เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

ทักทายวันอังคารครับ ยังคงติดตามอ่านอยู่เรื่อยๆครับพี่วัน แล้วก็ยุ่งๆเรื่องงานเลยไม่ได้ล็อกอิน เข้ามาคุยครับ
ช่วงนี้ได้จังหวะเบาตัว เบาหัวหน่อย ก็เข้ามาทักทาย รักษาสุขภาพกันด้วยนะครับทุกท่าน

 

เรื่องเล่าก็ครึกครื้น
เรื่องบุญก็คึกคัก
คุณอาก็น่าฮัก
เพื่อนๆก็สุภาพ
ประตูกระทู้ก้อ 7-11

 

ทักเช้า-ตอบกลับสายหน่อย ไม่ว่ากัน

 

ด้วยความยินดีน้องเรย์ ทำงานหนักได้ผ่อนคลายบ้างก็ดี สนทนาประสางานมาก บางทีสมองมึนตื้อ หันเหหาพระนิด เรื่องเล่าหน่อย ปลดปล่อยต่อมฮอร์โมนที่หลั่งสารมะเร็งทิ้งเสียบ้าง

 

เซเว่นฯมีทุกอย่างที่ต้องการ24 ชม.กระทู้นี้ก็มีสิ่งที่คุณอยากรู้ครบครัน อาจไม่ 24 ชม. แต่ก็เข้ามาดูได้ มีคำตอบให้แน่ ไม่ผิดหวัง ผสมความรู้ที่ไม่มั่วอีกเป็นกะตั้ง

 

สวัสดียามบ่ายครับ พี่วันและทุกๆท่าน ช่วงนี้แดดจัดตลอดวัน อากาศแบบนี้ฝรั่งชอบนักหนา นอนอาบแดดกันซะส่วนใหญ่

 

เรียนผู้ร่วมบุญต้นน้ำ"คชสารอิสาน"
=====================

บุญเที่ยวนี้ ลพ.ผาง-อจ.ผัน" ได้ยอดร่วมบุญครบครัน 19 ท่าน 9,799 บาท(เก้าพันเจ็ดร้อยเก้าสิบเก้าบาท) เป็นตัวเลข"ก้าวหน้า-ก้าวหลัง"น่าพิศวง ก็แล้วแต่ใครจะเห็นเป็นอย่างไร?

ส่วนผมจะโอนเลขแบบนี้ให้เว็ปก็กระไรเลย จึงร่วมบุญไปกับทุกท่านด้วยตามธรรมเนียม จัดส่งให้เว็ปเรียบร้อย 12,000บ.(หนึ่งหมื่นสองพันบาทถ้วน) เป็นการประเดิม ปีใหม่ 2561 ที่สวยงามร่วมโมทนาบุญต้นน้ำ ประเดิมศักราชกันตามสะดวก ไม่ต้องเรื่องมาก บุญบริสุทธิ์ อธิษฐานท่าไหนก็ได้บุญ

การจัดส่งพระก็เสร็จสิ้นแล้ว รวมการโอน อีกสักพักเด็กคงส่งสลิปให้น้องต้อดช่วยจัดนำลงให้ ส่วนตอนนี้เมื่อว่างเว้นงานบุญพักหายใจสัก 2 วัน

เรากลับเข้าสู่"ตะนาวศรี"หลังปีใหม่ รอการกลับไปควานหา"ความเดิม"ซึ่งยังไม่ทราบอยู่หน้าไหน กับรอการจิ้มเรื่องราวสักครู่ใหญ่ จะจิบชา-กาแฟ ของว่าง-ของหนักรอสักพัก ก็ไม่ผิดกติกาอันใด

 

ขอร่วมอนุโมทนากับทุกท่านครับ

 

ดูแลสุขภาพกันด้วยนะครับฝนตกหน้าหนาว กลุ่มแฟนคลับนักขุดกรุทุกท่าน

 

ตามภาพเลยนะครับ

 

ขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านด้วยครับ สาธุครับ ผมไม่ทันสักครั้งเลย

 

สวัสดี กลางฝนปรอยๆๆๆๆๆๆ

อนุโมทนา กับบุญกุศล กับ พี่ๆน้องๆ ครับ

รอ
เผื่อมีชุดที่
ใช่ของเรา..

