แลกเปลี่ยนประสบการณ์หลวงปู่ชื้น วัดญาณเสน คําสอน หรือ วัตถุมงคล พระทองคําเมืองอยุธยา

หลวงปู่ชื้น พุทธสโร


นะโม 3 จบ

นะโมตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะฯ (ว่า 3 จบ)

สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะ เม ภันเต อุกาสะ ทวารัตตะเยนะ กะตัง สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะ เม ภันเต อุกาสะ ขะมามิ ภันเต ฯ

หากข้าพระพุทธเจ้า ได้เคยประมาทพลาดพลั้งล่วงเกินต่อพระรัตนตรัย
อันมีพระพุทธเจ้าทุก ๆ พระองค์ พระปัจเจกพุทธเจ้าทุก ๆ พระองค์ พระธรรม และพระอริยสงฆ์ทั้งหลาย
ในชาติก่อนก็ดี ชาตินี้ก็ดี ด้วยทางกายหรือวาจาก็ดี และด้วยเจตนาหรือไม่มีเจตนาก็ดี รู้เท่าไม่ถึงการณ์ก็ดี
ขอองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุก ๆ พระองค์ พระปัจเจกพุทธเจ้าทุก ๆ พระองค์ พระธรรม พระอริยสงฆ์ทั้งหลาย และผู้มีพระคุณทุกท่าน
ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ตราบเท่าเข้าสู่พระนิพพานด้วยเทอญ
　 ​

 

ประวัติหลวงปู่ชื้น พุทธสโร คัดลอกมากจากคุณมหาหิน

เกริ่นนำ

กรุงศรีอยุธยา ไม่สิ้นคนดีฉันใด วัดในกรุงศรีอยุธยา ก็ไม่สิ้นสมณะผู้บรรลุธรรมฉันนั้น
พระสมณะผู้บรรลุธรรมขั้นสูง สมเด็จพระพุฒาจารย์(เสงี่ยม) วัดสุทัศน์ฯ ยังมากราบไหว้

พระผู้อยู่อย่างสมถะ ปฏิเสธ ซึ่ง ลาภ ยศ และสรรเสริญ
พระเกจิอาจารย์ชื่อดังในอดีต ทำเครื่องรางของขลังได้ทุกชนิด

สามารถขอบารมีพุทธองค์ อธิษฐานจิตเพียงชั่วอึดใจ

เครื่องรางของขลัง มีพลังเย็น มีประสบการณ์ดีในทุก ๆ ทาง
เป็นที่เสาะหากันในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา และหมู่ศิษย์ผู้ศรัทธา

ศิษย์เอกหลวงพ่อยอด วัดหนองปลาหมอ สระบุรี
ยอดปรมาจารย์ พระผู้เมตตาต่อสัตว์ผู้ยาก แมว ไก่ สุนัข เต็มกุฏิ

 

พระเกจิอาจารย์ชื่อดัง

เมื่อก่อนปี พ.ศ. 2500 ที่วัดญาณเสน
ต. ท่าวาสุกรี อ.พระนครศรีอยุธยา จ.พระนครศรีอยุธยา

มีพระอาจารย์ผู้เรืองวิชารูปหนึ่ง ชื่อ หลวงพ่อชื้น พุทธสโร ช่วยเหลือชาวบ้าน รักษาโรคภัยไข้เจ็บ ด้วยน้ำพระพุทธมนต์ มีชื่อเสียงมากในทางแก้คุณไสย ป้องกันภูตผีปีศาจ ถูกกระทำ โรคกรรมเก่า โรคจิตวิปริต จิตฟุ้งซ่าน คลอดลูกไม่ออก พ่นตาแดง รักษาฝี ฯลฯ

เมื่อหลวงพ่อชื้นเสกน้ำมนต์ ให้ดื่มกินก็ปรากฏว่าหายวัน หายคืน เป็นไปอย่างน่าประหลาด เหล่าภูตผี เจ้าที่หรือวิญญาณที่มีสิงสู่ในตัวตน เมื่อรู้ว่ามีผู้นำน้ำพุทธมนต์เสกของ หลวงพ่อชื้น มา ก็รีบหนีไปผุดไปเกิดทันที จนเป็นที่เลื่องลือกันไปทั่วตลาดหัวรอ ตลาดเจ้าพรหม

