วิริยาธิกะพิเศษบันทึก

ไม่เป็นไรพี่ ขี้เกียจเล่าก็นั่งอ่านแก้ว่างไปพลางๆก่อน
ก็ยังดีที่พี่ยังไม่ขี้เกียจเกิดตามพี่บุญทรง ไปอีกคน สงสัยไปได้ข่าวมาว่านางสาวฟ้าน่ะสวยจัดและจำนวนมาก เลยจะไม่คิดจะมาเกิดเป็นคนอีก จะไปค้างคืนที่เทวโลก แล้วจะตีตั๋วต่อที่โน่นเลย ก็เลือกขบวนเอานะพี่บุญทรง กับคุณน้องrungdao หากจะต่อเลยก็ของสมเด็จองค์ปัจจุบัน ขบวนเที่ยวต่อไปก็ของสมเด็จพระศรีอาริยะเมตไตร ที่ตำราเล่มของผมไม่รู้เล่มใหน แล้วก็หน้าใหนมันจำไม่ได้ เมื่อไปค้างคืนที่เทวโลกพี่บุญทรงก็อย่าเพลินชวนน้องนางสาวฟ้า ชมสวน เล่นหมากเก็บ มัวชมสมบัติพัสถานของเทวโลก จนลืมที่จะไปต่อ

ตอนที่ขบวนนี้มาจอด เตรียมความพร้อม เติมน้ำ เปลียนถ่ายน้ำมันเครื่อง ตรวจลมยาง เอไม่ใช่ซีเปลี่ยนเป็นล้อแม๊กนีเซี่ยมอัลลอย แวะเข้าห้องน้ำ จิบกาแฟ พักเหนื่อยกัน ผมแอบไปเห็นป้ายหน้าขบวนด่วนพิเศษ ต้นทางโลกมนุษย์ ปลายทางพระนิพพาน ออกเวลาประมาณอีกเก้าแสนกว่าปีมนุษย์ จอดรอผู้โดยสารในสถานีหน้า ที่เป็นสถานีสุดท้ายในปัจจุบันเป็นเขตของพม่า เอ ชื่อขบวนพระเดชพระคุณบูระพาจารย์ครูบาศรีวิชัยนี่นา เห็นป้าย เป็นแบบนั้น อ่านอย่างนั้น

เที่ยวสุดท้ายของกัปปนี้ ขบวนของพระเดชพระคุณหลวงพ่อท่านเจ้าคุณพระราชกวี

ส่วนด่วนขบวนพิเศษของผม ข่าวว่าทางโรงงานได้หล่อขึ้นรูปล้อหน้าขวาได้หนึ่งข้างแล้ว แหมเป็นข่าวดีชื่นใจมาก น่าจะทันเวลาพอดีที่จะเข้าเทียบ เพราะอีกยี่สิบกว่าขบวน อุ่นเครื่องเปิดแอร์ให้ผู้โดยสารนั่งรอเทียบสถานีดุสิตธานีอยู่ และอีกนับแสนขบวนที่พร้อมแล้วสำหรับจะเข้าเทียบสถานีสุดท้าย

ผู้โดยสารของขบวนนี้ของผมก็เลยมีเวลาไปทอดแหหาปลา ขึ้นต้นตาล ทำนา กรีดยางตามเรื่องตามราวของเขา แต่ก็บอกว่าอย่าไปไกลขบวนมากนักเดี๋ยวอาบน้ำกลับมาขึ้นขบวนไม่ทัน หากไปเจอ วงน้ำตาลเมาเข้า แล้วมัวเมาอยู่กับเขา

ดูเวลาแล้วอยากจะลงไปนอนกลิ้งพักหลับสักงีบ ซือเจ๊ขอผ้าเย็นหน่อยครับ เดี๋ยวหลับใน

 

คุณ arises น้ำมันพลับพลึงได้รับแล้ว ขอบคุณมากครับ

และสตางค์ก็ส่งไปถวายค่าอาหารพระเป็นสังฆทานแล้วที่วัดท่าซุง 2000 (สองพันบาท)เมื่อวันจันทร์ที่17มีนาคม

 

แม่เล็กแกดูแลงานด้านวิศวกรรมการก่อสร้างขนาดนี้ แก้วคู่นี้ตากแดดตากฝนจนใบหน้าบางคราวถึงกับไหม้เกรียม สมบุกสมบันไม่แพ้ผู้ชาย

นี่เราเตรียมความพร้อมด้านวิศกรรม เกษตรกรรม และอีกหลายๆกรรมกันข้ามภพข้ามชาติกันเลย

 

ลูกสาวที่เรียนบางมด นี่ก็วิศวะ ช่วยพ่อดูงานแบบนี้

 

วิศวะ พระจอมเกล้าปราจีนบุรี

 

ไอ้นี่วิศวะโยธา เรียนอยู่ ม. บูระพา นานๆจึงจะได้ไปหาพ่อ

 

ไอ้นี่เด็กเส้น บอกว่าหลวงปู่ส่งมาให้เป็นผู้จัดการพี่ๆ ให้เป็นเจ้านายผู้บังคับบัญชาพวกพี่ๆ พี่จะเก่งมาจากใหนไม่สำคัญ ทำงานเมื่อไรต้องมาเป็นลูกน้องเขานั่นเด็กเส้นหลวงปู่เอาเข้าแล้ว หนีสอบเครื่องกล ไปสอบติดวิศวะอุตสาหการ ไม่เอา จะเอาการจัดการอุตสาหกรรม จะเป็นผู้จัดการคนอื่นเขาท่าเดียว