พร้อมๆกับ
รออ่าน ทั้ง 2 เรื่อง
ต่างรส แต่ อิ่มเอมทั้งคู่

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ความเดิม...เหลือเวลาให้ชาวคณะ 5 ชีวิตที่จากไปเพียง 6 หรือ 7 ชั่วโมง ก่อนพวกเรา 4 ชีวิต จะเคลื่อนทัพ!
====================

(บันทึกคุณเทพ-ต่อ)...พื้นนอกถ้ำยังฉ่ำชื้นด้วยน้ำค้างภูเขา เรานั่งผิงไฟรับไออุ่นในถ้ำเงียบๆ เป็นการล้อมรอบกองไฟที่รู้สึกหดหู่ใจสุดประมาณ ความรู้สึกผมเกินกล้ำกลืนเมื่อนึกว่า จำทิ้งญาติผู้น้องผองหมู่คณะไว้ข้างหลัง ไม่รู้ชะตากรรม เป็นหรือตาย?

เป็นความรู้สึกผิดตามหลอนติดตัวไปชั่วชีวิต ถ้าผมรอดแล้วน้องชาติกับทุกคนเป็นผีเฝ้าป่าเขาตะนาวศรี!

ผมจะบากหน้าไปพบพ่อ-แม่น้องชาติได้อย่างไร ไม่โดนข้อหาเอาลูกพี่ลูกน้องมาตาย ก็ต้องโดนข้อหาหนีเอาตัวรอด ยิ่งคิดผมก็น้ำตาซึม อยากเดินออกไปกระโดดหน้าผาตายก่อนให้รู้แล้วรู้รอด

"ทำใจเทพ...ถ้าพรหมขีดเส้นไว้แค่นั้น เราเหลือแค่ทำใจ"

อาจารย์เลิศเอ่ยขึ้นกลางความเงียบราวรู้ใจ หลายครั้งแล้วที่อาจารย์มักจะดักทางความคิดล่วงหน้าถูกต้องหรือใกล้เคียง หากสังขารไม่เดี้ยง สถานะการณ์พวกเราคงไม่เพลี่ยงพล้ำจนตรอกเพียงนี้ ผมขยับเขี่ยไฟให้ลุกโชน การรอเป็นสิ่งทรมานทั้งกายและใจ พอ ๆ กันกับยามหนทางมืดมนไม่รู้ชะตากรรม ไม่รู้จะไปทางเหนือหรือใต้ ?

ทั้งสองสถานการณ์นี้ เป็นเรื่องที่ไม่มีใครอยากเลือกพบเจอ!

"อาจารย์ว่า เจ้าถ้ำให้เวลาเราตั้ง 3 วัน เพราะอะไร ?"...ผมนึกขึ้นได้...นี่เป็นข้อข้องใจอยากถามตั้งแต่คราวแรก แต่สภาพอาจารย์ไม่พร้อมตอบ การสนทนาจึงเลื่อนหลุดมาหาคำตอบเอาป่านนี้

อาจารย์เลิศผงกหัวมองผม แววตาเป็นประกายสะท้อนแสงไฟเล็กน้อย เอามือออกจากผ้าห่มที่กอดอกซุกไว้ นั่งนับนิ้วมือแบบโหรนับจับยามอุบากอง

"อีก 2 วันถึงคืนที่กำหนด น่าเป็นคืนเดือนแรม 15 ค่ำ มืดสนิท คืนที่ผีห่าซาตานมีฤทธิ์อำนาจสูงสุด..."

"ไอ้เหียกเอ๊ย..!"...ผมอยากอุทานแรงกว่านั้น แต่นิสัยผ่านฝึกอบรมไม่ให้เป็นคนปากจัด นึกคำด่าได้เพียงนี้...ถึงไม่ใช่คืนส่งเสริมอิทธิฤทธิ์ มันก็เล่นเราปางตาย สุดจะหายใจหายคอทัน นี่ยังรอคืนอำมหิต เพิ่มฤทธิ์บดขยี้เราแบนแต๊ดแต๋อีกหรือ..?