ผู้ทีชอบทางค้าขายหลวงพ่อก็จะเสกธะนางกวักเรียกคนเข้าร้านให้
ผู้ที่ชอบทางโลดโผน ผจญภัย เป็นรั้วของชาติ ท่านก็สร้างตะกรุดโทนแจกให้


เล่นแร่แปรธาตุ

ในสมัยนั้นบรรดาเกจิอาจารย์นิยมเล่นแร่แปรธาตุ โดยนำโลหะต่างชนิดกันมาผสมกัน
เพื่อให้เป็นทองคำให้เป็นแร่ธาตุกายสิทธิ์ผสมโลหะ 5 อย่าง 7 อย่าง 9 อย่าง ออกมาเป็นสัตตโลหะ นวโลหะ

อย่างเช่นหอกของพลายชุมพล ปลายหอกทำด้วยสัตตโลหะ ใครที่ว่าเหนียว เมื่อเจอโลหะผสมก็เปื่อยเป็นเนื้อต้มทีเดียว

หลวงพ่อชื้น ท่านก็ลองวิชาของท่านเหมือนกัน
นำโลหะมาผสมได้เนื้อเหลืองทางทองคำก็มี

เนื้อเหลือบใสแดงขาวก็มี ท่านเรียกโลหะของท่านว่า เนื้อลูกแก้ว
ท่านผสมไว้มากมายใต้ถุนกุฏิ เมื่อใครมาขอท่านก็หลอมเป็นลูกอมเล็ก ๆ ให้พกติดตัว ผู้ที่ได้ไปก็แคล้วคลาดภัยอันตรายต่าง ๆ

ถ้าวันใดว่าง ๆ ท่านก็จะให้ศิษย์ไปหาตะปูสังฆวานรตามเจดีย์ร้างเก่า ๆ
มาหลอมรีดเป็นตะกรุด

ผู้ได้ไปก็มีความคงกระพันชาตรี มหาอุด หยุดลูกปืน จนท่านทำให้แทบไม่หวาดไหว


พระธุดงค์มาสอนธรรมะเพื่อความหลุดพ้น

ต้นปี พ.ศ. 2500 มีพระธุดงค์รูปหนึ่งได้ธุดงค์ผ่านมาที่วัดญาณเสน
พบกับ หลวงพ่อชื้นเข้าโดยบังเอิญ ท่านอาจารย์ทั้งสองเกิดถูกอัธยาศัยกัน
จึงได้สนทนาธรรมกับผู้ศึกษาธรรมย่อมรู้ญาณซึ่งกันและกัน

เพียงสนทนากันไม่กี่ประโยคก็ทราบได้ว่ามีความรู้เพียงใด
บำเพ็ญเพียร มามากเพียงใด


อาจารย์ต้องการศิษย์

 

ความสำเร็จ

จนกระทั่งเวลาได้ผ่านไป 2 เดือน กับอีก 27 วัน
หลวงพ่อชื้น ท่านก็ยังไม่ได้อะไร เพียงแต่ว่าจิตใจสบายและสงบขึ้น

และในคืนวันที่ 27 นั้นตอนใกล้รุ่งที่โคนต้นโพธิ์ หลวงพ่อชื้น ท่านได้ยินเสียง
เหมือนคนหว่านทรายมารอบ ๆ ตัวท่าน

จึงลืมตาถาม พระธุดงค์ พี่เลี้ยงว่า

 

พระอาจารย์มรณภาพ

หลังจากวันนั้นแล้วพระธุดงค์องค์นั้นก็ธุดงค์กลับ แม้หลวงพ่อชื้นจะอ้อนวอนให้อยู่ต่อ
เพื่อจะได้สนองคุณดูแลเมื่อยามแก่เฒ่า

หลวงพ่อชื้น เล่าว่า พระธุดงค์องค์นี้ ชื่อ หลวงพ่อเสน เตชะธัมโม
เป็นชาวโคราช อำเภอสูงเนิน

มาอยู่กรุงเทพฯ ตั้งแต่เล็ก ๆ กับพระยาท่านหนึ่ง
ต่อมาได้อุปสมบทที่วัดบรมนิวาส ได้เล่าเรียนพระปริยัตธรรม วิปัสสนากรรมฐาน
อยู่กับ พระอุบาลีคุณูปมาจารย์ (จันทร์ สิริจันโท) จนกระทั่งมีความคงแก่เรียน

