เมื่อความรักเดินทาง(บันทึกการเดินทาง)จะทำตะกรุดหาเงินร่วมสร้างศาลา

ผมเคยได้กราบท่าน(หลวงพ่อเพี้ยน)ครั้งนึงเมื่อตอนที่ท่านมางานพุทธาภิเษกที่วัดระฆัง ท่านเมตตาให้เหรียญผมมาด้วยครับ ท่านมีเมตตาจริงๆครับ

 

หลวงปู่เรือง อาภัสโร...ถ้าพระอรหันต์ เขาสามยอด.....ลพบุรี

ขอเริ่มด้วยพระคาถาที่ท่านให้ตอนขึ้นไปกราบท่านครั้งแรกแล้วท่องมาจนถึงทุกวันนี้ครับ


นะโม 3 จบ.....

บุพพะนิมิตรตัง ทัฬหังนิติ อะระหังพุทโธ นะโมพุทธายะ..นะมะพะธะ มะอะอุ

พุทธธังแคล้วคลาดพระเจ้าย่างบาทแคล้วคลาดด้วยพระพุทธทัง

ธัมมังแคล้วคลาดพระเจ้าย่างบาทแคล้วคลาดด้วยพระธัมมัง

สังฆังแคล้วคลาดพระเจ้าย่างบาทแคล้วคลาดด้วยพระสังฆัง

 

<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=1 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top width="74%" bgColor=#f7f7f7><TABLE width="100%"><TBODY><TR><TD>จดหมายจากทหารไทยในสมรภูมิเวียดนาม เมื่อปี 2512 ถึง อาจารย์เรือง เขาสามยอด

จากค่ายแบล์แคทร์ เวียดนามใต้
18 ส.ค. 12
นมัสการ มายังหลวงพ่อ

จากกระผม ส.อ. ตาบ ทองสีขาว นับตั้งแต่กระผมได้มาพักและได้มาเยี่ยมหลวงพ่อแล้วกลับไปปฏิบัติหน้าที่ต่อในเวียดนามอีก หลวงพ่อครับ บุญของผมแท้ ๆ บุญบารมี และอำนาจรัศมีของหลวงพ่อได้คุ้มครองตัวของกระผม คลาดแคล้วอย่างปาฏิหาริย์เลยครับ ผมปฏิบัติทุกอย่างที่หลวงพ่อให้กระผมไป กระผมจะขอเล่าให้หลวงพ่อฟัง ในวันนั้น กระผมกับลูกน้องของกระผมอีก 4 คน รวมกับผมด้วยเป็น 5 คน ทางกองพันออกคำสั่งให้ไปทำการกวาดล้างค้างคืน วันแรกก็ยังหรอกครับ พอวันรุ่งขึ้นตอนบ่าย ๆ ซิครับ หมวดของกระผมขึ้นปีกซ้ายและหมู่ของกระผมซิครับ ขึ้นด้านซ้ายสุด และกระผมเป็นคนนำลูกน้องเป็นคนเดินหน้าเลยครับ จ๊ะกันตรงหน้าเลยครับ ห่างกันเพียง 4-5 วาเท่านั้น มันอยู่ในที่กำบังเป็นป่ามืดและทึบมาก และมีบังเกอร์อย่างแข็งแรงมาก มันยิงผมด้วยปืนอาก้า 30 นัดก่อนเลย แต่แคล้วคลาด ไม่ถูกผิดหมด ถากไปหมด มีถูกอยู่นัดหนึ่ง แต่ไม่เข้า พอจุ่ม ๆ หนังพอแตกเท่านั้น นอกนั้นก็ถากหมวดเหล็กไป เฉียดลำตัวและขาเต็มไปหมดเลย พร้อมทั้งหมู่ม้วนด้วยในวันนั้น ในหมวดเดียวกับกระผมนี้ ในวันนั้นบาดเจ็บ 1 คน คือ ส.อ.ทองรัต ดำศรีนิล อยู่ที่ ผส.31 นี้แหละครับ อยู่ห่างมาก อยู่ข้างหลังหมู่ของกระผมอีกตั้งไกล

สุดท้ายนี้กระผมไม่มีอะไรเล่าให้ฟัง มีแต่คิดถึงหลวงพ่อเท่านั้น

ด้วยความเคารพและบูชา
ส.อ. ตาบ ทองสีขาว

</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR><TR bgColor=#f7f7f7><TD vAlign=top> </TD><TD vAlign=top width="74%"></TD></TR></TBODY></TABLE>

 

<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=1 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top width="74%" bgColor=#f7f7f7><TABLE width="100%"><TBODY><TR><TD> </TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR><TR bgColor=#f7f7f7><TD vAlign=top> </TD><TD vAlign=top width="74%"></TD></TR></TBODY></TABLE>


