อาถรรพ์วันลาสิกขา...?

ฤกษ์ลาสิกขาสำคัญและมีผลต่อผู้บวชรึเปล่า?
ที่ว่าหากลาสิกขาในวันที่ไม่ดี จะส่งผลทำให้ชีวิตของผู้นั้นประสบเคราะห์กรรมต่างๆ เช่น เจ็บป่วย อุบัติเหตุ มีปัญหาอุปสรรคต่างๆ เข้ามาในชีวิต

เจ้าของกระทู้เองก็ไม่เคยเชื่อว่าฤกษ์ยามจะมีผลต่อชีวิตคนเรา
แต่จากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับคนรู้จักก็ทำให้รู้สึกว่า เรืองพวกนี้ไม่เชื่อก็ไม่ควรลบหลู่

คนแรกเป็นลูกชายของเพื่อนบ้าน เคยได้ยินคนทีรู้เรื่องฤกษ์ยามอะไรพวกนี้
ทักเค้าว่าฤกษ์ที่ให้ลูกชายเค้าลาสิกขาเป็นวันไม่ดี สึกออกมาแล้วจะมีเรื่อง เจ็บไข้ได้ป่วย
แต่เพื่อนบ้านคนนี้ไม่เชื่อเรืองฤกษ์ยาม ก็ให้ลาสิกขาในวันนั้น
ปรากฏว่าหลังลาสิกขามาได้ประมาณ วันหรือสองวัน ลูกชายเค้าขี่รถไปเยี่ยมญาติกะแฟนสาว
ประสบอุบัติเหตุชนกะรถกระเช้าของการไฟฟ้า แฟนสาวคอหักตายคาที่
ส่วนลูกชายเพื่อนบ้าน ขาหักสองท่อน แขนหัก กระดูกสันหลังมีปัญหา
ต้องนอนรักษาตัวอยู่บนเตียงเป็นปี ตอนนี้ไม่แน่ใจว่าเดินได้หรือยัง

อีกรายก็ญาติข้าพเจ้า รายนี้ถูกพระอุปัชชาย์บังคับให้สึกในวันไม่ดี
เนื่องจากไปรู้ความลับอะไรบางอย่างของวัด ซึ่งเป็นเรื่องเสียหายอย่างมาก
โดยพระอุปัชชาย์บอกว่าเป็นวันดี ซึ่งญาติบอกว่า รู้สึกไม่อยากสึกวันนั้น ใจคอไม่ค่อยดี
แต่ก็ต้องสึก เพราะขัดไม่ได้
ลาสิกขาออกมาแล้ว ก็ปรากฏว่าป่วยหนัก เกือบเสียชีวิต เสียคน เสียงาน เสียอนาคตกันเลยทีเดียว
เอาวันลาสิกขาไปให้คนที่มีความรู้ทางโหราศาสตร์ดู ปรากฏว่าเป็นวันไม่ดี
ภาษาโหราศาสตร์ทางใต้ เรียกว่าวันดอย หรือวันตายอะไรนี่แหละ

 

อืมม น่าคิดครับ พระพุทธองค์ทรงสอนไม่ให้ถือฤกษ์ถือยาม
แต่ว่าพระองค์ก็ทรงประสูตร ตรัสรู้ และปรินิพพาน ในวัน
คล้ายวันเดียวกัน ซึ่งเป็นวันอันเป็นมงคลสูงสุด..,

 

คือจริงๆแล้ว การบวชนั้นบวชวันไหนก็ได้ ถือว่าตายจากคนเป็นพระ แต่วันสึก ความจริงพระที่จะสึกเขาก็มีแพลนอยู่แล้วว่าวันไหนก็ต้องเป็นวันดี เช่นวันธงชัย..ประมาณนั้น..ส่วนพระที่มีเหตุต้องสึกด่วน เช่นกรณีดั่งกล่าว ก็คงเป็นเรื่องของกรรมนะครับ..ที่ต้องสึกในวันนั้น ไม่สามารถเลื่อนได้เลย แม้นแต่วันเดียว ทุกอย่างคือเรื่องของกรรมครับ..กรรมที่ต้องรับแบบนั้นครับ

