เทคนิคภาวนา " เวลานี้จิตข้ามันไม่สงบมีแต่ความคิด "

คำว่า "จิตเกิด" ของพี่ทีห้า มันคือ อารายฮับ

ถ้าพูดเข้าอภิธรรม

อย่าบอกนะว่า ไม่ต้องไปรู้มันหรอก

ที่ถามไม่ใช่อารายหรอก ก็เพราะว่า ภาษาจะได้ตรงกันฮับ

 

+++ ผมไม่ได้ "คุยกับพระไตรปิฏก" ผมคุยกับ "คนธรรมดา ที่ลงมือปฏิบัติ" และที่สำคัญคือ "ผมไม่ได้คุยกับคุณ"

+++ ก็ไอ้แค่ "อกุศลเจตสิกดวงเดียว" ที่เข้ามาบอกว่า "แจ้งข้อกล่าวหา" อะไรนั่น คุณยังหาไม่เจอเลย จะไปเอา "วิบากจิต ๓๖ อเหตุวิบาก ๑๕ มหาวิบาก ๘ มหัคคตวิบาก ๙ ผลจิต ๔ รวมเป็น ๓๖" ตะบักตะบวยอะไรของคุณ ก็เอาไปเองคนเดียวก็แล้วกัน

+++ "อกุศลเจตสิก" ตัวเดียวแท้ ๆ ก่อนโพสท์อะไรออกมา ก็ยัง "ไม่มีปัญญา" ที่จะล่วงรู้ได้ จะไปเอาตะบักตะบวยอะไรตั้งมากมาย

+++ หลวงปู่มั่นท่านเคยกล่าวไว้ว่า "ปริยัติงูพิษ" ตรงนี้ ตรงกับอาการของคุณเป๊ะเลย นี่แหละคือ "การศึกษาแบบตะวันตก" ที่ท่องจำได้ แต่ ทำอะไรไม่เป็นสักอย่าง

+++ ตรงนี้ "เป็นปัญหาของคุณ ไม่ใช่ของผม" อยากท่องจำแบบประเภท "ปีศาจคาบคัมภีร์" ก็ไปหาเอาเองก็แล้วกัน

+++ พระไตรปิฏก เป็น "บันทึกประวัติศาสตร์" ที่เอาไว้เทียบเคียง "ผลลัพธ์ในการปฏิบัติ" เท่านั้น ไม่ได้มีไว้อวดโชว์แต่อย่างใด แบบที่คุณทำอยู่ในตอนนี้

+++ ก็เรื่องของคุณดิ ไม่ใช่เรื่องของผม ผมไม่ได้คุยกับคุณ
+++ สติปกติธรรมดายังไม่มี ยังทำตัวเป็น "ปีศาจคาบคัมภีร์" ตามสันดานพวกคลอง 10 นั่นแหละ

+++ คลอง 3 ไปแล้ว ไม่นานคลอง 10 ก็จะต้องไปเหมือนกัน พวกมัน เอาพระพุทธศาสนามา "หากิน" เหมือนกัน
+++ แอบอ้างว่าเป็น "คำพูดของพระพุทธเจ้า" แต่แอบ "ยัดเงินใส่กระเป๋าตัวเอง" แน่จริงทำให้มัน "โปร่งใส" เสียก่อนซิ

+++ ผมคุยกับคนที่เขาปฏิบัติธรรม ดังนั้นเมื่ออ่านเจอคำว่า "มโน+จิตตะสังขาร อันเป็น ขันธ์ ตัวหนึ่ง" ก็รู้เรื่องได้ในทันที
+++ แต่ไอ้พวก "ปัญญาอ่อน แบบ ปิศาจคาบคัมภีร์" อย่างคุณ เมื่อไม่รู้เรื่อง แทนที่จะถามไถ่ดี ๆ กลับแส่มาหาเรื่อง มันก็ได้เรื่องกลับไปเท่านั้นเอง

 

+++ สำนัก "คลอง 10" โดน อัปเปหิ ออกมาจากสำนัก "วัดหนองป่าพง" ของหลวงปู่ชา ที่มีอัฐิเป็นพระธาตุ

