เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

ขอบคุณและโมทนาคุณทีฯ
ได้ทำบุญดีร่วมกันออกบ่อย
เป็นบุญสัมพันธ์ ที่เขาจัดสรร
ไว้แล้ว มิใช่เรื่องบังเอิญ

 

โมทนาบุญท่านหมื่นครับ จากอิสานมาเหนือ
เป็นเหนือคนเหลือเฟือ แถมบุญที่รับก็ระดับ
"ช้าง"-สมกับเป็นคนเมืองช้าง-ฮ่า

 

หวัดดีน้องปรายตามธรรมเนียม
วันไหนขาดทักนี้ ใจไม่สบาย-ฮ่า

 

ขอบคุณและโมทนาหนูนุ้ย-เธอ1 เพิ่งร่วมบุญกันหนแรก อีกหน่อยจะติดใจ ขึ้นด่วนสายบุญนี้บ่อยๆ รอการส่งพระสัก2-3 วัน พระสายเหนือยังไม่เดินทางจากภาคใต้มาถึงภาคกลาง ก่อนส่งต่อไปทั่วทุกภาค (อ่านแล้วอย่าเพ่องงเด้-ฮ่า)

 

รับทราบและโมทนาคุณคัมภีร์

 

รับทราบน้องไทยฯ รอการจัดส่ง
จากใต้-มากลาง-ไปเหนือ พักนึงครับ

 

สวัสดีครับพี่ Wanwi ผมได้โอนเงินทำบุญสายเหนือแล้วครับดังเอกสารที่แนบมา ขอบคุณครับ

 

เรียน คุณพัฒน์กับคุณเปาทราบ...

บุญพระสายเหนือเที่ยวพิเศษนี้ ส่งพระแค่13 ชุด-13 ท่านก็พอ เพื่อบุญภาคอื่นจะได้เดินหน้าต่อในวาระต่อไป และไม่เสีย"ธีม"กระทู้ ซึ่งเมนหลักคือ"เรื่องเล่าฯ"สลับการทำบุญตามช่วงเวลาที่กำหนด เท่าที่ทำมาทั้งหมดนี้ ก็เป็นมหาบุญ กับการเสียสละอันเหลือล้นพ้นประมาณที่คุณพัฒน์-คุณเปา ได้กระทำแล้ว หมด 13 รายชื่อนี้ นักอ่านซึ่งไม่ได้เป็นสมาชิกเว็ป แต่ติดตามอ่าน"เรื่องเล่าฯ"รอบนอกมากมาย จะได้เดินทางบุกป่าตะนาวศรีตามบันทึกต่อไป

ขอขอบพระคุณ การร่วมบุญและการทำให้สมาชิกทุกท่านผู้ร่วมกระทู้มีความสุข รวมทั้งตัวผมด้วย แม้ลูกน้องจะปวดหัวบ้าง กับงานงอกหลายยกหนนี้ แต่พอบอก...ทำบุญ ทำบุญ ทุกคนก็ ยกมือวันทาสาธุค้า-ฮ่า

 

โมทนาบุญครับคุณพีฯ
รอการจัดส่งหน่อยนึงนะ
อย่าลืมแจ้งชื่อ-ที่อยู่

 

บุญโมทนาก็รับเยอะ
บุญแรงเช่นกันน้องมากิ

 

ดื่มกาแฟหอมกรุ่นยามเช้า
กับน้องมากิไม่ทัน มาช่วง
"ที ไทม์"นี้ละกัน ยังพอไหว

 

รับทราบและโมทนาคุณเกษม
รอการจัดส่งหน่อยครับ

 

ได้รับพัสดุแล้วค่ะ แพ็คมาอย่างแน่นหนา และพระสภาพปลอดภัยดีทุกองค์ ขอขอบคุณและอนุโมทนาบุญกับพี่ wanwi พี่ Pattana และคุณ siriphan ด้วยค่ะ