ความจริงฝึกให้เขาขุดดินตั้งแต่สามสี่ขวบ แล้วก็ช่วยพ่อขนดินเอาไปถมเต็มพื้นที่และทำคันดินกั้นน้ำสูงสองเมตรตลอดความยาวของพื้นที่ด้านที่ติดกับคลองที่วิหารน้ำน้อย ฉะเพาะใช้กำลังคนที่ขนดินทีละบุ้งกี๋ทีละถังนี่ เกินกว่ายี่สิบคันรถสิบล้อ รถละประมาณสิบสองคิวบิคเมตร ก็ประมาณ240คิว เท่ากับ240,000ลิตร ใช้บุ้งกี๋ขนได้เที่ยวละประมาณไม่เกิน10ลิตร เท่ากับ24,000เที่ยว ระยทางที่ขนดินไปเท ไปกลับเฉลี่ย 10 เมตร เท่ากับเดินเอาดินไปเทอย่างเดียว 240,000เมตร หรือ240กิโลเมตรเท่ากับระยะทางจากกรุงเทพถึงจังหวัดนครสวรรค์พอดี ใช้เวลาในการทำวันละเล็กละน้อยกว่าสองปี เวลาเฉลี่ยจึงไม่ถึงวันละครึ่งกิโลเมตร

ที่เล่าเรื่องการขนดินนี่ เด็กเส้นของหลวงพ่อนี่ส่วนมากไปนอนดูพ่อขนดิน เพราะตอนนั้นยังนอนไขว่ห้างถือขวดนมอยู่เลย หนำซ้ำยังมีคุณยายกิมไล่เจ้าของที่ดินให้ท้ายอีก พอรู้ว่าพวกเรามาถึงคุณยายจะต้องมานั่งเล่นกับไอ้เด็กเส้นนี่ที่วิหาร แล้วก็ตามคุณยายไปบ้านโน่น ปล่อยให้พ่อทำอยู่คนเดียว

พูดถึงคันดินนี่พอถมเสร็จปลูกต้นไม้บนคันดิน เอาหญ้ามาปลูกกันดินพัง ด้านที่ติดกับคลองใช้ต้นไผ่และหญ้าแฝก หญ้าที่ปลูกยังไม่ทันจะติดตัวดีเลยน้ำมาท่วมใหญ่ พัดดินพังหมดเลย

แหมมันไม่ไว้หน้า มันไม่เกรงใจคำอธิฐานเอาซะเลย ไม่เป็นไรพังได้ก็ทำใหม่ได้ อธิฐานใหม่ได้ ก็เป็นเหตุให้ได้วิหารหลังใหม่ พื้นดินเดิมต่ำกว่าถนนด้านหน้าประมาณหนึ่งเมตร ทีนี้พวกเราพากันถมซะสูงกว่าผิวถนนเดิมขึ้นไปประมาณสองเมตร อีทีนี้หากว่าจะท่วมวิหารได้อีก รอบๆนั่นต้องมิดหลังคาบ้านซะก่อนจึงจะถึงพื้นวิหาร

ตอนนี้โรงเรียนปิด รับจ้างพ่อเป็นเด็กดี รับจ้างไหว้พระทำสมาธิกรรมฐาน ทำพระคาถาเงินล้าน นี่เป็นอาชีพใหม่ บอกว่าหลวงปู่สั่งมา

 

เด็กเส้นนี่ช่วยพ่อหยอดกระปุกมาตั้งแต่เล็กแต่น้อย แล้วก็เป็นกระปุกวัดท่าซุงซะเป็นส่วนมาก พระเดชพระคุณหลวงพ่อบอกว่าที่นี่ได้ดอกเบี้ยมาก ถวายสังฆทานโดยสัทธาแท้แม้แค่ครั้งเดียวในชีวิต อานิสงค์สังฆทานแม้แต่พระพุทธญาณก็ยังไม่เห็นที่สุดของอานิสงค์ แล้วก็ปรารถนาอะไรก็ได้

ทั้งแม่ๆทั้งลูกๆเขาก็เลยปักหลักหยอดกระปุกกันแต่ในขอบเขตวัดท่าซุง หนำซ้ำยังจะถวายต่อหน้ารูปสมเด็จองค์ปฐม หลวงปู่ปาน และหลวงพ่อซะอีก เราต้องการมั่งคั่งล้นเปรี่ยมสมบูรณ์บริบูรณ์ไปด้วยประการทั้งปวง สวยไม่เกรงใจใคร มีปฏิภาณปัญญาสว่างไสวว่องไวเป็นเลิศไม่มีขอบเขตจำกัด

งานเรามันมาก ภาระมันเยอะ ขืนยากจนก็ไม่ต้องทำอะไรได้ ชาตินี้ทดลองมาแล้วทั้งชีวิตเรื่องความจน หากฉลาดไม่ทันเขาก็ถูกทรยศคดโกงเอาได้ แล้วหากไม่สวยมันกลุ้มใจอีก เลยจำเป็นต้องครบเครื่องสมบูรญ์แบบเป็นพิเศษ พวกเราไม่เคยรังเกียจความเป็นพิเศษ ปล่อยพวกเราไปประสาคนที่ล้นบาตรแบบนี้ บาตรของพวกเราใส่กันจนล้นบาตร เราไม่ใช่พวกไม่เต็มบาตร หรือแค่เต็มบาตรเฉยๆ ความจริงไม่หวงใครนะใครจะล้นบาตรอย่างเราบ้างก็ได้

 

สวัสดีท่านทั้งหลาย

ก่อนก็ต้องขอกราบอนุโมทนา ในกุศลเจตนาที่ท่านทั้งหลายได้บำเพ็ญบุญ บำเพ็ญกุศลอันชอบแล้ว ในบวรพระพุทธศาสนา

ต่อไปก็ต้องทักทายญาติสนิท (มาหลายชาติแล้วหละ) ท่านพี่ PCO ท่านบุญทรงฯ ท่าน Armarmy ซือเจ๊ ท่านธัมมะสามี และท่านอื่น ๆในที่นี้ (ไอ้ตัวเราเป็นคนชอบทึกทัก ใจมันรู้สึกผูกพันธ์กับใคร ก็ทึกทักเอาว่าเป็นญาติสนิท)

