ฝันไปถึง เมืองบังบด เมืองผี แดนลับแล แล้วแต่จะเรียก

อ้อ อีกอย่างบึงนั้นบัวมีสีเดียว คือสีชมพู ใบสีเขียวอ่อน ไม่มีเหี่ยวเฉา ดูราวกับภาพวาด เบื้องบนพื้นฟ้า มีไอหมอกสีขาวลอยจางๆ บรรยากาศเหมือนฝนตกใหม่ๆ แต่ไม่มีฝนซักเม็ด มันชุ่มฉ่ำ ชุ่มชื้น หรือพูดได้ว่า สมเป็นบรรยากาศที่พญานาคชอบ ไม่มีแสงจ้า มีแต่แสงนวล และดวงจันทร์ขนาดใหญ่ พระจันทร์ราวกับเป็นสีทอง

 

ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามอ่านความฝัน ตอนแรกจะเล่าถึงแค่ฝันถึงหมู่บ้านม่านหมอกแห่งเมืองบังบด แต่ไปมากลายเป็นบึงบัวของนาคาไปซะได้ หากท่านอ่านแล้วขัดความรู้สึก ก็เชิญมาสนทนากันบ้าง

 

ใต้บึงบัวนั้นคือ นครนาคา หรือจะเรียกว่าวังนาคินทร์ก็ตาม เป็นนครขนาดใหญ่ ของพญานาค ตระกูลกัณหาโคตมะ พญานาคตระกูลสีดำ พญานาคนักรบ พญานาคเจ้าแห่งมนตรา เจ้าแห่งมนตร์ดำ แต่ที่ไม่ค่อยมีคนเอ่ยถึง พญานาคตระกูลนี้ชอบจำศีลเป็นที่สุด ชอบความสงบ สงัด ความเพลิดเพลินที่สุดของนครแห่งนั้น คือบึงบัวนี้แล วันพระจันทร์เต็มดวง พญานาคสีดำ จะมาอาบแสงจันทร์ที่บึงบัวนี้ เจ้าแห่งนครท่านจำศีลมายาวนาน ไม่ว่าเผ่าพันธ์ใดที่มาที่บึงบัวนี้ มักมาชื่นชมด้วยความสงบ เนื่องจากเกรงบารมีของท่าน บางตนก็ว่าท่านอยู่มาตั้งแต่ยุคพระยามุจรินทร์นาคราช ...

 

เล่ามาถึงตอนนี้ หากมีลูกหลานพญานาคตนใด อยากค้าน จะเล่าฝันข้ามเรื่องที่พาดพิงตระกูลกัณหาโคตมะ พญานาคตระกูลสีดำ ใครล่ะจะอยากมีเรื่องขุ่นใจกับเผ่านักรบ

 

เจ้าของกระทู้ถูกอุ้มรึคะ หุหุ มานั่งตามอ่านค่ะ เรื่องบึงบัวดูท่าจะบรรยากาศดี เห็นดวงจันทร์สีขาวใหญ่ สายลมพริ้วไหวและดอกบัวสีชมพูไกลสุดลูกหูลูกตา บรรยายซะเห็นภาพและบรรยากาศที่สงบเงียบน่ารื่นรมเชียว ^_^ ติดตามชมค่ะ เลยเรื่องพญานาคเมื่อไหร่ ก็เลยไปแดนครุฑ ด้วยนะจะได้ครบรส

 

@dowlong นครทองคำของครุฑ ไม่ค่อยมีคนเล่า เพราะครุฑเป็นเผ่าพันธ์ที่เย่อหยิ่งที่สุด รับใช้เทพเพียงองค์เดียวเท่านั้น และไม่ชอบให้เล่าเรื่องราว คงต้องรอฟังเสียงลูกหลานครุฑว่าอยากฟังมั้ย

 

