"บุญช่วย"...ช่วยจนมีหนี้เป็นล้าน

"บุญช่วย"...ช่วยจนมีหนี้เป็นล้าน



โครงการจัดทำสามล้อโยกและรถวีลแชร์ของพระครูวินัยธร บุญช่วย ขันติวโร หรือที่รู้จักกันในนาม "หลวงพ่อบุญช่วย" เจ้าอาวาสวัดมงคลเทพประสิทธิ์ ต.ลำนารายณ์ อ.ชัยบาดาล จ.ลพบุรี

ท่านมีความตั้งใจทำแจกฟรี ให้ครบ ๖,๐๐๐ คัน เพื่อถวายเป็นพระราชกุศลแด่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวในวันที่ ๕ ธันวาคม และสมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ เนื่องในวันเฉลิมพระชนมพรรษา ในวันที่ ๑๒ สิงหาคม ของทุกๆ ปี โดยได้ดำเนินการมาตั้งแต่ พ.ศ. ๒๕๔๑ เป็นต้นมาจนถึงปัจจุบัน



การแจกสามล้อโยกและรถวีลแชร์ของหลวงพ่อบุญช่วยนั้นจะแจกใหญ่ปีละ ๒ ครั้ง คือ วันที่ ๑๒ สิงหาคม ซึ่งตรงกับวันแม่แห่งชาติ และวันที่ ๕ ธันวาคม ซึ่งตรงกับวันพ่อแห่งชาติ ด้วยเหตุที่ปัจจัยทุกบาททุกสตางค์ที่นำมาทำรถวีลแชร์ได้มาจากศรัทธาของญาติโยม ดังนั้นทุกครั้งที่แจกรถ หลวงพ่อบุญช่วยจะบอกเสมอว่า

"คณะสงฆ์ ครูบาอาจารย์ พ่อค้าแม่ค้า ประชาชน ส่วนราชการ และศิษยานุศิษย์ ทั่วประเทศ รวมทั้งในต่างประเทศ พร้อมด้วยสื่อมวลชน สร้างรถวีลแชร์ถวายเป็นพระราชกุศล" โดยไม่เคยป่าวประกาศว่า "มอบในนามหลวงพ่อบุญช่วย เจ้าอาวาสวัดมงคลเทพประสิทธิ์" เลยสักครั้งเดียว

"๔,๐๐๐ คัน" เป็นตัวเลขสามล้อโยกและรถวีลแชร์ที่หลวงพ่อบุญช่วยแจกฟรีไปแล้วระหว่าง พ.ศ. ๒๕๔๑ -๒๕๔๙ เมื่อขึ้น พ.ศ.๒๕๕๐ หลวงพ่อบุญช่วยตั้งใจว่าจะอาศัยบารมีองค์จตุคามรามเทพช่วยหนุนให้การจัดทำให้เสร็จสิ้น ๑,๐๐๐ คัน เพื่อให้ครบ ๕,๐๐๐ คัน โดยได้ประกอบเกือบเสร็จครบ ๕,๐๐๐ คันแล้ว แต่กลับกลายมาเป็นว่า "หลวงพ่อบุญช่วย ช่วยจนมีหนี้เป็นล้านบาท"



จำนวนรถที่แจกไปแล้ว๔,๐๐๐ คัน กระจายอยู่ทุกจังหวัดทั่วประเทศแม้แต่ประเทศข้างเคียง ทั้งลาวและเขมร ก็ยังขอให้นำไปแจกแก่พวกเขาด้วย จากประสบการณ์ทำรถวีลแชร์มาเกือบ ๑๐ ปี หลวงพ่อบุญช่วยได้พัฒนาโครงสร้างของตัวรถและใช้อะไหล่ที่มีอยู่ตามท้องตลาด ซึ่งส่วนใหญ่จะใช้อะไหล่ของบริษัทที่ผลิตอะไหล่รถจักรยานทั่วไป ดังนั้นเมื่อเวลาที่รถเสียก็สามารถซ่อมเปลี่ยนได้ตามร้านซ่อมจักรยานทั่วๆ ไป หรือจะซื้ออะไหล่มาเปลี่ยนเองก็ได้ และเป็นเรื่องที่น่าอนุโมทนาบุญสำหรับญาติผู้พิการที่ได้รับรถไปแล้ว เมื่อผู้พิการตายได้ส่งรถกลับมายังที่วัดเพื่อให้ทางวัดปรับปรุงซ่อมแซมให้ผู้พิการรายอื่นๆ ต่อไป บางรายก็มอบให้ผู้พิการรายอื่นๆ โดยไม่ได้เก็บเป็นสมบัติส่วนตัว