มาวันนี้ก็เป็นวันศุกร์ที่ 4 เมษายน 2557 ท่านผู้รู้กล่าวไว้ว่า สัตว์ทั้งหลายในโลกนี้ เกิดมาเท่าไร ตายหมดเท่านั้น และเราเองก็ต้องตายเหมือนกัน อันนี้เป็นความจริงที่มิอาจเปลี่ยนแปลงได้ เราเองก็ชอบคิดแบบนี้ คิดแล้วก็สบายใจดี

สังคมไทยในเวลานี้ มาถึงจุดล่อแหลม ที่จะเกิดกลียุค มีกลุ่มคน ที่ขัดแย้งกันเป็นอย่างมาก ขัดแย้งกันเสียจน เข่นฆ่าประหัตประหารกันได้เลยนะ แม้นว่าจะเป็นคนไทยด้วยกันก็ตาม แต่ถูกมารบังใจ ถูกกิเลส ตัญหามันครอบงำจิตใจมากเกินไป หลงไปยึดติดในโลกธรรมทั้งแปดประการ กันมากจนเกินพอดี

ความสับสนอลหม่าน ของผู้คนในสังคมของประเทศไทยเวลานี้ หากมองอย่างผิวเผิน มันก็น่าเบื่อหน่าย แต่ถ้าได้คิดพิจารณาให้ละเอียดถ่องแท้แล้ว จะเข้าใจได้ว่า มันเป็นกฏของกรรม เป็นวาระของกรรมใหญ่ ที่ต้องเกิดขึ้น และต้องผ่านไปให้ได้ด้วยความมีสติ และมีเมตตา ต่อกันและกัน เพราะถ้าหากขาดซึ่งความมีเมตตา กรุณา ในระหว่างคนไทยด้วยกันเสียแล้ว เป็นเรื่องน่ากลัวมากว่า คนไทยจะต้องมาเข่นฆ่ากันเอง

แต่ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม สำหรับตัวเราแล้ว ทำอะไรไม่ได้ในเรื่องนี้ ทำได้แต่เพียงส่งกำลังใจให้ประเทศไทยสงบ และร่มเย็น ตลอดจน ขอให้เทวดาท่าน ช่วยเหลือ มิให้คนไทยต้องมาเข่นฆ่ากันเอง อย่างมากมาย แบบสงครามกลางเมือง อย่างที่เกิดขึ้นในซีเรีย และบางประเทศในอาฟริกา

วิธีที่ดี และง่าย ก็คือ ถ้าใครที่จะคิดทำอะไรก็ตาม อันจะส่งผลทำให้เป็นชนวนให้เกิดความจราจล วุ่นวาย อันจะนำประเทศไปสู่การ เข่นฆ่ากันตามที่กล่าวมาข้างต้น ก็ทำให้จิตใจของคนเหล่านั้นมันสับสนเสีย สับสนเสียจนคิดอะไรในเรื่องนี้ไม่ออก เข้าทำนองกลืนก็ไม่เข้า จะคลายก็ไม่ออก การรบกวนจิตใจนี่แหละดี เพราะคนเราพอจิตใจมันสับสน คิดอะไรไม่ออก บอกไม่ถูก คืองง เสียแล้ว มันก็ทำอะไรไม่ได้ ถึงทำได้ ก็ไม่เต็มที่นัก ลงท้าย จะไม่เกิดการเข่นฆ่าล้างผลาญกัน อย่างมากมาย

ก็ให้สังคมมันเล่นชักคะเย่อกันอยู่อย่างนี้ไป และในที่สุด ความดี ย่อมจะชนะความชั่วได้นะ ก็ไปปลุกม๊อบกันในสมองคนนี่แหละ ไปหลอกหลอนกันตอนที่หลับ ดลจิตดลใจ ให้ความคิดมึนงง จนคิดไปว่า กำลังทำอะไรอยู่วะนี่ แล้วก็ให้เฉย ๆ กันไป สบายดี

 

อีกคนที่ดูแลงานสำคัญด้านงานวิศวะกรรม เป็นผู้ตรวจสอบควบคุมคุณภาพงาน ลูกสาวเสือ

เขาขออย่าลงรูปเขา บอกว่าแก่แล้วขออยู่ข้างหลังเงียบๆ นี่เป็นงานที่เขาดูแลในกรุงเทพนี่แหละ

 

สวัสดีครับ ในบ้านนี้ก็ไปเรื่อยบอกเล่าไปเรื่อยในการเตรียมความพร้อม การที่นำเรื่องราวต่างๆแม้การดำรงชีวิตมาบันทึกไว้ พูดเรื่องทางโลกก็แฝงคติทางธรรมพูดทางธรรมก็ต้องคู่ไปกับทางโลก พระเดชพระคุณหลวงพ่อสั่งสอนให้ลูกหลานทุกคน ทำทั้งทางโลกและทางธรรม แล้วก็แบบโลกไม่ช้ำธรรมไม่เสีย ปฏิบัติทางธรรมก็ต้องสงเคราะห์ทางโลก เมื่ออยู่ส่วนของโลกโลกีย์วิสัย ก็ต้องประพฤติปฏิบัติในทางธรรม มันจึงจะเอาตัวรอดได้

ก็เลยในการบันทึกไว้ให้ลูกหลานในอนาคตได้รับรู้ที่มาที่ไป ทุกอย่างมีผลมาแต่เหตุ ตามหลักอริยะสัจ แม้การปรารถนาพระโพธิญาณ ผลจะมีปรากฏขึ้นได้ ก็ต้องมีเหตุในเบื้องต้น ไม่มีต้นเหตุ มันก็ไม่มีผลในอนาคตกาล ฉะนั้นการที่พวกเรากำลังทำกันอยู่ในปัจจุบัน ผลมันรอเราอยู่แล้วในอนาคต หากต้องการผลที่ดี มันก็ต้องมีการเตรียมการปลูกที่ดี หากต้องการผลของมะม่วงน้ำดอกไม้คุณภาพสูงสุดและน้ำหนักผลละหนึ่งกิโลกรัมขึ้นไป มันก็ต้องมีขบวนการปลูกที่ถูกต้องตั้งแต่ต้น

