เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

สวัสดีทุกท่านวันจันทร์นี้
ขอจงมีสุขสันต์งานสดใส
ทุกสิ่งจักสำเร็จเสร็จด้วยใจ
ที่ยิ่งใหญ่ด้วยธรรมนำสู่ชัย

ขอบคุณท่านผู้พี่ที่เคารพ
เสนอครบศาสตร์-ศิลป์ สิ่งสดใส
ได้ความรู้แฝงธรรมะสะสมไป
เพื่อเข้าใกล้ทางสุขไร้ทุกข์กัน

คงเร้าใจได้สมอารมณ์ยิ่ง
เมื่อมีหญิงสคราญมารจัดสรรค์
รบกันไปรบกันมารบฆ่าฟัน
สุดท้ายนั้นได้อะไรใจรู้ดี....

ขอเพื่อนพี่น้องผองธรรมนำบทเขียน
ไปเฝ้าเวียนหาสนุกและสุขี
พร้อมหาธรรมที่แฝงแห่งความดี
เพื่อสิ่งที่สวยงามตามต้องการ

$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$

สวัสดีครับ
พี่ และ น้อง ทุกท่านทุกนาม
ใครทำงาน ขอให้สุข และสำเร็จ
ใครเล่าเรียน ขอให้สำเร็จและสมหวัง...............

 

อรุณสวัสดิท่านวันวิและทุกๆท่านค่ะ(สายันต์สวัสดิ์)

 

กราบสวัสดีค่ะ คุณอา wanwi และพี่ๆน้องๆสมาชิกทุกท่านค่ะ
เมื่อวานหนูยุ่งวุ่นวายกับลูกสาวลูกชายทั้งวัน ยังไม่ได้อ่านคุณลุงเอ็กซ์ไปเที่ยวดาวดึงส์ต่อเลยค่ะ วันนี้ขอลุ้นคุณลุงเอ็กซ์ต่อค่ะ

เท่าที่อ่านจากที่คุณอาบรรยายมา คิดว่าคุณลุงเอ็กซ์ต้องสั่งสมบุญบารมีมานานหลายภพชาติ จึงทำให้สามารถเจอประสบการณ์เช่นนี้ได้ค่ะ และหนูก็คิดว่าคุณอาต้องเคยเจอด้วยแน่ๆเลย จึงสามารถบรรยายได้งดงามเหมือนจริงเช่นนี้

ปล.คุณอาเรียกหนูว่าชุเหมือนเดิมก็ได้ค่ะ หรือจะเป็นเก๋ก็ได้ (ชื่อเล่นหนูค่ะ แต่หนูก็ชินกับชื่อชุที่คุณอาเรียกแล้วนะคะ)

 

เสร็จสิ้นภารกิจที่ กทม. กลับมาแล้วงานท่วมเลย....ทักทายท่านสักเล็กเคลียร์งานยุ่งๆ....
ในบันทึกที่บอกไว้เพียง...
"ฝันว่าไปเที่ยวดาวดึงส์ เจอคุณนงบนนั้น"
แค่บันทึกสั้นๆๆ ท่านสามารถทำให้งานเขียนชิ้นนี้มีชีวิตชีวา สอดแทรกเรื่องราวได้อย่างน่าอัศรรรย์พันลึกที่เดียวเชียว และทุกเรื่องราวที่เขียนลงไปมีที่มาที่ไปอย่างสมบูรณ์แบบ ไม่ใช่มโน จนเวอร์เกินจริง....ทำให้เกิดการเสพติดงานเขียน ชนิดวางไม่ลง ต้องเข้ามาดูทุกครั้งก่อนไปทำธุระอะไรประมาณนั้น...เยี่ยมยุทธ บรรลุแล้วซึ่งทุกสิ่ง ประสบการณ์การที่แอบอิ่ง คละเคล้าเล่าเป็นเรื่องราวได้อย่างอัศจรรย์...ขอคารวะและขอบคุณครับ ยังติดตามแม้นานๆจะเข้ามาเม้นสักครั้ง

 

สวัสดีครับคุณอาและพี่ๆเพื่อนสมาชิกทุกท่าน...

 

ได้รับที่อยู่น้องซีฯเรียบร้อย
ลูกน้องคงดำเนินการส่งวันนี้
ไว้ค่อยลงเลขส่งให้นะครับ

ตอนนี้ ถือว่าปิดจ็อบหลวงปู่โต๊ะ
พรุ่งนี้ ส่งเงินสมทบเว็ป 4,000บ.
ร่วมบุญกุศลกับทุกท่านสมเจตนารมณ์

ก่อนว่าเรื่องอื่น เขียนสักสองท่อน
ผ่อนปรนอารมณ์ให้รื่นรมย์ก่อนครับ

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ความเดิม..."กิเลสเทพ" ยามกำเริบเสิบสาน เหนือ"กิเลสมาร" ทาบไม่ติด!!!
__________________________________________________

บัดนี้ "สงครามเทพ"ขนาดย่อม อุบัติบนแดนสุขาวดีดาวดึงส์ ด้วยความงามที่"นงคราญเทวี"มีส่วนร่วม!