 

เนื่องจากสมาคมนักกลอนแห่งประเทศไทยไม่มีงบประมาณจึงจัดอบรมได้จำนวนจำกัดครั้งละ 20คนเท่านั้นแต่ผู้เข้ารับการอบรมส่วนใหญ่เป็นครูภาษาไทยและนักเรียนนักศึกษาที่สนใจการอบรมก็สำเร็จลุล่วงไปด้วยดีมีการมอบใบประกาศนียบัตรรับของสมาคมฯให้ด้วยครับ

 

ค่ำนี้มีงานสวดอภิธรรมเพื่อนรุ่นพี่แถววัดพระศรีฯ เก็บโพสท์เหี้ยนเตียนไม่เหลือแล้ว พอมีเวลาเหลือก่อนถึงเวลางาน...งั้น เดินทางฝ่าลมหนาวเข้าสู่"ตะนาวศรั"กันสักยก

รอการจิ้มสักพัก ความเดิมอยู่กว่า20หน้า มากที่สุดตั้งแต่เขียนมาทั้งที่งานบุญ โฮสท์เว็ปกันเพียงอาทิตย์เดียว-ไม่น่าเชื่อ ว่าหน้าจะซิ่งไวขนาดนี้

 

เมื่อสักครู่แจ้งชื่อที่อยู่กับคุณน้ำฝนที่ SMS 081-6572783 ครับผม อนุโมทนาทุกท่านที่ร่วมบุญในครั้งนี้

 

ขออนุโทนาในบุญทั้งหมดทั้งมวลกับคุณวันวิ คุณพัฒน์ คุณเปา คุณสายฝน ทีมงานและทุกๆท่านดัวยครับ
สาธุ สาธุ สาธุ

 

โอนร่วมบุญแล้วครับ 08/11/17 ธ กรุงเทพ ส่งข้อความถึงคุณน้ำฝนแล้วครับ

 

พวกเรามาลุย"ตะนาวศรี"กัน

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ความเดิม...บันทึกคุณเทพที่เพียงอยากระบายให้ดวงดาวรับฟังเป็นเพื่อนอย่างทื่อๆตรงไป ตรงมา จึงพลิกชีวิตเด็กหนุ่มที่ราบสูงคนซื่อ แต่ไม่เซ่อ คนหนึ่งไปตลอดกาลโดยไม่รู้ตัว ดั่งนี้!!!
________________________________

ใกล้เที่ยง...ดวงผละไปช่วยมะจัดเตรียมมื้อกลางวันคอยดูแลจอมขมังเวทย์ที่หายใจแรงดูดีเป็นลำดับเพราะหลับยาวกับยากล่อมอ่อนๆ

คุณเทพละสายตาจากบันทึก บีบขมับนวดกระบอกตา เป็นการเขียนหนังสือค่อนข้างยาวนาน หยิบบุหรี่อีกมวนจุดสูบ ดวงตาเหม่อลอยไปไกล ไร้จุดหมายสู่เทือกเขา ทิวสลับซับซ้อน ไพรกว้างแผ่ขยายดั่งทะเลสีเขียวแต่งแต้มแซมหลากสีแห่งธรรมชาติ ความงามเหนือบทกวีและจินตนาการ เสมือนไร้จุดจบ ความยิ่งใหญ่แห่งป่าและทิวเขาเบื้องหน้า ทำชื่อหนึ่งผลุดขึ้นมา...

"คิริมันจาโร" (คนไทยคุ้นการเขียน"คีรีมันจาโร")สุดยอดขุนเขาเทพเจ้าของชาวแอฟริกา กระโดดผางเข้ามาในห้วงคำนึง ภาพมหาคีรียิ่งใหญ่ สูงที่สุดแห่งกาฬทวีป ยอดเสียดฟ้าเฉียด 6,000เมตรทะลุเวหาแลสะท้านตา ฉายาเทพภูผานี้คือ..."ภูเขาที่ทอแสงแวววาว"!