หลวงพ่อบุญช่วยบอกว่า การประกอบรถสามล้อโยกและรถวีลแชร์ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบันนั้น ได้ปัจจัยมาจากพลังศรัทธาของพุทธศาสนิกชนทั่วสารทิศ ทั้งนี้จะให้ผู้ที่ประสงค์ร่วมบุญเดินทางไปจ่ายปัจจัยกับร้านอะไหล่เอง ด้วยเหตุที่เป็นพระดำเนินโครงการมาหลายปีและทำโครงการเพื่อมอบฟรีให้กับผู้พิการ ดังนั้นร้านอะไหล่ต่างๆ ก็มีความความศรัทธาร่วมบุญกับโครงการนี้ด้วย จึงให้อะไหล่ เหล็ก รวมทั้งอุปกรณ์ทั้งมาให้ให้วัดใช้ก่อน มีปัจจัยเมื่อไรก็ไปชำระภายหลัง

อย่างไรก็เมื่อนานวันเข้าปัจจัยที่ทางวัดจะได้จากประชาชนที่เดินทางร่วมบุญที่เคยได้อยู่สม่ำเสมอก็ลดน้อยลง วัตถุมงคลที่ทางวัดจัดสร้างเองประชาชนก็เช่าบูชาน้อยลง อย่างกับจตุคามรามเทพที่วัดสร้างเองก็ได้รับความนิยมในระยะแรกเท่านั้น เมื่อถึงคราวชำระค่าอุปกรณ์ต่างๆ ทางวัดก็ไม่มีให้ แต่ทางร้านก็ไม่ได้ทวงถามอะไรมากนัก เพราะเข้าใจและรู้ดีว่าคนถวายปัจจัยทำบุญกับทางวัดน้อยลง



"คนเดินมาทำบุญกับทางวัดมากขึ้น แต่ปัจจัยที่ถวายอาตมาเพื่อร่วมโครงการน้อยลง ปัจจัยที่ได้มาเอาไปลงโครงการทั้งหมด ใครเอาผ้าป่ากฐินมาทอดได้ปัจจัยเท่าไรก็ไปจ่ายที่ร้านอะไหล่เลย ตอนนี้ประกอบรถไว้เกือบ ๑,๐๐๐ คัน แต่ยังขาดล้ออะไหล่ประมาณ ๒,๐๐๐ ล้อ ถ้าได้ล้อมาก็จะสามารถประกอบแจกออกไปได้ทันที" หลวงพ่อบุญช่วยกล่าว

พร้อมกันนี้หลวงพ่อบุญช่วยยัง บอกด้วยว่า จากนโยบายเพื่อไม่ให้ผู้พิการต้องเดือดร้อน จึงให้ผู้พิการเขียนจดหมาย พร้อมสำเนาบัตรประชาชน สำเนาทะเบียนบ้าน หรือบัตรผู้พิการ พร้อมกับรูปถ่าย และเอกสารรับรองจากกำนันหรือผู้ใหญ่บ้าน โดยส่งจดหมายมาที่วัดเท่านั้นวัดก็พิจารณาส่งให้ และสิ่งหนึ่งที่เป็นภาระอีกอย่างหนึ่ง คือ ค่าส่งรถวีลแชร์ไปทางไปรษณีย์ที่เคยได้รับการสนับสนุนนั้น ทุกวันนี้ทางวัดจะเป็นผู้เสียค่าใช้จ่ายค่าส่งเองทั้งหมด ประมาณคันละ ๑,๐๒๐ บาท/คัน

