ลักษณะที่เกิดเวลาสวดมนต์และนั่งสมาธิ

เพิ่งได้เข้ามาอ่านในเว็บนี้เป็นครั้งแรก รู้สึกได้ความรู้อย่างมาก โดยเฉพาะการตอบปัญหาโดยคุณสันโดษ เป็นอะไรที่รู้สึกดีมากๆ และถือเป็นบุญกุศลอย่างมากทีเดียว
ในการช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ที่กำลังตกอยู่ในห้วงแห่งปัญหานั้น ขออนุโมทนาบุญด้วยใจจริงค่ะ

ตนเองก็สวดมนต์ไหว้พระ และก็มีอาการอะไรหลายอย่างที่เกิดกับหลายๆท่านที่เป็น

เหมือนตนเองมีคนแก่อยู่ในสังขาร เวลาสวดมนต์พอสวดไปสักพัก เสียงเป็นคนแก่ ไอแบบคนแก่ แล้วบางครั้ง เวลาใครโทรศัพท์มา(เฉพาะบางคน) ก็จะไอก่อนเหมือนคนแก่ ก่อนหน้านี้ทรมาณมากไอทุกวันเลย ไอแบบคนแก่มากๆ ไอตลอดวัน แล้วบางครั้งก็พูดแบบเสียงคนแก่

จนต้องกลับมาสวดมนต์เพื่อต้องการอุทิศส่วนกุศลนั้นอย่างจริงจังขึ้น

บางครั้งสวดมนต์เสร็จ ออกจากห้องพระ เดินลงข้างล่างเพื่อไหว้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ตนเองตั้งไว้ข้างล่าง บางทีก็รู้สึกหวิว ๆ เหมือนกลัวอะไรบางอย่าง แบบน่ากลัวอะไรประมาณนั้นน่ะค่ะ

เพราะอะไรก็ไม่รู้ คือการสัมผัสกับวิญญาณหรือเปล่า

สงสัยอีกอย่างว่า ในบ้านมีพระ ทำไมวิญญาณถึงเข้าบ้านได้คะ

อยากทราบเป็นวิทยาทาน และสงสัยเกี่ยวกับวิญญาณที่ติดตามอยู่

ขอรบกวนด้วยนะคะ ขอบพระคุณมากๆค่ะ

 

สวัสดีคับ คุณสันโดษ
ผมเพิ่งได้เข้ามาอ่านวันนี้ ผมอ่านตั้งแต่หน้าแรกจนถึงหน้า20 ผมรู้สึกว่าให้ความรู้ดีคับ
ตั้งแต่ไหนแต่ไร ผมไม่เคยสนใจเรื่องการสวดมนต์เลย จะมีบ้างก็เปนครั้งคราว ไม่ได้จิงจัง
จนมาช่วงนี้คับ อยู่ดีๆ ผมก็รู้สึกอยากสวดมนต์ ผมก็เลยสวดตั้งแต่นั้นมา ผมเพิ่งจะมาสวดได้จิงๆจังไม่นานนี้เองคับ ประมาณเดือนกว่าๆได้ แต่พอมาวันนี้คับผมก็หาบทสวดมนต์หาไปหามา มาเจอกระทู้นี้คับ พอดีก่อนหน้านี้ไม่กี่วันผมอยากนั่งสมาธิคับ พอสวดมนต์เสร็จ ก็เลยลองนั่งดู ซึ่งตอนที่นั่งผมก็ไม่ได้คิดอะไร เพราะผมก็ยังไม่รู้ว่านั่งไปทำไมนั่งแล้วเกิดอะไร
วันนี้ผมเลยจะมาลองหาดูด้วยแต่หาบทสวดมนต์ก่อนแล้วจึงมาเจอลิ้งค์ ของกระทู้นี้คับ แล้วผมก็อ่านกระทู้นี้ไปจนจบ จิงๆวันนี้ช่วงบ่ายๆ ผมกะจะลองนั่งสมาธิดูแต่ผมก็ูติดอ่านกระทู้นี้ จนยังไม่อยากที่จะเลิกอ่าน ^^ น่าสนใจคับเลยติด
หลังจากผมอ่านจบ
ก็เลยไปสวดมนต์และกะว่าจะนั่งสมาธิต่อ ผมจะมีอาการขนลุกเฉพาะตอนแผ่เมตตาคับ ไม่รู้ว่าผมอินไปกับคำพูดในการแผ่เมตตา รึเปล่า เลยขนลุก
หลังจากสวดจบ ก็เลยนั่งสมาธิต่อ แต่ผมนั่งได้ไม่นานคับ ผมขอบอกก่อนนะคับว่าผมเป็นคนกลัวผีมาก ซึ่งตอนนั่งสมาธิ ผมก็ไม่รู้จะห้ามไม่ให้คิดฟุ้งซ่านได้ยังไง ผมก็เลยท่อง นะโม 3 จบ หลังจากท่องจบ ก็ฟุ้งซ่านอีก คราวนี้อยุ่ดีๆ คิดถึงเรื่องผี คราวนี้จบเลยคับต้องลืมตา น่าจะยังไม่ถึง 5 นาทีเลยคับ ก็เลย ลองดูอีกเอาใหม่ จิตเริ่มแน่วแน่ ไปได้พักนึงคับคิดนู่นคิดนี่คิดไรไปเรื่อยเปื่อย ก็เหมือนเดิมคับ เลยจบเลยคับ เดี๋ยวคืนนี้ค่อยว่ากันใหม่ หลังนั่งสมาธิจบ ค่อยมาแผ่เมตตา