บนยอดประดุจเพชรประดับมงกุฏ รับแสงตะวันเจิดจ้าชั่วนาตาปี แต่มีหิมะปกคลุมยอดสุดนั้นตลอด ความเย้ายวนท้าชวนนักไต่เขาประลองเล่นกับมฤตยูทั้งมืออาชีพและสมัครเล่นมาลิ้มรสชาติการไต่ การเดินทางสู่ขุนเขาเทพเจ้าไม่ลำบากมาก มักจะพบเจอซากสัตว์พลัดหลงในหิมะรายทาง บางครั้งพบซากเสือจากัวร์ เสือดาว นักล่าที่ควรหากินอยู่กับพื้นพสุธาทางราบ หาใช่บนขุนเขาเสียดฟ้านี้

พวกมันขึ้นมาทำอะไรข้างบน?...ด้วยสภาพการตายมักจะพบเป็นซากตาย มิได้ม้วยมรณ์เพราะถูกผู้แข็งแกร่งกว่ากระทำ!

คำตอบคือ พวกมันไล่ตามเหยื่อ หรือบางครั้งบากบั่นขึ้นมาเพื่อหาเหยื่อแล้วพลัดหลง งุนงงกับความสูงบนเขาวงกต กลับลงเบื้องล่างไม่ถูก โดนหิวโหยเล่นงานกระทั่งหมดแรง อดตาย!

คุณเทพคำนึงถึงตรงนี้ พาลไม่อยากคิดต่อ...บนเทือกตะนาวศรีอันลี้ลับซ่อนเร้นสิ่งเหนือธรรมชาตินานัปการ แม้ไม่ยิ่งใหญ่โอฬารทะยานฟ้าเฉก"คิริมันจาโร"...

ทว่า "ตะนาวศรี"อาจบดขยี้เขากับพวกพ้อง ทิ้งซากไว้บนนี้ประหนึ่งเสือดาวหลงทาง บนขุนเขายิ่งใหญ่แห่งอัฟริกา!

หนุ่มใหญ่สลัดความคิดทิ้ง เมื่อ2ลูกหาบที่กลายเป็น2คู่หูตะโกนเรียกกินข้าว 3 ชีวิตนั่งเปิบร่วมกันเงียบๆ ไม่มีขีดคั่นระหว่างฐานันดร เป็นมื้อง่ายๆแต่รสเลิศประสาชาวบ้านป่า เครื่องกระป๋องยำด้วยวัสดุที่หาได้ หุงข้าวสวย มีไข่ต้มเป็นไข่นกกระทาป่าที่เจ้ามะไปเจอในพุ่ม ของอาจารย์เลิศมีซุปฝรั่งเตรียมอุ่นให้กินตลอดเวลา

กลืนน้ำล้างปากเรียบร้อย คุณเทพให้ดวงเก็บข้าวของ อุปกรณ์ตรงที่นั่งเขียน เรียกทั้งคู่นั่งใกล้ตัวหน้าถ้ำ...

2 คู่หูจำเป็น นั่งยองๆไม่ตีตนเสมอ คุณเทพกระแอมในลำคอ ..ยอดขุนเขา..."คิริมันจาโร"ทำให้เกิดความคิด...

"มะกลับไปเหมือง ตามคนมาช่วย"...เขาเริ่มด้วยการยิงตรงเป้าไม่พูดพล่ามทำเพลง ชักแม่น้ำทั้ง5 พลางเสริมต่อรวดเร็ว...

"บอกผู้การด้วย อาจารย์แย่มาก มีหมอมายิ่งดี"!...คุณเทพว่ารวดเดียว รู้ในอกว่าบางอย่างเกินความสามารถ แต่พูดแล้วมันหายอัดอั้น ไม่ลอง ไม่รู้

เจ้ามอญหนุ่ม พอฟังจับใจความได้ มันทำตาเหลือก กลืนน้ำลายลงคอ ลูกกระเดือกวิ่งพล่าน...