อสูรตนหนึ่งพุ่งปราดเข้าคว้าจับร่างนงคราญเทวี เธอผงะลอยถอยหนี แต่ไม่พ้น แขนอสูรยืดยาวออกได้ แต่กริชสายฟ้าก็ฟาดฉับลงที่แขนสะบั้นมันขาดง่ายดาย ไร้แรงต้าน เจ้าอสูรร้องอุทานด้วยความเจ็บปวด คว้าท่อนแขนขาดพุ่งถอยหลังกระเซอะกระเซิง...

ผมคือเจ้าของกริช แต่เผลอนิดเดียว กระบองยักษ์ก็หวดตูมเข้ากลางแผ่นหลัง กายเทพสะเทือน เสียงฟาดดังสนั่นเหมือนกระหน่ำอินทเภรีกลองยักษ์ กระหึ่มทั้งแดนสรวง

ร่างเทพปลิวหวือดังปุยนุ่นไปตามพลังหวด เทพอีกรูปทะยานเข้ารับไว้ เป่าพรวดที่กายใกล้แตกดับ นำพลังเทพฟื้นคืนไหลเวียนทั่วร่างทิพย์

ร่างเทวะผมคำนับคารวะเทพผู้ช่วยเหลือ แล้วถลันเข้าร่วมต่อกรเปิดศึกกับอสูรอีกยก เหล่านางสวรรค์บัดนี้ลอยร่างไปรวมกลุ่มกันที่มุมสระโบกขรณี ห่างไกลจากเวทีสัประยุทธ์ ทุกนางล้วนสีหน้าระทึก นึกไม่ถึงว่าจะเกิดศึกชิงนาง เมฆครึ้มคลุ้ง โยธามหาระทึกกลางสวรรค์เฉกเช่นนี้

"สงครามเทพ-อสูร" ฉายผ่านม่านจิตที่ผมเป็นผู้ชมร่วมกับสองเทวีศรีพี่น้อง ให้ผมเพลินทัศนาร่างตนเอง คราครั้งเสวยสุขเหนือสุขบนดาวดึงส์ดีๆ แต่ดันหาทุกข์ใส่ตัว เอาเหาสวรรค์ใส่หัว เพราะเผลอเมามัวความงาม

ชมร่างเทพอีกร่างสัประยุทธ์พันตูสู้หมู่อสูรเมามัน ช่างแปลกพิสดารสิ้นสรรหาคำบรรยาย เหมือนดั่งแยกร่างแบ่งภาคได้ แต่ความจริงมิได้เป็นเช่นนั้น...

ภาพทั้งหมดที่เห็น เป็น"ความลับแห่งฟ้า"ที่จิตผมถวิลค้นหา...!

การโรมรันเมื่อถึงช่วงกายเทพโดนฟาดด้วยกระบองยักษา ผมคลับคล้ายเทพผู้ช่วยเหลือดูคุ้น หากความกราดเกรี้ยวแลตื่นตาแห่งยุทธการระดับจุลภาคของเทพ ทำให้ความสังเกตถูกข้ามพ้น

ฉากใหม่ ไหลเลื่อนเข้ามาแทนที่รวดเร็วเกินไป ไม่อาจจับตามองทัน เทพ-อสูร ตนใด รูปร่างหน้าตาเยี่ยงไร?...

จิตที่ขาดพลังเทพของผม ตามมองไม่ติด กระทั่งเทพหรืออสูรใด กำลังมีเปรียบ -เสียเปรียบ ด้วยความเร็วดุจสายฟ้าในการยุทธนั้น ฉวัดเฉวียนชวนเวียนจิต

อาวุธกริชในมือเทพฟาดฟันส่งประกายฟ้าร้องฟ้าแลบแปลบปลาบ ดุจอสนีบาตกึกก้องคะนองทั่วสวรรค์ มิมีความหวั่นเทวทัณฑ์ที่จะตามมา

อสูรกลุ่มน้อย อาวุธด้อยกว่า ถอยร่นไม่เป็นขบวน กลุ่มเทพตะโกน...

"จับพวกมันขว้างลงจากบนนี้"!

ผมใช้กริชจี้อสูรร่างใหญ่ กระบองยักษ์มันพลาด ถูกยึดไว้แล้ว กำลังคิดปาดไปที่คอหรือตัดแขน...?