ปล.ตอนนั่งสมาธิในใจผมก็คิดว่าต้องนั่งไห้ได้ อย่ากลัว แต่ก็ไม่ไหวเพราะกลัวความมืดและฟุ้งซ่าน

คุณสันโดษ หรือ คนอื่นมีไรแนะนำ ได้นะคับ

 

สวัสดีค่ะ เป็นสมาชิกใหม่ค่ะ
ในระหว่างสวดมนต์ และกล่าวคำขอขมาพระรัตนตรัย(สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะ เม ภันเต อุกาสะ ทวารัตตะเยนะ กะตัง) คือบทที่สวด จะมีอาการอยากร้องไห้แล้วก็ร้องอย่างไม่หยุดสักพัก พอตอนเช้าสวดอีกก็เป็นอีก แต่ต่อมาก็ปกติ เกิดจากอะไรคะ

หรือท่านทรงรับรู้ รับว่ามีคนที่มีบาปติดตัวสำนึกแล้ว
ของทางชี้แนะในการปฏิบัติต่อไป
อยากบอกอย่างไม่อายว่า เหตุที่มาปฏิบัติเกิดจากความรัก ความหลง รักในสิ่งที่ไม่ใช่ของเรา หลงคิดว่าเป็นของเรา และเหตุการก็เกิดซ้ำแล้วซ้ำเล่า เลยได้มาหวนคิดว่ามันเป็นกรรมเก่าอะไรกันของเราหนักหนา เลยคิดหาหนทาง
ต้องการคำชิ้แนะ
การควบคุมจิด
ขอบคุณคุณสันโดษล่วงหน้าค่ะ

 

ยิ่งเวลาแผ่เมตตาใหญ่ตอนเที่ยงคืนจะขนลุกซู่มาก//อนุโมทนามิ

 

ผมเป็นคนรักสันโดด ผมก็ฝึกสามธิมานานเหมือนกัน เวลาผมนั่งสามธิแล้วมันจะเหมือนมีอะไรดำๆๆวูบเข้ามาตรงหน้าแล้วก็หายไป แล้วเวลาผมออกจากสมาธิผมจะไม่อยากคุยกับใครเลยอยากอยู่คนเดียวไม่อยากพูด ไปโรงเรียนก็ไม่อยากไปเล่นกันเพื่อนอยากอยู่คนเดียวทำไม่เป็นเบบนี้ละครับ

 