 

ก็ต่อเรื่องวุ่นวายในปัจจุบัน หากพูดในแง่มุมธัมมะ สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ช่องนี้ก็ถือว่าเป็นกรรมเวรของพวกเราที่ เคยทำกรรมชั่วไว้ในอดีตจึงมารับผลอย่างนี้ หากดูแค่ปัจจุบันเราไม่ได้ไปมีส่วนได้ส่วนเสีย บุญคุณความแค้นอะไรด้วยเลย

หากพูดประสาคนที่อยู่ไกล ปลายแถวระดับรากหญ้า มันก็คล้ายกับเราเคยทำกรรมชั่วไว้กับควายที่เราเคยเลี้ยงในชาติอดีต มันจะมีคุณมีประโยชน์ก็ขณะที่ใช้งาน คิดถึงมันแค่ตอนใช้งาน นอกนั้นมันก็หากินเอาเอง เจ็บไข้ได้ป่วยไม่รู้ ทำงานไม่ได้ก็ตายเมื่อนั้น ป่วยไม่ได้ แก่ไม่ได้ นี่เราคงจะทารุณควายมามาก ออกศึกสงครามอย่างสมัยบางระจันทร์ก็ขี่ควายไปรบ แหมมันเท่ย์มาจนปัจจุบัน

แล้วควายก็คือควาย ห้ามบ่นห้ามพูด มีหน้าที่รับใช้ทำงาน แม้ขนาดบรรทุกทองคำไปขาย เจ้าของได้สตางค์มากขนาดใหน เมื่อถึงที่จุดหมายปลายทาง เจ้าของก็ฉลองความสำเร็จกันคึกคลื้นเฮฮา จะมีหรือเปล่าที่จะให้ควายไปร่วมวงฉลอง ด้วยหรือถือจานสปาเก็ตตี้ เฟ๊นฟราย สลัดผักสักจาน แล้วก็โค๊กสักแก้วมาส่งให้ควายกิน เราคงจะทำกรรมประเภทนี้ไว้ จึงได้มาร่วมรับชะตากรรมกับเขา เวลาเขาได้ดีควายก็แค่เบาแรงหน่อยเท่านั้น

ก็อยากจะให้พวกนี้ที่วาสนาดีกันในขณะนี้ และหากใครที่ไม่ได้ทำเพื่อชาติบ้านเมือง แต่ทำเพื่อตัวเองและพวกพร้องอย่างเดียว คนอื่นพวกอื่นจะเป็นอย่างไรช่างมัน ไอ้คนประเภทนี้ก็อย่างคุณน้อง03ว่าคือขอให้จงมีความมึนงง สมองความจำเสื่อม เลอะเลือน คิดอะไรก็ให้มันเลอะเทอะ พูดอะไรออกมา แม้จะแต่งจะปลั้นคำพูดให้ฟังดี แต่เจตนาที่แฝงไว้ก็จงโผล่หางให้คนทั่วไปเขารู้เช่นเห็นชาติ ที่เรียกว่าอ้าปากก็เห็นลิ้นไก่

พวกเราก็จงได้ดู และจงได้จดได้จำกันเข้าไว้หากถึงเวลาของเรามั่ง เราจะทำยังไง

เราเห็นแบบนี้แล้ว ก็สลดใจ จะต้องสั่งสมคุณธรรมความดีกันขนาดใหน ถึงจะไม่ให้เหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นในขอบในเขต ก็หนักใจ

แต่นั่นแหละในสังสารวัฏอันยาวนานไม่เห็นต้นเห็นปลายนี้ เรื่องที่จะไม่ไปก่อกรรมทำเข็ญไว้เลยนั้นเป็นไปไม่ได้เลย ไม่ชาติใดก็ชาติหนึ่ง ขนาดพระเดชพระคุณหลวงปู่บูระพาจารย์ครูบาศรีวิชัย สั่งสมบุญญาบารมี หนักไปในทางเมตตา เป็นพุทธภูมิที่มีเมตตาเป็นบารมีนำ เจริญเมตตาเป็นนิจ และทรงสุภาพอ่อนโยน อ่อนน้อมตลอด ในชาตินี้ของหลวงปู่ยังโดนอธิกรณ์ จากคนชั่วชาติที่มีตาแต่ไม่มีแววเอาซะเลย ดูไม่ออกเอาเลยว่าพระเดชพระคุณหลวงปู่ที่มีเมตตาบารมีเป็นตัวนำ ที่ทรงเจริญเมตตาเป็นประธานท่านนี้ ต่อไปในอนาคตอันใกล้ เมื่อทรงบรรลุอภิเษกพระสัมมาสัมโพธิญาณเมื่อใด จะทรงพระนามว่าศิริศรีอาริยะเมตไตร

นี่ได้ข่าวทั้งซือเจ๊ คุณน้องrungdao และพี่บุญทรงพากันหายเข้าถ้ำปลีกวิเวกทำบุณให้ทานกันเป็นการใหญ่ หากเป็นเวลาของเราบ้างขอจงมีปฏิภาณปัญญาดี คิดทำอะไรก็ให้เป็นไปในทางที่เป็นคุณเป็นประโยชน์ฝ่ายสัมมาทิฐิสถานเดียว

 

วันนี้โอนสตางค์จากกองทุนวิริยาธิกะพิเศษเข้าบัญชีพี่บุญทรง500บาท ขอรบกวนพี่ช่วยซื้อเครื่องมือช่างเป็นอะไรก็ได้ ถวายวัดท่าซุงให้พวกเราด้วยครับ

