4,500 ปีเศษ คือ 4,500 ปีเศษ
วัดนี้จึงจะสลายตัว"
นับตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป หลังจากฝังลูกนิมิตในปี พ.ศ. 2520 แล้ว ท่านบอกว่า
"จากนี้ไป 3 ปี วัดนี้จะมีพระอริยะเจ้าประจำตลอดไป
จนถึงพระพุทธศาสนาล่วงไปถึง 4,500 ปี หลังจากนั้นจึงขาดพระอริยเจ้า.
<INS style="BORDER-BOTTOM: medium none; POSITION: relative; BORDER-LEFT: medium none; PADDING-BOTTOM: 0px; BACKGROUND-COLOR: transparent; MARGIN: 0px; PADDING-LEFT: 0px; PADDING-RIGHT: 0px; DISPLAY: inline-table; VISIBILITY: visible; BORDER-TOP: medium none; BORDER-RIGHT: medium none; PADDING-TOP: 0px"><INS style="BORDER-BOTTOM: medium none; POSITION: relative; BORDER-LEFT: medium none; PADDING-BOTTOM: 0px; BACKGROUND-COLOR: transparent; MARGIN: 0px; PADDING-LEFT: 0px; PADDING-RIGHT: 0px; DISPLAY: block; VISIBILITY: visible; BORDER-TOP: medium none; BORDER-RIGHT: medium none; PADDING-TOP: 0px" id=aswift_1_anchor></INS></INS>

 

พี่บุญทรงโมทนาสาธุอย่างยิ่งกับพี่ ที่มีโอกาศได้พาหมู่คณะซ่อมสร้างถนนหนทางเข้าวัด อันเป็นสมบัติของพระพุทธศาสนา หากพี่ทำไปด้วยคิดถึงหลวงพ่อไปด้วย ก็เป็นสังฆานุสติ แล้วก็เป็นสังฆบูชา คือเป็นการทำความดีถวายพระเดชพระคุณหลวงพ่อ เป็นการบูชาครูบาอาจารย์ ความดีที่พี่ทำ ผมก็ขอให้หากว่พี่ตายเมื่อไรก็ขอจงอย่าได้กลับมาผุดมาเกิดเป็นคนกับเขาอีก ขอจงไปที่ชอบที่ชอบ ชอบนางสาวฟ้าก็ไปดูแลเขา ชอบพรหมโลกก็ไปแวะเล่นที่พรหมโลก แล้วท้ายที่สุด คือพระเดชพระคุณหลวงพ่ออยู่ที่ใหนพี่ก็ไปคอยกวาดถนนให้หลวงพ่อที่นั่นแหละ

การทำถนนหนทางของพี่มันมีคติแน่นอน มีอานิสงค์เป็นบุญกุศลแน่นอน เพราะทำแบบคนที่รู้แล้วทำ นั่นก็หมายความว่าพี่รู้พระธรรมคำสอนที่หลวงพ่อท่านสอน พี่ก็ทำตาม แล้วก็ทำแบบคนที่เต็มใจทำ ตั้งใจที่จะทำ อริยทรัพย์รออยู่ข้างหน้าแค่รอพี่ไปครอบครอง หากไปแวะเทวโลกเล่นโก้ๆ โชว์นางสาวฟ้าให้วี๊ดว้ายเล่นประสาคนทำบุญมาดี แล้วค่อยเลยไปอยู่กับหลวงพ่อ ผมก็เดาๆเอาว่า นางสาวฟ้าสมบัติของพี่ก็คงจะนับหมื่นขึ้นไป แต่พี่ไม่ต้องห่วงพวกเขานะ หากพวกเขายังเมาในการเกิด ฝากไว้กับพวกเราที่ยังเมาสลืมสลือในการเกิดไว้ก่อนก็ได้ เดี๋ยวมาถูกใช้งานหนักหุงข้าวถูบ้านหาบน้ำซักผ้ามากๆเข้า เดี๋ยวก็เลิกคิดที่จะเกิดเอง

ส่วนหมู่ญาติของผม คณะที่รับจ้างสร้างทาง พวกเขายังไม่รู้ คำว่าพระนิพพาน บางคนอาจเคยได้ยินพระท่านพูดท่านสอน แต่ไม่เข้าใจ ใจยังไม่ยอมรับ แล้วเอามาใส่ใจจำ ไม่รู้จัก แค่พูดเทวโลก ทำบุญให้ทานกองการกุศลแล้วอานิสงค์จะได้สวรรคสมบัติ แค่นี้บางคนก็เขินบิดไปบิดมา อายว่าจะไปเป็นเทวดา ไปเป็นนางฟ้า

ผมเองก็เป็นห่วงพวกเขามาก ตัวเองก็ห่วง เพราะความที่เป็นญาติเมื่อเกิดมาพบกันแล้ว เห็นความทุกข์ยากลำบากต่างๆ ก็อดที่จะคิดเป็นห่วงเป็นใยพาพวกเขา หากไม่เกินวิสัย และมีโอกาสก็จะพาพวกเขาไปให้พบความสุขที่ยิ่งๆขึ้นไป จนถึงที่สุดแห่งกองทุกข์