จากแบร์แคท เวียดนามใต้
22 ก.ค. 12
ขอนมัสการมายังหลวงพ่อ

นับตั้งแต่กระผมได้มาพัก แล้วกลับไปรู้สึกว่าหนักมากครับหลวงพ่อ ปะทะกันอยู่เรื่อยมา จนกระทั่งมาถึงวันที่ 18 ก.ค. 12 เดือนนี้ กองร้อยได้ออกลาดตระเวนกวาดล้าง ตังแต่วันที่ 17 ก.ค. 12 เวลา 8 โมงเช้าจนถึงวันที่ 18 ก.ค. 12 เวลา 11 โมงเศษ ๆ ก็ได้เกิดปะทะกันขึ้น กระผมเป็นหมู่นำ ผมเห็นผิดสังเกตขึ้น ผมจึงสั่งลูกน้องให้รู้ตัว แล้วผมจึงตัดสินใจขึ้นหน้าลูกน้อง เดินต่อไปได้ประมาณ 50 เมตร ก็เกิดยิงกันในระยะนี้เอง ผมตกอยู่ในวงล้อมของข้าศึก มันยิงเอาผมเงยหัวไม่ขึ้นเลยครับ ผมยิงสู้อย่างไม่ลดละเลย มันรุมยิงผมตั้งแต่ 7-8 คน แต่ผมก็ยิงมันบาดเจ็บไปเหมือนกัน เพราะว่าเห็นเลือดหยดไปเป็นทางเลยครับ แต่ผมก็ถูกนิดหน่อย ถูกขาตรงน่องพอปริ่ม ๆ กางเกงขาดเป็นรูเลยครับ และถากหมวดเหล็กผ้าพรางขาดเป็นรูไปเลยครับ ผมคิดว่ารัศมีของหลวงพ่อคุ้มครองผมไว้แท้ ๆ เลยครับ คลาดแคล้วอย่างปาฏิหาริย์เลยครับ ทุกวันคืนผมท่องมนต์คำที่หลวงพ่อให้ไป และจะออกทำงานทุกครั้ง ผมจะระลึกถึงหลวงพ่ออยู่ทุกครั้งเลยครับ ผมปฏิบัติตามที่หลวงพ่อบอกทุกอย่าง และเอาติดตัวอยู่ตลอดเวลาเลยครับ

สุดท้ายนี้ผมไม่มีอะไรจะเล่าให้ฟังนอกจากคิดถึงเท่านั้น และเดี๋ยวนี้หวังว่าหลวงพ่อคงสุขสบายเหมือนเดิม

ด้วยความเคารพและบูชามา ณ ที่นี้ด้วยครับ
ส.อ. ตาบ ทองสีขาว

 

หลวงปู่เข้ารับการอุปสมบทตามประเพณีชายไทย เมื่ออายุครบบวชจะต้องบวชทดแทนคุณบิดามารดา ท่าานอุปสมบทเมื่อวันศุกร์ ที่ 6 ก.ค. 2477 (ตรงกับวันแรม 10 ค่ำ เดือน 8 ปีจอ) เวลา 14.08 น. ณ วัดสระข่อย ต.โคกปีบ อ.ศรีมหาโพธิ์ จ.ปราจีนบุรี อายุ 21 ปี (ตรงกับสมัยรัชกาลที่ 7) โดยมี พระสมุห์จำปา (ต่อมาเป็น พระครูวิมลโพธิ์เขต) วัดสระข่อย อันเป็นเจ้าคณะหมวด (เจ้าคณะตำบลโคกปีบ) เป็นพระอุปัชฌาย์ พระครูพัด ธัมมะธีโร วัดโคกมอญ (ต่อมาเปลี่ยนชื่อเป็นวัดโคกไทย) ต.โคกปีบ เป็นพระกรรมวาจาจารย์ พระอาจารย์ฉัตร คังคะปัญโญ วัดต้นโพธิ์ ต.โคกปีบ เป็นพระอนุสาวนาจารย์ อันมีพระครูพิบูล วัดท่าประชุม อ.ศรีมหาโพธิ์ เป็นเจ้าคณะแขวง (เจ้าคณะอำเภอศรีมหาโพธิ์) ได้รับฉายาว่า “อาภสสโร” (อาภัสสะโร)

ท่านได้จำพรรษาและศึกษาพระธรรมพระวินัยอยู่กับพระอุปัชฌาย์ที่วัดสระข่อย (อยู่ใกล้สระมรกตประมาณ 2 ก.ม.) เป็นเวลา 10 พรรษา โดยได้อยู่รับใช้ปฏิบัติพระอุปัชฌาย์พร้อมทั้งศึกษาวิชาต่าง ๆ จากพระอุปัชฌาย์ จนเป็นที่รักและไว้วางใจยิ่งจากพระอุปัชฌาย์