หลวงพ่อบอกหากเป็นเทวดาจะมีพระขรรค์ประจำกาย พี่บุญทรงช่วยจองพระขรรค์ แจกพวกเราคนละเล่มเป็นอย่างน้อยนะครับ

หลวงพ่อเล่าให้ฟังอย่างนี้ครับ

อาตมาสอนพระกรรมฐานตอนกลางคืนที่บ้านสายลม
ขณะที่ทุกคนกำลังเจริญพระกรรมฐานก็จับลมหายใจนิดหน่อย
และตั้งใจจะไปเทวสภา แต่ท่านลุงพุฒคือท่านพระยายมราชก็มาตาม

จึงถามว่า "ลุงมีธุระสำคัญหรือ"

ท่านตอบว่า "สำคัญ ถ้าไม่สำคัญผมไม่มาเอง"

อาตมาก็เลยไปกับท่าน เมื่อไปถึงสำนักพยายมราช ที่สอบสวนก็ปรากฏว่า
มีผู้หญิงคนหนึ่งอายุ 52 ปี นั่งคอยอยู่ที่

ถามว่ามีธุระอะไรหรือ ท่านตอบว่า "ผมถามเรื่องบุญทุกอย่าง มันนึกอะไรไม่ออกทั้งหมดมันนึกได้แต่คุณอย่างเดียว"

จึงถามว่า "เคยถวายสังฆทานที่วัดหลายครั้งนึกออกไหม"

เธอตอบ "นึกออกเจ้าค่ะ"

ถามว่า "เคยฟังเทศน์จำได้ไหม"

ตอบว่า "จำได้เจ้าค่ะ"

ถามว่า "เคยใส่บาตรทุกวันจำได้ไหม"

ตอบว่า "จำได้เจ้าค่ะ"

ถามว่า "เคยไหว้พระสวดมนต์ทุกวันจำได้ไหม"

ตอบ "จำได้เจ้าค่ะ"

ถามว่า "เคยเจริญพระกรรมฐานบ้างไหม"

ตอบว่า "เคยเจริญมโนยิทธแต่ไม่ได้ มาฝึกวันเดียวไม่ได้แล้วก็กลับไปพยายามทำเรื่อยก็ไม่ได้
เวลาจะตายจิตไม่ได้นึกถึงบุญเพราะมีทุกขเวทนามาก
ปวดเสียดท้องจึงทำให้นึกถึงบุญไม่ไหว ก็เลยตาย
เมื่อตายแล้วท่านพยายมราชถามเรื่องบาปทั้งหมดจำได้แต่ถามเรื่องบุญนึกไม่ออก
นึกได้แต่หลวงพ่อฤาษีลิงดำองค์เดียว

ก็เป็นอันว่า พออาตมาพูดนำเธอนึกถึงบุญได้ทั้งหมด

ท่านพยายมราชจึงบอกว่า "ถ้าอย่างนั้นเธอไปตามบุญของเธอ"
เธอกราบ 3 ครั้ง พอกราบครั้งที่ 3 เสร็จลุกขึ้นมาสวยปลั่งเลย
แต่งตัวขาวจ๋อง และมีพระขรรค์ติดมือไปด้วย ไปอยู่สวรรค์ชั้นยามา

อาตมาถามท่านพยายมราชว่า "พระขรรค์มีไว้ทำไม"

ท่านตอบว่า "พระขรรค์นี้มีฤทธิ์มาก"

ถามว่า "อานิสงค์อะไรจึงมีพระขรรค์"

ท่านบอกว่า "อานิสงค์ที่ซื้อจอบซื้อเสียมถวายพระสำหรับให้พระใช้ทำงาน เลยกลายเป็นพระขรรค์ไป"

ดังนั้นถ้าใครมีจอบ เสียม มีสิ่ว มีเครื่องกบไฟฟ้า มีสว่านไฟฟ้า ทางวัดต้องการหมด มีอานิสงส์มาก
ตายแล้วจะได้มีพระขรรค์ มีฤทธิ์มาก...."

 

ต่ออีกนิดหน่อยเรื่องงานด้านวิศวะกรรมของเด็กๆ ที่เขาจะตั้งใจจะดูแลกันทั้งในชาติปัจจุบัน และในอนาคต ที่พวกเขาตั้งใจมาช่วยพ่อ สำหรับงานซ่อมและติดตั้งอุปกรณ์เรือลำนี้ วิศวะบางมดช่วยพ่อ Survey วิศวะพระจอมเกล้าปราจีนบุรีเป็นคนช่วยพ่อออกแบบ และดูแลประสานงานด้านการติดตั้งอุปกรณ์

โดยมีอีกสามวิศวะคนละแม่ รุ่นราวคราวเดียวกันช่วยกันดูแลจนเสร็จงานผลัดกันมาดูแล เพราะทุกคนยังเรียนไม่จบ

 

ห้าคนนี้ สี่แม่ วิศวะทั้งหมด แรกๆ บางคนติดวิทยาศาสตร์การแพทย์ บางคนสัตวแพทย์ บางคนคหกรรม แต่เมื่อถึงเวลาจะต้องเรียนกันจริงๆ ก็เลือกมาเรียนวิศวะทั้งหมดตั้งใจจะช่วยพ่อ ก็สมกับที่เคยขอต่อท่านปู่ท่านย่า ท่านแม่ รวมทั้งพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ที่เคยขอทั้งคนที่จะมาทำหน้าที่แม่ใหญ่นางแก้ว และคนที่จะมาเป็นลูกเป็นหลาน ในชาตินี้และชาติต่อๆไปจนกว่าจะสิ้นพระพุทธศาสนานี้ ขอเป็นคณะวิศวะกรรมศาสตร์เป็นหลักเป็นตัวนำ อายุของพระพุทธศาสนาเริ่มจะเกินครึ่งแล้ว ประเทศไทยยังไม่มีแม้เครื่องสูบน้ำเข้านา ที่เป็นของไทยสายพันธุ์แท้เลย มีแต่ของต่างชาติทั้งหมดที่มีโรงงานในไทย