+++ นักปฏิบัติในสาย "พระป่าหลวงปู่มั่น" ล้วนรู้จักดีว่า อะไรเป็นอะไร

+++ การแอบอ้างว่า "อยากรักษาคำพุทธองค์ท่านไว้" นั้น ไม่สามารถช่วยตนให้พ้น "นรก" ไปได้เลย

+++ การเอาศาสนามาขายนั้นมีระบุอยู่ใน "พระไตรปิฏก" ไปหาเอาเองก็แล้วกัน

 

จิตเกิดคือ วงจรปฏิจจสมุปบาทมันเกิดนั่นแหละครับ เห็นไหม เพราะความพอใจ (ไม่พอใจด้วย) มันมี วิญญาณจึงมีที่ตั้งอาศัยอยู่ได้ เมื่อวิญญาณมีที่ตั้งอาศัย ภพชาติ ฯ จึงมีด้วยประการฉะนี้

 

ไม่มีความสามารถทำได้ก็บอกตรงๆ
ไม่ต้องกลัวเสียฟอร์ม
เพราะใครๆเค้าดูออกหมดหละครับ ๕๕๕
และว่าตัวเองก็เป็นเนาะ ช่างไม่อายปาก
ไอ้ขี้โม้ ยังไม่อย่านมเอ้ย
ผมเห็นมีแต่คุณนี่หละคนเดียวในเวบ
ที่โม้ว่าตนเองเข้าฌานได้ตามลำดับ
แล้วชอบมาแดกดันผมด้วย
เลยอยากลองของครับ ขอท้าทั้ง ๔๐ กอง
และกรรมฐานพิเศษอื่นๆได้หมด กับคุณ
นี่หละครับ เอาที่คุณคิดว่าคุณเจ๋งสุดเลย
และคุณเคยว่า
ผมเป็นพวกเล่นคุณไสย์ด้วย
และเห็นคุณอวดเก่ง ถากถางคนอื่นๆไปทั่ว
ประหนึ่งว่าตนเจ๋งสุด เลยยิ่งอยากลองของ
ผมคนธรรมดานี่หละ ไม่ใช่ระดับอะไร
เป็นฆราวาส ไม่ใช่พระ ไม่ต้องอ้างว่า
เป็นการออวด

ถ้าทำได้จริง ก็แล้วไป แต่อาจโดนข้อหาหมั่นไส้ โทษฐานแสดง แต่ทำได้จริงไม่ว่ากัน

แต่ถ้าโม้ๆๆๆๆๆๆๆ ว่าตนดีเหลือเกิ๊น
ว่าตนเก่งเหลือเกิ๊น. คนท้าไม่ดี คนดีไม่อวด
แล้วตอนที่คุณไปโม้ออกสื่อ ทับคนอื่นๆ
ว่าคน ทำไมไม่คิด ดังนั้น กล้าพิสูจน์ไหม

คุณและผมไม่ใช่พระ อย่าอ้างอีก
ถ้าเก่งเหมือนที่โม้สร้างภาพ
ต้องทำได้จริง. มาๆๆๆรับ
คำท้าหน่อย เห็นโม้มากอยากลอง

อย่าแถและอ้างอีกเลยนะคับ
อย่าคิดเอา อิงตำรามาตอบ

จะได้พิสูจน์คำพูดที่ผมเคยบอกว่า
คุณทำอะไรไม่ได้ และขี้โม้ ไงครับ
ก็แค่ไอ้ขี้โม้ ปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม

ขัดเจนไหม อ้างอิงตรงๆว่าคุยกับ
ใคร ชัดนะครับ

 

ผมเองไม่ได้ฝึกมาตามสายพระป่าหรอกครับ
จะว่าไปก็ เรียกสายเที่ยวละกันครับ

พอดี ชอบ คำอธิบาย วิธีการสอน ของหลวงปู่พุธ เฉยๆครับ
เห็นว่า เป็นสิ่งที่ดี ที่เด็กรุ่นใหม่ อ่านแล้วจะเข้าใจ วิธีทำได้ง่าย
ก็เลย เสนอต่อ เผื่อใครจะมีแวว ได้พัฒนาต่อไป



สำหรับ วิบากจิต ผมก็เข้าใจคนละอย่างกะที่คุณนพ เล่าให้ฟัง
ฟังหลวงปู่พุธ ท่านมา ก็ไม่มีเรียก วิบากกรรม
ก็ถือ ซะว่า เป็น การเรียกเป็นเฉพาะกลุ่ม


