เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

รอเรื่องเล่า
จากคุณอา
ถึงตรงนี้
เป็นเสียเองแล้ว
นักขุดกรุ(คุณอา)

 

ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ น้องบานชื่นเอ๋ย
มัวขุดกรุฯพระ+วัตถุมงคล หน้าวิ่ง
กระฉูดไปที่ 695 ส่วน "ความเดิม"
ตอนล่าสุดอยู่ที่ 675 ยาวถึง20หน้า
เป็นประวัติการตั้งแต่เขียนเรื่องเล่ามา...

จำต้องนำทุกท่านกลับสู่"เมน เฟรม"กระทู้
ไปตะลุย"ตะนาวศรี" กัน ณ บัดนาว
โปรดรอการจิ้ม ชั่วครู่เช่นเคยครับ

 

ขอบพระคุณมากครับสำหรับความอนุเคราะห์ ขอให้ K.wanwi สุขภาพแข็งแรงและอยู่กับเวฟนี้ไปนานๆนะครับ

 

ี(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ความเดิม..."ไป...ปีนเขากัน"...ผมร้องหลังเจ้าคชสารข้าวใหม่ ปลามัน หายลับตา!!!
___________________________________________

ภูผาขั้นบันไดตระหง่านตรงหน้า สิ่งมหึมากร้าวแกร่งกระแทกความรู้สึกข่มขวัญ จิตวิญญาณมนุษย์น้อยเช่นพวกเรา ให้ตัวหดน้อยกระจ้อยเพียงมดแดง มดง่าม...!

มองจากทิศทางไกลฟากฝั่งแชงกรีล่าช้างมายังจุดนี้เมื่อวันวาน ่ภูผาขั้นบันได ประหนึ่งปฏิมากรรมงดงามของช่างแกะสลักศิลป์เสลาระดับมือเทวดา ด้วยว่าแต่ละขั้นบันไดไกลลิบตานั้น มีสายหมอกไหลเอื่อยๆขาวโพลนงามวิจิตรตระการตา ราวกับสายไหมพาดผ่าน เป็นมุมมองในฝันของจิตรกรทั่วหล้า

หากบัดนี้ กลางหว่างสายตาห้าคู่ที่ยืนเรียงเป็นหน้ากระดาน ก้อนหินผา ที่ทอดยาวเหยียดไปทางขวามือ ผงาดง้ำค้ำฟ้า บันไดตรึงตางามสวยนั้นเล่า แท้จริงเป็นขั้นที่ห่างกันมาก มิอาจคะเนด้วยตาเปล่าว่า แต่ละขั้นต้องไต่หรือปีนเหมือนลิงใช้เวลานานเท่าใด ยิ่งผมมองคุณชาติผู้ยังหลงเหลือพิษสงบาดเจ็บ

มองไม่เห็นทางเลยว่า หนุ่มกรุงจะเข็นตัวเองข้ามผ่านมหาภูผานี้ไปฟากฝั่งตรงข้ามได้อย่างไร?

เรายืนทอดอาลัย ดูตากัน สลับมองมหาภูผาขั้นบันได มาลันดูแกกันพักใหญ่...

ผมถอนใจ เหลียวหลังมองทางที่คู่รักคชสาร ดุ่มหายลับป่า มองนาฬิกาข้อมือ ถ้าตามทางนั้น เป็นทิศตะวันออกเฉียงเหนือ พาคล้อยเคลื่อนจากภูนมโต ฉีกแนวทิศไปเรื่อย

บักสมไม่ยอมกลัดกลุ้ม มันเป็นพรานทะโมนน้อยวัยซุกซน คอนไอ้ปืนโตเดินดุ่ม มุดหญ้า ดงไม้รกเรื้อไปใกล้ตีนผา ชั่วครู่ตะโกนเสียงลั่น...

"ทางนี้ มีช่องเดิน มาดูกันเร็ว"

ผมกับลุงพรานพุ่งไปทางด้านซ้ายมืออย่างว่องไวตามเสียง แล้วก็เห็น ซอกเล็กๆเป็นช่องขนาบด้วยโตรกหินผาสองด้าน ถ้าไม่มุดเข้ามาใกล้ จะผ่านตาไปเพราะเถาวัลย์พันเกี่ยว ไม้เลื้อยขึ้นรกปิดทางเต็ม แต่บนพื้นก็เป็นที่ราบเรียบดี เว้นเหนือหัวที่กิ่งก้านไม้เลื้อยรกปกคลุมพรางตา

ผมไม่รอช้า ขอปืนโตจากน้องรัก เอาห้านัดให้ถือก่อน รีบหาทางปีนป่ายเหยียบเหนี่ยวชะง่อนหินด้านข้าง ปีนขึ้นไปพอสมควร แล้วใช้กล้องติดตัวปืนส่องหาทิศไล่ไปในช่องเขาแคบทันที

ช่องแคบนั้น เดินได้สบาย มันกว้างขนาดช้างทั้งโขลงก็พอเดินดุ่มผ่านได้ ไม่พักต้องพูดถึงมนุษย์น้อยเอวบางอย่างพวกเรา แต่เส้นทางจะทะลุภูผานี้ได้หรือไม่?