ชาตินี้ถือว่าผมมาดูลาดเลาที่เรียกว่ามา Survey แล้วก็ใกล้จะหมดเวลาเต็มที ขอเตรียมความพร้อมทุกรูปแบบ และค่อยเจอกันในรอบต่อๆไป ก็ฝากเทพเจ้าเหล่าเทวาทั้งหลายจงได้สงเคราะห์ช่วยกำหนดจดจำทุกถ้วยคำที่เคยตั้งสัตยาอธิฐาน เมื่อถึงเวลาจงได้ตักเตือน พร้อมทั้งทรัพย์สินใดๆที่จะเป็นสมบัติและเป็นประโยชน์ต่อปวงชนชาวไทยที่ร่วมกันรักษาพระพุทธธศาสนา เมื่อข้าพเจ้ามาอีกขอจงนำมาใช้ให้เกิดประโยชน์สูงสุดและไม่มีคำว่าจำกัด และไม่มีวันและคำว่าพร่องนับตั้งแต่บัดเดี๋ยวนี้เป็นต้นไปตราบเท่าเข้าสู่พระนิพพาน

ทั้งหมดนี้สี่แม่ ทั้งแม่จีนผสม อิสานผสม อายุไล่ๆกัน

 

ไม่ได้แค่มา เซอเวย์ เสียอย่างเดียวสิยังเติม เวร ให้ตัวเองไปด้วยพอเป็นกระสายให้หนทางมันสบายน้อยลงไปหน่อย เอาเสียหน่อยนะพี่ชาตินี้

ก็เอาอย่างนั้นแหล่ะครับ มาสำรวจก่อนว่าพื้นที่เหมาะสมพอที่จะให้ คนดี ๆ เขามาด้วยรึเปล่า

ไม่ใช่พามาลำบากเอาซะแทบจะไม่มีเวลาไปต่อบุญต่อกุศลให้ตนเอง

แต่นี่ผมก็ดูแล้ว มันไม่นานหรอกครับ ที่ผีไทยเข้าสิงลูกไทหลานไทน่ะ ไม่ใช่พวกขยัน ๆ นี่หรอก

พวกขี้เกียจ นั่งดูนี่แหล่ะ เกิดปัญญากันส่วนใหญ่

เห็นคุณเห็นโทษกัน และ เห็นค่าของธรรมะของ องค์สมเด็จพระจอมไตร และ องค์พระมหากษัตริย์ ผู้เป็นหน่อเนื้อพระบรมพงศ์โพธิสัตว์เจ้า

ผมเองก็ไม่อยากพูดมาก แต่อยากจะสะกิดให้เอะใจกันสักนิดว่า

ชาตินี้อาจเป็นครั้ง สุดท้าย แล้วนะครับ

ที่จะได้เกิดมาร่วมสมัยพระองค์ท่านในฐานะพระโพธิสัตว์ใหญ่ที่เป็นร่มโพธิร่มไทรมาตลอด

จากนี้ไปไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม ขอให้ตั้งใจระลึกเตือนสติตัวเองไว้สำหรับท่านที่ยังคิดว่าตัวเองเหลวไหลอยู่ ถ้าท่านคิดว่าดีแล้วก็แล้วไปไม่เป็นไร

เตือนตัวเองไว้เถอะ การได้เกิดในยุคสมัยของพระโพธิสัตว์เจ้าบารมีขนาดนี้ไม่ใช่เรื่องง่าย

อย่าให้เสียชาติเกิด เกิดมาในยุคที่มีพระพุทธศาสนา หรือในกัปป์นี้ มีพระพุทธเจ้ามาตรัสถึง ๑๐ พระองค์

ถ้าจะเอาตำรับตำรามาใช้ว่า เอ๊ะ ตำราว่าไว้ว่าอีกท่านจะมาอีก ๕ ครั้ง

ผมก็ขออนุญาตติงสักนิด ขออนุญาตสะกิดสักนิดว่าไม่แน่ พูดยาก

เรื่องนี้ ยาก ที่จะใช้คำว่า แน่นอน

ผมรู้สึกของผมอย่างนี้แหล่ะว่า เหมือนรู้สึกใจจะหาย ๆ พิกลว่านี่อาจเป็นชาติสุดท้ายที่จะได้รับใช้ท่านแล้ว

สำหรับท่านผู้ใหญ่ที่มีบารมีขนาดนี้แล้ว จะรวบให้จบในชาตินี้เลยก็ไม่ใช่เรื่องยากแล้ว

นี่ตามการเดาตามประสาของผม

ถ้าหากพลาดพลั้งไป คิดว่าจะทำการสักการะบูชาขอขมาลาโทษอะไรก็รีบ ๆ ทำกันเสียก็แล้วกัน

อย่าไปทำตอนที่ท่านไปแล้ว นั่นมันนิสัยของคนเลว เห็นค่าตอนที่พ่อแม่ไปแล้ว

มานั่งพิลาปรำพันว่า ยังไม่ได้ทำอย่างนั้นอย่างนี้ให้พ่อให้แม่เลย

น่าจะทำให้ท่านบ้างนะ สารพัดจะรำพันประหนึ่งว่าเป็นคนไม่เคยมีโอกาศทำมาก่อน

แต่สมัยที่ท่านยัง ปรากฏว่าเป็นคนไม่มีเวลาอยู่เป็นปกติ แต่เวลาในการหาความสนุกสำราญท่านมี