จึงได้ออกรุกขมูลธุดงค์หาความวิเวกไปตามสถานที่ต่าง ๆ
จนกระทั่งบำเพ็ญเพียรถึงขั้นสูงสุด

หลวงพ่อชื้น เล่าว่า ท่านได้ส่งกระแสจิตถึงกันอยู่เสมอ
เพียงแต่นึกถึงกัน ก็สนทนากันได้แล้ว

และหลังจากนั้นอีก 5 ปี พระอาจารย์เสน เตชะธัมโม ก็มรณภาพ ในท่านั่งสมาธิ
อยู่บนภูเขาแห่งหนึ่ง ในอำเภอสูงเนิน

เมื่อหลวงพ่อชื้นทราบข่าว ก็ขึ้นไปทันที กว่าจะหาศพพบ ก็เป็นเวลา 7 วัน
ปรากฏว่านั่งมรณภาพในขณะสมาธบำเพ็ญเพียรอยู่ในซอกหิน

ศพไม่เน่าเปื่อยเหมือนคนหลับธรรมดา

สัตว์ป่า หรือ มด แมลง ก็มิได้มาไต่ตอม

หลวงพ่อชื้น ท่านก็ได้ช่วยทำการฌาปนกิจอย่างสมเกียรติ แล้วจึงเดินทางกลับ

 

ประสบการณ์ของพี่มหาหิน

ตรงนี้ ขอแทรกคำอธิบาย ประสบการณ์ตรงของกระผมเอง
เพื่อความเข้าใจเพิ่มมากขึ้น
แต่ก็ไม่ได้บอกว่า ต้องเชื่อผมนะครับ พึงพิจารณาด้วยตัวของท่านเอง

และได้โปรดอย่ากล่าวจาบจ้วงถึง หลวงปู่ฯ
เพราะว่า ท่านพูดเพียงลำพังกับผม ท่านก็ไม่ได้สั่งให้ผมมาเผยแพร่ สู่ภายนอก

ดังนั้น หากเมื่อท่านผู้อ่าน พบว่า เป็นข้อความที่โอ้อวด
ก็โปรดกล่าวโทษเฉพาะกระผมเท่านั้น นะครับ

..................................................................................

ความเป็นจริง ในสมัยที่หลวงปู่ฯ ยังทรงสังขารอยู่นั้น
ผมก็ไม่ได้เล่าเรื่องนี้ ให้ใครฟังเลย

หลังจากหลวงปู่ฯ ท่านละจาก ทิ้งสังขาร ไว้ให้ลูกหลานได้กราบไหว้
ผมจึงคิดว่า ควรนำเรื่องนี้ มาเล่าสู่กันฟังไว้บ้าง

เพื่อที่ว่า อาจจะเป็นประโยชน์สำหรับบางท่าน

โดยขอเน้นว่า ไม่ได้บอกว่า ต้องเชื่อผมนะครับ พึงพิจารณาด้วยตัวของท่านเอง

..................................................................................

มีอยู่วันหนึ่ง เมื่อไปกราบถวายภัตราหาร แด่หลวงปู่ฯ
ตั้งแต่เช้า ก่อน 07.00 น. เหมือนเช่นเคย

หลังจากท่านฉันภัตราหารแล้ว ห้วงเวลาที่ว่างอยู่ ก่อนที่ท่านจะกลับขึ้นสู่เตียงพยาบาล
ผมได้มีโอกาสได้ถามถึง

 

เกี่ยวกับ วัตถุมงคล ที่สามารถป้องกันได้ถึง รังสี

ตรงนี้ขอเล่าเรื่อง ที่เป็นประสบการณ์โดยตรง ที่เกี่ยวข้องแก่กระผม เท่านั้น
จะจริง จะเท็จ อย่างไร ก็เป็นเรื่องที่กระผมสัมผัสเอง ทั้งนั้น

ท่านจะเชื่อ หรือไม่ อย่างไร เราก็ต้องพิจารณาด้วยดุลพินิจที่ดีของตัวของเราเอง

เรื่องวัตถุมงคล ที่ครูบา อาจารย์ ทำพิธีพุทธาภิเศกไว้ และเป็นที่ยืนยันว่า
สามารถป้องกันภัย ได้ถึง ปรมณู นิวเคลียร์ และ รังสี

หากท่านที่ไม่ได้ติดตามข่าวคราว นานา เกี่ยวกับสงครามที่จะเกิดขึ้น
ในเร็ววันนี้ คือใน พ.ศ. 2551

 

ครั้งแรก ที่ได้รับฟัง

เรื่อง วัตถุมงคลที่สามารถป้องกันภัย ได้ถึง ปรมณู นิวเคลียร์ และ รังสี

ที่กระผมเอง มีประสบการณ์ตรง เป็นอันดับแรก ก็คือ....

