พ่อที่ข่มขืนลุกยังสมควรได้รับการเทิดทูนว่าเป็นพระอรหันต์ของลูกหรือไม่?

ระยะนี้อ่านข่าว มีแต่ข่าวพ่อหรือญาติผู้ใหญ่ฝ่ายชายข่มขืนลูกสาวหลานสาว บางรายข่มขืนกระทั่งลูกที่เกิดกับลูกสาวตนเองอีก บางรายลูกแจ้งความจับพ่อติดคุกพอพ้นโทษมายังไม่สำนึกผิด กลับจะมาลวนลามข่มขืนลูกอีก เป็นเพราะกรรมอันใดผู้หญิงถึงถูกญาติข่มขืนไม่เว้นแต่พ่อของตนเอง กรณีเช่นนี้ถ้าลูกแจ้งความทำให้พ่อติดคุกอีก ลูกจะเท่ากับสร้างบาปกรรมกับผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นพระอรหันต์ของลูกหรือไม่ และถ้าลูกไม่ปฏิบัติไม่ดูแลพ่อที่ข่มขืนตนเองจะบาปไหมค่ะ สงสัยจัง

 

ขอตอบตามความเห็นตัวเองเลยนะครับ...ตามที่ได้อ่านและได้ฟังธรรมะมาบ้าง...

พ่อ แม่ มีพระคุณต่อเราอย่างมาก แม้ว่าท่านจะไม่ได้เลี้ยงดู หรือ แม้กระทั่งได้ทำร้ายเราก็ตาม... แต่ท่านทั้ง 2 คน ก็มีพระคุณหาที่สุดมิได้...

แม้จะนำทรัพย์สมบัติ ทั้งหมด 5 ทวีปมากองรวมกันแล้วยกให้พ่อแม่ก็ยังไม่สามารถทดแทนพระคุณได้....

แม้จะนำพ่อ แม่ ยกไว้บนบ่าทั้ง 2 ข้างของเรา แล้วเลี้ยงดูพ่อ แม่ ตลอดชีวิต บนบ่าของเรานั้น ก็ยังไม่สามารถทดแทนพระคุณได้หมด...

และถ้าคุณเชื่อในเรื่องของ กฏแห่งกรรม ก็จะสามารถเข้าใจได้ว่า แต่ละคนมีกรรมเป็นของๆตน มีกรรมเป็นทาญาติ...

การที่ใครก็ตาม ได้รับการปฏิบัติไม่ดี จากพ่อแม่ตนเอง ก็คงไม่หนีในเรื่องผลแห่งกรรม ที่แต่ละคนมีมานับชาติไม่ถ้วน...

แต่ที่แน่ๆ พ่อ แม่ ก็ยังคือ พ่อ แม่ นะครับ มีพระคุณมากมายเหลือเกิน แม้จะไม่ดีกับเราเพียงใดก็ตาม และถ้าเรา เผลอไปละเมิด หล่ะก็ ... นรกเป็นที่พึ่งเลยหล่ะครับ...

อย่าลืมนะครับ พ่อแม่ ฆ่าลูก แต่กรรม ไม่หนักเท่า ที่ลูก ฆ่าพ่อ แม่ นะครับ ถ้าลูกฆ่า พ่อแม่ ก็จะกลายเป็น อนันตริยกรรม ขวางทางสวรรค์ นิพพาน โดยทันที ดังเช่น พระเจ้าอชาตศรัตรู เป็นต้น...

ก็คงไม่ต้องสงสัยแล้วหล่ะครับว่า ถ้าละเมิด พ่อ แม่ จะกรรมหนักเพียงใด...

ส่วนกรรมที่ต้องถูกข่มขืน ก็ต้องมาจากผิดในเรื่อง กาเม มาก่อน ในอดีตชาติ ที่จำกันไม่ได้หรอก แต่ละคนก็ทำกรรมมาทุกอย่างนั่นแหละครับ ตราบใดที่ยังไม่นิพพาน...ก็คงต้องรอให้กรรมมาเล่นงานในรูปแบบต่างๆ ไม่ช้าก็เร็ว...

ถ้าลูกไม่ปฏิบัติ พ่อแม่ก็บาป โดยอัตโนมัติ เช่นกัน แม้ว่าพ่อ แม่จะไม่ดีในสายตาของสังคมปัจจุบัน ที่ใครๆก็คงบอกว่า ดีแล้ว สมน้ำหน้า ประมาณนั้น... แต่ถ้าเอาทางหลักธรรม มาพูดกัน ก็ปฏิเสธไม่ได้เลย ในเรื่องของ กฏแห่งกรรม...