ด้านการศึกษาธรรมะ หลวงปู่ได้เรียนนักธรรมชั้นตรีและสอบได้นักธรรมชั้นตรีในพรรษาแรกนี้เลย (พ.ศ. 2477) จากสำนักเรียนที่วัดของท่าน พรรษาที่ 2 (พ.ศ.2478) สอบได้นักธรรมโท พรรษาที่ 3 สอบได้นักธรรมเอก จะเห็นได้ว่า หลวงปู่ให้ความสำคัญต่อการศึกษามาก และหาได้ยากยิ่ง ที่พระภิกษุเรียนเก่งขนาดสอบได้ปีละชั้น ทั้งที่พรรษายังน้อย อายุแค่ 23 ปีเท่านั้น
เมื่อท่านเรียนจบนักธรรมแล้ว พระอาจารย์ฉัตร วัดต้นโพธิ์ อันเป็นพระคู่สวดของท่าน ได้มาขอท่านจากพระอุปัชฌาย์ให้ไปช่วยสอนธรรมะที่วัดต้นโพธิ์ ท่านก็ไปช่วยสอนอยู่ระยะหนึ่ง พร้อมกันนี้ท่านได้ศึกษาวิชาบาลีมูลกัจจายน์ และวิชาโหราศาสตร์สมุนไพรใบยาพร้อมด้วยวิชาคาถาอาคมต่าง ๆ ไปด้วย จนพรรษาพ้น 10 พรรษาแล้ว ท่านเห็นว่าได้ศึกษาวิชาการพอที่จะปกครองตนเองได้แล้ว จึงกราบลาพระอุปัชฌาย์เพื่อออกธุดงค์แสวงวิเวกประพฤติปฏิบัติธรรมไปในที่ต่าง ๆ โดยก่อนจากไป หลวงปู่ได้ขอผ้าจีวรจากพระอุปัชฌาย์ไปเพียง 1 ชุด พระอุปัชฌาย์ทั้งรักทั้งห่วงลูกศิษย์รูปนี้มาก แต่เพื่ออนาคตของศิษย์ท่านอนุญาตให้ไปได้ โดยได้ยกผ้าครองให้ทั้งชุด หลวงปู่กราบลาพระอุปัชฌาย์อันเป็นที่เคารพยิ่ง พร้อมทั้งกล่าวว่า “ผมไปแล้ว ผมจะไม่กลับมาอีก จะแสวงหาวิมุตติธรรมไปเรื่อย ๆ” จนทุกวันนี้ (ข้อมูลหนังสือเล่มนี้ ปี41) เป็นเวลากว่า 50 ปี แล้ว หลวงปู่ก็ยังไม่ได้กลับไปวัดบ้านเดิมอีกเลย

หลวงปู่ตัดสินใจเด็ดขาด สะพายย่ามแบกกลดเดินทางออกจากวัดไปเรื่อย ๆ ค่ำไหนนอนนั่น เช้าก็ออกบิณฑบาตโปรดสัตว์ หนทางสมัยก่อนยังไม่เจริญเหมือนสมัยนี้ ต้องใช้เกวียนเป็นส่วนมาก เดินทางธุดงค์ไปตามที่ต่าง ๆ โดยเฉพาะภาคอีสาน หลวงปู่เดินทางธุดงค์ไปจนทั่ว มีอยู่ครั้งหนึ่งหลวงปู่เดินทางธุดงค์มาที่กรุงเทพฯ แล้วแวะจำพรรษาที่วัดท่าหลวง จ.นนทบุรี (ปัจจุบันไม่ทราบว่าเปลี่ยนชื่อเป็นวัดอะไร) พอดีช่วงนั้นเกิดสงครามโลกครั้งที่ 2 ทหารญี่ปุ่นเข้ามาอยู่ในเมืองไทยมาก ทำให้ฝ่ายพันธมิตร ซึ่งนำโดยสหรัฐอเมริกา ได้มาทิ้งระเบิดแถว ๆ กรุงเทพฯ และเขตปริมณฑลเป็นจำนวนมาก ที่ท่านอยู่ก็ใกล้กองกำลังญี่ปุ่นจึงพลอยฟ้าพลอยฝน โดนระเบิดหล่นใส่ใกล้วัดเป็นประจำ ชาวบ้านในเขตนั้นก็ย้ายอพยพไปอยู่ยังต่างจังหวัดกันเกือบหมด มีญาติโยมมาถามหลวงปู่ด้วยความเป็นห่วงว่า หลวงปู่ไม่ย้ายไปต่างจังหวัดหรือ ? ไม่กลัวโดนระเบิดหล่นใส่หรือไง ? หลวงปู่บอก คนเราเมื่อถึงที่ตาย อยู่ตรงไหนก็ตาย ไม่มีใครหนีพ้นหรอก ตอนเครื่องบินมาทิ้งระเบิด หวอก็เปิดดังลั่นไปหมด เพื่อให้คนหลบภัยในที่กำบัง หลายคนวิ่งเข้าวัดหลบในอุโบสถบ้าง ทั่ว ๆ ไปบ้าง แต่หลวงปู่กลับนั่งภาวนาอยู่บนศาลาเฉย ๆ ไม่ไปหลบที่ไหน พระเณรอยู่ในวัดก็หลบกันหมด แต่ที่น่าแปลกคือ ระเบิดที่มาทิ้งเที่ยวแล้วเที่ยวเล่ากลับตกแค่รอบ ๆ วัด ไม่ตกในวัดเลย (ทิ้งตอนกลางคืน)

