เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

ภาพปจว.น้องมากิ ผลิบานเต็มจอ
ต้องเขียนยอยกความงามให้ไวๆ...

ทุ่งทิวดอก......หยอกระริก
ทุกสีจิก...........กระซิกหวาน
รวมไม้งาม........ยามเบ่งบาน
แย้มดวงมาลย์....ซ่านภิรมย์!

 

ฟ้าครืน ฝนกำลังมา ทำงานให้สนุกน้องปราย

 

ศุกร์อีกแล้วกับความมั่งคั่งรวยสุขจากน้องเรย์
พรดีผ่านหน้าจอปจว. ใครเปิดอ่านก็ขอให้
ประสบแต่ทั้งสุขทั้งเฮงอย่าได้ขาด

 

เป็นสัปดาห์ที่เข้าเว็ปน้อย นับแต่ยืนโรงอยู่ตรงนี้กว่าขวบปี งานหนักกับเกมส์กอล์ฟรุมล้อม บ่ายนี้จะพยายามวกเข้าตะนาวศรีอีกสักช่วง พรุ่งนี้มีเกมส์การต่อสู้อีกยก

รามสูรกำลังขว้างขวานใส่เมฆขลาครืน ครืน ต้องรีบจรลีไปก่อน พบกันช่วงบ่าย โชคดีมีสุข สวัสดีมีชัยกับวันศุกร์แสนหวานแต่เปียกๆทุกท่านครับ

 

กราบสวัสดียามเที่ยงวันศุกร์ค่ะคุณอา wanwi และเพื่อนสมาชิกทุกท่าน

ช่วงบ่ายรออ่านลุงเอ็กซ์และพรรคพวกต่อค่ะ เทพราหูจะมาช่วยอีกได้ไหม ลุ้นๆค่ะ

 

กราบสวัสดีท่านwanwi เปิดโลกเปิดอุปสรรคทั้งมวลบวกพลังเทพราหูบันดาลโชค งวดนี้มีโชคให้ชื่นใจจากไม่เคยถูกเลย ต้องขอขอบคุณท่านwanwi และท่าน บก.ที่นำสิ่งอันเป็นมงคลมามอบให้ท่านสมาชิกfcได้ร่วมบุญกัน ขอบพระคุณเป็นอย่างสูง

 

ฝนฟ้ายังอึมครึมรอบตัว ตอบโพสท์จบแล้ว จะนำหนูชุกับแฟนๆเข้าตะนาวศรี ชมกันว่าสงครามเทวฤทธิ์ยกต่อไป ดำเนินแบบไหน

 

อ่านที่คุณสมเล่ามา ก็ได้แต่
รำพึงประโยคเดียวว่า...
อัศจรรย์จริงหนอ!

 

ช่วงว่างพอมี..เวลากำลังดี อย่ามัวช้ารีบพากันเข้าท่องแดนมหัศจรรย์ยิ่งกว่า"อลิซในดินแดนมหัศจรรย์" หนังฝรั่งที่จินตนาการหลุดโลกไม่แพ้หนังแขก

แต่ของเราประสาไทยๆ ก็มันส์หลุดจักรวาลแบบไทยๆ กรุณารอการจิ้มชั่วครู่ครับ

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ความเดิม...ด้วยระดับพลังแค่ประถม กายในที่มิได้สั่งสมบารมีมิบังควรหลุดพ้นกายหยาบมากกว่าครึ่งชั่วโมง หรือสูงสุดก็เพียง 1ชม.!
===================

เพียงคิด...เส้นสีเงินยวงโยงใยบางๆ ก็โดนพลังลึกลับดึงค่อนข้างแรง ร่างโปร่งแสงลอยถอยหลัง ปลิวอย่างกับสนต้องลมตามแรงกระชาก

รัศมีสีขาวเจิดจ้าพวยพุ่งเป็นลำ สาดผ่านจุดที่กายทิพย์ลอยอ้อยอิ่งตรงนั้นอย่างหวุดหวิด ไม่รู้ว่าจะเกิดปรากฏการณ์บรรลัยกัลป์วายป่วงอันใด หากมันกระทบกายโปร่งแสงไร้อิทธิฤทธิ์เข้าเต็มเปา..!

ผมกลับคืนร่างหายใจรวยริน มือทั้งสองยังประสานที่ช่วงท้อง หัวใจเต้นโครมครามหวิดกระดอนออกนอกอกเสื้อ เหงื่อกาฬหลั่งทะลักโทรมหน้า มีความรู้สึกดังตายแล้วเกิดใหม่ คล้ายดักแด้ลอกคราบครั้งสุดท้ายกลายเป็นผีเสื้อโบยบินอย่างอิสระเสรีสู่โลกกว้าง

อัศจรรย์ทางจิตเที่ยวนี้ เป็นที่สุดของที่สุดเกินความคาดฝัน!