ถือว่าฝันได้ละเอียดครับ..ตามอ่านทุกข้อความ.สนุกดีครับ..
และก็มีความเห็นโดยส่วนตัวค่อนข้างใกล้เคียงกัน
เกือบทุกเรื่องครับ..
เรื่องครุฑสามารถเล่าได้ครับ..อาจจะดูหยิ่งๆ น่ากลัวถ้ามอง
จากภายนอกนั่นเพราะแฝงไปด้วยฤิทธิ์ที่ค่อนข้างมาก.
แต่นั้นเป็นบุคคลิกปกติของเค้าครับ...
ในเนื้อแท้ความจริงแล้วจะค่อนข้างใจดีครับ..
ถ้าเราไม่เคยคิดจะไปหาเทพมีฤิทธิ์มากองค์ที่ครุฑ
เค้าเคารพอยู่.ยังไงๆเค้าก็ไม่มาวุ่นวายกับเราครับ..
เพราะองค์นั้นถ้าจะพบยังไงๆก็ต้องเจอครุฑก่อนด่านแรก.
ส่วนตัวมีสัมพันธ์กันดีกับทางนั้น..
เพราะฉนั้นเล่าต่อได้เลยครับ.
อยากทราบเรื่องอื่นๆเหมือนกันครับ
และทำสำคัญก็กำลังสนุกด้วยครับ.
ปล.กระทู้นี้ขอเป็นแฟนคลับนะครับ.

 

ฝันไปหลังจากเขียนกระทู้นี้ สะดุ้งตื่นมา ด้วยความกลัว ในฝันไปเที่ยวพักผ่อน อยู่ดีๆ พื้นที่โดยข้างๆบ้าน กลายเป็นมีหินลาวาประทุ แล้วค่อยกลืนเมืองหายไป มีเสียงให้วิ่งไปที่สันคลื่นจะรอดพ้น ในฝันวิ่งไปไกลมาก แต่หนีพ้นลาวา เห็นภาพคนตายโดนลาวากลืน เรากับคนที่ไปพักด้วยกัน ห้าหกคนพ้น เพราะฝนทิพย์ตกลงมา ที่รู้ว่าเป็น ทิพย์เพราะเมื่อสัมผัสฝนตัว มันไม่เปียก กลับเย็นซ่าน หายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้ง เลยรู้ว่าไม่ใช่โลกมนุษย์ มองไปท้องฟ้าไม่มีดวงดารา คงเป็นห้วงแห่งจิตของผู้มีพลังอำนาจบางคน เมื่อโดนฝนทิพย์ลาวาหยุดหลอมเหลว ข้างหน้าคือทะเลน้ำจืดขนาดยักษ์ แต่ที่ตกใจคือในฝันตอนวิ่งพลัดหลงกับลูกชาย แต่เมื่อมองไปลูกชายอยู่ไกล้ลาวา ที่หยุดไหล กลายเป็นหิน มีเสียงบอกว่ารีบพาลูกลงน้ำไป แล้วเมื่อวิ่งไปถึงลูกชาย ลาวานั้นกลับเริ่มปะทุ ลูกบอกว่า แม่ครับผมเจ็บขา เค้าจับขาผม ผมวิ่งไม่ได้ เลยอุ้มลูกวิ่งลงน้ำ แต่พอขาจะสัมผัสน้ำ กลับตื่น

 

คนจะไปล่วงเกินท่านผู้มีอำนาจ หรือบังอาจเล่าไม่หมด เล่าโดยใช้ความรู้สึกของตนเอง ทำให้เสื่อมเสีย เลยโดยตักเตือน ดีที่มีผู้เมตตาคุ้มกะลาหัวอยู่บ้าง

 