 

ระยะปลาย ๆ สงครามโลกครั้งที่ 2 หลวงปู่ได้เดินธุดงค์ขึ้นอีสาน แล้วกลับมาอยู่ที่ จ.ลพบุรี ที่ถ้ำพิบูลย์ในปี พ.ศ.2489 (พรรษาที่ 13) (ถ้ำพิบูลย์อยู่ใกล้วัดพระบาทน้ำพุ ที่ดูแลผู้ป่วยโรคเอดส์ในปัจจุบัน) หลวงปู่เรืองได้จำพรรษาที่ถ้ำพิบูลย์ 5 พรรษา ต่อมาทางทหารได้มานิมนต์ให้ท่านไปอยู่วัดที่สร้างใหม่ เป็นที่เจริญ และใหญ่โตกว่าที่เดิม อีกทั้งไม่กันดาร เพราะที่ท่านอยู่นี้เป็นเขตของทหาร และทหารซ้อมยิงอาวุธอยู่บ่อย ๆ กลัวว่าจะเป็นอันตรายได้ อีกอย่างในหน้าแล้งกันดารน้ำมาก จึงขอให้ไปอยู่ที่วัดที่สร้างใหม่ แต่หลวงปู่ไม่ไป กลับเก็บกลดสะพายย่าม ธุดงค์เข้าป่าลึกไปเลย

ท่านเดินธุดงค์อยู่ในป่า เดินตามหลังเขาไปเรื่อย ๆ ไม่ยอมลงจากเขา จนมาพบ ถ้ำพระอรหันต์ที่เขาสามยอด (เมื่อ พ.ศ.2493) หลวงปู่จึงตัดสินในอธิฐานจิตว่า จะไม่ไปไหนอีก จะอยู่จำพรรษาที่นี่ตลอดไป และจะไม่ลงไปจากเขานี้อีกด้วย ซึ่งเมื่อ 40 ปีกว่าก่อน ที่แถว ๆ นี้ยังมีเสือ มีช้าง และสัตว์ป่าชุกชุมอยู่ รวมถึงไข้ป่ารุนแรงด้วย
ในระยะแรกที่หลวงปู่อยู่ ท่านไม่ลงไปไหนเลย รวมทั้งไม่ได้บิณฑบาตด้วย แต่ท่านก็อยู่ได้ ผู้เขียนได้สอบถามหลวงปู่ว่า 2-3 ปีแรก หลวงปู่ไม่ได้บิณฑบาตเลย ท่านอยู่องค์เดียวมาตลอด ไม่มีใครมาพบเห็นท่านเลย หลวงปู่อยู่ได้อย่างไร? และฉันอะไร? จึงอยู่ได้ หลวงปู่เล่าให้ฟังว่า ฉันยอดไม้ ใบไม้ โดยเฉพาะยอดโสมซึ่งขึ้นอยู่บนเขามากมายก็ฉันมาตลอด อิ่มแทนข้าวก็อยู่ได้ ส่วนหน้าแล้งบนเขาไม่มีน้ำ แล้วหลวงปู่เอาน้ำที่ไหนดื่มและมาสรง (อาบ) หลวงปู่บอกว่า ก็ตัดเถาวัลย์ให้น้ำไหลจากเถาวัลย์ เอากระติกรอง แล้วนำมาฉัน วันละนิดเดียวพอแก้กระหาย เพราะอยู่ในถ้ำอากาศเย็นจึงไม่ต้องฉันบ่อย ๆ ส่วนน้ำสรง ก็ไม่ต้อง เพราะอะไร ก็เพราะเหงื่อไม่ค่อยออก กลิ่นตัวจึงไม่ค่อยมี ฝนตกทีก็ได้สรงกันที
หลวงปู่อยู่ที่บนเขามา 40 กว่าปีแล้ว โดยไม่ยอมลงไปไหน ระยะหลังค่อยดีขึ้นมาหน่อย เพราะมีผู้คนมาเจอท่านแล้วพากันบอกต่อ ๆ ไป จึงมีคนมากราบเยี่ยมเยียนบ่อยขึ้น พร้อมทั้งมีผู้ศรัทธาและทหารได้มาสร้างกุฏิให้พออยู่ได้ พร้อมทั้งถังใส่น้ำ แต่ก็พอใช้ระยะหนึ่งเท่านั้น พอหนาแล้งน้ำไม่ค่อยพอใช้เช่นเดิม ในปีที่ผ่านมามีพระเณรมาจำพรรษาอยู่กับหลวงปู่อีก 2 รูป อีกทั้งมีสัตว์ป่ามาร่วมใช้ร่วมดื่มด้วย เช่น กระรอก กระแต นก สุนัข ไก่ป่า ฯลฯ ที่สำคัญมีลิง 2 ฝูงใหญ่ เป็นลิงป่าประมาณ 100 กว่าตัว จะมาทุกวัน วันละหลาย ๆ หน จนเชื่องขนาดจับเล่นได้ เพราะฝูงลิงมาอาศัยบารมีหลวงปู่อยู่ตั้งแต่แรกที่ท่านมาอยู่ จึงเป็นภาระให้หลวงปู่พอสมควร ทั้งเรื่องอาหารและน้ำ

 

สุดยอดครับพี่ เอาอีกครับ จะรออ่านอีกครับ

 

รูปนี้เป็นรูปแรกๆของท่านที่มีการนำมาเผยแพร่ตามหนังสือพระเครื่อง...