เมื่อถามถึงโครงการปรับปรุงศาสนสถานภายในวัดไม่ว่าจะเป็นศาลา กุฏิรวมทั้งห้องน้ำให้มีความสดวกสบายเหมือนวัดทั่วๆ ไปนั้น หลวงพ่อบุญช่วย บอกว่า เป็นพระต้องอยู่แต่พอเพียงก็เพียงพอแล้ว กุฏิกันแดดกันฝนก็เพียงพอสำหรับการปฏิบัติศาสนกิจก็เพียงพอแล้ว การกินดี อยู่ดี อยู่สบายกิเลสก็เกิดขึ้นเพิ่มขึ้นเป็นเงาตามตัว ถ้ามันแต่เอาปัจจัยที่ได้มาสร้างวัดสร้างกุฏิแล้วจะเอาปัจจัยที่ไหนไปทำสามล้อโยกและรถวีลแชร์



ทั้งนี้หลวงพ่อบุญช่วยพูดไว้อย่างน่าคิดว่า"ใครที่ว่านรกสวรรค์ไม่มีจริง คนที่เคยเดินได้อยู่มาวันหนึ่งกลับเดินไม่ได้ คนที่ตามองเห็นเป็นปกติวันหนึ่งต้องกลายเป็นคนตาบอด คนที่เคยพูดได้กลับพูดไม่ได้ อย่างนี้แหล่ะเขาเรียกว่าตกนรกทั้งเป็น การทำสามล้อโยกและรถวีลแชร์อาตมาคิดว่าเป็นการทำบุญช่วยคนได้พ้นทุกข์อย่างหนึ่ง หรือพูดง่ายๆ ว่า ทำให้คนได้ขึ้นสวรรค์ทั้งเป็นนั่นแหล่ะ"

อย่างไรก็ตามหากท่านผู้ใดพบ หรือมีญาติโยมผู้ป่วยผู้พิการ ป่วยชราภาพ ไม่สามารถเดินได้ ทางวัดมีรถสามล้อโยกวีลแชร์แจกให้ฟรี ติดต่อสอบถามเพิ่มเติมได้ที่วัดมงคลเทพประสิทธิ์ หมู่ ๑๒ ถนนสระบุรี-หล่มสัก ต.ลำนารายณ์ อ.ชัยบาดาล จ.ลพบุรี ๑๕๓๑๐ โทร.๐-๑๙๔๐-๓๔๖๘ และ๐-๑๙๐๙-๓๙๘๕

เรื่อง/ภาพไตรเทพ ไกรงู

 

โครงการจัดทำสามล้อโยกและรถวีลแชร์ของพระครูวินัยธร บุญช่วย ขันติวโร หรือที่รู้จักกันในนาม "หลวงพ่อบุญช่วย" เจ้าอาวาสวัดมงคลเทพประสิทธิ์ ต.ลำนารายณ์ อ.ชัยบาดาล จ.ลพบุรี

ท่านมีความตั้งใจทำแจกฟรี ให้ครบ ๖,๐๐๐ คัน เพื่อถวายเป็นพระราชกุศลแด่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

จำนวนรถที่แจกไปแล้ว๔,๐๐๐ คัน กระจายอยู่ทุกจังหวัดทั่วประเทศแม้แต่ประเทศข้างเคียง
ทั้งลาวและเขมร ก็ยังขอให้นำไปแจกแก่พวกเขาด้วย จากประสบการณ์ทำรถวีลแชร์มาเกือบ ๑๐ ปี

หลวงพ่อบุญช่วยได้พัฒนาโครงสร้างของตัวรถและใช้อะไหล่ที่มีอยู่ตามท้องตลาด ซึ่งส่วนใหญ่จะใช้
อะไหล่ของบริษัทที่ผลิตอะไหล่รถจักรยานทั่วไป ดังนั้นเมื่อเวลาที่รถเสียก็สามารถซ่อมเปลี่ยนได้

ตามร้านซ่อมจักรยานทั่วๆ ไป หรือจะซื้ออะไหล่มาเปลี่ยนเองก็ได้ และเป็นเรื่องที่น่าอนุโมทนาบุญ
สำหรับญาติผู้พิการที่ได้รับรถไปแล้ว เมื่อผู้พิการตายได้ส่งรถกลับมายังที่วัดเพื่อให้ทางวัดปรับปรุงซ่อมแซม
ให้ผู้พิการรายอื่นๆ ต่อไป บางรายก็มอบให้ผู้พิการรายอื่นๆ โดยไม่ได้เก็บเป็นสมบัติส่วนตัว