ขอขอบพระคุณท่านสมาชิกทุก ๆท่านครับ ที่ได้มาเล่าประสบการณ์ และมอบความรู้ในกระทู้นี้ ผมได้ตามกระทู้ มาเป็นเดือน แล้วครับ ได้ลองปฎิบัติดู ปรากฎว่าช่วงแรก ที่ทานแต่อาหารเจ จิตสงบได้อย่างรวดเร็วสามารถนั่งทำสมาธิได้พอสมควร ไปที่ไหนที่สงบอยากจะนั่งแต่สมาธิอย่างเดียวไม่ค่อยสนใจคนรอบๆข้าง ขนจะลุกเป็นพักๆ ครั้งล่าสุดได้ไปพบท่านภิกษุณี รูปหนึ่ง หนาวจนตัวสั่น ตัวบิด น้ำตาปริ่ม (ช่วงนั้นตัวผมเองค่อนข้างจะเคร่งครัดต่อการปฎิบัติ) ไม่รู้ว่าเป็นอาการอะไรครับ ตอนนี้ออกจากการทานเจ(ทานอยู่ประมาณ 1 เดือนครับ) สวดมนต์บ้าง นั่งสมาธิได้ ไม่น่าจะเกิน20 นาที แล้วก็นอน อาการขนลุกไม่มีแล้ว หูอื้อไม่มีแล้ว จิตแตกเหมือนเคย เรื่องของผมมีเท่านี้ครับ สุดท้ายผมอยากจะขอคำแนะนำเกี่ยวกับการนั่งสมาธิครับ โดนส่วนตัวผมจะนั่งบนเก้าอี้ แรกๆตัวจะโยกไปโยกมาเหมือนหลับแต่จะถามตัวเองว่าหลับแล้วหรือ คำตอบคือยัง แล้วก็ดูไปเรื่อยเห็นไปเรื่อย ไม่ได้ใส่ใจ แต่ก็ถามคุณแม่ว่าเห็นอย่างนี้คืออะไร แม่บอกว่าเห็นไม่เหมือนกันอย่าไปสนใจ
ช่วงหลังผมจะจุด ธูป 3 ดอก เทียน 1เล่ม สวด อัญเชิญ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ นะโม 3 จบ อัญเชิญเทวดา ถวายพระพรพระ พาหุงมหากา ยอดพระกัณฑ์ไตรปิฎก พระคาถาชินบัญชร แผ่เมตตา อัญเชิญเทวดากลับ ตามลำดับ ผมสวดมากไปหรือเปล่าครับ ช่วงแรกผมสวดเท่าที่สวดได้ นะโม3จบ กับอิติปิโส แล้วก็ทำสมาธิเลย ไม่มีธูปไม่มีเทียน แต่รู้สึกนิ่งมากครับ พอหลังๆ สวดมากขึ้น สวดจบแทบหลับ ยิ่งพักหลังมีพระท่าน บอกว่ามีเทพคุ้มครองอยู่ 3 องค์ (พระแม่อุมา พระแม่กวนอิม และ พระพิฆคเนศ เลยยิ่งอยากจะสวดให้ได้มากๆ)อยากทำให้ถูกต้องครับ แต่ก็ไม่รู้ถูกจริงหรือเปล่า อยากถามเพื่อนๆ พี่ ๆ สมาชิกโปรดเมตตา มอบคำตอบด้วยครับ ขอขอบพระคุณครับ ผิดพลาดประการใดขออภัยไว้ ณ ที่นี้ครับ

 

cookie5114<SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_1660577", true); </SCRIPT>

การปฏิบัติเกิด จาก สมาธิ ที่ตัวเราได้ สร้างขึ้น เป็น เกราะ ป้องกัน ความขัดแย้ง ของ จิตอื่นๆ

ศีล คือ สิ่งที่ทำให้ร่างกายเราสะอาด ดังนั้นการงดเนื้อสัตว์ จึงทำให้เรา มีศีลที่บริสุทธิ์อย่างถ่องเเท้

เเต่ การปฏิบัตินั้น ตัวเรา ต้องมีความรู้สึกเเละ ความคิดเหมือนเเก้ว

เมื่อเรา ปฏิบัติ จึงเข้าถึง จิตพุทธะได้ไวกว่า คนปกติ เเต่ สิ่งที่ คุณเป็นนั้น เป็นการปฏิบัติมาถูกทาง