เมื่อปี พ.ศ.2535 ที่บ้านสายลม สะพานควาย ประมาณสัก 2-3 เดือน
ก่อนที่องค์หลวงพ่อพระราชพรหมยานมหาเถระ(หลวงพ่อฤาษีฯ) จะละสังขาร

ท่านได้บอกให้ญาติโยมที่มาถวายสังฆทาน และท่านก็แจกพระคำข้าว ว่า....
(กราบขอขมาตรง ต่อองค์หลวงพ่อฯ ที่ไม่สามารถจดจำได้ทุกคำพูด)

 

วาระที่สอง ที่ได้รับฟัง

เรื่อง วัตถุมงคลที่สามารถป้องกันภัย ได้ถึง ปรมณู นิวเคลียร์ และ รังสี
หลังจากได้รับความรู้ ได้ซึมซับเรื่องราววัตถุมงคล จากองค์หลวงพ่อฯ มาแล้ว
ผมก็ไม่ได้ดิ้นรนกระไรอีก (แต่ก็มีบ้างที่เก็บ หาเก็บ ในครูบาอาจารย์ คณะเดียวกัน)

ต่อมา ก็มีเพื่อน ๆ ที่มีประสบการณ์มา เล่าให้ฟังว่า....
พระสงฆ์ ที่เอ่ยปากกล่าวรับรองผลว่า วัตถุมงคลที่ท่านสร้างขึ้น(พุทธาภิเศก)
สามารถป้องกันภัย ได้ถึง ปรมณู นิวเคลียร์ และ รังสี นั้น

หลวงปู่ชื้นฯ วัดญาณเสน ก็เคยได้กล่าวไว้ เช่นกัน

ในวาระแรก ๆ ผมเองก็เพียงรับฟังไว้ เพราะว่า ไม่เคยสัมผัสกับท่านมาก่อน
เพียงแต่ เมื่อได้ยินชื่อของท่าน ก็มีความเลื่อมใสขึ้นมาเอง
(อาจจะเพราะว่า บังเอิญ ชื่อของแม่ของกระผม ชื่อเดียวกับหลวงปู่ฯ)

ต่อมา..
เคยได้พบ

 

มีเพื่อนผม ท่านหนึ่ง นำ "พระเครื่องเนื้อดินเผา" พิมพ์ของหลวงปู่ฯ
ที่สร้างเมื่อ ปี พ.ศ.2500 มาให้ผม

ผมเอง ก็ดูไม่เป็น ไม่มีความชำนาญ ในวัตถุมงคลของหลวงปู่ฯ
ก็นึกในใจว่า.. เอ.. จะปลอม หรือเปล่า ก็ไม่รู้ ตั้งแต่ปี 2500 ก็นานมาแล้ว

ก็คิดไว้ในใจว่า เราก็นำไปถามหลวงปู่ฯ ก็ได้ ว่าปลอม หรือเปล่า

แต่จิตก็กังวลว่า เอ.. แล้วจะถามหลวงปู่ฯ ว่าอย่างไรดีล่ะ

หากจะถามว่า

 

วันต่อมา....

