เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

อีกโพสท์ที่หลงหู หลงนิ้วจากวันวาน
การตอบของคุณพัฒน์ให้น้องใหม่ไฟแรง

 

ตอบกลับจากน้องจั๋ม
ด้วยไมตรีและมารยาทอันดี

 

เคยฟังเซียนในท่าพระจันทร์ท่านหนึ่งซึ่งเสียชีวิตไปกว่ายี่สิบปีแล้วท่านเล่า...

"เคยเห็นมั้ยไอ้น้อง หลวงปู่โต๊ะเวลาเสกวัตถุมงคล บางวันท่านเห็นคนน้อย จับสายสิญจน์ทีเดียวไฟลุกพรึ่บวิ่งแดงโร่"

"ปัดโธ่...พี่โม้ขายพระหรือเปล่า?"...ขอสาบานแบบชู 10 นิ้ว ไม่ใช่ไอ้พวก 3 นิ้วว่า...แย้งคุณพี่ที่สนิทกันไปอย่างนั้นจริงๆ-ให้ดิ้นตาย!

ตะแกหัวเราะร่วน..."ขายอะไรกันว่ะ...กรูมีแต่เก็บโว๊ย ของท่านแพงเสียที่ไหน อย่าเล่ามากไปเดี๋ยวไม่มีให้เก็บ สร้างทีก็ถวายเข้าวังก่อนทุกที"!!!

บทสนทนานี้ ถือว่าเป็น'นิทาน"ก็แล้วกัน ต่อให้เป็นเรื่องจริง ก็ไม่มีพระ "หลวงปู่โต๊ะ" มาขายให้ใครสักองค์

ส่วน หลวงพ่อสด วัดปากน้ำ ไม่มีโอกาสได้ไปกราบเพราะท่านมรณภาพเร็ว(2501) แต่บ้านเพื่อนอย่างน้อย3 บ้าน คุณพ่อ-คุณแม่เป็นลูกศิษย์ มีเพื่อนรุ่นพี่อยู่2-3คนที่ได้รับพระวัดปากน้ำรุ่นแรกมากับมือ ห้อยจนละลายหายไปเป็นองค์ๆ

ความศักดิ์สิทธิ์อิทธิฤทธิ์ ปาฏิหาริย์เหนือปาฏิหาริย์ก็นั่นแหละ เล่ากัน 3 วัน 8คืนก็ไม่หมด และเป็นการเล่าโดยต่างบุคคล ต่างวาระ ต่างทิศ ต่างถิ่น...

ไม่ใช่คนเดียวเล่า"นิยายพันเรื่อง"ยิ่งกว่า 'พันหนึ่งทิวา-อาหรับราตรี' ไม่รู้ไปขุดเทพนิยายขายพระกันมาจากข้างไหน มีนิยายมากกว่า "พุทธประวัติ" เสียอีกสำหรับพระที่มันปั้นขาย เชียร์ขายทั้งจริงทั้งปลอมบางรูป

ไอ้เปรตพวกนี้แหละที่ทำ "ศาสนาเรียวลง" ไม่ต้องไปโทษผี โทษแพะ โทษใคร!

 

เช้าวันเสาร์กับบุญตรงวัน แม้จะดูสภาพของผู้ทำบุญค่อนข้างต้อง'เจียด'ปัจจัยเหล่านั้นเพื่อสาวกพระศาสนา

บุญเยี่ยงนี้แหละหนา ที่เป็น"มหาบุญ" ร่วมอนุโมทนาไปเถิด เกิดแต่ความสุขท่วม!

 

รับทัก 'สายสวัสดิ์' แทน 'อรุณสวัสดิ์'ของน้องจั๋ม

 

ถ้าอ่านต่อไปอีกหน่อย ก็จะพบคำตอบว่า เป็นชุดที่ "ตลาดวาย" นานเนแล้ว หมดตั้งแต่จอง ไม่ทันได้วางติดตู้วัดให้คนวอล์ค อิน เข้าไปเจอ

 

คำถามง่าย ๆ แต่ตอบไม่ได้

 

ต้องลองไปหาดูในกลุ่มครับ แต่จะเป็นราคาบวกไปแล้ว

 

สวัสดีคุณอาวันวิและแฟนคลับทุกท่าน ยิ่งโควิทนาน งานก็ยิ่งเยอะ เหมือนบริษัทจะเตรียมตัวรับเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นในอนาคต ขอคุณอารักษาสุขภาพด้วยนะครับ ท่านอื่นๆก็เช่นกัน หากมีทรัพย์สินเก็บรักษาเตรียมเพื่อความไม่แน่นอนในอนาคตกันด้วยนะครับ

 

สำนวนไทย จึงมี..."ใกล้เกลือ กินด่าง" ไงล่ะ

ถ้าไปไหว้ศาลท่าน ก่อนขึ้นบันไดกราบพระบรมรูปท่านนั่งถือดาบพาดพระเพลา(หน้าตัก)สง่างามในศาลใหญ่โอ่โถง ต้อง "ไหว้ศาลไม้" ที่หน้าศาลใหญ่เสียก่อน

นั่นคือ "ศาลดั้งเดิม" มีมาตั้งแต่เก่าก่อนนู้น อายุกว่าร้อยปี ไม้ผุพังซ่อมไปหลายรอบ อาจเป็น "ศาลแรก"ในประเทศไทยของพระองค์ท่านก็ว่าได้!