ของจิตผู้รู้ในตัว ดังนั้น การปฏิบัติจึงถือว่า มาได้ไกลเเละเร็วกว่าคนอื่น

ทางที่ดี การงดเนื้อสัตว์ เป็น ทาง ปฏิบัติที่คุณ ตัดสินใจด้วยตัวเอง

หากคุณทำได้ ตลอดก็ จงทำให้ได้ตลอด หากทำไม่ได้ ก็ ไม่เป็นไร

เเต่ อย่าเอา มาเป็นกังวลเเห่งวิตกจริตเเห่งจิต เพราะเมื่อใดที่เราเป็นกังวล

เมื่อนั้น จิตเราย่อมไม่สะอาด ไม่สามารถเป็น ที่ตั้งเเห่งองค์ สมาธิในฌาน

ทุกอย่างเป็นไปเอง เเละ สร้างขึ้นมาเอง ส่วนที่เหลือ จะได้ หรือ ไม่ได้ ก็ อยู่ที่ตัวเราเองเช่นกันคะ

 

คุณสันโดษ ขอบพระคุณมากครับ สำหรับคำอธิบายดี ดี ผมจะตั้งใจทำให้ดียิ่งๆขึ้นไปครับ ขอเล่าเพิ่มเติมเกี่ยวกับคุณแม่(ของภรรยาครับ)การที่ผมได้มาปฎิบัติ ทางด้านนี้เพราะคุณแม่ ท่านได้ปฏิบัติมาก่อน ผมเลยเดินตามท่าน แต่คุณแม่ไปได้ไกลแล้วครับ แต่ท่านติดอยู่คือ คุณแม่จะมึนครับ เหมือนจะโดนบังคับให้เป็นร่างทรง ซึ่งแกไม่ต้องการ คุณสันโดษ พอแนะนำได้ไหมครับ ว่าทำอย่างไรจึงจะสลัดความมึนเหล่านั้นให้หมดไปได้ เพราะผมเป็นห่วงท่านครับ เวลาขับรถ หรือทำกิจกรรมต่างๆ กลัวว่าท่านจะเป็นอันตราย โดยปกติถ้าผมอยู่ หรือถ้าไม่เช้าเกินไปนักผมจะอาสา พาท่านไปทำธุระ เพราะนอกจากจะได้ช่วยท่านแล้วผมยังได้ค่าน้ำมันเป็นของแถม^0^ โดยที่จริงแล้วผมอยากจะเรียนถามคุณสันโดษเกี่ยวกับกรณีนี้มานานแล้วครับ แต่ไม่กล้า+กับความเกรงใจ ถ้าคุณสันโดษพอมีเวลาผมขอรบกวนด้วยครับ ขอบพระคุณอย่างสูงครับ

 

สำหรับคุณเเม่ ไม่มีอะไรต้องเป็นกังวลไปนะคะ

ไม่ได้เป็นเพราะมี สิ่งใดต้องการ มาประทับหรือ เป็นร่างทรงอย่างที่คนปกติเข้าใจกัน

เพียงเเต่ จิตเกิดการเเยกออกมาจาก จิตเดิม คือ จิตเรา เหมือนกับ น้ำกับน้ำมันที่ถูกผสมกัน

ดังนั้น เราจึง ต้อง ทำให้จิตเรานิ่งให้ ได้ น้ำ เเละ น้ำมันจึงจะเเยกออกจากกัน อย่างสมบูรณ์

คุณเเม่ของคุณ ก็ ต้องค่อยๆเปิดใจ รับสภาวะ ของการเรียนรู้ จิตที่เเตกต่าง

เเต่ ไม่ใช่ จิตอื่นเเทรก นะคะ คุณกำลังเข้าใจผิด

คุณต้องบอกเเม่ให้ ระลึกถึงพระพุทธองค์ อยู่สม่ำเสมอ

เเล้ว คุณเเม่คุณจะเเยกออกด้วยดวงตาแห่งธรรมเอง

ไม่ต้องกลัว เเละ เราไม่ได้เกิดมาเพื่อเป็น ร่างทรงของใคร

ตัวเราต้องเป็น เจ้าของตนเอง เพียงแต่ การเเยกจิตเเละการไม่ใช่เรื่องง่ายๆ

เเละไม่ใช่เรื่องยาก อยู่ที่ว่า เเม่ของคุณ จะ ยอมรับการเรียนรู้ของผู้รู้ในตัวตนเองหรือ ยังนะคะ

