84.จะไปไหน....ก็ไปเลย

​

 

​

 

​

 

​

 

​

 

​

 

​

 

​

 

ภูต่อไปที่พวกเราจะไปคือ ภูป่าเปาะ อืมม...ไม่เคยได้ยิน ไม่รู้จักด้วยว่ามีอะไรดูบ้าง ทางคณะรีเควสมาขอให้อยู่ในโปรแกรมเที่ยว อ่ะไปก็ไป ก่อนออกทริปได้ดูแผนที่หาเส้นทางแล้วก็ไกลอยู่เหมือนกัน แต่เป็นทางผ่านที่จะไปเขาค้อ จุดหมายปลายทางที่พักของคืนนี้ ซึ่งก็ตั้งใจว่าจะไม่ขับรถกลับทางเดิม จะขับวนเป็นวงกลม ก็ต้องผ่านภูป่าเปาะอยู่แล้วด้วยจึงไม่เป็นปัญหาอะไร ช่วงระหว่างทางยาวๆ นี้ เป็นทางขึ้นลงเขาแบบขับสวนเลน จะแซงรถบรรทุกยากสักหน่อย แต่ไม่ยากกว่าช่วงขามาที่มาทางภูเรือ

 

ภูป่าเปาะ มีอะไร ก็ขึ้นมาดูภูหอหรือภูเขาฟูจิเมืองไทยหน่ะสิ แต่เขาไม่ให้ขับรถขึ้นภูกันเองนะมันอันตราย ต้องนั่งรถอีแต๊กขึ้นไป จะมีที่จอดรถของที่ทำการท้องถิ่นคอยให้บริการ นั่งรถอีแต๊กก็จะสนุกๆ หน่อยตรงที่ลุ้นว่าจะขึ้นทางลาดชันที่เป็นทางลูกรังไหวมั๊ย บางช่วงมีการจอดกลางทางลาดสูงๆ เพื่อเปลี่ยนเกียร์ รถก็ค่อยๆ ลากตัวเองขึ้นไปช้าๆ นั่งเกร็งกันเลยหล่ะ อ้ออีกอย่างทางลูกรังไม่ได้ราบเรียบมีเจ็บก้นเล็กน้อย...

​

 

​

 

​

 

​

 

​

 

​

 

พวกเรามาถึงจุดชมวิวที่แรก ตรงจุดนี้จะเห็นฟูจิมีระเบียงไม้ให้ออกไปถ่ายรูปได้ แต่ว่าตอนนี้ไม่เห็นเพราะหมอกหนาและฝนก็ตกประปราย ถ่ายรูปได้เล็กน้อยจึงไปจุดที่สองกันต่อ

​

 

​

 

​

 

​

 

จุดที่สองเป็นจุดชมวิวของฟูจิอีกมุมนึงและสามารถมองไปอีกด้านของภูป่าเปาะ เห็นทางที่พวกเราขึ้นมาสูงลิบๆ...

​