และถูกนำมาสร้างเป็นเหรียญท่านด้วยถ้าจำไม่ผิดรุ่น 4 มั้งครับ....

ผมอ่านประวัติท่านจากหนังสือโลลี้ลับ...แล้วรับฟังเรื่องราวท่านจาก ร.อ.สอน ลานขุนทด

ท่านนี้แหละที่เมื่อ40ปีก่อนเป็นคนนำกำลังทหารนำแท็งน้ำไปถวายท่านที่ถ้ำ

เมื่อตอนที่ผมไปกราบท่านครั้งแรกก็ ร.อ. สอน พาไป ท่านยังจำได้ท่านเรียกจ่าสอน

หลวงปู่พูดเหมือนหลวงพ่อคูณ มึงกู .....

ตอนนั้นบนถ้ำที่ท่านพำนักอยู่กำลังจะเทพื้นถ้ำเพื่อเก็บน้ำไว้ใช้ตอนหน้าแล้ง....

คนที่ไปกราบจะแบกทรายบ้างหินบ้างขึ้นไป...แล้วก็จะได้รับพระพิมสมเด็จปรกโพธิ์

ผมตอนนั้นแบกทั้งข้าวสาร ทราย เทียนพรรษา ขึ้นไปถวายท่าน...ใช้เวลา

เดินทางครึ่งวัน ระหว่างทางจะมีหมามาคอยรับ...ตอนนี้ไม่รู้ว่าจะอยู่หรือเปล่า...

ขึ้นไปถึงเจอหลวงปู่ก็หายเหนื่อย อากาศบนเขาเย็นสบายมาก...เป็นธรรมชาติ

โดยสมบูณร์แบบ..........ตอนนั้นเหรียญรุ่นแรกท่าน 50 บาท ............

สมเด็จปรกโพธิ์ ขนทรายไปแลก....เย็นที่สุดบารมีท่าน...ใจดี....

 

กระทู้นี้เป็นของทุกท่าน...เข้ามาร่วมบันทึกความทรงจำให้คนอืนรับรู้ร่วมกันครับ

งานกฐินหลวงพ่อเพี้ยน.............วันอาทิย์ ที่ 9 พ.ย.51..เชิญทุกท่านไปร่วมบุญครับ.

ผมคงไปร่วมบุญก่อนเนื่องด้วย วันนั้นต้องไปงาน วัดสว่างอารมฌ์ครับ.....

ส่วนวันอาทิตย์ที่ 2 พ.ย.นี้ วัดเขาวงศ์ หลวงตาวัชรชัยมีงานกฐินครับ...

วันที่ 1 พ.ย.มีงานบวงสรวงศาลพระนารายณ์...ใครว่างไปร่วมงานบุญกันนะครับ

 

เยี่ยมมากเลยครับพี่เอ เป็นกระทู้ที่เทิดทูลครูอาจารณ์เผยแผ่กิติคุณของครูบาอาจารณ์ให้สาธุชนได้รับรู้ ได้บุญมากครับ ขออนุโมทนาด้วย สาธุ สาธุ......

 

หลวงปู่เรืองบนเขาเคยขึ้นไปกราบท่านสองครั้งเท่านั้น...เพราะไปแต่ละครังร่างกายต้อง

พร้อมอาหารการกินเตรียมไปเอง...ตอนหลังท่านไปจำพรรรษาที่อุบล......

คนไปกวนท่านกันมากเรื่องวัตถุมงคลนี้แหละที่ผมฟังมา....

ปัจจุบันท่านมาจำพรรษาที่ลพบุรี หลังโรงพยาบาลอนันต์........อยู่ในค่ายทหาร

 

หลวงพ่อเพี้ยน ท่านเก่งนะครับ

ท่านเคยไปร่วมพิธีพุทธาภิเษกที่วัดกองแก้ว พระประแดง ประมาณ 2-3 ปีที่แล้ว ช่วงที่ท่านอ่านโองการ ฟ้าครืนๆเลย และวัตถุมงคลในพิธีนั้นก็มีประสบการณ์ดีเหมือนกันครับ

 

เรื่องนี้ผมเคยฟังมาสมัยก่อนที่ท่านไปร่วมงานปลุกเสกที่วัดในบ้านหมี่......

