ธุดงค์ของหลวงตา 7

สวัสดีครับเพื่อนๆ และพี่น้องทุกคน

หายไปนาน(ทั้งปี) ไม่รู้ว่าจะมีคนตามอ่านอยู่หรือเปล่า แต่ยังไงลงไว้แล้วก็ต้องมาต่อให้จบนิ จะเข้าพรรษาแล้ว ปีนี้ก็แห้วไม่ได้บวชอีกตามเคย มันต้องมีสักปีละน่า(เมื่อไหร่ก็เมื่อนั้น) อิอิ

หลังจากหลวงตาท่านเดินออกมาจากไร่ของชาวบ้าน มุ่งตะวันออกของท่านไปเรื่อย จนเกือบจะพ้นเขตอำเภอ ป่าซาง ก็มาถึงอีกหมู่บ้านนึง หมู่บ้านนี้มีถนนตัดผ่าน มีบ้านเรือนตั้งอยู่เยอะพอสมควร หลวงตาท่านกะจะเดินผ่านหมู่บ้านไปปักกลดนอกหมู่บ้านไป แต่เผอิญมีกลุ่มชาวบ้านปั่นจักรยานตามกันมาเป็นแถว มาจ๊ะเอ๋เข้ากะหลวงตา ก็พากันลงรถแล้วเข้ามาไหว้ นิมนต์หลวงตาไปปักกลดในหมู่บ้าน เพราะในหมู่บ้านมีวัดทั้งวัดมีพระอยู่องค์เดียว แถมยังชราภาพจนไม่สามารถเดินออกมาบิณทบาตรเองได้แล้ว ต้องนอนแซ่วอยู่แต่ในกุฏิ หลวงตาท่านเลยรับนิมนต์

เพื่อที่จะได้ไปดูแลพระอาวุโสด้วย ท่านไปถึงวัดก็ย่ำค่ำแล้ว ปักกลดไว้ใต้ต้นหูกวางเสร็จก็เดินขึ้นไปบนกุฏิพระผู้เฒ่า เห็นสภาพแล้วก็ให้อนาถ ท่านลุกไม่ไหว แถมพูดก็ไม่ค่อยรู้เรื่องแล้ว ปัสสาวะอุจจาระเลอะไปทั้งตัว หลวงตาท่านเลยจุดตะเกียงเสร็จก็ลงไปตักน้ำบ่อขึ้นมาเช็ดตัว ทำความสะอาด ให้หลวงปู่ท่าน กว่าจะแล้วเสร็จก็ค่ำมืดไปหลายแล้ว ลงมาถึงกลดก็เจอคนแก่ใส่เสื้อม่อห้อม(เสื้อผ้าพื้นเมืองชาวเหนือ)

นั่งพับเพียบ รอหลวงตาอยู่ หลวงตาท่านยังไม่ได้จุดไฟ ก็มองไม่ถนัด แต่ถึงมืดอย่างนั้นหลวงตาท่านก็ยังว่าเห็นหน้า ของลุงคนนั้นขาวนวลชัดเจนแม้ในความมืด ลุงแกนิมนต์หลวงตานั่งแล้ว ลุงแกก็จุดเทียนให้ สนนทนาไปได้ความว่า วัดนี้เมื่อก่อนเคยมีพระจำพรรษาอยู่เป็นสิบ แต่พวกคนหนุ่มคนสาวในหมู่บ้านย้ายออกไป(สงสัยไปกุงเตบ) เลยเหลือแต่คนเฒ่าคนแก่ ลำพังจะหากินเลี้ยงปากท้องตัวเองยังแทบแย่ ไม่มีปัญญาใส่บาตร พระเณรเลยหนีไปจำพรรษาที่อื่น

เหลือแต่พระชราอยู่ไม่กี่รูปก็ล้มหายตายจากไปเสียหมด เหลืออยู่รูปเดียวก็เป็นอย่างที่เห็น วันพระไม่เคยได้ฟังเทศน์มานานแล้ว อยากนิมนต์ให้หลวงตาท่านมาจำพรรษาอยู่วัดนี้ หลวงตาไม่รับปากเพราะในใจยังอยากเดินไปต่อ เลยบอกไว้จะให้คำตอบวันพรุ่งนี้ ลุงแกเลยลากลับไป(ไม่ได้บอกว่าหายแว๊ปไปรึเปล่า)

หลวงตานั่งคิดอยู่เกือบค่อนคืน จนรุ่งเช้าออกบิณทบาตร ก็เป็นจริงอย่างลุงคนนั้นว่า คนใส่บาตรน้อยมาก อาจเป็นเพราะไม่รู้ว่ามีพระธุดงค์มา รึอาจเป็นเพราะไม่มีกำลังจะหาของมาก็ไม่ทราบได้ บิณทบาตรกลับมาได้ข้าวมา2ก้อนผักตำลึงสดนิดหน่อยกล้วย3ลูก หลังฉันท์เสร็จก็เตรียมไปดูพระผู้เฒ่า ขึ้นไปก็เห็น
มีเด็กกำลังจะเข้าวัยรุ่นคนนึง กำลังนั่งป้อนข้าวพระผู้เฒ่าอยู่

