เวลานั่งสมาธินิ่งๆแล้วเป้นไรไม่รู้ครับ

พอนิ่งๆรูกสึกเบาๆเหมือนไม่มีร่างกาย แล้วจะเหมือนตัวมันจะเอนๆเอียงๆเหมือนมีอะไรจะเอนออกไปจากตัวอ่ะ งงๆ ชี้แนะทีคับ

 

ขอบคุณท่าน xorce มากคับ กระผมก็เข้าใจผิดมาตั้งนาน -''-

 

รู้สึกเบาๆ เหมือนไม่มีร่างกายเป็นฌาณ4ครับ
ตัวเอนออกไปเป็น การถอดจิตครับ ลองตั้งจิตขอให้พระพุทธเจ้าท่านเมตตาสงเคราะห์
แล้วก็ปล่อยให้มันเอนไปเรื่อยๆครับ ถ้าจิตมันหลุดออกมาได้
ก็ให้ตั้งจิตอธิษฐาน ขอให้ทำแบบนี้ได้ทุกครั้ง ทุกเวลา ทุกสถานที่ ที่ต้องการครับ
ลองดูครับ

 

ญาณสี่เลยเหรอค่ะ โห้ เพราะตัวเอง เพราะเวลานั่งเป็นอย่างนี้บางครั้งค่ะ
ทั้งเวลาไม่ได้นั่ง จิตสงบบางครั้งก็เป็น ยังงงๆ อยู่

 

ถ้ารู้สึกว่าตัวหาย คล้ายไม่มีร่างกาย
แล้วเหมือนจิตรวมเป็นดวง เป็นก้อน ลอยๆ นิ่งๆอยู่
อันนี้ฌาณ4แน่นอนครับ
บางครั้งจิตมันเพลินๆ มันก็จะเข้าเองครับ
จริงๆแล้ว การฝึกสมาธิจึงห้ามเครียดครับ ทำไปสบายๆ แล้วมันจะก้าวหน้าเองครับ

 

ติดตรงตรึ่งเครียดนี่แหล่ะค่ะ ต้องฝึกปล่อยวางมากๆ
ยากจัง .... T_T

 

ปฏิบัติแล้วเครียด เรียกว่าการตั้งใจมากเกินไปครับ

ให้เราเปลี่ยนความคิดใหม่ว่า ฝึกเพื่อทำให้ใจสบายครับ
ยิ่งใจสบายยิ่งก้าวหน้า ยิ่งใจสบาย จะยิ่งสงบเองครับ

 

โอ้ ขอบคุณมากครับ แต่ก่อนผมนั่งเครียดประจำ รู้สึกปวดหน้าผากมาก ๆ ครับ

เดี๋ยวนี้นั่งแบบสบาย ๆ รู้สึกดีกว่าเก่ามากครับ

 

กำ ฌาณ 4 เลยเรอะ

 

ขอบคุณนะค่ะคุณ Xorce ที่แน่ะนำ

 

ผมว่าปิติครับ
อย่าไปสนใจครับ ภาวนาต่อไป จิตเกิดอะไรขึ้นถ้าเผลอคิดอะไร

ก็กลับไปภาวนาต่อครับ เเรกๆก็เผลอ ทำบ่อยๆจะตามมันทันไม่เผลอ

 

ปล่อยให้มันเอียงๆไปเรื่อยๆเหรอครับ ทุกครั้งที่รู้สึกจะพยายามดึงมันกลับมาไม่ให้เอียงอ่ะครับ สงสัยผิดพลาด

 

ผมเห็นด้วยกับคุณGoons

 

เอนไปเลยครับ
ถ้ามันจะนอนก็นอนไปเลยครับ
อย่าไปยื้อมันไว้
เพราะเรายิ้อเอาไว้เราก็เสียสมาธิเอง น่าจะรู้สึกนะครับ
ยิ่งยื้อยิ่งกระสับกระส่าย
ปล่อยเอนไปครับ
ถ้าอยากให้มันหลุดออกจากกายได้ ก็ต้องปล่อยไปแหละครับ
แต่ถ้าต้องการจะประคองจิตนิ่งๆ จะไม่ให้กายทิพย์มันหลุดออกมาก็อีกเรื่องนึง
แต่เป็นผมจะปล่อยให้กายทิพย์มันหลุดออกมาดีกว่า