แต่ถ้าจะปรับลงโวหาร

มันก็ไม่พ้น เป็นเจตสิกอย่างนึง

หรือจะเรียกว่า อนุสัย


ถ้าในกรณี กระแส หรือสิ่งที่จรมา

อันนี้ ผมก็ ว่ามันไม่ได้เกียวอะไรกับ จิต เจตสิก
มันเป็นแต่ สิ่งภายนอก มากระทบ
พอกระทบแล้วมันจึงจะเกิด เจตสิก

ไม่ว่าจะเป็น อย่างรูปหยาบๆ เช่น โดนเคกกะบาล

อย่างละเอียดแบบหยาบหน่อย ก็ คำนินทา คำชมเชย ต่อหน้า
อย่างละเอียดแบบละเอียดหน่อย ก็ คำนินทา คำชมเชย การคิดถึง ลับหลัง

พวกนี้พอกระทบแล้ว
ทำมาดาต้องมีสะดุ้ง เหมือนขับรถอยู่ดีดี มีอะไรมากระแทกข้างๆรถ

ถ้า มาแรงหน่อยก็ มีเซ
ถ้า สติไม่ดี มันก้จะไหลหลงไปเรื่อย

ถ้าสติดีหน่อย มันจะรู้สึกได้
เรียกว่าเป็นในส่วนภาวนาที่ว่า " จิตไม่ตั่งมั่นรู้ว่าจิตไม่ตั้งมั่น "

แต่ถ้า คนขาดสติ มันจะกลายเป็นอนุสัยดองไปเรื่อย


ซึ่งพวกนี้
ส่วนตัว เข้าใจว่า ไม่เกี่ยวกับอายุ
การภาวนา เมื่อ สภาพความพร้อมที่เจ็ดขวบขึ้นไป

เมื่อผ่านการเจริญสติปัญญา
มันจะรับรู้ได้เหมือนกันหมดครับ
ในส่วนของ
ปัญญาที่เครื่องนำออก
ไปจนกระทั่ง หมดจด บริสุทธิ์ เท่ากัน เหลือแต่เพียงวาสนาเฉพาะ

อีกอย่างนึง
ฌาน 4 ในส่วน สมถะ
ผมเข้าใจว่า ไม่มีทางได้เห็น แยกรุปแยก นามที่เป็นการเริ่มเดินปัญญา

แต่หากออกจากฌาน 4 ในส่วนสมถะ ปั๊ปเมื่อไร
จุดเริ่มถึงจะเริ่มเดินปัญญาก็ต่อเมื่อ

ฝึกทำสติตามรู้ สิ่งที่ จะเข้ามา ซึ่งมันก็คือ ความคิด
ถ้าจะเรียก ภาษาตามเขา ก้เรียก เจตสิกอย่างนึง
ในบางที หลวงปู่พุธ จะเรียกว่า อารมณ์จิต

ส่วนนี้หลวงปุ่พุธ มีอธิบายไว้อยุ่ครับ
ท่านว่า เป็น การเดินวิปัสนา สืบเนื่องต่อจากสมถะ


แต่สำหรับคนที่ ตั้งสมถะไม่ได้ถึงฌาน สี่
ทำได้แต่ สงบๆ หากเจริญสติ ในชีวิตประจำวัน อย่างต่อเนื่อง
ก็แยกรูปแยกนามได้ เดินปัญญาได้เช่นกันครับ

คำว่า
ความเริ่มเป็นอัตโนมัติ ของสติ
เป็นแต่เพียงจุดเริ่มเดินทาง ภาคปัญญา


สำหรับ ท่านที่มีวาสนา แสดงฤทธิ์ได้
อันนี้ไม่ได้เกี่ยวกับ สัมมาสติ สัมมาสมาธิ

แต่ท่านได้เป็น สติ สมาธิในโลกียะ

ถ้า สัมมาสติ สัมมาสมาธิเกิดขึ้นเมื่อใด
มีแต่กิเลสถูกกะเทาะออกเรื่อยๆ[/QUOTE]
อนุสัย ครับที่ผมได้ยิน คุณปราบ

 