 

ขอบพระคุณ คุณสันโดษอย่างสูงครับที่กรุณาให้คำแนะนำ วันนี้ตอนเช้าผมได้โทรศัพท์ไปบอกกับคุณแม่เรียบร้อยแล้วครับ คุณแม่ฝากบอกว่า ขอขอบพระคุณ คุณสันโดษด้วยครับเห็นบอกว่าจะไปขึ้นเขา อยู่ในป่าปฏิบัติธรรม แถบจังหวัดชัยภูมิ ถ้าท่านกลับมาผมจะสัมภาษณ์ท่านแล้วขออนุญาติมาลงในกระทู้นี้ เพื่อ ไว้อ่านกันครับ ขอให้ทุกท่านเจริญในธรรมครับ สวัสดีครับ

 

สวัสดีค่ะ คุณสันโดษ ดิฉันเป็นผู้หนึ่งที่ได้ติดตามอ่านบทความในกระทู้มาพอสมควร,รูู้้สึกเลื่อมใสคำแนะนำการปฏิบัติฯของคุณสันโดษมากค่ะ และรบกวนขอคำแนะนำวิธีปฏิบัติที่ถูกจริตสำหรับดิฉันด้วยคนค่ะ, ดิฉันได้สวดมนต์นั่งสมาธิ เกือบทุกเช้า มาเป็นเวลาเกือบ 3ปีแล้ว ,นานๆครั้งถึงจะมีอาการจิตนิ่งสงบแต่ก็ได้ไม่นาน ,แต่ก็รู้สึกถึงความละเอียดอ่อนและอ่อนโยนของจิตใจมากขึ้น ขอรบกวนคุณสันโดษ ช่่วยแนะนำดิฉันด้วยนะคะ
ขอบพระคุณมากค่ะ

 

เกิดเป็นคนหลงทางเดินทางผิด กว่าจะคิดได้ว่าเลวใจเหลวไหล<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o></o>
ค่อนชีวิตจิตหมกมุ่นมัวเมาไป หยุดไม่ได้มีใจชิดติดมายา<o></o>
กลับมาคิดชีวิตเราเศร้าสุดสุด นึกถึงจุดหยุดนิ่งกลับยิ่งช้า<o></o>
โอ้..คนเลว ทำเหลวไหล ไร้ราคา พ่อ แม่ จ๋า มาช่วยฉุดหยุดลูกที<o></o>
อยากขึ้นฝั่งฝังตัวกลัวความผิด อยากทำจิตคิดหยุดชั่วก่อนเป็นผี<o></o>
ซุกซ่อนฟอกขัดตัวกลัวราคี พระคัมภีร์ร้อยใจคลายบรรเทา<o></o>
ครู อาจารย์ ขานไขใคร..กันหนอ จักช่วยต่อดวงจิตคนโง่เขลา<o></o>
ให้กลับตัวกลับใจไปนานเนาว์ จากทุกข์เศร้าเป็นมนุษย์ที่สุดธรรม<o></o>
ขอเมตตาตอบผู้น้อยสักหน่อยหนอ ด้วยจดจ่อรอคนดีมีที่หวัง <o></o>
สวด..นั่ง..อย่างไรใจได้มีพลัง เฝ้ารอฟังหวัง

 

