เรื่องเล่า ก่อนนอนคืนนี้..ของเหล่าคนผู้มีตาทิพย์

จิงดิ น่ากัวๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

 

ขอบคุณครับ จะโทรไปหาคร้าบบบ...

 

วันที่ 5-7 นี้ใครว่างๆ มาเจอกันที่งานมหกรรม ที่เกษตรนะคะ บีไป 2 วันคือ 5-6 ค่ะ จะพาคนที่เค้าอยากรู้อยากเห็นไปดูอาไรสนุกๆ น่ะค่ะ (รวมถึงตัวเองด้วย 55)

มีอีกเรื่องนึงที่อยากฝากเผื่อมีคนรู้จักคนที่อยากได้พระสมเด็จวัดระฆังค่ะ เป็นของมรดก ตอนคนขายเค้าอยากขายเพื่อเอาเงินมารักษาแม่หรือพ่อเนี่ยแหละ ราคา 2-3 ล้านค่ะ ถ้ามีคนอยากได้ก้อให้ติดต่อบีมานะคะ จะได้นัดดูของกันเอง ดูไม่เป็นค่ะว่าแท้หรือไม่แท้ - -" แต่เค้ายืนยันว่าแท้

 

เยี่ยมเมืองลับแล เขากะลา ครั้งที่ ๒

1.


29/11/51
หลังจากเสร็จการประมวลพลังแล้ว
ทุกคนลงมาหาอะไรร้อนๆดื่มเพื่อดับความหนาวเย็นให้เบาบางลง
สักพัก ก็มีการชักชวนกันขึ้นไปนั่งสมาธิบนลานปากทางเข้าเมืองลับแล
ครั้งนี้มีผู้ให้ความสนใจกันมากเป็นพิเศษ
มากจนจำไม่ได้หมดว่ามีใครบ้าง
แต่ที่แน่ๆ มีจารป้าศจี อาวุโสสูงสุด อยู่ด้วยคนหนึ่งละ

คณะทัวร์ชมเมืองลับแล เข้านั่งประจำที่
มีการกล่าวขออนุญาต เจ้าที่เจ้าทาง
เจ้าผู้เฝ้าประตูเมือง ขอให้พวกเราได้แวะเข้าชมเมืองอีกสักครั้ง
ซึ่งเป็นธรรมเนียมที่ดี ของการจะไปไหนมาไหนต้องบอกกล่าว
เจ้าที่เจ้าทาง เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดการเข้าใจผิด
เพราะอาจเกิดอันตรายต่อผู้เข้าเยี่ยมชมได้

คืนนี้เป็นคืนที่หนาวเย็น ผิดจากครั้งก่อน
สายลมเย็นพัดผ่านมาเป็นระยะๆ
พวกเราต้องหาเสื้อผ้าอย่างหนามากันหนาว

เมื่อจิตสงบเข้าสู่สมาธิ
ภาพผู้เฝ้าประตูเมืองก็ปรากฏขึ้นมาทันที
แต่ไม่ใช่ผู้เฝ้าประตู เหมือนเช่นที่เห็นครั้งที่แล้ว
ลักษณะดูแล้ว บอกได้ทันทีว่า
เหมือนสัตว์ประหลาดในหนังญี่ปุ่น
ที่เราเคยดูสมัยเด็กๆ เรียกกันว่า ก๊อตซิลล่า
เอ..แล้วเขามาได้ยังไง ยังนึกขำ
<!-- / message --><!-- sig -->

 

2.