นิสัยเลว ๆ อย่างนี้ขอจงอย่าได้มีขึ้นมาในหมู่คณะ ทั้งคณะของพี่ ๆ น้อง ๆ และ ตัวข้าพเจ้าเองตลอดไปจนกว่าจะถึงซึ่งนิพพาน

แล้วเรื่องที่ว่าทำไมชาตินี้มันถึงได้ เบี้ยน้อยลืมพกกระเป๋าตังค์ด้วย

จริง ๆ จุดนี้พูดเอาตลกให้ไม่เป็นของหนักกัน แต่ถ้าว่ากันไปอีกที

ตอนที่หลวงพ่อท่านมาน่ะ พอรู้เท่านั้นแหล่ะ ก็กุลีกุจอกันไปหน่อยเลยลืม

ลืมหยิบตระกร้ามาด้วยนี่ก็เยอะ คือ รีบไปหน่อย ลืมหยิบอะไรติดมาด้วย

พูดให้เข้าใจง่ายคือ รีบจนลืม อฐิษฐาน จุก ๆ จิก ๆ กัน ร้องไห้ตามพ่อมานี่เยอะ

ดีที่ไม่ค่อยลืมหยิบปัญญามาเลยพอรอดตัวได้บ้าง แต่ก็หลายท่านมีแกลืมยังไงไม่ทราบลืมเอาปัญญามา

มันเหมือนสตางค์ในธนาคารน่ะมี แต่ดันลืมเบิกติดกระเป๋ามาด้วย

เอาล่ะไว้ผมจะแวะมาคุยด้วยใหม่นะครับทุกท่าน


ธรรมใดที่องค์สมเด็จพระสัมสัมพุทธเจ้าได้ทรงสั่งสอนพุทธบริษัทไว้แล้วด้วยดี

ขอธรรมทั้งหลายเหล่านั้นจงปรากฏแก่ท่านทั้งหลายที่มีความเคารพ

ในพระธรรมแห่งองค์สมเด็จพระจอมไตร ตั้งแต่วาระจิตนี้เป็นต้นไปตราบเท่าเข้าพระนิพพานด้วยเทอญ

 

ขอบคุณพี่Amarmyเป็นอย่างมากครับ พูดถึงท่านที่อุตส่าห์ลำบากตรากตรำทรงงานหนักมาตลอดชีวิตเพื่อความผาสุขของมหาชนชาวสยาม ผมเองก็เป็นพ่อของพวกลูกๆหลายคน ผมเข้าใจ ความทุกข์ยากลำบากกายใจ ของคนที่เป็นพ่อคนที่รักลูกเป็นอย่างดี พูดถึงพระองค์ท่านมันตื้นตัน ใจที่แกร่งอย่างลูกผู้ชายอย่างไร แต่สำหรับความดีของคนที่เป็นพ่อคนของพระองค์ท่าน น้ำตามันหยด มันใหลง่ายมาก

เดี๋ยวมาต่อนะพี่อดนอนติดต่อกันมาหลายวัน

 

({) สวัสดีครับพี่ซีพีโอ พี่ๆน้องๆทุกๆท่าน เมื่อวาน ไปนวด หนองหญ้านาง เอ่ เงินใคร โอนเข้ามาในบัญชีหว่า ถึง ๕๐๐ บาท ก็เลยงงๆ แต่ว่าเอ ลองเข้ามาดูซิ เช้านี้ เข้ามาดู และอ่านมาเรื่อยๆ ปรากฎว่าพี่ นี่เอง ที่โอนเข้าบัญชีผมเอง เรื่อง ซื้อเครื่องมือ เดี๋ยวผมดูอีกทีครับ ว่า จะซื้ออะไรดี ต้องดูว่า อย่างไหน คนงานและพระท่านเอาไปทำ ประจำ จะได้เกิดประโยชน์สูงสุดครับ พักนี้ผมเอง ไม่ค่อยได้เข้าวัดวันพระ ได้แต่ให้ สุดที่รัก พาไปกับแม่ผม ได้ทำบุญผมก็ก็ได้แต่ เอาตังใส่กระปุกวันละ ๑๐ บาทถึง ๑๐ กว่าบาททุกๆวัน ไว้เป็นค่าอาหารพระ และให้ ลูกๆ ๒ คนไป ช่วย โรงขนมปังวัด หลวงพี่สมนึก ท่านเมตตาให้ ค่าขนม พวกเขาเลยขยันกันกันเลยไม่ค่อย หยุดกัน รุ่นๆพวกเขาก็ส่วนใหญ่ จะกินยาม้ายาบ้า กันเป็นแถว หรือดูดบุหรี่ จีบผู้หยิงไปเที่ยวเตร่ไม่ทำงานกัน


ผมเอวใครๆเขาว่าผมไม่รักลูก ตอนลูกคนโต ๔ ขวบ ผมส่งไปอยู่ วัดแม่ชี (วัดใหม่ฉายหิรัญ) ก.ม.๘ อ.ด่านช้าง คนเล็ก ส่งไป ๓ ขวบครึ่ง ที่วัดแม่ชี เด็ก ตั้งแต่เริ่มเดินได้ จะให้ไปส่วนมนต์ ไหว้พระ นั่งสมาธิ เช้า ตี ๕ เย็น ๖ โมงเย็นถึง ๑ ทุ่ม เดี๋ยวนี้ เด็กๆเริ่มใกล้จะหมดแล้ว เหลือไม่กี่คน แม่ชี กับพระท่านก็แก่ มีโรคประจำกันหลายโรค โอกาศนี้ ก็ขออนุโมทนาสาธุ บุญๆทุกบุณกับพี่และคณะทุกๆท่านครับสวัสดี เดี๋ยวเตรียมตัวไปหาหมอนวดต่อ ครับ

 