ทุกอย่างกระจ่างชัดในความทรงจำ ผ่านการรับรู้ของกายทิพย์ที่เปล่งรัศมีถึงขั้นปลดปล่อย "อาตมัน" หนแรกในชีวิต จดจำรายละเอียดได้ทุกเม็ด ราวกับว่าเหตุการณ์ทั้งปวงเพิ่งเกิดขึ้นตรงหน้า รับรู้..เห็นได้ด้วยตาเนื้อหลัดๆ

เป็นความพิเศษอีกรูปแบบ แตกต่างจากความฝันทั่วไป ที่ตื่นแล้ว...ลืม!

ผมทบทวนความทรงจำ รู้ว่าสิ่งที่ผิดพลาดใหญ่หลวงคือ 2 เทวีหาได้สิ้นฤทธิ์อย่างที่พวกเรายินดีปรีดา...ใครจะคาดคิดเล่าว่า เธอหวนคืนสภาพเดิมได้เร็วไวปานนั้น

นี่แหละหนาที่ทหารมักมีประโยคเตือนใจ...สงครามยังไม่จบ อย่าเพิ่งนับศพ!!!

การศึกที่ใช้เทวฤทธิ์ทั้งสองฝั่ง เดินมาถึงเส้นที่ข้ามไปแล้วถอยหลังกลับไม่ได้ มนุษย์กับอมนุษย์ยังต้องต่อกร ราวีตีต่อยกันอีกสักกี่ยก? ผมนอนลืมตาโพลงคิดจนหัวแทบระเบิด ไม่ได้ยินเสียงไก่ขันแว่วจากนอกถ้ำ

วิหคขับขานปลุกเร้าอรุณ ค้างคาวถ้ำกลุ่มสุดท้ายปลดปล่อยกลิ่นโชยอยู่หน้าถ้ำ ก่อนมุดเข้าใต้ภูเขาคืนรวงรัง เสียงกุกกักของพ่อครัวหัวป่าก์สมตระเตรียมอาหารเช้า เจ้าดวงดาวกับมะตื่นก่อนไก่โห่ ประสาคนบ้านป่าชาวดอยที่ไม่คุ้นกับการนอนให้ตะวันเลียตูด

ผมปิดตาแกล้งทำเป็นหลับ เปิดหูสำรวจความเป็นไปของเพื่อนร่วมคณะว่าใครกำลังเคลื่อนไหวทำอะไรกันบ้าง ลุงพรานเฒ่ากระแอมไออยู่นอกถ้ำ คงกำลังถุนยาเส้น เสียงพูดคุยพึมพำของนายจ้าง

ทุกคนตื่นตารับอรุณ เหลือเพียงผมกับอาจารย์เลิศ ที่ไม่มีใครกล้าปลุก แต่ผมก็ทนนอนเขลงต่อไม่ไหว ความหนุ่มฉกรรจ์เพียงได้พัก 2-3 ชั่วโมง พละกำลังทุกมัดกล้ามก็ฟื้นคืน จึงต้องทำเป็นงัวเงียสลัดผ้าขาวม้าคลุมหัวออก ลุกขึ้นนั่ง...

"ืตื่นก็ดีแล้วน้องพราน...ไปหลังถ้ำกัน"

คุณชาติชักชวนไม่รอช้า ผมคว้าอาวุธคู่กายนำคุณเทพกับคุณนงเดินออกสูดรับอากาศบริสุทธิ์ กลิ่นไอสดชื่นแห่งป่าทะลวงผ่านรูจมูก พลุ่งขึ้นโสตประสาท เป็นอรุณรุ่งที่เปียกชื้น นอกถ้ำยังอวลด้วยความชื้นจากฝนพิสดารซึ่งกระหน่ำเมื่อค่ำคืน ใบหญ้าใบไม้ทุกต้นพราวด้วยหยดน้ำประสมน้ำค้างที่ยังไม่ระเหย นกฝูงใหญ่บินว่อนเป็นวงกลมเหนือยอดไม้ไม่ไกล ฟ้าไกลตาคลุมด้วยหมู่เมฆเทาทึบบดบังการส่องแสงของจอมสุริยัน

ป่าตื่นเต็มตัวแต่ยังสะลึมสะลือเหมือนพวกเรา ด้วยบรรยากาศอาถรรพ์ที่ครอบงำเมื่อค่ำคืน ศึกแห่งเทวฤทธิ์อันทำให้ปฐพีตะนาวศรีสั่นสะท้านทั้งดิน น้ำ ลม ไฟ ปรากฏการณ์ซึ่งนานๆ ครั้งจะบังเกิด ไม่ส่งผลกระทบต่อผืนป่า ภูผาอันไพศาล แต่กระเทือนต่อจิตวิญญาณสิ่งมีชีวิตที่อาศัยผืนป่าและเทือกทะเลขุนเขาแห่งนี้ไม่น้อย

"ไปกันครับ...คุณนงอย่าถอดเชือกคล้องคอเป็นอันขาด" !