ก็มีโอกาสเดินทางไปกราบ และถวายภัตราหาร อีกวาระหนึ่ง

ก็รอโอกาส ที่หลวงปู่ฯ ฉันภัตราหารเสร็จแล้ว นั่งคุยกับลูกหลาน
ผมก็เลยนำ

 

วัตถุมงคลรุ่นแรก พระรัตนจักร

และในปี 2500 เป็นปีที่ฉลองยี่สิบห้าพุทธศตวรรษ
บรรดาศิษย์ที่ใกล้ชิด ได้รบเร้าให้หลวงพ่อทำวัตถุมงคล เป็นที่ระลึก
เพื่อแจกแก่บรรดาลูกศิษย์ลูกหาบ้าง

ท่านจึงตกลงจะทำ พระเครื่องเนื้อดินเผาแจก
โดยแกะแม่พิมพ์สามเหลี่ยมเป็นองค์ พระพุทธ 3 องค์
นั่งสมาธิด้านล่าง 2 องค์ และด้านบน 1 องค์
ตรงกลางมี ธรรมจักร หรือ กงจักร ยกขอบด้านหลังเรียบ
ขนาด กว้าง 3.5 ซม. X สูง 1.5 ซม. X หนา 1.5 ซม.
นับว่าขนาดใหญ่พอประมาณ

สร้างประมาณ 2,500 องค์ เนื้อ ดิน 9 วัด

โดยให้ศิษย์ขุดดินหน้าโบสถ์วัดที่มีชื่อ ชัย มาให้ครบ 9 วัด คือ

1.วัดใหญ่ชัยมงคล อยุธยา
2. วัดสนามไชย อยุธยา
3. วัดโบสถ์สมพรชัย อยุธยา
4. วัดไชยภูมิ อยุธยา
5. วัดไชโย อ่างทอง
6. วัดไชยสงคราม อ่างทอง
7. วัดวิเศษชัยชาญ อ่างทอง
8. วัดชัยเฉลิมมิตร สระบุรี
9. วัดประสิทธิ์พรชัย สระบุรี

เมื่อได้มาครบ 9 วัดแล้วก็นำมาตำให้เหนียว ใส่น้ำพระพุทธมนต์ลงไป
กดแม่พิมพ์ แล้วเผาให้สุกที่หน้าพระอุโบสถวัดญาณเสน

โดยหลวงพ่อชื้น ได้ทำพิธีปลุกเสกให้ 3 คืน

ผู้มารับแจก นำไปทดลองยิงดูปรากฏว่า กระสุนไม่ออกจากลำกล้อง ถึง 3 นัด
เมื่อหลวงพ่อชื้นทราบเข้า ท่านก็ห้ามปราม พระชุดนี้ ได้หมดไปอย่างรวดเร็ว

...................................................................................
<!-- / message --><!-- sig -->

 

พระรัตนจักรเนื้อชินสังฆวานร

ในพิธีเดียวกันนี้ศิษย์ใกล้ชิดได้แกะแม่พิมพ์ พระรัตนจักร ด้วยหินมีดโกน
ขนาดเดียวกันกับแม่พิมพ์เนื้อดิน

นำตะปูสังฆวานรจากเจดีย์ร้างต่าง ๆ ภายในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา
พระเครื่องเนื้อชินเงินที่หักชำรุด ของกรุวัดราชบูรณะ อยุธยา

มาให้หลวงพ่อชื้น ทำพิธีหลอม และเทเป็นองค์พระได้ 200 องค์

แจกเฉพาะศิษย์ที่ใกล้ชิด หรือผู้ที่เป็นเจ้าภาพกฐิน ผ้าป่า

พระชุดนี้ดีเด่นทางเมตตา และคงกระพันชาตรี เป็นที่เสาะหากันอย่างมาก

..................................................................................
<!-- / message --><!-- sig -->

 

ธงผ้ากาสาวพัสตร์

หลวงพ่อชื้น ได้นำผ้าจีวรเก่า ๆ มาตัดเป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า
กว้างประมาณ 3.5 นิ้ว x ยาว 4.5 นิ้ว

ทำตราไม้ มียันต์กงจักร ปั๊มด้วยหมึกแดง ภายในวงกลมเล็กเขียน ว่า
พ้นภัยจริง กำจัดภัยได้จริง พระรัตนไตร เป็นที่พึ่งอย่างสูงสุด

วงนอกเขียนว่า ธงพระรัตนจักร์ชัยสิทธิ์ กำจัดภัยยุคกาลี สัจฤทธิ์

วงนอกสุดเป็นอักขระขอมพระคาถา ธงนี้มีประมาณ 1,000 ผืน

ผู้ที่ได้แจกส่วนมากเป็นพ่อค้าแม่ค้า อยู่ตลาดหัวรอ ตลาดเจ้าพรหม
ผู้ได้ไป ทำมาค้าขึ้น เป็นที่หวงแหนอย่างมาก

..................................................................................