เสียงกึกก้องกัมปนาทดังเทพอสนีบาตเหวี่ยงสายฟ้าฟาดแดนสวรรค์ พลันกระหึ่ม พลังทิพย์บนแดนทิพย์กระแทกแก้วหูทิพย์แทบแตกดับ

"หยุด...เจ้าพวกโฉดเขลา"!

องค์อินทราธิบดี...ท่านท้าวสักกะเทวราช ผู้ปกครองดาวดึงสา เสด็จมาในชุดเต็มยศศักดิ์อัครฐาน สมสถานะองค์เทพภูบาลผู้ยิ่งใหญ่!!!

 

(ต่อ)...เหล็กไหลฯ
~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~

ท้าวเธอประทับหลังช้างทรงเอราวัณ เจ้าของเศียร 33 เศียร 231 งา นิรมิตเรือนกายได้สูงใหญ่เกินกว่าหนึ่งล้านวา!

จอมอินทราชา มาบนเอราวัณเศียรเดียว พรั่งพร้อมปวงเทพชั้นผู้ใหญ่ 32 องค์ จัดแถวละ 16 องค์ขนาบข้าง

องค์ราชาธิบดีเทพ สั่งเหล่าอธิบดีเทวะ ควบคุมกายเทพและหมู่มารอสูรชำระความมิรอช้า ทุกร่างถูกกุมไปยังหน้าบัณฑุกัมพลศิลาอาสน์ แท่นทิพย์ศิลาแก้วทันควัน!

กลุ่มอสูรพิภพโดนมัดตรึงด้วยโซ่พระเวทย์ รอการขึ้นมารับไปลงอสูรทัณฑ์โดยนายนิรบดีอสูร เป็นความปราณีและไม่ก้าวก่ายกันในการชำระความเพื่อความเป็นธรรม

แดนเทพ-แดนอสูร มีการส่งผู้ต้องหา เปรียบเช่นโลกมนุษย์ส่งผู้ร้ายข้ามแดน...!

เหล่าเทพสวรรค์ มีทั้งเทวะกับเทวี นับสิบรูปรวมผมกับเทวีนงคราญ ถูกลงเทวทัณฑ์ ด้วยประกาศิตเทวสภา...

คำสั่งให้ลงไปจุติตายจากความเป็นเทวดา เคลื่อนย้ายภพสู่แดนหฤโหด...โลกมนุษย์สุดโสโครก 3 วันดาวดึงส์!!!

นั่นเท่ากับ 300 ปีโลกมนุษย์ มีคำสั่งห้ามตามหลังมาอีกด้วยว่า โทษานุโทษผมรุนแรงกว่าทุกเทวะ เพราะลงมือก่อนด้วยแรงโทสะบันดาลจากรูป,รส,หึงหวง

โทษพ่วงท้าย...ห้ามมิให้ มีการอยู่กิน ปฎิสัมพันธ์ฉันท์สามี-ภรรยาด้วยหมู่เหล่าเทวดา ทั้งเทพแลเทวีที่ถูกอัปเปหิชุดเดียวกัน จะต้องจำพรากจากกันเสมอไม่ว่าอยู่ในสถานะใด

ในวาระทิพย์นั้นเหล่าเทพเช่นผมต่างล่วงรู้ กลุ่มอสูรพิภพถูกเนรเทศไปจุติ... ตายจากภพทิพย์วิมานแสนสำราญใต้เบื้องสุเมรุ

และในชาติภพใด ภพหนึ่ง หรืออาจหลายชาติ อสูรบางตน...จะมีฐานะกำเนิด เป็นคู่พิพาทอาฆาตแค้นไม่เลิกรา จนกว่าจะสิ้นบุพกรรมที่กระทำต่อกันมา ด้วยการอโหสิโดยฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง!


ปวงเทพ-เทวีในเงื้อมทัณฑ์สวรรค์ ถูกกุมไปยืนบนจุดกำหนด...พลันใต้ฝ่าเท้าเทพเทวีทุกร่าง ก็เปิดออกดั่งมนต์มายา กาล-อวกาศ อันปราศจากกรอบบังคับ กลับมีช่องคูประตูหน้าต่างปรากฏ

มิติสวรรค์เปิดเชื่อมมิติโลก ทุกร่างเทวาถูกกระทำด้วยพลังดึงดูดปกติแห่งดาวเคราะห์หนึ่งในสุริยจักร กระชากหายวับลงไปทางช่องใต้ฝ่าเท้า...

ปวงเทวะแต่ละหน่อเนื้อที่เคยเรืองฤทธา เหาะเหินเดินเมฆาดังปุยนุ่น หมุนลอยเคว้งคว้าง ไร้สรรพอิทธิเดชเรืองไกร หมดพลเกรียงไกร ต้านทานแรงดึงดูดพื้นๆ สามัญ

พลังทิพย์พลังเทพสูญโญสิ้นกายา เป็นแค่ดวงจิตธรรมดา พุ่งเสาะหาครรโภทรมารดาซึ่งเป็นใครก็ได้เบื้องพื้นพิภพ...!