 

คนแรกเค้าไม่ได้มีเหตุให้สึกด่วนค่ะ
เค้าจะเลือกสึกวันไหนก็ได้
แต่เนื่องจากเป็นคนไม่ถือเรื่องฤกษ์ยาม เค้าไม่คิดว่าการสึกวันดีหรือไม่ดีจะมีผลต่อชีวิตอย่างใด

 

ผมเคยมีประสบการณ์เรื่องการลาสิกขา ช่วงที่ผมจะลาสิกขานั้นหลวงพ่อท่านสอนว่าฤกษ์ที่ดีคือฤกษ์สะดวก ก็เลยไม่ได้ดูฤกษ์ยาม ปรากฎว่าเพียงเจ็ดวันหลังลาสิกขาก็เกิดอุบัติเหตุให่ญคือรถยนต์ที่ผมขับได้ชนท้ายรถคันอย่างแรงมาก ถึงขั้นนัยตาเกือบบอดทั้งสองข้าง และบาดเจ็บส่วนอื่นอีกมาก ดีที่ได้กรรมฐานและบุญกุศลที่บวชมาตลอดพรรษาช่วยไว้จึงสามารถมีชีวิตรอดมาได้ และหายจากการบาดเจ็บครั้งนั้นได้ทั้งหมดในเวลาต่อมา

 

ถ้าคิดอีกแง่ หลวงพ่อท่านอาจเห็นว่ายังไงก็มีวิบากกรรมเรื่องนี้อยู่แล้ว เลี่ยงยาก
แต่ถ้าโดนตอนนั้น บุญบวชมีกำลังเยอะ ก็จะช่วยผ่อนหนักเป็นเบารึป่าวคะ (เดาเอา)

^ ^

 

พระพุทธองค์ทรงสอนไม่ให้ถือฤกษ์ถือยาม น่าจะหมายถึง หากจะประพฤติดีไม่ต้องรอฤกษ์ยาม ส่วนวิชาดูฤกษ์ ดูยาม ที่ท่านไม่สนับสนุน ก็คงประมาณว่าไม่ให้หมกหมุ่น เพราะ ไม่ใช้ทางดับทุกข์อย่างเเท้จริง วิชาดูฤกษ์ ดูยาม นี่เป็นตำราของพรหม,พราหมณ์ ท่านไม่ได้ห้ามภิกษุเรียน เเต่ห้ามกระทำเพื่อมาเลี้ยงชีพ ส่วนใหญ่ภิกษุอันเป็นพระพุทธสาวก เป็นพระอริยะเจ้า ไม่จำเป็นต้องเรียนก็รู้หมดครับ เเละด้วย ก่อนที่พระพุทธเจ้าจะตรัสรู้ พระพุทธสาวกเหล่านั้นเคยเป็นพาหมณ์มาก่อน ก็คงจะเรียนมากันเเล้ว
เเต่หลวงพ่อฤาษีท่านก็บอกว่า ฤกษ์ ยาม ก็มีส่วนครับ สับสนเเล้วครับ เดี๊ยวลองถามหลวงพ่อดูเผื่อท่านจะใจดีมาบอก

 

ความเห็นส่วนตัวไม่ว่าจะศึกวันไหนก็ตามนะครับ.
แต่เหตุเนื่องจากว่าวิบากกรรมมันยังไม่คลายครับ
คือมันยังส่งผลถึงตัวได้อยู่. ไม่ว่าใครต่อใครถ้าลองมาถึง
ก็คงต้องรับด้วยกันทั้งนั้น. ขึ้นอยู่กับภูมิป้องกันที่เรา
ได้สร้างสะสมมาก่อนหน้านั้น และความต่อเนื่องในปัจจุบัน
จะช่วยได้มากน้อยเพียงใด
ถ้ายังห่มเหลืองอยู่คงช่วยบรรเทาได้บ้างจากหนักเป็นเบา
ด้วยความดี ด้วยศีลที่มีมากกว่า. หมายถึงกรณีที่ปฏิบัติดีนะครับ
และวิบากกรรมตรงนี้คงแตกต่างกันไป. อย่างหลานท่านบอกว่าศึกไปก็เตรียมรับ
เรื่องนั้นเรื่องนี้นะ. บางองค์ท่านก็ยังไม่ให้สึกซักทีอยู่ต่อเป็นปีเป็นเดือน
บางท่านก็แล้วแต่วันไหนก็ได้เลือกได้ตามสดวก. บางองค์ก็ดูกฤษ
ตามตำราตามเนทก่อนศึกและถามท่านด้วย
. แต่จากประสบการณ์องค์ไหนไม่ค่อยสนใจ
ที่ท่านเตือนศึกไปซวยทุกราย และหลายๆคนก็ได้กลับมาบวชเหมือนเดิม
ณ ปัจจุบันนี้ครับ

