"ความพัวพัน" ควอนตัมที่ไอน์ไสตน์เมิน สั่นคลอนสัมพัทธภาพพิเศษ

<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=4 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=headline vAlign=baseline align=left>"ความพัวพัน" ควอนตัมที่ไอน์ไสตน์เมิน สั่นคลอนสัมพัทธภาพพิเศษ</TD></TR></TBODY></TABLE>



<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=4 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=center align=middle></TD></TR></TBODY></TABLE>
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=4 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=body vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=body vAlign=baseline align=left><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 align=center border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width=320 border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle width=320> </TD></TR><TR><TD class=Image vAlign=baseline align=left>(ภาพประกอบข่าวจากJEAN-FRANCOIS PODEVIN / ไซแอนทิฟิกอเมริกัน)</TD></TR></TBODY></TABLE>

</TD></TR><TR><TD vAlign=top align=middle height=5></TD></TR></TBODY></TABLE>เป็นที่ทราบกันในวงการฟิสิกส์ว่า "ควอนตัม" และ "ทฤษฎีสัมพัทธภาพพิเศษ" ของไอน์สไตน์นั้น ไปด้วยกันไม่ค่อยได้เท่าไหร่นัก และดูเหมือนว่า "ความพัวพัน" ซึ่งส่วนของควอนตัม อาจจะสั่นคลอนรากฐานทฤษฎีของไอน์สไตน์ ที่ได้รับการยอมรับให้เป็นศิลาแห่งการตั้งต้นฟิสิกส์ยุคใหม่

ความเกี่ยวพัน หรือ ความพัวพัน (Entanglement) ก็ให้ผลเหมือนควอนตัมอื่นๆ ที่สั่นคลอนสัญชาตญาณบางอย่างของเราเกี่ยวกับโลก และเป็นไปได้ว่าฐานรากทฤษฎีสัมพัทธภาพพิเศษของอัลเบิร์ต ไอน์สไตน์ (Albert Einstein) อาจถูกสั่นคลอนได้เช่นกัน โดยนิตยสารไซแอนทิฟิกอเมริกัน สรุปรวบยอดถึงความเป็นไปได้ ที่ทฤษฎีควอนตัมอาจจะสั่นคลอนทฤษฎีสัมพัทธภาพพิเศษได้

ในเอกภพที่เราประสบพบเจออยู่นี้ เราสามารถรับรู้ถึงผลต่างๆ โดยตรงเฉพาะวัตถุที่เราสัมผัสได้เท่านั้น การที่เรารับรู้โลกได้เช่นนั้นเรียกว่า "โลคอล" (local)

ขณะที่กลศาสตร์ควอนตัมของ 2 อนุภาคประพฤติตัวสอดคล้องกัน โดยไม่ต้องอาศัยตัวกลางเรียกว่า "นอนโลคอล" (nonlocal) ซึ่งไม่เพียงแต่จะเป็นผลอันขัดแย้งต่อสัญชาตญาณเท่านั้น

แต่นอนโลคอลยังอาจสร้างปัญหา ให้ทฤษฎีสัมพัทธภาพพิเศษได้ด้วย

ตามสัญชาตญาณของเรา การที่จะเคลื่อนก้อนหินสักก้อน เราอาจจะใช้ไม้ส่งแรงโดยตรงไปยังหินก้อนนั้น ขณะเดียวกันก็เกิดเสียงสัมผัสมากระทบที่หูของเรา ซึ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้น ล้วนต้องอาศัยตัวกลาง หรือเราจะทำให้สิ่งใดมีผลต่อสิ่งใด สิ่งของทั้งสองอย่างต้องอยู่ถัดกัน หรือไม่ก็ต้องมีตัวกลางที่จะส่งผ่านถึงกันได้ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดไฟที่กระแสไฟฟ้าถูกส่งผ่านสายไฟ หรือการฟังวิทยุที่คลื่นสัญญาณเดินทางมากับอากาศ เป็นต้น