นี่คือ..."เทวดาตกสวรรค์"ของแท้ ผ่านม่านมายาจิตบนดาวดึงส์นิมิต!!!

 

สองท่อนมหึ ที่เขียนแสนยาก
ผ่านไปอย่างโล่งใจ กลางงานสุมหัว

ไม่มีเวลาตอบโพสท์ ขอกระโดดไปก่อน
พบช่วงค่ำอีกที ขอบคุณทุกท่านผู้น่ารักครับ

 

ตามไปเที่ยวสวรรค์ ดูสงครามเทวดาและอสูรด้วยคนครับ

 

ผมอ่านแล้วทึ่งจริงๆครับช่างสรรหาข้อความมาบรรยายได้วิจิตรพิสดารมาก
อ่านแล้วจินตนาการตามเหมือนได้ร่วมอยู่ในเหตูการณ์นั้นด้วย

 

ไม่น่าเชื่อ น้องบานชื่นคิดได้เช่นนั้น
มีวาทะ จูเลียส ซีซาร์ ราชันย์โรมผู้พิชิต
ลั่นเป็นอมตะวาจาไว้เมื่อปราบอัฟริกา

"ข้ามา ข้าเห็น ข้าชนะ"!

เปลี่ยนคำท้ายเป็น "ข้าเขียน"ก็ได้นะ

 

สุรา ยาเมา ได้ดิบดี เฉพาะคนค้า มันรวยเอา รวยเอา
คนดื่ม กิน สูบ เมาแล้วจน เจ๊ง ทุกราย กระทั่งเทวดา

ผมก็เมาหลายสิบปีิกว่าจะรู้สึกตัว
เลยไม่ว่าใครที่อยากเมา แต่ภาวนา
ขอให้เขาเหล่านั้น กลับตัวได้ไว สาธุ

 

ท่านรังสีฯมาแผ่แสงกำลังใจดึกดื่นจริงๆ ทำงานหนัก ดึกอย่างนี้
ยังอุตส่าห์เจียดเวลามาทักทายด้วยไมตรีเพียบแปร้ ซึ้งมากครับ

อะไรไม่ว่า ได้เห็น"พระเขี้ยวแก้ว"กับตา
โอ้ ช่างเป็นวาสนาชีวิตเสียจริง ไม่อิจฉา
แต่ขอร่วมอนุโมทนา ด้วยหัวใจปิติร่วม
สักวันอาจมีบุญพาได้สักการะด้วยตนเอง
แทนการนั่งร่ายอักษรเช่นนี้...รักษาสุขภาพครับ

 

น้องเรย์มาเช้าทุกวัน ผมก็ตอบค่ำทุกที
เออ ให้มันได้อย่างงี้ซีน่า แต่คุยทุกวัน
ก็ถือว่า เอาละ เวลาไหนก็ช่าง-ฮ่า

 

ภาพทักทายยามเช้าจากน้องเมษฯ
ขอทักตอบย่ำยาม ค่ำคืน ไม่ถือสา

วารีลด.......มดกินปลา
ท้นถั่งมา......ปลากินมด
น้ำกับฟ้า......เป็นปรากฏ
ขึ้น-ลดลง.....ปลงเถิดคน

 

กลอนดี มีคติสี่ท่อนยาวเฟื้อยน้องชาติ
รสชาติอักษรเข้มข้น จนไม่ต้องตอบ
ปล่อยภาษากวี ความหมายดีทำงานไป
และกล่าวเพียงคำว่า"ขอบคุณ" ก็พอ

 

ธรรมะฮาเฮปนสาระลัดฟ้ามาเป็นวัน
เขียนตอบช้าไปหน่อย เพราะยุ่งขิง
แต่ที่จริง การ์ตูนอารมณ์ขันปนคันคะเยอ
ไม่ต้องตอบ อ่านแล้ว"ขอบคุณ"คำเดียวก็พอ

อ้อ ขอแถมทักราตรีสวัสดิ์ ในยามที่
คุณสุภาฯใกล้จะอรุณสวัสดิ์-ฮ่า

 

สาวบ้านดอน น้องชุฯ ขอเรียกงี้ดีกว่านะ
พลาดอ่านหนึ่งวัน ได้อ่านหลายท่อนก็สะใจ

เรื่องเคยเห็นดาวดึงส์หรือไม่?
น้องชุฯอย่าเอาเป็นสาระเลย
ขอเพียงอ่านแล้ว รู้สึกเข้าที
ไม่บ้าน้ำลาย โม้ เพ้อเจ้อ อวดอุตริ
ก็ถือว่าการเขียนประสบความสำเร็จ
ขอบคุณมาก ให้เด็กๆแข็งแรงครับ