เจอ "แมวเหมียว" ในดินแดน ต่างมิติบ้างไหม ครับ
...ป.ล. ผมเคยหลุดเข้าไป เมืองบังบด ทางจิต.. ที่นั่นเป็นหมู่บ้าน สร้างด้วยไม้ ตั้งห่างๆกัน ต้นหญ้าสูงพ้นหัว
..ตอนที่ไป เขากำลังแห่ ขบวน พิธีอะไรสักอย่าง ดูเผินๆ จะคล้ายๆ พิธีการทางภาคเหนือ ใส่เสื้อผ้าน้ำเงินเข้ม บางทีก็สีน้ำตาลเข้ม ทางคนก็มีลายนิดหน่อย
...บรรยากาศ ดูโปร่งสบาย มีลมพัด มีแสงแดด แต่เหมือนยามอาทิตย์อัสดง ดูสนธยา โพล้เพล้ แปลกๆ ..
...มีพญานาค สีดำ สีเขียว สีน้ำตาล สีรุ้ง ..
...แต่จำไม่ได้ละเอียด เหมือน จขกท. นะครับ..
...อ้อ มีพระ (เหมือนหลวงตาแก่ๆ) นั่งชันเข่าแบบหลวงพ่อคูณ อยู่บนกุฎิไม้ หรือ ศาลาไม้ ..ท่านยื่นของกินบางอย่าง สีน้ำตาลเข้ม กลมๆ คล้ายๆมะขามเปียกปั้น ยัดใส่ปากผมเลย .. ผมกลืรโดยอัตโนมัติ (แต่ความจริงอยากขัดขืน). แล้วท่านก็พูดว่า "แล้วมาอีกนะ"..
.... อ้อ คนที่นั่น ย่อตัว หดตัว ได้ด้วยครับ. ก้าวกระโดด ไกลๆ ได้ด้วย..
...สาธุ ครับ.. จำได้แค่นี้.
..อยากฟังท่าน จขกท. เล่าต่อไป...

 

ขอเล่าประสบการณ์เกี่ยวกับการฝัน เมื่อฝันถึงบางดินแดน หรือมันเจอเหตุอาเภท ในฝัน เช่นพบเจอหรือประสบเหตุใกล้จะเอาชีวิตไม่รอด มันจะมีอาการที่เรียกว่ากระเด้งกลับ เหมือนเห็นสายสีขาวสว่าง ดึงเรากลับเข้าร่างที่นอนอยู่ อย่างรวดเร็ว แล้วจะสะดุ้งตื่นมา แบบไม่งัวเงีย แบบเหมือนยังฝันต่อ แต่ตาลืมมาพบห้องที่คุ้นเคย จิตจำได้ว่าอยู่บ้าน ยังตื่นเต้น แต่สงบนิ่ง

 

ช่วงแรกๆที่ฝัน เวลากระเด้งกลับมา แบบที่เล่ามักจะป่วย อ่อนเพลีย เหมือนไม่ได้หลับได้นอน มันบอกไม่ถูก หรือบางช่วงที่กลับมาแบบนั้นคืนถัดไๆป จะนอนไม่หลับ คือนอนปิดไฟ กายหลับแต่ใจตื่น รู้สึกตัวตลอดเวลา

 

@ center in center
ไม่เคยเห็นแมวในบังบด แต่เห็นมนุษย์คนอื่น คนที่นั่นไม่ทักทายกัน หรือจะเนียนไม่ให้คนอื่นรู้ว่าเป็นมนุษย์ก็ไม่รู้ พระนั้นไม่เคยเห็นแต่การกินยาของคุณ หรือของที่คุณได้กินนั้น เป็นการอนุญาตให้ไปอีกได้ เหมือนได้รับเกียรติเฉกเช่นชาวบังบด เพราะคุณไม่ได้หวังสิ่งมีค่าจากที่นั่น และมีนาคชอบแอบไปที่บังบด แต่ส่วนมากจะกลายร่างเป็นคน โดยส่วนตัวไม่เคยกินของทิพย์ที่ไหนเลย กลัวจะมีผลที่คาดไม่ได้ว่าดี หรือ ไม่ดี
อาการกระโดดหรือยืดหดเพราะจิตคุณยืดหดตัวนั้น อาจเป็นเพราะจิตคุณสั่นไหว แต่ไม่เคยเห็นชาวบังบดกระโดด ที่เคยเห็นมีที่เดียว คือ...