ทั้งนี้หลวงพ่อบุญช่วยพูดไว้อย่างน่าคิดว่า"ใครที่ว่านรกสวรรค์ไม่มีจริง คนที่เคยเดินได้อยู่มา
วันหนึ่งกลับเดินไม่ได้ คนที่ตามองเห็นเป็นปกติวันหนึ่งต้องกลายเป็นคนตาบอด คนที่เคยพูดได้กลับพูดไม่ได้

อย่างนี้แหล่ะเขาเรียกว่าตกนรกทั้งเป็น การทำสามล้อโยกและรถวีลแชร์
อาตมาคิดว่าเป็นการทำบุญช่วยคนได้พ้นทุกข์อย่างหนึ่ง หรือพูดง่ายๆ ว่า ทำให้คนได้ขึ้นสวรรค์ทั้งเป็นนั่นแหล่ะ"<!--sizec--><!--/sizec-->




จาก http://xchange.teenee.com/index.php?showtopic=67424
<!--IBF.ATTACHMENT_859748-->

 

บุญ เครื่องชำระสันดาน, ความดี, กุศล, ความสุข, ความประพฤติชอบทางกายวาจาและใจ, กุศลธรรม
บารมี คุณความดีที่บำเพ็ญอย่างยิ่งยวด เพื่อบรรลุจุดหมายอันสูงยิ่ง มี ๑๐ คือ ทาน, ศีล เนกขัมมะ, ปัญญา, วิริยะ, ขันติ, สัจจะ, อธิษฐาน, เมตตา, อุเบกขา
วิธีสร้างบุญบารมีในพระพุทธศาสนามีอยู่ ๓ ขั้นตอนคือการให้ทาน การถือศีล และการเจริญภาวนา ที่นิยมเรียกกันว่า "ทาน ศีล ภาวนา"..อนุโมทนาสาธุ

 

โมทนาครับ
แต่ไม่ใช่กิจของสงฆ์ที่จะมาทำสถิติแบบนี้
กิจของสงฆ์คือเพียรออกจากทุกข์ ญาญปฏิปันโนภควโตสาวกสังโฆ
ขออภัยที่ไม่เห็นด้วยครับ

 

ขออนุโทนาบุญด้วยกับพระท่านค่ะ แต่ไม่เห็นด้วยกับกระทู้ที่ 6

 

สงเคราะห์โลกก็กิจของสงฆ์นะครับ

 

เป็นการช่วยคน สงเคราะห์โลกครับ
ชรักษาสัตย์ครับตามศีล
ไม่ใช่การทำลายสถิติเสียหน่อย

อนุโมทนาสาธุกับหลวงพ่อครับ

 

ขอร่วมอนุโมทนาด้วยครับ
------------------------------
आपका बहुतबहुतधन्यवाद
นิพพานนะปัจจะโยโหตุ--ขอปัจจัยทั้งปวงนำพาสรรพสัตว์ทั้งหลายให้นิพพาน สาธุ<!-- / message --><!-- / message -->

 

กิจของสงค์คือเพียรออกจากทุกข์ โดยไม่สนใจสัตว์โลกที่ทุกขเวทนา ก็ไม่ใช่สงฆ์แล้วหละค่ะ

ขออนุโมทนากับหลวงพ่อด้วยค่ะ

 

ขออนุโมทนาสาธุกับหลวงพ่อ
และทุกๆท่านครับ สาธุ สาธุ

ขออำนาจแห่งพระรัตนตรัย
โปรดนจำส่งบุญทั้งหมดที่
ที่ข้าพเจ้าได้กระทำแล้ว จง
สำเร็จแก่เจ้ากรรมนายเวร
ทั้งหลายของของข้าพเจ้า
ด้วยเถิด สาธุ สาธุ สาธุ
:z12

 

