ถ้าเราอยากฝึกสมาธิ เพื่อให้เห็นว่าพี่น้องสบายดีไหม แบบนี้ได้ไหม

ไม่รู้ว่ามีแบบนี้ไหมนะคะ
แค่อยากฝึกสมาธิแล้วสามารถ มองเห็นพี่น้อง ญาติเราปัจจุบันสุขกายสบายดีอะไรแบบนี้ไหม

มันสามารถทำได้ไหมคะ ถ้าทำไม่ได้ก็ฝึกต่อไปอย่างไรคะ

หยุดฝึกสมาธิมาหลายปี ก่อนเลิกฝึก เห็นแสงสีขาวสว่างวาบ พุ่งไปไกล เหมือนขึ้นที่สูง วิ่งบนหลังคา เห็นหญ้า เห้นใบไม้ แต่แสงสว่างจ้าวิ่งปรู๊ดไม่หยุด

บางวันเหนื่อยๆ งาน เอนกายบนที่นอนหลับตาเฉยๆ ไม่ได้จะเข้าสมาธิ
แล้วสมาธิเข้าเอง พุ่งปรี๊ดเป็นแสงสีขาว สว่างวาบจนลืมตาไม่ได้ ตกใจที่สมาธิเข้าเอง
เจออะไรแปลกๆ เลยหยุดไป

ตอนนี้กลับมาทำสมาธิหลายหนละ ยังไม่เห็นแสงอะไร จนเมื่อคืน
เมื่อคืนฝึกแบบนอนฝึกค่ะ เห็นแสงสีม่วงค่ะ แล้วก็หลับไป

ฝึกนอนเพราะว่าเคยฝึกนั่งแล้วมันเป็นชม.เลย พอออกสมาธิก็ตี 3 อะไรแบบนี้แล้วร่างตื่น หลับไม่ได้ เลยเปลี่ยนมานอนสมาธิแทน

อ่านผ่านๆ หลายที่บอกให้ละสิ่งที่เห็น ต้องกำหนดให้แสงหายไปเหรอคะ

ท่องพุทโธค่ะ

เมื่อคืนนอนกำหนดลมหายใจไป ไป ๆ มาๆ กลายเป็นหายใจแบบฝึกปราณ
คือเคยฝึกปราณการหายใจเข้าเก็บลม แล้วผ่อนลมหายใจค่ะ

กลายเป็นปน ๆ กันไปซะงั้น แต่ก่อนฝึกปราณหลังออกกำลังกาย เสร็จจากโยคะแล้ว

แต่ก็ดึงกลับมา กำหนดลมหายใจพุทโธต่อได้

ถ้าจะฝึกต่อไป เมื่อมีแสงเกิด ก็ให้ดับไป แล้วยังไงต่อคะ

ขอบคุณค่ะ

 

ไม่มีคนตอบเลย หรือว่าไม่มีคนเล่นที่นี่แล้ว

 

ถ้าอยากที่จะเน้นดู นรกหรือสวรรค์ ลองไปฝึก มโนมยิทธิ ครับ
แต่ถ้าจะฝึกเพื่อใช้ในชีวิตประจำวันหรือหนทางสู่นิพพาน ก็อานาปานสติ นี่หละครับ

 

ฝึกปราณกับฝึกโยคะดีมากเลยนะ ทำให้สุขภาพเราดี ยังได้รูปร่างที่ดูดีด้วยนะ
แต่ถ้าจะตั้งเป้าเผื่อไปเห็นภพภูมิต่างๆ หรือจะไปเห็นโน้นนี่นั้น ทั้งมีชีวิตและไม่มีชีวิต
ตอนนี้ไม่แนะนำให้ฝึก โอกาสจะสติสตังค์ไม่ปกติได้สูงนะ
เพราะยังขาดตัวสติทางธรรมอยู่ ควรจะต้องฝึกเจริญสติก่อน
ให้เน้นในส่วนเคลื่อนไหวกายนะ แบบที่ขยับมงขยับมือ
มี ลพ.มีชื่อเสียงหลายท่านลองไปศึกษาดู

ส่วนนี้อ่านแล้วต้องใจร่มๆหน่อยนะ ค่อยๆอ่านก่อน
ที่แนะนำแบบนี้ เพราะกิริยานามธรรมทางสมาธิที่เราเล่าให้ฟัง
จะยังอยู่ในระดับไม่เกินปฐมฌาน และกิริยาแบบนั้น ฟ้องว่า
กำลังสติทางธรรมเรายังไม่พอ(คนละตัวกับสติทางโลกนะ)
และมันจะทำให้เราเข้าใจว่า กิริยานามธรรมระหว่างทางมัน
เป็นอะไรที่ดี และทำให้เราไปยึดได้โดยไม่รู้ตัว
ซึ่งมันแค่เริ่มต้น คนไม่เคยฝึกอะไรมาเลยก็สามารถเกิดขึ้นได้
***ส่วนนี้เล่าให้ฟังเล่นๆ กรณีแสงนะ ไม่ว่าลืมหรือหลับตาฝึกนะ ขั้นตอนจะเป็นแบบนี้
๑.สว่างมาก แต่หาต้นกำเนิดไม่เจอ
๒.สว่างมาก เห็นต้นกำเนิดแสง และเคลื่อนไหว้ได้ (ต้นกำเนิดที่เคลือนไหว ในแนวขนาน)
๓.จะค่อยๆสว่างน้อยลง จนหายไป เราจะไม่รู้สึกตัวแระ
ในช่วง ขั้นตอน ที่ ๑ ถึง ๓ จะเหมือนนึกได้ คิดได้ แต่แสงยังอยู่
๔.แสงจะค่อยๆ สว่างขึ้น จนสว่างมาก ถึงจะพัฒนาในเรื่องสมาธิ
โดยทั่วไป กรณีแบบนี้ สำหรับพวกที่มาทางสายวิชาเดินธาตุโบราณ
(เดินธาตุ มีสายสมเด็จ มีสายในดงด้วย แตกต่างที่จุดเริ่มต้น)

แสงต่อให้เห็นสว่างเหมือนไฟสปอรต์ไลท์ ก็ยังไม่มีประโยชน์อะไร
มันเป็นสภาวะที่จิตทำงานได้เฉยๆ
คือ จิตจะทำงานได้ เพราะ ๒ เหตุ ๑.เมื่อมีแสงนำ (เห็นสีๆ แสงๆ ต่างๆ)
๒.เมือมีเส้นสายนำ(เห็นเป็นรูปร่างต่างๆ)
เมื่อทั้งสองทำงานพร้อมกัน จะรวมกันเป็นอะไรที่เราเรียกได้

ตอนนี้ คำภาวนาคำนั้นได้ แต่ให้ระลึกรู้ว่ามีลมหายใจเข้าออกหยุดที่
ปลายจมูก ส่วนสายลมหายใจดันให้ลึกจนท้องพอง หายใจออกจนท้องยุบ
แต่ห้ามตามลมหายใจนะ

ปล. เป็นไปได้ ไม่ควรฝึกนอนหรือนั่งสมาธิอะไรเลยนะ เด่วจะไม่ปกติ
เน้นเจริญสติแบบเคลื่อนไหวก่อน เพื่อสร้างสมาธิสะสม ให้กำลังสติทางธรรมมีก่อน
มีพอสมควร ค่อยว่ากัน เครเนาะ