ผมไต่กลับลงมาเล่าลุงพราน โดยมีทุกคนห้อมล้อมฟังผล

"ทางด่าน อันตราย ที่แคบ หลีกยาก "..!!!

ลุงเกาหัว ผมไม่ชอบใจ เพราะแสดงความกลัดกลุ้ม ไม่แน่ใจ ไม่รู้จริง ด้วยท่าคุ้นตา

"เสี่ยงน้อยกว่าปีน...เจอะสัตว์ร้ายสู้ได้น้องพราน อาวุธเราพร้อม"

คุณชาติให้ความเห็นที่ดีไม่เลว เพราะขืนปีน ตกลงมาคอหักตาย ไม่ได้แก้ตัวกะใครเลย...สู้ไปวัดดวง ถ้าผิดพลาดก็ได้สู้ก่อนตาย!?

"เอาครับ ไปก็ไป ไม่เสี่ยงเราก็ติดตรงนี้ หมดทางปีนเขา"

ผมคำรามอย่างสิ้นคิด ฝ่าดงมฤตยูมานักหนามากอักโข กลัวเกรงไปใยกับทางด่านแค่นี้ สมัยเดินป่าหนแรก ไปปราบเสือสมิง ลุงพรานหลอกพาเดินด่านเสือ ด่านช้าง ยังเฉย...

แต่ผมก็ลืมไป ครั้งนั้นที่ไม่หวั่น เพราะผมกับเพื่อนเกียรติ ยังเป็นไอ้ไก่อ่อนสอนขันเรื่องป่าดงพงไพร ไม่รู้ซึ้งถึงคำว่า ด่านสัตว์ ทางอันตราย ต่างหาก

เราจัดขบวนแถวเรียงหนึ่งเหมือนเดิม แต่คราวนี้ คนถืออาวุธอยู่หน้า ลุงพรานนำ บักสมเป็นหมายเลขสอง ผมอยู่ลำดับถัดมา คุณชาติตามหลัง ให้คุณนงปิดท้าย คอยดูแลคู่หมั้น

"ช้าๆก็ได้นะลุง ไม่ต้องรีบร้อน มีเวลาเหลือ"...ผมเตือนเพราะกลัวใจลุงเฒ่า ลองได้ออกเดินแล้ว ชะลอฝีเท้ายาก

ลุงพรานแยกเขี้ยวยิ้มเห็นฟันหลอ ท่าน่ารัก พยักหน้า ก้าวเท้าเดินนำเข้าสู่ทางแคบมีหินผาชะโงกเงื้อมเป็นปราการด้านข้าง

หินผาสองด้านไม่ใช่ราบเรียบ หลายตอนก็สามารถปีนป่ายได้ มันเว้าแหว่งแข็งแรงตามธรรมชาติแห่งภูผา หลายช่วงที่แหงนแหงะคอตั้งบ่า เป็นตระพักหลุบเข้าไป ไม่รู้ว่าตรงที่ว่าง เป็นที่อาศัยของนกกาชนิดไหน หรือเป็นรวงรังสัตว์ผ่าพันธุ์ใด?

เราเดินกันเงียบๆ ยินแต่เสียงสวบสาบของฝีเท้า 5 ชีวิต ผมแบกเจ้าห้านัดสบายๆ แต่ระวังทุกฝีก้าว ความสูงโย่งทำให้ได้เปรียบการมองไกลไปข้างหน้า ลุงพรานเดินดุ่ม บางครั้งก็ชะงัก คุกเข่า เอามือควานหยิบเศษใบไม้ เศษหญ้าขึ้นดม มีช่วงหนึ่งหันมาบอกบักสมศิษย์เอก...

"ดูไว้ ขี้ช้าง มันเพิ่งผ่านเมื่อวานว่ะ"

แสดงว่าช่องแคบ เหล่าคชสารใช้เป็นที่เดินทาง เป็นช่องติดต่อระหว่างโลกด้านนอกกับแชงกรีล่า สรวงสวรรค์ของเหล่ามัน

ผมปรีดาในหัวอกลึกๆ แม้จะกังวลแต่ก็ยินดีที่รับรู้ว่า เจ้าถิ่นผู้ยิ่งใหญ่ใช้เส้นทางเทือกนี้ เมื่อมันใช้ได้...