ธรรมชาติ
ไม่เอาพระไตรปิฏก
ปิดพระโอษฐ์พุทธองค์ลูกเดียว

แถมด่าเหมาคลอง10คลอง3รวมพระรวมเจ้าว่าหากินกับศาสนา ไม่รู้คับข้องใจมาจากไหน

สอนธรรมะแต่ด่าพระด่าเจ้า ก็เลิกคุยกัน ไม่ยุ่งแล้ว ลาโลด

 

จิตคือพุทธะ ของหลวงปู่ดุลย์ อตุโล
https://selectcon.com/dharma_dule.asp

ท่านขาจอนลองกดเข้าไปอ่านดูนะค่ะ อาจพอจะทำให้เข้าใจได้ขึ้นมาบ้างนะคะว่า...สิ่งที่อยู่ข้างๆ จิต คืออะไร?

นี้เป็นคำกล่าวบางส่วนของหลวงปู่ที่น่าสนใจ

ถ้าท่านใดทำความเข้าใจได้ทุกอักษรจะทำให้แจ่มแจ้งในการปฏิบัติได้ดียิ่งขึ้น

ทุกข้อความในนี้เป็นสิ่งที่ล้ำค่าค่ะ. หากปฏิบัติยังไม่ถึงเก็บไว้เป็นสัญญาในจิตก็ถือว่าดีมากค่ะ

*******

จิตหนึ่ง นั่นแหละ คือ พุทธ ไม่มีพุทธะอื่นใดที่ไหนอีก ไม่มีจิตอื่นใดที่ไหนอีก มันแจ่มจ้าและไร้ตำหนิ เช่นเดียวกับความว่าง คือ มันไม่มีรูปร่าง หรือปรากฏการณ์ใดๆ เลย ถ้าเราใช้จิตของเราให้ปรุงแต่งความคิดฝันไปต่างๆ นั้น เท่ากับเราทิ้งเนื้อหาอันเป็นสาระเสีย แล้วไปผูกพันตัวเองอยู่กับรูปธรรมซึ่งเป็นเหมือนกับเปลือก พุทธ ซึ่งมีอยู่ตลอดกาลนั้น ไม่ใช่ พุทธ ของความยึดมั่นถือมั่น

*******

เมื่อสัตว์ชาติแรกเกิดนี้ ได้ตายลง มี กรรมชั่ว อย่างเดียว เป็น เหตุให้สัตว์ต้องเกิดอีก เพื่อให้สัตว์ต้อง ใช้หนี้ กรรมชั่วที่ได้ทำไว้ แต่สัตว์เกิดขึ้นมาแล้วหายอม ใช้หนี้เกิด กันไม่ มันกลับ เพิ่มหนี้ ให้เป็น เหตุเกิด ทวีคูณ ด้วยเพศผู้เพศเมียเกิดเป็น สุขุมรูป ติดอยู่ใน ๕ กองนี้ เป็นทวีคูณจนปัจจุบันชาติ


ดังนั้น ด้วยอำนาจกรรมชั่วในสุขุมรูป ๕ กอง ก็เกิดหมุนรวมกันเข้าเป็น รูปปรมาณูกลม คงรูปอยู่ได้ด้วยการหมุนรอบตัวเอง มิหยุดนิ่ง เป็นคูหาให้จิตใจได้อาศัยอยู่ข้างใน เรียกว่า รูปวิญญาณ หรือจะเรียกว่า รูปถอด ก็ได้ เพราะถอดมาจากนามระวางคั่น ตา หู จมูก ลิ้น กาย นั่นเอง ซึ่งเป็นสุขุมรูปแฝงอยู่ในความว่าง รูปวิญญาณ จึงมีชีวิตอยู่คงทนอยู่ ยืนนานกว่า รูปหยาบ มีกรรมชั่วคอยรักษาให้หมุนคงรูปอยู่ ไม่มีเทพเจ้าองค์ใดฆ่าให้ตายได้ นอกจาก นิพพาน เท่านั้น รูปวิญญาณจึงจะสลาย