ประวัติหลวงพ่อชื้น

หลวงพ่อชื้น ท่านเกิดที่หมู่บ้านอำเภอหนองแค จังหวัดสระบุรี
เขตติดต่อกับจังหวัดพระนครศรีอยุยา

เมื่อวันพุธ เดือนสี่ หรือเดือนมีนาคม ปีมะแม พ.ศ. 2450
เป็นบุตรของ นายจันทร์ และ นางหงิม ในตระกูลชาวนา
อาชีพหลักของชาวไทยแท้โดยทั่วไป

วัยเด็กโยมบิดาได้นำมาฝากให้เล่าเรียนเขียนอ่านที่ วัดเกาะลอย ใกล้บ้าน

ครั้นอายุได้ 15 ปี บรรพชาเป็นสามเณร
อายุเต็ม 17 ปี ลาสิกขาออกมาช่วยโยมทั้งสองทำนาอยู่ 3 ปี

อายุครบ 20 ปี เมื่อ พ.ศ. 2470
โยมบิดา

 

เมื่ออุปสมบทแล้ว

มีความขยันหมั่นเพียรเรียนพระปริยัติธรรม
จนสอบได้นักธรรมตรี เมื่อปี พ.ศ. 2473

ในขณะเดียวกันก็เรียนพุทธเวท วิชาอาคม จาก หลวงพ่อยอดไปด้วย

ในขณะนั้นที่วัดเกาะลอย มีพระภิกษุที่เชี่ยวชาญทางไสยศาสตร์ วิชาแพทย์แผนโบราณ
ตั้งแต่ครั้งยังเป็นฆราวาส มาบวชจำพรรษาอยู่หลายรูป เช่น....

พระอาจารย์สาย

พระอาจารย์ไท หรือ เสือไท ฉายาขุนโจรย่ามแดง ซึ่งล้างมือแล้ว
หันเข้าพึ่งพระธรรมในบั้นปลายของชีวิต เก่งในทางทำตะกรุด พิสมร เสื้อยันต์
ทำน้ำมนต์รักษาโรค ไล่ภูตผีปีศาจ วิชาผูกหุ่นกำบังกาย วิชากระสุนคด ฯลฯ

นอกจากนั้นยังมี พระอาจารย์ไกร หรือ เสือไกร,

พระอาจารย์ก้าน หรือ เสื้อก้าน ลูกศิษย์ของเสด็จในกรม หลวงชุมพรฯ

ปรากฏว่า หลวงพ่อชื้น ได้ขอถ่ายทอดวิชามาจนหมดสิ้น
เป็นวิชาของลูกผู้ชายระดับเสือ ซึ่งหนีไม่พ้นทางวิชาคงกระพันชาตรี วิชาทางมหาเสน่ห์

 

ออกธุดงค์

ในปี พ.ศ. 2474 หลวงพ่อชื้น ได้ไปกราบลาท่านอุปัชฌาย์ ท่านอนุสาวนาจารย์
ท่านกรรมวาจารย์ และพระอาจารย์เสือต่าง ๆ

เพื่อออกธุดงค์ บำเพ็ญเพียร ออกสู่โลกภายนอก

ธุดงค์มาจนถึง ตัวจังหวัดพระนครศรีอยุธยา ซึ่งขณะนั้นวัดวาอารามต่าง ๆ
ยังรกร้าง ขาดพระสงฆ์องค์เจ้ามาดูแล

ผ่านมาทาง วัดญาณเสน เห็นมีเจดีย์ใหญ่เป็นสง่า มีต้นไม้รกครึ้ม
เหมาะแก่การจำศีลภาวนา จึงได้หมายตาเอาไว้

แล้วก็ธุดงค์ต่อไปยังอ่างทอง สุพรรณบุรี สิงห์บุรี ลพบุรี

พบปะกับพระอาจารย์ที่มีชื่อเสียงของจังหวัดนั้น ๆ แล้วจึงกลับมาจังหวัดพระนครศรีอยุธยา มาพำนัก ณ วัดญาณเสน ซึ่งขณะนั้นมีพระภิกษุดูแลวัดอยู่เพียง 2

 