เราก็ย่อมอาศัยใช้ช่องนี้สัญจร ตามพวกมันไม่ลำบาก!

"ต๊าก ต๊าก กระต๊าก" เสียงไก่ป่าขัน แว่วมาไม่ไกล

ลุงพรานชะงักกึกยิ่งกว่ารถพุ่งลงเขาเบรคกระทันหัน ร่างเล็กหันกลับหลังดวงตาเหลืองขุ่นมัวปนน้ำข้าวเหลือกโพลง รีบยกมือห้ามทุกคนไม่ให้เคลื่อนไหว

ช้าไป บักสมชี้ไปด้านข้างขวามือร้องลั่นสนั่นช่องแคบ

"งู งูยักษ์ ลุงระวัง"

คุณพระ คุณเจ้าได้โปรด ตรงชะง่อนผาเตี้ยๆ ราชันย์แห่งอสรพิษ จงอางยักษ์โผล่พรวดขึ้นมาท้าทายแสงตะวัน สีมะเมื่อมน้ำตาลแก่ กับการชูคอแผ่แม่เบี้ยอันน่าคร้ามเกรง ส่ายร่อนค้ำอยู่เหนือกบาลพวกเรา

เงามัจจุราชแห่งมันบดบังแสงอาทิตย์ชั่วครู่ด้วยความใหญ่โต...หัวโอฬารดังกะพ้อมขนาดย่อม ส่ายไปมา ลิ้นแล่บแพล่บสองแฉก ชวนขนหัวลุกไม่มีอะไรเหมือน

"เปรี้ยง"...!

บักสมลั่นไกไอ้ปืนโตในท่าไม่พร้อมด้วยความตระหนก กระสุนยักษ์ปลิวขึ้นฟากฟ้า ตัวมันถูกพลังไอ้ยักษ์ใหญ่ถีบเข้าบ่าหงายหลังผลึ่ง ไม่เป็นท่า

ผมกระโจนรับไอ้น้องไว้ ผลักตัวไปด้านหลัง คุกเข่า ยกห้านัดเล็ง ร้องเสียงลั่น ไม่สนว่าจะรบกวนอสรพิษร้าย เจ้าแห่งเขี้ยวพิษ...

" หมอบกับที่ คุณนง คุณชาติ อยู่เฉยๆ อย่าวิ่ง"

ผมจะชิงวินาทีมัจจุราชจากราชันย์อสรพิษซึ่งบัดนี้ กำลังโกรธจัดเพราะเสียงสนั่นปานอสุนีบาตที่บักสมลั่นไก...

ร่างใหญ่ยาวเกินมาตรฐานจงอางทั่วไป เลื้อยปราดลัดเลาะซอกหินลงมา หัวมันแนบพื้น ผมไม่มีช่องเล็ง

ลุงพรานวิ่งกลับหลังหัน ไม่กล้ายิง ตะแกกระโจนผ่านร่างผมไป

"ยิง นายทหารยิง"!

ลุงร้อง ตัวเองไปยืนค้ำคู่หมั้นไว้ ทุกวินาทีฉุกละหุกแทบไม่หายใจ!!!

 

ขอบคุณมากๆครับคุณอา
หนึ่งท่อน
อันระทึก
ที่รอคอย
ในป่า
เห็นและได้ยิน
ไว้ใจได้ยากจริงๆ

 

อ่านตอนฝนตก
ได้อารมณ์ดีครับพี่

ดูแลสุขภาพทุกคนครับ

 

สวัสดีคุณอาวันวิและ FC ทุกท่าน

 

แค่ชื่อทายก็ผิดแล้ว

 

สวัสดีคุณอาwanwiและทุกท่านครับ วันนี้ได้รับเหรียญหลวงพ่อรวยแล้วครับ ขอขอบพระคุณอีกครั้งครับ ยินดีกับคุณเด็กดอยด้วยครับ

 

สวัสดีค่ะ คุณลุงwanwiและสมาชิกทุกท่าน

มาส่งข่าวนะคะว่ามิ้วน้อยห้าตัวหาบ้านได้ครบหมดแล้วค่ะ เมื่อวานสัตวแพทย์ส่งข้อความมาบอก ว่ามีคนใจดีรับเลี้ยงไป หลังจากสัมภาษณ์ คัดกรอง พร้อมทั้งส่งภาพเจ้านายคนใหม่ที่มารับน้องมิ้ว เป็นอย่างที่ลุงพูดนะคะ มิ้วน้อยได้บ้านหมดแล้วและจะมีเจ้าของที่รักเอาใจใส่ดูแลเค้าค่ะ