ความวิริยะพากเพียร ของพวกเขานั่นเพราะจำเป็นในการดำรงค์ชีวิตและครอบครัว คิดกันได้แค่โลกีย์ทรัพย์ แต่ยังไม่คิดไปถึงระดับอริยะทรัพย์ พวกเขาต่างกับพี่แบบนี้ ผมรู้ ผมก็เลยต้องคอยประคับประครองพวกเขา ในชาตินี้ทำได้แค่นี้ ที่เหลือก็จะต่อให้เขาในชาติต่อๆไป

ในชาติต่อๆไปที่หากว่านรกไม่ลากเอาไปซะก่อน อย่างที่เคยตั้งความปรารถนาไว้ พาชุดนี้มาสร้างทางเป็นกำแพงประเทศเล่น สร้างสะพานข้ามอ่าวไทยจากสัตหีบข้ามไปแถวชะอำ หรือหัวหิน เอาไว้ปั่นจักยานดูทะเลเล่น แบบเดียวกับที่สร้าง จากบาห์เรนไปเมืองอัลโคบ้า ของซาดิอราเบีย แต่ขอเอาทันสมัยหน่อยประสาคนมีสตางค์ และพวกมากสมัยโน้น

ตอนนี้แม่ใหญ่ แม่เล็กช่วยกันหยอดประปุกออมสินกองทุนวันละบาทสองบาท น่าจะซื้อปูนได้สักหนึ่งถุงแล้วละไว้สร้างสะพาน ส่วนแม่ใหญ่แกก็ใส่บาตรวีระทะโยแล้วก็ส่งไปฝากออมสินไว้ที่วัดท่าซุง ใส่บาตรกันทุกวัน ส่งไปวัดท่าซุงทุกเดือน ส่วนท่านแม่รองๆที่อยู่กลางขบวนก็ช่วยกันใส่บาตรฝากออมสินกันเข้าไว้

รวมๆกันแล้วน่าจะซื้อดินทำถนนรอบประเทศได้หนึ่งคันรถสิบล้อแล้วละ เอาแบบค่อยเป็นค่อยไปมันเสร็จชาติใหนก็ชาตินั้น ถนนตอนนี้เอาสูงสามสิบเมตร กว้างหกเลน เผื่อเด็กๆขี่จักรยาน

ก็ลูกหลานอาจารย์พระวิษณุกรรม เตรียมตัวเรียนกันเข้าไว้ เรียนจบมีงานใหญ่ต้องทำกันในชาติต่อไป สมัครได้ที่แม่เล็ก

 

โมทนาสาธุอย่างยิ่งครับ ในบุญทานกองการกุศลทั้งปวงที่คุณดาบหักบำเพ็ญมาแล้ว ก็บอกคนที่เราบอกได้กันบ้างก็ดีครับ อย่างน้อยคำพูดบางคำ การกระทำบางอย่างในวันนี้อาจเป็นประโยชน์สาธาระณะในวันหน้า เหมือนอย่างเรื่องราวในพระสูตรมากมาย บุคคลตัวอย่างที่ท่านล่วงหน้าไปก่อนแล้วนั้น เมื่อท่านบรรลุมรรคผล ท่านย้อนอดีตกัน บางท่านก็มาจากเหตุปัจจัยเล็กๆน้อยๆ ในกาลก่อน ท่านถึงได้สำเร็จมรรคผลในปัจจุบันของท่าน

 

ขอโมทนาสาธุ ด้วยครับ ขอให้สำเร็จตามสมปรารถนา ด้วยเทอด

 

บันทึกไว้ให้ลูกๆหลานไว้ดูกันในอนาคต แม่ใหญ่แม่เล็กที่ว่าทำอะไรเป็นทำกัน การให้ทาน แม้กับขอทานก็ทำด้วยกัน ไม่ได้ตั้งใจที่จะถ่ายรูปเลยถ่ายไม่ทันตอนที่แม่ใหญ่พอเห็นขอทานแกก็จูงมือกันไปให้ทาน ทานแม้เพียงเล็กน้อยพวกเราก็ทำ เท่าที่เรามีกำลัง ในอนาคตใครห้ามมาพูดว่าเราไม่มีบุญ อันนี้ไม่ได้ ยอมไม่ได้

 

โมทนาสาธุกับกุศลกรรมของทุกท่านครับ

แหม ชื่นใจแทนครับ ต้องยังงั้นสิคนรักทางพระโพธิญาณ

เรื่องพวกถนนหนทางนี่ ไม่รู้จะเริ่มเล่ายังไงก่อนดีครับ . . . ช่างมันไม่เล่าดีกว่า ฮ่า ๆ ๆ ๆ

คนมันขี้เกียจเสียแล้วมันก็ขี้เกียจกระทั่งพูดนั่นแหล่ะครับ ฮ่า ๆ ๆ

เจริญในธรรมทุกท่านครับ ราตรีสวัสดิ์