วัดหลวงปู่สุต วัดปฐมพานิช...ตอนนั้นชื่อเสียงท่านไม่มีใครรู้จัก.................

เป็นพระหลวงตาแก่ๆ...........ท่านมาบวชตอนอายุมากแล้ว ปี 2519 ครับ

เมื่อท่านเข้าไปเสกพอเริ่มเท่านั้นแหละไฟฟ้าดับเลย.....พอหยุดไฟฟ้าก็ติด

พอเริ่มเข้าสมาธิก็เป็นอีก.............เป็นอย่างนี้2-3ครั้ง....จึงเริ่มพิธีได้........

พอออกมาจากโบสถ์เท่านั้นแหละครับ...คนลุมท่านออกจากโบสถ์แทบไม่ได้

หลังจากพิธีนี้มีคนถ่ายรูปท่านเห็นมีแสงขึ้นเป็นรัศมีบนศรีษะท่าน............

ของในพิธีนี้ดีมากท่านบอก ผมยังไปตามเก็บมาบูชา.....ที่สำคัญ......หลักสิบ..

ได้ทำบุญด้วยครับ..........แต่ 10 ปีแล้วผมไม่เคยไปอีกเลย...ท่านใดผ่านไปลองไปถาม

ดูที่วัดครับ

 

มงคลวัตถุของท่านถ้าไม่ดีจริง...คงไม่มีใครไปรอกันข้ามวันข้ามคืน

ผมไปรอบูชาตระกรุดท่าน....ไม่ต้องนอนเลยครับทั้งคืน....ต่อคิวรอแล้วก็ไม่รู้จะได้หรือไม่

ไม่พอจำนวนคนเพราะว่าท่านจารเองทุกดอกครับ.....ในช่วงนั้นครับ...........

เอาภาพบรรยากาศมาให้รับรู้ความทรงจำร่วมกันครับ

 

<SCRIPT language=JavaScript>function check(){ var v1 = document.webForm.Msg.value; var v2 = document.webForm.MsgBy.value; if ( v2.length==0) { alert("กรุณาป้อนชื่อ"); document.webForm.MsgBy.focus(); return false; } else if (v1.length==0) { alert("กรุณาป้อนรายละเอียด"); document.webForm.Msg.focus(); return false; } else return true;}function setURL(){ var temp = window.prompt('ใส่ URL ที่คุณต้องการสร้างเป็นลิงค์','http://'); if(temp) setsmile(''+temp+'');}function setImage(){ var temp = window.prompt('ใส่ URL ของรูปที่คุณต้องการให้แสดงในคำตอบของคุณ','http://'); if(temp) setsmile('');}function setBold(){ var temp = window.prompt('ใส่ข้อความที่คุณต้องการทำเป็นตัวหนา',''); if(temp) setsmile(''+temp+'');}function setsup(){ var temp = window.prompt('ใส่ข้อความที่คุณต้องการทำเป็นตัวยก',''); if(temp) setsmile('[sup]'+temp+'[/sup]');}function setsub(){ var temp = window.prompt('ใส่ข้อความที่คุณต้องการทำเป็นตัวห้อย',''); if(temp) setsmile('[sub]'+temp+'[/sub]');}function setglow(){ var temp = window.prompt('ใส่ข้อความที่คุณต้องการทำเป็นตัวเรืองแสง',''); if(temp) setsmile('[glow]'+temp+'[/glow]');}function setshadow(){ var temp = window.prompt('ใส่ข้อความที่คุณต้องการทำเป็นตัวเรืองแสง',''); if(temp) setsmile('[shadow]'+temp+'[/shadow]');}function setItalic(){ var temp = window.prompt('ใส่ข้อความที่คุณต้องการทำเป็นตัวเอียง',''); if(temp) setsmile(''+temp+'');}function setUnderline(){ var temp = window.prompt('ใส่ข้อความที่คุณต้องการให้มีเส้นใต้',''); if(temp) setsmile(''+temp+'');}function setColor(color,name){ var temp = window.prompt('ใส่ข้อความที่คุณต้องการให้เป็นสี'+name,''); if(temp) setsmile('[color='+color+']'+temp+'[/color]');}function setsmile(what){ document.webForm.Msg.value = document.webForm.elements.Msg.value+" "+what; document.webForm.Msg.focus();}</SCRIPT> <SCRIPT language=JavaScript>function check(){ var v1 = document.webForm.Msg.value; var v2 = document.webForm.MsgBy.value; if ( v2.length==0) { alert("กรุณาป้อนชื่อ"); document.webForm.MsgBy.focus(); return false; } else if (v1.length==0) { alert("กรุณาป้อนรายละเอียด"); document.webForm.Msg.focus(); return false; } else return true;}function setURL(){ var temp = window.prompt('ใส่ URL ที่คุณต้องการสร้างเป็นลิงค์','http://'); if(temp) setsmile(''+temp+'');}function setImage(){ var temp = window.prompt('ใส่ URL ของรูปที่คุณต้องการให้แสดงในคำตอบของคุณ','http://'); if(temp) setsmile('');}function setBold(){ var temp = window.prompt('ใส่ข้อความที่คุณต้องการทำเป็นตัวหนา',''); if(temp) setsmile(''+temp+'');}function setsup(){ var temp = window.prompt('ใส่ข้อความที่คุณต้องการทำเป็นตัวยก',''); if(temp) setsmile('[sup]'+temp+'[/sup]');}function setsub(){ var temp = window.prompt('ใส่ข้อความที่คุณต้องการทำเป็นตัวห้อย',''); if(temp) setsmile('[sub]'+temp+'[/sub]');}function setglow(){ var temp = window.prompt('ใส่ข้อความที่คุณต้องการทำเป็นตัวเรืองแสง',''); if(temp) setsmile('[glow]'+temp+'[/glow]');}function setshadow(){ var temp = window.prompt('ใส่ข้อความที่คุณต้องการทำเป็นตัวเรืองแสง',''); if(temp) setsmile('[shadow]'+temp+'[/shadow]');}function setItalic(){ var temp = window.prompt('ใส่ข้อความที่คุณต้องการทำเป็นตัวเอียง',''); if(temp) setsmile(''+temp+'');}function setUnderline(){ var temp = window.prompt('ใส่ข้อความที่คุณต้องการให้มีเส้นใต้',''); if(temp) setsmile(''+temp+'');}function setColor(color,name){ var temp = window.prompt('ใส่ข้อความที่คุณต้องการให้เป็นสี'+name,''); if(temp) setsmile('[color='+color+']'+temp+'[/color]');}function setsmile(what){ document.webForm.Msg.value = document.webForm.elements.Msg.value+" "+what; document.webForm.Msg.focus();}</SCRIPT> <TABLE cellSpacing=0 cellPadding=1 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top width="26%" bgColor=#f7f7f7></TD><TD vAlign=top width="74%" bgColor=#f7f7f7><CENTER></CENTER></TD></TR></TBODY></TABLE>
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=1 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top width="26%" bgColor=#f7f7f7></TD><TD vAlign=top width="74%" bgColor=#f7f7f7><CENTER></CENTER></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=1 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top width="26%" bgColor=#f7f7f7></TD><TD vAlign=top width="74%" bgColor=#f7f7f7><CENTER></CENTER></TD></TR></TBODY></TABLE>