ผู้รู้ในโลกของฟิสิกส์เชื่อว่า โลกกายภาพนั้น สามารถอธิบายได้ด้วยหลักการเพียงหนึ่งเดียว แต่กลศาสตร์ควอนตัม สั่นคลอนความเชื่อนี้ คุณลักษณะกายภาพที่เป็นจริง และวัดได้ของอนุภาคที่อยู่รวมกันนั้น ไม่สามารถบ่งบอกจากการรวมคุณลักษณะของอนุภาคเดี่ยวๆ ได้ ยกตัวอย่างเช่น อนุภาค 2 ตัวที่อยู่ห่างกัน 2 ฟุต เราไม่สามารถรู้ตำแหน่งที่แน่ชัดของอนุภาคทั้งสองได้

นีลส์ บอห์ร (Niels Bohr) นักฟิสิกส์ชาวเดนมาร์กผู้ยิ่งใหญ่ในศตวรรษที่ผ่านมา ยืนยันว่า ไม่ใช่เพราะเราไม่รู้ข้อเท็จจริงเกี่ยวกับตำแหน่งที่แท้จริงของอนุภาคเดี่ยว หากแต่ไม่มีข้อเท็จจริงที่ว่านั้น ดังนั้นการถามหาตำแหน่งของอนุภาคเดี่ยว จึงไร้ความหมาย

"ปัญหาไม่ได้อยู่ที่ว่าเรารู้อะไร แต่ปัญหาคือมันเป็นอะไร" บอห์ร บอกไว้

นักฟิสิกส์หลายคนกล่าวว่า อนุภาคที่สัมพัทธกันรูปแบบดังกล่าว จะมีคุณสมบัติ "พัวพัน" ในเชิงกลศาสตร์ควอนตัมกันอนุภาคอื่น ซึ่งคุณสมบัติในการพัวพันนี้ ไม่จำเป็นต้องอาศัยตำแหน่ง

ความพัวพันอาจกระทำต่ออนุภาค โดยไม่คำนึงว่าอนุภาคเหล่านั้นอยู่ที่ไหน เป็นอะไร และใช้แรงอะไรกระทำต่ออีกอนุภาค อนุภาคเหล่านั้นอาจเป็นเหมือนอิเล็กตรอนและนิวตรอน ที่อยู่คนละด้านของกาแลกซี ดังนั้นความพัวพันจึงสร้างให้เกิดความคุ้นเคย ท่ามกลางสสารที่ไม่เคยมีใครคาดฝันมาก่อนหน้านี้

แม้ว่าการพัวพันจัดเป็นศาสตร์ที่อยู่เบื้องหลัง "การคำนวณเชิงควอนตัม" (quantum computation) และ "การเข้ารหัสควอนตัม" (quantum cryptography) แต่การพัวพัน ก็สามารถเข้าถึงปรากฏการณ์ที่ขัดต่อการรับรู้อย่าง "นอนโลคอลี" ซึ่งเป็นความสามารถในทางกายภาพ ที่ส่งผลกระทบต่อบางสิ่งได้ โดยไม่ต้องสัมผัสหรือส่งต่อสิ่งที่อยู่อีกแห่งไปยังอีกแห่งได้

อย่างไรก็ดี ความแปลกประหลาดโดยแท้ ของนอนคอลิตี ทำให้เกิดความกังวลว่า จะไปสั่นคลอนทฤษฎีสัมพัทธภาพพิเศษอย่างที่กล่าวไปแล้ว

ไอน์สไตน์มองว่า ความพัวพันนั้นเป็นสิ่งน่าสงสัย มากกว่าเป็นสิ่งที่แปลกประหลาด และเขามีความกังวลเกี่ยวกับกลศาสตร์ควอนตัมเป็นอย่างมาก โดยคำพูดที่แสดงถึงความไม่ชอบใจที่ว่า "พระเจ้าไม่ทรงทอดลูกเต๋า" เป็นเพียงข้อหนึ่งในความกังวลมากมายเท่านั้น