เมื่อเห็นเจ้าที่ก๊อตซิลล่า ปรากฏกายขึ้นมา
จึงกำหนดนึกในใจ บอกกล่าวขออนุญาต เข้าชมเมืองลับแล
เจ้าที่ทำเป็นเมิน ไม่หันมามอง
ทำท่าเหมือนกำลังไซ้ขน ทั้งๆที่ตัวเองไม่มีขนเลยแม้แต่เส้นเดียว
แกแสดงให้เห็นอยู่ตั้งนาน แต่เราก็ไม่เบื่อ
เมื่อแกอยากให้ชม ฉันก็ชม อย่ามายั่วให้ฉันหงุดหงิดเลย
ไม่สำเร็จหรอก เพราะอาจารย์สุดใจ สอนมาดี

เมื่อเจ้าที่ เห็นความอดทนของเรา
จึงอนุญาตให้ผ่านด่านประตูเมืองเข้าไปได้
พอผ่านทะลุประตูเมืองเข้าไป
เหมือนตัวลอยอยู่กลางอากาศ เหนือทิวเขาที่สลับซับซ้อน
ค่อยๆล่องลอย ลึกเข้าไปๆ และต่ำลงๆ

ปรากฏภาพของสายรุ้งเจ็ดสีที่เกิดจากละอองน้ำตก
เป็นน้ำตกที่สูงใหญ่มาก มีอยู่กระจายไปทั่วป่า ในหุบเขา
เมื่อเข้าไปใกล้น้ำตกใหญ่ที่มีม่านน้ำตกแผ่กว้าง
ได้สัมผัสถึงไอเย็นจากละอองน้ำ รายล้อมไปด้วยสีสัน
ของสายรุ้ง หลายเส้นสาย ราวดั่งเมืองเนรมิต

และแล้ว ชั่วพริบตา เราได้ทะลุผ่านม่านน้ำตกเข้าไป
หลังม่านน้ำตก เป็นเมืองใหญ่ ที่ไม่เคยเห็นเหมือนเช่นครั้งก่อน
สภาพเมืองเป็นอาคารไม้ชั้นเดียว และสองชั้น สลับกันไป
แต่ละหลังอยู่ใกล้ชิดกัน แทบจะไม่เห็นทางเดิน
บรรยากาศ เหมือนหมู่บ้านที่มีความเป็นอยู่แบบพอเพียง
แต่ไม่ยักเห็นผู้คน

ขณะมองหาคนในหมู่บ้านอยู่นั้น
ก็ปรากฏภาพสัตว์ชนิดหนึ่งที่เราคุ้นๆตากันบนโลกมนุษย์
แต่มันมีความสามารถพิเศษ ที่สัตว์ชนิดนี้บนโลกทำไม่ได้
ค่อยๆย่องไปดูกัน เดี๋ยวมันจะตื่น...
<!-- / message --><!-- sig -->

 

มาเยี่ยมอีกครั้ง
หลัง หายไปนาน ครับ
ยังสนุก และ คิดถึงทุกคน ครับ
ผมเอง ก็ นั่งสมาธิ
แต่ ช่วงนี้ ไม่มีสมาธิ ครับ
ไม่ทราบว่า เกิดจากอะไร
สงสัย เครียดจากงาน และ ข่าว

 

3.

สัตว์ที่ว่านี้ คือ ไก่
ที่มนุษย์โลกนำมาทำเป็นอาหารได้หลายเวอร์ชั่น
ไม่ว่าจะเป็น ต้ม ทอด ย่าง
เป็นอาหารอันโอชะ ถูกปาก ถูกลิ้น ลงคอ ได้อย่างราบรื่น

แต่ไก่ที่เมืองลับแล ไม่เหมือนไก่โลก คือ
มีขนปุยสีเหลืองนุ่มน่าลูบไล้
มีปีกใหญ่ และบินได้สูงเหมือนนก
ตรงนี้คือความสามารถพิเศษที่ ไก่โลก ทำไม่ได้
ไก่โลก จึงถูกมนุษย์โลก นำมาทำอาหารได้ไม่ยาก

เขาฉายให้เห็นภาพบ้านเมือง ชาวลับแล ยุคพอเพียง อยู่นาน
นานเหมือนกับจะลองใจอีกแล้ว ว่า จะทนไหวไหม
ถ้าไม่ไหว ก็จะได้รีบๆ ออกจากสมาธิไป
แต่บททดสอบนี้ใช้กับผมไม่ได้หรอกครับ
ก็อย่างที่ว่า ผมได้อาจารย์ดี
แล้วอาจารย์ดี ที่ผมว่า ก็กำลังจับตามองพวกเราอยู่ใกล้ๆนี่เอง
<!-- / message --><!-- sig -->

 

4.