 

ถ้าหลุดออกไปแล้วจาเป็นยังไงบ้างคับ

 

ถ้าออกมาแล้ว
ก็ให้นึกถึงพระพุทธเจ้า หรือพระที่เราเคารพครับ
แล้วท่านจะมา พอท่านมาแล้ว
เราก็ขอให้ท่านไปพาไปฝึกวิชา ฟังธรรม หรือพาไปแดน สวรรค์ พรหม นิพพานได้
พอเห็นแล้ว มันจะสิ้นสงสัยเลย
ใครเขาหาว่าไม่มีจริง ก็ช่างเขา แต่เราไปมาแล้วซะอย่าง อารมณ์จะประมาณนั้น
ลองทำดูครับ บางทีต้องปล่อยให้มันนอนถึงจะออก ก็อย่าไปฝืนมันครับ

 

ให้ตามรู้มันไปเรื่อยๆ จิตเริ่มไหวเป็นสมาธิในขั้น ฌาน มีอาการแบบนี้เกิดขึ้นน่าจะลองปฏิบัติสมาธิแนวอายตนะวิปัสสนากัมมัฏฐานดูนะ น่าจะไปได้ไว


การปฏิบัติสมาธิแนวอายตนะวิปัสสนากัมมัฏฐาน
อายตนะวิปัสสนากัมมัฏฐาน คือ การใช้อายตนะเป็นฐานที่ตั้ง แห่งการเจริญวิปัสสนา เมื่อทำจิตใจให้เกิดความสะอาด สว่าง สงบ เป็นหนึ่งเดียวกับอารมณ์ของใจแล้ว จะเห็นว่าจิตเป็นสุขมาก ยิ่งลึกเข้าไปเท่าไหร่ยิ่งเกิดความสุข แต่ปัญญาไม่ได้เกิด เพราะไปติดสุขข้างในใจ การปฏิบัติธรรมนั้นไม่ใช่หวังผลที่จะให้สุขส่วนเดียว หามิได้ ทุกข์จะไม่พ้น เพราะสุขกับทุกข์อาศัยต่อเนื่องกันอยู่ เราควรหาอุบายให้จิตหลุดพ้นจากความสุข ความทุกข์ และอารมณ์ทั้งปวงโดยวิธีวิปัสสนา ให้รู้เท่าทันสิ่งที่มากระทบอายตนะ ให้สักแต่ว่ารับรู้ อย่าไปสนใจหรือปรุงแต่งสิ่งทั้งหลาย ให้กลายเป็นตัวสุข ทุกข์
เมื่อเราทำดังนี้นานๆ ก็จะเป็นการเจริญวิปัสสนา มีโอกาสที่จะทำให้จิตหลุดพ้น ดวงตาเห็นธรรมได้เช่นเดียวกัน

ขอเชิญชวนผู้ที่ยังไม่เคยปฏิบัติแนวอื่น
ผู้ที่ปฏิบัติธรรมแล้วไม่ก้าวหน้า
ผู้ที่ปฏิบัติแล้วเกิดอาการแปลกๆ
ผู้ที่ต้องการค้นหาตัวตนที่แท้จริง
ผู้ที่ต้องการพัฒนาจิต
ผู้ที่มีโรคกรรมโรคเวร
ผู้ที่มีประสบการณ์กับสิ่งเหนือธรรมชาติ
ผู้ที่เคยปฏิบัติสมาธิแล้วพบเจอกับสิ่งแปลกประหลาด
ผู้ที่เห็นในสิ่งที่ตามนุษย์มองไม่เห็น
ผู้ที่มีพลังจิตพิเศษ
ลองเข้ามาสัมผัสกับสิ่งที่คุณคิดว่าไม่เคยพบเห็น ไม่เคยคิดว่าจะมีมาก่อนได้ที่
http://www.plarnkhoi.com
ชมภาพการปฏิบัติธรรมได้ที่
http://www.plarnkhoi.com/videodhamma.php?tammaName=ayatanavideo

 

ให้ตามรู้มันไปเรื่อยๆ จิตเริ่มไหวเป็นสมาธิในขั้น ฌาน มีอาการแบบนี้เกิดขึ้นน่าจะลองปฏิบัติสมาธิแนวอายตนะวิปัสสนากัมมัฏฐานดูนะ น่าจะไปได้ไว