ส่วนการแสดงกรรมของสัตว์ที่ประทับอยู่ในสุขุมรูป มีรูป ตา หู จมูก ลิ้น กาย ๕ กองนั้นรวมกันเข้าเรียกว่า จิต จึงมี สำนักงานจิต ติดอยู่ในวิญญาณ ๕ กอง รวมกันเป็นที่ทำงานของ จิตกลาง แล้วไปติดต่อกับ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ภายนอก ซึ่งเป็นสื่อติดต่อของจิต ดังนั้น จิต กับ วิญญาณ จึงไม่เหมือนกัน จิตเป็นผู้รู้สึกนึกคิด ส่วนวิญญาณเป็นคูหาให้จิตได้อาศัยอยู่ และเป็นยานพาหนะพาจิตไปเกิด หรือจะไปไหนๆ ก็ได้ เป็นผู้รักษา สุขุมรูป รูปที่ถอดจากรูปหยาบ มีรูปเพศผู้ เพศเมีย รูป ตา หู จมูก ลิ้น กาย อยู่ในวิญญาณไว้ได้เป็นเหตุเกิดสืบภพต่อชาติ


เมื่อสัตว์ตาย ชีวิตร่างกายหยาบของภพภูมิชาตินั้นๆ ก็หมดไปตามอายุขัย (ของ) ชีวิตร่างกายหยาบของภูมิชาตินั้นๆ ส่วนชีวิตแท้ รูป ปรมาณู วิญญาณ จะไม่ตายสลายตาม จะต้องไปเกิดตามภพภูมิต่างๆ ตามเหตุปัจจัยของวัฏฏะหมุนเวียนเปลี่ยนไปด้วย


ชีวิตแท้-รูปถอดหรือวิญญาณหมุนรอบตัวเอง นี้เอง เป็นเหตุให้จิตเกิดดับ สืบต่อ คอยรับเหตุการณ์ภายนอกภายในที่มากระทบ จะดีหรือชั่วก็สะสมเข้าไว้ เป็นทุน เหตุเกิด เหตุดับ หรือปรุงแต่งต่อไป จนกว่า กรรมชั่ว-เหตุเกิด จะหมดไป ชีวิตแท้-รูปถอดหรือวิญญาณ ก็จะหยุดการหมุน รูปสุขุม-รูปวิญญาณ ซึ่งเกิดมาจากกรรมชั่ว สืบต่อมาแต่ชาติแรกเกิด ก็จะสลายแยกออกจากกันไป คงรูปอยู่ไม่ได้ มันก็กระจายไป ส่วนกิจกรรมดี ธรรมะที่ติดอยู่กับวิญญาณ มันก็จะกระจายไปกับรูปปรมาณู คงเหลือแต่ความว่างที่คั่นช่องว่างของรูปปรมาณูทุกๆ ช่อง ฉะนั้น โดยปราศจากรูปปรมาณู ความว่างนั้น จึงบริสุทธิ์และสว่าง รวมเข้ากับความว่าง บริสุทธิ์ สว่าง ของจักรวาลเดิม เข้าเป็นหนึ่งเรียกว่า นิพพาน

 

คุณนพ ชนไก่ คุณอ่านตัวหนังสือก็รู้ได้ไม่ใช่หรือว่า อิงตำราหรือปฏิบัติ คุณจะพิสูจน์คุณก็ถามคำถามทางธรรมมาได้เลย ถ้ารู้ปฏิบัติมากก็ถามด้านปฏิบัติมาก็ได้ แต่อย่างคุณุอย่างมากก็อ่านตำรามา เพราะนักปฏิบัติเขาไม่พูดท้าเรื่อง กรรมฐาน 40 กองกันแบบนี้หรอกครับ มีแต่พวกอ่านตำรามาถึงเรียกกรรมฐาน 40 กอง
นักปฏิบัติเขาก็จะพูดเฉพาะสายที่เขาปฏิบัติ เช่น สายหลวงพ่อเทียน สายพระป่านี่เขาก็ไม่เรียกกันพระป่า เขาเรียกว่า พ่อแม่ครูอาจารย์ อย่างสายท่านพ่อลี เขาก็เรียกกันว่า ท่านพ่อลี สายมโนมยิทธิ สายเซ็น แบบนี้ สายกรรมฐาน 5 แบบหลวงปู่สรวง
และศิษย์มีครู เขาไม่ท้าแข่งกันหรอกครับ เขามีแต่จะถกธรรมกัน