"มะไม่รอด เสือ เสือ เสือ"...มะบรรยายภาษาไทยลึกกว่านี้ไม่ได้ ต้องย้ำพูดถี่ๆ ดวงพยักหน้าเห็นดี

คุณเทพยิ้มแห้งๆ ไม่ต้องหลับตาก็เห็นภาพ เส้นทางจากภูนมฯคืนสู่เหมือง ต้องยิงตรงเข้าหาเขาพราน ช่วงนั้นผ่านดงพยัคฆ์หลายส่วน เลียบบึงจระเข้ น้ำตกผีสิงรากษสเหี้ยม ดูแล้ว เจ้ามะกับปืนยิงนก จุดสองสอง ไม่น่ากระเสือกกระสนพ้นได้สักกี่น้ำ

บางช่วงที่ไม่ใช่ดงเสือ ก็ยังเผลอมีเจ้าลายตัวโตเพ่นพ่าน เพราะเสือบางตัว มีอาณาจักรการล่าไกลเป็นวงกว้างไม่ต่ำกว่า 2-300 กิโลเมตร เฉพาะตรงเขาพราน ที่น้องพรานยิงพลาดตอนกลางคืนนั่นปะไร!

เจ้านายถอนหายใจ เอามือตบหลังมอญหนุ่มป้าบ...

"เออ ช่างเหอะว่ะ ข้าก็ว่าไปงั้น...แล้วต่อไปเอาไงดี" ประโยคท้าย ผู้อาวุโสทั้งวัยและประสบการณ์ ถาม2เด็กหนุ่มด้อยสังเวียนชีวิต ดื้อๆ ไม่ต้องมิดเม้มรักษาฟอร์ม ไม่ต้องอับอายหรือเก็บอาการ...

"พี่พรานกับพี่สมลุงเฒ่าต้องกลับมาได้แน่นาย"

ดวงดาวยืนกรานให้ความเห็นทางบวก สีหน้ามั่นใจมาดมั่น น้ำเสียงเชื่อสีมือหมู่คณะ ชีวิตนี้สัมผัสป่าใหญ่หนแรกก็จริง แต่ผลงานพรานทุกคน ถูกบักสมเล่ากรอกหูในยามว่างที่เหมือง ยิ่งมาเห็นกับตาตัวเองอีกหลายฉาก เหมือนฉายหนังเรื่องจริงคาตา...

หนุ่มน้อยเลือดอิสานเชื่อว่า ป่ามหาภัยกลืนกินคนเดนตายชุดนี้ไม่ลง!

พวกเขาเกิดมาเพื่อคู่กับป่า มีป่าเป็นสหายรัก เพื่อนรักจะเข่นฆ่าพิฆาตเพื่อนลงคอละหรือ?

อดีตเณรน้อยเชื่อของมันเช่นนั้น...ความขึงขัง น้ำเสียง แววตา ท่าทางจริงจังเกินร้อย ทำหนุ่มใหญ่พอยิ้มออก...

"งั้นเราจะรอ...เสบียงหมดค่อยว่ากัน อะไรเกิดก็ช่าง"...หนุ่มใหญ่ประกาศเสียงดัง พลังน้ำเสียงล่องลอยเข้าถ้ำ ผ่านหูอาจารย์เลิศที่สลึมสลือพอรู้สึกตัว...

เสียง ตึม ตึม ฮึม ฮึม ฮึม บางอย่างก้องในถ้ำ คล้ายการกระทืบเท้าขัดอก ขัดใจ ไม่สบอารมณ์ ลอยสวนผ่านหูอาจารย์เลิศอีก แต่3 ชีวิตที่ชุมนุมหน้าถ้ำไม่ได้สดับ!!!