ภาพหลวงพ่อทำน้ำมนต์ให้ลูกศิษย์ใครไปที่วัด...มั่นใจได้เลย....ต้กใส่ขวดไปบูชา

ประพรมบ้านเรือน อาบได้เลยมั่นใจได้....ท่านทำให้...............

เรื่องน้ำมนต์ท่าน............

ท่านเคยบอกผมสมัยก่อน...ตอนนี้ใครไปวัดลองสังเกตบ่อน้ำข้างวัด...

ท่านว่าต้องใช้น้ำในสระในบ่อ....เพราะว่ามีพระแม่ธรณี.....

น้ำมนต์ของท่านเวลาอาบให้หันหน้าไปทางทิศตะวันออก...ต้องอาบก่อนตะวันตกดิน

สมัยก่อนมักได้ยินท่านเรียกอาบน้ำมนต์กัน.....น้ำมนท่านแปลกสำหรับผม อากาศร้อนแค่

ไหนเวลาอาบก็สั่นเย็นจับใจ..........เลยทีเดียว....ก่อนอาบท่านจะให้กินน้ำมนต์ก่อน

แล้วตักราดรดลงไปตั้งแต่ศรีษะจดปลายเท้า....อาบเสร็จจะได้ยินพรจากท่าน...เอาดีหละ

รวยๆ........

ทุกวันนี้แขกท่านมาก ใครจะอาบน้ำมนต์ต้องไปวันพุทธ.....ครับหรือเปลี่ยนแปลงไปยังไง

ไม่ทราบครับ....

 

เรื่องประสบการณ์ในการบูชาวัตถุมงคลท่านอีกสักเรื่อง...........

ผมเคยแต่ได้ยินเข้าเล่าเรื่องนั้นเรื่องนี้เกี่ยวกับการแขวนพระยิงไม่เข้าฟันไม่เข้าโชคลาภ

ถูกหวยรวยเบอร์...แต่อตนนั้นไม่เคยเห็น.........

จนมาวันหนึ่งที่ผมไปกราบท่านแล้วนอนค้างที่วัด..........จึงได้รู้ว่าไอ้ที่เขาว่าฟันไม่เข้า

มันเป็นยังไง...........

ผมจำชื่อเด็กคนนั้นไม่ได้รู้แต่ว่ามันหนังเหนียว.......สมัยก่อนใครไปกราบหลวงพ่อเป็น

ต้องได้ตระกรุดสามกษัตริย์เป็นด้ายสีเหลืองเป็นของตลาดที่มีขายเป็นมัดๆ....ท่านซื้อมา

ปลุกเสกแจกญาติโยมที่ไปกราบท่าน........เป็นของดีของฟรีที่มีอานุภาพมากมายนัก

ประสบการณ์ดีเพราะมีแจกจ่ายกันทั่วถึง.......