สวัสดีค่ะคุณสันโดษ อ่านหลายบทความก็เลยอยากให้คุณสันโดษแนะนำให้บ้าง ตอนนี้ก็สวดมนต์ แต่ไม่ได้สวดทุกวัน เวลาสวดมนต์ตาอยากจะหลับแล้วสวดเอง แต่สวดมนต์หลายบทเรายังไม่แม่นเท่าไร จึงหลับตาบ้าง ตอนนี้ก็จะพยายามท่องคาถาชินบัญชรให้ได้แล้วจะหลับตาสวดมนต์ ปัญหาอยุ่ที่ว่าตัวเองนั่งสมาธิไม่ได้ จิตไม่นิ่งพอ แต่ถ้าสวดมนต์เช่นอิติปิโสเท่าอายุ จิตเรามีสมาธิมากกว่า แต่กระนั้นก็ดีบางครั้งเวลาที่เราสวดมนต์ไปจิตก็ชอบคิดถึงเรื่องอื่นต้องพยายามไม่ให้คิดเรื่องอื่น ในแต่ละวันเราต้องเจออะไรมากมายบางครั้งก็เครียดกว่าจะทำใจให้สงบให้ใจไม่ขุ่นมัวในการสวดมนต์ได้ รบกวนคุณสันโดษช่วยแนะนำให้ทีดิฉันอยากมีความก้าวหน้าในทางธรรม อยากศึกษาให้มากกว่านี้ อยากนั่งสมาธิให้ได้นานแต่ใจมันทำไม่ได้เลย อ่านจากหลายคนที่คุณสันโดษสอน ดิฉันพิจารณาตัวเองแล้วดิฉันก็เป็นคนเชื่อคนง่าย นับถือสิ่งศักดิ์สิทธิ์มากมายตอนนี้จึงตั้งจิตจะพยายามยึดหลวงพ่อโตพรมรังษีเป็นที่ตั้งในกาสวดมนต์ และการทำสมาธิ

 

การปฏิบัติอยู่ที่ จริตของผู้ปฏิบัติ

จริตของคุณเป็นคนอยู่นิ่งไม่ได้ เเละไม่ชอบอยู่ที่สงบ เพราะ คุณ เป็นคนใจร้อน

เเละ ถือตัวมาก จึงไม่ควรที่จะปฏิบัติ กับผู้ใด

ขอให้คุณ เข้าหา พระเป็นประจำ หลวงพ่อจรัล การปฏิบัติกรรมฐาน

ของหลวงพ่อ เห็นจะเหมาะที่สุดสำหรับจริตของคุณ

ส่วนการมองเเละการเดิน มีปัญหามากอยู่ก็จริง

เเต่ ขอให้คุณจงระลึกเสมอว่า ปัญญาไม่ได้เกิดจากการมองเห็นเเต่เกิดภายในใจ

เมื่อคุณ ปิดใจ ตาย่อมมองไม่เห็น หากคุณ เปิดใจ คุณจะมองเห็นได้ดีมากกว่าที่เป็น

อคติไม่ใช่สิ่งที่ควรจะมี แต่ถ้าเกิด จงรู้ให้ทันเเละดับให้ทันเช่นกันคะ

 

ไม่ยากเพราะ ของคุณมาถูกทางเเล้ว ไม่มีอะไรต้องเป็น กังวล

เพราะคุณไม่ได้เชื่อ จนขาดสติ

คุณ เชื่อ ในคุณธรรมและคุณความดี ดังนั้น ความกลัวของคุณ จึงเป้นการกลัวโดนหลอก

แต่ไม่ได้กลัวจิตตนเอง ปฏิบัติเช่นใดไม่ต้องเปลี่ยน

เพราะ สิ่งที่เหนือกว่าเรานั้นคุ้มครอง ทั้งจิตทั้งกาย

เเล้วอะไรๆ จะดีขึ้นเอง เพราะ จิตผู้รู้ หรือ เทพก็เเล้วเเต่จะเรียกแฝงร่างอยู่

สอนด้วยตนเองเเล้ว ไม่ต้องกังวลใจไปหรอกคะ

อะไรที่เห็นมีเเต่ ดีขึ้น เเน่นอนคะ

 

แนะนำได้ เเต่ คุณไม่เชื่อ การปฏิบัติของคุณ ติดที่ตรงความไม่เชื่อ

เเละไม่ศรัทธาว่าตนเองจะทำได้ จึงไปไม่ถึงไหนเสียที

ถ้าจะเริ่มก็ต้องเริ่มจากทัศนคติ เเล้ว ที่เหลือ จะเป็น อานิสงค์ เก่า

บุญเก่า เเละของเก่า ที่จะช่วยให้คุณเห็นได้เองคะ
<!-- / message --><!-- sig -->
__________________