โมทนาครับ
แต่ไม่ใช่กิจของสงฆ์ที่จะมาทำสถิติแบบนี้
กิจของสงฆ์คือเพียรออกจากทุกข์ ญาญปฏิปันโนภควโตสาวกสังโฆ
ขออภัยที่ไม่เห็นด้วยครับ...ข้อความของคุณ PrasertN

การช่วยเหลือสังคมใครว่าไม่ใช่กิจของสงฆ์ ฤาคุณจะให้สงฆ์ฉันแล้วทำกิจวัตรอย่างเดียว อย่างนี้จะได้ใจปชช.ฤา ประเทศชาติเจริญมาจนบัดนี้ไม่ใช่เพราะพระสงฆ์มีส่วนช่วยเหลือเกื้อกูลกันกับปชช.ฤา...สงฆ์ช่วยราษฎร์ประชาราษฎร์ช่วยสงฆ์...อย่ามองอะไรในระนาบเดียวศาสนาพุทธไม่ใช่ไม้บรรทัดอย่างที่คุณเข้าใจ

 

อนุโมทนาสาธุครับ
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
"จงจำไว้นะ เมื่อยังไม่ถึงเวลา เทพเจ้าองค์ใดจะคิดช่วยเจ้าไม่ได้ ครั้นถึงเวลา ทั่วฟ้าจบดินก็ต้านเจ้าไม่อยู่ จงอย่าไปเร่งเทวดาฟ้าดินเมื่อบุญเราไม่เคยสร้างไว้เลย จะมีใครไหนมาช่วยเจ้า"
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
ร่วมสร้าง " อุโบสถเงิน" วิหารทานที่ในครั้งนึงในชีวิตไม่ควรพลาดครับ
--> http://palungjit.org/showthread.php?t=140433
พระคุณพ่อ
--> http://palungjit.org/showthread.php?p=1326572#post1326572
มาเที่ยว วัดเกตการาม จ.เชียงใหม่ วัดประจำปีจอกัน
--> http://palungjit.org/showthread.php?t=136821
พุทโธหาย....?
--> http://palungjit.org/showthread.php?p=1329341#post1329341
ปรัชญาพุทธกับคนรัก(ที่ไม่รักเรา) เอ๊า!!ใครอกหักยกมือขึ้น
--> http://palungjit.org/showthread.php?p=1338677#post1338677

 

อนุโมทนากับหลวงพ่อครับ

สำหรับการตั้งสถิติทำให้ได้ถึง ...... คัน มันเป็นอธิษฐานบารมี และวิริยะบารมี

อันเป็นหนทางสู่ความเจริญ และสำเร็จกิจแห่งบุญ และสาธารณะประโยชน์ อันสูง

ก็ถือเป้นความเพียรอันหนึ่ง ที่จะนำสู่พระนิพพานได้ในอนาคต...............

เพราะเป็นการทำความดี ใต้ร่มพระพุทธศาสนา

 

อนุโมทนากับพลวงพ่อด้วยคะ

ผลบุญใดที่ข้าพเจ้าได้ทำแล้วในอดีตชาติก็ดีปัจจุบันชาติก็ดีขอผลบุญนี้จงส่งผลให้ความตั้งใจช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ของหลวงพ่อบุญช่วยจงสำเร็จในเร็ววันด้วยเทอญ.

 

ขออภัยนะครับ คุณกระทู้ที่ 6 ครับ และคุณรู้ได้อย่างไรว่าท่านไม่เพียรออกจากทุกข์ การเจริญสติทำได้ทุกอิริยาบท การกระทำของท่านนั้นถือว่าได้ช่วยสงเคราะห์ คนพิการ และ ตอบแทนสังคมด้วย แล้วการทำคุณความดีเหล่านี้นั้นก็เป็นการยังกุศลจิตให้เกิดขึ้น ในขณะที่เรากระทำความดี ซึ่งก็ตรงกับที่พระพุทธเจ้าตรัสว่า จงยังกุศลให้ถึงพร้อม ทำจิตตนเองให้ขาวรอบ... แล้วที่ท่านทำแบบนี้ท่านอาจจะกำลังสร้างบารมีอยู่ก็ได้ ผมว่าคุณนะอยู่เฉยๆ จะดีกว่าไม่พูดก็ไม่เสียหายอะไร ขอบคุณครับ....