 

ที่เดียวที่เห็นคนกระโดด ยืดหด เหมือนสภาวะกายดูไม่คงที่ คือป่าหิมพานต์

 

เมื่อครั้งฝันไปถึงเหมือนบังบด ในฝันกายเราเป็นหญิงสาวอายุน้อย ไม่น่าจะเกินสิบแปด คล้ายที่คุณเล่าแต่ใส่ชุดเหมือนสีน้ำเงิน มีลายปักที่ขอบแขน แต่ใส่ผ้าซิ่นสวยงาม ยาวแค่ประมาณเลยเข่า ส่วนผู้หญิงคนอื่นในหมู่บ้าน ก็ใส่ชุดคล้ายที่คุณเล่า ดูหม่นกว่า และแทบไม่มีลายปัก ต้องดูไกล้ๆถึงจะเห็น เหมือนด้ายมันสีไม่ตัดกัน ผิดกับโลกนี้ ที่ปักให้สีตัดกัน ในฝันนั้นรวบผมมวยสวยงามมีดอกไม้ติดผมสีขาวคล้ายกล้วยไม้แต่ดอกใหญ่ ในฝันไปชื่นชมตลาดกลางหมู่บ้าน ยิ้มให้ใครก็ไม่มีคนพูดด้วย จะไปขอดูของพวกธาตุกายสิทธิ์เค้าก็ไม่ให้ดู แถมบางคนเดินหลบเราด้วย บางคนก็เอามือปิดจมูก แต่ไม่มีใครทัดดอกไม้เหมือนเราเลย ในฝันตื่นตาตื่นใจกับของแปลก หินบางก้อนใหญ่มาก สีสันก็สวยงาม มันเหมือนเป็นสีเหลืองทราย แต่มีประกาย ผลึกซ่อนอยู่ บางก้อนก็เป็นกลมๆแบนๆ สีดำสนิท เหล็กไหลบางก้อนก็ไหลไปไหลมาได้ แต่แค่มองก็รู้สึกพลังงานด้านดี

 

กิริยาอาการของชาวบ้านที่นั่นก็แปลก คือ มันเหมือนภาพสโลว์ เดินช้าๆ ขยับช้าๆ ตอนแรกที่ฝันไปนั้น เดินเร็วมาก ประมาณว่าเดินไปห้าก้าว คนอื่นเพิ่งเดินกันก้าวเดียว โดยมอง แต่ไม่สนใจ ไปดูของที่ลานต่อ แต่เค้าไม่ให้ดู ค่อยๆเก็บของเข้ากระบุงสานที่หลังกันหมด พวกผู้หญิงก็เข้าบ้าน เหลือแต่ผช ไปยืนแอบที่ต้นไม้ใหญ่ในหมูู่บ้าน หลายคน และมองเราเหมือนดูท่าที แต่ไม่เข้ามาถาม สงสัยรัศมีกายดูไม่น่าคบ 555 แล้วก็ตื่น สงสัยโดนไล่ แต่วันหลังฝันไป ก็ได้ไปอีกอยู่นะ

 

ขอตัวไปพักก่อน ขอกำหนดจิตถามท่านๆทั้งผู้ยิ่งใหญ่ทั้งหลาย ว่ายังให้เล่าได้มั้ย โดยเฉพาะท่านราชายักษ์ผู้ทรงมนตรา กลัวจะหนีลาวาไม่รอด

 