ผมเตือนด้วยน้ำเสียงขึงขังเกินความจำเป็น ทำให้ 3 ชาวกรุงทำหน้างุนงงกับความเคร่งเครียดที่ก่อตัวไม่มีปี่มีขลุ่ยแต่เช้า

"ไม่น่ามีอะไรแล้วมั้งน้องพราน ?"...คุณเทพว่าเสียงอ่อยๆ ผมสั่นหัวไม่เห็นด้วย...

"กลับมาผมค่อยเล่า ให้อาจารย์ฟังพร้อมกัน"

ทุกคนไม่ว่ากล่าวอีก เรายกขบวนไปหลังถ้ำปลดปล่อยความจำเป็นของร่างกาย ทำความสะอาดเนื้อตัวอย่างเร่งรีบ ผมแหงนหน้ามองเหนือยอดภูนมฯ ที่มีสายหมอกจางๆ คลุมอ้อยอิ่ง ทำให้ยอดน้อยๆ ของมันโผล่ปลายแหลมทะลวงขึ้นเหนือสายหมอกนิดเดียว...

"เอ็งคงเสียเวลาปรับตัวตั้งหลักเหมือนกัน อย่าเสือกอาละวาดตอนนี้ล่ะ"...ผมคิดขำๆ ขณะทำธุระของตัวเองเงียบๆ ในพุ่มไม้ลับตาคน!

------------------------------

***เรื่องเล่า-นักขุดกรุฯ มีลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ ห้ามนำเผยแพร่ ก็อปปี้ ลอกเลียน ดัดแปลงทำซ้ำทุกกรณี ทำซ้ำทุกกรณี มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามกฏหมาย ***

 

กรุเตาทุเรียงนี้อัศจรรย์จริงๆ คุณอามีแบ่งให้ทำบุญอีกซักองค์มั๊ยครับ

 

ขอบคุณมากๆครับคุณอา
หนึ่งท่อน
ท่ามกลาง
งานยุ่งๆ
ของคุณอา

 

มารผู้มีฤทธิ์ คือ...
ความคิด...ของเราเอง
ดี > ชั่ว...ก็ใจนี้
บุญ > บาป...ก็ใจนี้
สุข > ทุกข์...ก็ใจนี้
นรก > สวรรค์...ก็ใจนี้
กิเลส...ก็อยู่ในใจนี้
ใจดวงเดียว!!
#อย่าประมาทกับใจตนเอง

 

สวัสดีวันเสาร์ครับผม พักผ่อนให้สุขใจนะครับ

 

สวัสดียามเช้าครับพี่วันและทุกๆท่าน ช่วงนี้งานชุกชุมมาก เลยห่างหายไปหลายวัน คิดถึงมากๆครับ

 

สวัสดีครับวันเสาร์อีกแล้ว ช่างเร็วจัง

 

พระร่วงเปิดโลกกรุนี้เหลือเป็นองค์สุดท้ายที่ให้ทำบุญไป แต่ยังมี"พระร่วงทิ้งดิ่ง"เป็นเปิดโลกอีกปาง คือแขนแนบลำตัวไม่ผายออก เป็นกรุวัดบรมธาตุ สุโขทัย เช่นกัน กับพระลีลาซุ้มดอกไม้ กรุลานดอกไม้ ล้วนคลาสสิคหายากพอกัน คุณสมบัติก็คงไม่แตกต่าง

นำทำบุญรอบต่อไปเมื่อใด ให้สิทธิ์น้องเด็กบ่อฯ จ่อคิวหมายเลข1ในฐานะเป็นสมบัติศิลป์แผ่นดินบ้านคุณแม่

 

ออกรอบหลังเที่ยงสนามไม่ไกลบ้าน พอมีเวลาแว่บเข้าเว็ปสักชม. พรุ่งนี้ก็เหนื่อยอีกมีงานเผาเพื่อนแถวพุทธมณฑล อายุหลักไมล์นี้แล้ว งานแบบนี้ชุกเป็นพิเศษ

เพื่อนคนนี้ขายหนังสือเก่าโบราณ พอมีหนังสือดีๆก็จะเก็บไว้ให้ สัก4-5 เดือนก็แวะมาเยือนพร้อมหนังสือดีที่เก็บไว้ให้ในราคาทุนบวกค่ารถนิดหน่อย กำไรแล้วแต่จะให้ นี่หายไปครึ่งปี มารู้ข่าวอีกทีก็กำหนดลากันพรุ่งนี้นี่แหละ

เล่าเรื่องงานชุกรอบตัวพอเพลินๆในวันหยุดแสนสบายสำหรับใครต่อใคร

 

ขออนุญาติรบกวนคุณอาWanwiกับท่านบ.ก.ครับ อยากทราบว่าลูกอมของที่ไหนครับ? มีประสบการณ์ครับ