 

เห็นว่าหลายๆท่านไม่เห็นด้วยกับคุณ PrasertN
เพราะเห็นว่าการช่วยเหลือเป็นสิ่งที่ดี ซึ่งมันก็เป็นกุศลที่ดีครับ
นับว่าเป็นเรื่องที่ถูก แต่จะถูกใจหรือถูกต้องนั้น เราต้องมาพิจารณาดูกัน

ทีนี้เราก็มาดูกันว่าท่านช่วยอย่างไร
ท่านช่วยโดยการทำรถวีลแชร์ บริจาค ผู้มีปัญหาทางกาย
ซึ่งก็ช่วยให้ผู้ที่ได้รับบริจาคนั้น มีความสุขทางกาย หรือ พ้นทุกข์ทางกายได้ส่วนหนึ่ง

แต่ความทุกข์ทางกายนั้นยังคงมีอยู่ต่อไป เพราะกายนั้นเปราะบาง
เหมือนฟองไข่ มีการแก่ มีการเจ็บ มีการตาย เป็นธรรมดา
เมื่อมีการแก่ การเจ็บ การตาย เกิดขึ้น เขาก็เศร้าโศก ลำบาก ร่ำไร ทุบอก
คร่ำครวญ หลงงมงาย แม้อาหารก็ไม่อยากรับประทาน
แม้กายก็พึงเศร้าหมอง ซูบผอม แม้การงานก็พึงหยุดชะงัก
แม้พวกอมิตรก็พึงดีใจ แม้พวกมิตรพึงเสียใจ
เพราะว่าความทุกข์ทางใจได้เกิดขึ้น และไม่มีวิธีที่จะดับทุกข์ทางใจ
ผมไม่ทราบว่าท่านสอนญาติโยมหรือเปล่า เกี่ยวกับการดับทุกข์ทางใจ
ถ้าสอนก็เป็นเรื่องที่ดีครับ

แล้วความทุกข์ทางใจ จะดับได้หรือไม่ ถ้าท่านไม่ได้สอนธรรมะของพระพุทธเจ้า?
ในบทความ ผมไม่เห็นท่านพูดถึงเรื่องให้ญาติโยม
รักษาศีล 5 ไม่เห็นสอนเรื่องสมาธิ ท่านอาจจะสอน แต่ไม่ได้กล่าวถึง
แต่สิ่งนี้ เป็นสิ่งที่สำคัญกว่าการบริจาครถวีลแชร์เสียอีก
เพราะรถเข็นที่ให้มาก็ใช้ได้แค่ชาติเดียว ตายไปจะไปไหนก็ไม่รู้
อาจจะเป็นพรหม เทวดา มนุษย์ เปตร อสุรกาย สัตว์นรก อย่างใดอย่างหนึ่งก็ได้
แต่ถ้าท่านให้ญาติโยมรักษาศีล ฝึกสมาธิ สิ่งเหล่านี้สามารถพาตัวให้เป็นพรหม
เป็นเทวดา เป็นพระเจ้าจักรพรรดิ เป็นกษัตริย์ได้ เข้านิพพานได้
ให้สิ่งนี้อาจจะดีกว่าก็ได้นะครับ หรือทุกท่านว่าอย่างไร?

ทีนี้เราก็มาดูกันว่า ทำไมต้องเป็นภิกษุ? ก็เพื่อจะได้พ้นทุกข์ทางใจ
ทุกข์ทางกายนั้นก็เป็นธรรมดา จะแก่ จะเจ็บ จะตายก็เป็นเรื่องธรรมดา
แต่ใจนั้น เป็นส่วนที่สำคัญกว่ากาย "เป็นเจ้านายของร่างกาย"
ถึงกายป่วย แต่จิตนั้นเราสามารถทำให้ป่วย หรือไม่ป่วยก็ได้ ไม่ขึ้นอยู่กับกาย

ถ้าท่านกำลังจมน้ำพร้อมกับเพื่อนอีกคน ท่านหวังจะให้เพื่อนข้างๆ
ช่วยพาขึ้นจากน้ำ หรืออยากให้คนที่อยู่ข้างบนเรือ ช่วยท่านขึ้นจากน้ำครับ?