 

อ้าว....เกิดช้า มาสาย ก็เป็นแบบนี้นี่เอง เสียดายมากเลยครับ

 

รับทราบครับ คุณอา pattana

 

ครับ-องค์ความรู้หลักด้านเครื่องราง โดยเฉพาะมีดหมอศาสตราวุธกับอีกหลายสิบอย่าง พึ่งท่านบก.ใหญ่ของเราได้สนิทใจ

--1...ศึกษาจริง
--2...มีของแท้ให้ดูในมือเยอะ
--3...กล้าเช่า-กล้าซื้อ โดนบ้างก็ถือเป็นครู

ต้องครบเครื่องต้มยำแบบนี้ จึงสามารถเป็นเทพศาสตรา-เครื่องรางของขลังได้

 

พระเครื่องวัตถุมงคล ไม่มีคำว่า"มาช้า-มาสาย" ถ้าตั้งใจจริง อธิษฐานบารมีถึงท่านบ่อยๆ เดี๋ยวก็มีมาโดยเหตุและปัจจัยแบบพิศดาร

ผมเจอะกับตัวเองบ่อยๆ ยิ่ง "ของหาย-ได้คิน" เจอหลายหน ปาฏิหาริย์มีจริง แต่เป็น"ปัจจัตตัง" ไม่เกิดทุกทีหรือกับทุกคน ไม่มีมาตรฐานบรรทัดวัด ไม่มีเหตุผลวิทยาศาสตร์รองรับ

รับรู้ได้ด้วย "ใจ" และบางครั้ง บางหนที่เกิดกับตนเองเท่านั้น

 

ยังไม่ได้เปิดดู ยังไม่รู้คำถามง่ายอะไรที่ตอบไม่ได้ ตอนนี้ไบ่เก็บโพสท์ค้างคาเสียก่อน ส่วนท่านใดเปิดดูแล้ว ตอบได้ก็เชิญ

 

สาธุครับคุณอา wanwi ถ้าเป็นของเรา เดี๋ยวก็ได้เอง

 

มีที่หา ที่ซื้อ แต่ก็ต้องถือปัจจัยแน่นๆหน่อย

 

ว่ากันไปตามนั้น

 

น้องปรายฯทักยาวกับข้อคิดสาระเตือนสติเพื่อนพ้องสมาชิก ทุกสถานที่ยามนี้ปรับตัวรับมือ"ระยะยาว"เป็นระวิง ไม่รู้จริงหรือเท็จที่บางคนออกมาพูดว่า ในระยะ 100 วันอันตรายนี้ ประเทศไทยอาจติดโควิดถึง"ครึ่งประเทศ"หรือ 35 ล้านคน

ผมไม่ได้ดูข่าวนี้ แต่พรรคพวกเล่าให้ฟังว่า คนเป็นหมอออกมาพูด

หากเป็นการพูดจริง ไอ้หมอนั่นสมควรโดนเอา"ขี้เถ้ายัดปาก" เสียดีกว่า ในยามที่ต้องการ 'ขวัญ-กำลังใจ" อย่าได้สะเออะออกมาพูดจาในทางเลวร้ายสุดโต่ง ทำให้ผู้คนส่วนใหญ่ที่ "จิตตก" อยู่แล้ว เกิดความตระหนกตกใจเป็นบ้าเป็นหลัง

แม้มีความรู้ก็ไม่ควรพูด...เวลานี้บ้านเมืองไม่ต้องการผู้รู้ ผู้เผือก ผู้สอน ใดๆทั้งสิ้น

เราต้องการ "ผู้รู้หน้าที่ตัวเอง"...รู้ว่าดำรงสถานะไหน ควรเล่นบทอะไร ทำอะไรให้ประเทศชาติดีขึ้น ก็สวมบทบาทตนเองปฏิบัติกันไปตามนั้น

ไม่ว่าหมอหรือหมา นาทีนี้ ไม่จำเป็นก็อย่าเผือกออกมาสู่รู้ เกินกว่าความรู้ตัวเอง และทำตัวเป็น"คนเติมฟืน"หรือหนักกระทั่ง "ราดน้ำมัน"ใส่กองไฟเป็นอันขาด!

 

แน่นอน-ประสบการณ์ตรงและจริง สอนนับหนไม่ถ้วน