ว่าแต่คุณ นพ ชนไก่ คุณจะมาทดสอบผมสายไหนหละครับ ไปฝากตัวเป็นศิษย์สำนักนั้นก่อนแล้วค่อยมา ถกกับผมก็ได้ครับ

 

มโน , ใจ ,จิต แท้ที่จริงแล้วคือ ความว่าง

สิ่งที่อยู่ข้างจิต ที่เป็นจิตตสังขาร หรือส่วนที่เรียกว่ากองขันธ์ ที่เป็นเจตสิก ที่คอยปรุงแต่งจิต หรือเราจะเข้าใจในส่วนที่เป็นกรรมหรือวิบากก็ได้

จิตเขาก็ว่างนิ่งอยู่อย่างนั้น หากเกิดวิญญาณรับรู้ในอารมณ์ส่วนที่เป็นเจตสิก จิตไม่รับเอา ส่วนที่เป็นเจตสิกก็ดับไป จิตก็ว่างอยู่ รู้อยู่

แต่ถ้าจิตหลงเข้าไป ตามวิญญาณ เกิดเจตสิกปรุงแต่จิตได้ จิตก็เป็นผู้คิดผู้นึก เกิดการทำกรรม เมื่อเจตสิกดับไปแล้วจิตก็กลับมาว่างเหมือนดิม

ผลแห่งกรรมหรือวิบากก็จะถูกเก็บไว้ในกองขันธ์ ที่อยู่ข้างๆจิต คอยปรุงแต่งจิตเมื่อจิตหลง เพื่อเกิดเป็นกรรม และติดอยู่กับจิตเพื่อเป็นวิบากกรรมผลให้เราจิตไปเกิด

มโน+จิตตะสังขาร ความคิด ที่ปรุงแต่งจิต ให้จิตเป็นผู้คิด. ผู้นึก. ถ้าจิตไม่หลงไปตามการปรุงแต่ง จิตก็ว่างตามเดิม

 

ผมอยากรู้ว่าเวลานั่งสมาธิจนจุดที่รู้สึกว่างเปล่าคำภาวนาก็ไม่ปรากฏผมอยากรู้ว่า เป็นสมาธิแบบพุทธหรือเปล่าครับ เพราะผมเคยโดนด่าว่านอกศาสนา

 

ไม่มีอะไร นอกเหนือ ไปจาก จิต เจตสิก รูป นิพพานหรอกครับ

วนๆไป ยังไง ย่อ ลงมาก้มีแต่ จิต เจตสิก มีแต่เกิดดับ

แต่หาก เราไม่กำหนดรู้
เราก้จะคลาดไป


ส่วนตัว ชอบตรงที่ หลวงปู่พุธ อธิบายให้ฉุกคิดว่า

" สังขารอีกอย่างหนึ่ง ก็คือ ดิน ฟ้า อากาส ต้นไม้ ภูเขา รถ เรือน
สังขารไม่มีชีวิต จิตใจ เราก็ได้ไปเที่ยวกล่าวตู่
ว่า
สิ่งเหล่านั้น ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา
แต่หาได้มองเข้ามาข้างในไม่

สิ่งเหล่านั้น ไม่ใช่ สิ่งที่ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตาน๊ะ
เราไปกล่าวตู่เค้าต่างหากเล่า

ตัวอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา มันอยู่ที่ไหน
มันอยู่ที่ ไอ้ตัวจิตวิญญาณ นี่เอง "[/QUOTE]

อนุโมทนา ครับ

 

ทำไม่ได้ บอกมาตรงๆเลยครับ ๕๕๕
เพราะที่ผ่านมาคุณโม้ไว้มาก
ที่ท้าเพราะคุณโม้ และแดกดันผมไว้
ว่าผมไว้ เลยอยากท้าพิสูจน์ไง
ถ้าผมทำไม่ได้คือผมโม้
ถ้าคุณทำไม่ได้คือคุณโม้
แค่นี้กลัวอะไร ครับ
ผมไม่เห็นกลัวอะไรเลยเรื่องนี้

