ส่งข่าวนี้ผ่านคณะศิษย์องค์ปฐม และหลวงพ่อฤาษี

คู่บารมี องค์ปฐม กล่าวนามให้ข้าพเจ้า
ท่านมีนามเดิมแปลเป็นนามไทย ว่า พระสุพรรณนาเลขา
องค์ปฐม มีนามเดิม แปลเป็น นามไทยว่า ธนบดี และ
อย่างที่เราได้รู้ ว่า คือพุทธ สิกขีที่1

 

ต้องบอกว่า เป็นเรื่องเฉพาะตนที่ยังเป็นเรื่องใหม่
ขออภัย หากขัดต่อความรู้สึกบางคน

 

ผมเข้าใจคับ คุณหนุ่ม เป็นเรื่องเฉพาะตนจริงๆ..
ส่วนทางผมเอง สมเด็จปู่ และ สมเด็จองค์สมณะโคนม ท่านได้เรียกผมว่า
อนัญญคามี ทุกครั้ง....

ทั้งนี้ใคร่ขอเรียนว่ามิได้มาอวดกล่าวอ้าง หรือ ยกตน แต่อย่างใดนะครับ เพราะท้ายที่สุด เรามีจุดหมายเพียงเพื่อ กระทำพระนิพพานของตนให้แจ้ง...ตรงนี้ส่วนตัวผมและอีกหลายท่านอาจโชคดีตรงที่บำเพ็ญมาชาติสุดท้ายเพื่อ ปราถนาพุทธภูมิ ดังนั้น คุณหนุ่มคงทราบดี ว่า เราต่างมาจากที่ใด แล้วมาจุติเพื่อ กระทำสิ่งใด .......

พุทธศาสนิกชนในพระพุทธศาสดา ทุกท่านล้วนเป็น วิญญูชนที่สมควรแก่การยกย่อง เพราะท่านเป็นผ้โชคดีที่ได้เกิดมาใต้ร่มพระบรมโพธิสมภาร ขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า.. เพียงแต่ อุปมาเช่น เราพูดภาษาอังกฤษได้เหมือนกัน สื่อสารรู้เริ่อง นี่คือจุดหมาย แต่เราเรียนกับครูคนละลคน คนละโรงเรียน เพราะฉะนั้น มุมเดียวกัน กระผมเอง และลูกหลานหลวงพ่อ ก็มีโรงเรียน มีครู หากผู้ใดไม่เข้าใจกระผมใคร่ขอชี้แจงให้ทราบเหมือนที่เรียนมา เพราะ เราต่างเคยเรียน มีครู กันมาไม่รู้กี่แสนชาติ เพราะฉะนั้น หากสัญญาเก่า เกิดขึ้นเพราะบุญบารมีที่บำเพ็ญมาพร้อม ท่านจะรู้ได้เองนะครับว่า ท่านจะเรียนโรงเรียนไหน ครูอะไรดี ถึงจะทำเป็น พูดเป็นในที่สุด.....

ท้ายสุดนี้ เมื่อเราเข้าใจ เรารู้ทุกอย่าง ทุกด้าน เราจะไม่ยึด ไม่ติดกับอะไร วางเฉยในทุกเรื่อง เหมือนทีหลวงพ่อสอน จริตของผู้อื่นไม่จำเป็นจริงๆอย่าไปยุ่งเรื่องของเขา ของเราน่ะ เอาให้มันดีให้มันรอดก่อน พอรอดแล้ว ก็มาช่วยคนที่ยังไม่ได้ให้ได้ ไม่รู้ให้รู้ พอมีปัญญา รู้ทุกด้านก็ไม่ติดนะครับ วางลง ดแล้วบำเพ็ญบารมี ให้เต็มทั้ง ทาน -ไม่ติดในวัตถุ ความโลภ ความอยาก ทำเพื่อละจริงๆ ศีล-มีกำลังใจรักษาขั้นไหนเอาให้เต็มที่ครับ เอาแบบว่าบริสุทธิ์ด้วยศีลตามกำลังโดยไม่ต้องมานั่งเช็ค หรือ ระวัง ว่า เอ๊ยย...ไม่ได้ผิดศีล หรือ เสียดายไม่น่าทำเลย..ไม่เป็นไร เดี๋ยวค่อยรักษาใหม่ ยังไม่เต็มที่นะครับ
ภาวนา - ท้ายที่สุด เราจะทราบว่า ที่เรานั่ง ทำ กันมา จะจบลงที่ทุกขณะเราจะอยู่ในสมาธิขั้นต่ำแค่อุปปจารสมาธิ พัฒนาไปเรื่อย จนทรงกำลังใจ ระดับฌาณ วางลงทุกเรื่อง มอง รู้ วิเราะห์ อย่างผู้มีปัญญา ตามโลกธรรม 8 ประการที่หมุนเวียนไป.....