อ้อ อีกเรื่อง ในฝัน ตัวเรามีสีนวลๆ เปล่งออกมา คล้ายสีขาวอมส้ม อมเหลืองบอกไม่ถูก เหมือนมีแสงอ่อนๆในตัวเอง (หรือเราจะเป็นญาติกับหิ่งห้อย) และที่ได้ฝันไปสัมผัสหลายดินแดน ส่วนมากจะไม่ค่อยทำร้ายเราเพราะแสงอ่อนๆนี้แหละ มีฤาษีเคยถามว่าเจ้าเป็นเผ่าพันธ์ใด ไม่ใช่เทพ ไม่ใช่มนุษย์ ไม่ใช่นาค ไม่ใช่ครุฑ ไม่ใช่ยักษ์แล้วใยมีแสง เค้าว่าเรามีของดีอันใด ก็เลยตอบไปว่าไม่รู้เจ้าค่ะ แต่เป็นมนุษย์ ท่านถามต่อว่า ทำไมถึงผ่านแดนมาได้ ไปไหนก็ได้ เจ้ามีมนตราหรือของเวิเศษอันใด เลยตอบไม่รู้เจ้าค่ะ แล้วฤาษีขี้สงสัย ก็หายไป

 

...ผมเคย หลุดไปอีกดินแดนหนึ่ง พื้นดินละเอียด สีน้ำตาลอ่อนๆ ผู้คนแต่งกายคล้ายๆชาวบังบด+ยุคโบราณสมัยพระนเรศวร
. แต่เป็นแดนที่ไม่สงบ เป็นดินแดนพื้นที่โล่งกว้าง ท้องฟ้าสีน้ำเงินโล่งกว้าง... จู่ๆ ก็มีลูกไฟ ขนาดเท่าลูกเทนนิส ไปจนถึงลูกฟุตบอล ตกมาจากฟากฟ้า กระทบพื้นดินกระจาย.
...ทุกคนวิ่งหนีกันอลหม่าน แต่ก็มีหลายคน ที่ช่วงแรกดูธรรมดา แต่พอมีลูกไฟหล่นลงมาจากฟ้า คนเหล่านั้น สามาถใช้อิทธิฤทธิ์ของตนเอง ป้องกันตัว เช่น กสินน้ำ กสินไฟสู้กับไฟ บางคนก็เหาะ บางคนก็ปัดลูกไฟได้ บรรยากาศราวกับหนังฮออลีวู้ด...
...ส่วนผม ใช้กสิณน้ำ ปะทะลูกไฟ ช่วยคนที่ไม่มีฤทธิ์ แต่ก็แทบเอาตัวไม่รอด .. เป็นอะไรที่ตื่นเต้นมาก.. สงสัยเป็นความฝันเพราะธาตุอาหารแปนปรวน... สาธุ

 

....มีอีกดินแดน ที่ผมเคยไป และ อยากไปอีก มากที่สุด..
..เป็น "ทะเลดอกบัว" กว้างใหญ่ สุดลูกหูลูกตา ดั่งมหาสมุทร แต่น้ำใส นิ่ง เรียบ .. มีพระ -/ และก็มีเทวดาทรงเครื่องจักรพรรดิ์-/และก็มีคนชุดขาว นั่งบนดอกบัว ที่บานแล้ว คนละดอก 1คน ต่อ 1ดอก . ดอกบัวกว้างใหญ่ไม่เท่ากัน ก้านบัวก็สูงพ้นน้ำไม่เท่ากัน ดอกบัวบางดอกมีพระตัวใหญ่นั่งอยู่ แต่ก้านดอกบัว สูงพ้นน้ำสูงมาก ต้องแหงนมองจึงจะเห็น..
...ผมเองก็นั่งบนดอกบัว มีก้านพ้นน้ำมาระดับหนึ่ง..
...เห็นมีคนชุดขาว -/ พระ-/ เทวดา บางองค์ ยอมลงจากดอกบัว -/ แล้วดอกบัวก็เหี่ยวเฉาไปเลย.
..ผู้ลงจากดอกบัว คือผู้ต้องลงมาสัมผัสน้ำใส เบื้องล่าง..
...ก็เป็นอีกมิติ ที่แปลกดีครับ..
....อยากฟัง จขกท. เล่าต่อไปครับ..สาธุ