เรื่องเครื่องมือสุดแต่พี่จะเห็นสมควรนะครับ ไม่เน้นว่าจะเป็นอะไร เน้นทำตามคำแนะนำสั่งสอนของพระเดชพระคุณหลวงพ่อเป็นพอ ท่านบอกทำอย่างใหนจะได้ดีแบบใหน เรามันคนไม่ค่อยจะดีมาก่อน มาหลังก็ยังไม่ค่อยจะดีอีก ตอนท้ายนี้ เกิดอยากจะรักดีกับเขามั่ง เมื่อหลวงปู่ปาน เมื่อหลวงพ่อ บอกว่าทำอย่างนี้อย่างนั้นมันจะได้ดี เราก็เอาตามท่าน สักวันพวกเราก็คงจะได้ดีบ้าง แบบว่าเขานั่งเขานอนกันอย่างเป็นสุขกันจะหมดอยู่แล้ว เราเพิ่งจะกระย่องกระแย่ง มานั่งแปะชายคาเพราะบนศาลาคนเต็มหมด หรือนั่งฟังหลวงพ่ออยู่นอกกำแพงวัดโน่น ได้ยินเสียงหลวงปู่ หลวงพ่อแว่วๆทางเครื่องขยายเสียง แถมยังสลึมสลิอ ทำท่าว่าจะฟังหลวงพ่อไม่เข้าใจ ไม่รู้เรื่อง แบบนี้พี่บุญทรงช่วยยันสักเปรี้ยงจะได้หูตาสว่างฟังหลวงพ่อรู้เรื่องขึ้นมาบ้าง

ก็ยังดีที่พวกเรายังคลานมาพบหลวงพ่อ ยังมาทันได้ส่งท่านและคณะขึ้นพักผ่อน การพักของท่านเที่ยวนี้ถือว่าเกษียนอายุราชการเสียที ไม่ต้องมาทำมาหาเลี้ยงลูกๆที่บางคนไม่เอาอ่าวอย่างพวกเรานี่ แต่นี้ไปท่านก็แค่ดูแลคอยเลี้ยงหลาน ถือว่าลูกๆโตกันหมดแล้ว เข้าพระนิพพานกันหมดชาตินี้เป็นชาติสุดท้ายของทุกคน

หากพี่บุญทรงไปก่อนช่วยค้นย่ามหลวงพ่อส่งบัตรเอทีเอ็มหลวงพ่อมาให้ที ของท่านแม่ก็ได้ ต้องมีสักแม่ ที่เผลอวางบัตรไว้ หากไม่พบ ก็ไปค้นกระทายหมากท่านย่าหรือท่านยาย ส่งมาช่วยหน่อย หลานๆน่ะยังเหลืออีกเยอะที่มาไม่ทันขบวนหลวงพ่อ

การที่พี่ให้แม่บ้านพาแม่ไปวัดน่ะดีมากแล้วพี่ แล้วเราก็ไม่ต้องเร่งรัด แค่คอยประคอง คอยอำนวยความสะดวก ให้พระท่านสอน ให้คนอื่นทำให้เห็น เดี๋ยวเครื่องเขาติดกันเอง เผลอๆเราเองนั่นแหละจะตามเขาไม่ทัน เพราะเรามัวยุ่งโน่นยุ่งนี่ หันมาอีกที อาจจะเห็นทั้งว่าแม่บ้านพี่ ทั้งแม่ของพี่ ขึ้นไปนั่งแช่แอร์เย็นๆบนขบวนรถของหลวงพ่อแล้ว โดยที่พี่ยังเดินเหงื่อยหยดติ๋งๆหาประตูทางขึ้นอยู่เลย

ลูกๆของพี่ก็ถือว่ามีบุญมาดีได้มีโอกาศดีกว่าเด็กๆอีกหลายล้านคน ที่จะมีโอกาศได้อยู่กับขุมทรัพย์แบบนี้ ที่นี่ทำอะไรก็เป็นบุญเป็นกุศล แค่ระวังกายใจ สงบเสงี่ยม ก็ถือว่าอยู่ในศีล ที่นิยามคำว่า ศีลในเบื้องต้นคือการสำรวมกายวาจาให้เรียบร้อย นี่แม้ใจจะยังส่ายไปตามโลกีย์วิสัย แต่กายยังอยู่ในศีล

คือหนึ่งไม่มีโอกาสฆ่าสัตว์ตัดชีวิต หนำซ้ำยังช่วยงานในโรงขนมปังเลี้ยงปลา อันจะเป็นเหตุทำให้พวกเขามีเมตตาปรานีต่อสัตว์ เบื้องต้นคือปลาที่พวกเขาทำอาหารไปเลี้ยง แล้วมันก็จะขยายไปเมตตาต่อสัตว์อื่นๆเช่น หมา แมว นก และสัตว์ต่างๆในบริเวณวัด คนเราลองได้เมตตาสัตว์ของตัวเองได้ ต่อไปก็เมตตาสัตว์นอกเหนือกว่าของตัวเองได้ อันนี้พี่ก็คอยประคองแนะนำพวกเขา

สองไม่มีโอกาสที่จะลักขะโมย คดโกงทรัพย์สินของใคร

สามไม่มีโอกาสที่จะประพฤติผิดในลูกเขาเมียใคร หรือคนในปกครองของใคร

สี่ไม่มีโอกาสที่จะพูดปดโกหกหลอกลวงใคร

ห้าไม่มีโอกาศที่จะดื่มสุรา เมรัย สุราคือของกลั่น เมรัยคือของหมักดอง และอื่นไที่จะทำให้มึนเมา

นี่เด็กๆลูกของพี่เบื้องต้นโอกาสเขาดีมาก คนเราหากมีความดีตามพระธรรมคำสั่งสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ตามคำสอนของพ่อแม่ ครูบาอาจารย์ที่เป็นสัมมาทิฐิ สัมมาปฏิบัติ ไม่มีใครมาขอเอาไปทำพันธุ์ ก็ให้มันรู้ไป เอาแบบนี้นะพี่