 

อืมมม ง่ายๆแบบได้ใจความพระพุทธองค์ไม่เคยติสอนให้พุทธบริษัทงมงาย ไม่ต้องการสิ่งเซ่นไหว้ ไม่ต้องการศาลปลักธูปล้อมผ้า ทุกอย่างมาจากใจ ถ้าคุณพร้อมและคุณสะดวกทุกอย่างจะจบด้วยความสะบายใจ สรุปแบบเข้าใจง่ายๆในความคิดเห็นส่วนตัวนะค่ะ คือ "ฤกษ์สะดวก"ซึ่งน่าจะเป็นไรที่บ่งบอกถึง ทางสายกลาง ค่ะ. ))

 

คนข้างบ้านสึกมาวันไม่ดีอยู่ดีๆก้สึกผ่านมาไม่กี่วันก้เป็น บ้า ไปซะเฉยๆจากคนปกติดีๆ คนละแวกบ้านผมคุยกันไปต่างๆนาๆนู่นนี่นั่น

 

บวชไม่ต้องดูฤกษ์ แต่สึกจำเป็นต้องดูเพราะลดถานะจากที่สูงลงต่ำ จากที่ดีไปที่ไม่ดี
เหมือนกับสมัยก่อนหรือปัจจุบัน ทหารจะเข้าตีเมือง เสือจะบุกปล้น ยังดูฤกษ์ยาม อย่าลืมว่าทหารสมัยก่อนเสือสมัยก่อนมีวิชา แต่หากจะสร้างกรรมบาปมันเป็นแรงสะท้อนสำหรับคนมีฌาณ ที่ทรงอยู่ในสมาธิรักษา ส่วนอีกนัยหนึ่ง อุปฆาตกรรม หรือ ปานาติบาต ส่งผลในช่วงนั้นพอดี หากว่าบุญกุศลปกปักรักษาก็อาจไม่เป็นอะไร จากหนักเป็นเบา จากเบาเป็นหายซึ่งมองได้หลายมุม ทางที่ดีกันดีกว่าแก้ คุ้มกว่ากันเยอะ

 

ยุคปัจจุบันวิทยาศาสตร์ทางจิตได้รับความสนใจมากกว่ายุคก่อนๆ
เช่น การทำวิจัยผลของการจัดทำสมาธิ

ทฤษฏีทางวิทยาศาสตร์หลายอย่างกลายเป็นสิ่งผิด เมื่อมีองค์ความรู้ใหม่ๆ เกิดขึ้น
สิ่งที่เคยถูกเชื่อว่างมงาย อาจกลายเป็นวิทยาศาสตร์
และสิ่งที่เคยถูกเชื่อว่าจริง อาจเป็นความงมงาย

การเชื่อโดยปราศจากการไตร่ตรองรู้จริง อาศัยพูดฟังตามเขาว่ามา โดยยังไม่รู้นัยยะลึกๆ ถือเป็นความงมงาย

และ...

การไม่เชื่อโดยปราศจากการไตร่ตรองรู้จริง อาศัยพูดฟังตามเขาว่ามา โดยยังไม่รู้นัยยะลึกๆ ถือเป็นความงมงาย

 

ผมมองว่า กรรมจะดึงดูดทำให้เกิด เหตุการณ์นั้นครับ