ขอบคุณมากสำหรับคำแนะนำ "แต่นั่นน่ะสิ....เป็นคนคิดร้ายมาตลอด อยากเปลี่ยนความคิดตรงนี้เหมือนกันจะเริ่มอย่างไรก่อนดี คะ"

 

สวัสดีค่ะ คุณสันโดษ

บางครั้งหลังจากสวดมนต์ แผ่เมตตาเสร็จแล้ว พอจะนอน กำหนดจิดให้สงบ ก็จะมีความรู้สึกหวาดกลัว ขอคำอธิบายและแนะนำด้วยค่ะ

ขอบคุณค่ะ

 

สวัสดีทุกท่านนะครับ... เข้ามาอ่านในกระทู้นี้ ทำให้ได้รู้ถึงวิธีการปฏิบัติที่ควรกระทำ ...ข้อสงสัยในหลายๆข้อที่เคยสงสัยและปฏิบัติไม่ถูกต้อง ในวันนี้เข้าใจมากยิ่งขึ้น ขอบคุณทุก ๆท่าน ที่ได้ให้ความรู้นะครับ...ทำให้เข้าใจอะไรมากขึ้น ผมไม่ใช่คนดี แต่เป็นคนเลวที่คิดจะใช้ชีวิตที่เหลือให้ดีที่สุด เท่าที่จะทำได้...

 

สวัสดีคับ พี่สันโดษ
ทำไมเวลาผมสวดมนต์ แผ่เมตตาใหญ่ ทีไร ผมจะรู้สึกชาๆ่ ที่มือได้รู้สึกมากสุดคับ และก็รู้สึกมึนๆ คับ ส่วนบทอื่น ไม่ค่อยเป็นคับ


วันนี้เวลาประมาน ตี 2.30 ผมได้นั่งสวดมนต์
[ก่อนหน้านี้ผมสวดตอนกลางคืนไปแล้วนะคับ] ประมาณ 21.30 หลังจากสวดเสร็จก็นั่งสมาธิ หลังจากนั้นผมก็นั่งดูทีวีต่อ พอดูทีวีเสร็จก็มาเล่นคอม ก็มานั่งเล่นนู่นเล่นนี่แล้วก็มาเปิดกระทู้นี้ มีคนพูดถึงบทสวดเมตตาใหญ่ เราก็นึกขึ้นได้ว่าเราไม่ได้สวดเมตตาใหญ่ มาได้ประมาณอาทิตย์นึงแล้วนี่นา
ผมก็เลยอยากสวดมนต์ แล้วก็เปิดไฟล์WordเลยคับเพราะผมเซฟลงWord
ตอนผมสวดแผ่เมตตาใหญ่ ผมรู้สึกอึดอัดคับแน่นตรงหน้าอก [เป็นไปได้มั้ยคับที่ผมรู้สึกอย่างนี้เพราะผมสวดแบบเสียงกระซิบคับ เบาๆ เพราะผมกลัวแฟนตื่น] จะสวดแต่ละประโยครู้สึกว่าเหมือนลมไม่พอคับ ต้องสวดแบบ ประโยคนึงเสร็จเว้นหายใจเข้าแป๊ปนึงแล้วค่อยสวดประโยคต่อไป จนผมแบบว่าทนไม่ไหวเลยหยุดและผมก็เลยนึกถึงพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ อธิษฐานให้ช่วยผมให้มีอาการดีขึ้น [หลังจากนี้ผมเลยสวดแบบอกเสียงคับแต่ไม่ดังมาก]หลังจากนั้นก็ไม่ค่อยรู้สึกอึดอัดแล้วก็สวดจบ หลังจากนั้นก็สวดยอดพระกัณ์ไตรปิฎกต่อคับ มีอาการชาๆนิดหน่อยคับ หลังจากนั้นก็คำขอขมา , คำอธิษฐานอโหสิ , แผ่เมตตา คับ แล้วผมก็มาโพสกระทู้นี้เลย
พี่สันโดษช่วยแนะนำด้วยนะคับ