@suthamma พึ่งเคยได้ว้าวกับการเห็นมีดหมอ ที่มุเรียกว่าระดับไม่ธรรมดาจริงๆ แต่มุไม่ได้มีความรู้เรื่องพวกนี้นะคะ เคยเห็นแต่มีดหมอของหลวงพ่อฤาษี ที่อยากเห็นจริงๆ คือมีดเพชราวุธ ของหลวงพ่อเล็ก วัดท่าขนุน จำได้ว่าเคยเห็นจากรูป แล้วด้ามสีขาว ปลายโค้งสะดุดตา งานพุทธศิลป์สวยจริงๆ ขอบคุณอีกครั้งนะคะที่ลงรูปปรอทกรอให้ดูด้วยค่ะ

 

สวัสดีครับ
สายๆวันเสาร์
ให้หมดทุกเศร้า
เรื่องเล่าครื้นเครง
อารมณดีดี
ที่พี่บรรเลง
เหมือนได้ฟังเพลง
ครื้นเครงชื่นใจ
อ่านข่าวน้ำท่วม
สุดแสนห่วงใย
เป็นกำลังใจ
มอบให้ทุกคน
วันนี้มีทุกข์
อาจสุขอีกหน
แค่ใจของตน
เป็นคนสู้ตาย
ไม่มีขีดจบ
สู้รบสบาย
เตรียมพร้อมใจกาย
อันตรายก็จาง


ดูแล รักษาสุขภาพกันครับ

 

2โพสท์น้องเมษฯวันวาน
เอามาขับขานรวมไว้ตรงนี้

เปลือกเสฉวน.......งามนวลตา
ตำนานว่า.............หาเปลือกหอย
ยกแนบหู.............คอยฟังถ้อย
กระซิบหอย..........คือทะเล!

เปลือกหอยมีมนต์ขลังแห่งทะเล
มันมีจิตวิญญาณแห่งเกลียวคลื่น
เสียงคร่ำครวญจากทะเลภายใน
ต้องเอาแนบหูแล้วฟัง จะได้ยิน!

 

ธรรมะสวัสดีมาชุดใหญ่วันวาน
เอ้า เขียนให้ทั้งชุดเช่นกัน...

หลวงตามหาบัว รวม2 ท่อน

รู้เห็นยึด.............งึดกิเลส
เป็นต้นเหตุ.........กิเลสหาม
ชีพสั้นลง............ทุกโมงยาม
เร่ง"ธรรม"ตาม.....อย่าประมาท!

ท่านพ่อลี ว่ามาด้วยโลก-ธรรม
และการพลิกฟื้นกาย-ใจ

กายเป็นใหญ่.......ในโลกกาม
จิตแบกหาม........กายบ่สน
ผิดโลกธรรม.......ยอมผจญ
ปล่อยกายจน.......ใจล้นสุข!

ลป.จันทร์เรียน เพียรชี้เรื่อง"บารมี"

"บุญ"บางที........มีกรรมบัง
ประดุจดัง...........สิ้นมนต์ขลัง
ทาน-บารมี..........คือพลัง
อย่าหยุดยั้ง........สร้าง"ศีล-ทาน"!

 

น้องณัฐฯ ได้คำตอบชัดอย่าง"ผู้รู้แท้"
คงหายสงกา และอยากหามาไว้สักเล่ม
ไม่ต้องไปหาไกล รอที่ท่านบก.นี่แหละ-ฮ่า

 

พระพิมพ์ตุ๊กตาน้องฤทธิ แปลกตาดี
ปกติพิมพ์นี้ที่โด่งดังต้องยกให้ท่าน
ลพ.คร้าม ว.พระเงิน ปรมาจารย์ยันต์
เต่าเลือน-ตุ๊กตา แห่งเมืองนนท์

ถ้าเป็นเหรียญยันต์ตุ๊กตา ต้องยกให้
ท่านครูบาพรหมมา พรหมจักโก แห่ง
วัดพระพุทธบาทตากผ้า แถวๆบ้านน้อง

องค์นี้ เนื้อหาไม่เกิน20 ปี ไม่เก่า-ไม่ใหม่
พระแท้ แลแปลก น่ารัก ไม่มีเก๊ เก็บไว้ดี

 

ยินดีน้องวายุฯ เรื่องเล็กน้อยขี้ปะติ๋ว
เต็มใจทำให้ ขอบคุณพรดีที่ต้องการ

 

ท่านบก.มาแนวขนหัวลุก
หนก่อนอุ้ม"เห่าช้าง"เล่น
คราวนี้แอบดูจงอางกกไข่
ถนอมความเสี่ยงไว้หน่อย
อย่าผาดโผนยิ่งกว่าพรานเอ็กซ์-ฮ่า