การปฏิบัติสมาธิแนวอายตนะวิปัสสนากัมมัฏฐาน
อายตนะวิปัสสนากัมมัฏฐาน คือ การใช้อายตนะเป็นฐานที่ตั้ง แห่งการเจริญวิปัสสนา เมื่อทำจิตใจให้เกิดความสะอาด สว่าง สงบ เป็นหนึ่งเดียวกับอารมณ์ของใจแล้ว จะเห็นว่าจิตเป็นสุขมาก ยิ่งลึกเข้าไปเท่าไหร่ยิ่งเกิดความสุข แต่ปัญญาไม่ได้เกิด เพราะไปติดสุขข้างในใจ การปฏิบัติธรรมนั้นไม่ใช่หวังผลที่จะให้สุขส่วนเดียว หามิได้ ทุกข์จะไม่พ้น เพราะสุขกับทุกข์อาศัยต่อเนื่องกันอยู่ เราควรหาอุบายให้จิตหลุดพ้นจากความสุข ความทุกข์ และอารมณ์ทั้งปวงโดยวิธีวิปัสสนา ให้รู้เท่าทันสิ่งที่มากระทบอายตนะ ให้สักแต่ว่ารับรู้ อย่าไปสนใจหรือปรุงแต่งสิ่งทั้งหลาย ให้กลายเป็นตัวสุข ทุกข์
เมื่อเราทำดังนี้นานๆ ก็จะเป็นการเจริญวิปัสสนา มีโอกาสที่จะทำให้จิตหลุดพ้น ดวงตาเห็นธรรมได้เช่นเดียวกัน

ขอเชิญชวนผู้ที่ยังไม่เคยปฏิบัติแนวอื่น
ผู้ที่ปฏิบัติธรรมแล้วไม่ก้าวหน้า
ผู้ที่ปฏิบัติแล้วเกิดอาการแปลกๆ
ผู้ที่ต้องการค้นหาตัวตนที่แท้จริง
ผู้ที่ต้องการพัฒนาจิต
ผู้ที่มีโรคกรรมโรคเวร
ผู้ที่มีประสบการณ์กับสิ่งเหนือธรรมชาติ
ผู้ที่เคยปฏิบัติสมาธิแล้วพบเจอกับสิ่งแปลกประหลาด
ผู้ที่เห็นในสิ่งที่ตามนุษย์มองไม่เห็น
ผู้ที่มีพลังจิตพิเศษ
ลองเข้ามาสัมผัสกับสิ่งที่คุณคิดว่าไม่เคยพบเห็น ไม่เคยคิดว่าจะมีมาก่อนได้ที่
http://www.plarnkhoi.com
ชมภาพการปฏิบัติธรรมได้ที่
http://www.plarnkhoi.com/videodhamma.php?tammaName=ayatanavideo

 

ทำต่อไปครับ ทำต่อไป ดีๆๆๆๆ

 

ลองไปหาฟัง หาอ่านเรื่องฌานให้เข้าใจนะครับ ให้ขึ้นใจเลย แล้วเวลาจะทำก็ทิ้งสิ่งที่คิดว่ารู้ทั้งหมดทำตนเป็นผู้เริ่มใหม่สัญญาเดิมก็ทิ้งมันไว้ก่อนไม่งั้นใจมันจะฟุ้งซ่านนะครับ ทำได้เท่าไหนก็เท่านั้นไม่ต้องฝืนมัน สบายๆเรื่อยๆแต่ละวันไม่จำเป็นต้องได้เท่าเดิมหรือดีกว่าเดิมอาจเลวกว่าเดิมก็ได้ถือซะว่าเราได้ทำก็พอแล้ว ถ้าอยากรู้ว่าที่ทำได้ในวันนั้นเราถึงไหนก็ค่อยมาสอบอารมณ์เอาข้างนอกนะครับว่าที่เราเจอนั้นอยู่ในอาการของสมาธิขั้นไหน แต่ตอนทำสมาธิพยายามอย่าสนใจอะไร ทำตัวเป็นคนลืมโลกไปเลยครับ ผมก็พอจะแนะได้แค่นี้แหละเพราะผมก็ไม่ได้อะไรเลยก็พยายามทำไปเรื่อยๆตามประสาลูกเป็ดหัดเดินหน่ะครับ