เมื่อปี ค.ศ.1935 ไอน์สไตน์พร้อมด้วย บอริส โพโดลสกี (Boris Podolsky) และ นาธาน โรเซน (Nathan Rosen) ได้ตั้งคำถามว่า เป็นไปได้ไหม ที่การอธิบายกลศาสตร์ควอนตัมของความเป็นจริงในเชิงกายภาพ จะเป็นไปได้โดยสมบูรณ์ โดยทั้งสามตอบคำถามของตัวเองว่า "ไม่" ผ่านรายงานการทดลองทางความคิดชิ้นสำคัญคือ EPR (EPR paradox ย่อมาจากชื่อของทั้ง 3 คือ Einstein

 

ยากนิดนึงอ่ะ ไม่ได้จบ สายนี้มา แต่ก็พอเข้าใจ

 

เคยอ่านหนังสือของ ทพ.สม สุจีรา ได้เขียนเกี่ยวกับทฤษฎีสัมพันธภาพของไอน์สไตน์ และพระพุทธศาสนา และนี่ก็คงจะเป็นในส่วนของการขยายความทฤษฎีควอนตัม กระมังคะ ไม่เก่งเหมือนกันค่ะ สาธุ

 

มันคือ อะไร ที่ งงงงงงงงงง มากกกกกกกก

 

เคยอ่านหนังสือของ ทพ.สม สุจิรา เกี่ยวกับพุทธศาสนาและวิทยาศาสตร์ เป็นหนังสือที่ดีมากเลยครับ

 

*** หลักสัจจะธรรม ****

พระพุทธเจ้า...ได้ค้นพบแก่นสารในธรรมชาติ
คือ ....หลักสัจจะธรรม
สรุปได้ว่า... "ตัวกระทำมีจริง ตัวกระทำไม่ตาย ตัวกระทำมีผลตอบแทน"

ด้วยเหตุนี้
ทุกการกระทำ...จึงมีผลตอบแทน จากตัวกระทำที่เกิดขึ้น
เกิดเป็น วงเวียนกรรม เป็นกฎแห่งกรรม ขึ้นมา

พระพุทธเจ้า จึงใช้หลักสัจจะธรรม...พิจารณาทุกสิ่งที่เกิดขึ้นบนโลก
จึงเข้าใจ แตกฉาน ....ในทุกสรรพสิ่งบนโลกและรอบครอบจักรวาล

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

ขอบคุณครับ จะพิมไปอ่านครับ

 

ไม่แปลกหรอกครับที่งงงงงงง

เพราะบทความนี้ได้กล่าวถึงทฤษฎีที่ยากที่สุดสองทฤษฎี คือ ทฤษฎีสัมพันธภาพ และ ทฤษฎีควอนตัมฟิสิกส์

โดยกล่าวเฉพาะบางส่วนที่เป็นผลของทฤษฎี แต่มิได้อ้างอิงถึงหลักทฤษฎีว่า มันมีที่มาที่ไปอย่างไร

ดังนั้น คนที่ไม่เคยรู้จักสองทฤษฎีนี้ ไม่แปลกที่จะไม่เข้าใจ

ให้รู้แค่เพียงว่า ทฤษฎีสัมพันธภาพ ได้อธิบายปรากฏการณ์ต่างๆตามธรรมชาติในระดับจักรวาลได้อย่างแม่นยำ (ระดับใหญ่)
ส่วนทฤษฎีควอนตัมฟิสิกส์ ได้อธิบายปรากฎการณ์ที่เกี่ยวเนื่องกันในระดับอะตอม (ระดับเล็ก) ซึ่งทฤษฎีสัมพันธภาพไม่สามารถอธิบายได้
ซึ่งมันก็น่าแปลกดี
เพราะในทางวิทยาศาสตร์ เราต้องการค้นหาทฤษฎีที่อธิบายกฏของธรรมชาติได้อย่างครอบคุมในทุกระดับชั้น (Universal Theory) ในทุกสรรพสิ่ง ซึ่งยังไม่อาจค้นพบได้ และยังสงสัยกันอยู่ว่า มันจะมีทฤษฎีที่ว่านี้อยู่จริงๆหรือไม่????