นึกถึงเกมส์ "แมวจับหนู" ที่พูดถึงบ่อย แต่ผมไม่เคยเปรียบเทียบให้เห็นภาพ...เจ้าแมวขี้เล่นชอบตะปบหนูไว้ในอุ้งเท้าอย่างถนอม จากนั้นก็คลายปล่อยหนูวิ่งหนี ทำท่าจะรอดมันก็กระโจนพรวดถึงตัว เอาสองเท้าประกบจับเจ้าหนูชะตาขาดโยนขึ้นกลางอากาศ นี่เป็นการเล่นแรงขึ้น

วินาทีต่อมา แมวก็กระโจนคว้าหนูกลางอากาศ หรือวิฬาร์ที่โหดหน่อยก็ตบหนูกลางเวหากระเด็นไปไกล แล้วตามไปนั่งมองเหยื่ออย่างใจเย็นหรือนัยหนึ่ง..สุดแสนเลือดเย็น

หนูเคราะห์ร้ายอาจตายตั้งแต่กลางอากาศ หรือตัวที่ทรหดทะลึ่งลุกขึ้นได้ หนนี้ก็ตายจริง เพราะว่าเจ้าแมวจะขย้ำเข้าหลังคอให้หลังหักหรือคอหัก ก่อนที่จะผละจากไปไม่ไยดี สาสมใจปิดเกมส์หฤโหด มันไม่กินไม่เล่นต่อ อย่างมากก็แค่เอาเท้าแหย่เขี่ย ๆ ดูอีกสัก 2-3 ทีให้แน่ใจว่าเหยื่อเท่งทึงจริง

แต่ดันมีหนูบางตัวรอด...เจ้าหนูที่ฉลาดล้ำ แกล้งทำเป็นตาย !!!

อา...ผมเห็นแสงสว่างปลายอุโมงค์ เจ้าถ้ำเล่นเกมส์กับเราเฉกเช่นแมวจับหนูของจริง เรื่องอะไรจะฝืนปะทะกับมันต่อ ต้องแกล้งทำเป็น "หนูตาย"

ทว่าจะเป็นหนูตายอีท่าไหน ?...คิดสิ..คิดเจ้าเทพ แกก็มีสติปัญญาไม่แพ้ใคร ตะลอนผ่านศึกเหนือเสือใต้ ประจัญบานมาแล้วหลายย่านน้ำ ต้องคิดให้ออก ผมบอกกับตัวเอง...

เราจมจ่อมอยู่ในความคิดกัดกร่อนวิญญาณและความรู้สึกมืดมน...แล้วผมก็สะดุ้งโหยง มะนั่นเองที่ร้องโวยวาย

"อะไร..มะ ?"...ผมกับดวงร้องพร้อมกัน อาจารย์เลิศตัวยืดขึ้นนั่ง...

"เสียงไร...เสียง..เสียง" ...มะพูดไทยไม่ชัด เรา 3 คนผลุนผลันแทบกระโดดออกนอกถ้ำ

ฟ้าเบื้องนอกเริ่มเปิดสว่างไสวสวยงามกระจ่างตา แต่ทิศตะวันออกด้านไกล ๆ ตะวันแทงแสบตานั้น มีเสียงกระหึ่มเหมือนฟ้าร้องครางเบา ๆ

ผมเงี่ยหูฟังอย่างตั้งใจ ดวงทำหน้างุนงง...ส่วนมะป้องตากวาดมองไปบนท้องฟ้ารอบทิศทาง

"ฟ้าร้องแต่เช้านาย"...เจ้าหนุ่มน้อยว่า ผมโบกมือในทำนองไม่ใช่

"เสียงเครื่องยนต์ น่าเป็นเครื่องบิน"

เสียดายเบื้องทิศบูรพาตรงหน้าเรา ระหว่างขุนเขาที่ทอดเป็นทิวยาวเหยียดประหนึ่งคลื่นสูง ๆ ต่ำ ๆ ไม่รู้จบ ดันถูกขัดขวางด้วยเมฆกลุ่มใหญ่ที่เคลื่อนเข้าบดบัง ผมถอนหายใจยาวเมื่อเสียงครางแสนเบาบางนั้น เลือนหายไปกับสายลม ได้แต่เดินคอตกกลับเข้าถ้ำ

"เหมือนเครื่องบินครับ'จารย์ เมฆมาก มองไม่เห็น"

ความหวังที่จะมีอะไรสักอย่างเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวสลายวับ เราตัดสินใจเอนหลับกันอีกสักหนึ่งตื่นเพื่อเรียกกำลังให้มากที่สุด ก่อนออกไปตะลุยดงเถื่อนข้างนอก

"ปัง ปัง ปัง"!!!