หลุดจากหมู่บ้านลับแล พอเพียง
เขาก็พาไปชมอีกหมู่บ้านหนึ่ง
ซึ่งมีสภาพตรงกันข้ามกับหมู่บ้านพอเพียง อย่างสิ้นเชิง
หมู่บ้านที่เห็นอยู่ ณ ขณะนี้
ลักษณะอาคาร เป็นทรงแปลกๆ
มีทั้งกลมๆ รีๆ ยึดอยู่กับผิวดินบ้าง
ลอยอยู่บนอากาศบ้าง กระจายเป็นวงกว้าง
ไม่แออัด เหมือนหมู่บ้านแรกที่เห็น

มองดูหมู่บ้านนี้แล้ว ทำให้นึกถึงหนังเรื่อง ยุคจรวด
เป็นหนังการ์ตูน สร้างจากจินตนาการ เมื่อสัก 30 กว่าปีมาแล้ว
ผิดกันนิดเดียวที่อาคารต่างๆ ของเขาไม่มีเหลี่ยมมุม เลย
ที่ลอยอยู่ในอากาศนั้น เหมือนฟองสบู่ขนาดใหญ่
แต่เป็นสีทึบ ออกขาวขุ่นๆ

เมื่อได้เห็นทั้งเมืองพอเพียง และเมืองแฟนตาซีแล้ว
จึงกำหนดจิตถามไปว่า แล้วคน ไปไหนกันหมด
มาทีไร ไม่เคยเห็นสักที
เท่านั้นแหละครับ ได้เรื่องเลย
เขาส่งภาพมาให้เห็นทันทีว่า มีเหมือนกัน คนเป็นๆนะ
แล้วคนแรกที่ส่งมาให้เห็น เป็นผู้หญิง
รูปร่าง หน้าตา และการแต่งกาย เป็นอย่างไร
เรามาติดตามกันในตอนต่อไป
<!-- / message --><!-- sig -->

 

5.

ภาพของหญิงสาวเมืองลับแลที่เห็น
เป็นหญิงสาววัยประมาณสัก 30 ต้นๆ
มีผ้าคลุมโพกอยู่ที่ศีรษะ เหมือนชาวอาหรับ
เปิดแต่ใบหน้าไว้เท่านั้น
เสื้อผ้าที่สวมใส่ เป็นชุดลายดอกแขนยาว
คลุมลงมาถึงปลายเท้า
มีผ้าขาวบาง อ่อนพลิ้วไปตามลม พาดอยู่ที่คอลงมาบริเวณไหล่

หญิงสาวคนนั้นกำลังเดินตรงเข้ามาหา
ใกล้เข้ามาๆ
นึกในใจว่า ถ้าใกล้เข้ามาอีกนิด คงได้เห็นหน้าตาชัดเจนขึ้น
เมื่อใกล้เข้ามาในระยะที่พอจะเห็นหน้าได้
ผมก็ต้องตกใจ เพราะภายในผ้าคลุมที่เปิดหน้าไว้นั้น
มองเข้าไปแล้ว ไม่ยักจะเจอใบหน้าหญิงสาว
กลับเป็นที่ว่างเปล่า เหมือนเรามองมนุษย์ล่องหน ยังไงยังงั้น
มีแต่เสื้อผ้าอาภรณ์ที่ห่อหุ้มอากาศเท่านั้น