 

เป็นเรื่องของ 2 แนวทางของนักวิทยาศาสตร์ครับ เหมือนเหรียญน่ะครับ มองสิ่งเดียวกัน แต่คนละด้าน แต่ละด้าน ถ้าปักหลักใช้แนวไหน จะไม่ชอบอีกทางหนึ่ง เรื่องนี้ถกเถียงกันมายาวนานมากครับ แม้กระทั่งพิสูจน์เรื่องที่สื่อถึงสิ่งเดียวกัน ยังมองคนละด้านเลยครับ แต่ซักวันก็คงจะเห็นเหรียญมันเต็มเหรียญ คือไม่ใช่1 หรือ2 แต่เป็นสิ่งที่ไม่ใช่ทั้ง 1 และ 2 แต่เป็นสิ่งที่เป็นธรรมชาติ คือความจริงนั่นเองครับ

 

ก็ดีคับ

 

ก็ดีคับ

อิอิ

 

จะโพสท์ทำไมตั้ง 2 ตัว----.........-*-

 

ควอนตัม ก็ืคือ ภพภูมิหนึ่งๆ เช่น ภูมมนุษย์ ภูมิเทวดาชั้น1ถึง6 ภูมิพรหม ภูมิอรูปพรหม
รวมแล้วก็จะมีประมาณ11ภูมิ 11 มิติ
ควอนตัมมนุษย์ก็มี 4 มิติ
เทวดาน่าจะมี7 มิติ เป็นต้น ซึ่งโครงการเซิน กำลังจะขยายทฤษฎีขดลวดอยู่ แต่ยังไม่ถึง
ทฤษฎีควอนตัมเป็นมิติ ทฤษฏีสัมพัทธภาพ เป็นการเคลื่อนย้ายมิติ
เมื่อนำสองทฤษฏีมารวมกัน เราก็จะได้ ฤทธิ์อภิญญา การเปลี่ยนสภาพพลังงานเป็นสสารหรือสสารเป็นพลังงาน เช่น การหายตัวได้ของพระ ชีผู้ทรงอภิญญาเป็นต้น

 

ความคิดดีนิ อืมๆ

 

*** เหนือโลก ****

จิตวิญญาณ...เป็นสิ่งที่ไม่หยุดนิ่ง
โลก....คือ สิ่งที่ไม่หยุดนิ่ง
ความคิด...เป็นการเคลื่อนที่ของจิตวิญญาณ
ดวงจันทร์....สิ่งที่อยู่เหนือโลก สงบนิ่ง เฝ้ามองสัตว์โลก อยู่ตลอดเวลา

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

*** ความเร็ว ****

ความคิดมนุษย์...ความเร็ว ๗ รอบโลก / วินาที

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

*** โลก ****

ความทุกข์...มาจากการเคลื่อนที่ กระทบกระทั่ง อยู่ตลอดเวลา
พ้นทุกข์....จึงต้องหยุดอยู่ในความสงบ
หยุด...นิสัยตนเอง

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

นอนโลคอล อ่านไปอ่านมา จินตนาการไปถึงหลัก กฎแห่งกรรม การกระทำของสิ่งหนึ่งส่งผลต่ออีกสิ่ง ที่เรียกว่า วิบากกรรม

 

ของอย่างนี้มันไม่แน่เนาะ ครั้งหนึ่งทฤษฎีของนิวตันเป็นที่ยอมรับไปทั่วโลก ต่อมาทฤษฎีของนิวตันที่ว่าเวลาเท่ากันทั่วทั้งเอกภพก็ถูกทำลายโดยไอสไตน์ ยิ่งการพัฒนาเครื่องไม้เครื่องมือเพื่อขยายขอบเขตของประสาทสัมพัสทั้ง5 ในสมัยปัจจุบันมีการพัฒนาเพื่อตรวจสอบไปเรื่อย ๆ จินตนาการที่สามารถตรวจสอบได้เท่านั้นที่จึงจะเป็นที่ยอมรับ ในวงการวิทยาศาสตร์ ใครจะรู้ พระเจ้าอาจนึกสนุกอยากทอดลูกเต๋าขึ้นมาก็ได้ ว่าแมะ