84.จะไปไหน....ก็ไปเลย

​

 

​

 

​

 

แล้วก็ไปต่อกันจุดที่สามจะมีระเบียงไม้ยื่นออกไปชมวิว...

​

 

​

 

และจุดที่สี่จุดสุดท้ายต้องเดินขึ้นบนยอดภูไปประมาณ ๒๐๐ เมตร เป็นจุดสูงสุดชมวิว ๓๖๐ องศา ซึ่งสามารถชมพระอาทิตย์ขึ้นและตกได้ในจุดเดียวกัน เขาบอกว่าสามารถมองไปไกลๆ เห็นอุทยานแห่งชาติภูกระดึง จังหวัดเลย เห็นอุทยานแห่งชาติภูผาม่าน จังหวัดขอนแก่น เห็นอุทยานแห่งชาติน้ำหนาว จังหวัดเพชรบูรณ์ เห็นวนอุทยานแห่งชาติ นายูง น้ำโสม จังหวัดอุดรธานี เห็นถ้ำเอราวัณ จังหวัดหนองบัวลำภู เห็นหลายที่จังแต่อยู่ตรงไหนบ้างไม่รู้ ตอนนี้มองไปเห็นแต่หมอก พวกเรายืนถ่ายรูปกันสักพักใหญ่ เมฆหมอกเริ่มบางลง แล้วฟูจิก็ออกมาให้พวกเราได้เห็น นึกว่าจะมาเสียเที่ยวซะแล้ว แต่กลุ่มที่พึ่งสวนทางกับพวกเราลงไปคงไม่ได้เห็นฟูจิ...

​

 

​

 

​

 

​

 

​

 

​

 

​

 

​

 

​

 

พวกเราลงมาถึงข้างล่างภูประมาณบ่ายสองโมง หิวข้าวอีกแล้ว หาข้าวกลางวันกินแถวๆ ที่ทำการนี่แหล่ะมีให้บริการแถมรสชาติอร่อยด้วยนะ เจ้าของร้านใจดีให้กล้วยป่ามากินระหว่างทางอีกหนึ่งหวี...

​

 

​

 

​

 

​

 

พวกเราออกจากภูป่าเปาะบ่ายสามโมงกว่า ตรงระหว่างทางออกมาจะผ่านสวนหินผางามหรือที่เรียกอีกชื่อว่าคุณหมิงเมืองเลย กะว่าจะแวะก็ไม่ได้แวะเพราะหมดเวลาแล้วกว่าจะถึงที่พักมืดเกินไป อีกอย่างตอนนี้ฝนตกไม่แวะดีกว่า พวกเราจึงเดินทางกันต่อ ระหว่างทางไปมีอยู่ช่วงนึงกำลังลงเขาที่มีทั้งโค้งซ้ายและโค้งขวามาด้วยความเร็วพอสมควรกับสายฝนโปรยปราย จะมีรถที่วิ่งสวนทางเปิดไฟใหญ่กระพริบใส่บ้าง บีบแต่ใส่บ้าง จึงบ่นๆ ว่าก็ไม่ได้เปิดไฟสูงวิ่งสักกะหน่อย แต่พอวิ่งๆ ไปไม่ถึงสามโค้ง ตรงนั้นเป็นโค้งซ้ายลงเขา มีคนยืนชูมือโบกอยู่ตรงหัวโค้ง ชักเอะใจจึงชะลอความเร็วลง ปรากฏว่า พอหลุดโค้งมาก็จ๊ะเอ๋กับรถบรรุทกเล็กชนกับรถเก๋งขวางทางอยู่ทางด้านเลนขวา ขอบคุณที่ช่วยกันบอกว่ามีอุบัติเหตุข้างหน้า....

 

ระหว่างทางจะมีจุดให้แวะถ่ายรูปอีกเล็กๆ น้อยๆ คือตรงสะพานห้วยตอง หรือสะพานพ่อขุนผาเมือง มาถึงตรงนี้ประมาณหกโมงเย็นที่แรกไม่รู้หรอกว่าถึงสะพานแล้ว เพราะขับรถลงเขามาเพลินๆ ก็เจอกับราวสะพานทอดยาวๆ ถึงได้รู้ว่าถึงแล้ว เห็นช่วงราวสะพานมีร่องรอยของการเฉี่ยวชนยังไงก็ขับรถด้วยความระมัดระวังกันด้วยนะ เพราะตัวสะพานเป็นช่วงโค้งลงเขา...

หยุดแวะถ่ายรูปกัน ตรงที่จอดมีศาลาริมทางและเลยเข้าไปก็มีศาลอยู่ด้วย บรรยากาศโดยรอบก็มืดลง มืดลง มีแค่คณะเรากับรถอีกนึงคันที่จอดถ่ายรูป นอกนั้นขับเลยกันไปหมด ชักวังเวง...

​