แล้วภาพก็ตัดมาให้เห็น กลุ่มคนทั้งชายหญิง
มีผ้าโพกที่หัว คล้ายชาวอียิปต์โบราณ
เดินกันมาเป็นกลุ่ม ประมาณ 6-7 คน
ดูแล้วไม่น่าจะเป็นชาวเมืองลับแล
หรือว่า กลุ่มคนที่เห็น เป็นกลุ่มคนจากอีกมิติหนึ่ง
ที่เข้าไปเยี่ยมเยือนเมืองลับแล
เหมือนอย่างที่พวกเรากำลังเข้าไปอยู่ขณะนี้
เขาก็คงเห็นเรา เหมือนอย่างที่เราเห็นเขา

จากนั้น จิตก็ถอนออกมาจากเมืองลับแล
กลับสู่มิติโลก บนภูกะลา ตามสภาวะความเป็นจริง
และไม่ลืมที่จะกล่าวคำขอบคุณต่อท่านเจ้าเมือง เจ้าที่เจ้าทาง
เจ้าก๊อตซิลล่า ผู้เฝ้าประตู ในค่ำคืนนี้.
<!-- / message --><!-- sig -->

 

สวัสดีครับเพื่อนพ้องน้องพี่
ภาระกิจเบาบางแล้ว จึงมาทักทาย อยากไปเที่ยวด้วยจัง แต่ยังต้องทำงานอยู่ พรุ่งนี้ก็ยังต้องไปอยู่ ขอให้เที่ยวกันอย่างมีความสุขนะ นักแต่งเพลงไปต่างจังหวัดคราวนี้ จะได้พบกับสิ่งเคยผูกพันนะจ๊ะ

ขอให้พลังสถิตกับเพื่อนพ้องน้องพี่

 

นะมะสเต สิ่งใดที่ผมล่วงเกิดไปด้วยใจที่สงสัยในตัวท่านขอประทานอภัยอย่างยิ้งขอนอบน้อมด้วยใจ

 

<TABLE class=tborder id=post1708454 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR vAlign=top><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 0px solid" width=175>Narasimha<SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_1708454", true); </SCRIPT>
สมาชิก



วันที่สมัคร: Oct 2008
ข้อความ: 9
Groans: 0
Groaned at 0 Times in 0 Posts
ได้ให้อนุโมทนา: 0
ได้รับอนุโมทนา 55 ครั้ง ใน 9 โพส
พลังการให้คะแนน: 0




</TD><TD class=alt1 id=td_post_1708454 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid"><!-- message -->ได้อ่านและดูตามวาระจิต ผู้ที่เล่ามี่ทิพย์ฌาณ หยังรู้และดูสิ่งอันเป็นทิพย์ได้จริง และยังอุตสาห์ มาเล่าไม่กลัวพวกมารมาลังควน ทั้งที่มารนั้นมีทุกยุกทุกสมัยมีรูปที่ต่างกันไปแต่ยังไงก็ยังไม่ทิ้งรูปแห่งตน จะเปลี่นไปนั้นหาได้ไม่ถึงจะมีผู้ขัดเกล่าแล้วก็ตาม ดังเช่นในยุค พุทรก่าร พระเทวทัศแม้อยู่ใกล้พระผู้มีพระเจ้าเเค่วาเดียวยั่งไม่สามารถกลายจากอธรรมเป็นธรรมาได้ ฉันได้ก็ตามผู้ที่ลบหลู่ดูหมินผู้ที่ปฏิบัติและมีอภิญานั้นในบั้นปลายมิได้ตายดีหลอก เราจักเตือนเอาไว้ โอม..........
<!-- / message --><!-- sig -->__________________



</TD></TR></TBODY></TABLE>

ฤทธิ์กับบุญ น่าจะคนละเรื่อง
บุญมีหลากหลายรูปแบบให้ทำ
สาบแช่งคน ไม่ดีหรอก ..
แล้วภาษาไทยน่ะ รู้สึกจะเขียนไม่ค่อยถูกเท่าไหร่นักนะ