เด็กหนุ่มที่ผมว่าหนังมันเหนียว...ก็เพราะว่า.....ในตอนเช้าวันนั้นประมาณตีห้ากว่าหลังพระ

ทำวัตรสวดมนต์เสร็จเตรียมออกบิณฑบาตร...ยายของเขาได้มาที่วัดแต่เช้า...

หลวงพี่ไอ้.....มันโดนฟัน.............ยายเด็กหนุ่มคนนั้นกล่าวกับหลวงพ่อ.....

เมื่อคืนตอนไปเติมน้ำมันมอเตอร์ไซด์.......สักครู่เด็กคนนั้นก็มาเปิดรอยแผลที่ถูกฟัน

ทั่วตัวให้ดู ...นั้นเป็นครั้งแรกที่ผมเห็นว่าถูกฟันไม่เข้าเป็นยังไง......ทั้งตัวเป็นแค่รอย

ผมเผ้าขาด...เขาเล่าว่าไปเติมน้ำมันรถแล้วคู่อริมาเจอเลยฟันเอาพอเห็นไม่เข้าก็ฟันใหญ๋

แล้วก็หนีมาได้....ในคอเด็กหนุ่มก็มีด้ายเหลืองแขวนอยู๋อย่างเดียว..........

หลวงพ่อมองดูไม่ว่าไรแล้วก็บอกให้มาอาบน้ำมนต์............

ผมถึงเข้าใจว่าของจริงเป็นไง...............หลายองค์ผมไม่ได้ปรามาสครับ.........

ท่านชอบบอกให้ลองยิงดูเลยผมเห็นมานักต่อนัก...............แล้วกระจาย........

กระเด็น...ขาด...ตระกรุดนะครับไม่ใช้พระ............

 

อนุโมทนาครับท่านJumbo A ...

เคยได้ยินมาว่าในหนึ่งอาทิตย์หลวงปู่เพี้ยนท่านจะงดรับกิจนิมนต์หนึ่งวันรู้สึกจะเป็นวันอาทิตย์ เพื่ออยู่วัดคอยต้อนรับ โปรด ญาติ โยม ที่เดินทางมาที่วัด...สุดๆครับ...

 

ลงเรื่องแล้ว นําวัตถุมงคลมาให้ยลบ้างนะท่าน

 

เท่าที่จำได้ วันพุทธเป็นอีกวันที่ท่านงดรับกิจนิมนต์ครับเพราะท่านต้อง

รับศรัทธาญาติโยมที่มาอาบนำมนต์กับท่านครับ

 

วันนี้ผมขอพูดถึงพระพุทธรูปสักดิ์สิทธ์ประจำวัดที่ทุกท่านที่เป็นลูกศิษย์หลวงพ่อ

เพี้ยนต้องรู้จัก..........หลวงพ่อปานครับ....

หลวงพ่อปาน นี้แหละ ที่เป็นครูบาอาจารย์....หลวงพ่อเพี้ยน...............

สรรพวิชาต่างๆท่านที่ได้เรียนมาก็จากโยมพ่อของท่านแล้วก็หลวงพ่อปานนี้ละครับ

พระภิกษุชาวเขมรที่เดินธุดงส์มาบ้านหมี่............บ้านเกริ่นกฐิน...........

มาจำพรรษาที่นี้.....เป็นที่เคารพศรัทธา...ที่พึ่ง...ของชาวบ้าน............

จวบจนท่านมรณภาพลง...

ชาวบ้านได้ร่วมกันปั้นพระขึ้นมา...แล้วนำอัฐธิท่านมาบรรจุไว้ใต้ฐาน.....แล้วถวายนาม

ว่าหลวงพ่อปานเป็นการน้อมรำลึกถึงท่าน.......

ผมอาจจะเล่าได้ไม่ถูกต้องนักนะครับ................เพราะว่าฟังมาจากคนย่านนั้นอีกที

แต่ที่แน่ๆทุกๆปีราวๆเดือน สามเดือนสี่ ที่วัดจะมีงานประจำปี....

งานปิดทองหลวงพ่อปาน.........ครับมีการทำบุญทอดผ้าป่า................

อันหลวงพ่อปานนี้หละครับ...........ศักสิทธิ์มาก.............วัตถุมงคลหลวงพ่อเพี้ยน

รุ่นแรกที่เป็นรูปถ่ายขาวดำอัดกระจก....ก็ รูปหลวงพ่อปานนี้แหละครับ

พระผงพิมสมเด็จรุ่นแรกก็หลวงพ่อปาน.............ผ้ายันต์แดงของท่านก็ลงนามของ

หลวงพ่อปานไว้ที่ขอบผ้ายันต์.....ใครได้ไปบูชา......ลองดูครับ....หลวงพ่อปาน...ว.ฐ.