อนึ่งแล้ว ตัวผมเองก็ไม่ใช่รู้อไรมาก แต่ทุกครั้งที่พิมพ์ ผมจะอารธนาบารมี สมเด็จปู่องค์ปฐม สมเด็จองค์สมณะโคดม หลวงพ่อ...ทุกครั้ง ทั้งนี้ตัวผมเอง ก็เป็นแค่ คนธรรมดาที่ยัง มีขั้นธ์5 อันสกปรก อยู่ เพียงแต่โชคดี ที่กำลังใจดีเหมือนเงินฝากครับ ฝากเยอะ ก็ถอนมาใช้ได้มาก ฝากน้อย ก็ได้น้อย แต่ไม่สำคัญเท่ากับ

คุรเริ่มฝาก และ ยังคงที่จะฝากต่อไปหรือไม่ครับ...

 

ขออนุญาตนำข้อความของคุณ toe มาลงหน่อยนะครับ

พระพุทธเจ้าเสด็จมาโปรด....เราแล้ว
<HR style="COLOR: #ffffff" SIZE=1><!-- / icon and title --><!-- message -->เรื่องนี้เกิดตอนธุดงเหมือนกัน เรื่องมีอยู่ว่าหลังจากนั้งกรรมถานก็รู้สึกง่วงตอนนั้นเป็นเวลาประมาน7pmทีนี้เวลาหลับอยู่มีความรู้สึกว่ามีแสงอะไรไม่รู้มาแยงตาก็เลยลืมตาขึ้นดู สิ่งที่เราเห็นคือดวงกลมๆสว่างมากในทันทีนั้นเราคิดว่าต้องเป็นพระธาตุเสด็จตามที่ผู่ใหญ่สอนมา เราจึงนั้งสวดพระพุทธคุณไปจนถึงยอดพระกันไตรปิฏกแต่แปลกพระธาตุก็ยังไม่เสด็จไปใหนก็เลยขอพรท่านแต่จนแล้วจนรอดท่านก็ยังอยู่ ตอนนี้จิตใจยิ้งฟูยิ้งปีติเลยมีจิตใจที่แน้วแน่ทั้งๆที่เป็นคนขี้กลัวว่าวันนี้เรายอมมอบกายถวายชีวิตให้พระพุทธเจ้าเราขอดูพระบรมสารีริกธาตุไก้ลๆต้วยตาเนื้อสักที่วะ คิดอย่างนี้แล้วจึงถลกกรดขึ้น ท่านทั้งหลายหัวใจเราหล่นไปที่ตาตุ่มที่เราคึดว่าเป็นพระธาตุนั้นที่แท้คือ ดวงจันท์วันเพ็ญ เรื่องนี้สอนเราว่าหลายครั้งความคิดของเราเกิดจากอุปทานนี่เอง.......จบ
<!-- / message -->

 

ขออนุญาตนำข้อความของคุณ toe มาลงหน่อยนะครับ

พระพุทธเจ้าเสด็จมาโปรด....เราแล้ว
<HR style="COLOR: #ffffff" SIZE=1><!-- / icon and title --><!-- message -->เรื่องนี้เกิดตอนธุดงเหมือนกัน เรื่องมีอยู่ว่าหลังจากนั้งกรรมถานก็รู้สึกง่วงตอนนั้นเป็นเวลาประมาน7pmทีนี้เวลาหลับอยู่มีความรู้สึกว่ามีแสงอะไรไม่รู้มาแยงตาก็เลยลืมตาขึ้นดู สิ่งที่เราเห็นคือดวงกลมๆสว่างมากในทันทีนั้นเราคิดว่าต้องเป็นพระธาตุเสด็จตามที่ผู่ใหญ่สอนมา เราจึงนั้งสวดพระพุทธคุณไปจนถึงยอดพระกันไตรปิฏกแต่แปลกพระธาตุก็ยังไม่เสด็จไปใหนก็เลยขอพรท่านแต่จนแล้วจนรอดท่านก็ยังอยู่ ตอนนี้จิตใจยิ้งฟูยิ้งปีติเลยมีจิตใจที่แน้วแน่ทั้งๆที่เป็นคนขี้กลัวว่าวันนี้เรายอมมอบกายถวายชีวิตให้พระพุทธเจ้าเราขอดูพระบรมสารีริกธาตุไก้ลๆต้วยตาเนื้อสักที่วะ คิดอย่างนี้แล้วจึงถลกกรดขึ้น ท่านทั้งหลายหัวใจเราหล่นไปที่ตาตุ่มที่เราคึดว่าเป็นพระธาตุนั้นที่แท้คือ ดวงจันท์วันเพ็ญ เรื่องนี้สอนเราว่าหลายครั้งความคิดของเราเกิดจากอุปทานนี่เอง.......จบ
<!-- / message -->