;aa13

 

อะอา...ท่านกังขา มาแจมด้วยเรอะ

โห เล่น ครบ ขวบปีเจอกันที



ไหนๆ ก็มาแล้ว เล่าเรื่องผี ชอบอำให้อ่านมั่งซี

 

สาธุ สาธุ สาธุ กับผู้มีบุญ

ได้มาอ่านกระทู้แบบนี้ทีไรใจมันพองๆฟู่ๆขี้นมาทุกที

เร่งทำบุญ สร้างบารมีเข้าไว้ หมั่นทำ หมั่นฝึก หมั่นสร้าง

ขอให้แสงบารมีจงเกิดกับทุกคน

 

ถึงว่าอาจารย์หายไปไหน ที่แท้เตรียมออกงานวิทยาศาสตร์ทางจิต นี่เอง เลยต้องแวะไปคารวะอาจารย์ถึงที่ มีใครเป็นใครดูกันเอาเองนะครับ

 

คุณเม้าท์มาด้วยเหรอคะ เสียดายจังไม่ได้เจอ หรือเจอแล้วไม่รู้จักก็ไม่ทราบ ^^"

เข้าๆไปในงานด้วยความมึนงง ไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหน ก็เลยเอ้า หาบูทอาจารย์ก่อนละกัน เดินหาสามรอบเกือบได้เผา ในใจก็คิด จารย์อยู่ไหน น๊า? ทุกคน อยู่ไหนค๊า ฮือๆ T_T และแล้วจู่เหมือนมีเสียงผุดขึ้นในใจว่าจารย์ต้องอยู่ในหลืบนั้นแน่ๆ ก้อเลยเดินเข้าไปอย่างมั่นใจ และแล้วก็เจอจริงๆ แฟนๆ ล้อมหน้าล้อมหลังเหมือนเดิม อิอิ

เจอแต่คนหน้าคุ้นๆ ไม่กล้าเข้าไปทัก เจอพี่ชยา ดันไม่รู้ว่าเป็นพี่ชยา รู้แต่ว่า อ๊ะๆ คนนี้เรารู้จัก (รู้จักแบบไหนเนี่ย)ก็เลยยกมือไหว้ พี่ชยาอุตส่าจำบีได้ เรียกชื่อซะถูกเผง บีได้แต่ยิ้มเจื่อนๆ แล้วถามว่า "เอ่อ โทษนะคะ พี่ชื่อไรนะคะ แหะๆ"

พอนึกได้ว่า จะลองปรึกาปัญหาชีวิตกะพี่ชยาดีก่า เพราะจารย์คงไม่ว่างง่ายๆ พี่ชยาก็หายตัวไปซะแล้. ข้าน้อยมีตาหามีแวว แหว่ว แว่ว แว้ว แหวว ไม่ ฮือๆ T^T

 

ได้เลี้ยงสุรา...เอ๊ยยย กาแฟพี่ชยาสุดหล่อของเราแล้วครับ
ท่านพี่เก่งจิงๆ เสียแต่ว่าเวลาน้อยไปหน่อย
คงต้องขอฟามรู้อีกเยอะ....

 

อยากฟังท่านอาจารย์เจไดเล่ามั่งครับ

น่าจะเมตตาน้อง ๆ สักเรื่องก็ยังดี

 