 

เวรกรรมจริง = ="

อุเบกขาๆๆๆๆ

 

เป็นของเดิม................แต่ที่มีเหตุเป็นเช่นนั้นเพราะเป็นกรรมของเขาที่เป็นสัญญาเก่ามาให้ผล 31ภพภูมิที่มีอยู่ในกาย ณ ขณะนั้นชิงช่วงมาให้ผลในทางที่ไม่ดี สร้างกรรมไม่ดีต่อกัน.....................เป็นเรื่องละเอียดซับซ้อนของกรรมนะ..............ไม่น่าเลย

 

เป็นพ่อของลูกอยู่นะครับ....คนเป็นลูกหากเขายังมีธรรมมะยึดมั่นอยู่ในจิตใจก็คงทำตามหน้าที่อันสมควรทำคือหากทำได้ต้องทำในการดูแล....และพ่อประเภทนี้เป็นอีกอย่างหนึ่งครับคือเป็นสัตว์นรกมาเกิด

 

มารครับ

 

ยังถือว่าเป็นผู้มีบุญคุณ ที่ท่านได้เลี้ยงดูเรามา คุณจะต้องแยกกัน บุคคลที่เห็นอยู่นั่นก็ยังเป็นบุพการี แต่กับการกระทำเยี่ยงนี้ บาปบุญจะเป็นผู้หนุนนำการกระทำของตัวผู้นั้นเอง

 

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรมค่ะ เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ ที่ทำร่วมกันมาไม่มีใครแก้กรรมให้ใครได้ค่ะ

 

ทุกคนมีกรรมเป็นของตน กรรมใดใครใครก่อ กรรมนั้นคือสนอง

 

กรรมในอดีตเป็นสิ่งที่บ่งชี้ถึงสิ่งที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน
กรรมหมายถึงการกระทำ
กรรมที่เราทำในปัจจุบันเป็นสิ่งที่จะบ่งบอกความเป็นไปในอนาคต

ดังนั้น หากเราอยากหนีสิ่งไม่ดีต่างๆที่เกิดขึ้นในชีวิตเราตอนนี้
ก็ควรทำปัจจุบันให้ดี สำคัญที่สุดคือต้องอดทน เพราะหากเรามีความตั้งใจ
สิ่งที่เราปรารถนามันจะต้องเกิดขึ้นอย่างแน่นอน
แม้ไม่ได้ในชาตินี้ อย่างน้อยเราก็ได้ปูทางไว้สำหรับชาติต่อๆไปของเราเอาไว้แล้วอย่างดี

 

55+

 

ระดับศีลธรรมในแต่ละคนไม่คงที่ตลอดเวลาตลอดชีวิตหรอกครับ มีสูงมีต่ำแล้วแต่สภาพของจิตในแต่ละช่วง ซึ่งมีปัจจัยต่าง ๆ มากมายเป็นตัวกำหนด รวมทั้งเวรกรรมที่ได้สะสมหรือสร้างบารมีไว้มากน้อยเพียงใดด้วย อันส่งผลให้คนเรามีความสามารถในการต่อสู้กับอำนาจใฝ่ต่ำได้มากน้อยต่างกัน บางคนสามารถสู้ได้อย่างอุกกฤติ บางคนกระทบสิ่งกระต้นเพียงเล็กน้อยก็ตกเป็นทาษกิเลสเสียแล้ว ความสามารถนี้ก็ไม่คงที่อย่างว่าแหละครับบางที่ก็เข็มแข็ง บางที่ก็พร้อมจะแพ้แต่ต้นมือ นี่ยังไม่รวมถึงภูมิหลังที่มีผลอย่างมากเช่น การฝึกสมาธิ หรือ การเป็นโรคทางจิต ....

 

ไม่รู้จักยับยั้งชั่งใจปล่อยตนไปกับกิเลสตัณหา เวรกรรม

เรื่องพ่อเป็นอรหันต์ของลูกก็ต้องยกไว้ส่วนหนึ่ง เป็นผู้ให้กำเนิด และเลี้ยงดู ให้การศึกษา ให้ปัจจัย 4 อันนี้ถูกต้อง ก็ต้องเรียกว่าเป็นผู้ให้เหมือนเดิม

เรื่องทำร้าย อันนี้ก็ต้องมาดูว่าเป็นกรรมเนื่องกัน ถ้าลูกไม่เคยทำกรรมประเภทนี้มาก่อน จะจวนเจียนอย่างไรก็ต้องรอดพ้น หรือมีคนช่วยออกมาจนได้ เวรกรรมนี้ทำให้นึกถึง พวกพ่อเล้า แม่เล้า แมงกะจ๊ว ที่ขังคนบังคับให้ขายตัว มันก็วนเวียนกันไปมา

ผู้ถูกกระทำเป็นผู้กระทำ --> ผู้กระทำเป็นผู้ถูกกระทำ
แล้วเมื่อไหร่มันจะหมดเวรหมดกรรมกันซักทีน่ะ

 

ถูกต้องนะค้า เห็นด้วยอย่างยิ่ง