นานแค่ไหนไม่รู้ คงไม่นานเป็นกัปกัลป์ พวกเราสะดุ้งตื่นเป็นครั้งที่สอง ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเสียงมฤตยูปลายกระบอกปืนนั่นคือเสียงสวรรค์ ผมตาลีตาลาน ควานหาปืนโตคู่ชีพ ขยี้ขี้ตาแล้วถลันนอกถ้ำคำรบสอง บรรจงเหนี่ยวไกไปตามทิศทางที่เสียงพุ่งเข้ามา

"เปรี้ยง เปรี้ยง"!!!

โอ้..สวรรค์...สิ่งศักดิ์สิทธิ์มีจริง ปาฏิหาริย์โลกนี้ไม่เคยสิ้นสูญ ความหวังไม่เคยห่างหายไปจากผู้ไม่ยอมพ่ายแพ้สิ้นหวัง!!

(( จบบันทึกคุณเทพ)))

 

ทีมคณะจะได้พบ รวมพลสู้ศึกเจ้าถ้ำแล้ว ลุ้นๆต่อครับ

 

กราบสวัสดีคุณน้า Wanwi และสวัสดี เพื่อนๆ ชาวคณะเดินป่านี้อีกครั้ง ครับ
ได้รับความอิ่มเอมใจในการอ่านท่อนนี้เป็นอย่างมาก จินตนาการอันหลุดลอย ไร้จุดหมาย กลับมาคึกคักตามครับ เมื่อชาวคณะกลับมารวมกันอีกครั้ง ดีใจแทนอีกคณะเดินป่านี้อีกครับ
พราน X สามารถนำคณะที่จากไปกลับมาได้แล้ว แต่ระหว่างนี้จะมีอะไรมาเป็นอุปสรรค์อีกใหม
ขออย่ามีเลย.......

ขอให้ทุกๆท่านมีความสุขในการอ่านครับ
ขอบคุณคุณน้าอีกครั้งครับ

อ้อ ลืมถามคุณธารทอง
พระไตรปิฏกหัวข้ออะไรบ้างครับ ผมเองก็อยากอ่านบ้าง จะได้มีความหวังความฝันและศัทธาเพิ่มพูลขึ้นไปอีกครับ กับการได้รับรู้รับทราบทางบุญ จะได้นำไปขยายต่อครับ
ผมเองเคยหยิบพระไตรปิฏกจากกล่องกระจกมาอ่าน หลายครั้งหลายหน จนจะโดนผู้ใหญ่ตี เจอเรื่องเหล่านี้บ้าง แต่ก็ไม่ทราบว่าหัวข้อใหน
พระไตรปิฏก อาจอ่านเข้าใจยากเพราะใช้ศัพท์ชั้นสูงในการเขียน หรือบางครั้งดูวกวนกับคำ เลยอาจทำให้อ่านยากบ้างในการปฏิบัติเลยงง

 

- ขอบคุณครับพี่สุทิน สำหรับคำอวยพร ขอให้พี่และครอบครังฃวมีความสุข ความเจริญยิ่งๆขึ้นไปครับ
- ขอบคุณครับพี่วัน สงสัยต้องจัดพระปิดตา หลวงปู่โต๊ะ ออกวัดรวกที่พี่เคยส่งมาให้สององค์ ผมแขวนแล้วองค์ เหลือที่พี่ส่งมาอีกองค์ เหมือนหลวงปู่ท่านจะรู้เลยว่าถึงเวลาจะได้ให้ลูกแขวนอีกองค์ สาธุ สาธุ สาธุ ครับ
- ขอบคุณพี่ธารทองครับ เป็นคำแนะนำที่ล้ำค่ามาก เดี๋ยวผมจะลองหาเพลงเกี่ยวกับพระรัตนตรัยประกอบดนตรีเปิดให้น้องฟังครับ ปัจจุบันเปิดเพลงคลาสสิค ของโมสาร์ท บ้าง บีโธเฟ่นบ้าง เพลงไทยเดิมเก่าๆ บ้างเช่น ลาวคำหอม ลาวดวงเดือน เขมรไทรโยคบ้าง เมื่อก่อนไม่เคยฟังแต่ฟังนานๆกลับรู้สึกดีเลยเปิดให้ลูกฟัง น่าจะส่งผลดีต่อเด็กนะครับ ทั้งนี้เปิดให้ฟังเวลาไหนครับ ทั้งหลับทั้งตื่นเลยมั้ยครับ

 

ราตรีสวัส ฝันดีทุกท่านครับ