พอเห็นหลวงตาเดินขึ้นไปก็นิมนต์นั่ง คุยได้ความว่า แม่เจ้านี่แกนับถือพระผู้เฒ่าท่านนี้อยู่ เลยใช้มาดูแลป้อนข้าวป้อนน้ำ แต่ก็ได้วันละครั้งเพราะงานที่บ้านก็มีให้ทำไม่ค่อยมีเวลา คุยกับหลวงตาอยู่พักใหญ่ แม่เจ้านั้นก็มาตาม คงเพราะหายมานานกว่าทุกวัน พอมาเจอหลวงตาก็เลยนั่งคุยอยู่อีกคน คุยไปคุยมาป้าแกก็บอกหลวงตาว่า"หลวงพี่เจ้าคะ ฉันอยากให้ลูกมันบวช" หลวงตาก็บอกเป็นพระอุปปัชชาให้ได้ แต่ใครจะสอนบทสวด สอนปฏิบัติเพราะท่านคงไม่อยู่หมู่บ้านนี้นาน

ป้าแกก็เลยบอกให้ไปศึกษาที่วัดใกล้ๆนี่มี(15กิโล) เช้าไปเย็นกลับ จะได้ดูแลหลวงปู่ท่านด้วย หลวงตาเลยบอก งั้นก็ไม่มีปัญหา ป้าแกสวนขึ้นมาเลย มีเจ้าคะ ปัญหาใหญ่ด้วย พ่อมันไม่ยอมแน่ เพราะพ่อมันถือผี เป็นพวกชาวเขาย้ายมา
หลวงตาเลยบอกงั้นก็ไปตามโยมผู้ชายมา ถ้าหากไม่ยอมจริงๆก็ค่อยว่ากัน ป้าแกเลยเดินไปตามสามีแกมา ดึงแขนลากมาในสภาพงงๆ ประมาณว่ามานลากกรูมาไมว้า

มาถึงก็ยืนเท้าเอวเกาหัวยิกๆ ถามเมีย ลากข้ามาทะไม(พูดมะชะ) ป้าแกเลยบอกอยากให้ลูกบวช "มะเอา"สามีแกสวนขึ้นทันที บวชได้ไงผิดผี เดี๋ยวก็โดนหักคอตายทั้งบ้านหรอก(พูดมะชะ) แกเลยบอกก็ข้าถือพระไม่ได้ถือผี มันจะมาหักคอข้าได้ไง เถียงไปเถียงมาก็หาข้อสรุปไม่ได้ หลวงตาเลยถามสามีแกไปว่า โยมกลัวผิดผีก็ไปไหว้ขออนุญาติเค้าสิ

จุดธูปปักไป ขอเขาถ้าไม่อนุญาติธูปไหม้ครึ่งดอกให้ดับไฟ แต่ถ้าอนุญาติก็ปล่อยธูปหมดดอกไป ตานั่นเลยตกลง บอกยังไงธูปก็ไหม้ไม่ถึงครึ่งดอกดับแน่ๆ
แล้วก็เดินกลับบ้านไป พอแกคล้อยไปหลวงตาก็กวักมือเรียกเจ้าคนลูก เข้ามาก็เอาธูปมาเป่ามนต์สามพรวด แล้วบอกเอาธูป3ดอกนี้ไปให้พ่อเอ็งจุด ก่อนจะจุดเอ็งนึกถึงพระรัตนตรัย อฐิษฐานจิต หากมีบุญได้รับใช้พระพุทธศาสนา ก็ขอให้อย่ามีอุปสรรค์ใดๆมาขวางเอ็งได้

เจ้านั่นรับธูปไปก็วิ่งตื๋อตามพ่อไป คนแม่ก็ถาม จะได้บวชไหมเจ้าคะหลวงพี่ หลวงตาก็บอก ได้แน่ ไม่ต้องกังวล คนแม่เลยตามลูกกลับไป จนเย็นๆก็เดินยิ้มแฉ่งกลับมา บอกธูปไหม้หมดไม่เหลือเลย ขนาดตาพ่อแกจุดทีละดอก หวังเอาสองในสาม ก็ไม่มีลุ้น เลยต้องคอตกยอมรับ ตกลงเจ้านั่นก็ได้บวช สมใจหลวงตาอยู่สอนพระวินัยกับ บทสวดพื้นฐานอยู่อาทิตย์กว่าๆก็ถอนกลดธุดงค์ต่อไป

 

รออ่านต่อครับ ตั้งหน้าตั้งตารอ อิอิ

 

หลวงตานี่สุดยอดเลยนะคะ

^^

 

เนอะ

 

รอนานแต่พอมาต่อก็ได้ความรู้และประโยชน์มากมาย ขอบคุณมากค่ะ แล้วมาต่อนะคะอย่าให้รอนาน

 

ขออนุโมทนากับหลวงตา และขอขอบคุณ คุณจขกท.ด้วยนะคะ

รออ่านตอนต่อไปอยู่ค่ะ ^^

 

รออ่านอยู่เลยคราบ

 

ตามมาอ่านอย่างใจจดจ่อ!!!~

 

อ่านแล้ว

เป็นปลื้ม

555+

หลวงตาท่านเป็นคนดีจริงๆ

ช่วยทุกๆคนที่เดือดร้อน

 

ขนาดหลวงตายังหนุ่มมีวิชาขนาดนี้แล้วเก่งๆจัง
ตอนนี้อ่านแล้วขำๆดีเหมือนกัน

 

คุงย่าก็ปูเสื่อเฝ้าหน้าจอ(คอม)รอค่ะ^.Ö.^

 

สาธุ สาธุ อยากบวชบ้างเเล้วซิเดี๋ยวเรียนจบก่อนเเล้กัน สาธุ ๆ

 

สาธุค่ะ

 

สาธุค่ะ