ทดลองวิชา

ในสมัยที่ หลวงพ่อชื้น ยังเป็นพระภิกษุหนุ่ม
ยามว่างจากภารกิจ ท่านก็ทบทวนวิชาอาคม ที่ได้ร่ำเรียนมาจากพระอาจารย์ต่าง ๆ สามารถทำตะกรุด ผ้ายันต์ ให้ขลังคงกระพัน ได้ทำน้ำพระพุทธมนต์ให้เป็นสิริมงคล รักษาโรคกรรมเวร โรคจิตได้ สามารถไล่ผีเข้า เจ้าสิงได้

ดูหมอดูฤกษ์ ทำนายทายทักโชคชะตาได้

หลวงพ่อชื้น เล่าว่า มีประชาชนในตังจังหวัด และห่างไกลมาหาท่านอยู่เสมอ
ท่านก็ช่วยไปทุกคนเท่าที่ช่วยได้ เพื่อแลกกับข้าวถ้วยแกงถ้วยเท่านั้น

มิได้เรียกร้อง เงินทอง แต่อย่างใด

เพราะชาวบ้าน เกิดมา ก็มีความจนเป็นทุนกันมาอยู่แล้ว

 

เล่นแร่แปรธาตุ

พระภิกษุในสมัยนั้นนิยมเล่นแปรธาตุ....

หลวงพ่อชื้น ท่านก็เป็นอีกผู้หนึ่งที่ชอบค้นคว้า ทดลองทางวิทยาศาสตร์
นำโลหะต่างชนิดกันมาหล่อหลอมเพื่อจะให้ได้ทองคำ หรือธาตุกายสิทธิ์

จุดประสงค์ก็เพื่อนำโลหะนั้น มาทำเป็นเครื่องรางของขลัง
หรือทำเป็นพระพุทธรูปองค์เล็ก ๆ

ซึ่งหลวงพ่อชื้น ท่านก็ทำได้ นำมาหล่อเป็นพระยอดธง ลูกอม ตะกั่ว
แจกแก่ลูกศิษย์ลูกหาในยุคแรก ๆ

ส่วนโลหะที่เหลือถึงปัจจุบันนี้ ท่านได้เรียกว่า เนื้อลูกแก้ว
ออกสีเงินอมแดง แวววาว

ท่านมอบให้ศิษย์ที่อุปัฎฐากท่านในยุคหลัง
นำไปสร้าง พระไตรรัตน์จักร องค์จิ๋ว ไว้แจกจ่ายแก่ญาติโยม

...................................................................................

<!-- / message --><!-- sig -->

 

กระสุนคด

หลวงพ่อชื้น ท่านได้เรียนวิชากระสุนคดมาด้วย คือ
ยิงกระสุนดินด้วยง่ามไม้หนังสติ๊ก ธรรมดานี่เอง ยิงออกไปตรง ๆ
รัศมีทำการ คงประมาณ 100 เมตร ปรารถนาจะให้ถูกผู้ใดก็เป็นไปตามความต้องการ

สมัยนั้นผู้ที่ไปลักของสมบัติในเจดีย์ใหญ่ หรือไปขโมยปลาวัด
จะโดน หลวงพ่อชื้น ท่านยิงด้วยกระสุนคดเสมอ

จนไม่มีใครกล้าไปแตะต้อง

 

สาเหตุที่เลี้ยง เป็ด ไก่ ห่าน ปลา หมา แมว

เพราะหลวงพ่อชื้น ท่านเมตตาต่อสัตว์เลี้ยงมาตั้งแต่เด็ก ๆ
ท่านถือว่ามันเกิดมาร่วมโลก ร่วมทุกข์ เช่นเดียวกับมนุษย์

วัดของท่านจึงมีผู้นำ หมา แมว เป็ด ไก่ ห่าน ปลามาปล่อยมากมาย
เพื่อเป็นการสะเดาะเคราะห์ หรือขี้เกียจเลี้ยง
ปัดสวะให้พ้นตัว ก็มิทราบ

ผู้ที่อยู่ใกล้วัดเล่าว่า เป็ด ไก่ ห่าน พวกนี้ถ้าไปปล่อยวัดอื่น
ชาวบ้านจะถือเป็นอาหารอันโอชะ.... แอบกินไปก่อนสมภารแล้ว

แต่เมื่อนำมาปล่อยวัดนี้ ไม่มีใครกล้าลักพาไปกิน

................................................................................

<!-- / message --><!-- sig -->