สั้นๆ อย่าโม้ ทับอีก คุณนั่นหละ
พวกคิดเอา ต้องเป็นอะไรที่โง่มากๆ
ถึงจะบอกว่าคนอย่างผมอ่านตำราเอา
อย่างพวกที่เคยเจอผมตัวจริง
ป่านนี้ขำคุณฟันร่วงแล้ว
ในเวบนี้เยอะที่เคยผมตัวจริง ๕๕๕

กล้ารับคำท้าไหม
อาปาฯ กสิณ ๑๐ มโนฯ ธรรมกาย
หรือสายไหนฯลฯ ว่ามาเลย ผมท้าคุณ
ก็บอกแล้ว เอาที่คุณเจ๋งสุดเลยให้เลือกเลย
ถ้าผมเลือกให้คุณคงไม่มีปัญญาทำได้หรอกครับ ๕๕๕ แต่เรื่องโม้
ผมสู้ไม่ได้แน่นอนครับ ๕๕๕
เพราะคุณมันโม้ระดับชาติ ๕๕๕
กล้ารับไหม ระดับที่แสดงให้คนอื่นๆรับรู้ได้
เห็นผลได้. ไม่ใช่รู้เองนะ เข้าใจนะ
ถามอีกว่ากล้าไหม
อย่าแถ ไอ้เด็กไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม
กล้าไหมๆๆๆๆๆๆๆ
มามะ มามะ กล้าเปล่า

ที่ ท้าพิสูจน์ความสามารถ
เพราะคุณโม้ว่าเข้าฌาน
คล่อง เลยอยากลองว่า
ใช้งานอะไรได้เปล่า แน่จริงเป่า
เข้าใจนะน้อง.
เพราะพี่คิดว่าน้องเก่งแต่ปาก
แต่ทำไม่ได้ซักอย่าง แต่ดันเจือก
มาโม้ยกตนเองอยู่ได้
เป็นที่มาของการท้าแสดง
ปล เข้าใจที่พูดนะ (^_^)
ของอย่างนี้
เค้าไม่ได้ใช้ปากตัดสินนะครับ

 

ไม่มีสมาธินอกศาสนาหรอกครับ เป็นวาทกรรมที่สร้างกันขึ้นมาผิดๆ
มีแต่ มิจฉาสมาธิ และ สัมมาสมาธิ จะในหรือนอกศาสนาพุทธก็ไม่พ้น 2 ประเภทนี้

ศาสนาพุทธ นั้นสอนให้ฝึกสมาธิที่ถูกต้องยิ่งขึ้นไป จนถึงพระนิพพานได้
แต่ถ้าใครอยู่นอกศาสนาพุทธแล้วทำสมาธิถูกต้อง จิตสงบ เบิกบาน ผ่องใส มีกำลัง ก็ต้องถือว่า เป็นสมาธิที่ถูกต้อง แม้จะไม่ได้ละเอียดเท่ากับพระพุทธศาสนา
เหมือน สัมมาวาจา คนที่อยู่นอกศาสนา ก็มีสัมมาวาจาได้ครับ

แต่ มิจฉาสมาธิ แม้คนในศาสนาพุทธก็มีมิจฉาสมาธิได้ หากสมาธินั้น ไม่ประกอบไปด้วยสัมมาสติ กล่าวคือ ทำสมาธิแล้วหมกมุ่น ทำแล้วเครียด ทำสมาธิเพื่อสนองกิเลส เช่น ทำคุณไสย มนต์ดำ หรือ พลังบิดไส้ ไล่ผี อะไรทำนองนี้ครับ

 

กระทู้ไปเร็ว

วิมุตติ ความหลุดพ้น, ความพ้นจากกิเลส มี ๕ อย่าง คือ

๑. ตทังควิมุตติ พ้นด้วยธรรมคู่ปรับหรือพ้นชั่วคราว

๒. วิกขัมภนวิมุตติ พ้นด้วยข่มหรือสะกดไว้

๓. สมุจเฉทวิมุตติ พ้นด้วยตัดขาด

๔. ปฏิปัสสัทธิวิมุตติ พ้นด้วยสงบ

๕. นิสสรณวิมุตติ พ้นด้วยออกไป

สองอย่างแรก เป็นโลกิยวิมุตติ สามอย่างหลัง เป็นโลกุตรวิมุตติ


วิโมกข์ ความหลุดพ้นจากกิเลส มี ๓ ประเภท คือ

๑. สุญญตวิโมกข์ หลุดพ้นด้วยเห็นอนัตตา แล้วถอนความยึดมั่นได้ มองเห็นความว่าง

๒. อนิมิตตวิโมกข์ หลุดพ้นด้วยเห็นอนิจจัง แล้วถอนนิมิตได้

๓. อัปปนิหิตวิโมกข์ หลุดพ้นด้วยเห็นทุกข์ แล้วถอนความปรารถนาได้

 