ขออภัยเป็นอย่างสูงครับ...ท่านจันทรุปราคา

เมื่อคืนได้นั่งกำหนดลมระหว่างจมูก,คอ,ลิ้นปี่ คงเป็นเพราะจิตไม่ค่อยตั้งมั่น

จึงได้วิ่งมาที่กระทู้นี้ เสร็จแล้ว..ตัวผมเอง ได้คิดถึงบุคคลในกระทู้อยู่ 2-3ท่าน

ดูเหมือนพอมาถึงชื่อของ ท่านจันทรุปราคา เกิดอาการสำลักรุนแรง จนต้อง

คลายสมาธิ จะด้วยเหตุใดก็ตาม ตัวผมเองไม่มีญาณหยั่งรู้ได้ ถ้าจิตนี้ได้ล่วงเกิน

โดยรู้เท่าการณ์ก็ดี , ไม่รู้เท่าการณ์ก็ดี, ผมต้องขออภัยเป็นอย่างสูง ณ ที่แห่งนี้

ป.ล. หากท่านได้ตรวจสอบจิตผม คงจะรู้ว่าตั้งแต่วันที่ท่านมาเยือน ตัวผมเอง

ไม่เคยลบหลู่ท่านใด ๆ จิตของผม...มีแต่ความชื่นชมท่านตลอดมา

หากพลาดพลั้งสิ่งใด มังกรบูรพา ขอขมาครับ

 

งานวิทยาศาสจร์ทางจืตที่ ม.กษตร ระหว่าง 5-6-7 ธค 51
จบไปแล้ว..จากการมอง พบว่า มีคนมาชมงานน้อยกว่า ปีที่ผ่านมา
คงจะเป็นเพราะ สถานที่อยู่ไกล...เข้าถึงยาก..วนเวียน น่า ดู ชม
สถานที่ค่อนข้างกว้าง..จำนวน แผงบู๊ธ มีมากมาย
คนเลยกระจายดูบางลง....ถึงแม้จำนวนคนที่มาน้อยลง.
.แต่เป็นคนที่ มีคุณภาพ และ สนใจอย่างจรืงจัง
ถ้าไม่สน..ก็คงไม่มา
...............................................................................
ได้ ตรวจคนมากมาย..พบว่า ดีดี เก่งๆๆ กันทั้งนั้น
มีไม่น้อยที่ เห็นหน้า ก็ จำได้..เขาบอกว่า มาปีละครั้ง..ต้องมาตรวจออร่า เป็นประจำปี
สังเกตุได้ ว่า..คนที่เคยมาตรวจ...ก้จะมา ซ้ำ ทุกปี ด้วยความมั่นใจ
................................................................
ใครที่มาไม่ทัน หรือ เห็น คิวยาวเลยกลับไปก่อน
มาที่ บู๊ธ 042 บนสถานีรถไฟฟ้าต่ดินกำแพงเพชร ออกประตู 1
หลัง ร้าน "ภูฟ้า" ของ สมเด็จ พระเทพ..กางร่มใหญ่ สีม่วง..หาง่าย
ทุกวัน เว้น วันจันทร์ 10.00-17.30 น
.............................................................
แต่ก่อน เปิด 13.00-17.30 น..แต่ตอนนี้ต้องเปิด เช้า เพราะ มีคนมาสมัครเรียนวิชาเปิด และ ใช้ตาที่ สาม..เป็นกลุ่มเล็กๆๆ 1-2 คน เป็นประจำ..เป็นกลุ่มขาจร
ที่ไม่มีเวลา มาเข้า คอร็ส เต็ม วัน..เป็นการเรียนสะสมกันไป
......................................................................

...อยากจะบอกคนจัดว่า.
.ปีต่อๆๆไป.เอาโรงเรียน ในเมือง ดีกว่า..ไปง่ายๆๆ
จะสนุกสนานมากกว่า นี้
คนจะได้ รู้ว่า พลังจิตเป็นเรื่อง จริง..มีจริง กันเสียที
ผมก็เพิ่งว่าง..จึงเข้ามา ทักทายก่อน เพราะ หายไปนาน
ต่อไป นี้ จะได้ มาเล่า เรื่อง ก่อนนอน คืนนี้ ต่อ..เพราะ เล่าไปได้ แค่ 6 เรื่อง..
จากกว่า 100 เรื่อง ที่ อยาก จะเล่า
คืนนี้ดึกไปแล้ว...แล้ว จะมาใหม่..ครับ