การหย่าร้างของพุทธภูมิ(พระโพธิสัตว์)ถือเป็นการสละเมียเป็นทาน?

(บางคนก็ไม่ได้ต้องการให้ใครมาสอน แต่...)

เข้าถึงไตรสรณคมน์ให้ได้นะครับ
เพราะว่า จะทำให้จิตใจอ่อนโยน

และควรเริ่มจากการ แก้ปัญหาการสนทนา กับพ่อแม่ ก่อน

ขั้นต่อไปคือ การบริการพ่อแม่ และ กินข้าวเป็นเพื่อน การชวนคุยให้พอใจ

อานิสงส์มากครับ (ถ้าชาตินี้ให้ผลไม่ทัน แต่ชาติหน้าสบายแน่นอน)

 

ผมสังเกตุมานานว่า คนที่เป็นใหญ่เป็นโตในองค์กรต่างๆ ทั้งรัฐและเอกชน
จริงๆ เก่งแค่ระดับผิวๆ นะครับ ไม่ได้เก่งอะไรมากมายระดับเทพ (มี แต่มีน้อย)

แต่ทำไมหนอ? เขาเหล่านั้นจึงโชคดีมีสุข มีบริวารอำนวยความสะดวก?

ฝากทุกท่านคิดเป็นการบ้าน เอาแล้วกันครับ
กรรมอะไรหนอ ทำให้เขาเหล่านั้นได้ผลลัพธ์เช่นนี้

และสถานการณ์ที่ต้องการใช้คนเก่ง นั้นแม้มีก็จริง แต่จริงๆ มีน้อยมาก
ในสถานการณ์เสวยสุข กลับยาวนานมากกว่า
และจะมีกลุ่มคนที่ได้รับอานิสงส์นี้จำนวนมาก เป็นเวลานานทีเดียว

 

อ่านแล้วเศร้าใจแทน ก่อนหน้านี้ข้าพเจ้าก็เจอเรื่องการหย่าร้างเลิกราคู่มาเหมือนกัน ทำใจยากทุกผ่านมาเป็นปียังไม่ลืมเลย เฮ่อ ทำดีไม่ได้ดี

 

ขอบคุณสำหรับกำลังใจและคำแนะนำจากทุกท่านครับ
จะพยายามเข้มแข็ง แกร่งดังหินผา หน้าตาดั่งสโตนเฮนจ์ครับ
^_^

 

เข้ามาให้กำลังใจ...แฝดน้อย 2 หน่อ
ส่วน พ่อ...คงไม่ต้อง 55

 

เป็นวันที่ 25 ที่เธอจากไป
ทิ้งลูกเล็กไม่มีเยื่อใย
ถึงกลับมายังไง
ใครๆ(อย่างเรา) ก็ไม่เอา!


ปล. เป็นเรื่องส่วนตัว แต่ข้าฯ ขอมั่วเป็นเรื่องสาธารณะ

 

ขอบคุณมากๆครับ สำหรับกำลังใจ

ขอขอบพระคุณสำหรับกำลังใจที่ท่านมอบให้
ถูกต้องแล้วครับ พ่อกำลังใจ(โดยรวม)ยังดีอยู่ พร้อมอยู่สู้ฝ่าวิกฤต
ส่วนลูก 2 หน่อ ก็จะคอยประคอง

ตอนนี้ปิ้งไอเดีย ว่าจะพาสองหน่อไปวัด ก็เลยสั่งซื้อสายจูงเด็ก 2 ชุด มา
เพราะว่าต้องพึ่งตนเอง ไม่อย่างนั้นลูกสองคนก็ไม่มีโอกาสได้ไปวัดเลย

 

ให้เวลาไม่เกินปีหนึ่งคงจะหย่า (หาเมียใหม่ หาทุกข์เพิ่ม) 555!

 

กว่า 5 เดือนแล้ว เธอไม่กลับมา เราเลิกัน!

 

- เรื่องอย่างนี้ไม่ต้องหาเดี๋ยวมาเองครับ ขอให้ จขกท. สั่งสม ทาน ศีล ภาวนา ให้มากไว้

- จิตใจนี้เป็นสิ่งไม่แน่นอนเพราะคบกับกิเลสมานับชาติไม่ถ้วน ก็ปรุงแต่งวิมานในอากาศไปเลื่อย

- เห็นคนอื่นเดินเป็นคู่ก็อยากมีอย่างเขา พอมีเข้าเองก็แค่นั้นแหละหาความสุขจริงแท้ไม่ได้เลย

- มันเป็นสมบัติของโลก พอสุขก็ประเดี๋ยวเดียว พอทุกข์ก็อยากจะผลักไปให้พ้นๆ

- สู้หาความสุขจากความสงบ และรู้เท่าทันอาการของจิตใจเราดีกว่าครับ

- ยิ่งปรารถนาพุทธภูมิด้วยแล้ว ต้องอยู่กับหมู่คณะทำยังไงจะโน้มน้าวใจคนเหล่านั้นให้คล้อยตาม
เป็นงานที่หนักมาก

- ขอเป็นกำลังใจให้ละกันครับ