คุณจะเอาฌาณ มาใช้งานอะไรหรือครับคุณ นพ ชนไก่
ลองศึกษา สัมมาสมาธิ และ มิจฉาสมาธิก่อนครับ
แล้วที่จะมาท้าผม นี่ท้าทำอะไรครับ
ธรรมเป็นปัจจัตตัง รู้ก็รู้ได้เฉพาะตน ผมจึงไม่เข้าใจว่า คุณนพ ชนไก่ จะให้ผมแสดงอะไรออกมา
จะมีก็แต่ การยกหลักธรรมมา ให้คุณอ่านนี่แหละที่พอจะแสดงให้เห็น สภาวะของสมาธิและการเจริญภาวนาได้บ้าง

 

ปัญญาวิมุต “ผู้หลุดพ้นด้วยปัญญา” หมายถึงพระอรหันต์ผู้สำเร็จด้วยบำเพ็ญวิปัสสนา โดยมิได้อรูปสมาบัติมาก่อน

ปัญญาวิมุตติ ความหลุดพ้นด้วยปัญญา, ความหลุดพ้นที่บรรลุด้วยการกำจัดอวิชชาได้ ทำให้สำเร็จอรหัตผล และทำให้เจโตวิมุตติ เป็นเจโตวิมุตติที่ไม่กำเริบ คือไม่กลับกลายได้อีกต่อไป เทียบ เจโตวิมุตติ

เจโตวิมุตติ ความหลุดพ้นแห่งจิต, การหลุดพ้นจากกิเลสด้วยอำนาจการฝึกจิต หรือด้วยกำลังสมาธิ เช่น สมาบัติ ๘ เป็นเจโตวิมุตติอันละเอียดประณีต (สันตเจโตวิมุตติ)


วิปัสสนา ความเห็นแจ้ง คือเห็นตรงต่อความเป็นจริงของสภาวธรรม, ปัญญาที่เห็นไตรลักษณ์อันให้ถอนความหลงผิด รู้ผิด ในสังขารเสียได้, การฝึกอบรมปัญญาให้เกิดความเห็นแจ้งรู้ชัดภาวะของสิ่งทั้งหลายตามที่มันเป็

เจริญวิปัสสนา ปฏิบัติวิปัสสนา, บำเพ็ญวิปัสสนา, ฝึกอบรมปัญญาโดยพิจารณาสังขาร คือ รูปธรรมและนามธรรมทั้งหมดแยกออกเป็นขันธ์ ๆ กำหนดด้วยไตรลักษณ์ว่าไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา

ปฏิบัติ ประพฤติ, ทำ, บำรุง, เลี้ยงดู

 

ผมมีสติกำกับอยู่ รู้แต่ลมหายใจกับคำภาวนาหายไป เมื่อก่อนผมไม่สนใจเก็บรายละเอียดผมชอบมีสุขการทำสมาธิ ตอนนี้เริ่มมาอยู่กับกายกับใจมากขึ้นขอบคุณครับ

 

ผมเคยเบิกบานกับการทำสมาธิครับ มีความสุขมากแต่รู้สึกอารมณ์ในกามไม่ลดลงเลย ผมเลยคิดว่าผมทำสมาธิผิดครับ

 

สันตติ การสืบต่อ คือการเกิด-ดับต่อเนื่องกันไปโดยอาการที่เป็นปัจจัยส่งผลแก่กัน ในทางรูปธรรม ที่พอมองเห็นอย่างหยาบ เช่น ขนเก่าหลุดร่วงไป ขนใหม่เกิดขึ้นแทน ความสืบต่อแห่งรูปธรรม จัดเป็นอุปาทายรูปอย่างหนึ่ง ในทางนามธรรม จิตก็มีสันตติคือ เกิด-ดับเป็นปัจจัยสืบเนื่องต่อกันไป