เมื่อเราทะเลาะกับเพื่อน

ต้องโทษตัวเอง…ที่ไปมีปากเสียงกับเพื่อน

ถ้าวันนั้น…เราเองควบคุมอารมณ์ สติ ความคิด การพูด และการกระทำให้ดีกว่านี้ได้…
เพื่อนคนนั้นคงไม่สร้างความคับข้อง หมองใจไว้กับตัวเอง…กลายเป็นอารมณ์อันเร่าร้อน
เร่าร้อนเพราะ…อยากให้เราเร่าร้อนบ้าง (และเขาก็ทำสำเร็จ)
ถ้ารู้อย่างนี้…ต้องพยายามฝึกควบคุม และรักษาใจของตนเองให้ดี
อย่าให้อารมณ์มาอยู่เหนือจิตใจ…จริงอยู่ พูดง่ายแต่ทำยาก
ถึงบอกว่าต้องฝึก ต้องพยายาม และรักษาความสามารถนั้นไว้ให้ดีไง
ของดี มีค่ามาก เพราะว่ากระทำได้ยากนี่ล่ะ
เอาธรรมะไปสักหัวข้อหนึ่งนะ…ธรรมอันทำให้งาม

1.ขันติ ความอดทน อดกลั้น ต่อความยากลำบาก

ทั้งที่กระทบกับร่างกายก็ดี เช่น เหนื่อย เพลีย หนาว ร้อน ปวด ป่วย เป็นต้น
อดทนต่อสิ่งที่กระทบกับใจ…ง่าย ๆ ก็เอาแค่อารมณ์ที่ไม่ชอบ ไม่พอใจก่อน
ความรู้สึกโกรธ เป็นเรื่องปกติ…แต่รู้แล้วให้ทิ้งไว้ตรงนั้น อย่าเก็บไว้
ถ้าเก็บไว้..จะกลายเป็นอาฆาต พยาบาท ถ้ากลั้นไม่อยู่ผลอาจจะรุนแรงกว่าที่คิด
เพราะเราเองก็อยากจะทบต้นทบดอก

2.โสรัจจะ ความเสงี่ยม การรักษามารยาทให้เรียบร้อย

ไม่ให้อาการอันไม่งามแสดงออกมา ไม่ใช่กลั้นได้ว่าไม่ตอบโต้เขา
แต่ยังมีอาการแค้นด้วยสายตา เดินกระทืบปึงปัง ทำลายข้างของแทน
บุคคลหนึ่ง ที่เป็นแบบอย่างที่ดีเยี่ยม คือ ในหลวงของพวกเรา
พระองค์ ไม่เคยแสดงความท้อแท้ ความเหนื่อยอ่อนให้พวกเราเห็นเลย
แม้จะเดินป่า ขึ้นเขา ลุยน้ำ แต่ทุกครั้งที่พระองค์ทรงทอดพระเนตรพสกนิกร
พระองค์ทรงมีแต่รอยยิ้ม ด้วยความปิติ ความรัก ความเมตตา
เพราะพระองค์ทรงมีขันติ และโสรัจจะ นี้เป็นคุณธรรมส่วนหนึ่ง
จึงทรงเป็นผู้สง่างามยิ่ง เป็นที่รักใคร่ของปวงประชาเสมอมา

ดังนั้น ตัวเราเองถ้ายังทำให้ตัวเองดีไม่ได้ อย่าเพิ่งไปโทษใคร…ให้โทษตัวเอง
แล้วจะโทษตัวเองอีกนานแค่ไหน…ถ้ารู้ตัวว่าขาดอีกเท่าไหร่
เราก็ต้องเร่งพัฒนาตนเอง ให้สามารถเผชิญหน้ากับสถานการณ์เหล่านั้นได้อย่างมีสติ
ก็พอจะรักษาตัวรอด ให้การดำเนินชีวิตนี้มีความสงบในระดับหนึ่ง
ส่วนที่ทำได้ดีอยู่แล้ว ก็ต้องขวนขวายให้ดียิ่งขึ้นๆไป จะสามารถช่วยคนรอบๆข้างเราได้ด้วย

“ขันติ คือ ความอดกลั้น เป็นธรรมเครื่องเผากิเลส อย่างยิ่ง“…

ที่มา

http://zybernia.wordpress.com/2008/10/03/thamma-2/

 

อนุโมทนาครับ
ตรงกับสถานะการณ์ที่ผมกำลังเผชิญอยู่เลย คือเพื่อนอยู่ดีๆก็มาหาเรื่องทะเลาะด้วยครับ
ทั้งๆทีผมก็ว่าไม่ได้ไปหาเรื่องใคร แล้วก็ส่วนมากจะชอบอยู่คนเดียวอ่ะครับ รู้สึกว่าเค้าว่า
ผมไม่สนใจเขา เอ๋ผมก็งงๆ(มันไม่ใช่แฟนเราจาสนใจไรมากเนี้ย)หลังจากนั้นเค้าก็หาเรื่องผมมาตลอด ผมก็ไม่สนใจทำเฉยๆไว้เดี๋ยวมันก็คงจะดีขึ้นแต่กลายเป็นว่าหนักกว่าเก่าครับ
ผมก็เลยปลงแล้วไม่สนใจคำพูดของเขา ในใจก็คิดว่าการที่เราโดนเขาหาเรื่องอาจเป็นกรรมเก่าของเราก็ได้ ผมก็เลยอโหสิให้เขา เขาจะทำอะไรก็ปล่อยให้เค้าทำไปเราเฉยไว้เดี๋ยวก็ดีเองครับ สาธุ

 

อนุโมทนาสาธุ


------------------------------------------------------------
การไปโดยรู้จักเส้นทางอย่างดี...กับ...การเดินไปโดยไม่รู้จักเส้นทางนั้น
...อย่างไหนจะสะดวกกว่ากัน...
คนเราถ้าไม่ได้เอาธรรมะไปใช้ ปัญหาสับสนวุ่นวายก็เกิดมาก
แต่ถ้าเราเอาธรรมะไปใช้ ชีวิตเราก็จะดีขึ้น จะมีความสุขในด้านสงบมากขึ้น
สุขอย่างอื่นมันไม่ถาวร สู้ความสุขที่เกิดขึ้นจากความสงบใจไม่ได้

 

ถ้าเป็นแต่ก่อนอาจจะโมโห โกรธ ...แต่ตอนนี้รู้สึกเฉยๆๆ....ไม่คิดจะโกรธเพื่อนเพราะเป็นที่ตัวเราเอง พูดไม่คิดก้องี้แหละ กรรมตามสนอง เห้อ เศร้าจิต ตั้งใจทำงานดีก่า

อนุโมทนาด้วยค่ะ สาธุ

 

แอบน้อยใจฮะ...เวบอื่นเอาไปโพสต์ต่อ แต่ลงเครดิตที่เวบพลังจิตกันหมดเลย แต่ก็ปลื้มครับ แหะ..แหะ http://www.phrathai.net/node/1013