เป็นธรรมดาที่คนจมน้ำ ต้องหวังให้คนบนเรือมาช่วย ไม่ใช่คนที่จมด้วยกัน
เพราะไม่สามารถจะช่วยได้
ภิกษุก็เหมือนกัน ต้องอบรมจิตตัวเองให้ดี เพื่อให้มีจิตใจที่สะอาด
รู้ความจริงอันประเสริฐ สามารถดึงเหล่าสัตว์ทั้งหลายที่จมอยู่ในทะเล
พาขึ้นมาบนเรือได้ สิ่งนี้เป็นการช่วยเหลืออย่างแท้จริง
ซึ่งในบทความไม่ได้กล่าวถึงการปฏิบัติเพื่อการพ้นทุกข์ของท่าน
แต่ถ้าท่านกำลังปฏิบัติ ก็เป็นเรื่องที่ดีครับ

ถ้าผมว่าอะไรผิดอย่างไร ก็กรุณาว่ากล่าวตักเตือนด้วยนะครับ

กรุณาอ่านเพิ่มเติม
- พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย ขันธวารวรรค เล่ม ๓ - หน้าที่ 1
๑. นกุลปิตุสูตรว่าด้วยกายเปรียบด้วยฟองไข่
- พระสุตตันตปิฎก อังคุตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต เล่ม ๓ - หน้าที่ 109
๘. ฐานสูตร ว่าด้วยฐานะ ๕ ประการ ที่ใคร ๆ ไม่พึงได้

 

สงเคราะห์ญาติโยมสงเคราะห์โลกเป็นการสร้างบุญบารมีของสงฆ์ ลองคิดดูเมรุเผาผีถ้าวัดไม่สร้างจะไปเผากันที่ไหนเพราะไม่ได้ใช้งบจากรัฐบาล นี่ก็เป็นตัวอย่างสงเคราะห์ญาติโยมสงเคราะห์โลกอย่างหนึ่ง

พระมากมายหลายวัดนำปัจจัยที่คนทำบุญ เขาตั้งใจทำกับพระ ทำกับวัด แต่พระท่านเมตตาเผื่อแผ่โลก ท่านก็ทำบุญต่อ เอาไปสร้างโรงพยาบาล ซื้อเครื่องมือแพทย์ สร้างโรงเรียน ฯลฯ

 

ทุกข์คือ เป็นหนี้
สาเหตุแห่งทุกข์คือ ต้องการทำรถวีลแชร์แจก โดยเป็นความตั้งใจส่วนตัว มิใช่ของโยม ทั้งๆที่ไม่สามารถหาปัจจัยได้ด้วยตนเอง จึงเป็นสาเหตุของหนี้สินล้นพ้นตัว
การช่วยเหลือต้องตามกำลังความสามารถที่ตนมีมิใช่หรือ ต้องมิให้ตนเดือดร้อน มิเช่นนั้นจิตไม่บริสุทธิ์ แล้วกุศลจะมาจากไหน หากไม่สามารถชำระหนี้ได้ก่อนตายจะเป็นสาเหตุให้ลงนรก มิได้แช่ง พระพุทธองค์สอนให้ระลึกถึงความตายตลอดเวลา(สังโยชน์๓)
กิจของสงฆ์ต้องบำเพ็ญเพียรทางจิตเป็นหลัก
อานิสงค์จากการช่วยเหลือด้วยวัตถุนั้นน้อยมาก การช่วยเหลือสัตว์โลกคือช่วยให้พ้นทุกข์หลุดพ้นจากวัฏฏสงสาร
ที่กล่าวมาถูกต้องหรือไม่ลองสอบถามพระปฏิบัติดู
พระสงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า ปฏิบัติดีแล้ว ปฏิบัติตรง(ตามที่ทรงสอน)แล้ว ปฏิบัติเพื่อออกจากทุกข์ ปฏิบัติโดยควรแล้ว นั่นหละ สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า ซึ่งได้แก่ บุรุษสี่ บุคคลแปด เป็นผู้ที่ควรแก่การทักษิณาทาน กราบไหว้ เป็นเนื้อนาบุญของโลก
ความหมายของบทที่สามของ อิติปิโสฯ ที่พุทธศาสนิกชนควรรู้ และเข้าใจ
ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย

หน้าที่หรือกิจที่ถูกต้องของภิกษุและในธรรมวินัยนี้

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย คาถาธรรมบท เล่ม ๑ ภาค ๒ ตอน ๑-หน้าที่ 14
มหาปาละบรรพชาอุปสมบท
เมื่อน้องชายกำลังร้องไห้อยู่เที่ยว, เขาไปสู่สำนักพระศาสดาแล้ว
ทูลขอบวช ได้บรรพชาอุปสมบทแล้ว อยู่ในสำนักแห่งพระอาจารย์และ
อุปัชฌาย์ครบ ๕ พรรษาแล้ว ออกพรรษา ปวารณาแล้วเข้าไปเฝ้า
พระศาสดา ถวายบังคมแล้ว ทูลถามว่า "พระเจ้าข้า ในพระศาสนานี้
มีธุระกี่อย่าง ?"
ธุระ ๒ อย่างในพระศาสนา
พระศาสดาตรัสตอบว่า "ภิกษุ ธุระมี ๒ อย่าง คือ คันถธุระ
(กับ) วิปัสสนาธุระ เท่านั้น."
พระมหาปาละทูลถามว่า "พระเจ้าข้า ก็คันถธุระเป็นอย่างไร ?
วิปัสสนาธุระเป็นอย่างไร ?"
ศ ธุระนี้ คือ การเรียนนิกายหนึ่งก็ดี สองนิกายก็ดี จบพุทธ-
วจนะคือพระไตรปิฏกก็ดี ตามสมควรแก่ปัญญาของตนแล้วทรงไว้ กล่าว
บอก พุทธวจนะนั้น ชื่อว่าคันถธุระ. ส่วนการเริ่มตั้งความสิ้นและ
ความเสื่อมไว้ในอัตภาพ ยังวิปัสสนาให้เจริญ ด้วยอำนาจแห่งการติดต่อ
แล้ว ถือเอาพระอรหัตของภิกษุผู้มีความประพฤติแคล่วคล่อง ยินดียิ่งแล้ว
ในเสนาสนะอันสงัด ชื่อว่าวิปัสสนาธุระ.
ม. พระเจ้าข้า ข้าพระองค์บวชแล้วแต่เมื่อแก่ ไม่สามารถจะ
บำเพ็ญคันถธุระให้บริบูรณ์ได้, แต่จักบำเพ็ญวิปัสสนาธุระให้บริบูรณ์,
ขอพระองค์ตรัสบอกพระกรรมฐานแก่ข้าพระองค์เถิด

ขออุทิศกุศลให้สรรพสัตว์
ขอขอบคุณ คุณ"แล้วเจอกัน" ความคิดเห็นที่4
http://www.dhammahome.com/front/webboard/show.php?id=4031

ค้นหาเพิ่มเติมใน google "กิจของสงฆ์"
​

 

กิจอื่นนอกจากนี้เป็นไปเพื่ออนุเคราะห์สังคม ตามที่ญาติโยมต้องการ
เช่น โยมสนับสนุนบริจาคสร้างรถเข็นก็ต้องดำเนินการตามนั้น จะนำไปทำอย่างอื่นมิได้
การไปยืมหรือเอาวัสดุมาใช้ก่อนนั้นสมควรหรือ
มรรค ทางพ้นทุกข์ คือจัดเป็นโครงการ หรือมูลนิธิรับบริจาค เพื่อดำเนินกิจกรรมนี้ต่อไป

 

เรียนคุณ adesuk
รถหกพันคัน ถ้าใช้เวลา 1 ปี ตกวันละ 20 คัน เหนื่อยนะครับ
ผมไม่เคยได้ยินว่า การเจริญสติ จากการทำงานหนักทั้งวันอย่างนี้ จิตจะพัฒนาได้ไกล
มันไม่ใช่วิปัสสนาญาน ถ้าตั้งใจจะบำเพ็ญบารมีโพธิสัตว์ ผมไม่ขอเสนอความคิดเห็นครับ